Άρθρα κατηγορίας "Projects (Ερευνητικές Εργασίες)"

Χρήσιμη σελίδα για τις Ερευνητικές Εργασίες(Projects)

Η σελίδα http://projectkriti.weebly.com   δημιουργήθηκε από το Σχολικό Σύμβουλο ΠΕ12 Γιάννη Τζωρτζάκη, για παροχή βοήθειας στους εκπαιδευτικούς αρμοδιότητάς του. Φιλοξενεί θέματα που σχετίζονται με τις Ερευνητικές Εργασίες και έχουν επανειλημμένα ζητηθεί από εκπαιδευτικούς.

proj-tzortzakhs

Περιλαμβάνει :

  • τίτλους Ερευνητικών Εργασιών που πραγματοποιούνται ή έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν,  ομαδοποιημένους ανά είδος θέματος και τομέα εκπαιδευτικού που τις έχει σχεδιάσει,
  • όλη τη σχετική με τις Ερευνητικές Εργασίες νομοθεσία για ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, καθώς και κάθε τυχόν μεταβολή που γίνεται σε αυτή,
  • ερωτήσεις και απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς,
  • οδηγίες και παραδείγματα ερευνητικών εργασιών
  • παρουσιάσεις επιμορφώσεων

 

 

Οδηγίες διδασκαλίας Ερευνητικής Εργασίας (project) για το σχ. έτος 2013-2014

Δείτε το στο slideshare.net

Διαδικτυακός τόπος αφιερωμένος στις Ερευνητικές Εργασίες

ereunhtikes

Ημερολόγια Ερευνητικής Εργασίας

Δείτε το στο slideshare.net

Αξιολόγηση Ερευνητικής Εργασίας

Δείτε το στο slideshare.net

Πίνακες Αξιολόγησης Ερευνητικής Εργασίας

Δείτε το στο slideshare.net

ΥΛΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ (PROJECT) Α΄ΛΥΚΕΙΟΥ

Διδακτικό Πακέτο: Βιβλίο Εκπαιδευτικού & Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών

Βιβλίο Εκπαιδευτικού

Τύπος Μέγεθος Ημερομηνία Ενέργειες
Βιβλίο Εκπαιδευτικού 66.32 MB 24.08.2011 Αποθήκευση
Βιβλίο Εκπαιδευτικού – Περιεχόμενα και Πρόλογος 49.26 KB 24.08.2011 Αποθήκευση
Βιβλίο Εκπαιδευτικού – Πρώτο Μέρος 460.88 KB 24.08.2011 Αποθήκευση
Βιβλίο Εκπαιδευτικού – Δευτερο Μέρος 3.61 MB 24.08.2011 Αποθήκευση

Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών

Τύπος Μέγεθος Ημερομηνία Ενέργειες
Οδηγός Επιμορφούμενου 256.82 KB 24.08.2011 Αποθήκευση
Οδηγός Επιμορφωτή 686.56 KB 24.08.2011 Αποθήκευση

Το Βιβλίο του εκπαιδευτικού για τις Ερευνητικές Εργασίες

Σκοπός του παρόντος Οδηγού για την Καινοτομία των Ερευνητικών Εργασιών στο Νέο Λύκειο είναι να παρουσιάσει με σύντομο και εύληπτο τρόπο (α) τις παιδαγωγικές, κοινωνικές και πολιτικές αρχές στις οποίες στηρίζεται η καινοτομία των Ερευνητικών Εργασιών, τις οποίες καθιερώνει η εκπαιδευτική πολιτική για το Νέο Λύκειο, και (β) τις εναλλακτικές παιδαγωγικές και διδακτικές επιλογές και πρακτικές, μέσα από τις οποίες οι εκπαιδευτικοί μπορούν να προγραμματίσουν, να καθοδηγήσουν και να αξιολογήσουν τις Ερευνητικές Εργασίες των μαθητών.

Τα ζητήματα αυτά αναπτύσσονται στο Πρώτο Μέρος του Οδηγού, όπου οι εκπαιδευτικοί ενημερώνονται με συνοπτικό τρόπο και σχετικά παραδείγματα για την «παιδαγωγική φιλοσοφία» των Ερευνητικών Εργασιών, την οποία εκφράζουν τέσσερις παιδαγωγικές αρχές:

  1. Η αρχή της Διερευνητικής Προσέγγισης στη Μάθηση.
  2. Η αρχή της Διεπιστημονικής Συνεργασίας των Καθηγητών.
  3. Η αρχή της Διαφοροποιημένης Προσέγγισης στη Μάθηση.
  4. Η αρχή της Ομαδικής Συνεργασίας των Μαθητών.

Ακόμη, ενημερώνονται για τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες θα καθοριστούν τα διεπιστημονικά θέματά τους, οι εναλλακτικοί τρόποι επιμερισμού των θεμάτων και η ανάθεση των υπο-θεμάτων στις μαθητικές ομάδες, οι τρόποι συνεργασίας των ομάδων και οι τρόποι εποπτείας των ομάδων. Τέλος, ενημερώνονται για τα κριτήρια και τις διαδικασίες αξιολόγησης των συλλογικών Ερευνητικών Εργασιών και της ατομικής συμβολής των μαθητών στο συλλογικό έργο.

Στο Δεύτερο Μέρος του Οδηγού παρατίθενται εννέα διεπιστημονικές Ερευνητικές Εργασίες, προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να κατανοήσουν καλύτερα τις διαδικασίες διαμόρφωσης διεπιστημονικών θεμάτων και τις μεθόδους διερεύνησής τους μέσα από εναλλακτικές μορφές οργάνωσης της ομαδικής (συν-)εργασίας.

Διευκρινίζεται ότι τόσο οι προτάσεις του Πρώτου Μέρους όσο και οι επιλογές των παραδειγμάτων του Δεύτερου Μέρους του Οδηγού είναι ενδεικτικές και έχουν σκοπό να βοηθήσουν τους εκπαιδευτικούς στο έργο της καθοδήγησης των Ερευνητικών Εργασιών και σε καμία περίπτωση δεν είναι δεσμευτικές γι’ αυτούς. Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν τις δυνατότητες και τις ανάγκες των σχολείων τους, των τάξεών τους και των μαθητών τους και με αυτή τη γνώση ως κριτήριο ασκούν την επιστημονική τους κρίση για τις επιλογές τους, ώστε να διασφαλισθούν ισόρροπα σε κάθε περίπτωση η χαρά της μάθησης, η πρόκληση της δημιουργικότητας, το ενδιαφέρον της διερεύνησης, ο ενθουσιασμός της ανακάλυψης και ο επιστημονικός τρόπος σκέψης και εργασίας.

Ο Οδηγός, ως παιδαγωγικό κείμενο, δεν υπεισέρχεται σε οργανωτικά και διοικητικά θέματα, τα οποία καθορίζονται με υπουργικές αποφάσεις.

