Πρόσφατα σχόλια

visitors – επισκέπτες

Flag Counter

Αρχεία για ΠΑΡΑΜΥΘΙ – ΑΦΗΓΗΣΗ

“Του ήλιου η σπορά” ποίημα του Βασίλη Γεργατσούλη

11 Ιανουαρίου 2022 από και με ετικέτα , , , , ,

ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ Η ΣΠΟΡΑ  

Μπορείτε να διαβάσετε σε πρώτη δημοσίευση το ποίημά μου “Του Ήλιου η σπορά” στα “Καρπαθιακά Νέα”.

Ευχαριστώ τους συνετελεστές της ηλεκτρονικής εφημερίδας “Καρπαθιακά Νέα” για την ανάρτηση του ποιήματός μου!

Επιλέξτε τον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://www.karpathiakanea.gr/tou-iliou-spora-gergatsoulis/?fbclid=IwAR2_eEc_DSSlHBXrsHy136upQEwYSsFFp5ZBjbz3OFsrtvqz78tUnyyt3ac

 

Του Ήλιου η σπορά

του Βασίλη Γεργατσούλη

 

Έριξε ο Ήλιος μια σπορά

έναν καιρό και μια φορά

κι απλώθηκαν στα χώματα

της ίριδας τα χρώματα.

 

Σοφή και απλόχερη η Βροχή

πότισε με νερό τη Γη

και φύτρωσαν στάχυα χρυσά

κι απλώσανε σαν θάλασσα.

 

Του Ήλιου η κόρη, η Αυγή,

με την αγάπη τα ευλογεί.

Χρύσισε κι έδεσε ο καρπός

κι ο κάμπος λούστηκε στο φως.

 

Με χωρατά και με φωνές

βγήκαν ξωμάχοι οι θεριστές,

κόρες με ξέπλεκα μαλλιά

κι άντρες με ατσάλινα κορμιά.

 

Πήραν δρεπάνια κοφτερά

και θέρισαν με τη σειρά.

Γλιστρά απ’ του χόρτου τα δεσμά

το στάρι με τ’ αλώνισμα.

 

Το πήρανε στον μυλωνά

που ’χει τον μύλο στα βουνά

με μια μεγάλη φτερωτή

κι είναι το άλεσμα γιορτή.

 

Γοργά του μύλου τα φτερά

του Ήλιου ο ξάδελφος γυρνά.

Βγαίνει απ’ της πέτρας τον χορό

ηλιοκεχριμπαράλευρο.

 

Πήραν σειρά οι νοικοκυρές

γριές, μεσόκοπες και νιες

να φτιάξουνε ψωμί γλυκό

στον φούρνο τον χωριάτικο.

 

Ζύμωσαν και φουρνίσανε

χίλια καρβέλια ψήσανε,

καρβέλια αφράτα και ζεστά,

αχνοροδοκοκκινιστά.

 

Η πλάση τότες ηρεμεί

για μιαν ατέλειωτη στιγμή,

κι ακούγονται στη σιγαλιά

νότες γλυκές από βιολιά.

 

Από τις πύλες τ’ ουρανού

μικρά αγγελάκια ξεγλιστρούν

και στα λευκά τους τα φτερά

σηκώνουν τ’ αχνιστά ψωμιά.

 

Όλα του κόσμου τα παιδιά,

με μια φλογίτσα στην καρδιά,

ξεχύνονται στις γειτονιές,

στους κάμπους, στις βουνοπλαγιές.

 

Τρέχουνε πίσω απ’ τα παιδιά

μαμά, μπαμπάς, παππούς, γιαγιά,

εργάτες, ναύτες, γεωργοί…

Βγήκε στο πόδι όλη η Γη.

 

Η πλάση λούστηκε με φως,

έβρεξε άρτο ο ουρανός

και με του Ήλιου το ψωμί

γίναμε όλοι κοινωνοί.

 

Έπαψαν οι έχθρες ο παλιές

κι άνοιξαν μύριες αγκαλιές,

άπλωσε τ’ όνειρο φτερά

…έναν καιρό και μια φορά.

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Β. ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗ

3 Απριλίου 2021 από και με ετικέτα , ,

Φώτιος Μυλωνάς, Τα ψαράκια που ήθελαν να ζουν ελεύθερα, Νίκαια 2021.

Επιμέλεια: Βασίλης Γεργατσούλης & Φώτιος Μυλωνάς

Εικονογράφηση: Βασίλης Γεργατσούλης

Καλοτάξιδο, φίλε Φώτη!

Δείτε το βιβλίο στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://ekpaideutikovima.blogspot.com/2020/12/10-1.html

Κατηγορία ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ - ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗ ΣΤΗ ΒΑΣΩ ΚΑΝΙΩΤΗ

12 Μαρτίου 2021 από και με ετικέτα , , ,

Ευχαριστώ πολύ τη Βάσω Κανιώτη για τη συνέντευξη που μου πήρε με αφορμή την έκδοση του νέου μυθιστορήματός μου “Μακαρόνια με… μακαρόνια” (εκδόσεις 24 Γράμματα).

Ο Βασίλης Γεργατσούλης έρχεται μέσα από το καινούριο του μυθιστόρημα να μας κάνει να γελάσουμε αλλά και να προβληματιστούμε. Το μυθιστόρημά του, λοιπόν, που φέρει τον τίτλο «Μακαρόνια με… μακαρόνια» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24 γράμματα, βραβεύτηκε στον 34ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Π.Ε.Λ. Σήμερα έχουμε την χαρά να τον φιλοξενούμε στον χώρο μας και να συνομιλούμε μαζί του για τη μεγάλη του αγάπη, τη συγγραφή.

Ας τον αφήσουμε να μας ξεναγήσει στον συγγραφικό του κόσμο.

1) Ξετυλίγοντας το νήμα της συγγραφικής σου πορείας, θα ήθελα να το πάρουμε απ’ την αρχή και να μας πεις πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη συγγραφή, καθώς και τους λόγους που αποφάσισες να αγγίξεις αυτή την τέχνη.

