Πρωτοποριακή μέθοδος παραγωγής βενζίνης από? φρέσκο αέρα
Βρετανοί ερευνητές κατάφεραν να μετατρέψουν τον αέρα σε βενζίνη. Το επίτευγμα ίσως μελλοντικά αποδειχτεί ορόσημο για την μαζική παραγωγή καθαρής ενέργειας και αποτελέσει απάντηση τόσο στην ενεργειακή κρίση όσο και στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος με «αέρια του θερμοκηπίου», εφόσον όμως στην πορεία ξεπεραστούν διάφορα εμπόδια.
Η μικρή βρετανική εταιρία με την εύγλωττη ονομασία Air Fuel Synthesis (δηλαδή «σύνθεση καυσίμων από αέρα»), σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», χρησιμοποιεί μια επαναστατική τεχνολογία και έχει καταφέρει να παράγει πέντε λίτρα βενζίνης από τον Αύγουστο, όταν έθεσε σε λειτουργία μια μικρή μονάδα που παράγει καύσιμα από διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς του αέρα.
Η εταιρία ελπίζει ότι μέσα στην επόμενη διετία θα δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο, μαζικής παραγωγής, εργοστάσιο που θα παράγει ένα τόνο «αερο-βενζίνης» την ημέρα. Επίσης, σχεδιάζει να παράγει «πράσινα» καύσιμα για τις αεροπορικές εταιρίες, ώστε τα αεροπορικά ταξίδια να εκλύουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Ο Τιμ Φοξ, επικεφαλής για θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος του Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών του Λονδίνου, δήλωσε ότι «ακούγεται υπερβολικά καλό για να είναι αληθινό και όμως είναι αληθινό. Το κάνουν πράγματι και το έχω δει με τα μάτια μου».
Αν και η όλη διαδικασία βρίσκεται ακόμα σε πιλοτικό στάδιο, ήδη έχει αποδειχτεί πως δουλεύει. Όπως είπε ο επικεφαλής της εταιρίας Air Fuel Synthesis Πίτερ Χάρισον, «παίρνουμε διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και υδρογόνο από το νερό και τα μετατρέπουμε σε βενζίνη. Κανείς άλλος δεν κάνει κάτι τέτοιο πουθενά στον κόσμο, από όσο ξέρουμε. Το προϊόν μοιάζει και μυρίζει σαν βενζίνη, αλλά είναι πολύ πιο καθαρό από τη βενζίνη που προέρχεται από πετρέλαιο. Επιπλέον, δεν περιέχει κανένα από τα πρόσθετα που υπάρχουν στη συμβατική βενζίνη. Παρόλα αυτά, το προϊόν μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις υπάρχουσες μηχανές».
Ο Χάρισον τόνισε ότι το πλεονέκτημα της νέου τύπου βενζίνης είναι πως δεν απαιτεί καμία αλλαγή στις υφιστάμενες υποδομές των μεταφορών, ενώ δεν είναι αναγκαία καμία μετατροπή στα αυτοκίνητα, όπως τοποθέτηση έξτρα μπαταριών, προσθήκη ειδικών κυψελών καυσίμου ή ντεπόζιτου υδρογόνου, κάτι που απαιτούν οι εναλλακτικές τεχνολογίες (ηλεκτρικά οχήματα, υβριδικά, υδρογόνου κ.α.).
Όπως είπε, «έως το τέλος του 2014, αν εξασφαλίσουμε την κατάλληλη χρηματοδότηση, θα μπορούμε να παράγουμε βενζίνη χρησιμοποιώντας ανανεώσιμη ενέργεια και θα το κάνουμε σε εμπορική βάση». Ο Χάρισον εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι το πολύ σε 15 χρόνια θα λειτουργεί το πρώτο εργοστάσιο μεγέθους διυλιστηρίου. «Αν παράγουμε τα δικά μας καύσιμα, έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε την οικονομία μιας χώρας», υπογράμμισε.
Σε πρώτη φάση, η Air Fuel Synthesis σχεδιάζει να παράγει «αερο-βενζίνη» που θα είναι δυνατό να αναμιχθεί με συμβατική βενζίνη. Προς το παρόν, πάντως, η τεχνολογία δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς και δεν είναι αποδοτική για να αξιοποιηθεί εμπορικά. Επειδή η απόσπαση του διοξειδίου του άνθρακα από τον αέρα δεν έχει ωριμάσει αρκετά, η εταιρία αναγκάζεται να χρησιμοποιεί πρόσθετο διοξείδιο που προμηθεύεται από άλλες βιομηχανικές πηγές.