Θεματικές Ενότητες Μαθήματος

Προτάσεις Ερευνητικών Εργασιών

Στο “ Βιβλίο του εκπαιδευτικού για τις Ερευνητικές Εργασίες, Δεύτερο Μέρος” υπάρχουν οι εξής ενδεικτικές ερευνητικές εργασίες:

    1. «Καταγραφή και Ανάδειξη Προτάσεων για την Αναβάθμιση του Καθημερινού Χώρου», Δημήτρης Ευθυμίου – Καθηγητής Εικαστικών
    2. «Η Συμβολή των Μετάλλων στην Εξέλιξη του Πολιτισμού» Μεταλλουργία – Μεταλλοτεχνία – Ανακύκλωση μετάλλων», Άννα Μπαράτση-Μπαράκου – Χημικός Msc
    3. «Ο Κύκλος του Νερού», Άννα Μπαράτση-Μπαράκου – Χημικός Msc
    4. «Από το Περιοδικό Σύστημα στο Κινητό Τηλέφωνο» (παρουσίαση), Κωνσταντίνα Σχίζα – Φυσικός, Θεόδωρος Πετρέσκου – Μαθηματικός Παύλος Κοσμίδης – Γεωλόγος
    5. «Τα ρούχα μας… αυτοί οι άγνωστοι!» Ποιες είναι οι διαστάσεις της παραγωγής και κατανάλωσης των ειδών ένδυσης; Κατερίνα Μπαζίγου – Φιλόλογος
    6. «Μαθηματική Μοντελοποίηση» Διερεύνηση μαθηματικών εννοιών μέσα από την επίλυση καθημερινών προβλημάτων, Θεόδωρος Πετρέσκου – Μαθηματικός
    7. «Διάνθιση της Γεωμετρίας του Λυκείου», Θεόδωρος Πετρέσκου – Μαθηματικός
    8. «Τα Τρόφιμα… η Ζωή μας!» Οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις της γεωργίας και της πείνας, Κατερίνα Μπαζίγου – Φιλόλογος, Δήμητρα Σωτηροπούλου – Γεωπόνος
    9. «Αυτοκίνητο: Χρήσεις, Καταχρήσεις και Κρίσεις» (παρουσίαση), Κωνσταντίνα Σχίζα – Φυσικός, Γεώργιος Κούσουλας – Φυσικός

      Ερευνητικές Εργασίες (Project) Α΄ Λυκείου: οδηγός επιμορφούμενων και οδηγός επιμορφωτών

      Ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του http://www.oepek.gr, τους οδηγούς  των επιμορφούμενων και επιμορφωτών της επιμόρφωσης που πραγματοποιήθηκε στις 14 και 15 Ιουνίου 2011.

      Όπως έχει ανακοινωθεί, οι Ερευνητικές Εργασίες (project), καθιερώνονται ως υποχρεωτικό μάθημα στην Α΄ Γενικού Λυκείου, από το σχολικό έτος 2011-12.

      Κάντε κλικ στο αντίστοιχο εξώφυλλο για να κατεβάσετε το βιβλίο επιμορφωτή και επιμορφούμενου.

      Επιμορφωτικό Υλικό «Ερευνητικές Εργασίες (Project)» του ΟΕΠΕΚ

      Την Δευτέρα και Τρίτη, 28 και 29 Ιουνίου 2011, διεξήχθει το  διήμερο επιμορφωτικό πρόγραμμα «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών της Α΄ τάξης Γενικών Λυκείων στο αντικείμενο Ερευνητικές Εργασίες (Project)» του ΟΕΠΕΚ.

      Βασικός στόχος του προγράμματος ήταν η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων που θα διδάξουν στην Α΄ τάξη του Λυκείου το μάθημα «Ερευνητικές Εργασίες (Project)».

      Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να βρείτε σχετικό επιμορφωτικό υλικό από διάφορες πηγές:

      Επίσης, όσοι συνάδερφοι εκπαιδευτικοί επιθυμούν να παρακολουθήσουν το συγκεκριμένο επιμορφωτικό πρόγραμμα και τον επόμενο Σεπτέμβριο, ανακοινώθηκε ότι οι φόρμες υποβολής ηλεκτρονικής αίτησης επιμορφωτών και επιμορφούμενων, που αφορούν στην επανάληψη του προγράμματος θα  βρίσκονται αναρτημένες στον ιστότοπο του ΟΕΠΕΚ από την Παρασκευή, 19 Αυγούστου 2011 έως και το Σάββατο, 3 Σεπτεμβρίου 2011.

      [Πηγή:]https://blogs.sch.gr/nikmichailidis/archives/1829

      Βασικές αρχές της σύγχρονης Διδακτικής και εφαρμογή τους στη μεθοδολογία Project

      Άρθρο του κ. Α. Κόπτσης που δημοσιεύθηκε στην ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΕΥΧΟΣ 15, 2009

      http://embedit.in/gCVgkJEnCx.swf

      Project: Η έννοια του, η φιλοσοφία του και ο τρόπος εφαρμογής του στην εκπαίδευση

      Project: Η έννοια του, η φιλοσοφία του και ο τρόπος εφαρμογής του στην εκπαίδευση

      του Δρα Θεόδωρου Κ. Θεοδώρου


      1.Έννοια

      Με τον όρο project εννοούμε μια μικρή ή μεγάλη, ομαδική ή ατομική εργασία, που ενισχύει σημαντικά τη διαδικασία της διδασκαλίας – μάθησης, επειδή καταργεί την «απόσταση» μαθητή – δασκάλου και εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό το σκοπό της αυτόνομης μάθησης. Το project ως μέθοδος είναι απότοκος της διαθεματικότητας, μιας εκπαιδευτικής προσέγγισης κατά την οποία η γνώση αντιμετωπίζεται ως ενιαία ολότητα, δηλαδή δεν κατακερματίζεται στα επιμέρους γνωστικά αντικείμενα, τα οποία διασυνδέονται οριζόντια συνεισφέροντας στη διεπιστημονική μελέτη ενός θεματικού αντικειμένου. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή σημασία δεν έχει το τέρμα αλλά το ταξίδι. Το μάθημα παίρνει τη μορφή παιχνιδιού, ενώ το θέμα καθορίζεται από τους μαθητές για να εμπίπτει στα ενδιαφέροντά τους. Οι μαθητές πρέπει να δουλεύουν σε ομάδες, να έχει γίνει προγραμματισμός του έργου, η διάρκειά του μπορεί να κυμαίνεται ανάλογα με το μέγεθος του θέματος κοκ. Πρόκειται για αλλαγή τόσο στη μέθοδο διδασκαλίας όσο και στην πράξη, στη στάση και τις αντιλήψεις, καθώς έχουμε αλλαγή ρόλων. Ο μαθητής έχει τον πρώτο λόγο στη διαδικασία της μάθησης, ο καθηγητής καθοδηγεί διακριτικά, εμψυχώνει και βοηθάει στον επαναπροσδιορισμό των κριτηρίων και των θεμάτων, αν οι μαθητές κατά την εργασία τους αντιμετωπίσουν δυσκολίες. Η προσέγγιση της γνώσης γίνεται με τον ερευνητικό τρόπο, σύμφωνα με τον οποίο οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες και αναζητούν πληροφορίες σε ποικίλες πηγές τις οποίες ανασυνθέτουν με τη σφραγίδα της προσωπικής τους γραφής, τις παρουσιάζουν στην τάξη και μετά τη συζήτηση γίνεται από ομάδα μαθητών στον Η/Υ το τελικό κείμενο με εικαστικές απεικονίσεις, σχεδιαγράμματα, φωτογραφίες κτλ. και ακολουθεί είτε έκθεση στο χώρο του σχολείου, είτε παρουσίαση στην τάξη.

