Στο blog του Νίκου Σμυρναίου “η Βιομηχανία του εφήμερου” αλίευσα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τις τάσεις των κατοίκων της κυβερνοχώρας:
…τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρείται η έκρηξη του streaming και του direct downloading, ως αντικαταστάτες της χρήσης του p2p. Όπως αναφέρουν τα στοιχεία της Arbor και της Sandvine, οι χρήστες έχουν περάσει από μια λογική αποθήκευσης του περιεχομένου και κατανάλωσης του σε δεύτερο χρόνο, που αντιστοιχεί στην χρήση του p2p, σε μια λογική άμεσης πρόσβασης που αντιστοιχεί στο streaming και το direct downloading.
Πλέον έχει δημιουργηθεί ένα ολόκληρο οικοσύστημα γύρω από αυτές τις νέες πρακτικές. Κοινότητες χρηστών διατηρούν ιστότοπους στους οποίους σταχυολογούνται σύνδεσμοι προς το περιεχόμενο το οποίο αποθηκεύεται σε ειδικευμένες υπηρεσίες όπως Megaupload και Rapidshare.
«Οι πάροχοι σύνδεσης, υπό την πίεση των κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων (βλέπε ΑΕΠΙ) και του Κράτους (βλέπε ΟΠΙ), τείνουν να εξελιχθούν στους σερίφηδες του ελληνικού Διαδικτύου. Αποστολή τους, η πάταξη κάθε θεωρούμενης από τους ίδιους παράνομης ανταλλαγής αρχείου μέσα από δίκτυα peer-to-peer (δηλαδή ανταλλαγής αρχείων) έξω από κάθε νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο», γράφει χαρακτηριστικά o blogger Νίκος Σμυρναίος που έφερε στην επιφάνεια την υπόθεση επιστολής της εταιρείας vivodi, προς χρήστη peer to peer δικτύου, ο οποίος διέθεσε παράνομα μια κινηματογραφική ταινία, προς τρίτους. Η επιστολή, που πρωτοδημοσιεύθηκε στο φόρουμ adsl.gr αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ενημερωθήκαμε ότι στις 13/72007 και ώρα 2:48 η διεύθυνση IP χρησιμοποιήθηκε για τη μετάδοση σε τρίτους μέσω υπηρεσιών peer to peer κινηματογραφικών ταινιών της αμερικανικής εταιρείας Warner Bros… Η μετάδοση/διάθεση των παραπάνω κινηματογραφικών ταινιών πραγματοποιήθηκε χωρίς την προηγούμενη έγγραφη και ειδική για το σκοπό αυτό άδεια του δικαιούχου».
Άρθρα (RSS)