giannisTs blog

Η ιορδανική κυβέρνηση παλεύει να φέρει πίσω στη χώρα «τα πρώτα χριστιανικά ντοκουμέντα» που έχει στην κατοχή του ένας Ισραηλινός

Εβδομήντα μικρά μεταλλικά βιβλία ίσως κρύβουν τα πρώτα μυστικά της χριστιανικής θρησκείας και ενδέχεται να αποδειχθούν σημαντικότερα από τους παπύρους της Νεκράς Θάλασσας.

Τα βιβλία βρέθηκαν σε ένα σπήλαιο που βρίσκεται σε μία απομακρυσμένη κοιλάδα στη βόρεια Ιορδανία κι αποτελούν μήλο της έριδος ανάμεσα στην ιορδανική κυβέρνηση και έναν ισραηλινό βεδουϊνο, που ισχυρίζεται ότι ανήκουν στην οικογένειά του εδώ και 100 χρόνια.

Επιστήμονες που τα έχουν δει, λένε πως βάζουν ισχυρή υποψηφιότητα για μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας. Πολλοί πιστεύουν πως πρόκειται για τα πρώτα γραπτά ντοκουμέντα της χριστιανικής θρησκείας κι ότι είναι γραμμένα τις πρώτες δεκαετίες μετά τη σταύρωση του Χριστού.

Σύμφωνα με το BBC, τα βιβλία ανακαλύφθηκαν μεταξύ του 2005 και του 2007, χάρη σε μία ξαφνική πλημμύρα στη σπηλιά που φανέρωσε μία εσοχή μέσα στην οποία ήταν κλειδωμένα.

Η ιορδανική κυβέρνηση κατηγορεί τον Ισραηλινό ότι τα έκλεψε και τα μετέφερε στο Ισραήλ, κάτι που ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά. Επιτροπή από βρετανούς επιστήμονες βοηθά την κυβέρνηση στην εκστρατεία επιστροφής των βιβλίων σε μουσείο της Ιορδανίας. Ανάμεσά τους, είναι και ο Ντέιβιντ Έλκινγκτον, ακαδημαϊκός και μελετητής της θρησκευτικής αρχαιολογίας. «Ίσως έχουμε να κάνουμε με μία μεγάλη ανακάλυψη στην χριστιανική ιστορία. Αυτά τα βιβλία μπορεί να ανήκαν στους πρώτους αγίους της Εκκλησίας».

Τα βιβλία έχουν μέγεθος όσο μία πιστωτική κάρτα και οι σελίδες τους είναι δεμένες με χοντρούς κρίκους. Είναι γραμμένα σε αρχαίο Εβραϊκό κώδικα, τον οποίο οι ειδικοί δεν έχουν προλάβει ακόμα να αποκωδικοποιήσουν. Μόνο ένα μικρό τμήμα τους έχει μεταφραστεί.

Σε αυτό, αναγράφεται η φράση «Θα περπατήσω όρθιος», η οποία υπάρχει επίσης στο Βιβλίο της Αποκάλυψης και πιστεύεται πως αναφέρεται στην ανάσταση του Χριστού.

«Εντυπωσιακά είναι τα σχέδια στα “εξώφυλλα” των βιβλίων και τις λίγες σελίδες που έχουμε καταφέρει να ανοίξουμε και να δούμε μέχρι τώρα», εξηγεί ο Έλκινγκτον. «Πρόκειται για πρωτοχριστιανικά σύμβολα, που σχετίζονται με τον ερχομό του Μεσσία».

Σε μία από τις σελίδες, οι ειδικοί πιστεύουν πως απεικονίζεται η σταύρωση έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, εξηγεί ο Φίλιπ Ντέιβις, καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ.

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη χριστιανική θρησκεία τα πρώτα χρόνια μετά τη σταύρωση του Χριστού. Μία ένδειξη πάντως, ότι τα βιβλία χρονολογούνται πράγματι από τα πρώτα χρόνια μετά τη σταύρωση είναι η τοποθεσία που βρέθηκαν. «Ξέρουμε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις ομάδων προσφύγων χριστιανών της εποχής εκείνης, που έφυγαν από την Ιερουσαλήμ και κατευθύνθηκαν στα ανατολικά, πέρασαν τον Ιορδάνη ποταμό κοντά στην Ιεριχώ και έφτασαν στην περιοχή όπου βρέθηκαν τα βιβλία», τονίζει η Μάργκαρετ Μπάρκερ, ειδική στην ιστορία της Καινής Διαθήκης.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Σύγκριση του ισχύοντος και του νέου ωρολογίου προγράμματος του Λυκείου – Ποιες ειδικότητες “κερδίζουν” ώρες” και ποιες “χάνουν”, του Βασίλη Καλόγηρου

Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΗ
Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
«Οι τραπεζικοί οργανισμοί θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη μεγάλη ευθύνη που έχουν απέναντι στην ανθρώπινη κοινωνία και να αξιοποιήσουν τα χρήματα των καταθετών τους προωθώντας ασφαλείς και καθαρές ενέργειες, ενισχύοντας έτσι και το εταιρικό τους προφίλ.

»Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι μόνο η πλέον αντιφατική και επικίνδυνη μορφή ενέργειας, είναι επίσης και η πιο ακριβή», είπε ο Τάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος του ελληνικού γραφείου της «Γκρινπίς» για την κλιματική αλλαγή και την ενέργεια, εκφράζοντας και τη θέση της κεντρικής διοίκησης της διεθνούς οργάνωσης.

Οι πυρηνικές εταιρείες βασίζονται στις χρηματοδοτήσεις για τις κατασκευές αντιδραστήρων και στις τράπεζες (σε διπλανό πίνακα η λίστα με τις δεκάδες που συμμετέχουν στην αιμοδοσία των πυρηνικών, μόνο για το διάστημα 2000-2009 όπως τις έχει καταγράψει η «Γκρινπίς» σε συνεργασία με τον ολλανδικό συμβουλευτικό οργανισμό Profundo), ρισκάροντας πολλά, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στη Φουκουσίμα και (παλαιότερα) στο Τσερνομπίλ.

Στο μεταξύ σχεδιάζονται νέοι πυρηνικοί σταθμοί, όπως στην Τζαϊταπούρ στην παράκτια περιοχή Μαχαράστρα της Ινδίας.

Στη χρηματοδότηση δύο νέων αντιδραστήρων τρίτης γενιάς (που θα αποτελέσουν το μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό στον κόσμο) εμπλέκονται οι τράπεζες BBVA (Ισπανία), ΒΝΡ Paribas (Γαλλία), Credit Agricole (Γαλλία), Santander (Ισπανία) και Societe Generale (Γαλλία). Το επικίνδυνο του εγχειρήματος είναι ότι το Τζαϊταπούρ βρίσκεται σε περιοχή της ινδικής ακτογραμμής όπου τα τελευταία 20 χρόνια έχουν σημειωθεί σεισμικές δονήσεις έντασης έως και 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

Οι ΗΠΑ είναι η χώρα με τους περισσότερους πυρηνικούς αντιδραστήρες στον κόσμο (104 τον αριθμό) και αρκετοί από αυτούς είναι τοποθετημένοι σε περιοχές που παρουσιάζουν αυξημένη σεισμική δραστηριότητα, τονίζει ο Τάκης Γρηγορίου.

Η κατασκευή των νέων αντιδραστήρων EPR 3ης γενιάς αποτελεί από μόνο του ένα τεράστιο θέμα, αφού αυτοί οι προβληματικοί σε θέματα ασφαλείας αντιδραστήρες θα είναι οι μεγαλύτεροι του κόσμου και θα καίνε καύσιμο μικτού οξειδίου (πλουτώνιο και ουράνιο).

Σε περίπτωση ατυχήματος, για παράδειγμα, θα εκλυθεί στο περιβάλλον 7 φορές περισσότερο ιώδιο-129 σε σχέση με έναν αντιδραστήρα που καίει ουράνιο.

Η Βραζιλία επίσης επιμένει πυρηνικά, παρά τα περιβαλλοντικά προβλήματα που έχουν προκύψει στο ορυχείο ουρανίου Καετίτε στα βορειοδυτικά της χώρας, που τροφοδοτεί με πρώτη ύλη τους αντιδραστήρες. Υστερα από έντονες βροχοπτώσεις το ορυχείο πλημμύρισε, με αποτέλεσμα τη διαρροή στο περιβάλλον ουρανίου- 238, θορίου 232 και ραδίου -226.

Τα παραδείγματα πολλά με τον όλεθρο ante portas. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα. *

enet.gr

Οι χάκερ της Εκπαίδευσης
Όλο τα αλλάζουμε και όλο τα ίδια μένουν.
Μετά τις εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για το «Νέο Λύκειο» και (σε λίγο) για το νέο εξεταστικό εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, πολλοί μιλούν για εκ προοιμίου αποτυχημένες αλλαγές.

Και είναι φυσικό γιατί οι ομιλούντες δεν συμφωνούν πολιτικά μεταξύ τους, αλλά και στην περίπτωση που ανήκουν στους ίδιους ιδεολογικούς χώρους φαντάζεται ο καθένας διαφορετικά το νέο Λύκειο.

Για να υπάρξει επιτυχία θα πρέπει να προηγηθεί μια διαβούλευση αλλά σε διαφορετικό ύφος από τις προηγούμενες.

Δεν υπάρχουν μονότιμες λύσεις σε τέτοια προβλήματα. Θα πρέπει να ακούγονται προτάσεις, να φιλτράρονται, να κατηγοριοποιούνται και από τα συστήματα που θα προκύπτουν να επιλέγεται αυτό που είναι εφικτό πολιτικά, αλλά και που εξυπηρετεί τις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας.