      2. Οι θεωρητικοί του project

      Ο Αμερικανός παιδαγωγός Ντιούη που εύστοχα αποκλήθηκε ως ο πατέρας της ενεργητικής μάθησης και της διαθεματικής προσέγγισης της σχολικής γνώσης θεωρείται και ως ο πνευματικός πατέρας του project. Στο έργο του «Πείρα και αγωγή» το 1938 προτείνει την διδασκαλία μέσα από την «μέθοδο των προβλημάτων» και τη «μέθοδο project» η οποία μέθοδος αναπτύχθηκε έτι περαιτέρω και τελειοποιήθηκε αργότερα από το μαθητή του Κιλπάτρικ. ο Ντιούη ανέφερε σχετικά: «Δεν έχουμε μια σειρά από χωριστούς κόσμους, ένας από τους οποίους είναι μαθηματικός, άλλος φυσικός, άλλος ιστορικός κλπ. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου όλες οι πλευρές συνδέονται. Όλες οι σπουδές προέρχονται από σχέσεις του ενός μεγάλου κοινού κόσμου και καθώς το παιδί ζει σε μεταβαλλόμενη αλλά συγκεκριμένη και ενεργητική σχέση με αυτόν τον κοινό κόσμο οι σπουδές του είναι φυσικά ενιαίες. Η σύνδεση των σπουδών δεν θα αποτελεί πλέον πρόβλημα. Ο δάσκαλος δεν θα είναι υποχρεωμένος να προσφεύγει σε κάθε είδους τεχνάσματα για να συνυφαίνει λίγη αριθμητική με το μάθημα της ιστορίας. Συνδέστε το σχολείο με τη ζωή και όλες οι σπουδές θα συνδεθούν αναγκαστικά».

      3. Η φιλοσοφία, ο σκοπός και τα είδη του project

      Στα ελληνικά ο όρος «project» αποδίδεται ως: «Δημιουργικές και συνθετικές εργασίες». Με την ερμηνεία αυτή δίδεται έμφαση στη διαδικασία κατασκευής ενός project. Το project στηρίζεται στις βασικές παιδαγωγικές αρχές της αυτενέργειας, της συμμετοχικής μάθησης, της ευρηματικής και συνεργατικής μάθησης. Μέσα από τη διαδικασία της έρευνας, της αναζήτησης και της αξιολόγησης πηγών, ο μαθητής μαθαίνει πώς να μαθαίνει εφαρμόζοντας έτσι ένα από τους βασικούς πυλώνες της Unesco για την εκπαίδευση δηλαδή το «μαθαίνω πώς να μαθαίνω».
      Ο σκοπός του project είναι διττός:
      α. Δεν επιδιώκεται μόνο να δοθούν σωστές απαντήσεις σε ένα θέμα, αλλά να διευρυνθούν οι γνώσεις των μαθητών για το εν λόγω θέμα.
      β. Δίνεται περισσότερη έμφαση στη διαδικασία παρά στο αποτέλεσμα.
      Τα είδη του project είναι:
      α. Project βιβλιοθήκης
      Οι μαθητές συλλέγουν πληροφορίες και στοιχεία από τη βιβλιοθήκη, τα οργανώνουν και τα παρουσιάζουν στην τάξη.
      β. Project περιβάλλοντος
      Οι μαθητές συλλέγουν στοιχεία και πληροφορίες από το περιβάλλον, φυσικό, κοινωνικό, οικονομικό σχετικά με το θέμα, τα οργανώνουν και τα παρουσιάζουν στην τάξη.
      γ. Μεικτά Project
      Οι μαθητές συλλέγουν στοιχεία και πληροφορίες τόσον από τη βιβλιοθήκη όσο και από το περιβάλλον.

      4. Η παιδευτική αξία και οι προϋποθέσεις επιτυχίας του project

      Το project μαθαίνει το μαθητή πώς να μαθαίνει, καλλιεργεί την αναλυτική και συνθετική του ικανότητα, αναπτύσσει την πρωτοβουλία του μαθητή και προωθεί τη συνεργασία μεταξύ των μαθητών. Αναθέτει «ρόλους» σε όλα τα παιδιά, ασκεί την κριτική τους ικανότητα και αναπτύσσει το αίσθημα ευθύνης τους. Επιπρόσθετα απομακρύνει τη στείρα απομνημόνευση και αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες. Απαραίτητες προϋποθέσεις επιτυχίας ενός project θεωρούνται η ελευθερία των μαθητών να προτείνουν το θέμα, η από κοινού διαμόρφωσή του, ο καλός σχεδιασμός, η ανατροφοδότηση κατά τη διεξαγωγή του και ο αλληλοσεβασμός σε συνδυασμό με την κουλτούρα μάθησης τόσον από την πλευρά του καθηγητή όσον και από την πλευρά του μαθητή.

      5. Ο ρόλος του μαθητή και ο ρόλος του εκπαιδευτικού στο project

      Συζητά και συναποφασίζει το ρόλο που θα διαδραματίσει στην ομάδα, συμμετέχει στην επιλογή του θέματος, οργανώνει συγκεκριμένο σχέδιο εργασίας, εμπλέκεται ενεργά στη διαδικασία της συνεχούς και διαμορφωτικής αξιολόγησης. Επίσης συμμετέχει στην παραγωγή του τελικού προϊόντος και στην κριτική ανασκόπηση της όλης διαδικασίας, αναπτύσσει δεξιότητες για αυτόνομη μάθηση, συνεργασία, προγραμματισμό και υπευθυνότητα και σε τελικό στάδιο παρουσιάζει την εργασία.
      Ο εκπαιδευτικός είναι ο σύμβουλος, ο συνερευνητής, είναι αυτός που δίνει κατευθύνσεις, αυτός που διευκολύνει την πορεία προς τη γνώση, αυτός που διαμεσολαβεί ανάμεσα στη γνώση και το μαθητή συνειδητοποιεί και συντονίζει το όλο έργο και πυρπολεί τις ψυχές των μαθητών. Ο εκπαιδευτικός οφείλει να εμπλέκει όλους του μαθητές στην κατασκευή του project, να εμπνέει αγάπη για τη γνώση και την έρευνα, να βεβαιώνεται ότι οι μαθητές έχουν σαφή αντίληψη για τους στόχους της όλης διαδικασίας, να φροντίζει για την αποφυγή υπερφόρτωσης των ικανών και πιο μελετηρών μαθητών, να καθοδηγεί και να κατευθύνει τον προγραμματισμό και να δημιουργεί εκείνες τι προϋποθέσεις για την αποτελεσματική διεξαγωγή του project. Ο ρόλος αυτός προϋποθέτει την ανάπτυξη δεξιοτήτων που προωθούν τη βιωματική μάθηση, τη συνεργατική μάθηση, την κριτική σκέψη των μαθητών, τη σταδιακή αυτονόμησή τους, την ορθολογική διαχείριση του χρόνου, την επιλογή των σωστών μεθόδων και δεδομένων καθώς επίσης και τη σωστή χρήση της τεχνολογίας.