Β.Γ. : Κυρία Κανιώτη, ευχαριστώ για την πρόσκληση. Προφανώς δε σκέφτηκα μια μέρα «ας γίνω συγγραφέας» κι έγινα. Αυτό ήρθε ως κατάληξη μιας μακράς πορείας. Ξεκίνησα να γράφω τη δεκαετία του 1990. Οι πρώτες απόπειρες έγιναν στην έμμετρη ποίηση. Εκείνη την εποχή έπαιζα μπουζούκι κι έγραφα στίχους για να επενδύω τις μουσικές συνθέσεις μου. Το έτος 2000 ξεκίνησα το πρώτο μυθιστόρημά μου «Η Αναρά», που τυπώθηκε το 2005. Με την ιδιότητα του λαογράφου μελέτησα τη λαϊκή αφήγηση και το παραμύθι. Η σχέση μου με τα παιδιά (ως δάσκαλος) με έκανε να στραφώ στο παιδικό βιβλίο. Πειραματίζομαι σε νέα είδη ποιητικού και πεζού λόγου (χαϊκού, διήγημα, μικροδιήγημα…). Ο λογοτέχνης πρέπει να είναι ανήσυχο πνεύμα, να αφουγκράζεται τον κόσμο, να έχει ευαισθησίες, να πειραματίζεται σε νέα είδη και τρόπους γραφής.

2) Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι για έναν συγγραφέα να αποτυπώσει στο χαρτί τα όσα γυροφέρνουν στο μυαλό του; Είναι κάτι που σε δυσκολεύει ή οι σκέψεις σου βγαίνουν αβίαστα και ακουμπάνε στις σελίδες σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό;

Β.Γ. : Ο αναγνώστης βλέπει ένα τυπωμένο βιβλίο. Δε γνωρίζει στο παρασκήνιο πόσες ώρες, μέρες, μήνες αγωνίστηκε ο συγγραφέας για να αποτυπώσει σκέψεις και συναισθήματα και να ολοκληρώσει το κείμενό του. Τα μυθιστορήματά μου τα γράφω, τα σβήνω, τα ξαναγράφω, τα διαβάζω δεκάδες φορές. Σε κάθε ξαναδιάβασμα αλλάζω λέξεις, φράσεις, γκρεμίζω και ξαναχτίζω τη δομή, διορθώνω λάθη. Ίσως είμαι τελειομανής. Υπάρχουν στιγμές που η έμπνευση είναι μεγάλη και οι λέξεις κυλούν αβίαστα, υπάρχουν στιγμές που κάθε λέξη κερδίζεται μετά από επίπονη μάχη. Μόνο έτσι όμως ο συγγραφέας βελτιώνει τη γραφή του.

3) Έχεις κάποιες “δικές” σου ώρες, που θεωρείς περισσότερο γόνιμες από τις άλλες; Κάποιες που αφιερώνεις όλο σου το είναι στην πένα σου;

Β.Γ. : Δε γράφω συγκεκριμένες ώρες. Όποτε όμως γράφω, αφοσιώνομαι στη γραφή, ξεφορτώνω τα άγχη της καθημερινότητας απ’ την ψυχή μου. Γίνομαι αντικοινωνικός, μα έτσι πρέπει. Για να εισχωρήσω στον κόσμο των ηρώων της μυθοπλασίας, βγαίνω απ’ τον δικό μου κόσμο, φορώ τα δικά τους παπούτσια, τα δικά τους ρούχα, βλέπω τον κόσμο με τα δικά τους μάτια, βιώνω τα συναισθήματά τους. Μόνο έτσι η γραφή γίνεται αληθινή και πειστική.

4) Τι αποτελεί για σένα πηγή έμπνευσης, από πού αντλείς συνήθως ερεθίσματα; Ποιο είναι το έναυσμα που θα σε κάνει, ενδεχομένως, να τρέξεις στο χαρτί;

Β.Γ. : Μεγαλύτερη δεξαμενή θεμάτων μου είναι ο λαϊκός πολιτισμός, η παράδοσή μας, η λαϊκή λογοτεχνία. Κάποιοι διακρίνουν στο λογοτεχνικό μου έργο τον λαογράφο Γεργατσούλη. Όλα αυτά όμως πρέπει να έχουν και λογοτεχνική αξία.

5) Ερχόμαστε στην πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου σου «Μακαρόνια με.. μακαρόνια» από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Θα ήθελα να μας πεις τι πραγματεύεται η ιστορία που αφηγείσαι, τι θα διαβάσουμε αν πάρουμε το βιβλίο στα χέρια μας;

Β.Γ. : Το μυθιστόρημα «Μακαρόνια με.. μακαρόνια» είναι χιουμοριστικό. Είναι ο μονόλογος μιας λαϊκής αφηγήτριας που διαθέτει ανεπτυγμένη αίσθηση χιούμορ. Με πειρακτική διάθεση κρίνει τα πάντα : Τη μέθοδο που οι επιστήμονες συλλέγουν το υλικό τους, τα συνέδρια που οργανώνουν, τα βιβλία που τυπώνουν. Τους πολιτικούς και τις ψηφοθηρικές συμπεριφορές τους. Την κοινωνία που λοξοδρομεί στη νεοτερικότητα και στην ευκολία, αρνούμενη παραδοσιακές αξίες, το καταστάλαγμα πείρας γενεών και γενεών. Εκεί που γελάς, αρχίζεις να υποπτεύεσαι πως πίσω από τη χιουμοριστική φλυαρία της κυρίας Μελπομένης υπάρχει ουσία. Πως η αγράμματη αφηγήτρια μας διδάσκει τελικά. Τι; Η συνέχεια στο βιβλίο.