Και για να γίνω πιο σαφής διατυπώνω μια σειρά ερωτημάτων:

1. Είναι σκοπός της εκπαίδευσης η οικονομική και κοινωνική αποκατάσταση των μαθητών σπουδαστών;
2. Είναι θεμιτό να επιδιώκει κάποιος σπουδές στις οποίες δεν μπορεί ή δεν θέλει να ανταποκριθεί ικανοποιώντας την επιθυμία των γονέων του;
3. Υπάρχει τρόπος να ξεγελαστεί το εξεταστικό σύστημα ώστε να πετύχει κάποιος την εισαγωγή του σε σχολή στις απαιτήσεις της οποίας δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στην συνέχεια;
4. Το φροντιστήριο είναι απαραίτητο ή όχι;
5. Πρέπει το επίσημο σχολείο να έχει στόχο την επιτυχία στις εξετάσεις ή τη γενικότερη μόρφωση;
6. Πόσο μπορεί να βελτιωθεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα όταν του λείπουν οικονομικοί πόροι;

Πρέπει να τονίσω ότι οι παραπάνω ερωτήσεις δεν καλύπτουν το θέμα αλλά είναι ενδεικτικές.

Αν επιχειρήσουμε να απαντήσουμε σε κάθε μία από τις προηγούμενες ερωτήσεις θα εμπλακούμε σε μια σειρά αδιεξόδων, από τα οποία μπορούμε να ξεφύγουμε μόνο αν υπάρχει συνεργασία ανάμεσα σε πολιτικές ηγεσίες και κοινωνία.

Η κοινωνία δεν είναι αμέτοχη.

Έχει τη δική της ευθύνη.

Πως όμως μπορεί μια κοινωνία να καταβάλλει προσπάθεια σε ένα σύστημα που αλλάζει, όταν δεν συμμετέχει ουσιαστικά στα κέντρα αποφάσεων;

Θα επιμείνω σε μερικά σχετικά απλά ερωτήματα όπως τα 3ο – 4ο

Επιχειρείται από πολλούς η απαξίωση των φροντιστηρίων ή των ιδιαίτερων μαθημάτων.

Παλαιότερα τα φροντιστήρια είχαν υποστηρικτικό τυποποιημένο ρόλο για τους μαθητές που δεν είχαν ικανοποιητικές επιδόσεις ώστε να προχωρήσουν στην επόμενη τάξη.

Τώρα, τα φροντιστήρια μοιάζουν περισσότερο με εξειδικευμένους χάκερ που προσπαθούν να εκθέσουν το εκπαιδευτικό σύστημα, να το τυποποιήσουν και να αναδείξουν όσο το δυνατόν περισσότερους επιτυχόντες.

Που είναι όμως η ουσιαστική πληροφορία για τον μαθητή;

Αν τα φροντιστήρια παρείχαν ουσιαστικές γνώσεις για εκείνους τους μαθητές που δεν έχουν γονείς εκπαιδευτικούς ή που δεν είναι ικανοποιημένοι από το σχολείο τους, θα εξυπηρετούσαν έναν πιο ουσιαστικό σκοπό;

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι ένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από την κοινωνία και να διαμορφώνεται ερήμην της (ή με αποσπασματικές διαβουλεύσεις).

Είναι σίγουρο πως κάθε πολίτης έχει στο μυαλό του μια διαφορετική παραλλαγή ως το ιδανικό σύστημα για το παιδί του.

Θα έπρεπε όμως η πολιτική ηγεσία, είτε είναι στην εξουσία, είτε στην αντιπολίτευση, να προτείνει ενιαίες και διαχρονικές προτάσεις στην κοινωνία.

Έτσι το μερίδιο ευθύνης από μια ενδεχόμενη αποτυχία θα ήταν μοιρασμένο.

Τώρα την ευθύνη φέρει η εκάστοτε κυβέρνηση με τα γνωστά αποτελέσματα.

Άραγε θα προλάβει να εφαρμοστεί το νέο σύστημα πανελλαδικών εξετάσεων το 2014; Ίδωμεν….
Α.Μ
edugate.gr

Τέρμα στην αγωνία όσων “μένουν” από μπαταρία του κινητού τηλεφώνου τους, του iPod ή όποιας άλλης μικρής φορητής συσκευής τους σε μια δύσκολη στιγμή, έρχεται να βάλει μια νέα τεχνολογία, που θα χρησιμοποιεί την κίνηση του ανθρωπίνου σώματος για να παράγει ενέργεια.

Οι επιστήμονες κατασκεύασαν ένα μικροσκοπικό τσιπάκι – νανογεννήτρια από εκατομμύρια νανοσύρματα από οξείδιο του ψευδαργύρου, τα οποία είναι 500 φορές πιο λεπτά από μια ανθρώπινη τρίχα μαλλιών και παράγουν ηλεκτρισμό από την παραμικρή κίνηση, ακόμα και από την κίνηση των δακτύλων.