      6. Η αξιολόγηση του project

      Η Αξιολόγηση του project είναι:
      α. Διαμορφωτική, κατά τη διάρκεια οργάνωσης και εκτέλεσης του
      β. Τελική, για διαπίστωση της επίτευξης των στόχων του. Γίνεται από τους μαθητές με τη βοήθεια του καθηγητή.
      Η Αξιολόγηση του project συμπεριλαμβάνει την αυτό-αξιολόγηση του κάθε συμμετέχοντος ξεχωριστά, την αξιολόγηση της πορείας της ομάδας, την αξιολόγηση του αποτελέσματος – παρουσίασης και την αξιολόγηση του βαθμού αφομοίωσης των συμπερασμάτων του project.

      7. Θετικά από την εκπόνηση ενός project και την αξιολόγηση του μαθητή μέσω του project

      α. Αξιολογείται το προϊόν και όχι ο βαθμός επίδοσης
      β. Αντιλαμβάνεται ο μαθητής πόσα έμαθε
      γ. Στα ομαδικά project αναλαμβάνει ο κάθε μαθητής το ρόλο που του ταιριάζει και δεν αμφισβητείται η προσφορά από τα άλλα μέλη
      δ. Δημιουργείται ελεύθερος χρόνος μάθησης χωρίς τις επιβαρύνσεις των εξετάσεων και της βαθμολογίας
      ε. Δημιουργείται σχέση οικειότητας ανάμεσα στο καθηγητή και το μαθητή

      8. Βασικά στάδια ενός project

      α. Στάδιο του προβληματισμού και σχεδιασμού του project

      Το στάδιο αυτό περιλαμβάνει τον προβληματισμό, την επιλογή και το σχεδιασμό του θέματος. Αρχικά οι μαθητές συζητούν, ανταλλάσσουν απόψεις, προβληματίζονται σχετικά με το ποιο από τα θέματα που προτείνουν οι μαθητές θα προκαλέσει το ενδιαφέρον τους, ώστε η συμμετοχή τους να είναι περισσότερο δημιουργική και αποδοτική. Το αρχικό ερέθισμα για την επιλογή του θέματος μπορεί να προέκυψε από τη συζήτηση κάποιου επίκαιρου θέματος στην τηλεόραση ή από την ανάγνωση ενός κειμένου (άρθρο, ανακοίνωση, διαμαρτυρία, επιστολή), το οποίο έφεραν οι μαθητές ή ο εκπαιδευτικός στην τάξη ή ακόμη και από ένα γνωστικό αντικείμενο. Ο εκπαιδευτικός στη φάση αυτή βοηθάει τους μαθητές να καταλήξουν στην επιλογή του θέματος, προκαλώντας ερεθίσματα. Στη συνέχεια φροντίζουν ο εκπαιδευτικός ή οι μαθητές, οι οποίοι συνέλαβαν την αρχική ιδέα του θέματος και έχουν στη διάθεσή τους πλούσιο έντυπο και οπτικοακουστικό υλικό, για τη γενικότερη ευαισθητοποίηση των μαθητών. Τέλος με τη μέθοδο του καταιγισμού των ιδεών όλα τα μέλη της ομάδας εργασίας εκφράζουν αβίαστα οποιαδήποτε ιδέα, άποψη τους έρχεται στο μυαλό και γράφονται στον πίνακα. Έπειτα από συζήτηση όλων των μελών της ομάδας διαρθρώνουν το πλαίσιο και τη δομή του θέματος και καθορίζουν το σκοπό και το περιεχόμενό του. Σε περίπτωση που το σχέδιο εργασίας είναι συνεργατικό, συγκροτούν ομάδες εργασίας, προκειμένου κάθε ομάδα να αναλάβει και μια ενότητα. Είναι σημαντικό για τη συγκρότηση κάθε ομάδας ο εκπαιδευτικός να λάβει υπόψη την ανομοιογένεια ως προς το φύλο, την κοινωνική προέλευση, την επίδοση κ.τ.λ. Καθορίζεται ένας συντονιστής για κάθε ομάδα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το συντονισμό των δραστηριοτήτων της ομάδας και τη συγκέντρωση του απαραίτητου υλικού.

      β. Στάδιο της εκτέλεσης του project

      Στο στάδιο αυτό οι μαθητές πρέπει να εφαρμόσουν στην πράξη αυτά που σχεδίασαν, δηλαδή να κάνουν τις επισκέψεις σε οργανισμούς και επιχειρήσεις για επιτόπια έρευνα, να πάρουν συνεντεύξεις από ειδικούς, να συγκεντρώνουν το υλικό τους, να το επεξεργάζονται και να αναλύουν τα δεδομένα. Κατά την πορεία του πρέπει να παρεμβάλλονται διαλείμματα αλληλοενημέρωσης και ανατροφοδότησης των ομάδων. Τα μέλη κάθε ομάδας ανταλλάσσουν απόψεις, εκθέτουν τις δυσκολίες που προκύπτουν κατά τη διαδικασία υλοποίησης, για να τις αντιμετωπίσουν από κοινού και ταξινομούν το υλικό που έχουν συγκεντρώσει. Κάθε ομάδα αναφέρει στην ολομέλεια τις δραστηριότητες που έχει ολοκληρώσει και γίνεται ανταλλαγή πληροφοριών και ιδεών για την τελική παρουσίαση. Ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει συμβουλευτικό και συντονιστικό ρόλο, παρατηρεί και αξιολογεί τους μαθητές, δρα ως πόλος επικοινωνίας, δίνει νόημα και συνοχή στις προσπάθειές τους με τη συνεχή ανατροφοδότηση που τους παρέχει. Προσανατολίζει τους μαθητές, ώστε να αποφύγουν τη σπατάλη χρόνου βαδίζοντας εμπειρικά και με τη μέθοδο της δοκιμής και της πλάνης. Οι παρεμβάσεις του εκπαιδευτικού πρέπει να γίνονται μόνον, όταν και εφόσον το ζητούν οι μαθητές.

      γ. Στάδιο της παρουσίασης του project

      Στο στάδιο αυτό οι μαθητές παρουσιάζουν το project. Η παρουσίαση της εργασίας τους είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού η τελική εκπόνησή της δίνει ηθική ικανοποίηση στους μαθητές και γίνεται με ποικίλους τρόπους, ανάλογα με τη φύση της εργασίας (προφορική, γραπτή, παρουσίαση με διάφορα εποπτικά μέσα, θεατρική παράσταση, εκθέσεις, κλπ).

      δ. Στάδιο της αξιολόγησης του project

      Στο στάδιο αυτό οι μαθητές κάνουν την αυτοκριτική τους και τον απολογισμό της εμπειρίας που αποκόμισαν. Δηλαδή αξιολογούν το αποτέλεσμα της εργασίας τους, εξετάζουν την επίτευξη ή μη των στόχων που αρχικά είχαν τεθεί, εκτιμούν τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά, διακρίνουν τα θετικά και αρνητικά στοιχεία της όλης διαδικασίας και δίνουν συμβουλές για τα επόμενα projects. Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές συνειδητοποιούν τη χρησιμότητα και τη σημασία του project καθώς και τη γνώση που αποκόμισαν, ενώ ο εκπαιδευτικός επωφελείται και από την εμπειρία των μαθητών για το σχεδιασμό μελλοντικών εργασιών. Αν επιθυμεί να διαπιστώσει την ικανοποίηση των παιδιών από τη συμμετοχή τους στη διεξαγωγή του project, έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει διάφορα εργαλεία, όπως για παράδειγμα την ελεύθερη συζήτηση, το ερωτηματολόγιο, το φύλλο αξιολόγησης του μαθητή κ.τ.λ.