Διάφορες εταιρίες σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να βελτιώσουν την τεχνολογία απόσπασης διοξειδίου από τον αέρα, μια διαδικασία που κοστίζει περίπου 500 ευρώ ανά τόνο διοξειδίου. Φυσικά, όπως και με άλλες πρωτοεμφανιζόμενες τεχνολογίες, το κόστος τους στην πορεία υποχώρησε θεαματικά, κάτι που μπορεί να συμβεί και σε αυτή την περίπτωση.
Φάλαινα με (σχεδόν) ανθρώπινη φωνή και διάθεση για επικοινωνία
Πρώτη φορά οι επιστήμονες διαπίστωσαν, μέσω ακουστικής ανάλυσης, ότι οι φάλαινες -τουλάχιστον ένα είδος άσπρης φάλαινας- μπορούν να μιμηθούν τις φωνές των ανθρώπων και μάλιστα με πιθανό κίνητρο να επικοινωνήσουν μαζί μας. Πρόκειται για μια ανακάλυψη που εξέπληξε και τους ίδιους τους ερευνητές, αφού μέχρι τώρα ήταν γνωστό πως οι φάλαινες γενικά παράγουν ήχους με ένα τρόπο που είναι τελείως διαφορετικός από τον ανθρώπινο.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Σαμ Ριτζγουέϊ του Εθνικού Ιδρύματος Θαλάσσιων Θηλαστικών των ΗΠΑ και ενός ερευνητικού φορέα του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίοι κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο έγκριτο περιοδικό βιολογίας “Current Biology”, είχαν ήδη από το 1984 αρχίσει να προσέχουν μερικούς ασυνήθιστους ήχους να βγαίνουν από μερικά θηλαστικά της θάλασσας (λευκές φάλαινες και δελφίνια) που βρίσκονταν στα ενυδρεία.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ήχοι αυτοί θύμιζαν κάπως τον ακατάληπτο διάλογο δύο ανθρώπων, όπως ακούγεται από κάποια απόσταση. Τελικά, μετά από κάποιο διάστημα, η πιθανή πηγή των ήχων εντοπίστηκε σε μια εννιάχρονη αρσενική λευκή φάλαινα, όταν συνέβη κάτι απροσδόκητο: ένας δύτης του ενυδρείου αναδύθηκε στην επιφάνεια κάνοντας στους συναδέλφους του μια πολύ παράξενη ερώτηση: «Ποιος μου είπε να βγω έξω;». Ενώ κανείς συνάδελφός του δεν του είχε πει κάτι τέτοιο, του φάνηκε ότι άκουσε τη λέξη «έξω» μέσα στο νερό και μάλιστα αρκετές φορές.
Οι ερευνητές υποψιάστηκαν ότι οι ήχοι, που θύμιζαν ανθρώπινη κουβέντα, προέρχονταν από τη λευκή φάλαινα με το όνομα NOC. Το συγκεκριμένο θαλάσσιο θηλαστικό είχε επί επτά χρόνια ζήσει σε κλειστό χώρο μαζί με δελφίνια και άλλες άσπρες φάλαινες και είχε συνηθίσει την παρουσία ανθρώπων δυτών. Η NOC είχε περάσει μετά τη σύλληψή της (το 1977, στα ανοιχτά του Καναδά) πολλές ώρες εκπαίδευσης κοντά σε ανθρώπους.
Στο ενυδρείο, οι ανθρώπινου τύπου ήχοι κατά καιρούς ακούγονταν από απόσταση, όταν δεν βρίσκονταν άνθρωποι κοντά, όμως συχνότερα τέτοια περιστατικά καταγράφηκαν όταν υπήρχαν άνθρωποι κοντά στη φάλαινα, έξω ή μέσα στο νερό. Παρόμοιοι ήχοι δεν παρήχθησαν από άλλες φάλαινες του ενυδρείου που βρέθηκαν κοντά σε ανθρώπους, ούτε από τη NOC όταν βρισκόταν μόνο μαζί με τις άλλες φάλαινες.