Μέχρι στιγμής, έχουν καταφέρει να μεταδώσουν ραδιο-σήμα και να τροφοδοτήσουν με ηλεκτρισμό οθόνες LCD και διόδους, ενώ πιστεύουν ότι μπορούν να πετύχουν πολλά περισσότερα.

Αισιοδοξούν ότι μελλοντικά θα μπορέσουν να «χειραγωγήσουν» ακόμα και το χτύπο της καρδιάς για να παράγουν ενέργεια, με τελικό στόχο ο άνθρωπος να μην χρειάζεται μπαταρίες για καμία από τις φορητές συσκευές του.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, ρα Ζονγκ Λιν Γουάνγκ η νέα τεχνολογία μπορεί να έχει άπειρες εφαρμογές. “Αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένα ορόσημο. Οι νανογεννήτριές μας θα αλλάξουν τις ζωές μας στο μέλλον. Οι δυνατότητές τους περιορίζονται μόνο από τη φαντασία”, τόνισε.

Η νέα συσκευή είναι χιλιάδες φορές πιο ισχυρή και ενεργειακά αποδοτική σε σχέση με άλλες παρόμοιες απόπειρες και, ουσιαστικά, είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια τεχνολογία έχει προοπτικές να βγει από το εργαστήριο για να αξιοποιηθεί σε πρακτικές εφαρμογές.

Τα σχετικά πειράματα έδειξαν ότι πέντε νανογεννήτριες παρήγαγαν την ίδια περίπου ενέργεια με δύο συμβατικές μπαταρίες ΑΑ (τρία βολτ). Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα περισσότερα νανοσύρματα και περισσότερα τσιπ-νανογεννήτριες, θα καταστεί εφικτό να παραχθεί αρκετή ενέργεια για την τροφοδότηση μεγαλύτερων ηλεκτρονικών συσκευών, όπως ένα κινητό τηλέφωνο.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Γεωργίας των ΗΠΑ (Georgia Tech) παρουσίασαν τη σχετική εργασία στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας.
enet.gr

Στη Βουλή, με νομοσχέδιο – πακέτο ως τα μέσα Απριλίου Έρχεται «λυπητερή» για νέα μέτρα και αποκρατικοποιήσεις Προτεραιότητα σε πώληση – αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας, αργότερα η συζήτηση για ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΠΑ, Ταμιευτήριο Περί τις 15 Απριλίου αναμένεται να παρουσιαστεί, με τη μορφή πολυνομοσχεδίου, το σχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις, το οικονομικό πρόγραμμα της περιόδου 2012-2015 και τα πρόσθετα μέτρα που φέρνουν οι αστοχίες στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή. Στον τομέα της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, το σχέδιο της κυβέρνησης, κατά πληροφορίες, ξεκινάει από την ακίνητη περιουσία μεταθέτοντας σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα το φλέγον ζήτημα των εταιρειών του Δημοσίου.

Πλήρες θέμα…

Μετά από μισόν αιώνα (ακριβώς) από τότε που άρχισα να υπηρετώ την πανεπιστημιακή παιδεία, και μετά απ’ τους όποιους αγώνες…
(στους οποίους έχω συμμετάσχει, με νού και με χέρια) κατά του πολιτικού κονφουζιονισμού, αισθάνομαι ότι έχω υποχρέωση να ξαναβάλω τις φωνές:

Τί είναι πάλι ετούτη η βαθύτατα αντιλαϊκή θεατρική παράσταση που παίζεται τους τελευταίους μήνες γύρω απ’ το θέμα «ελληνικό πανεπιστήμιο»; Με όσην μου απόμεινε φωνήν, διαμαρτύρομαι για την περί ιδιωτικών λέει πανεπιστημίων μπουζουριέρα: Εδώ το ελληνικό πανεπιστήμιο βουλιάζει από μέσα-του, κι εμείς αλλού τοποθετούμε τους φωνακλάδικους καβγάδες μας…