6) Θα ήθελα να μου μιλήσεις για τον ψυχισμό σου καθώς έγραφες το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά και πόσο μεγάλη ήταν η έρευνα που έκανες ώστε να φτάσεις στην ολοκλήρωσή του. Σε δυσκόλεψε, ενδεχομένως, κάτι;

Β.Γ. : Η έρευνα για τη λαϊκή αφήγηση και το παραμύθι προηγήθηκε του βιβλίου και σχετίζεται με τις λαογραφικές σπουδές μου και τις επιτόπιες έρευνες καταγραφής πρωτογενούς υλικού στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, Κάρπαθο και σε άλλους τόπους (Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Κρήτη, Νάξο…). Οι γνώσεις και η αγάπη μου για τη λαϊκή αφήγηση και το παραμύθι με έκαναν να γράψω το βιβλίο. Σε αυτό μιλώ με χιούμορ για θέματα επιστημολογικά, που θα τα καταλάβει και θα τα χαρεί και ένας αμύητος. Έγραφα και γελούσα ο ίδιος με τα καμώματα της κυρίας Μελπομένης. Αν δε γελάσει πρώτα ο συγγραφέας, δε θα γελάσει και ο αναγνώστης.

7) Υπήρξαν παράγοντες, πρόσωπα ή συγκυρίες, που σε ενέπνευσαν ώστε να γραφτεί το συγκεκριμένο έργο;

Β.Γ. : Για περισσότερα από δέκα χρόνια έκανα εκτεταμένη λαογραφική έρευνα. Γνώρισα λαϊκούς ανθρώπους και συνομίλησα μαζί τους. Οι περισσότεροι ήταν αγράμματοι. Αγράμματοι, μα σοφοί. Φορείς της παραδοσιακής ηθικής, μεταλαμπαδευτές της παραδοσιακής γνώσης και πείρας. Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο με ήρωα έναν τέτοιο άνθρωπο. Αυτή είναι η κυρία Μελπομένη του μυθιστορήματός μου.

8) Ήταν σκοπός σου να περάσεις κάποια, ενδεχομένως, μηνύματα μέσα από αυτό το βιβλίο; Κάτι που θα ήθελες να κρατήσουν οι αναγνώστες σου από αυτό το αναγνωστικό ταξίδι;

Β.Γ. : Όπως είπα, εκεί που ξεκαρδίζεται ο αναγνώστης στα γέλια, ανακαλύπτει έκπληκτος πως πίσω απ’ την κουρτίνα του αστείου κρύβεται κάτι σημαντικό και ουσιαστικό. Τι μας διδάσκει η κυρία Μελπομένη, θα το ανακαλύψει ο αναγνώστης στο βιβλίο. Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένας μεγάλος μονόλογος. Ο διάλογος εμφανίζεται έμμεσα. Μεγάλος δάσκαλός μου ο Παύλος Μάτεσις. Οι θεατρικοί του μονόλογοι είναι τόσο δυνατοί, που ούτε στιγμή δε βαριέσαι να τους διαβάζεις. Είναι ένα στοίχημα αν θα βαρεθεί και ο δικός μου αναγνώστης να διαβάζει σε 144 σελίδες τον μονόλογο μιας ηλικιωμένης αγράμματης αφηγήτριας.

9) Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός σου όταν γράφεις ένα βιβλίο; Η διαπαιδαγώγηση, η ψυχαγωγία ή απλά ένα μοίρασμα με τους αναγνώστες των όσων μπορεί να συμβαίνουν ενδόμυχά σου;

Β.Γ. : Ανάλογα με το θέμα, έχω διαφορετικές στοχεύσεις. Άλλοτε να προβληματίσω, άλλοτε να συγκινήσω, άλλοτε να μοιραστώ σκέψεις και συναισθήματα. Πάντα όμως χρησιμοποιώ τη μυθοπλασία ως δίαυλο επικοινωνίας, ως κουβέντα με τον αναγνώστη.

10) Πώς θα ήθελες να σε βρει το μέλλον; Σου αρκούν όσα έχεις ή πασχίζεις για κάτι παραπάνω;

Β.Γ. : Ως τώρα έχουν τυπωθεί 14 βιβλία μου. Αλίμονο αν πατούσα φρένο κι έλεγα πως αρκούν όσα πέτυχα. Αυτό θα ήταν εγκατάλειψη και παροπλισμός. Δε μου ταιριάζει κάτι τέτοιο. Θα απαντήσω με ένα αγαπημένο παραμύθι: Κάποτε ένας βασιλιάς έταξε σε έναν άτυχο ψαρά να του δώσει σε χρυσάφι το βάρος των ψαριών που θα έπιανε ψαρεύοντας απ’ το χάραμα ως το σούρουπο. Ο καημένος έπιασε μόνο το μάτι ενός ψαριού (το ψάρι ξαγκιστρώθηκε κι έμεινε στο αγκίστρι μόνο το μάτι του). Ο βασιλιάς έβαλε το μάτι στον δίσκο μιας ζυγαριάς κι έριξε ένα χρυσό κέρμα στον άλλο δίσκο, σίγουρος πως το κέρμα είναι βαρύτερο. Μα το μάτι ήταν πιο βαρύ. Μετά έριξε στη ζυγαριά ένα ολόκληρο πουγκί, μετά ένα σακί χρυσάφι… Πάντα το μάτι αποδεικνυόταν βαρύτερο. Μαζεύτηκαν οι σοφοί του βασιλείου να λύσουν το μυστήριο, γιατί ο βασιλιάς κινδύνευε να χάσει όλα τα πλούτη του. Ένας σοφός γέρος πήρε λίγο χώμα και πασπάλισε το μάτι. Αμέσως η ζυγαριά γύρισε. Ο βασιλιάς έσωσε το βιός του. Ο γέρος εξήγησε στον βασιλιά (και σε εμάς) ότι το μάτι του ψαριού συμβολίζει το μάτι του ανθρώπου, που είναι αχόρταγο κι όλο ζητάει περισσότερα. Μόνο όταν κλείσει για πάντα ο άνθρωπος τα μάτια σταματά να επιθυμεί. Αυτό δείχνει η «συμβολική ταφή» του ματιού με το χώμα που έριξε ο γέρος. Το παραμύθι μιλάει για την απληστία μας για υλικά αγαθά. Εγώ θα το χρησιμοποιήσω για το ανικανοποίητο του λογοτέχνη.