Τέλος, οι ανθρώπινοι ήχοι σταμάτησαν μετά από τέσσερα χρόνια, όταν πια η NOC ενηλικιώθηκε.
Στο παρελθόν είχαν υπάρξει και άλλες ανεκδοτολογικές αναφορές για φάλαινες που έβγαζαν ανθρώπινους ήχους (όπως για μια 15χρονη λευκή φάλαινα στο ενυδρείο του Βανκούβερ, που υποτίθεται ότι την άκουσαν να λέει το όνομά της!), όμως αυτή τη φορά η ομάδα του Σαμ Ριτζγουέϊ ήθελε πιο απτά δεδομένα. Οι επιστήμονες κατέγραψαν -με υποθαλάσσια υδρόφωνα και με μικρόφωνα πάνω από το νερό- τους ήχους της λευκής φάλαινας και, μετά από ακουστική ανάλυση, διαπίστωσαν πως οι ήχοι της είχαν ένα ρυθμό παρόμοιο με τον ανθρώπινο λόγο, καθώς επίσης ηχητικές συχνότητες (στη γκάμα των 200 έως 300 Hz) αρκετές οκτάβες χαμηλότερες από τους τυπικούς ήχους των φαλαινών και πολύ πιο όμοιους με τον ήχο της ανθρώπινης φωνής.
«Οι εκτυπώσεις (της ακουστικής ανάλυσης) της φωνής της φάλαινας ήσαν παρόμοιες με αυτές της ανθρώπινης φωνής και ανόμοιες με τους συνήθεις ήχους των φαλαινών, δήλωσε ο Σαμ Ρίτζγουεϊ. «Δεν υποστηρίζουμε», πρόσθεσε, «ότι η φάλαινά ήταν τόσο καλός μίμος όσο ένας παπαγάλος, όμως οι ήχοι που ακούσαμε, αποτελούσαν ένα ξεκάθαρο παράδειγμα φωνητικής εκμάθησης εκ μέρους της λευκής φάλαινας».
Αν αυτό όντως συμβαίνει, είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτο, επειδή οι φάλαινες βγάζουν ήχους μέσω της ρινικής οδού και όχι του λάρυγγα, όπως κάνουν οι άνθρωποι. Προκειμένου να προσαρμόσει τους ήχους της, ώστε να γίνουν πιο ανθρώπινοι, η φάλαινα NOC (που έχει πεθάνει πια, αλλά οι ηχογραφήσεις της φωνής της αποτελούν ακόμα πεδίο έρευνας) έπρεπε να μεταβάλει την πίεση στη ρινική οδό της και να κάνει άλλες μυϊκές προσαρμογές, πράγμα που δεν πρέπει να ήταν εύκολο, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
«Οι παρατηρήσεις μας δείχνουν ότι η φάλαινα χρειάστηκε να τροποποιήσει την φωνητική μηχανική της προκειμένου να βγάλει ήχους που μιμούνταν τον ανθρώπινο λόγο. Μια τέτοια προφανής προσπάθεια υποδηλώνει από την πλευρά της κίνητρο για επαφή», όπως είπε ο Σαμ Ρίτζγουεϊ. Με άλλα λόγια, κάποιες φάλαινες μπαίνουν στον κόπο να μιμηθούν τη φωνή μας, επειδή θέλουν να επικοινωνoυν μαζί μας. Είναι δυνατό;
Νόμιζε ότι έχει σχέσεις με τον Τζορτζ Κλούνεϊ
Η 29χρονη Γιανγκ Νιέν-τζου ήταν τόσο σίγουρη ότι είχε γνωρίσει και συνομιλούσε με τον Τζορτζ Κλούνεϊ μέσω Ιντερνετ που δεν δίστασε να ξοδέψει για την επικοινωνία της αυτή 1,4 εκατομμύρια δολάρια Ταϊβάν (περίπου 48.000 δολάρια), μέχρι να αντιληφθεί πως επρόκειτο για μια καλοστημένη απάτη.
Η αφελής νέα γυναίκα δήλωσε στους αστυνομικούς που άρχισαν να ερευνούν την υπόθεσή της όταν προσπάθησε να εξαργυρώσει πλαστά τράβελερ τσεκς αξίας 10.000 δολαρίων σε τοπική τράπεζα.
