Πάτησε στην εικόνα για να διαβάσεις το μάθημα ψηφιακά
Επιστημονική φαντασία
Όνειρα για ταξίδια στ’ αστέρια
Τα ταξίδια σε μακρινά άστρα και άλλους γαλαξίες θεωρούνται σήμερα αδύνατα, όμως ο επιστημονικός κόσμος δε χάνει την αισιοδοξία του και προγραμματίζει, θεωρητικά προς το παρόν, τέτοιες αποστολές.
Ταξίδι στον Άρη – ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή (;)
Ο άνθρωπος από τότε που πρωτοσήκωσε το κεφάλι του ψηλά και αντίκρυσε τ’ άστρα, ονειρεύεται τη στιγμή που θα καταφέρει να ταξιδέψει σ’ αυτά. Αυτό το όνειρό του μάλλον θα γίνει πραγματικότητα στο σύντομο μέλλον… Ήδη εδώ και χρόνια επεξεργάζεται ένα σχέδιο για το πώς θα κατοικήσει τον πλανήτη Άρη. Γιατί όμως διάλεξε τον Άρη και όχι κάποιον άλλον πλανήτη;
Από τεχνική άποψη, οι λόγοι που καθιστούν τον Άρη ιδανικό για εγκατάσταση είναι απλοί:
- βρίσκεται σχετικά κοντά,
- διαθέτει υπόγεια αποθέματα νερού και ατμόσφαιρα,
- οι μέρες του διαρκούν λίγο περισσότερο από τις γήινες -για την ακρίβεια 24 ώρες, 39 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα-,
- η θερμοκρασία του δεν είναι υπερβολικά υψηλή ή χαμηλή και
- η βαρύτητά του είναι μόλις 38% μικρότερη από της Γης.
Δείτε κι αυτό…
Δείτε την παρουσίαση του μαθήματος
(Δημιουργός παρουσίασης Γ. Σουδίας)
[slideboom id=494020&w=425&h=370]
Μελλοντικοί χρόνοι
- Οι μελλοντικοί χρόνοι είναι τρεις:
- Ο Εξακολουθητικός Μέλλοντας που φανερώνει ότι κάτι θα γίνεται στο μέλλον συνέχεια ή με επαναλήψεις.
- Ο Συνοπτικός Μέλλοντας που φανερώνει ότι κάτι θα γίνει και θα ολοκληρωθεί στο μέλλον σε μια στιγμή.
- Ο Συντελεσμένος Μέλλοντας φανερώνει ότι κάτι θα έχει ολοκληρωθεί στο μέλλον πριν γίνει κάτι άλλο.
_________________________________________________________________________________________________________________________________________
Υποθετικές προτάσεις
Υποθετικές λέγονται οι εξαρτημένες/δευτερεύουσες προτάσεις που φανερώνουν σε ποια περίπτωση είναι δυνατό να γίνει αληθινό αυτό που εκφράζει η ανεξάρτητη/κύρια πρόταση.
Η υποθετική πρόταση μαζί με την ανεξάρτητη, την οποία συμπληρώνει, λέγονται υποθετικός λόγος.
Στον υποθετικό λόγο η υποθετική πρόταση λέγεται υπόθεση, η οποία μπορεί να βρίσκεται πριν ή μετά την ανεξάρτητη πρόταση. Η ανεξάρτητη πρόταση λέγεται αλλιώς απόδοση.
Οι υποθετικές προτάσεις εισάγονται με τους υποθετικούς συνδέσμους αν, εάν, σαν, άμα.
- Σε ένα υποθετικό λόγο έχουμε:
Υπόθεση Απόδοση
________________________________________________________________________________________________________________________________________
Προσδιορισμοί του χρόνου
Η γενική και η αιτιατική του χρόνου
Τον χρόνο μπορούμε να τον εκφράσουμε με τα χρονικά επιρρήματα, τις χρονικές προτάσεις, τις χρονικές μετοχές και με κάποιες φράσεις με προθέσεις που φανερώνουν χρόνο.
Ως προσδιορισμοί του χρόνου όμως, χρησιμοποιούνται και κάποια ουσιαστικά, σε πτώση γενική (γενική του χρόνου) και αιτιατική (αιτιατική του χρόνου).
π.χ. Κάντε ένα διάλειμμα πέντε λεπτών.
Θα ξανάρθω του χρόνου
Χιονίζει από το βράδυ
Μπορείς να βρεις και να υπογραμμίσεις τις αιτιατικές και τις γενικές του χρόνου;
- Διάβαζα όλη νύχτα.
- Δούλευε συνεχώς δύο χρόνια.
- Ασχολείται με δουλειές του ποδαριού
- Χρειάστηκε ένα μήνα για να τελειώσει.
