9. Η αλήθεια είναι πολύτιμη
Δείτε
10. Και οι δύο προσεύχονταν αλλά…
11. Να συγχωρούμε τους άλλους
δείτε
12. Προσέχουμε πάντοτε όσα λέμε;
«Ας μη γίνονται πολλοί από σας διδάσκαλοι, αδελφοί μου, διότι πρέπει να ξέρετε ότι εμείς οι διδάσκαλοι θα κριθούμε αυστηρότερα. Όλοι φταίμε σε πολλά. Εκείνος που δε φταίει στα λόγια του είναι τέλειος άνθρωπος και μπορεί να χαλιναγωγήσει και όλο το σώμα του. Εάν βάζουμε χαλινάρια στα στόματα των αλόγων, για να μας υπακούουν, μπορούμε να διευθύνουμε ολόκληρο το σώμα τους. Ακόμη και τα πλοία, αν και είναι τόσο μεγάλα και ωθούνται από δυνατούς ανέμους, όμως κατευθύνονται από ένα πολύ μικρό τιμόνι εκεί που θέλει ο πηδαλιούχος**.
Έτσι και η γλώσσα είναι μικρό μέλος και όμως καυχιέται για μεγάλα πράγματα. Πόσο μικρή φωτιά κατακαίει ένα τόσο μεγάλο δάσος. Και η γλώσσα είναι μια φωτιά, κόσμος κακίας. Μεταξύ των μελών μας η γλώσσα είναι εκείνη που μολύνει ολόκληρο το σώμα και πυρακτώνει τον τροχό της ζωής και πυρακτώνεται και αυτή από τη γέενα*.
Κάθε είδος θηρίων και πτηνών, ερπετών και θαλασσίων ζώων δαμάζεται και έχει δαμαστεί από τον άνθρωπο, αλλά τη γλώσσα κανείς από τους ανθρώπους δεν μπορεί να δαμάσει, είναι ασυγκράτητο κακό, γεμάτη από θανατηφόρο δηλητήριο. Με αυτή ευλογούμε το Θεό και Πατέρα και με αυτή καταριόμαστε τους ανθρώπους που έχουν δημιουργηθεί καθ’ ομοίωση του Θεού. Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, να γίνεται αυτό. Μήπως η πηγή βγάζει από το ίδιο μέρος γλυκό και πικρό νερό; Μήπως μπορεί αδελφοί μου, η συκιά να κάνει ελιές ή η κληματαριά σύκα; Έτσι και καμιά πηγή δε βγάζει ταυτόχρονα νερό αλμυρό και γλυκό» (Ιακ. 3, 1-12).
*γέενα: τόπος τιμωρίας των αμαρτωλών στη Βίβλο – η Κόλαση
** πηδαλιούχος: αυτός που χειρίζεται το πηδάλιο του πλοίου, ο τιμονιέρης
Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος (23 Οκτωβρίου)
του Κων. Α. Οικονόμου δασκάλου
Ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο αποκαλούμενος και δίκαιος, είναι άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, έζησε κατά την αποστολική εποχή, ενώ υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας των Ιεροσολύμων και ο συγγραφέας της ομώνυμης Καθολικής Επιστολής καθώς και του κειμένου της πρώτης Θείας Λειτουργίας. Έγινε μαθητής του Ιησού μετά την Ανάσταση και πέθανε μαρτυρικά, όταν καταδικάστηκε από το συνέδριο των Σαδδουκαίων
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Α΄ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Α. ΓΡΑΦΗ: Στην Αγία Γραφή συναντάμε συχνά την ονομασία Αδελφόθεος, είτε για τον Ιάκωβο, είτε για τον Ιούδα, τον Ιωσή, κ.α. Οι θεωρίες που διατυπώθηκαν για αυτή την ονομασία είναι δύο:
Σύμφωνα με τον Ιερώνυμο, ο όρος πρέπει να κατανοηθεί ως εξάδελφοι του Χριστού, ενώ κατά το Επιφάνιο, οι Αδελφόθεοι ήταν παιδιά του Μνήστορος Ιωσήφ από προηγούμενο γάμο του. Η πλέον σωστή είναι του Επιφανίου. Πέραν αυτού, είναι γνωστό πως η μητέρα του Ιησού δεν είχε άλλα δικά της παιδιά, καθώς σε μία τέτοια περίπτωση ο Ιησούς δε θα χρειαζόταν να αφήσει τον Ιωάννη να φροντίζει τη μητέρα του, σαν γιος της, όπως ο ίδιος τον αποκάλεσε από το Σταυρό (Ιωαν. κ΄ 4).
