Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουν μειωμένη σωματική δραστηριότητα και αυξημένο χρόνο μπροστά στις οθόνες

https://blogs.sch.gr/103nipthe/files/2024/03/boy-7258367_1280-768×512-1.jpghttps://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/ereyna-ta-paidia-prosxolikis-ilikias-exoun-meiomeni-somatiki-drastiriotita-kai-ayksimeno-xrono-mprosta-stis-othones/

 Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουν μειωμένη σωματική δραστηριότητα και αυξημένο χρόνο μπροστά στις οθόνες

boy 7258367 1280 768x512 1

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη, δεν είναι όσο κινητικά δραστήρια θα έπρεπε και περνούν πολύ χρόνο μπροστά στις οθόνες, δύο συμπεριφορές με αρνητικές συνέπειες στην υγιή ανάπτυξή τους. Την ίδια ώρα, ερευνητές διαπιστώνουν ότι τα κράτη στην Ευρώπη δεν έχουν δημιουργήσει εθνικές πολιτικές για να θωρακίσουν τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη υγεία των μελλοντικών πολιτών τους.

Το 2019 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέδωσε για πρώτη φορά 24ωρες οδηγίες που αφορούν στη σωματική κίνηση των παιδιών κάτω των πέντε ετών δίνοντας κατευθυντήριες γραμμές για τρεις συμπεριφορές άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους: τη σωματική δραστηριότητα, τις καθιστικές συμπεριφορές (με έμφαση στον χρόνο οθόνης) και τον ύπνο. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις οδηγίες, ένα παιδί κάτω των πέντε ετών για να αναπτυχθεί υγιώς θα πρέπει να έχει καθημερινά τουλάχιστον τρεις ώρες σωματικής δραστηριότητας, με μία από αυτές τις ώρες να είναι μέτρια προς έντονη. Τα παιδιά έως δυο ετών δεν πρέπει να περνάνε καθόλου χρόνο μπροστά σε οθόνες, ενώ τα παιδιά ηλικίας 2-5 ετών δεν πρέπει να περνάνε πάνω από μία ώρα την ημέρα μπροστά σε οθόνες. Τέλος, τα παιδιά ηλικίας 3-5 ετών θα πρέπει να κοιμούνται10-13 ώρες (12-17 ώρες για τα βρέφη και 11-14 ώρες για τα παιδιά 1-3 ετών).

Πριν από την έκδοση των οδηγιών είχε προηγηθεί η διαπίστωση ότι ένας κοινός μύθος έχει καταρριφθεί. Tα παιδιά βρεφικής και προσχολικής ηλικίας, σε όλο τον κόσμο, δεν είναι πλέον επαρκώς κινητικά δραστήρια και ο σημερινός τρόπος ζωής τα έχει εγκλωβίσει σε μη εποικοδομητικές καθιστικές συμπεριφορές και κυρίως σε πολύ χρόνο μπροστά σε οθόνες.

Στην Ελλάδα έρευνες επιστημονικών ομάδων, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΕΚΠΑ, Φωτεινή Βενετσάνου, που δημοσιεύθηκαν το 2019 και το 2020, σχημάτισαν την ίδια εικόνα: τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν είναι επαρκώς σωματικά δραστήρια και μάλιστα τα Σαββατοκύριακα που περνούν ελεύθερο χρόνο με τους γονείς τους η σωματική δραστηριότητα είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις καθημερινές που πηγαίνουν σχολείο. Επίσης, 3 στα 10 παιδιά περνούν πάνω από δύο ώρες την ημέρα μπροστά σε οθόνες. Μάλιστα, διαπιστώθηκε ότι ο χρόνος οθόνης καθορίζει τη σωματική δραστηριότητα. 

