Terra Computerata

Υπάρχει μια νέα επιστήμη που εξηγεί τους λόγους επιβίωσης παράλογων ιδεών και η οποία λέγεται «μιμιδική». Σύμφωνα με το συγκεκριμένο μοντέλο, υπάρχουν ιδέες που μοιάζουν πολύ με τους ιούς («μιμίδια»). Ευδοκιμούν, εφόσον μπορούν να μεταπηδούν αποτελεσματικά από τον ένα φορέα στον άλλο. Σε κατάλληλες συνθήκες, ακόμη και μια εξαιρετικά επιζήμια ιδέα μπορεί να πλήξει τον κόσμο, όπως ο ιός της γρίπης. Ο φυσικός Ααρον Λιντς, στο βιβλίο του «Eπιδημία σκέψης. Πώς η πίστη διαχέεται στην κοινωνία. Η νέα επιστήμη των μιμιδίων», γράφει ότι τα «μιμίδια» που προκαλούν άγχος (π.χ. η πατρίδα μου βρίσκεται σε κίνδυνο) έχουν ένα έμφυτο πλεονέκτημα σε σχέση με τα ανταγωνιστικά «μιμίδια», επειδή ο κίνδυνος καθιστά τους ανθρώπους πιο δεκτικούς στον προσηλυτισμό. Η διάψευση με αναφορά στην πραγματικότητα πολλές φορές ενισχύει τον ιό της σκέψης, ή «μιμίδιο», με αντισώματα. «Το πρώτο και πιο αποτελεσματικό αντίσωμα είναι να θεωρήσουν τα προσβεβλημένα άτομα τον εξωτερικό κόσμο απελπιστικά διεφθαρμένο και να απομακρυνθούν από την επιρροή του. Ετσι το προσβεβλημένο άτομο παύει να ακούει οτιδήποτε έρχεται σε αντίθεση με την πίστη του».

Η wikipedia μας διαφωτίζει  περαιτέρω: Το μιμίδιο ορίζεται ως «μονάδα πολιτισμικής μεταβίβασης ή ως μονάδα μίμησης» με την ευρύτερη του όρου έννοια. Περιλαμβάνει τις ελάχιστες μονάδες πληροφοριών που εδράζονται στο ανθρώπινο μυαλό και μπορούν να μεταβιβασθούν ως εννοιολογικά ή συμπεριφορικά αντίγραφα μέσα από περισσότερο ή λιγότερο συνειδητές πρακτικές μίμησης τόσο από την πλευρά του μιμούμενου όσο και από εκείνη του μιμητή. Ως μιμίδια λοιπόν ταξινομούνται αντιλήψεις, πρακτικές αλλά και πάσης φύσεως υλικές κατασκευές που τις αντανακλούν ή/και τις εξυπηρετούν: «”Παραδείγματα μιμιδίων αποτελούν οι μελωδίες, οι ιδέες, τα σλόγκαν, ενδυματολογικοί συρμοί”

Συμβουλευτείτε και το σχετικό infographic του Mashable