Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ

 

ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ- ΦΕΥΓΟΥΝ  Κ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΛΛΑΖΕΙ….

Ανέκαθεν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς χαρακτηρίζονταν από έντονη συναισθηματική φόρτιση….Πολλές φορές οι άνθρωποι δημιουργούν προσδοκίες πως θα περάσουν, που θα πάνε, τι θα κανονίσουν, τι δώρα θα πάρουν, αν θα πάνε κάποια εκδρομή, αν θα ξεκουραστoύν απ’ τη δουλειά, θα δουν φίλους ή/και συγγενείς, αν θα ασχοληθούν με τον εαυτό τους, αν θα κλείσουν εκκρεμότητες στο σπίτι   …κτλ! τι συμβαίνει όμως όταν οι προσδοκίες δεν εκπληρώνονται;;  εκεί τα συναισθήματα αλλάζουν και έρχεται η απογοήτευση ή και η θλίψη. Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, μέσα σε λίγες μόνο μέρες να καταφέρουμε να καλύψουμε τόσες διαφορετικές ανάγκες και μάλιστα σε επίπεδο πληρότητας ώστε να νιώσουμε ευτυχία σε κάθε επίπεδο. Σε αυτή τη ρεαλιστική οπτική έρχονται να προστεθούν διάφοροι λόγοι που εντείνουν το χάσμα των προσδοκιών με την πραγματικότητα…όπως:

Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης πολλές οικογένειες  δεν μπορούν να εκπληρώσουν  τις «εορταστικές υποχρεώσεις» σύμφωνα πάντα με το κοινό πρότυπο και αυτό ενδέχεται  να δημιουργήσει αισθήματα κατωτερότητας, άγχους, θυμού, θλίψης και απογοήτευσης.

Εξίσου σημαντικός λόγος είναι η συναισθηματική κατάσταση που βρίσκεται ο καθένας, κάνοντας τον απολογισμό του έτους που φεύγει. Άνθρωποι που έχουν βιώσει δυσκολίες, ανατροπές, απώλειες, λανθασμένες αποφάσεις, απογοητεύσεις, ενδέχεται να νιώσουν λύπη ή πόνο πιο έντονα αυτές τις μέρες…

Η έλλειψη ανθρώπινου δικτύου είναι, επίσης, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας θλίψης της ημέρες των γιορτών. Οι γιορτές είναι συνυφασμένες με την συνεύρεση ανθρώπων, οικογενειών, φίλων. Άνθρωποι απομονωμένοι, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, νιώθουν μοναξιά.

Η ξαφνική ύπαρξη ελεύθερου χρόνου επίσης δυσκολεύει μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Άνθρωποι με πολλές υποχρεώσεις ή εργασιομανείς, νιώθουν εκτεθειμένοι στον εαυτό τους μη έχοντας ενδιαφέροντα, ανθρώπους ή δραστηριότητες να γεμίσουν ουσιαστικά και ευχάριστα τις ώρες τους.

Τέλος, τα «πρέπει» και οι «δεσμεύσεις» μπορεί να είναι συχνά ένας ακόμα παράγοντας συναισθηματικής φόρτισης τις γιορτινές ημέρες. Κάποιοι άνθρωποι, κυρίως αυτοί που ακολουθούν τις αυστηρές κοινωνικές νόρμες,  πιέζουν τον εαυτό τους να βρεθούν με συγγενείς ή παρέες που δεν τους ταιριάζουν με αποτέλεσμα να καταπιέζουν τα προσωπικά Θέλω & τις Ανάγκες τους, αρκεί να γίνουν αποδεκτοί στο συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο. Μια τέτοια επιλογή πολύ δύσκολα θα δημιουργήσει χαρά, αντιθέτως το πιο πιθανό είναι ότι θα αποτελέσει παράγοντα στρες & θυμού .

Υπάρχουν όμως λύσεις και είναι συνήθως πολύ απλές κι όχι σύνθετες,  αρκεί να τις πιστέψουμε. Ο τρόπος σκέψης αλλάζει και θα τον παρομοίαζα σαν μια πόρτα που ανοίγει από μέσα προς τα έξω. Αρκεί να την ανοίξουμε …