11) Τι να περιμένουμε να δούμε από σένα στο προσεχές διάστημα; Σταματάς ποτέ να δημιουργείς;

Β.Γ. : Το ίδιο με ρωτούν συχνά φίλοι και γνωστοί. Άλλοτε ασχολούμαι με μουσική, άλλοτε με ζωγραφική, με αγγειοπλαστική… Και πάντα με τη λογοτεχνία. Η απάντηση είναι «όχι, δε σταματώ ποτέ». Η δημιουργικότητα είναι ευλογία και ταυτόχρονα κατάρα να μη σταματάς ποτέ να σκέφτεσαι, να πειραματίζεσαι, να δοκιμάζεις… Θα αποκαλύψω λοιπόν ότι έχω γραμμένα, αδημοσίευτα, δυο νέα μυθιστορήματα, δυο βιβλία με μικροδιηγήματα, αρκετά ποιητικά παιδικά και λαογραφικά. Θα με ξαναβλέπετε λοιπόν συχνά. Δε θα γλιτώσετε εύκολα από εμένα.

Σε ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτή μας τη συζήτηση και σου ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σου τα βήματα!

Σύντομο βιογραφικό

Ο Βασίλης Γεργατσούλης είναι δάσκαλος, φιλόλογος και Διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών με υποτροφία του ΙΚΥ.

Βιβλία του: 

«Η Αναρά» (μυθιστόρημα) – Σύγχρονη εποχή

«Η υστερότοκη» (μυθιστόρημα) – Εντύποις

«Το φάντασμα του Αγησίλαου» (μυθιστόρημα) – Εντύποις

«Πέντε κραυγές» (μυθιστόρημα) – 24 Γράμματα

«Μακαρόνια με… μακαρόνια» – 24 Γράμματα

«Εσύ, αγόρι μου, δε θα μάθεις ποτέ να γράφεις… όμορφες περιλήψεις: 77 μικροδιηγήματα – flash fiction» – Αροθυμία

«Το φάντασμα του Αγησίλαου» (θεατρικό) [μαζί με την Κάτια Κοντεκάκη] – Εντύποις

«Γυμνός και Ελεύθερος» (ποίηση) – Εντύποις

«Καιροί σκεφτικοί. 84 ποιήματα χαϊκού» – 24 Γράμματα

«Ο Μισοκοκοράκος» (λαϊκό παραμύθι) – Ταξιδευτής

«Οι Τραγουδιστάδες» (λαϊκό παραμύθι) – Ταξιδευτής

«Η πρώτη ιπτάμενη γάτα» (παιδικό) – Εντύποις

«Το Τσουκαλάκι, ένα λαϊκό παραμύθι της Καρπάθου» (λαογραφικό) – Πνευματικό Κέντρο Δήμου Καρπάθου

«Η λειτουργικότητα του ανεκδοτολογικού λόγου στην κοινωνία της Καρπάθου: λαογραφικές προεκτάσεις» (λαογραφικό) – Εντύποις

Έχει επιμεληθεί και προλογίσει πολλά βιβλία.

Έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια. Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και περιοδικά.

Μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και παραμύθια του βραβεύτηκαν σε δεκάδες πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Εργάζεται ως διευθυντής στο 23ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας.

Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://authoring-melodies.blogspot.com/2021/03/blog-post_11.html?spref=fb&fbclid=IwAR1eUCTcFOaEJm3lFTHNJ8qRDNE3fH10fmzWEFiGjkF7NjyD7idzQ59TROc

Κατηγορία ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

ΤΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗ

6 Μαρτίου 2021 από και με ετικέτα ,

Με την ευκαιρία της κυκλοφόρησης του τελευταίου μυθιστορήματός μου “Μακαρόνια με… μακαρόνια”, εκδόσεις 24 Γράμματα, παρουσιάζω τα 5 μυθιστορήματά μου (με σειρά έκδοσης). Συνολικά έχουν τυπωθεί 14 βιβλία μου, μυθιστορήματα, μικροδιηγήματα, θεατρικά, ποίηση, παιδικά και λαογραφικά.
Βιβλία του:
«Η Αναρά» (μυθιστόρημα) – Σύγχρονη εποχή
«Η υστερότοκη» (μυθιστόρημα) – Εντύποις
«Το φάντασμα του Αγησίλαου» (μυθιστόρημα) – Εντύποις
«Πέντε κραυγές» (μυθιστόρημα) – 24 Γράμματα
«Μακαρόνια με… μακαρόνια» – 24 Γράμματα
«Εσύ, αγόρι μου, δε θα μάθεις ποτέ να γράφεις… όμορφες περιλήψεις: 77 μικροδιηγήματα – flash fiction» – Αροθυμία
«Το φάντασμα του Αγησίλαου» (θεατρικό) [μαζί με την Κάτια Κοντεκάκη] – Εντύποις
«Γυμνός και Ελεύθερος» (ποίηση) – Εντύποις
«Καιροί σκεφτικοί. 84 ποιήματα χαϊκού» – 24 Γράμματα
«Ο Μισοκοκοράκος» (λαϊκό παραμύθι) – Ταξιδευτής
«Οι Τραγουδιστάδες» (λαϊκό παραμύθι) – Ταξιδευτής
«Η πρώτη ιπτάμενη γάτα» (παιδικό) – Εντύποις
«Το Τσουκαλάκι, ένα λαϊκό παραμύθι της Καρπάθου» (λαογραφικό) – Πνευματικό Κέντρο Δήμου Καρπάθου
«Η λειτουργικότητα του ανεκδοτολογικού λόγου στην κοινωνία της Καρπάθου: λαογραφικές προεκτάσεις» (λαογραφικό) – Εντύποις.

