Προσωπικές Αντωνυμίες

Οι προσωπικές αντωνυμίες του τρίτου προσώπου ενικού και πληθυντικού αριθμού (er/sie/es και sie) αντικαθιστούν ουσιαστικά που είναι ήδη γνωστά.

Ρήματα: Ενεστώτας

Α) Βοηθητικά ρήματα

Β) Oμαλά ρήματα

• Τα ρήματα τα μαθαίνουμε με τη μορφή του απαρεμφάτου (κατάληξη -en)
• Για να κλίνουμε ένα ρήμα αφαιρούμε την κατάληξη και προσθέτουμε τις εξής καταλήξεις:

π.χ.

Σύμφωνα με το ρήμα kommen κλίνονται πάρα πολλά ρήματα όπως: besuchen, gehen, hören, kaufen, kochen, lernen, machen, sagen, schwimmen, singen, spielen, studieren, telefonieren, turnen, wohnen, verstehen,

Παρατηρήσεις:

1. Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε -s, -ß, -ss, -x ή -z η κατάληξη του β΄ ενικού προσώπου χάνει το -s-.

Σύμφωνα με το ρήμα heißen κλίνονται τα ρήματα reisen και tanzen

2. Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε α) d ή t και β) m ή n, αλλά πριν από αυτά υπάρχει σύμφωνο (εκτός από l ή r) τότε για λόγους ευφωνίας διατηρείται το e σε όλες τις καταλήξεις.

Σύμφωνα με τα ρήματα αυτά κλίνονται τα ρήματα antworten, arbeiten, bitten, finden,  reiten και zeichnen

3. Όταν το ρήμα λήγει σε –eln χάνει στο α΄ ενικό πρόσωπο το θεματικό φωνήεν –e– και στο α΄ και γ΄ πληθυντικό πρόσωπο το –e της κατάληξης.

Γ) Aνώμαλα ρήματα

Τα ανώμαλα ρήματα κλίνονται με τις καταλήξεις των ομαλών ρημάτων, αλλάζουν όμως κατά την κλίση τους το θεματικό φωνήεν στο β΄ και γ΄ ενικό πρόσωπο: το –e– σε –i– ή –ie– και το –a– σε –ä–

Το οριστικό άρθρο

Παρατηρήσεις

• Ο πληθυντικός αριθμός είναι ίδιος και για τα τρία γένη.
• Επειδή το γένος των ουσιαστικών της γερμανικής γλώσσας δεν συμπίπτει με το γένος της ελληνικής γλώσσας, πρέπει να μαθαίνουμε τα ουσιαστικά πάντα  με το άρθρο τους.
• Τα κύρια ονόματα δεν παίρνουν άρθρο. Εξαιρέσεις αποτελούν οι τοπωνυμίες αρσενικού και θηλυκού γένους (die Schweiz, die Türkei) και πληθυντικού αριθμού (die USA).

Πληθυντικός ουσιαστικών

☺☺☺ Μαθαίνω τα ουσιαστικά πάντα μαζί με το άρθρο και τον πληθυντικό τους!

Μερικοί βασικοί κανόνες σχηματισμού του πληθυντικού.

Αρσενικά

Θηλυκά

Ουδέτερα

Κτητικές αντωνυμίες

Με τις κτητικές αντωνυμίες δείχνουμε, ότι κάτι ανήκει σε κάποιον. Στα γερμανικά δεν βάζουμε άρθρο με την κτητική αντωνυμία, σε αντίθεση με τα ελληνικά (όπου βάζουμε και το άρθρο).

• Εάν το κτήμα είναι γένους θηλυκού ή πληθυντικού αριθμού τότε προσθέτουμε την κατάληξη –e στο τέλος της αντωνυμίας: mein → meine
• Για να επιλέξουμε την σωστή αντωνυμία ρωτάμε:

1. Ποιος έχει;
2. Τι γένους είναι αυτό που έχει;

[z.B. mein Vater : Α. Ποιος έχει; (εγώ) Β) Τι γένους και τι αριθμού είναι η λέξη Vater; (αρσενικό ενικού) – deine Mutter: Α) Ποιος έχει; (εσύ) Β) Τι γένους και τι αριθμού είναι η λέξη Mutter; (θηλυκό ενικού)]

• Προσοχή στην αντωνυμία euer, η οποία όταν παίρνει κατάληξη χάνει το –e του θέματος! (euer → eure)

Αριθμοί (0-100)

Οι αριθμοί γράφονται σε μια λέξη. 

Σύνταξη προτάσεων

Κύρια πρόταση

• Το ρήμα μπαίνει ΠΑΝΤΑ στη δεύτερη συντακτική θέση. z.B. Ich heiße Carmen.
• Το υποκείμενο μπορεί να μπει στην πρώτη ή στην τρίτη συντακτική θέση και δεν παραλείπεται. Βρίσκεται πάντα στην ονομαστική και πρέπει να συμφωνεί με το ρήμα ως προς το πρόσωπο και τον αριθμό.z.B. Wir gehen morgen zum Wasserklops. – Morgen gehen wir zum Wasserklops.
• Το αντικείμενο βρίσκεται προς το τέλος της πρότασης. z.B. Die Kinder spielen Fußball.
• Οι επιρρηματικοί ή εμπρόθετοι προσδιορισμοί μπαίνουν με την εξής σειρά: Χρόνος – Αιτία – Τρόπος – Τόπος. z.B. Ich fahre morgen mit dem Auto nach Berlin.
• Όταν υπάρχουν δύο ίδιοι προσδιορισμοί μπαίνει πρώτα ο γενικός και αόριστος και μετά ο πιο μικρός και πιο συγκεκριμένος. z.B. Ich muss am Nachmittag um 17.00 Uhr zum Tierarzt.
• Στην πρώτη συντακτική θέση μπορεί να μπει οποιοσδήποτε συντακτικός όρος, εκτός από το ρήμα. Συνήθως μπαίνει ο προσδιορισμός που μας συνδέει με τα προηγούμενα ή αυτός, στον οποίο θέλουμε να δώσουμε έμφαση. (Συνηθίζεται στην πρώτη θέση ο χρονικός προσδιορισμός) z.B. Morgen fahre ich mit dem Auto nach Berlin. – Mit dem Auto fahre ich morgen nach Berlin – Νach Berlin fahre ich morgen mit dem Auto.

Ερώτηση

Στην ερώτηση το υποκείμενο μπαίνει μετά το ρήμα. Υπάρχουν δύο είδη ερωτήσεων:

• Οι ερωτήσεις μερικής άγνοιας, που εισάγονται με ερωτηματική λέξη ή φράση. z.B. Woher kommst du?
• Οι ερωτήσεις ολικής άγνοιας, που εισάγονται με το ρήμα. Σε αυτές τις ερωτήσεις η απάντηση δίνεται με Ja, Nein ή Doch. Kommst du aus Spanien? – Ja, ich komme aus Spanien.

Σύνδεση προτάσεων

Οι σύνδεσμοι aber (αλλά), denn (επειδή) και und (και) δεν αλλάζουν τη συντακτική δομή των προτάσεων που συνδέουν.

Πριν από τους συνδέσμους denn και aber μπαίνει κόμμα.