- Ένα χρόνο έκανε να μου μιλήσει.
- Θα ξεκουραστούμε με τις διακοπές του καλοκαιριού.
- Με περνάει ένα μήνα.
- Είναι πέντε χρόνια νεότερος
- Κατά τη διάρκεια του ίδιου χειμώνα οι Ρωμαίοι εκστράτευσαν και στη Μεγάλη Βρετανία.
Εκφράσεις με τη λέξη «χρόνος» – Τι σημαίνουν;
- σε ανύποπτο χρόνο = σε στιγμή που ένα ζήτημα δεν έχει ακόμα τεθεί, που δεν υπάρχει υπόνοια ότι μπορεί να συμβεί κάτι.
- εκτός τόπου και χρόνου = εκτός πραγματικότητας
- το πλήρωμα του χρόνου = η κατάλληλη στιγμή για να γίνει κάτι που περιμέναμε να συμβεί
- συν τω χρόνω = με την πάροδο του χρόνου, όσο περνά ο καιρός
- ο χρόνος είναι χρήμα = ο χρόνος έχει μεγάλη αξία, γι’ αυτό δεν πρέπει κανείς να τον σπαταλά.
- προ αμνημονεύτων χρόνων = πριν από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα
- χρόνια και ζαμάνια = πολλά χρόνια, πολύς καιρός
- εν ευθέτω χρόνω = στην κατάλληλη στιγμή
- χρόνο με το χρόνο = με το πέρασμα του χρόνου, με τον καιρό
- χρόνου φείδου = να κάνεις οικονομία στο χρόνο σου, να μην τον σπαταλάς
- όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος = σε μια μόνο στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι πολύ άσχημο
- πάρ’ τονε στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου = φράση που λέγεται για κάποιον που λέει πράγματα που δεν ταιριάζουν σε μια συγκεκριμένη περίσταση
- ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται = παροιμία που λέγεται για να δηλώσει ότι οι άσχημες πράξεις δεν μένουν κρυφές για πολύ καιρό
- και του χρόνου! = φράση που λέγεται ως ευχή σε κάποιον και σημαίνει μακάρι να είναι καλά και να γιορτάσει και τον επόμενο χρόνο
- χρόνια πολλά! = ευχή που δίνεται σε κάθε γιορτή
________________________________________________________________________________________________________________________________________
Πάτησε στην εικόνα για να διαβάσεις το μάθημα ψηφιακά
Χαμένοι πολιτισμοί
Ατλαντίδα
Οι πρώτες γραπτές αναφορές για την Ατλαντίδα πηγάζουν από τον Αθηναίο φιλόσοφο Πλάτωνα (427-347 π.Χ.) ο οποίος μας αφηγείται ότι οι Ατλαντες ήταν ένας λαός με υπερφυσικές ικανότητες και θεϊκή καταγωγή, που ζούσαν ειρηνικά σε ένα εύφορο νησί πέρα από τις Πύλες των Ηρακλειδών. Στην αρχαιότητα, οι Ηράκλειες Πύλες ήταν τα στενά του Γιβραλτάρ, άρα πιθανότατα βρισκόταν κάπου ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική. Όπως θα δούμε όμως παρακάτω, νεότερα στοιχεία έρχονται να ανατρέψουν τις αρχικές θεωρίες.
Χάρτης της Ατλαντίδας
του Βασ.Πάσχου, με βάση τα στοιχεία του Όμηρου, του Πλάτωνα, του γεωγράφου Μάρκελλου κλπ., Αθήνα 1979
Δείτε την παρουσίαση του μαθήματος
(Δημιουργός παρουσίασης Γ. Σουδίας)
[slideboom id=495288&w=425&h=370]
Αφήγηση φανταστικής ιστορίας
Όταν αφηγούμαστε φανταστικές ιστορίες, πρέπει να το κάνουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να ακούγονται σαν αληθινές. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει:
-
Να τηρήσουμε τους κανόνες της αφήγησης (λογική σειρά παράθεσης των γεγονότων, σωστή χρήση των χρόνων του ρήματος, ώστε να μην υπάρχουν χρονικές ανακολουθίες)
-
Να χρησιμοποιήσουμε ημερομηνίες, ονόματα, τοποθεσίες φανταστικές αλλά αληθοφανείς και συγκεκριμένες( π. χ. όχι «σε μια περιοχή» αλλά «στα Τρίκαλα»)
-
Να χρησιμοποιήσουμε, όπου μπορούμε, τον ενεστώτα (ιστορικός), ώστε η αφήγηση μας να κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Βλέπουμε
________________________________________________________________________________________________________________________________________
Πάτησε στην εικόνα για να διαβάσεις το μάθημα ψηφιακά
Ανεξήγητα φαινόμενα
Πέτρινοι γίγαντες
Το όνομα Στόουνχεντζ (Stonehenge) προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν «κρεμαστοί λίθοι» και έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει.