Κατηγορία ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

“ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΕ… ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ” ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ του ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗ

11 Φεβρουαρίου 2021 από και με ετικέτα , , , ,

Τι σόι παραμύθια γράφετε στα βιβλία σας οι λαογράφοι; Αφού δεν έχετε απέναντί σας ζωντανούς ακροατές να σας κοιτούν στα μάτια, να κρέμονται απ’ τα χείλη σας, να σας λένε ένα σωρό θαυμαστικά, να κουβεντιάζουν μαζί σας, παραμιλητά θα γράφετε! Η αφήγηση θέλει τζάκι και παρέα. Ούτε το τρεμούλιασμα της φωνής απ’ τη συγκίνηση ούτε το τρίξιμο των δοντιών απ’ τον θυμό ούτε οι γκριμάτσες και τα νεύματα μπορούν να μπουν στο χαρτί. Η αφήγηση θέλει ζωντανούς ανθρώπους, να καβγαδίζουν και να φιλιώνουν. Τα βιβλία είναι νεκρά πράματα.
Δυο λαογράφοι πηγαίνουν σε ένα χωριό για να καταγράψουν παραμύθια. Μια αγράμματη ηλικιωμένη αφηγήτρια, με το αχαλίνωτο χιούμορ της, τους σέρνει σε απρόσμενες κωμικές περιπέτειες, υπερασπιζόμενη τη λαϊκή λογοτεχνία που παλεύει να επιζήσει μέσα στην αστική και τεχνοκρατική κοινωνία μας.
Ένα βιβλίο για να γελάσουμε και να προβληματιστούμε!
Το μυθιστόρημα «Μακαρόνια με… μακαρόνια» βραβεύτηκε στον 34ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Π.Ε.Λ.
Μακαρόνια με… μακαρόνια, Βασίλης Γεργατσούλης, εκδ. 24γράμματα
σε όλα τα βιβλιοπωλεία
Μπορείτε, ακόμα, να τα παραγγείλετε και τηλεφωνικά 210 612 70 74,
αντικαταβολή, κούριερ, παράδοση την επόμενη εργάσιμη
ΔΩΡΕΑΝ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ
του ιδίου από τις εκδ. 24γράμματα “Πέντε κραυγές” https://24grammata.com/product/00573/

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

24 Δεκεμβρίου 2020 από και με ετικέτα , , ,

Οι μαθητές του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας εφαρμόζουν τα τελευταία 10 χρόνια προγράμματα δημιουργικής γραφής, για συγγραφή παραμυθιών, μύθων και ποίησης. Αυτά τα προγράμματα γίνονται στο πρωινό πρόγραμμα διδασκαλίας και  σε απογευματινές δράσεις. Οι μαθητές υπό την καθοδήγηση δασκάλων του Σχολείου επινοούν δικές τους ιστορίες, τις οποίες και εικονογραφούν. Κάποιες από αυτές έχουν γίνει θεατρικές παραστάσεις. Από το 2014 ως σήμερα έχουν τυπωθεί 5 βιβλία:

. Ζυμώνοντας παραμύθια 1ος Τόμος, επιμέλεια Βασίλης Γεργατσούλης, 23ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας & εκδόσεις Εντύποις, Αθήνα 2014.

. Ζυμώνοντας παραμύθια 2ος Τόμος, επιμέλεια Βασίλης Γεργατσούλης, 23ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας & εκδόσεις Εντύποις, Αθήνα 2015.

. Παίζουμε παραμύθια, επιμέλεια Λιλή Γάτη, 23ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας & εκδόσεις Εντύποις, Αθήνα 2015.

• Αιτιολογικές αφηγήσεις. Απ’ τον μύθο στην επιστήμη και αντιστρόφως, επιμέλεια Βασίλης Γεργατσούλης, εκδόσεις Εντύποις, Αθήνα 2017.

• Αληθινά παραμύθια καμωμένα από… ψέματα, επιμέλεια Βασίλης Γεργατσούλης, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας, 2019.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά και στους εκπαιδευτικούς που τα καθοδηγούν.

 

Ζυμώνοντας παραμύθια

Κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

Πρόλογος του Μιχαήλ Γ. Μερακλή στο “Ζυμώνοντας Παραμύθια”

3 Απριλίου 2020 από και με ετικέτα ,

            Ζυμώνοντας παραμύθια

Μεγάλη τιμή να προλογίσει ο Ομότιμος Καθηγητής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Αθηνών κ. Μιχαήλ Γ. Μερακλής το δίτομο βιβλίο δημιουργικής γραφής “Ζυμώνοντας Παραμύθια” (εκδ. Εντύποις, επιμέλεια Βασίλης Γεργατσούλης) των μαθητών του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας. Είναι ενδιαφέρουσα και σπάνια η περίπτωση ενός δημοτικού σχολείου που από το 2014 έως σήμερα δημιούργησε 5 βιβλία δημιουργικής γραφής (590 σελίδες συνολικά). Τις αναφορές του στο πρόσωπό μου από τον καθηγητή τις θεωρώ άκρως τιμητικές και μάλλον υπερβολικές. Παραθέτω τον πρόλογο του αγαπητού μου καθηγητή:

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Μ. Γ. ΜΕΡΑΚΛΗ

 

Ο κύριος Βασίλης Γεργατσούλης υπήρξε ένας από τους ευφυέστερους μαθητές μας στις πανεπιστημιακές μεταπτυχιακές σπουδές του. Μεταξύ άλλων έχει το χάρισμα να συλλαμβάνει πρωτότυπες ιδέες που έχουν σχέση με τη διδακτική του δραστηριότητα ή και να αξιοποιεί πρωτότυπα διατυπωμένες ήδη ιδέες –παιδαγωγικές εν προκειμένω–, όπως είναι αυτή του συνδυασμού του μαθήματος με το παιχνίδι.

Η ιδέα αυτή έχει διατυπωθεί από τους αρχαίους χρόνους, όταν οι Έλληνες παρήγαν τις λέξεις που δήλωναν το παιχνίδι και τη μόρφωση από την ίδια θεματική ρίζα: παιδϊά – παιδεία. Αυτές οι δυο λέξεις αποτελούσαν και τον τίτλο του βιβλίου του μακαρίτη καθηγητή μας, κλασικού φιλολόγου, Κωνσταντίνου Βουρβέρη «Παιδϊά και παιδεία» (1956) (αυτονόητα το παιδίον, παιδί προέρχεται από το ίδιο θέμα). Οι παραδόσεις του άλλωστε στις πανεπιστημιακές αίθουσες έχουν μείνει στη μνήμη μου ως ώρες μιας ευφρόσυνης αλλά και παιδευτικής συγχρόνως όασης. Την ιδέα των αρχαίων έχει κάνει πράξη, πέρα από τα παιδιά, και στους φοιτητές του.