«Ψάξαμε αν καθορίζει τη σωματική δραστηριότητα το μορφωτικό ή το οικονομικό επίπεδο των γονιών και ο δείκτης μάζας σώματος των παιδιών. Τίποτα από αυτά δεν έδειχνε συνεπή σχέση, εκτός από τον χρόνο οθόνης που φαίνεται ότι καθορίζει τη σωματική δραστηριότητα. Δηλαδή φαίνεται ότι καθώς ο χρόνος οθόνης αυξάνεται, η σωματική δραστηριότητα μειώνεται, με αποτέλεσμα τα παιδιά να χάνουν την έμφυτη τάση τους να είναι κινητικά δραστήρια», εξηγεί η κ. Βενετσάνου μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ωστόσο, η μείωση της σωματικής δραστηριότητας έχει επιπτώσεις στην ευρύτερη ανάπτυξη των παιδιών. «Ένας πολύ μεγάλος όγκος ερευνών καταδεικνύει τη σπουδαιότητα της φυσικής δραστηριότητας ιδιαίτερα γι’ αυτή την ηλικία. Καθώς η κίνηση αποτελεί έκφραση και επίκεντρο της ζωής των παιδιών, μέσα από την κίνηση και το σώμα τους, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους, γι’ αυτό η κίνηση συμβάλλει πάρα πολύ και στη γνωστική και στη συναισθηματική τους ανάπτυξη. Οπότε η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ανάπτυξη των παιδιών. Ειδικά με τις οθόνες δέχονται πάρα πολλές πληροφορίες, τις οποίες σε πολύ μεγάλο βαθμό δεν μπορούν να επεξεργαστούν με αποτέλεσμα να έχουμε μπλοκάρισμα πολλών λειτουργιών τους», επισημαίνει η αναπληρώτρια καθηγήτρια του ΕΚΠΑ.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι συγκεντρωτική ανάλυση ερευνητών με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Γουόλονγκονγκ στην Αυστραλία διαπίστωσε ότι περίπου το 75% των παιδιών προσχολικής ηλικίας στην Ευρώπη δεν πληρούσαν τις κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ, με το ποσοστό να είναι πιθανό να είναι ακόμα υψηλότερο σε ορισμένες υποομάδες του πληθυσμού, όπως τα παιδιά με χρόνιες παθήσεις ή/και αναπηρία. Η έρευνα διεξήχθη πριν από την πανδημία του κορονοϊού, με τους ερευνητές να σημειώνουν ότι από τότε λίγα άλλαξαν και μάλιστα προς το χειρότερο, καθώς τα μέτρα περιορισμού μείωσαν περαιτέρω τη φυσική δραστηριότητα και αύξησαν τον χρόνο που περνούσαν τα παιδιά μπροστά στις οθόνες.

Οι επίσημες πολιτικές για τα παιδιά

Πέντε χρόνια μετά την έκδοση των 24ωρων οδηγιών του ΠΟΥ, μέλη της διεθνούς ερευνητικής ομάδας SUNRISE, μεταξύ των οποίων η κ. Βενετσάνου στην Ελλάδα, αξιολόγησαν την εφαρμογή των οδηγιών σε 13 χώρες της Ευρώπης: την Ελλάδα, την Αλβανία, την Αγγλία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Ολλανδία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Ρωσία, τη Σκοτία, τη Σουηδία, την Τουρκία και την Φινλανδία. Τα αποτελέσματα της έρευνάς τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «The Lancet».

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές εξέτασαν τρεις τομείς: κατά πόσο τα κράτη έχουν υιοθετήσει αυτές τις οδηγίες (ή έχουν δημιουργήσει δικές τους), εάν έχουν οργανώσει ένα σύστημα παρακολούθησης των συμπεριφορών σωματικής κίνησης των παιδιών και εάν εφαρμόζουν συγκεκριμένες πολιτικές σε αυτό το ζήτημα.

Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Στη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών που μελετήθηκαν δεν έχουν υιοθετηθεί οι οδηγίες του ΠΟΥ και δεν υπάρχουν εθνικές 24ωρες οδηγίες για τα παιδιά κάτω των πέντε ετών, με μοναδική εξαίρεση την Πορτογαλία και τη Φινλανδία και από το Βέλγιο μόνο στη Φλάνδρα. Επίσης, παρακολούθηση της τήρησης των 24ωρων οδηγιών γίνεται μόνο στη Φινλανδία και μόνο για τα παιδιά 4-6 ετών. Οι ερευνητές σημειώνουν, μάλιστα, ότι η έλλειψη επιτήρησης των συμπεριφορών κίνησης των παιδιών σημαίνει ότι αυτά τα προβλήματα στις συνήθειες των μικρών παιδιών είναι στην πραγματικότητα αόρατα και η έλλειψη ορατότητας οδηγεί σε αδράνεια της πολιτικής. Τέλος, σχεδιασμός και υλοποίηση πολιτικών για την τήρηση των 24ωρων οδηγιών δεν εντοπίστηκε σε καμία από τις 13 χώρες που συμμετείχαν.