1. Το Ασυλον καταπατείται τρείς φορές τη βδομάδα: Η βίαιη εισβολή φοιτητικών ομάδων στους τόπους εργασίας (υπαλλήλων, τεχνιτών, δασκάλων και διοικήσεων), καθώς και οι καθημερινές απειλές κατά των διαφωνούντων, συνιστούν καραμπινάτη παρεμπόδιση παραγωγής και διάδοσης ιδεών και γνώσεων στο Πανεπιστήμιο. Αυτήν ακριβώς την παρεμπόδιση ηθέλησε να αναστείλει ο περι Ασύλου Νόμος – κι ο μόνος φόβος παλαιότερα ήταν βέβαια η Αστυνομία. Τώρα που η Αστυνομία (τα τελευταία 30 χρόνια) ΟΥΔΕΠΟΤΕ παρεμπόδισε το πανεπιστημιακό έργο, τώρα που το έργο αυτό (αυθαίρετα και βίαια) παρεμποδίζεται απο μέλη της πανεπιστημιακής Μή-Κοινότητας, τώρα λέγω βουλιάξαμε. Τον δε αντίλογό-σας οτι τάχα αυτά τα επονείδιστα γεγονότα είναι «για το καλό της Παιδείας», να πάτε να τον πείτε στους πολύχρωμους και μπαγιάτικους οπαδούς των ευρωπαϊκών ολοκληρωτισμών. Διάβολε, πώς είναι δυνατόν με τη μόνιμη βία, την εξωπέταξη και τον τραμπουκισμό κατά των Δασκάλων να μπορεί να υπηρετηθεί ενα ιδεώδες; Και ποιός, πότε και με τί εμπειρία, ειδίκευση και ευθύνη το μελέτησε αυτό το «ιδεώδες», ώστε να έχει καταλήξει στο μεταφυσικό αλάθητον – ακυρώνοντας για χάρη-του τη λειτουργία του Πανεπιστημίου; Κι όχι για μιά βδομάδα κάθε 5 χρόνια (όπως λ.χ. στη Γαλλία), αλλά για 2 μήνες κάθε 6 μήνες. Ο επαναστατικός επαρχιωτισμός σ’ όλο-του το μεγαλείο…

2. Η Δημοκρατία προοδεύει στην ελληνική κοινωνία, αλλά έχει προ πολλού καταργηθεί στα ελληνικά πανεπιστήμια. Η αντιπροσωπευτικότητα των φοιτητών που συμμετέχουν στη διοίκηση (ή στην παρεμπόδιση της διοίκησης, το ίδιο είναι), είναι διάτρητη. Πρώτον διοτι ουδείς εγγυάται την δημοκρατική ορθότητα των φοιτητικών συνελεύσεων (προσκλήσεις, απαρτίες, διαδικασίες, αντιδημοκρατικός τσαμπουκάς, κ.ά.). Δεύτερον διότι συχνά δέν στέλνονται έγγραφες εξουσιοδοτήσεις εκπροσώπων. Τρίτον διοτι συχνότατα όποιος γουστάρει (φοιτητής ή μή) μπουκάρει στη συνεδρίαση των οργάνων διοίκησης, όπου συμμετέχει ή ασχημονεί.
Αλλά η διάτρητη αντιπροσωπευτικότητα δέν είναι το μόνο έλλειμμα δημοκρατίας μέσα στο πανεπιστήμιο: Το χειρότερο είναι η κατα συχνά δυστυχώς διαστήματα εκτόξευση άμεσων ή έμμεσων απειλών κατά των άλλων μελών της πανεπιστημιακής Μή-Κοινότητας, κατά των Διδασκόντων δηλαδή. (Των απειλών αυτών βεβαίως διαφεύγουν όσοι Δάσκαλοι αιδημόνως σιγούν ή εξωπετάγονται αδιαμαρτύρητα.)
Εάν τα απαράδεκτα αυτά Αντιδημοκρατικά φαινόμενα συνέβαιναν σε Εργατικό Συνδικάτο, θα είχαν κατασταλεί άμεσα: Απ’ τη διοίκηση του Συνδικάτου ή απ’ τη Γ.Σ.Ε.Ε. ή απ’ την Δικαιοσύνη. Στο Πανεπιστήμιο (κατ’ αναλογίαν), οι μέν Πρυτανείες ποιούν την νήσσαν εξ ανάγκης, το κατα τα άλλα λαλίστατον Υπουργείο Παιδείας καμώνεται οτι τα αγνοεί, η δε Δικαιοσύνη είναι μή προσβάσιμη για τους τλήμονες πανεπιστημιακούς – διότι «Ασυλον (σου λέει) θα το… ποινικοποιήσεις;».
Ιδού γιατί σας λέω οτι γίναμε όλοι ξεδιάντροποι – θύτες και θύματα.
Κι ύστερα, τί όνειδος Δημοκρατίας είναι τούτο όταν το δικό-μου συνδικαλιστικό Σωματείο δέν έχει κηρύξει απεργία, οι «εκπρόσωποι» όμως ενος άλλου «σωματείου» με… απεργούν δια της βίας, πετώντας-με στον δρόμο; Χωρίς να αισχύνονται για την αντιδημοκρατική-τους συμπεριφορά, σου απαντούν (οι ανίδεοι) «μα, είναι πολιτικό το θέμα» (sic!).
Βεβαίως, τα φαινόμενα αυτά προέρχονται πάντοτε απο φοιτητικές μειονότητες, ενώ η συντριπτική πλειονότητα των φοιτητών μας δέν συμμετέχει σ’ αυτές τις αντιπανεπιστημιακές ασχήμιες, αλλά ούτε και τις καταδικάζει! Διοτι απουσιάζει απ’ τις αντίστοιχες φοιτητικές συνελεύσεις όπου αργά την νύχτα παίρνονται οι σχετικές αποφάσεις – εν ονόματι ΟΛΩΝ των απόντων. Γιατί απουσιάζουν; Είτε διοτι δέν αντέχουν στις συνθήκες αυτού του αθλήματος, είτε διοτι πάσχουν καί αυτοί απ’ τον ίδιο ραγιαδισμό όπως όλοι μας.

