Το κάταγμα είναι σπάσιμο του οστού ή του χόνδρου. Είναι συνήθως αποτέλεσμα τραύματος. Μπορεί, εντούτοις, να είναι αποτέλεσμα ασθένειας ή ανώμαλος σχηματισμός του οστού λόγω συγγενούς ασθένειας. Τα τραυματικά κατάγματα πονάνε πάρα πολύ και γι’ αυτό θα πρέπει να ανατάσσονται και να διατηρούν την ανάταξη τους μέχρι να επουλωθούν πλήρως.
Τα κατάγματα των οστών είναι ένα ατυχές γεγονός της ζωής. Η Ελλάδα μάλιστα καταλαμβάνει περίοπτη θέση ανάμεσα στους 28 της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν τροχαία συμβάντα και ως εκ τούτου πολλοί συμπολίτες μας υποφέρουν από διάφορα κατάγματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος υποχωρεί και το κάταγμα γίνεται μια ταλαιπωρία, που σύντομα θα ξεχαστεί μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία επούλωσης και απομακρυνθεί, π.χ. ο γύψος. Αλλά για το 5-10% των ατόμων με σπασμένο οστό, το κάταγμα δεν θα θεραπευτεί κάτω από την τρέχουσα θεραπευτική διαδικασία. Ο παρατεταμένος πόνος και η αναπηρία που προκαλούνται από αυτά τα μη θεραπευμένα κατάγματα οστών μπορεί να έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες στη ζωή μας.
Η τρέχουσα θεραπευτική αγωγή των καταγμάτων των οστών συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για τη σταθεροποίηση της περιοχής και την εισαγωγή ενός οστικού μοσχεύματος στην περιοχή για την τόνωση της αγγειογένεσης και της οστεογένεσης (ανάπτυξη νέου οστού). Η τελευταία έρευνα εστιάζεται στους τρόπους βελτίωσης τόσο της επιτυχίας της χειρουργικής επέμβασης όσο και της ταχύτητας της επούλωσης, ενώ οι θεραπείες ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ με ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ αποκτούν όλο και συχνότερα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα βλαστοκύτταρα που εκφράζουν την πρωτεΐνη CD34, τα οποία περιλαμβάνουν ενδοθηλιακά βλαστοκύτταρα και αιματοποιητικά προγονικά κύτταρα, έχουν έρθει στο προσκήνιο ως μια πιθανή θεραπεία για ένα πλήθος αγγειακών παθήσεων. Η σημασία της αγγειογένεσης σε φυσιολογική επούλωση κατάγματος έχει οδηγήσει ορισμένους ερευνητές να υποθέσουν ότι οι θεραπείες που βασίζονται σε CD34 + βλαστοκύτταρα θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν μέσο διέγερσης της επούλωσης σε κατάγματα των οστών. Στο πρόσφατο (26/10/ 2017) τεύχος του περιοδικού Nature υπάρχουν δύο άρθρα [Α. Non-union bone fracture: a quicker fix, Nature, 550, S193, και Β. Closing the gap, Nature, 550, S194–S195] στα οποία περιγράφονται αναγεννητικές θεραπείες με βλαστοκύτταρα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της διαδικασίας επούλωσης τραυμάτων των οστών, με αποτέλεσμα να επιστρέψουν σε φυσιολογική ζωή οι τραυματίες.