Το Stonehenge, στην πεδιάδα του Salisbury στη Νότια Αγγλία, είναι ένα μεγαλιθικό μνημείο που αποτελείται από τριάντα κατακόρυφους λίθους (καθένας πάνω από 3 μέτρα ύψος και με βάρος 26 τόνων) σε κυκλική διάταξη και περίπου 30 λίθους βάρους 6 τόνων, τοποθετημένους οριζόντια πάνω στους κατακόρυφους. Υπάρχει επίσης ένας εσωτερικός κύκλος κατασκευασμένος με την ίδια λογική.
Το Stonehenge είναι προσανατολισμένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε στις ισημερίες και τα ηλιοστάσια ο ήλιος είναι απόλυτα τοποθετημένος σε ανοίγματα μεταξύ των λίθων, καθώς ανατέλλει από τον ορίζοντα.
Όμως και στην Ελλάδα έχουμε τέτοιες κατασκευές
Μυκήνες – Η πύλη των λεόντων
Δείτε την παρουσίαση του μαθήματος
(Δημιουργός παρουσίασης Γ. Σουδίας)
[slideboom id=497023&w=425&h=370]
Εικονική περιήγηση στο Stonehenge
πάτησε στην εικόνα
Δείτε κι αυτό
Το επίρρημα
________________________________________________________________________________________________________________________________________
Πάτησε στην εικόνα για να διαβάσεις το μάθημα ψηφιακά
Η μηχανή του χρόνου
Η Μηχανή του Χρόνου (The Time Machine) είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Χ. Τζ. Γουέλς, που εκδόθηκε το 1895. Ο Γουέλς πιστώνεται γενικά με την αύξηση της δημοτικότητας της έννοιας του ταξιδιού στο χρόνο χρησιμοποιώντας ένα όχημα που επιτρέπει στον χειριστή να ταξιδέψει σκόπιμα και επιλεκτικά. Ο όρος “μηχανή του χρόνου”, που επινοήθηκε από τον Γουέλς, χρησιμοποιείται πλέον παγκόσμια για αναφορά σε ένα τέτοιο όχημα.
Η Μηχανή του Χρόνου έχει μεταφερθεί σε δύο ταινίες μεγάλου μήκους με τον ίδιο τίτλο, σε δύο τηλεοπτικές εκδοχές και σε μεγάλο αριθμό βιβλίων κόμικς. Επίσης, ενέπνευσε έμμεσα πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας σε πολλά μέσα.
Υπόθεση
Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ένας επιστήμονας και ερασιτέχνης εφευρέτης που ζει στο Ρίτσμοντ, μία περιοχή στο Σάρρεϋ της Αγγλίας. Ο συγγραφέας δεν τον κατονομάζει, τον εκφωνεί απλά ως “ο Χρονοταξιδιώτης”.
Η “Μηχανή του Χρόνου” είναι μία μηχανή, που χωρίς να μετακινηθεί καθόλου από τη θέση της, μεταφέρει τον επιβάτη της χιλιάδες χρόνια μπρος ή πίσω, σε εποχές που έχουνε ξεχαστεί από την πάροδο των αιώνων ή σε εποχές που δεν ήρθανε ακόμη.
Ο εφευρέτης της μηχανής αυτής διηγείται στους φίλους του την περιπέτεια που έζησε ταξιδεύοντας 802.700 χρόνια στο μέλλον. Ο κόσμος έχει αλλάξει εντελώς και οι άνθρωποι έχουν ξεχωρίσει σε δύο είδη. Εκείνοι που ανήκουν στο ένα είδος είναι μικροκαμωμένοι, μαλθακοί και περνάνε όλο τους τον καιρό παίζοντας, χορεύοντας και τραγουδώντας. Πόλεις και χωριά δεν έχουνε. Ζούνε πολλοί μαζί μέσα σε τεράστια φουτουριστικά σπίτια. Το όνομά τους είναι Ελοί. Δεν κάνουν κάποια συγκεκριμένη εργασία και τρέφονται με μεγάλες ποσότητες φρούτων. Ο χώρος γύρω από το Λονδίνο έχει γίνει ένας μεγάλος λαχανόκηπος με ασυνήθιστα είδη φρούτων και λουλουδιών…
Πώς συνδέεται το ταξίδι στο χρόνο του Αλεξάντερ Χάρτντεγκεν με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν;
Μπορούμε εύλογα να υποθέσουμε πως, πριν εφευρεθούν εναέρια μέσα μεταφοράς, οι άνθρωποι πίστευαν ότι μόνο η γη και η θάλασσα προσφέρονται για ταξίδια. Κάτι ανάλογο γινόταν κάποτε και με το χρόνο: σε μια εποχή όπου κυριαρχούσε η νευτώνεια άποψη ότι ο χρόνος είναι ο ίδιος παντού και για όλους, σίγουρα δεν υπήρχε περιθώριο για τους προοδευτικούς επιστήμονες να οραματιστούν ταξίδια στο χρόνο. Εάν ο χρόνος ρέει ανεξάρτητα από κάθε εξωτερικό προς αυτόν παράγοντα, τότε δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει ο άνθρωπος ώστε να επηρεάσει-έστω και ελάχιστα- τη ροή του. Το 1905 όμως ο Αϊστάιν με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας ανέτρεψε την τότε επικρατούσα θεώρηση υποστηρίζοντας πως ο χρόνος είναι κάτι το σχετικό: δηλαδή δεν κυλά το ίδιο για όλους, αλλά, υπό κάποιες συνθήκες, διαστέλλεται και συστέλλεται.
