ΟΛΥΜΠΟΣ 03_04.09.11

 

Πάλι στον Όλυμπο, τριάδα, αυτή τη φορά από την άγνωστη διαδρομή «Γουμαρόσταλος», την οποίο είχε όμως ήδη βαδίσει ο Ηλίας. Ύπνος στη Βεργίνα, πρωί Σαββάτου φραπεδιές στο Λιτόχωρο, έπειτα δια οχήματος στα Πριόνια.

Ζέστα πολύ, εξ αρχής αυξημένη η κλίση του άριστα σημαδεμένου μονοπατιού, ίσκιος όμως ανάμεσα σε δάσος πεύκων και οξιών. Ανάσα μόνο στις ελάχιστες τραβέρσες, αιωνόβιοι καμένοι κορμοί. Πρότασή μου για ανάβαση από το απαιτητικό «Κοφτό» προς συντόμευσιν, δεν έγινε δεκτή.

Οι συνοδοιπόροι ζήτησαν μικρή στάση για τροφή και νερό στο ξέφωτο, έπειτα ασημάδευτη ανηφοριά σε κόψη. Ένα τρίδυμο ρόμπολο σηματοδοτούσε το τέλος της υψηλής βλάστησης και την αρχή της αλπικής.

Φθάνοντας στο λούκι φάνηκε επιβλητικό το Στεφάνι, υποκρυμμένο σε νέφη που έπαιζαν με τον άνεμο. Ένταση της προσοχής λόγω της σαθρότητας των ασβεστολίθων κι ορισμένων περασμάτων όπου δεν επιτρέπονταν ισορροπητικές αβλεψίες, γι αυτό και δεν προτιμούν πολλοί τη διαδρομή αυτή.

Ξαφνικά το οροπέδιο μπροστά μας. Στάση στο καταφύγιο του Κάκαλου, μήπως συναντηθούμε με γνωστούς και μετά στο επόμενο του Γιόσου, τέσσερις και κάτι ώρες πορείας.

Πληθώρα εκεί ορειβατών, βρήκαμε γνωστούς του ΣΕΟ Κοζάνης, είχαν ανεβεί από την Πετρόστρουγκα. Μετά χάριν διατάσεως επίσκεψη του Προφήτη Ηλία. Θέα όπως πάντα επιβλητική πριν συνθλιβεί από το σκότος.

Έστρωσα έξω τον υπνόσακκο και εισχώρησα μέσα απολαμβάνοντας τους αστερισμούς. Ησυχία αρχικά απόλυτη, ύστερα όμως αφικνούμενοι ορειβάτες με φακούς κεφαλής με ξυπνούσαν συνεχώς όπως επίσης και κοιμώμενοι στο καταφύγιο που έβγαιναν έξω για τσιγάρο.

Πρωί ανάβαση στο λούκι του Στεφανιού. Ο τολμηρός Ηλίας ανέβηκε ως την κορυφή του, όχι όμως εμείς που διστάσαμε να περάσουμε εκτεθειμένα στο χάος σημεία χωρίς ασφάλειες. Κατάβαση από εκεί στο καταφύγιο του Ζολώτα, έπειτα στα Πριόνια, πολυσύχναστο το μονοπάτι, μετά στο Λιτόχωρο στο αναρριχητικό πεδίο Δ της γέφυρας.

Ψηλές θερμοκρασίες, κούραση, άπνοια, ένας θαλερός γειτονικός υπόνομος βρόμιζε την ατμόσφαιρα. Μπήκα στη διαδρομή «Μπαμ μπαμ» 7α+, αλλά μάταια, καμία προώθηση. Φραπέδες λοιπόν και ταβέρνα ως ελιξίριο της αποτυχίας!

Ύπνος πάλι στη Βεργίνα κι επιστροφή οίκοθεν τη Δευτέρα.

Κατηγορίες: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.

Αφήστε μια απάντηση