Μουσική

Το The Black Crook (1866) αναφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ως το πρώτο μιούζικαλ

Αν και η μουσική είναι ένα μέρος της δραματοποίησης από τους αρχαίους χρόνους και την Ελληνική τραγωδία και κωμωδία, το σύγχρονο μουσικό θέατρο εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, με αποκορύφωμα τα έργα των Gilbert και Sullivan στη Βρετανία και των Harrigan και Hart στην Αμερική. Ακολουθούν πολυάριθμα Edwardian μιούζικαλ, κωμωδίες και έργα Αμερικανών δημιουργών όπως ο George Μ.Cohan. Στις αρχές του 20ού αιώνα το πριγκιπικό θέατρο παρουσίασε μιούζικαλ όπως το «Of Thee I Sing», παραστάσεις που θεωρούνται σπουδαία καλλιτεχνικά βήματα καθώς οδήγησαν σε πρωτοποριακά έργα όπως το Show Boat και το Oklahoma! Μερικά από τα πιο διάσημα μιούζικαλ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ήταν τα West Side Story, The Fantasticks, Hair, A Chorus Line, Les Misérables, The Phantom of the Opera, Rent, The Producers και Wicked.

Το The Black Crook (1866) αναφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ως το πρώτο μιούζικαλ.

Μιούζικαλ! Θέαμα μάλλον ωφέλιμο, κατά το πλείστον, όμως, τερπνόν και ευχερές! Μουσικά ημιτόνια ενώνονται με χορευτικές πιρουέτες και εκλεκτά λόγια πρόζας, για να συνθέσουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό, χάρμα οφθαλμών και ώτων. Τροφοδότης της φαντασίας για ονειρικά πέρασμα σε έναν κόσμο ζωηρό, μελωδικό, όμορφο. Προμηθευτής χαράς και διασκέδασης, αλλά και μπόλικης σινεμαγείας, που φυγαδεύει το μυαλό σε τόπους μαγικούς… το αλάτι της μίζερης ζωής! Και οι καθοδηγητές του φιλοθεάμονος κοινού στα πεδία της τρίωρης φυγής του, είναι διάσημοι συνθέτες ή σπουδαίοι σκηνοθέτες, καταξιωμένοι θεατρικοί συγγραφείς, ή, τέλος, διεθνούς φήμης ηθοποιοί και χορευτές, ή όλοι αυτοί μαζί με το δικό τους ικανό μερίδιο ο καθένας στα άρτια δεμένο αποτέλεσμα… Το μιούζικαλ!

Τα κύρια συστατικά του κινηματογράφου, ο οποίος αποτελεί ένα οπτικοακουστικό θέαμα, είναι:

• ο λόγος,
• η εικόνα,
• ο ήχος/μουσική.

Αυτά τα συστατικά αλληλεπιδρούν και διαμορφώνουν το κατάλληλο κινηματογραφικό περιβάλλον. Επομένως, η κινηματογραφική μουσική δεν μπορεί να απομονωθεί από το περιβάλλον αυτό και να αντιμετωπιστεί σα να προορίζεται για ακρόαση. Υπάρχουν βέβαια και μουσικά έργα που χρησιμοποιήθηκαν ως σάουντρακ (soundtrack: μουσική επένδυση μιας ταινίας).

Υπάρχουν όμως και σάουντρακ ειδικά συντεθειμένα για ένα κινηματογραφικό έργο, που μπορούν αυτούσια να είναι υλικό ακρόασης. Επομένως, η μουσική για τον κινηματογράφο λειτουργεί ως αναπόσπαστο στοιχείο μιας ταινίας, χωρίς όμως να αποκλείεται η πιθανότητα να λειτουργεί και αυτόνομα. Συνέχεια →