Η γενετική διαφοροποίηση μεταξύ των πολυπληθών πληθυσμιακών ομάδων στην περιοχή Παπούα της Νέας Γουινέας είναι ισχυρότερη από ό,τι στους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς
Η Παπούα Νέα Γουινέα είναι νησιωτικό κράτος στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό (Εικ. 2), βρίσκεται βόρεια της Αυστραλίας και περιλαμβάνει μερικά συμπλέγματα νησιών. Η περιοχή πιθανώς αποτέλεσε σκαλοπάτι για τη μετανάστευση κυνηγών-τροφοσυλλεκτών από την Ασία στην Αυστραλία πριν από 65.000 χρόνια περίπου. Στα υψίπεδα της Νέας Γουινέας αναπτύχθηκε αυτόνομα η γεωργία (φυτική καλλιέργεια) πριν από 10.000 χρόνια. Σήμερα, οι πληθυσμοί της περιοχής χαρακτηρίζονται από συναρπαστική πολιτιστική και γλωσσική (850 γλώσσες) ποικιλομορφία.
Για να διερευνηθεί εάν η γλωσσική και πολιτιστική ποικιλομορφία αντανακλά τη γενετική δομή του πληθυσμού, ερευνητές από το Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger για την Ανθρώπινη Γενετική του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης μελέτησαν το DNA εκατοντάδων ατόμων από την Παπούα Νέα Γουινέα που προέρχονταν από 85 διαφορετικές γλωσσικές πληθυσμιακές ομάδες της χώρας. Η πρώτη γενετική μελέτη (Anders Bergström, και συν. A Neolithic expansion, but strong genetic structure, in the independent history of New Guinea. Science, 2017; 357: 1160) των κατοίκων της περιοχής έδειξε ότι οι διαφορετικές γλωσσικά και πολιτιστικά πληθυσμιακές ομάδες στην περιοχή είναι γενετικά πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Διαπίστωσαν, επίσης, μια εντυπωσιακή διαφορά μεταξύ των πληθυσμιακών ομάδων που ζουν στα ορεινά και στα πεδινά (Εικ. 3).
Στην Ευρώπη η ανθρώπινη εξέλιξη έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τη διάδοση της γεωργίας πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Όταν μικρές πληθυσμιακές ομάδες γεωργών εγκαταστάθηκαν σε χωριά όπου υπήρχαν κυνηγοί τροφοσυλλέκτες, με την πάροδο του χρόνου δημιούργησαν περισσότερες γενετικά ομοιογενείς (παρόμοιες) κοινωνίες. Παρά, την ανεξάρτητη ανάπτυξη της γεωργίας στην περιοχή Παπούα της Νέας Γουινέας περίπου την ίδια εποχή, δεν συνέβη η ίδια διαδικασία γενετικής ομοιογενοποίησης των πληθυσμών. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι άλλες ιστορικές διεργασίες στην Ευρώπη, όπως οι μεταγενέστερες Εποχές του Χαλκού και του Σιδήρου, διαμόρφωσαν τη σημερινή γενετική δομή αυτών των πληθυσμών.
του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη