Η πολιορκία και οι εκτελέσεις των Πετρανών: Νοέμβριος 1944 (απόσπασμα)

Αντικομουνιστής οπλαρχηγός από την ύπαιθρο της Εορδαίας. Βρισκόταν μέσα στα Πετρανά κατά την περίοδο της πολιορκίας του χωριού από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ το Νοέμβριο του 1944

Τουρκόφωνος οπλαρχηγός του ΕΕΣ από την Εορδαία. Βρισκόταν μέσα στα Πετρανά κατά την περίοδο της πολιορκίας του χωριού από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ το Νοέμβριο του 1944. Διέφυγε σπάζοντας τον κλοιό.

Απόσπασμα από το πέμπτο κεφάλαιο βιβλίου του γράφοντος με τίτλο Η πολιορκία και οι εκτελέσεις των Πετρανών: Νοέμβριος 1944. Η δημοσίευση ολόκληρου του έργου αναμένεται.

 

Η πιθανότερη ημέρα της επίθεσης του ΕΛΑΣ ήταν η επόμενη των τριήμερων διαπραγματεύσεων, οι οποίες είχαν αποτύχει. Στη βόρεια πλευρά του χωριού προσήλθαν το βράδυ της 23ης Νοεμβρίου οπλίτες από την Πηγή Τρικάλων. Είχαν καλεστεί εσπευσμένα από το Βαθύλακκο, όπου είχαν κινηθεί για υπηρεσία, κι εγκαταστάθηκαν σε οχυρωμένο σπίτι. Την άφιξή τους αγνοούσαν οι αντάρτες, με αποτέλεσμα να πάθουν τη μεγαλύτερή τους καταστροφή εκεί μπροστά.

Μέρος των Θεσσαλών οπλιτών στάλθηκε μέσα στη νύχτα και στο λόφο της Γκόλιαβης Ράχη, προς επάνδρωσιν ενός δευτέρου, πρόχειρου πολυβολείου.[1] . Το υφιστάμενο εκεί φυλάκιο ήταν ευπαθές σε κάθε προσβολή: ο εκτεταμένος, μαλακός κώνος της κορυφής βοηθούσε κάθε άνετη κίνηση ενώ το έδαφος προσέφερε αρκετή κάλυψη στους επιτιθέμενους, κάλυψη που ενίσχυε το πέπλο του σκοταδιού. Έπειτα πυρά από βαριά ανταρτικά πολυβόλα από το γειτονική ανταρτοκρατούμενη Κορώνα, παρ’ όλη την απόσταση των δύο περίπου χιλιομέτρων, που χώριζε τα δύο υψώματα, δεν έπαυαν να αποτελούν κίνδυνο, ως προς το ζήτημα του ηθικού περισσότερο. Οι οπλίτες γνώριζαν καλά τα μειονεκτήματα της θέσης, αλλά πώς να αρνηθούν στις διαταγές;

Μικρές σταγόνες βροχής άρχισαν να πέφτουν, όταν προχώρησε η νύχτα. Πάλευαν με το σεντόνι της πάχνης καθώς τις ωθούσε δυνατά ο ψυχρός άνεμος προς το ύψωμα. Αθέατοι αντάρτες πέρασαν το σέλωμα μεταξύ των δύο υψωμάτων, στα βόρεια ριζά της Γκόλιαβης Ράχης, κι άλλοι συνάδελφοί τους πλησίασαν χαμηλότερα, μέσα από το χαμηλό δάσος των δρυών. Φορώντας τσαρούχια, για να μην ακούγονται βήματα επάνω στις γυμνές πέτρες, είχαν σκοπό τη σιωπηρή καταβολή του φυλακίου με παράλληλη εξόντωση όλων των ευρισκόμενων εκεί οπλιτών. Η απόσταση που έπρεπε να καλύψουν ήταν μηδαμινή στο μισοσκόταδο: 80 υψομετρικά, μισό χιλιόμετρο έκταση.

Κατηγορίες: ΒΙΒΛΙΑ. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.

Αφήστε μια απάντηση