Βασιλική Γερογιάννη

S1-Nέζη-Μαρία

Eερωτηματολόγιο αξιολόγησης σε google form

 « Υλικό του Υπολογιστή»  σενάριο μαθήματος από την Πλατφόρμα Ψηφιακών Διδακτικών Σεναρίων- Αίσωποs

Λήψη αρχείου

Άρθρο του Δημήτρη Τσιριγώτη στο Alfavita.gr

Με λένε Teacher-Man και είμαι ένα μείγμα  των πιο γνωστών σούπερ-ηρώων.

Από τον Superman έχω πάρει όλες εκείνες τις υπεράνθρωπες δυνάμεις. Πάρτε μια ιδέα τι εννοώ: Είμαι στη τάξη και κάνω μάθημα. Το υπερευαίσθητο αυτί μου ‘’πιάνει’’  ύποπτη κίνηση στην εξώπορτα του σχολείου. Ο κύριος Κώστας ο φύλακας δεν είναι πια εκεί. Πετάγομαι από τη τάξη να προλάβω πιθανή εισβολή  και καθώς περνάω από το γραφείο η διευθύντρια μου φωνάζει «Δημήτρη το Survey δεν το επικαιροποιήσαμε  και λήγει η προθεσμία του.  Έλα τώρα γιατί χαθήκαμε». Είμαι σε τρίλλημα. Συγκεντρώνομαι. Είμαι ο  Teacher-Μan. Κάτι θα σκεφτώ που να πάρει η ευχή. Και ξαφνικά ,Bingo. Αποφασίζω να δράσω γρήγορα. Τρέχω προς το κουδούνι του διαλλείματος και το πατάω 10 λεπτά νωρίτερα. Τι σόι σούπερ ήρωας είμαι, εάν δεν μπορώ να κάνω μια μικρή μετατόπιση του χρόνου;

Από τον  Iron-Man έχω πάρει την αντοχή στα πυρά. Κλεισμένος μέσα στη σιδερένια μου στολή δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μπορεί να  εκσφενδονίζονται  εναντίον μου κατηγορίες ότι είμαι τεμπέλης , ότι πλεονάζω, ότι δουλεύω λίγο, ότι παίζω με την αγωνία των μαθητών, ότι φταίω εγώ για την κατάσταση της παιδείας αλλά το μέταλλό μου αντέχει. Και άμα θέλω μπορώ να πετάω ψηλά στον ουρανό και να τους βλέπω όλους  αυτούς που τα λένε αυτά από μακριά. Σα μυρμήγκια. Μόνο για λίγο όμως. Νιώθω μόνος εκεί πάνω.

Από τον Invisible Man έχω πάρει την ικανότητα του να γίνεται αόρατος. Κοιτάζω τη δουλειά μου, δεν μιλάω σε κανέναν(και οι τοίχοι έχουν αυτιά). Λέω ναι σε όλα όσα μας αναθέτουν  οι από πάνω. Στις περιπτώσεις κρίσεων δεν παίρνω θέση. Επιλέγω την ουδετερότητα. Γίνομαι αόρατος.  Υπάρχουν λέξεις που μόλις τις ακούω, ξαφνικά, εξαφανίζομαι: απεργία, πορεία ,συγκέντρωση διαμαρτυρίας ,συνέλευση ΕΛΜΕ, αγώνας, διεκδίκηση. Υπάρχουν όμως και λέξεις που μόλις τις ακούω εμφανίζομαι ξανά και γίνομαι ορατός: αναθέσεις, αποσπάσεις , μεταθέσεις , αξιολογήσεις.

Με  τον Incredible Hulk μοιάζω γιατί όπως και αυτός έτσι και εγώ με φοβίζει ο  θυμός. Και άμα θυμώσω δεν καταλαβαίνω τίποτα. Το μόνο  κακό είναι ότι για την ώρα ξεσπάω πάνω στο πιο κοντινό που βρίσκω μπροστά μου και αυτό είναι συνήθως οι συνάδελφοί μου. Οι δικοί μου άνθρωποι. Μόνο να κατάφερνα να εστιάσω το θυμό μου σε αυτούς που πραγματικά μου τον προκαλούν . Θα τους έδειχνα εγώ αν θα τόλμαγαν μετά να με ξανατσαντίσουν. Αλλά θυμός και καθαρό μυαλό πάει; Δεν πάει.

Από τον Batman έχω πάρει τον αμφιλεγόμενο σκοτεινό του χαρακτήρα. Είμαι και εγώ ένας Σκοτεινός  Ιππότης. Ακούγονται  διάφορα για μένα . Μύθοι και κατηγόριες. Πολλοί πιστέψανε για μένα ότι δεν νοιάζομαι να σώσω τον κόσμο των παιδιών. Είδαν στο πρόσωπο του Joker τον ήρωα τους και ας ήταν το χαμόγελό του ζωγραφισμένο και το γέλιο του σατανικό.  Δεν θα αφήσω κανέναν τους να  δει το πραγματικό μου πρόσωπο. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι άμα χρειαστεί δεν θα διστάσω καθόλου  να πέσω στη μάχη  για να σώσω  την πόλη. Και μετά θα φύγω γρήγορα μακριά πριν αρχίσουν  τα  χειροκροτήματα και τα φλας. Εξάλλου είναι  γνωστό ότι στις νυχτερίδες δεν αρέσουν τα πολλά τα  φώτα.

Από το Spider-Man έχω πάρει τον ιστό του . Τον κέντησα προσεχτικά όλο αυτό καιρό . Έχω κρεμάσει πάνω του όλα μου τα στολίδια . Σεμινάρια , Γλώσσες, Πτυχία, μεταπτυχιακά ,διδακτορικά, προγράμματα. Και τώρα ακόμα αμολάω ιστό και πηδάω από σε πιστοποίηση σε πιστοποίηση  για να μαζέψω και άλλα λαμπερά  χαρτιά, παγίδες για τον αξιολογητή μου. Να είμαι έτοιμος όταν θα έρθει η ώρα της κρίσης . Να  έχω πιο όμορφο ιστό από  τους άλλους. Γιατί αλλιώς  θα μου τον χαλάσουν και μετά δεν ξέρω αν έχω το κουράγιο να ράψω άλλον. Εκείνο όμως που φοβάμαι περισσότερο από όλα είναι μήπως πλέκοντας συνέχεια τον ιστό μου αντί να  παγιδεύσω  άλλους , παγιδεύσω τον εαυτό μου.

Με τον Flash νιώθω ότι έχω πολλές ομοιότητες. Ναι είμαι και εγώ ο άνθρωπος αστραπή. Σε ένα ατελείωτο τρέξιμο από την τάξη στο γραφείο και από εκεί στο προαύλιο και από εκεί στην εξώπορτα και πάλι από την αρχή. Μετά ακολουθεί το τρέξιμο πίσω από τις εξελίξεις ,το πρόγραμμα κινητικότητας που λένε. Τη μία είμαι σε διαθεσιμότητα, την άλλη παίρνω υποχρεωτική μετάταξη, την άλλη υποχρεωτική μετάθεση, την άλλη απόσπαση και την άλλη μπορεί και να απολυθώ. Τίποτα, τίποτα δεν με σταματά!

Ναι λοιπόν είμαι ο teacher-man , ένα μείγμα με στοιχεία από τους σούπερ ήρωες που σας περιέγραψα αλλά δεν είμαι χαρούμενος. Έγινα έτσι για να επιβιώσω. Εγώ δεν ήθελα ποτέ μου να γίνω σούπερ ήρωας. Ήθελα να γίνω Μικρός Ήρωας . Από παιδί  ταυτιζόμουν με το Γιώργο Θαλάσση. Ο Μικρός  Ήρως και η παρέα του που πάλευε για να διώξει την κατοχή των Γερμανών , που ήθελε να προλάβει τον εμφύλιο σπαραγμό , που δεν φοβόταν γιατί πίστευε στην ελευθερία και που ήξερε ότι μόνο πολλοί μικροί μαζί, μπορούν να πετύχουν κάτι μεγάλο. Τελικά καταλήγω  στο συμπέρασμα ότι Σούπερ Ήρωες που θα μας σώσουν , δεν υπάρχουν. Είναι η δικαιολογία που βρίσκουν οι μικροί για να μη τολμήσουν να γίνουν οι ίδιοι ήρωες. Μικροί Ήρωες.

Ναι, θέλω να γίνω Μικρός Ήρωας για ένα μόνο λόγο. Για να σώζω τους δικούς μου μικρούς ήρωες :Τα παιδιά. Τα παιδιά  που με σώζουν εκείνα πρώτα.

«Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».

Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

Ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο…

https://docs.google.com/document/d/1qIYtmJmHqInSCInMf_17dMymLjy3_4PBxhNoiJ3YFww/edit?usp=sharing

Το ήθος ενεργεί σαν οικοδομικό υλικό στο χαρακτήρα του παιδιού. Όσο πιο ξεκάθαρες και γεμάτες αποδοχή είναι οι αντιλήψεις σας για τον κόσμο, τόσο πιο σταθερά θα εδραιώνεται αυτή η ηθική στάση και τόσο πιο εύκολο θα είναι για τα παιδιά σας να προσαρμοστούν στους κοινωνικούς κανόνες.