Δήλωσε μάλιστα ότι τα χρήματα προορίζονταν για τον διάσημο αγαπημένο της στη Νιγηρία όπου βρισκόταν για φιλανθρωπική αποστολή του ΟΗΕ.
Βέβαια στη Νιγηρία βρισκόταν ο πολύ έξυπνος απατεώνας που είχε παρουσιαστεί στην Γιανγκ ως ο Κλούνεϊ τον περασμένο Μάρτιο.
Εκείνη τον πίστεψε γιατί όπως είπε η φωνή του ήταν ακριβώς ίδια με αυτή του Κλούνεϊ και γιατί ήξερε πάρα πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή του γοητευτικού σούπερσταρ.
Η συναναστροφή με ανθρώπους δίδαξε… κορεάτικα σε 15χρονο ελέφαντα
Ένας ασιατικός ελέφαντας, ο Κόσικ, μπορεί να μιμηθεί την ανθρώπινη ομιλία και λέει απλές λέξεις στα. . . κορεάτικα, όπως διαπίστωσαν ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Δεν έχει αποσαφηνιστεί το γιατί ο 15χρονος Κόσικ άρχισε να μιμείται την ανθρώπινη γλώσσα, όμως οι βιολόγοι ¶γγελα Στέγκερ και Τέκουμσεχ Φιτς υποθέτουν ότι η συμπεριφορά του ελέφαντα ενδέχεται να σχετίζεται με τις εμπειρίες του όταν ήταν ακόμη νεαρής ηλικίας.
Ο Κόσικ ήταν ο μοναδικός ελέφαντας του Ζωολογικού Κήπου Έβερλαντ της Νότιας Κορέας επί περίπου πέντε χρόνια. Για ένα μεγάλο διάστημα, στη σημαντική για τους ελέφαντες φάση της ανάπτυξης τους και της σύναψης δεσμών μεταξύ τους, μοναδική συντροφιά του ήταν οι άνθρωποι.
“Υποθέτουμε ότι ο Κόσικ άρχισε να προσαρμόζει τους ήχους του για να ενισχύσει τους κοινωνικούς δεσμούς του με τους ανθρώπους, κάτι που έχουμε διαπιστώσει σε άλλα είδη τα οποία έχουν τη δυνατότητα να μαθαίνουν ήχους”, αναφέρει ο Στέγκερ σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology.
Στο παρελθόν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ελεφάντων που μπορούσαν να μιμηθούν τον ήχο φορτηγών. Λέγεται ότι ένας αρσενικός ελέφαντας που ζούσε σε ζωολογικό κήπο του Καζακστάν άρθρωνε λέξεις στην καζακική και τη ρωσική γλώσσα, όμως η περίπτωση αυτή δεν μελετήθηκε ποτέ από τους επιστήμονες.
Ο Κόσικ έγινε πασίγνωστος πριν από μερικά χρόνια και προσέλκυσε πολλούς τουρίστες χάρη στην ασυνήθιστη ικανότητά του. Οι ερευνητές όμως τώρα προχώρησαν σε πειράματα, ζητώντας από ανθρώπους που μιλούν κορεάτικα να καταγράψουν ό,τι άκουγαν από τις ηχογραφημένες “ομιλίες” του ελέφαντα. Διαπίστωσαν ότι, κολλώντας την προβοσκίδα του στο στόμα, ο Κόσικ μπορούσε να προφέρει καθαρά πέντε λέξεις: “γεια”, “κάθισε”, “όχι”, “ξάπλωσε” και “καλό”.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο Κόσικ καταλαβαίνει το νόημα των λέξεων που χρησιμοποιεί.
Νέος τελειότερος “μανδύας” που κάνει αόρατα τα αντικείμενα
Αμερικανοί ερευνητές πέτυχαν να δημιουργήσουν για πρώτη φορά ένα «μανδύα» που καλύπτει καλύτερα από κάθε άλλη φορά ένα αντικείμενο, κάνοντάς το αόρατο στα μάτια των παρατηρητών. Πρόκειται για ένα ακόμα σημαντικό βήμα στην τεχνολογία της «αορατότητας».