      9. Επίλογος

      Το project στοχεύει στο να μάθει το παιδί «πώς να μαθαίνει» κι όχι να απομνημονεύει ή να παπαγαλίζει τη γνώση. Απαιτεί δάσκαλο εμπνευστή και «πυρπολητή ψυχών», και έχει στόχο την κατάργηση της έδρας. Το project είναι μέθοδος απότοκος της διαθεματικότητας, της εκπαιδευτικής προσέγγισης κατά την οποία σημασία αναδεικνύεται η ευρηματική μορφή της μάθησης. Το μάθημα παίρνει τη μορφή παιχνιδιού, θέτοντας έτσι σε πρώτο πλάνο την παιγνιώδη μορφή της διδασκαλίας και τη χαρά της μάθησης που αποτελούν διαχρονικές παιδαγωγικές αρχές. Η χαρά λοιπόν της μάθησης και η παιγνιώδης μορφή της διδασκαλίας, που αποτελούν ορισμένους από τους πυλώνες της σύγχρονης προοδευτικής παιδαγωγικής έλκουν την καταγωγή τους από την αριστοτελική σκέψη. Ο σταγειρίτης φιλόσοφος παρόλο που παραδέχεται ότι οι νέοι δε μαθαίνουν παίζοντας «ου γαρ παίζουσι μανθάνοντες, μετά λύπης γαρ η μάθησις», εντούτοις τονίζει ότι η παιδεία δεν πρέπει να θεωρείται ως γενεσιουργός αιτία ταλαιπωρίας. «Δει τους νέους μη παιδιάς ένεκα παιδεύειν».
      Το project λοιπόν αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να εφαρμοστεί η διαθεματική διδασκαλία, η διερευνητική και συνεργατική μάθηση και ταυτόχρονα ο μαθητής να νοιώθει τη χαρά που απορρέει από τη γνώση και να μην αντιμετωπίζει τη σχολική εργασία ως καταναγκαστικό έργο ή κατά το επιεικέστερο ως αγγαρεία.

      Βιβλιογραφία
      Frey, K., «Η μέθοδος Project», μετάφραση Κλ. Μάλλιου, Θεσσαλονίκη, Αφοί Κυριακίδη, 1998.
      Meyer, E., «Oμαδική Διδασκαλία: Θεμελίωση και παραδείγματα», Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1987.
      Μπρίνια, Β., «Η Διεξαγωγή του μαθήματος Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων με τη Μέθοδο Project στο Ενιαίο Λύκειο», στο «Τα Εκπαιδευτικά», 2005.
      Σάββα., «Η Πρόκληση της Διαπολιτισμικής Αγωγής στα Σχολεία», στο «Τα Εκπαιδευτικά», 2005.
      Σαλτέρης, Ν., «Η πορεία εκσυγχρονισμού στην εκπαίδευση», στο «Νέα Παιδεία», 2004.
      Σουλιώτη, Ε., Παγγέ, Τ., «Διαθεματική Προσέγγιση και Διδασκαλία. Η Μέθοδος Project», στο «Νέα Παιδεία», 2004.
      Θεοφιλίδης Χ., «Διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας», Γρηγόρης, Αθήνα 1997.
      Frey K., «Η μέθοδος Project. Μια μορφή συλλογικής εργασίας στο σχολείο, ως θεωρία και πράξη», Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1986.
      Κασσωτάκη Μ. & Φλουρή Γ., «Μάθηση και Διδασκαλία», Γρηγόρης, Αθήνα 2001.
      Χρυσαφίδης Κ., «Βιωματική – Επικοινωνιακή διδασκαλία. Η εισαγωγή της μεθόδου Project στο σχολείο», Gutenberg, Αθήνα 1996.
      Νεόφυτος Χαραλάμπους, «Αποτελεσματική Μάθηση στις Τάξεις Μικτής Ικανότητας», Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, Λευκωσία 1999.

      Η μέθοδος Project

      Η μέθοδος Project

      Γιώργος Αποστολίδης

      Η μέθοδος Project

      1. Ορισμός

      Η μέθοδος Project είναι μια μέθοδος διδασκαλίας. Είναι μία ανοιχτή διαδικασία μάθησης τα όρια και οι διαδικασίες της οποίας δεν είναι αυστηρά καθορισμένα και εξελίσσεται ανάλογα με την εκάστοτε κατάσταση και τα ενδιαφέροντα των συμμετεχόντων. Συνιστά μια ομαδική διαδικασία μάθησης, όπου συμμετέχει ενεργά, ρυθμιστικά και αποφασιστικά όλη η ομάδα (Frey, σ. 9). Ως δυναμική μέθοδος που εξαρτάται άμεσα από τις επιλογές των συμμετεχόντων, δεν μπορεί να έχει σταθερά και συγκεκριμένα όρια και δομή.

      Εξ ορισμού η συγκεκριμένη μέθοδος αναφέρεται στο αντικείμενο-θέμα μελέτης αλλά και στον τρόπο διερεύνησής του (στο τι και το πώς).

      Ο όρος Project (< λατ. projicere: σχεδιάζω, σκοπεύω, βάζω κάτι στο μυαλό μου) πρωτοχρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 20oυ αιώνα (αρχικά ο Richards ως διδασκαλία της χειρωνακτικής εργασίας και μετά ο Kilpatrick ως προγραμματισμένη δράση που γίνεται με όλη την καρδιά σε ένα κοινωνικό περιβάλλον). Στα τέλη του 20ου αι. η μέθοδος project επανεμφανίστηκε σε διαφορετικό θεωρητικό, κοινωνικό και φιλοσοφικό πλαίσιο (σχολείο εργασίας) και στην ελληνική βιβλιογραφία παρουσιάστηκε και τεκμηριώθηκε από τους Κ. Frey και Κ. Χρυσαφίδη.

      Για τον Κ. Χρυσαφίδη η μέθοδος Project είναι ένα πλέγμα διδακτικών διαδικασιών που έχουν ως αφόρμηση βιωματικές καταστάσεις. Είναι δηλαδή ανάγκες, προβλήματα και απορίες του παιδιού, που πη­γάζουν από την καθημερινή ζωή καθώς και από τις εμπειρίες και τις ανησυχίες που του δημιουργούνται μέσα στον κοινωνικό περίγυρο όπου ζει και ενσωματώ­νεται. (…) Καλύπτει τις ανάγκες του ατόμου για εντατικοποίηση της προσωπικής διερεύνησης και της επικοινωνιακής διαδικασίας. Θέτει στο επίκεντρο της διαδικασίας τις βιωματικές καταστάσεις των παιδιών (ατομικά και ομαδικά) στο πλαίσιο μιας επικοινωνιακής αλληλεπίδρασης. Η γνώση μπαίνει στην υπηρεσία της αναζήτησης και της προβληματικής των μελών της ομάδας. Ο μαθητής μαθαίνει να προσεγγίζει την επιστημονική αλήθεια μέσα από ατομικές και ομαδικές αναζητήσεις, να μοιράζεται τη χαρά της επιτυχίας και να νιώθει τη χαρά της συμβολής, που ενισχύει το αυτοσυναίσθημά του.