Στην Ελλάδα, μέσα από την έρευνα που έκανε η κ. Βενετσάνου και την επικοινωνία που είχε με αρμόδιους φορείς, διαπίστωσε, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι «δεν έχουν υιοθετηθεί οι 24ωρες οδηγίες του ΠΟΥ, δεν υπάρχει κάποιο επίσημο πρόγραμμα που να παρακολουθεί ή να συμβουλεύει γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιάτρους να παρακολουθήσουν τις συμπεριφορές που υπογραμμίζει ο ΠΟΥ και δεν υπάρχει καμία εθνική πολιτική που να εφαρμόζεται επίσημα για να παροτρύνει γονείς, δασκάλους και όλο το πλέγμα γύρω από τα παιδιά να εφαρμόζουν τις κατευθυντήριες γραμμές για τη σωματική δραστηριότητα, τις καθιστικές συμπεριφορές και τον ύπνο των παιδιών μέχρι πέντε ετών».

Πρόσφατα στην Ελλάδα ξεκίνησε η εφαρμογή της Εθνικής Δράσης για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας, ένα πρόγραμμα που υλοποιείται σε συνεργασία του υπουργείου Υγείας και της UNICEF. Η κ. Βενετσάνου επισημαίνει ότι το πρόγραμμα αυτό «είναι ένα σημαντικό βήμα, αλλά οι πολιτικές του κράτους θα πρέπει να είναι ευρύτερες, με επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και των γονιών και με υλοποίηση προγραμμάτων για την αλλαγή των χώρων και τη δημιουργία πάρκων, όπου θα μπορούν οι γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους για να παίξουν». «Θα πρέπει το κράτος και οι φορείς να κάνουν στροφή στο τι είναι σημαντικό τελικά και να επενδύσουν στους αυριανούς πολίτες», προσθέτει η ίδια.

Το ερευνητικό πρόγραμμα SUNRISE είναι ένα διεθνές ερευνητικό πρότζεκτ με τη συμμετοχή ερευνητών από 60 χώρες σε όλο τον κόσμο και επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Γουόλονγκονγκ στην Αυστραλία. Στόχος του προγράμματος είναι η μείωση των επιπέδων της παιδικής παχυσαρκίας και η υγιής ανάπτυξη των παιδιών. Η ελληνική ερευνητική ομάδα του ΕΚΠΑ εντάχθηκε στο πρόγραμμα πριν από περίπου ένα χρόνο και αυτή την περίοδο υλοποιεί την πιλοτική φάση έρευνας σε 100 παιδιά που φοιτούν σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία στην Αθήνα και χωριά της Θράκης, με στόχο τη διερεύνηση της σωματικής δραστηριότητας, του χρόνου οθόνης και του χρόνου ύπνου των παιδιών. Μετά τη μελέτη θα ακολουθήσει και κύρια μελέτη με δείγμα περισσότερα από 500 παιδιά από όλη την Ελλάδα. Στόχος είναι να εντοπιστούν οι συνήθειες των παιδιών προσχολικής ηλικίας στην Ελλάδα σε σχέση με τις οδηγίες του ΠΟΥ για τη σωματική άσκηση, τις καθιστικές συμπεριφορές και τον χρόνο οθόνης, καθώς και τις ώρες ύπνου.

25η Μαρτίου και Ευαγγελισμός στο Νηπιαγωγείο μας

Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μας ασχολήθηκαν με την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Μιλήσαμε για τα ιστορικά γεγονότα της επανάστασης , είδαμε σχετικά βίντεο , παρουσιάσεις , εποπτικό υλικό και

διαβάσαμε σχετικά βιβλία

IMG 4886e059e9549d51dfd181875774ec27 VIMG be2d1e127ba73e56eb87e8e5831b78ac V

Ανακαλύψαμε τη σημασία της ελληνικής σημαίας και το κρυφό της μήνυμα.