Μέχρι τώρα τα προς εξαφάνιση αντικείμενα αντανακλούσαν έστω ένα μικρό μέρος του φωτός, ενώ αυτή τη φορά ένας κύλινδρος διαμέτρου 7,5 εκατοστών και ύψους ενός εκατοστού έγινε τελείως αόρατος στο φάσμα των μικροκυμάτων (και όχι του ορατού φωτός, κάτι δυσκολότερο, καθώς αυτό έχει πιο μικρό μήκος κύματος από τα μικροκύματα).
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Ντιουκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέιβιντ Σμιθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για τα νέα υλικά “Nature Materials”, σύμφωνα με το BBC, πέτυχαν ώστε το φως (των μικροκυμάτων) να «γλιστράει» τελείως γύρω από το καλυμμένο αντικείμενο, χωρίς να αφήνει καμία αντανάκλαση, άρα και κανένα ίχνος του τελευταίου.
Ο «μανδύας» έχει σχήμα διαμαντιού και, όπως είπε ο Ντέηβιντ Σμιθ», «από όσο ξέρουμε, είναι ο πρώτος που πραγματικά πετυχαίνει την πλήρη αορατότητα», δημιουργώντας έτσι την τέλεια ψευδαίσθηση για τους παρατηρητές.
Όμως θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί κάτι ανάλογο με το μήκος κύματος του ορατού φωτός, με το οποίο οι άνθρωποι βλέπουν γύρω τους. Παρόλα αυτά, η αορατότητα έστω και στο φάσμα των μικροκυμάτων μπορεί να έχει διάφορες σημαντικές πρακτικές εφαρμογές, κυρίως στις τηλεπικοινωνίες και στα ραντάρ, ιδίως αν η τεχνολογία βελτιωθεί περαιτέρω (προς το παρόν δουλεύει μόνο προς μια κατεύθυνση).
Η ιδέα ενός «μανδύα αορατότητα» πρωτο-εμφανίστηκε το 2006 με ένα άρθρο στο περιοδικό “Science” από τον φυσικό Τζον Πέντρι του Imperial College του Λονδίνου, σε συνεργασία με τους ηλεκτρολόγους μηχανικούς Ντέηβιντ Σμιθ και Ντέηβιντ Σούριγκ του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ. Έκτοτε έχουν αναληφθεί πολλές προσπάθειες σε διάφορα μέρη του κόσμου, με διάφορα υλικά (τα λεγόμενα «μετα-υλικά») και σε διαφορετικά μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Στόχος όλων αυτών των ερευνών, που ανήκουν στο νέο πεδίο της «οπτικής μετασχηματισμού», είναι -πέρα από την ίδια την αορατότητα- να φέρουν μια πραγματική επανάσταση στον τρόπο που μεταδίδονται το φως και τα λοιπά μήκη κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Τα «μετα-υλικά» είναι υλικά κατασκευασμένα από τον άνθρωπο, τα οποία έχουν ασυνήθιστες ιδιότητες (όπως η καθοδήγηση του φωτός γύρω από ένα αντικείμενο, ώστε αυτό να καταστεί «ανύπαρκτο»), που δεν υπάρχουν στα κοινά υλικά της φύσης.
Ο Σμιθ και οι συνεργάτες του ήδη δουλεύουν για να κάνουν τον «μανδύα» αποτελεσματικό στις τρεις διαστάσεις και όχι μόνο στις δύο
Επαναστατικό καθαριστικό πλυντηρίου μετατρέπει τα ρούχα σε καθαριστές της ατμοσφαιρικής μόλυνσης!
Μέσα στην επόμενη διετία είναι πιθανό ότι θα κυκλοφορούν στο εμπόριο ρούχα που θα καθαρίζουν τον αέρα και οι άνθρωποι δεν θα χρειάζεται να κάνουν τίποτε περισσότερο από το να τα φορούν. Αυτό θα γίνει δυνατό χάρη σΆ ένα πρωτοποριακό υγρό καθαρισμού για πλυντήρια ρούχων, το οποίο περιέχει μικροσκοπικά σωματίδια που «τρώνε» την ατμοσφαιρική μόλυνση.
Η εν λόγω ουσία, με την ονομασία “CatClo”, η οποία σχεδιάζεται να βγει στο εμπόριο, αποτελεί προϊόν συνεργασίας του βρετανικού πανεπιστημίου του Σέφιλντ (με επικεφαλής τον καθηγητή Τόνι Ράιαν) και του Κολλεγίου Μόδας του Λονδίνου (με επικεφαλής την καθηγήτρια Έλεν Στόρι.