      Ο συνδυασμός της μεθόδου project με τη διαθεματικότητα αποτελεί μια ανθρωποκεντρική πρόταση και είναι απόρροια επιστημολογικών και επιστημονικών προσεγγίσεων που αναφέρονται αντίστοιχα στη Συστημική αντιμετώπιση του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του, καθώς και σε επιστημονικά πορίσματα της Μορφολογικής Ψυχολογίας.

      Στη βιβλιογραφία η μέθοδος Project συναντάται με ποικίλους όρους, όπως: διαθεματικό σχέδιο εργασίας, συνθετική εργασία, συνεργατική έρευνα.

      2. Κύρια γνωρίσματα της μεθόδου Project

      • Ως αφετηρία έχει τα ερωτήματα και ενδιαφέροντα-ανάγκες των παιδιών, από τα οποία καθορίζεται και το θέμα.
      • Αξιοποιεί τα μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος (διαθεματικότητα).
      • Μπορεί να ενταχθεί στο ΑΠΣ ή στο πλαίσιο κάποιου προγράμματος (πχ. Πολιτιστικό, Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης)
      • Ασχολείται με σύγχρονα κοινωνικά θέματα.
      • Ο προγραμματισμός του έργου γίνεται σε συνεργασία των παιδιών με τον εκπαιδευτικό.
      • Προωθεί τη δουλειά σε ομάδες, οι οποίες σε ένα πλαίσιο ισότιμων επικοινωνιακών σχέσεων θέτουν τους επιμέρους στόχους τους, χαράσσουν την πορεία τους, το χρονοδιάγραμμα, αυτό-αξιολογούνται κλπ.
      • Βασίζεται στην ελεύθερη και ενεργή συμμετοχή των παιδιών.
      • Ο εκπαιδευτικός συντονίζει, επεξηγεί, διευκολύνει, συνεργάζεται, συμπαραστέκεται, εμψυχώνει.
      • Εστιάζεται στην απόκτηση της γνώσης με βιωματικές με­θόδους.
      • Κύρια συστατικά του είναι οι δραστηριότητες και το παιχνίδι.
      • Η διάρκειά του project μπορεί να κυμαίνεται από λίγες διδακτικές ώρες μέχρι κάποιους μήνες ή και 2-3 χρόνια.
      • Έχει ένα ορατό αποτέλεσμα και μπορεί να καταλήξει στην παραγωγή προϊόντος.
      • Διαχέεται στην τάξη, το σχολείο και την ευρύτερη κοινότητα
      • Τα παιδιά και το σχολείο εμπλέκονται με την κοινωνία.
      • Ο ρόλος των γονιών είναι επίσης βοηθητικός και υποστηρικτικός.
      • Συνδέεται η θεωρία με τη δράση.

      3. Τα οφέλη για τους μαθητές

      • Αναπτύσσουν την πρωτοβουλία και την υπευθυνότητά τους.
      • Αποφεύγοντας την κατακερματισμένη θεωρητική γνώση κατανοούν την αλληλεξάρτηση των γνωστικών αντικειμένων και τη συμπληρωματικότητα των σχολικών μαθημάτων, και οδηγούνται στη σύνθεση. Τα εκάστοτε ερευνώμενα γεγονότα τοποθετούνται στο πολιτισμικό τους αλλά και ευρύτερα σε διεθνές πλαίσιο.
      • Ερευνούν στο πλαίσιο αναφοράς, τις βιβλιοθήκες, το διαδίκτυο, ΜΜΕ.
      • Ασκούνται στην κριτική αξιολόγηση και αξιοποίηση των πληροφοριών.
      • Αναπτύσσουν κριτικό στοχασμό και κοινωνικές δεξιότητες.
      • Καλλιεργούν τη συλλογικότητα και τη συνεργασία
      • Εθίζονται στη διαλεκτική με άλλα πολιτισμικά περιβάλλοντα
      • Συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα αλλαγής στάσεων, μετασχηματισμού και δράσης ως προέκταση της κοινωνικής γνώσης.
      • Παράγουν πρωτότυπο υλικό.
      • Αξιοποιούν και αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα ταλέντα και τις δεξιότητές τους.
      • Συνεργάζονται με την ευρύτερη κοινότητα.
      • Ενισχύουν την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή τους.


      4. Βασικές καινοτομίες που υποστηρίζει η μέθοδος project

      • Ελευθερία επιλογών, αυτονομία, αυτοδιαχείριση, χειραφέτηση μαθητών
      • Ώριμη συμπεριφορά, αλλαγή στάσεων σε κοινωνικά θέματα
      • Ικανοποίηση προσωπικών ενδιαφερόντων
      • Ανάδειξη ταλέντων
      • Ουσιαστική συνεργασία και ομαδοκεντρική αντίληψη
      • Ερευνητικό ενδιαφέρον
      • Χρήση των ΤΠΕ στην αναζήτηση, επεξεργασία των πληροφοριών και την επικοινωνία.
      • Επαφή με ιδρύματα και κοινωνικούς θεσμούς


      5. Προϋποθέσεις

      1. Ανάληψη πρωτοβουλίας εκ μέρους των μαθητών.
      2. Ομαδική εργασία και συνεργατικότητα.
      3. Ελεύθερη έρευνα.
      4. Ερευνητικό και ερμηνευτικό ενδιαφέρον, και όχι υποστήριξη παγιωμένων θέσεων.
      5. Απαλλαγή από προκαταλήψεις, και δογματισμούς.
      6. Ανακαλυπτική μάθηση (discovery learning).
      7. Διάλογος και δημοκρατικότητα.
      8. Σεβασμός στον υποκειμενικό λόγο.
      9. Ο δάσκαλος ως βοηθός και εμψυχωτής.

      6. Η βασική δομή και τα στοιχεία της μεθόδου Project

      1) Η πρωτοβουλία των συμμετεχόντων για το θέμα, την πορεία και τις διαδικασίες του project. Σύμφωνα με το Frey, η πρωτοβουλία από μόνη της αποκτά μορφωτική και παιδαγωγική αξία καθώς τα μέλη ασχολούνται με την επεξεργασία της και εργάζονται για την πραγμάτωσή της (σσ. 19-20).

      2) Η ανταλλαγή απόψεων – ο διάλογος ως προς τον καθορισμό των πλαισίων (χρονικά όρια, κανόνες διεξαγωγής κλπ.) και η κριτική στο περιεχόμενο της πρότασης.

      3) Η από κοινού διαμόρφωση των πλαισίων δράσης (ποιος θα κάνει τι, ποιες ακριβώς δραστηριότητες θα γίνουν, ρυθμός εργασίας, χρονική διάρκεια των εργασιών, τι θα προκύψει κλπ.).

      4) Η υλοποίηση όσων έχουν προγραμματιστεί.

      5) Η περάτωση του project.

      6) Τα διαλείμματα ενημέρωσης στην ολομέλεια και ο επαναπροσδιορισμός της εξέλιξης του project.

      7) Τα διαλείμματα ανατροφοδότησης-ανατροφοδοτικής επισκόπησης και συζήτησης των διαπροσωπικών τους σχέσεων.