3. Ήτανε το κλήμα στραβό, το τρώει και το βόδι: Μικρή και υποανάπτυκτη Χώρα είμαστε, δέν έχομε (έτσι κι αλλιώς) μεγάλη Επιστήμη – κι ας μή γίνει (σήμερα) λόγος για την συντεχνία-μου των Διδασκόντων (εμείς καμωνόμαστε πως είμαστε εκτός κρίσεως). Κι εκεί απάνω που πάει να γίνει η στροφή, με νύχια και με δόντια, εκεί νά και μας προκύπτουν οι εθνοσωτήριες «καταλήψεις», «στάσεις», «πορείες», «προληπτικά κλεισίματα», και ακυρώνουν περίπου το 30% του συνολικού διδακτικού έργου. Οχι το 3% (που θα ήταν ήδη κρίσιμο και πολύτιμο) αλλα το δεκαπλάσιο του. Κι όλοι μαζί απο κοινού αδιαφέροντος κινούμενοι, παρανομούμε μονίμως υπογράφοντας οτι δήθεν πραγματοποιήθηκαν οι ελάχιστες 13 διδακτικές βδομάδες ανα εξάμηνο. Ψεύδος βέβαια. Ψεύδος όμως το οποίο ΟΥΔΕΠΟΤΕ το θυμούμαστε όταν αναλύουμε (υψιπετώς) την πανεπιστημιακή-μας κατάντια.

4. Την (έμμονη πλέον) καταστροφή δημόσιας περιουσίας μέσα στα πανεπιστήμια, την έχομε φάει στην περήφανη μάπα μας, τριάντα χρόνια τώρα. Γιατί το αιδήμον Υπουργείο δεν ανακοινώνει τις ετήσιες στατιστικές αυτής της κυριολεκτικά απίστευτης αιμορραγίας των φορολογουμένων; Μα, υποθέτω διοτι δύσκολα θα βρεί φιλικούς χώρους για να δημοσιεύσει αυτά τα στοιχεία.
Με όλα τούτα τα δεδομένα, συνιστά φαρισαϊσμόν η ερώτηση «γιατί δεν πάει μπροστά το ελληνικό πανεπιστήμιο». Σας ερωτώ κι εγώ με τη σειρά μου: Εάν ανάλογα φαινόμενα συνέβαιναν στη φαμίλια σας, στα χωράφια σας, στο μαγαζί σας, στην επιχείρησή σας – θα είχατε ποτέ θέσει την αφελή ερώτηση «γιατί δεν πάει καλά το μαγαζί»;
Ετούτα δε όλα ΔΕΝ είναι βεβαίως θέματα παιδείας – είναι θέματα Απαιδείας πολιτικής. Αρα δέν είναι δουλειά των Δασκάλων – είναι αντικείμενο ευθύνης των Βουλευτών, εκείνων δηλαδή που αντιπροσωπεύουν τον Λαό που είναι μάλλον αδιάφορος έναντι των απωλειών χρήματος, καλλιέργειας και ανάπτυξης, τις οποίες συνεπάγονται όλα ετούτα τα (μοναδικά στην Ευρώπη) τερτίπια.
Δύο πράγματα συμβαίνουν, αγαπητοί μου. Είτε όλα τούτα τα αγνοεί ο ελληνικός λαός και τα ελληνικά ΜΜΕ – οπότε έχομε οξύτατο έλλειμμα ευφυΐας. Είτε όλοι τα ξέρουν (το και πιθανότερο), και βουλιάζομε μέσα στον ραγιαδισμό μας (τα είχε προβλέψει κι ο Ιονέσκο με τους ρινόκερους) ή μέσα στην επαναστατική απολιτικότητά-μας. Και επιτρέψτε-μου να σας θυμίσω οτι η Δημοκρατία δέν αναγνωρίζει πολίτες πρώτης κατηγορίας, με βάση το κριτήριο της ηλικίας: Οταν η «επανάσταση» γίνεται τρείς φορές τον μήνα επι τριάντα χρόνια, κάποιο απολιτικό σύνδρομο μου μυρίζει εμένα. Μια άγνοια δηλαδή της απέραντης περιπλοκής των πολιτικών πραγμάτων και των συμφερόντων του «υπόλοιπου» λαού…

Τί προτείνω; Είναι απλό: Να σταματήσει αμέσως η περι ιδιωτικών πανεπιστημίων μπουζουριέρα («άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»), και ν’ ασχοληθεί επιτέλους η Βουλή των Ελλήνων με την ΚΥΡΙΑ μάστιγα του ελληνικού πανεπιστημίου. Κι αμέσως μετά, θά ‘ρθει η ώρα για τη γούνα α) των Διδασκόντων και β) των Κενταύρων του Υπουργείου Παιδείας. Υπο τον όρον οτι τα ράμματα θα ράβονται πάντοτε μέσα στη Βουλή των Ελλήνων. Τέρμα οι υπεκφυγές.