20240319 11061620240319 11011420240319 110304

20240321 095658

Μάθαμε τα ρούχα εκείνης της εποχής

20240321 09295120240321 09291620240321 092938

Μιλήσαμε για τους ήρωες της επανάστασης και φτιάξαμε δάφνινα στεφάνια

IMG 8c0fd17f654c63afc43a2d2e8849aa07 VIMG aa208a0575e36bef6f09264f6aa0553e V

IMG e8b61e3e017d5f0163830ba60c5aaec8 VIMG f42778c5c064afcf8eca2027b54c76e8 V

Διπλή γιορτή

Ευαγγελισμός

Ζωγραφίσαμε και πήραμε το ρόλο της Παναγίας και του Αρχάγγελου Γαβριήλ

IMG 25116683ae9dc3b313f2079d78c88c1e VIMG 292c0139e0fa822e6cf7f3d80ac68719 V

Ετοιμάσαμε το σκηνικό της γιορτής μας εμπνευσμένοι από το βιβλίο της Ε. Φακίνου “τα ελληνάκια”

IMG 6ee497ab718bfd26403ad47f418f84bb V

Τα Ελληνάκια του σχολείου μας τίμησαν τους ήρωες του 1821

Στη σχολική μας γιορτή απήγγειλαν ποιήματα για τους ήρωες της Επανάστασης και για τον Ευαγγελισμό , τραγούδησαν, χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς και παρέλασαν στην αυλή του Νηπιαγωγείου με την ελληνική σημαία.

Σχολικός εκφοβισμός στο νηπιαγωγείο: πώς να θωρακίσουμε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας

https://www.e-schooling.gr/sxolikos-ekfobismos-sto-nipiagwgeio/

Σχολικός εκφοβισμός στο νηπιαγωγείο: πώς να θωρακίσουμε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας

Σχολικός εκφοβισμός στο νηπιαγωγείο: πώς να θωρακίσουμε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας

Όλοι οι γονείς αναμφισβήτητα γνωρίζουμε ότι το bullying είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, αλλά πολλοί ίσως δεν συνειδητοποιούν ότι ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να υπάρχει ήδη και στο νηπιαγωγείο και στον παιδικό σταθμό.

Ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να είναι καταστροφικός για την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών, ειδικά αν είναι προσχολικής ηλικίας. Είναι πολύ συχνό και λογικό, ως ένα σημείο, το φαινόμενο να θέλουν κάτι και  αντί να το ζητήσουν με λόγια και ηρεμία, να το αρπάξουν ή και να σπρώξουν για να το αποκτήσουν. Όμως, αυτή η επιθετική συμπεριφορά όταν γίνεται επανειλημμένα και απειλεί τη σωματική ή ψυχολογική ακεραιότητα του άλλου, πλέον θεωρείται εκφοβισμός και bullying.

Όταν προετοιμάζουμε τα παιδιά για την πρώτη μέρα στο σχολείο, συνήθως αυτό που μας απασχολεί είναι η ομαλή προσαρμογή τους στο νέο σχολικό περιβάλλον, ειδικά αν δεν έχουν πάει πιο πριν στον παιδικό σταθμό και θα χρειαστεί για πρώτη φορά να μείνουν μακριά μας για κάποιες ώρες. Παρ’ όλο, όμως, που ο σχολικός εκφοβισμός συμβαίνει σε μεγαλύτερες σχολικές τάξεις, τόσο οι γονείς μικρών παιδιών όσο και οι παιδαγωγοί πρέπει να είναι ενήμεροι για τα σημάδια εκφοβισμού και πρέπει να γνωρίζουν τι να κάνουν εάν ένα παιδί είναι μάρτυρας, θύτης ή θύμα σχολικού εκφοβισμού στο νηπιαγωγείο.

Σχολικός εκφοβισμός στο νηπιαγωγείο: ποια είναι τα σημάδια

Ένα παιδί μπορεί να αρχίσει ξαφνικά να παρουσιάζει περίεργες συμπεριφορές χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι στο σπίτι που να το έχει επηρεάσει, όπως:

  • Να δείχνει λυπημένο
  • Να έχει χάσει την όρεξή του
  • Να μη θέλει να πάει στο σχολείο
  • Να παρουσιάζει ξαφνική επιθετικότητα με τα αδέρφια του
  • Να έχει αλλάξει συμπεριφορά
  • Να γυρίζει από το σχολείο με σκισμένα ρούχα ή να έχει χάσει τα πράγματά του
  • Να παραπονιέται για πόνους στο στομάχι
  • Να αρχίσει να βλέπει εφιάλτες
  • Να ξεκινήσει να βρέχεται στον ύπνο του
  • Να παρουσιάσει άγχος αποχωρισμού