      7. Σχηματικά ένα project αναπτύσσεται σε 5 φάσεις


      Α΄ Φάση: Αφόρμηση, αναζήτηση, διερεύνηση της θεματικής ενότητας & σχεδιασμός της δράσης

      1. Αφόρμηση μπορεί να είναι οτιδήποτε (κείμενο, άρθρο, φωτογραφία, τηλεοπτική είδηση, τρα­γούδι, γε­γονός, διάλογος, τυχαίο περιστατικό κλπ.).
      2. Επιλογή και ανάλυση του θέματος μέσα από την καταγραφή και κατηγοριοποίηση των ερωτημά­των που θέτουν τα παιδιά. Με «καταιγισμό ιδεών» τα παιδιά διατυπώνουν ελεύθερα όλα τα ερωτήματα που θα ήθελαν να απαντηθούν γύρω από το θέμα. Οπότε έχουμε: α) Διατύπωση ιδεών, β) Κατασκευή ακτινογράμματος – υποθέματα, γ) Ακριβής προσδιορισμός του θέματος και των ορίων του
      3. Συγκαθορισμός των στόχων και του τελικού προϊόντος από τα παιδιά και τον εκπαιδευτικό.
      4. Σύνταξη καταστατικών αρχών εν είδει συμβολαίου.
      5. Σχεδιασμός: α) Περιγραφή, β) Προετοιμασία: φύλλα εργασίας, επισκέψεις, επαφές, γ) Χρονοδιάγραμμα, δ) Καθορισμός ομάδων εργασίας (κριτήρια: ενδιαφέροντα, γειτνίαση, καλή επικοινωνία, ποικιλία σύνθεσης, κυλιόμενοι ρόλοι κλπ.), ε) Κατανομή εργασιών, στ) Ευελιξία και ιεράρχηση στόχων


      Β΄ Φάση: Μεθοδολογία, έρευνα και μελέτη

      Καλλιεργούμε την ενεργητική, ανακαλυπτική και επικοινωνιακή προσέγγιση της γνώσης, όπως αυτή υλοποιείται μέσα από τη διαδικασία της έρευνας, διότι κρατά σταθερό το εν­διαφέρον των μαθητών, κινητοποιεί την ανάπτυξη πρω­τοβουλιών, την κριτική σκέψη και τη δημιουργικότητα. Προωθούμε την ευελιξία στις μεθόδους και τις πρωτοβουλίες. Ειδικότερα ακολουθούμε την εξής πορεία:

      1. Εξοικείωση των παιδιών με τη μεθοδολογία

      2. Επίδειξη και συζήτηση για τις πηγές και τον τρόπο αξιοποίησής τους

      3. Επαφές με εξωσχολικούς παράγοντες: έρευνα, συλλογή πληροφοριών από ειδικούς, τοπικούς φορείς, υπηρεσίες, γονείς

      4. Ερωτηματολόγια

      5.Έρευνα, συλλογή πληροφοριών από βιβλία, περιοδικά, ταινίες, διαδίκτυο κτλ.

      6. Έρευνα πεδίου

      7. Τρόπος καταγραφής (μη γραπτός)

      8. Καταγραφή βιβλιογραφίας και πληροφοριών, ταξινόμηση, ανάλυση, οργάνωση υλικού

      9. Παρουσίαση στην τάξη των πληροφοριών

      10. Είδος και τρόποι αξιολόγησης


      Διαχείριση διαφωνιών, συγκρούσεων, δυσκολιών

      1. Ο εκπαιδευτικός οφείλει να καλλιεργεί ένα δημοκρατικό μοντέλο διαχείρισης των διαφωνιών, και να παρακουλουθεί διακριτικά, αφήνοντας τα παιδιά να αυτοδιοικηθούν.
      2. Οι μαθητές στο πλαίσιο της ομάδας συζητούν τα προβλήματα που ανακύπτουν και με διαλογικό τρόπο επιλύουν τις διαφορές, συνήθως βάσει των αρχικών στόχων.
      3. Είναι καλό σε τακτά διαστήματα να συνέρχεται η ολομέλεια για αλληλοενημέρωση των ομάδων και ανατροφοδότηση. Επίσης, είναι χρήσιμο να γίνεται παρουσίαση του τρέχοντος έργου σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα και να γίνονται αναπροσαρμογές.
      4. Επειδή είναι χρήσιμο να αξιοποιούνται τα ενδιαφέροντα όλων, είναι θεμιτό να επιτρέπονται μεμονωμένες και κατά περίπτωση υπερβάσεις με αναδιάταξη των στόχων και της κατανομής εργασιών.


      Γ΄ Φάση: Διεξαγωγή των δραστηριοτήτων και υλοποίηση της εργασίας

      1. Οργάνωση και αξιοποίηση των υλικών

      2. Εκπόνηση των εργασιών που ανέλαβαν τα παιδιά

      3. Αξιοποίηση ταλέντων (σχεδίαση, H/Y, θέατρο, συγγραφή, αφήγηση, σχέσεις κλπ.)

      4. Ενασχόληση με επίκαιρα προβλήματα που ζητούν λύση.

      5. Δημιουργική και συναισθηματική έκφραση

      6. Σύνθεση των εργασιών των ομάδων και δημιουργία κοινής εργασίας. Δεν είναι αυτοσκοπός η παραγωγή κάποιου τελικού προϊόντος, αλλά η ίδια η πορεία που οδηγεί σ’ αυτό.


      Δ΄ Φάση: Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων

      Σκοπός της αξιολόγησης είναι να εκφράσουν οι μαθητές τις δικές τους εκτιμήσεις για το πρόγραμμα, για το πόσο αυτό αποτέλεσε κίνητρο για μάθηση, για αλλαγή απόψεων και στάσεων, αλλά και για τη δημιουργία μιας ισότιμης και αμοιβαίας επικοινω­νίας ανάμεσα τους.

      1. Αξιολόγηση της συνθετικής εργασίας από τα παιδιά και τον εκπαιδευτικό

      2. Αρχική, διαμορφωτική, τελική

      3. Η αξιολόγηση γίνεται με βάση τους στόχους που τέθηκαν στην Α΄ φάση.

      4. Έλεγχος βάσει κριτηρίων και διορθώσεις, τροποποιήσεις.

      5. Απολογισμός της δουλειάς και μια εκτίμηση των στοιχείων εκείνων που επηρέασαν τους μαθητές τόσο μαθησιακά και συναισθηματικά, όσο και σε επίπεδο σχέσεων και στάσεων ζωής.