Υ.Γ.: Παρακαλώ όσους διαφωνούν με τις απόψεις-μου, να έχουν την καλοσύνη να χτυπήσουν κατά προτίμηση τις απόψεις μου, κι όχι τα τζάμια του Γραφείου μου.

Ο κ. Θεοδόσης Π. Τάσιος είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.

Μετά τη βιομηχανία και το εμπόριο, η Κίνα αναδεικνύεται σε παγκόσμια δύναμη και στην επιστήμη σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές, έχοντας ήδη επταπλασιάσει την παραγωγή του επιστημονικού και ερευνητικού έργου της τα τελευταία 15 χρόνια.

Αν συνεχίσει μ’ αυτό το ρυθμό, η κινεζική επιστημονική παραγωγή θα ξεπεράσει το 2013 ή ακόμα και νωρίτερα, αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, της χώρας που εξακολουθεί να έχει τα σκήπτρα στο πεδίο παραγωγής επιστημονικής γνώσης. Σύμφωνα με μεγάλη, αναλυτική έκθεση της βρετανικής Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών, η χώρα που ανακάλυψε την πυρίτιδα, την πυξίδα και το χαρτί, πρόκειται να κάνει σύντομα μία θριαμβευτική επιστροφή στο παγκόσμιο στερέωμα της επιστήμης, της έρευνας και της καινοτομίας.

Η έκθεση της βρετανικής ακαδημίας, υπό τον τίτλο “Γνώση, Δίκτυα και Έθνη” αποτυπώνει την πρόκληση που συνιστά η Κίνα για την παραδοσιακή κυριαρχία των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας στον επιστημονικό στίβο.

Το 1996 οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν δημοσιεύσει 292.513 επιστημονικές εργασίες, δέκα φορές περισσότερες από τις μόλις 25.474 της Κίνας, όμως το 2008 οι αμερικανικές εργασίες είχαν σημειώσει οριακή αύξηση, σε 316.317, όταν οι αντίστοιχες της Κίνας είχαν επταπλασιαστεί φθάνοντας τις 184.080! Προηγούμενες εκτιμήσεις υπέθεταν πως η επιστημονική παραγωγή της Κίνας θα ξεπερνούσε εκείνη των ΗΠΑ κάποια στιγμή μετά το 2020 αλλά υπό το φως των νέων στοιχείων αυτό προβλέπεται ότι θα γίνει λίαν συντόμως, σε δύο χρόνια ή ακόμα και νωρίτερα!

Σύμφωνα με τη μελέτη της βρετανικής ακαδημίας, στο διάστημα 1996-2008 οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν το ένα πέμπτο του μεριδίου τους στις δημοσιεύσεις επιστημονικών εργασιών, η Ιαπωνία το 22% και η Ρωσία το 24%.

Στο ίδιο διάστημα συρρικνώθηκε επίσης η επιστημονική παραγωγή της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας, ενώ βελτίωσαν τα αντίστοιχα μεγέθη τους η Ινδία, η Βραζιλία, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, η Ταϊλάνδη, η Μαλαισία καθώς και ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αυστρία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Η δαπάνες της Κίνας για την επιστημονική έρευνα αυξάνονται σταθερά κατά 20% από το 1999 και σήμερα ξεπερνούν τα 100 δισ. δολάρια ετησίως.
Οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν τις “δραματικές”, όπως τις χαρακτηρίζουν, αλλαγές που συντελούνται στον παγκόσμιο επιστημονικό χάρτη προειδοποιώντας ότι αυτές θα προκαλέσουν σημαντικές ανακατατάξεις στον τομέα της ανταγωνιστικότητας. Παραδέχονται άλλωστε πως, εκτός από την φρενήρη ανάπτυξη της οικονομίας της, η αύξηση της επιστημονικής παραγωγής της Κίνας είναι μία ακόμη ένδειξη της ταχείας ανάδειξής της σε παγκόσμια δύναμη.

