Άρθρα με ετικέτα “εθισμός”

To 2010 στο Πανεπιστήμιο του Maryland πραγματοποιήθηκε το πείραμα “Unplugged” σύμφωνα με το οποίο 200 φοιτητές έπρεπε να αποκαλωδιωθούν για μία μέρα και να τηρήσουν ημερολόγιο των συναισθημάτων τους. “Σίγουρα είμαι εθισμένος και η εξάρτηση αυτή με αρρωσταίνει” έγραψε ένας φοιτητής. “Τα media είναι το ναρκωτικό μου” έγραψε ένας άλλος. Αλλες δύο σχολές που αποπειράθηκαν να επαναλάβουν το πείραμα δεν το κατάφεραν λόγω έλλειψης εθελοντών. Οι περισσότεροι φοιτητές όχι απλά δεν επιθυμούν να απέχουν από την τεχνολογία αλλά είναι ανίκανοι να λειτουργήσουν χωρίς αυτήν.

Διαβάστε το άρθρο του Newsweek για το πως ο εθισμός στο διαδίκτυο αλλάζει τις δομές του εγκεφάλου μας.

Comments 0 σχόλια »

του Ευγένιου Αρανίτση

Ο βαθμός εμπλοκής των διαδικτυακών λειτουργιών στη ζωή των εφήβων επιβεβαιώνεται κατά καιρούς με την ανακοίνωση στατιστικών τεκμηρίων όλο και πιο ζοφερών, όπως αυτά που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα από το Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας και την πανεπιστημιακή Μονάδα Εφηβικής Υγείας του Νοσοκομείου «Παίδων Π. & Α. Κυριακού».

Δηλαδή: «Ποσοστό άνω του 25% των μαθητών Γυμνασίου σερφάρει από 2 μέχρι 3 ώρες καθημερινά…». Ή: «Το 12% των νέων που κάνουν χρήση του Διαδικτύου βρίσκεται στο χείλος του εθισμού». Κτλ, κτλ.

ΕΝΤΟΥΤΟΙΣ, καταλαβαίνει κανείς εύκολα ότι η έκφραση ανησυχιών για την καλπάζουσα τάση διαφυγής από τα αδιέξοδα μέσω της χρήσης υπολογιστή έχει μόνον πλατωνικό χαρακτήρα και ότι, στην πραγματικότητα, συμπεράσματα τέτοιου είδους περνούν απαρατήρητα ή σχολιάζονται λακωνικά σαν παρεμπίπτουσες όψεις μιας εξέλιξης λίγο πολύ αναμενόμενης, και δη αναγκαίας! Ετσι, το να ελπίζουμε πως η κοινωνία θα θορυβηθεί συνειδητοποιώντας τη διολίσθηση των μικρών ηλικιών στη λεγόμενη ψηφιακή «επικοινωνία» σε βάρος της αμεσότητας, δείχνει απλώς τα όρια της ανειλικρίνειας που μας διακρίνει απέναντι στην καταστροφή η οποία σημαδεύει τον κοινωνικό μας ιστό στο συναισθηματικό και διαπροσωπικό επίπεδο.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, πέραν της υποψίας ότι τα δάκρυα είναι κροκοδείλια, η διαπίστωση σχετικά με τον «εθισμό» αδικεί τις αληθινές διαστάσεις του ζητήματος κατάφωρα. Ουσιαστικά, το λογικό δεν είναι να οχυρωνόμαστε ενάντια στη μαγεία του Διαδικτύου, που υπό μίαν έννοια θα μπορούσε να μεσολαβεί σαν πηγή πολιτισμού και αλληλεγγύης, αλλά να αποδοκιμάζουμε το βίαιο και σπασμωδικό στιλ μιας συνολικής «ψηφιακής» νοοτροπίας που διαπερνά την ψυχοσωματική εμπειρία της νεολαίας των δυτικών κοινωνιών απ’ άκρου εις άκρον. Μπροστά στα μάτια μας, οι συνήθειες και συμπεριφορές των παιδιών μετατρέπονται βαθμιαία σ’ ένα πλέγμα στοιχειωδών ανακλαστικών, οι μορφές της ψυχαγωγίας γίνονται όλο και πιο ρηχές, οι προσδοκώμενες συναναστροφές καταλήγουν σε τυπικές διεκπεραιώσεις «γνωριμιών» μέσω e-mail, οι φιλίες μετριούνται με τα ρεκόρ συλλογής υπογραφών του Facebook και το καταστάλαγμα των εντυπώσεων επιταχύνεται μέχρις ότου οι συγκινήσεις αφανιστούν.