      Ε΄ Φάση: Αξιοποίηση & παρουσίαση. Διάχυση των αποτελεσμάτων

      1. Αρχικά στην ολομέλεια (ή στην τάξη), μετά σ’ ολόκληρο το σχολείο με προσκεκλημένους φορείς, γονείς, συγγενείς, φίλους, γειτονιά.
      2. Παρουσίαση του προγράμματος από τους εκπροσώπους των ομάδων.
      3. Μπουφές και αναμνηστικά
      4. Με έντυπο υλικό, δημοσίευση στο διαδίκτυο κλπ.
      5. Καλό είναι να τηρηθούν τα εξής: α) Εξώφυλλο – Τίτλος, β) Συμμετέχοντες, γ) Ευχαριστίες σ’ αυτούς που βοήθησαν, δ) Εισαγωγή στο θέμα της εργασίας, ε) Περιγραφή της μεθόδου, στ) Καταγραφή-παρουσίαση των στοιχείων, ζ) Συμπεράσματα, η) Προτάσεις, θ) Βιβλιογραφία


      8. Υποστηριχτικά υλικά – μέσα

      • Ντοσιέ / Φάκελος / portfolio, όπου συγκεντρώνονται όλες οι εργασίες, σχέδια, προϋπολογισμοί, πρακτικά κλπ.
      • Ατομικό τετράδιο / σημειωματάριο / αρχείο, όπου ο καθένας καταγράφει ιδέες, πλάνο, σχέδια, αλλαγές, προβλήματα, λύσεις, ερωτήσεις κλπ.
      • Ατομικό ημερολόγιο καταγραφής του τι έχει αποκομίσει ο μαθητής στην πορεία του project.
      • Γραφική ύλη και εργαλεία και υλικά (χρωματιστά μολύβια, ψαλίδια, κόλλες, κτλ.)
      • Πίνακας
      • Ολοκληρωμένο περιβάλλον Η/Υ
      • Φύλλα εργασίας και αξιολόγησης


      9. Αξιοποίηση των ΤΠΕ

      Οι Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας συνιστούν κομβικό μέσο στη διεξαγωγή του project. Οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν όλες τις πολυμεσικές και μη υπηρεσίες (γραπτά κείμενα, πίνακες, εικόνες, ήχους, μουσικές, video) σ’ όλα ανεξαιρέτως τα στάδια διεξαγωγής του. Ειδικότερα στην:

      • Άντληση πληροφοριών, ενημέρωση (διαδίκτυο, λογισμικά κλπ.)
      • Επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων, σχεδιασμός, σύνθεση εργασιών
      • Επικοινωνία: αλληλογραφία, τηλεδιάσκεψη, δίκτυα, blog, συμμετοχή σε forum, chat κλπ.
      • Ψυχαγωγία: δραστηριότητες, παιχνίδια, ταινίες-ντοκυμαντέρ κλπ.
      • Παρουσίαση, προβολή, διάχυση του παραγόμενου προϊόντος.


      10. Δυσκολίες εφαρμογής

      • Οργάνωση του χρόνου. Επειδή είναι δύσκολο να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα, είναι αναγκαίο να γίνεται διαρκώς επανεκτίμηση της εξέλιξης του project.
      • Περίοδος προσαρμογής των μαθητών στον τρόπο εργασίας (ομαδικότητα, προγραμματισμός, συνεργασία, επικοινωνία, επίλυση διαφορών κλπ.).
      • Φόβος αδυναμίας κάλυψης του θέματος (στο πλαίσιο του ΑΠΣ ή του προγράμματος).
      • Περίοδος κούρασης και μειωμένης ανταπόκριση των μαθη­τών σε σχέση με τον αρχικό ενθουσιασμό. Στη φάση αυτή ο δάσκαλος λειτουργεί ως εμψυχωτής με καινούριες δραστηριότητας (παιχνίδι, καλλιτεχνικό εργαστήρι, εκδρομή ).
      • Αντιδράσεις οικογενειακού περιβάλλοντος.
      • Απώλεια ελεύθερου χρόνου σε μετακινήσεις όταν πρόκειται για εξωδιδακτικά project
      • Οι­κονομικές ή τεχνικές δυσκολίες. Ενισχύσεις μπορούν να προκύψουν από τις προϊστάμενες αρχές, από διάφορα προγράμματα (Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας, Αγωγής Καταναλωτή κ.ά), από τους γονείς των μαθητών, τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, χορηγούς, το ταμείο της τάξης. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι και με ελάχιστα χρήματα μπορούν να γίνουν project.
      • Διάψευση των στόχων. Για να φτάσουμε στα επιτυχημένα από πολλές πλευρές project απαιτείται αρκετή εμπειρία, επιμονή και υπομονή.


      11. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού

      Στη μέθοδο project ο εκπαιδευτικός αλλάζει άρδην τον ρόλο του, αφού οι μαθητές διαμορφώνουν, κατά κύριο λόγο, τη διαδικασία, την παραγωγή και διάχυση του προϊόντος. Ο νέος ρόλος του εμψυχωτή εκπαιδευτικού χαρακτηρίζεται από:

      • Συντονισμός, τουλάχιστον κατά τα πρώτα βήματα
      • Δράση από το παρασκήνιο
      • Παροχή βοήθειας μόνο όταν είναι απαραίτητη
      • Συμμετοχή με ίσους όρους, όσο είναι δυνατόν
      • Υπομονή, όχι παρέμβαση
      • Εμψύχωση και διακριτική υποστήριξη στα δύσκολα σημεία

      Ο Kilρatrick έγραφε ότι ο δάσκαλος καθοδηγεί και κατευθύνει τον προγραμματισμό και επεμβαίνει μόνο τότε, όταν οι μαθητές τον χρειάζονται. Οι συμμετέχοντες, ακόμη και τα παιδιά, θα πρέπει να κάνουν κατά το δυνατό όλα τα βήματα μόνοι τους. Ο δάσκαλος θα πρέπει να εργάζεται με τέτοιο τρόπο και να δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που θα του παρέχουν την δυνατότητα να αποσύρεται από το προσκήνιο των διαδικασιών.


      12. Αξιολόγηση

      Στην περίπτωση που το project εντάσσεται στο πλαίσιο των μαθημάτων και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εμπειρία των μαθητών σε ανάλογες διδακτικές διαδικασίες, η αξιολόγηση των μαθητών γίνεται με διαφορετικά και πιο διευρυμένα κριτήρια, όπως:

      • η ενεργός συμμετοχή
      • η επιτυχημένη εκτέλεση και εκπλήρωση των στόχων
      • η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και η ανάληψη πρωτοβουλιών
      • η ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων (διάλογος, επικοινωνία, συλλογικότητα, διαχείριση συγκρούσεων κλπ.)
      • η προσωπική δημιουργική έκφραση και ένταξη του επιμέρους στο όλο
      • η μετασχηματιστική μάθηση και η αλλαγή στάσεων
      • η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του project από τους ίδιους τους μαθητές.

      Σε κάθε περίπτωση όμως η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού πρέπει να έχει κυρίως ανατροφοδοτικό χαρακτήρα, ώστε και να επιβραβευτεί η προσπάθεια των μαθητών αλλά και να υποστηριχθούν ως προς τα αδύνατα σημεία τους.


      13. Όρια της μεθόδου Project

      Η μέθοδος Project είναι δυσεφάρμοστη, όταν:

      • υπάρχει πίεση ως προς το μέγεθος της διδακτέας ύλης
      • σε ένα καθαρά εξεταστικοκεντρικό σύστημα προσανατολισμένο στην απομνημόνευση
      • υπάρχει πίεση χρόνου
      • απαιτούνται συχνές μετακινήσεις
      • απουσιάζουν οι υποδομές (βιβλιοθήκες, Η/Υ, εργαστήρια κλπ.)
      • είναι αποτρεπτικό το σχολικό κλίμα
      • δεν είναι καλές οι σχέσεις μεταξύ των εμπλεκομένων
      Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
      Αντίθεση