Η επιβίωση κάθε πληθυσμού εξαρτάται από την ικανότητα των ατόμων να αναπαράγονται επιτυχώς αν και όταν το επιθυμούν. Η αναλογία των φύλων συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί ελέγχει την κατά φύλο σύνθεση του πληθυσμού. Στον άνθρωπο και σε άλλα θηλαστικά, τα αρσενικά άτομα φέρουν τα φυλετικά χρωμοσώματα ΧΥ, ενώ τα θηλυκά φέρουν τα χρωμοσώματα ΧΧ, τα οποία είναι μέρος του ΧΥ συστήματος φυλοκαθορισμού. Στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology (21/8/2017) δημοσιεύεται ειδικό άρθρο (Sex ratios) για την αναλογία φύλου στους ζωικούς οργανισμούς και ειδικότερα στον άνθρωπο. Η αναλογία φύλου στα ζώα συνήθως είναι 1:1, εκτός ορισμένων εξαιρέσεων. Η μαθηματική αρχή 1 αρσενικό προς 1 θηλυκό είχε διατυπωθεί ήδη τον 18ο αιώνα. Σύμφωνα με αυτήν, στα διπλοειδή σεξουαλικά αναπαραγόμενα ζώα, κάθε άτομο έχει έναν πατέρα και μία μητέρα. Οπότε τα συνολικά παραγόμενα αρσενικά και θηλυκά άτομα βρίσκονται σε ίση αναλογία. Αν από το ένα φύλο παράγονται λιγότερα άτομα, τότε η μέση ικανότητα επιβίωσης αυτών των ατόμων πρέπει να είναι μεγαλύτερη από αυτή του άλλου φύλου. Κλασική περίπτωση αποτελεί ο άνθρωπος. Η αναλογία φύλου κατά τη γέννηση στην Ελλάδα είναι 100 θηλυκά προς 105 έως 107 αρσενικά – βλέπε πρώτη εικόνα (υποστηρίζεται ότι γεννιούνται περισσότερα αγόρια, γιατί το σπερματοζωάριο που έχει το χρωμόσωμα Υ είναι ελαφρύτερο και κερδίζει στον αγώνα ταχύτητας τα σπερματοζωάρια που φέρουν το χρωμόσωμα Χ). Στη μέση ηλικία αναπαραγωγής της γυναίκας (περίπου στα 30) η αναλογία φύλου είναι περίπου 1 προς 1, και στην ηλικία των 84 ετών υπάρχει πλεόνασμα γυναικών (μέση διάρκεια ζωής ανδρών 80,1 χρόνια, μέση διάρκεια γυναικών 84,4 χρόνια). Έτσι ώστε η αναλογία των ενηλίκων να είναι μεροληπτική υπέρ των γυναικών, επειδή τα δύο φύλα διαφέρουν στην επιβίωσή τους (βλέπε δεύτερη εικόνα).