ΚΟΥΙΖ ΣΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ. RES PUBLICA.
Προπαγάνδα, Παραπληροφόρηση. Ορισμοί
προπαγάνδα η :
1α. η (έντυπη ή προφορική) συστηματική και οργανωμένη προσπάθεια διάδοσης πολιτικών, θρησκευτικών κτλ. ιδεών και απόψεων με σκοπό τον επηρεασμό της συνείδησης της κοινής γνώμης προς συγκεκριμένη κατεύθυνση και με συγκεκριμένους στόχους:
Kομμουνιστική / αθεϊστική / ανθελληνική ~. Kάνω / ασκώ ~. H εφημερίδα ήταν το όργανο της προπαγάνδας του κόμματος.
β. αυτός που διενεργεί προπαγάνδα:
Πράκτορας της αγγλικής προπαγάνδας, της Aγγλίας.
2. μονομερής, στρεβλή, μεροληπτική μετάδοση πληροφοριών με ιδιοτελείς στόχους:
Tο δελτίο ειδήσεων κατάντησε κυβερνητική ~.
[λόγ. < γαλλ. propagand(e) -α (ορθογρ. δαν.)]
παραπληροφόρηση η : η (σκόπιμη) διάδοση, διοχέτευση ψευδών πληροφοριών με στόχο ή με αποτέλεσμα την παραπλάνηση, τη σύγχυση του αποδέκτη: Kάνω ~, παραπληροφορώ.
Ορισμένοι κύκλοι καλλιεργούν τη σύγχυση και την ~ του ελληνικού λαού.
[λόγ. παρα- 1 πληροφόρη(σις) -ση μτφρδ. αγγλ. Misinformation]
ΠΗΓΗ: http://www.greek-language.gr/
greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides
“Η δημοσιογραφία των πολιτών”
Ο ρόλος του κοινού στην αναβάθμιση της δημοσιογραφίας έχει μελετηθεί από αρκετούς ερευνητές οι οποίοι εστιάζουν στις δομές οργάνωσης, στις μορφές, αλλά και στα πλεονεκτήματα μιας νέας συμμετοχικής μορφής δημοσιογραφίας, η οποία στη βιβλιογραφία απαντάται με ποικίλους όρους, όπως «open source journalism», «participatory news», «civic/public/ communitarian journalism» και πιο συχνά ως «citizen journalism». O Jarvis χρησιμοποιεί τον πιο εύστοχο όρο «networked journalism» για να αναφερθεί στο ίδιο φαινόμενο, θέλοντας να τονίσει ότι η «δημοσιογραφία των πολιτών» εκτείνεται πέραν του απλουστευτικού διπόλου «επαγγελματίες – πολίτες/ερασιτέχνες». Διαβάστε όλο το άρθρο »
Ξανά εδώ!
Επανήλθα στο ιστολόγιό μου μετά από καιρό. Καλή αρχή!
Αντώνης Τραυλαντώνης, Η λεηλασία μιας ζωής, Αθήνα 1935
Η Λεηλασία μιας ζωής, το δημοφιλές μυθιστόρημα του Αντώνη Τραυλαντώνη, εκδόθηκε το 1935 από τη Νέα Εστία. Η πνιγηρή πραγματικότητα των Αθηνών μετά τη μικρασιατική καταστροφή είναι το σκηνικό του έργου. Μια κοινωνία που αδυνατεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, με εμμονή στις προλήψεις του παρελθόντος. Κεντρική μορφή του μυθιστορήματος είναι ο Θεμελής Τράμπας ή Τλημενίδης μετά την αλλαγή του ονόματός του επί το ευρωπαϊκώτερον. Πρόκειται για ένα χαρισματικό νέο με πρωτοφανή καρτερία στην εργασία αλλά και στη ζωή γενικότερα. Ο προικισμένος αυτός άνθρωπος συνθλίβεται κάτω από την πίεση των υποχρεώσεων. Δύο αδελφές από το δεύτερο γάμο του πεθαμένου πατέρα του και μία μητριά στηρίζουν τις ζωές τους εξολοκλήρου επάνω του, βυθισμένες στο μεγαλείο και τις αντιλήψεις του καιρού που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ο φέρελπις Τλημενίδης δείχνει αδύναμος να παραμερίσει τις κοινωνικές συμβάσεις που τον δεσμεύουν, αποτυγχάνοντας να βαδίσει προς τη δική του ευτυχία και προσωπική ολοκλήρωση.
Καλημέρα κόσμε!
Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!
Πρόσφατα σχόλια