Τι κάνουμε αν ένα παιδί έχει πέσει ΘΥΜΑ εκφοβισμού στο νηπιαγωγείο

Αν παρατηρήσετε αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού ή αν το ίδιο το παιδί εκφράσει την επιθυμία να σας μιλήσει για κάτι που το στενοχωρεί:

Το ακούμε το προσεκτικά. Καθημερινά θα πρέπει να δείχνουμε ενδιαφέρον για το πώς ήταν η μέρα του στο σχολείο και να κάνουμε ερωτήσεις που η απάντησή τους δεν είναι ένα απλό ναι ή όχι.  Για παράδειγμα “Με ποιον έπαιξες σήμερα;” ή “Ποιο ήταν το λιγότερο αγαπημένο γεγονός σήμερα;”

ΔΕΝ υποβιβάζουμε αυτά που μας λέει. Για παράδειγμα «Έλα δεν πειράζει, δεν έγινε τίποτα». Μπορεί να μην είναι όντως τίποτα ανησυχητικό, αλλά αν γίνεται επανειλημμένα πρέπει να διερευνηθεί.

Παραμένουμε ήρεμοι χωρίς υπερβολικές αντιδράσεις, γιατί μπορεί να το τρομάξουμε και να μη θελήσει άλλη φορά να μας μιλήσει για αυτό

Μιλάμε με τους παιδαγωγούς: Η συνεργασία των γονιών με τους παιδαγωγούς προσχολικής ηλικίας είναι ύψιστης σημασίας, γιατί μέσα από την εμπειρία τους και την επαφή τους με τόσα παιδιά καθημερινά, μπορούν να αναγνωρίσουν σημάδια και να προλάβουν καταστάσεις, όπως επίσης και να συμβουλεύσουν τους γονείς για το χειρισμό μίας τέτοιας κατάστασης.

Τι κάνουμε για να προετοιμάσουμε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, ώστε να ΜΗΝ πέσει ΘΥΜΑ σχολικού εκφοβισμού στο νηπιαγωγείο

Παίζουμε παιχνίδια ρόλων: Ζητάμε από το παιδί να σκεφτεί πώς θα αντιδρούσε εάν συνέβαινε κάτι άσχημο, όπως το να βλέπει κάποιον επανειλημμένα να του μιλάει ή να του φέρεται άσχημα, με τρόπο που να το πληγώνει είτε συναισθηματικά είτε ψυχολογικά.

Διαβάζουμε βιβλία ενσυναίσθησης για παιδιά, που τα βοηθούν μέσα από ιστορίες να μπουν στη θέση του άλλου και να σκεφτούν τι θα έκαναν σε ανάλογη περίπτωση. Έτσι, θα ενισχύσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη και θα ωριμάσουν

Προσέχουμε τη δική μας συμπεριφορά: Ο τρόπος που διαχειριζόμαστε εμείς οι ίδιοι κάποιες καταστάσεις, αντικατοπτρίζουν και τη συμπεριφορά που υιοθετεί το παιδί μιμούμενο εμάς. Αντιμετωπίζουμε τους άλλους με σεβασμό και καλοσύνη; Έχουμε κοροϊδέψει ή σχολιάσει αρνητικά ποτέ κάποιον μπροστά στο παιδί μας;

Ενισχύουμε την αυτοπεποίθησή του: Κάνουμε το παιδί να πιστέψει στον εαυτό του είτε μέσα από τον τρόπο που αντιδράμε όταν αποτυγχάνει σε κάτι είτε μέσα από βιβλία αυτοπεποίθησης για παιδιά, που δίνουν ερεθίσματα για συζήτηση.

Μιλάμε στο παιδί για το σχολικό εκφοβισμό και το bullying: Ο σχολικός εκφοβισμός έχει δύο όψεις: μπορεί να είναι σωματικός, δηλαδή άσκηση βίας, όπως κλωτσιές, σπρώξιμο, άρπαγμα ή μπορεί να είναι κοινωνικός, δηλαδή αποκλεισμός κάποιου από την παρέα, αρνητικά σχόλια και φάρσες που μειώνουν ένα άτομο και το κάνουν να αισθάνεται άσχημα. Υπάρχουν πολλά χρήσιμα βιβλία για τον σχολικό εκφοβισμό και το bullying που θα το βοηθήσουν να καταλάβει πότε να περιστατικό βίας πρέπει να θεωρείται επικίνδυνο και πρέπει να το πει οπωσδήποτε σε εσάς και στους παιδαγωγούς για να βοηθήσουν το αδύναμο θύμα.