Αλλά εκτός αυτού ονομάζεται Αδελφόθεος για τους εξής λόγους:
“Πρώτον, για την θαυμαστή πολιτεία του και τις πολλές αρετές του, εξ αιτίας των οποίων ονομαζόταν από όλους δίκαιος. Δεύτερον, επειδή δεν ήταν συγκαταριθμημένος στον χορό των δώδεκα Αποστόλων και δεν είχε το προνόμιο να ονομάζεται Απόστολος, του δόθηκε το προνόμιο να ονομάζεται Αδελφόθεος και τρίτον, επειδή έκανε τον Χριστό συγκληρονόμο στο μερίδιο της πατρικής περιουσίας, ενώ οι άλλοι τρεις αδελφοί του αρνήθηκαν να πράξουν το ίδιο1”. Ετιμάτο περισσότερο από όλα τα αδέλφια του και αυτό φαίνεται και από τα όσα λέγει ο ιερός Χρυσόστομος για τους συγγενείς του Χριστού κατά σάρκα. Ότι, δηλαδή, ονομάζονταν από όλους τους πιστούς Δεσπόσυνοι, αλλά ο άγιος Ιάκωβος “εθεωρείτο ο πρώτος των Δεσποσύνων απάντων”.
Ο Απ. Παύλος μας αναφέρει ότι ο Ιησούς εμφανίστηκε μετά την ανάσταση στον Ιάκωβο και εν συνεχεία στους αποστόλους (Α΄ Κορ. ιε΄ 7), δείχνοντάς μας έτσι πως κλήθηκε με ιδιαίτερο τρόπο στο αποστολικό αξίωμα, όπως και ο ίδιος. Η σημαντική θέση μάλιστα που κατείχε στη συνείδηση των μελών της αρχαίας εκκλησίας διαφαίνεται και από τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος χαρακτηρίζει τον Ιάκωβο ως «στύλο» (Γαλ. β΄ 9) και “αποστόλο” (Γαλ. α΄ 19). Ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας αναφέρει στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων πως όταν ο Πέτρος αποφυλακίστηκε με θαυμαστό τρόπο, κατευθύνθηκε στο σπίτι της Μαρίας της μητέρας του Μάρκου του Ευαγγελιστού, όπου τελικά ζήτησε να απαγγείλουν τα γενόμενα και στον Ιάκωβο (Πράξεις ιβ΄ 17), ενώ όταν υποχρεώθηκε να φύγει από τα Ιεροσόλυμα, προ του κινδύνου να συλληφθεί ξανά από τον Ηρώδη Αγρίππα, παρήγγειλε να διηγηθούν τα συμβάντα στον Ιάκωβο και τους αδελφούς του (Πράξεις ιβ΄ 17). Κορυφαίοι θεολόγοι εκτιμούν πως τέτοιες κινήσεις εκλαμβάνονται ως η απαρχή της ανάληψης των ηνίων της εκκλησίας των Ιεροσολύμων από τον Ιάκωβο.