Τα ρούχα πλένονται στο πλυντήριο με το πρωτοποριακό υγρό που περιέχει νανοσωματίδια διοξειδίου του τιτανίου, τα οποία προσκολλώνται σφιχτά στα ύφασμα. Όταν, στη συνέχεια, φορέσει κανείς το πλυμένο ρούχο και το ύφασμα με τα νανοσωματίδια έρθει σε επαφή με τα οξείδια αζώτου του αέρα, τότε προκαλείται μια χημική αντίδραση οξείδωσης, με τελικό αποτέλεσμα να καθαρίζει η ατμόσφαιρα.
Τα οξείδια του αζώτου που απορροφούνται μΆ αυτό τον τρόπο από τον αέρα, είναι τελείως άοσμα και άχρωμα και δεν αποτελούν κίνδυνο για αυτόν που φοράει το ρούχο, από το οποίο απομακρύνονται όταν αυτό ξαναπλυθεί, αν δεν έχουν ήδη διαλυθεί μέσω του ιδρώτα του σώματος. Το ίδιο το καθαριστικό υγρό είναι απολύτως αβλαβές και τα νανοσωματίδια δεν είναι ορατά πάνω στο ρούχο.
Υπολογίζεται ότι κάποιος που φοράει ρούχα πλυμένα με CatClo, θα μπορεί να απομακρύνει περίπου πέντε κιλά οξειδίων του αζώτου από τον αέρα μέσα σε μια ημέρα, δηλαδή περίπου όση η ποσότητα των ίδιων χημικών ουσιών που παράγεται καθημερινά από ένα μέσο αυτοκίνητο.
Τα οξείδια του αζώτου παράγονται από τις εξατμίσεις των οχημάτων και αποτελούν μεγάλη πηγή ρύπανσης της ατμόσφαιρας στις πόλεις, επιδεινώνοντας ασθένειες όπως το άσθμα και άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι όσοι υποφέρουν από αναπνευστικές παθήσεις και φοράνε τέτοια ρούχα, θα αναπνέουν γύρω τους καθαρότερο αέρα.
Όπως είπε ο Ράιαν, το υγρό CatClo ανήκει στο νέο πεδίο των φωτοκαταλυτικών υλικών, τα οποία, με την παρουσία του ηλιακού φωτός, λειτουργούν ως καταλύτες, προκαλώντας διάφορες χημικές αντιδράσεις. «Με το CatClo, ο στόχος μας είναι να μετατρέψουμε τα ρούχα σε καταλυτικές επιφάνειες που θα καθαρίζουν τον αέρα», τόνισε ο βρετανός καθηγητής. Όπως είπε, «αν χιλιάδες άνθρωποι σε μια τυπική πόλη χρησιμοποιούσαν αυτό το καθαριστικό υγρό, το αποτέλεσμα θα ήταν μια σημαντική βελτίωση στην ποιότητα του αέρα».
Από την πλευρά της, η καθηγήτρια Στόρι επεσήμανε ότι η δημιουργία και κυκλοφορία ενός σύντομου βίντεο για το CatClo αποκάλυψε ένα μεγάλο ενδιαφέρον σΆ ολόκληρο τον κόσμο και μια δυνητική μεγάλη αγορά για τέτοιου είδους προϊόντα, καθώς πολλοί καταναλωτές, πέρα από τον παράγοντα της μόδας, αντιλαμβάνονται τη σημασία ενός «έξυπνου» ρούχου που θα βοηθά στον καθαρισμό του περιβάλλοντος.
Οι βρετανοί ερευνητές ήδη συνεργάζονται με μια εταιρία που παράγει προϊόντα καθαρισμού φιλικά προς το περιβάλλον για να βγάλει στην αγορά το CatClo.
Το εν λόγω υγρό, σύμφωνα με τις δοκιμές, δουλεύει ιδιαίτερα καλά με τα υφάσματα ντένιμ που χρησιμοποιούνται στα τζιν. Κι επειδή στη Γη κυκλοφορούν περισσότερα τζιν από όλους τους κατοίκους της, είναι φανερό ότι υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για το νέο καθαριστικό.