Η στάση σας απέναντι στα προβλήματα της ζωής αποκαλύπτεται από τις συζητήσεις σας. Αυτά που ακούνε τα παιδιά στο σπίτι έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξή τους. Πρέπει να είστε προσεκτικοί μ’ αυτά που λέτε μπροστά στο παιδί σας, και ποτέ μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη τον. Καταλαβαίνει πολύ περισσότερα απ’ όσα εσείς νομίζετε. Μπορεί να μη γνωρίζει ακόμα κάποιες λέξεις, αλλά κι απ’ την πολύ μικρή του ηλικία είναι ικανό να “πιάσει” το νόημα μιας συζήτησης ανάμεσα στους ενήλικους. Και, προσοχή:

Οι αισιόδοξες απόψεις -δικές σας ή του περιβάλλοντος σας- δεν είναι δυνατό να παρακινήσουν το παιδί στη χαρά της ζωής και τη δημιουργικότητα. Οι συνεχείς επικρίσεις σας για την κατάπτωση του ανθρώπου και τη διαφθορά του κόσμου δεν μπορούν να παρακινήσουν τα παιδιά, ώστε να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας.

Θα πρέπει να δείξετε στο παιδί την ομορφιά της ζωής και την αξία της Τέχνης. Το παιδί πρέπει να διδαχτεί να θαυμάζει τη Φύση και τη χαρά της γνώσης και του προβληματισμού. Θ’ αρχίσει να νιώθει ένα πρώιμο ενδιαφέρον γι’ αυτά τα πράγματα, αν εσείς του μιλάτε σχετικά την ώρα του φαγητού στο τραπέζι ή βγαίνοντας περίπατο μαζί του. Η ίδια η ατμόσφαιρα του σπιτιού, εκτός από τις ειδικές σχολικές ανάγκες, παίζει καθοδηγητικό ρόλο στη διανοητική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Ασκεί μια ζωντανή επίδραση πάνω στο χαρακτήρα του, στη νοοτροπία και στο ταμπεραμέντο του. Πολλή και κοπιαστική εργασία θα εξοικονομηθεί από την κατοπινή του εκπαίδευση, αν η ανατροφή του είναι ήρεμη και δημιουργική από τον πρώτο καιρό της κοινωνικής του ζωής μέσα στην οικογένεια.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η ήρεμη οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι δύσκολο να βρεθεί στην εποχή μας, μια εποχή ανασφάλειας, αβεβαιότητας και έντονου ανταγωνισμού. Οι γονείς, ωστόσο, μπορούν να φυλαχτούν απ’ τον πειρασμό και να μη ρίξουν το σφάλμα -για την έλλειψη αρμονίας- στις συνθήκες της ζωής τους, στους παππούδες, στα πεθερικά ή ο ένας στον άλλο. Αν γίνει αυτό, η ατμόσφαιρα στο σπίτι θα βαρύνει ακόμα πιο πολύ. Και θα φέρει κι άλλες συγκρούσεις. Μπορείτε να βελτιώσετε (ίσως και να αλλάξετε) τις συνθήκες αλλάζοντας τη δική σας συμπεριφορά, και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να βελτιώσετε τη συμβολή σας στην αλλαγή αυτής της κατάστασης. Οι οικονομικές δυσκολίες, τα ελαττώματα του χαρακτήρα, η ασυμφωνία των γονιών, ο στενός χώρος στην κατοικία, οι ανεπιθύμητοι γείτονες ή συγγενείς, οι αρρώστιες – δηλαδή, η κάθε ανωμαλία στο οικογενειακό καθεστώς, η κάθε διατάραξη της γαλήνης- όλα αυτά απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στον τρόπο που χρησιμοποιούμε για να τα αντιμετωπίσουμε. Η αγανάκτηση και η αποθάρρυνση, ένας καυγάς -ανεξάρτητα πόσο δικαιολογημένα ή κατανοητά είναι όλα αυτά- μπορούν να προσθέσουν νέες δυσκολίες στην, ήδη, δύσκολη κατάσταση, και να βλάψουν την ανάπτυξη του παιδιού, πολύ περισσότερο από τα ίδια δυσάρεστα γεγονότα ή καταστάσεις.

Διαβάστε περισσότερα: Το ήθος των γονιών χτίζει το χαρακτήρα των παιδιών – iPaideia.gr

Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!