Εντούτοις αργά ενδιαφέρθηκαν σοβαρά γι’ αυτό οι εκπαιδευτικοί, και όχι όλοι. Όπως γράφει ο κύριος Γεργατσούλης, «συχνά οι δάσκαλοι κάνουμε το λάθος να τραβάμε διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο παιχνίδι και στο μάθημα, εξοβελίζοντας την ευθυμία και το γέλιο απ’ τα σχολεία μας». Αυτός αποφάσισε να βάλει στο πρόγραμμά του «τη χαρά της φαντασίας και της επινόησης».

Στηρίζει την πρωτοβουλία του αυτή και στο διάσημο έργο του Τζάνι Ροντάρι «Γραμματική της φαντασίας. Εισαγωγή στην τέχνη να επινοείς ιστορίες» (ελληνική μετάφραση 2001).

Ας μου επιτραπεί να πω ότι ο Ροντάρι, κατά τη γνώμη μου, επιχειρώντας να εισαγάγει την έννοια του αστείου στο παιδικό κοινό, κάπως το παράκανε. Το αστείο, ευρύτερα, το κωμικό, είναι στοιχείο ανεκτίμητο στη ζωή του ανθρώπου, αντισταθμιστικό στο έτερον ήμισυ ενός «διπλού» που μας παρακολουθεί διά βίου απαρέγκλιτα: στο τραγικό. Αλλά το κωμικό, (ανάλογα και με τις εποχές∙ η δική μας ευνοεί αυτό που σημειώνω ευθύς αμέσως) έχει αφ’ εαυτού και μια τάση υπερβολής, φτάνοντας στο σημείο να ευτελίζει το διακωμωδούμενο. Η τάση αυτή, κυρίαρχη στην εποχή μας (τάση απομυθοποίησης των πάντων), έχει επικρατήσει σε ενήλικους και ανήλικους. Αυτή την τάση διαβλέπω και στον Ροντάρι, σε σχέση μάλιστα με τα κλασικά μαγικά παραμύθια (που το σοβαρό περιεχόμενο και το βαθύτερο νόημά τους κάποιοι το έχουν εκτιμήσει ιδιαίτερα).

Ο κύριος Γεργατσούλης ούτε καν διανοήθηκε μια τέτοια μονομέρεια στην ενέργειά του. Έμεινε πιστός σ’ αυτό που θέλησε να κάνει: να δώσει χώρο στην πολύτροπη (ασφαλώς και εύθυμη πολλές φορές) φαντασία, καθώς η ροπή προς αυτήν είναι από τα κύρια γνωρίσματα της παιδικής ηλικίας, που όμως τείνει να εξαφανιστεί υπό την πίεση της παντοδύναμης τεχνοκρατίας και του συνεπαγόμενου εξορθολογισμού των πάντων. Πολλοί μιλούν για την παρατηρούμενη σ’ όλο τον κόσμο εξαφάνιση της παιδικής ηλικίας (Disappearance of Childhood).

Ο κύριος Γεργατσούλης χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα των μαθημάτων με τον προσδιορισμό, βέβαια, «κωμικό» αλλά και, μάλιστα συχνότερα, «ευφάνταστο». Είναι ειπωμένα και γραμμένα τα λόγια τους με μια φαντασία που αστειεύεται (αλίμονο αν δεν αστειευόμασταν σ’ αυτή τη δύσκολη ζωή), αλλά και μπορεί, παίζοντας σοβαρά, να πλάθει έναν κόσμο καλύτερο ή και ομορφότερο. Δίπλα σ’ ένα παράθεμα του Ροντάρι γράφει: «Εγώ θα πρόσθετα ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη να καλλιεργούν το πνεύμα τους, να ασκούν το σώμα τους (με τη γυμναστική) και να αναπτύσσουν τον συναισθηματικό τους κόσμο» (υπογραμμίζω εγώ), όχι μόνο –λέω εγώ τώρα– τη σκωπτική τους διάθεση, ικανή να φτάνει και ως την αναίδεια. Γράφει ακόμα ο κύριος Γεργατσούλης, ότι τα παιδιά «συνδέουν τις φανταστικές υποθέσεις με τις ανάγκες τους, με τον δικό μας κόσμο, τις νοηματοδοτούν με τέτοιο τρόπο που εκφράζουν τον πόθο τους για έναν καλύτερο κόσμο, πιο ειρηνικό, πιο οικολογικό, πιο ανθρώπινο». Και όλα αυτά τα τεκμηριώνει με λαμπρά παραδείγματα, συγκινητικά για όποιον δεν επιθυμεί να παραδίδουν οι γονείς τα παιδιά τους, ή δυνατόν αρτιγέννητα, στον εξορθολογισμό της σκέψης τους.

Μπορεί να δυσαρεστήσω τους πολυάριθμους (είναι αλήθεια) θιασώτες του Ροντάρι παιδαγωγούς, αλλά θέλω να πω ότι ο κύριος Γεργατσούλης έκανε ένα βήμα παραπέρα από τον δρόμο που εκείνος χάραξε, βήμα που ήταν ανάγκη να γίνει.