Στην Αποστολική σύνοδο (Πράξεις ιε΄ 4-29), όπου χαράχθηκε μια κοινή θέση για τους εξ εθνών χριστιανούς, ο Ιάκωβος διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο. Ο ίδιος μάλιστα, μέσα από την περιγραφή του σχετικού χωρίου της Α. Γραφής, διαφαίνεται ως ο επικεφαλής της συνόδου. Έτσι λαμβάνει θέση ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα με τους εξ εθνών χριστιανούς, τασσόμενος υπέρ της άποψης που έλεγε ότι οι εξ εθνών πιστοί να μην επιβαρύνονται με την περιτομή, αλλά να δοθεί ιδιαίτερη μνεία για την ηθική πορεία του βίου τους και την αποχή από τα έθιμα των ειδωλολατρών (Πρ. ιε΄ 19-20), συμφωνώντας με τη θέση του Απ. Παύλου. Ο Ιάκωβος, αντίθετα με τους υπολοίπους Αποστόλους, φαίνεται πως δεν εγκατέλειψε τα Ιεροσόλυμα, περιορίζοντας την αποστολική του δράση στους Ιουδαίους (Γαλ. β΄9) και μάλιστα στους κατοίκους των Ιεροσολύμων. Οι πληροφορίες από το σημείο αυτό και μετά μέσα στην Καινή Διαθήκη για τον Ιάκωβο σταματούν.
13. Η Επί του Όρους ομιλία
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας αναφέρει με λεπτομέρειες ολόκληρη την επί του όρους ομιλία του Ιησού Χριστού. Ο Κύριος, όπως ξέρουμε, είχε αρχίσει το δημόσιο έργο του. Δίδασκε στις Συναγωγές. Ήταν το μέρος εκείνο, όπου μαζεύονταν οι Ισραηλίτες για να ακούσουν το λόγο του Θεού. Ο Κύριος κήρυττε το Ευαγγέλιο για τον ερχομό της Βασιλείας του Θεού, που ήταν η κοινωνία της αγάπης του Κυρίου με όλους μας. Ο Ιησούς Χριστός θεράπευε ακόμη θαυματουργικά όλους τους αρρώστους, που του έφερναν οι άνθρωποι. Ήταν ένα σημείο της θεϊκής δυνάμεως του Κυρίου.
Έτσι καταλαβαίνουμε, γιατί πολύς κόσμος πάντα ακολουθούσε τον Κύριο, όταν τον έβλεπε να βγαίνει έξω με τους μαθητές του. Σε μια τέτοια περίπτωση ο Κύριος είδε το λαό, που τον ακολουθούσε και πήρε το δρόμο που έβγαζε σ’ ένα λόφο. Ο Κύριος διάλεξε την κορυφή του λόφου, για να βλέπει τους ακροατές του και εκείνοι να τον ακούν και να τον βλέπουν χωρίς κόπο. Το λόφο αυτό τον ονομάζουν οι ιεροί Ευαγγελιστές «όρος», γι’ αυτό και η ομιλία του Κυρίου ονομάστηκε «επί του όρους ομιλία».
Το πρώτο μέρος της ομιλίας του Κυρίου το ονομάζουμε «Μακαρισμοί»
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
Κεφάλαια Ε΄, ΣΤ΄ και Ζ΄
(Η ερμηνευτική απόδοση ανήκει στον Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα
και έχει ληφθεί από την ιστοσελίδα http://www.bibles.gr )
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 5
Ματθ. 5,1 Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος, καὶ καθίσαντος αὐτοῦ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,
Ματθ. 5,1 Όταν δε είδεν ο Ιησούς τα πλήθη, που είχαν έλθει να τον ακούσουν, ανέβη ολίγον εις την πλαγιάν
του όρους και αφού εκάθισεν, ήλθαν πλησίον οι μαθηταί του.
Ματθ. 5,2 καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων·
Ματθ. 5,2 Και ανοίξας το στόμα αυτού εδίδασκεν τους μαθητάς και τα πλήθη και έλεγε·
Ματθ. 5,3 μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 5,3 “Μακάριοι και τρισευτυχισμένοι είναι εκείνοι, που συναισθάνονται την πνευματικήν πτωχείαν των (και εξαρτούν τον εαυτόν τους με ταπείνωσιν και πίστιν από τον Θεόν), διότι ιδική των είναι η βασιλεία των ουρανών.
Ματθ. 5,4 μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακλήθησονται.
Ματθ. 5,4 Μακάριοι είναι όσοι πενθούν (δια τας αμαρτίας των και δια το κακόν που επικρατεί στον κόσμον)
διότι αυτοί θα παρηγορηθούν από τον Θεόν.
Ματθ. 5,5 μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν.
Ματθ. 5,5 Μακάριοι είναι οι πράοι και ειρηνικοί, διότι αυτοί θα λάβουν ως κληρονομίαν την νέαν γην της
επαγγελίας, την άνω Ιερουσαλήμ, την βασιλείαν των ουρανών.
Ματθ. 5,6 μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται.
Ματθ. 5,6 Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν δια να αποκτήσουν οι ίδιοι, να επικρατήση δε και στον κόσμον η
δικαιοσύνη και η αρετή, διότι αυτοί θα χορτάσουν.
Ματθ. 5,7 μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται.
Ματθ. 5,7 Μακάριοι οι ευσπλαχνικοί και ελεήμονες, που συμπονούν και ελεούν τον πάσχοντα, διότι αυτοί θα
ελεηθούν πλουσίως από τον Θεόν.
Ματθ. 5,8 μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.
Ματθ. 5,8 Μακάριοι όσοι έχουν καθαράν και αμόλυντον την καρδίαν, διότι αυτοί θα δουν τον Θεόν εις την
δόξαν του.
Ματθ. 5,9 μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται.
Ματθ. 5,9 Μακάριοι όσοι έχουν ειρήνην μέσα των και προσπαθούν να ειρηνεύουν τους ανθρώπους μεταξύ των,
διότι αυτοί θα ανακηρυχθούν, εμπρός στον ουράνιον και επίγειον κόσμον, υιοί του Θεού.
Ματθ. 5,10 μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 5,10 Μακάριοι όσοι έχουν διωχθή ένεκα της αρετής και της πίστεώς των, διότι εις αυτούς ανήκει η
βασιλεία των ουρανών.
Ματθ. 5,11 μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν
ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ.
Ματθ. 5,11 Μακάριοι είσθε, όταν σας εμπαίξουν και σας υβρίσουν οι άνθρωποι, και σας διώξουν και,
ψευδόμενοι, ειπούν παντός είδους κακολογίας και κατηγορίας ενάντιον σας, επειδή πιστεύετε εις εμέ.
Διαβάστε το μάθημα από το διαδραστικό βιβλίο
Δείτε
Οι Μακαρισμοί στη Βυζαντινή μουσική
14. Όταν λέμε πάντα την αλήθεια
- Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το ψέμα
- Το ψέμα κλονίζει την εμπιστοσύνη και δυσχεραίνει τις σχέσεις των ανθρώπων
- Η ειλικρίνεια, η ανάληψη ευθυνών, η αξιοπιστία και η αποφυγή του όρκου είναι χαρακτηριστικά των δυνατών ανθρώπων και των πραγματικών χριστιανών
Διαβάστε το μάθημα από το διαδραστικό βιβλίο
Ο φάρος ακόμα και όταν χτυπιέται αλύπητα από τα μανιασμένα κύματα δεν φοβάται,
δε δειλιάζει, γιατί γνωρίζει ότι έχει βαθιά και γερά θεμέλια.
15. Χτίζουμε τη ζωή μας σε γερά θεμέλια
- Οι αλήθειες που μας φανέρωσε ο Χριστός είναι τα θεμέλια της ζωής μας
- Θα πρέπει πάντοτε να σκεφτόμαστε τις συνέπειες των επιλογών μας
- Οι συνέπειες των επιλογών μας είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη
Διαβάστε το μάθημα από το διαδραστικό βιβλίο