Τι κάνουμε εάν το παιδί μας είναι ο ΘΥΤΗΣ

Εάν συνειδητοποιήσουμε ότι το παιδί είναι ο θύτης και καθημερινά ασκεί bullying, θα πρέπει να του μιλήσουμε για τη διαφορετικότητα των ανθρώπων και να του εξηγήσουμε ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τον αποκλείουμε από την παρέα μας και να τον κάνουμε να νιώθει μειονεκτικά για αυτό. Αν και μετά από συζήτηση δεν υπάρξει βελτίωση της συμπεριφοράς του παιδιού, τότε θα πρέπει να ακολουθήσει η συμβουλή ενός ειδικού για να διερευνηθούν τα αίτια της επιθετικότητας.

Μπορεί, επίσης, να σε ενδιαφέρει:

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 2024

Το Σαββατοκύριακο 9-10 Μαρτίου 2024 πραγματοποιήθηκε η τελική φάση του 22ου Ατομικού Πρωταθλήματος Σκάκι μαθητών -μαθητριών Θεσσαλονίκης-Χαλκιδικής.

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκε η μαθήτρια Σιάγκου Ελένη, η οποία εκπροσώπησε επάξια το Νηπιαγωγείο μας, κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία των νηπίων-κοριτσιών.

eleni chess 1eleni chess 3eleni chess 2

Θερμά συγχαρητήρια για την εξαιρετική προσπάθεια και καλή επιτυχία στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Σκάκι που θα διεξαχθεί τον Απρίλιο, στο οποίο εξασφάλισε την πρόκρισή της με την κατάκτηση αυτής της δεύτερης θέσης.

Το προσωπικό του σχολείου και οι συμμαθητές σου είμαστε περήφανοι για εσένα!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΕΛΕΝΗ!!!!

Τσικνοπέμπτη στο Νηπιαγωγείο!!!

Τσικνοπέμπτη και στο Νηπιαγωγείο μας τηρήσαμε το έθιμο της ημέρας.

Η μέρα κύλισε με παιχνίδια.

 

20240307 09224320240307 09243220240307 093308

Φτιάξαμε τα δικά μας σουβλάκια με στεφάνια.

Ζωγραφίσαμε τι θέλουμε να ψήσουμε για να τσικνίσουμε.

20240307 22003120240307 095535

Γίναμε αστροναύτες, πετάξαμε με τον πύραυλό μας και φτιάξαμε μάσκες αστροναύτη.

20240307 112714

IMG 5720029deb1ad5f055cb3505562a27e3 V

Χορέψαμε και παίξαμε με μουσική

20240307 1044300

Και τηρήσαμε το έθιμο της ημέρας με νόστιμες λιχουδιές που κέρασαν οι γονείς και κηδεμόνες σε όλους στο σχολείο !!!

IMG 16eb71cef46d75713c4bc0873e620286 V

1 1

Τι έδειξε μελέτη για το πώς επηρεάζει τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού ο χρόνος μπροστά στην οθόνη

 

https://www.alfavita.gr/koinonia/441565_ereyna-pos-o-hronos-mprosta-stin-othoni-epireazei-ti-glossiki-anaptyxi-toy-paidioy

Τι έδειξε μελέτη για το πώς επηρεάζει τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού ο χρόνος μπροστά στην οθόνη

Τα νήπια που περνούν περισσότερο χρόνο στην οθόνη συνομιλούν λιγότερο με τους γονείς ή τους φροντιστές τους. Λένε, επίσης, λιγότερα, ακούνε λιγότερα και έχουν, γενικότερα, λιγότερη επικοινωνία με ενήλικες σε σύγκριση με τα παιδιά που περνούν λιγότερο χρόνο μπροστά στις οθόνες.

Αυτά τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν σήμερα, Δευτέρα, στο περιοδικό JAMA Pediatrics, συγκροτούν ένα από τα πρώτα σύνολα διαχρονικών δεδομένων που έρχονται να επιβεβαιώσουν μια πραγματικότητα που έχουμε ήδη αντιληφθεί: οι οθόνες δεν συνδέονται μόνο με υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, κατάθλιψης και υπερκινητικότητας μεταξύ των παιδιών, αλλά περιορίζουν και τις πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπιδράσεις στο σπίτι — με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που θα μπορούσαν να είναι ανησυχητικές.