Με το πείραμά του απέδειξε, ότι το παιχνίδι με τη φαντασία του παιδιού περιέχει και μια σοβαρή παράμετρο, δεν «βγάζει γέλιο» μόνο. Π.χ. στην εκφώνηση που προέρχεται από μια παλιά γνωστή παράδοση: «Όταν ο ουρανός ακουμπούσε στη στεριά και οι αγελάδες σήκωναν τα κεφάλια τους και τον έγλειφαν…», ένας μαθητής έγραψε μιαν ιστορία όπου τα παιδιά έκοβαν από τον ουράνιο θόλο τ’ αστέρια και τα έκρυβαν στις τσέπες τους…

Η προσφυής, έξοχα ευφάνταστη αυτή εικόνα μου θύμισε μια παρόμοια του Γιάννη Ρίτσου (από τη συλλογή «Δοκιμασία», 1943), όπου το φεγγάρι «σκόνταψε στις ιτιές κι έπεσε στο πυκνό χορτάρι» και:

 

Τρέξανε τα παιδιά, πήραν στα παχουλά τους χέρια το φεγγάρι

κι όλη τη νύχτα παίζανε στον κάμπο.

Τώρα τα χέρια τους είναι χρυσά, τα πόδια τους χρυσά,

κι όπου πατούν αφήνουνε κάτι μικρά φεγγάρια στο νοτισμένο χώμα…

 

Μ. Γ. Μερακλής

Ομ. Καθηγητής Λαογραφίας

Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Αθηνών

Κατηγορία ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

Συνεντεύξεις Β. Γεργατσούλη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στον 9.84 και στον 89.5 FM

26 Μαρτίου 2020 από και με ετικέτα , ,

Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων παρουσιάζει μια εκτεταμένη συνέντευξή μου για το νέο βιβλίο των μαθητών του 23ου Δ. Σχ. Νίκαιας “Αληθινά παραμύθια καμωμένα από… ψέματα”. Τους ευχαριστούμε (και προσωπικά την κα Βίκυ Παπατζίκου) για την παρουσίαση του έργου των μαθητών και των εκπαιδευτικών μας. Επίσης στις 4 Μαρτίου μίλησα ζωντανά στις 8:40 π.μ. στο δημοτικό ραδιόφωνο του Δήμου Αθηναίων 9.84 FM στην εκπομπή “Τώρα δέσαμε”, με τον Γιάννη Λαυράνο και τη Γαλάτεια Καρακατσάνη (https://www.mixcloud.com/%CE%91%CE%98%CE%97%CE%9D%CE%91984/%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%B4%CE%AD%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-04-03-2020/) και την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου στις 8:30 π.μ. στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδας (στη συχνότητα 89,5 FM).

Η συνέντευξη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων υπάρχει στο link:

https://www.amna.gr/mobile/articleen/435361/Ta-paramuthia-mikron-mathiton-pou-eginan-biblio?fbclid=IwAR3Db9IaPMgPRW-mJzLufusT_ubZDgKyUQJKCaXy0vpAUUE1PkqRcPVQO9M

Σας παραθέτω την παρουσίαση, όπως δημοσιεύτηκε στο ΑΠΕ:

Τα δικά τους παραμύθια εμπνεύστηκαν και αποτύπωσαν σ’ ένα ξεχωριστό εικονογραφημένο βιβλίο με τίτλο «Αληθινά παραμύθια καμωμένα από… ψέματα», οι μαθητές του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας.

Πρόκειται για τη συγγραφική δημιουργία 200 μαθητών, που μέσα από τα «παιχνίδια δημιουργικής φαντασίας» και με καθοδηγητή τον διευθυντή του σχολείου Βασίλη Γεργατσούλη, έφτιαξαν τα δικά τους παραμύθια πολλά από τα οποία διαδραματίζονται στο σχολικό περιβάλλον και είναι γραμμένα με φαντασία και χιούμορ. Σημειώνεται πως το βιβλίο αυτό αποτελεί το 5ο σε σειρά συλλογή παραμυθιών από μαθητές του σχολείου.

Για την ιδέα του βιβλίου, αλλά και τη δική του σχέση με τον κόσμο της συγγραφής μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας και εμπνευστής αυτής της προσπάθειας Βασίλης Γεργατσούλης. Έχοντας ο ίδιος εκδώσει 14 προσωπικά βιβλία αναφέρει: «Χρειάζεται να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν σχέση με το βιβλίο. Αυτή η σχέση μου με το βιβλίο, βοήθησε αρκετά ώστε να “ανοιχτούμε”, γιατί πολλά σχολεία κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα αλλά μπορεί να μην έχουν τις γνώσεις και τις επαφές στον χώρο ώστε να προβάλουν προς τα έξω τις δημιουργίες τους.»

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο διευθυντής του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας, «στο βιβλίο υπάρχει ένα λαογραφικό είδος αφήγησης το οποίο στα αγγλικά το αποκαλούμε tall tales και στα ελληνικά θα το μεταφράζαμε ως ψευδολογικές αφηγήσεις, όχι με την έννοια του ψέματος αλλά με την έννοια της υπερβολικής φαντασίας.»

Για τον κ. Γεργατσούλη η αφετηρία για να φτιάξουν τα παιδιά μια ιστορία πρέπει να είναι μια διαδικασία απελευθερωτική της σκέψης τους, «γιατί όσο ξεφεύγεις από την πραγματικότητα, τόσο βοηθάς και τη σκέψη του παιδιού να πλάσει δικά της πράγματα.»

«Οπότε αφού ακούσαμε κάμποσες αφηγήσεις με “τρελά ψέματα” – υπερβολικά ψεύδη, τους καλέσαμε να πούνε ένα δικό τους ψέμα. Πολλά παιδιά σήκωναν το χέρι και έλεγαν τις ιδέες τους, όπως ότι ακουμπώντας με το δάχτυλό τους ένα σημείο του χάρτη βρέθηκαν να ταξιδεύουν στο μέρος που ακούμπησαν. Αυτή δηλαδή ήταν η πρώτη ύλη για να δομήσουμε τα παραμύθια μας. Αφού λοιπόν είπαν το «ψέμα» τους, τα γράφαμε στον πίνακα, επιλέξαμε κάποια που μας έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση και μετά από εκεί ο ρόλος του δασκάλου ήταν να κάνει ερωτήσεις δηλαδή ποιους ήρωες θα μπορούσαν να βάλουν στην ιστορία, κάποιες δράσεις κτλ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γεργατσούλης. Τονίζοντας ωστόσο πως ο δάσκαλος δεν πρέπει να υποβάλλει στα παιδιά τι θα πούνε.

