Η ανάλυση του DNA (γονιδιώματος) προσφέρει τη δυνατότητα να φωτιστεί η βιολογία της γήρανσης του ανθρώπου. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (Peter K. Joshi και συν. Genome-wide meta-analysis associates HLA-DQA1/DRB1 and LPA and lifestyle factors with human longevity. Nature Communications, 2017) διαπίστωσαν δύο νέες περιοχές του DNA (γονιδιώματος) που σχετίζονται με τη μακροζωία είναι: α) τα γονίδια HLA-DQA1/DRB1 του ανοσοποιητικού συστήματος, και το γονίδιο LPA που επηρεάζει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα. Μέχρι σήμερα ήταν γνωστά και μερικά άλλα γονίδια που επηρεάζουν τη μακροζωία: APOE (προδιάθεση για Alzheimer), CHRNA3/5 (εθιστική συμπεριφορά στο κάπνισμα), CDKN2A/B (ογκοκατασταλτικό), SH2B3 (γονίδιο σχετιζόμενο με την λιπώδη μάζα και την παχυσαρκία) και FOXO3A (γονίδιο μακροζωίας). 

Επιπρόσθετα, στην εργασία αποδεικνύεται ότι η διακοπή του καπνίσματος, το μορφωτικό επίπεδο, η καλή φυσική κατάσταση και τα επίπεδα χοληστερόλης υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (HDL) συμβάλλουν θετικά στη βελτίωση του προσδόκιμου της ζωής. Eιδικότερα, για κάθε ένα έτος που σπουδάζει κάποιος πέρα από τη βασική εκπαίδευση, προσθέτει 11 μήνες στην αναμενόμενη διάρκεια ζωής.

Αντίθετα, το κάπνισμα (λόγω του καρκίνου του πνεύμονα) ενός πακέτου τσιγάρων την ημέρα κατά τη διάρκεια της ζωής μειώνει κατά μέσο όρο επτά χρόνια από το προσδόκιμο ζωής. Παρόμοια, στους υπέρβαρους ανθρώπους μειώνεται το προσδόκιμο ζωής τους κατά δύο μήνες για κάθε επιπλέον κιλό βάρους που φέρνουν.