Οπότε τα ταξίδια στο χρόνο δεν εντάσσονται πλέον στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αλλά στα πλαίσια της επιστήμης. Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας, δύο πράγματα μπορούν να στρεβλώσουν το χρόνο: μια πολύ μεγάλη μάζα και η κίνηση με μια ταχύτητα που προσεγγίζει πολύ την ταχύτητα του φωτός όταν αυτό διαδίδεται στο κενό(300.000km/s). Αν και στο παρόν μοιάζει με όνειρο, οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι στο μέλλον ίσως να κατασκευαστούν διαστημόπλοια που να μπορούν να προσεγγίσουν την επιθυμητή ταχύτητα για ένα ταξίδι στο χρόνο.
Ωστόσο, ένα σώμα-και μάλιστα της τάξεως ενός διαστημοπλοίου- για να πλησιάσει την ταχύτητα του φωτός στο κενό, χρειάζεται τεράστια ποσά ενέργειας. Συγκεκριμένα, για να προσεγγίσει ένα διαστημόπλοιο τα 300.000 km/s απαιτείται δισεκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από αυτή που χρησιμοποιείται για να θέσει σε τροχιά ένα διαστημικό λεωφορείο! Ακόμα όμως κι αν καταφέρουμε να επιταχύνουμε τόσο την επίδοξη χρονομηχανή μας, θα έρθουμε μοιραία αντιμέτωποι με κάποια περίεργα πράγματα που συμβαίνουν όταν ένα σώμα καταφέρνει να κατακτήσει τόσο μεγάλες ταχύτητες: μετά από κάποιο σημείο, η ενέργεια που προσφέρουμε στο σώμα σταματά να συμβάλλει στην επιτάχυνσή του και χρησιμοποιείται για την αύξηση της μάζας του! Έτσι η μάζα της χρονομηχανής μας αυξάνει συνεχώς (άρα το ίδιο και η αδράνεια της) και συνεπώς χρειαζόμαστε όλο και περισσότερη ενέργεια για να την επιταχύνουμε! Όλα αυτά μάς δείχνουν πόσο δύσκολο είναι να επιχειρήσουμε μια πρακτική εφαρμογή ενός χρονοταξιδιού.
πηγή:http://atlaswikigr.wikifoundry.com
Ηλεκτρονική ψηφοφορία
Δείτε την παρουσίαση του μαθήματος
(Δημιουργός παρουσίασης Γ. Σουδίας)
[slideboom id=500786&w=425&h=370]
Ο τόνος – τα διαλυτικά
Γραμματική σελ. 50 – 51 [κλικ]
Ο τόνος
Ο τόνος (‘) μπαίνει πάνω από το φωνήεν της λέξης που προφέρεται πιο δυνατά (λύκος, ποδόσφαιρο). Αν είναι κεφαλαίο, ο τόνος μπαίνει μπροστά από το φωνήεν (Άγγελος).
Ανάλογα με τη συλλαβή που τονίζεται, μια λέξη μπορεί να είναι:
| οξύτονη | ο ερευνητής, η γιαγιά, το χωριό τονίζονται στη λήγουσα |
| παροξύτονη | ο φίλος, η αρκούδα, το δάσος τονίζονται στην παραλήγουσα |
| προπαροξύτονη | ο άνθρωπος, η θάλασσα, το όνομα τονίζονται στην προπαραλήγουσα |
Δείχνουν ότι δυο φωνήεντα που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο δε σχηματίζουν δίψηφο φωνήεν, αλλά προφέρονται χωριστά.
Δείτε κι αυτό