Με αυτή τη διαδικασία σημειώνονταν στον πίνακα οι ιδέες, οι μαθητές εναλλάσσονταν, άρα και οι σκέψεις τους και κάπως έτσι ολοκληρωνόταν το παραμύθι. Η πληκτρολόγηση βέβαια γινόταν από τον εκπαιδευτικό, ο οποίος πήγαινε μέσα στην τάξη και το ξαναδιάβαζε, το διορθώνανε όλοι μαζί και κατέληγαν όλοι μαζί στο τελικό παραμύθι, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του 23ου Δημοτικού σχολείου Νίκαιας.

Το πολύ σημαντικό σε αυτή την προσπάθεια είναι σύμφωνα με τον κ. Γεργατσούλη «ότι συμμετέχει η πλειονότητα της τάξης. Ακόμα και οι πιο μέτριοι μαθητές, επειδή τη διαδικασία αυτή τη βλέπουν σαν παιχνίδι- όπως όλα τα παιδιά, συμμετέχουν όλα. Οπότε θεωρώ ότι βοηθά και την αυτοπεποίθησή τους και δένει και την τάξη σαν ομάδα γιατί φτάνεις κάποια στιγμή να λες “αυτό είναι το παραμύθι μας” γιατί όταν μοιράζεσαι κάτι, δένεσαι με τον άλλον».

Μία επόμενη φάση ήταν η εικονογράφηση, αναφέρει ο διευθυντής του σχολείου «όπου αφού το διαβάσαμε το χωρίσαμε σε σκηνές, εικόνες. Έτσι χωρίστηκαν οι μαθητές σε ομάδες και ανέλαβαν με την ίδια διαδικασία – παιχνιδιού, την εικονογράφηση του βιβλίου. Ήταν επίσης μια φοβερή ευκαιρία και για τους εκπαιδευτικούς να συνεργαστούν μεταξύ τους. Προσπαθήσαμε να είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα όλου του σχολείου, μπήκαμε σε όλα τα τμήματα κάνοντας την ίδια δουλειά, κάθε τμήμα βέβαια διάλεγε άλλο θέμα, το εξέλισσε με διαφορετικό τρόπο και κατέληγαν στο δικό τους παραμύθι». Μάλιστα ανέφερε πως επειδή αυτό το πρόγραμμα γινόταν δύο-τρία χρόνια υπάρχουν και μαθητές οι οποίοι τώρα φοιτούν στην Α’ ή και Β’ Γυμνασίου γιατί όταν συμμετείχαν ήταν ακόμα στο Δημοτικό.

Για το πόσο σημαντικό είναι να πραγματοποιούνται τέτοιου είδους πρωτοβουλίες στα σχολεία, απάντησε ο διευθυντής του 23ου Σχολείου Νίκαιας: «Τα παιδιά πολλές φορές δεν γνωρίζουν τις δυνατότητές τους. Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη των εκπαιδευτικών, να βοηθήσουν τα παιδιά να καταλάβουν ποιες είναι οι δυνατότητές τους, ποια είναι τα ταλέντα τους. Μπορεί να υπάρχουν δηλαδή, μεταξύ των μαθητών μας κάποιοι οι οποίοι θα γίνουν αύριο οι μεγαλύτεροι μουσικοί του κόσμου. Εάν δεν πιάσουν ποτέ ένα μουσικό όργανο, αν δεν ασχοληθεί κάποιος μαζί τους, ποτέ δεν θα το ανακαλύψουν. Τέτοιες δράσεις στον χώρο του σχολείου, πιστεύω βοηθούν να κατανοήσουν οι μαθητές τις δυνατότητές τους για παράδειγμα και να πουν ‘μπορώ και εγώ να γράψω’. Είναι σημαντικό να το λες αυτό στον εαυτό σου με εμπιστοσύνη. Τα παιδιά αυτή τη διαδικασία την έχουν δει σαν ένα ευχάριστο κομμάτι της απασχόλησης τους, παίζοντας δηλαδή δημιουργούν», καταλήγει ο κ. Γεργατσούλης.

Σημειώνεται ότι το βιβλίο είναι έκδοση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 23ου Σχολείου Νίκαιας, το οποίο διακινείται από το σύλλογο εντός τους σχολείου και διατίθεται σε κάποια επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, ενώ όποιος ενδιαφέρεται για το βιβλίο μπορεί να επικοινωνεί με το σχολείο.

Βίκυ Παπατζίκου

Κατηγορία ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΒΡΑΔΙΑ

9 Φεβρουαρίου 2020 από και με ετικέτα , ,

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας η παρουσίαση του βιβλίου των μαθητών “Αληθινά παραμύθια καμωμένα από… ψέματα”, επιστημονική επιμέλεια και εισαγωγή Βασίλης Γεργατσούλης.

Στο πάνελ των ομιλητών ήταν ο Πάνος Αμαραντίδης, η Κάρμεν Ρουγκέρη, η Λιλή Γάτη & ο Βασίλης Γεργατσούλης. Η Ζωή Βαλάση λόγω ασθένειας δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας. Μας έστειλε όμως το κείμενό της. Τους ευχαριστούμε όλους.
Σε μια κατάμεστη αίθουσα… σε μια υπέροχη βραδιά!

Συγχαρητήρια στους μαθητές μας!

Κατηγορία ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΜΩΜΕΝΑ ΑΠΟ… ΨΕΜΑΤΑ)

27 Ιανουαρίου 2020 από και με ετικέτα , ,

 

Σας περιμένουμε όλους στην παρουσίαση του νέου βιβλίου των μαθητών του 23ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας.

Το βιβλίο περιέχει παραμύθια που έγραψαν και εικονογράφησαν οι μαθητές μας σε μαθήματα δημιουργικής γραφής.

 

Κατηγορία ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ - ΑΦΗΓΗΣΗ | 19 Σχόλια »

« Παλιότερα άρθρα