Μείωση μαθημάτων με αύξηση ωρών διδασκαλίας τους, νέοι τρόποι διδασκαλίας και εισαγωγή της επιστημονικής εργασίας στο τέλος της χρονιάς, προβλέπει μεταξύ άλλων το σχέδιο για το νέο Λύκειο, το οποίο παρουσίασε σήμερα η υπουργός Παιδείας Αννα

Λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες διδασκαλίας τους, η καθιέρωση ενός νέου «μαθήματος» με τον τίτλο «ερευνητική εργασία» και νέοι τρόποι διδασκαλίας, είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου τύπου Λυκείου που ανακοίνωσε η Αννα Διαμαντοπούλου

Στόχος είναι, το Λύκειο να γίνει αυτόνομη μονάδα εκπαίδευσης των νέων και στη συνέχεια να καθιερωθεί ένα νέο σύστημα πρόσβασης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, από το 2014. Οι μαθητές που θα πάνε το Σεπτέμβριο στην α΄τάξη λυκείου θα έχουν 7 βασικά μαθήματα, τα οποία θα είναι υποχρεωτικά και μεταξύ αυτών θα είναι η ελληνική γλώσσα, αλλά και η Ιστορία και τα Θρησκευτικά.

«Γέφυρα» η Α΄τάξη, κατευθύνσεις στις υπόλοιπες δύο

Η πρώτη τάξη θεωρείται «γέφυρα» γενικής κατάρτισης και παιδείας για τις επόμενες τάξεις.

Στη Β΄τάξη λυκείου θα υπάρχουν δύο κατευθύνσεις, η θετική και η θεωρητική. Ονομάζονται Α και Β΄. Στην Γ΄ τάξη θα προστεθεί μία ακόμη κατεύθυνση που θα αφορά στα οικονομικά.

Ερευνητική εργασία και ομαδικότητα

Βασική σημασία αποδίδεται στο νέο μάθημα της ερευνητικής εργασίας που θα έχουν οι μαθητές και στις 3 τάξεις του λυκείου. Μέσα από μία ευρεία θεματολογία που θα αφορά στον πολιτισμό, την κοινωνία , το περιβάλλον κλπ., τα παιδιά θα εργάζονται ομαδικά πάνω στο ίδιο θέμα και στο τέλος θα συνθέτουν τις πληροφορίες και τις γνώσεις που έχουν αντλήσει από τις πηγές.

Στοχεύεται έτσι, να αναπτύσσεται τόσο η κριτική τους ικανότητα αλλά και η ικανότητα της ομαδικής συνεργασίας. Το πόσο σημαντικό θα είναι αυτό το «μάθημα», φαίνεται από το γεγονός ότι θα προσμετράται ο βαθμός του στην όλη επίδοση του μαθητή και συγχρόνως μελετάται και το ενδεχόμενο να συνυπολογίζεται και στην εισαγωγή για τα Πανεπιστήμια.

Παραμένει βασικό μάθημα η Ιστορία

Η ιστορία παραμένει βασικό και υποχρεωτικό μάθημα και στις τρείς τάξεις του λυκείου, ενω τα θρησκευτικά θα είναι υποχρεωτικά στην α΄και β΄τάξεις λυκείου.

Λιγότερα μαθήματα και χωρίς στάνταρντ ύλη οι εισαγωγικές

Οι λεπτομέρειες του νέου συστήματος επιλογής για τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, το οποίο θα ισχύσει από το 2014, δεν αναμένεται να ανακοινωθούν σύντομα. Ωστόσο, βασικές αρχές του είναι η μείωση των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων και η απουσία καθορισμένης εξεταστέας ύλης με την μορφή που υπάρχει σημερα, αφού θα διερευνάται όλο το γνωστικό υπόβαθρο του μαθητή.

Τα Πανεπιστήμια επίσης θα έχουν σημαντικό λόγο και ρόλο για τους φοιτητές που θα εισάγουν στις σχολές τους και γιαυτό θα κληθούν να θέσουν συντελεστές βαρύτητας στα μαθήματα που θα αποφασίσουν.

Διαμαντοπούλου: Λύκειο ενταγμένο στη ζωή των εφήβων

Στις δηλώσεις της, η υπουργός Παιδείας υπογράμμισε ότι το νέο λύκειο θα πρέπει να αποκαταστήσει όχι μόνο τη σωστή και πλήρη λειτουργία του ιδίου, αλλά πρέπει επίσης να αποκαταστήσει και την ισορροπία στη ζωή των εφήβων. «Πρέπει να κάνει «φυσιολογική» τη ζωή τους και τη ζωή των γονιών τους. Ο έφηβος έχει δικαίωμα στη γνώση, αλλά και στη ζωή. Το λύκειο δεν είναι απλά ο προθάλαμος του Πανεπιστημίου ή του ΤΕΙ. Είναι μια αυτόνομη εκπαιδευτική μονάδα με λίγα μαθήματα, με επαρκή αριθμό ωρών διδασκαλίας στο σχολείο, όπου θα μπορούν να προετοιμάσουν πλήρως τον μαθητή να επενδύσει εκεί που έχει κλήση. Η μορφή και το είδος των εξετάσεων θα έχουν διαφορετικά και καινοτομικά στοιχεία που δεν θα απαιτούν αποστήθιση και αντιγραφή».

Πηγή: ΕΘΝΟΣ