Οι ερευνητές γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι το να μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει μεγάλη λεκτική επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας για την πρώιμη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού. Και η μεγαλύτερη επαφή του ανθρώπου με τη γλώσσα νωρίς στη ζωή του συνδέεται με την κοινωνική ανάπτυξη, με υψηλότερο I.Q. και ακόμη καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου.

Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τη Mary E. Brushe, ερευνήτρια στο Telethon Kids Institute στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας, συγκέντρωσε δεδομένα από 220 οικογένειες στη Νότια Αυστραλία, τη Δυτική Αυστραλία και το Κουίνσλαντ με παιδιά που γεννήθηκαν το 2017. Μία φορά κάθε έξι μήνες μέχρι να κλείσουν τα 3, τα παιδιά φορούσαν μπλουζάκια ή γιλέκα με μικρούς ψηφιακούς επεξεργαστές γλώσσας που παρακολουθούσαν αυτόματα την έκθεσή τους σε συγκεκριμένους τύπους ηλεκτρονικού θορύβου, καθώς και τη γλώσσα που μιλούσε το παιδί, ο γονέας ή άλλος ενήλικας.

Οι ερευνητές ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τρία στοιχεία σε ό,τι αφορά τη γλώσσα: λέξεις που λέγονται από έναν ενήλικα, παιδικές φωνές και αλλαγές προσώπου στη συνομιλία (ο ένας να μιλά, ο άλλος να ακούει και το αντίστροφο).

Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι σχεδόν σε όλες τις ηλικίες, ο αυξημένος χρόνος στην οθόνη περιόριζε τη συνομιλία. Όταν τα παιδιά ήταν 18 μηνών, κάθε επιπλέον λεπτό χρόνου παραμονής μπροστά σε μία οθόνη συσχετίστηκε με 1,3 λιγότερες παιδικές φωνίτσες, για παράδειγμα, και όταν ήταν 2 ετών, ένα επιπλέον λεπτό συσχετίστηκε με 0,4 λιγότερες αλλαγές προσώπου στη συνομιλία.

Οι ισχυρότερες αρνητικές συσχετίσεις εμφανίστηκαν όταν τα παιδιά ήταν 3 ετών — και περνούσαν κατά μέσο όρο 2 ώρες και 52 λεπτά την ημέρα μπροστά σε μία οθόνη. Σε αυτήν την ηλικία, ένα και μόνο λεπτό παραπάνω μπροστά στην οθόνη συσχετίστηκε με 6,6 λιγότερες λέξεις για τους ενήλικες, 4,9 λιγότερες παιδικές φωνίτσες και 1,1 λιγότερες αλλαγές προσώπου στη συνομιλία.

Κι αν παιδιά και γονείς παρακολουθούν κάτι μαζί;

Η Lynn Perry, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι που δεν συμμετείχε στη μελέτη, η οποία μελετά τη γλώσσα και την κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ των παιδιών προσχολικής ηλικίας, είπε ότι οι ειδικοί στον τομέα θα πρέπει στο εξής να διερευνήσουν πώς τα μέσα που έχουν σχεδιαστεί για να τα βλέπουν γονείς και παιδιά μαζί «μπορεί να επιτρέψουν περισσότερη συνομιλία και να παρακάμψουν ορισμένα από τα αρνητικά του χρόνου στην οθόνη».

Η Sarah Kucker, εμπειρογνώμονας στη γλωσσική ανάπτυξη και τα ψηφιακά μέσα στο Southern Methodist University στο Ντάλας, η οποία επίσης δεν συμμετείχε στη μελέτη, χαρακτήρισε την ανάλυση «εντυπωσιακή», αλλά τόνισε ότι η κατανόηση των αποχρώσεων του πώς και πότε χρησιμοποιείται κάθε συσκευή είναι επίσης σημαντικά.

«Τα μέσα [οι οθόνες] δεν εξαφανίζονται», λέει, «αλλά η προσοχή στο πώς και πότε χρησιμοποιούνται μπορεί να είναι μια καλή ιδέα για το μέλλον».