ΑΝ ο υποτιθέμενος κοσμοπολιτισμός της περιπλάνησης στα ψηφιακά τοπία μοιάζει να στερεί από τα παιδιά τη δυνατότητα να θέσουν επιτακτικά το αίτημα επαφής με τους γονείς, αυτοί είναι τώρα οι κερδισμένοι. Ο παιδόκοσμος υιοθετεί φανατικά και μετά χαράς τους αυτοματισμούς του χειρισμού των πλήκτρων Enter και Delete, οι δε γονείς αποκτούν την ένοχη αλλά πολυπόθητη ησυχία τους. Το ίδιο και οι δάσκαλοι.

enet.gr

τροφή για σκέψη…

Comments 2 σχόλια »

Υποφέρουμε σήμερα από διάφορες νευρώσεις της αφθονίας – όχι ακριβώς εθισμούς, αλλά ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές με τις οποίες πολλοί από μας επιστρέφουμε σταθερά σε κάποια πηγή περίσπασης.

Επειδή γράφω για τα βιντεοπαιχνίδια, συχνά με ρωτάνε –κυρίως ανήσυχοι γονείς– αν πιστεύω στον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια. Δεν πιστεύω –ο εθισμός είναι πολύ ισχυρή λέξη και πρέπει να την κρατάμε για τις ουσίες που προκαλούν σωματικά συμπτώματα στέρησης–, σίγουρα όμως πιστεύω στη νοσηρή εμμονή στα βιντεοπαιχνίδια. Τα παιχνίδια είναι ένας τρόπος να απομακρύνεσαι από τον πραγματικό κόσμο για λίγο. Δεν είναι όμως το μόνο πράγμα που χρησιμοποιούμε μ’ αυτόν τον τρόπο.

Η εύκολη πρόσβαση στην πίστωση επέτρεψε σε χαμηλού εισοδήματος ανθρώπους να γίνουν «ψυχαναγκαστικοί» καταναλωτές. Η πλημμύρα εικόνων στο Ιντερνετ έδωσε την ευκαιρία για την «πορνο-εξάρτηση». Και το ίδιο το Ιντερνετ –πηγή απεριόριστης πληροφόρησης– μπορεί να γίνει αντικείμενο εμμονής.

Μια από τις δυσκολότερες προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου είναι η αντιμετώπιση της αφθονίας. Και γίνεται ακόμα δυσκολότερη, επειδή αν παραδεχτείς το πρόβλημα, φαίνεσαι κακομαθημένος. Συχνά σκέφτομαι πώς ζούσε η γιαγιά μου: ποτέ δεν είχε διαβατήριο, ποτέ δεν ταξίδεψε έξω από τη χώρα, ποτέ δεν είχε τηλεόραση, έραβε μόνη της τα ρούχα της και η μεγαλύτερη ευχαρίστησή της ήταν να διαβάζει βιβλία που δανειζόταν από την τοπική βιβλιοθήκη. Με κάνει να νιώθω κακομαθημένη ομολογώντας ότι ξοδεύω χρήματα σε πράγματα που ούτε έχω ανάγκη ούτε επιθυμώ ιδιαίτερα, μόνο και μόνο επειδή βαριέμαι, ότι δυσκολεύομαι να κλείσω το Ιντερνετ και να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου. Υπάρχει λύση γι’ αυτές τις «χαμηλού προφίλ» εμμονές; Το Κέντρο Μπέτι Φορντ δεν θεραπεύει την εμμονή με το Facebook ή τη συνήθεια να βλέπεις τηλεόραση αντί να αντιμετωπίζεις τα συναισθήματά σου.

Συμμετέχω στο Σχολείο της Ζωής, ένα κοινωνικό εγχείρημα στο Λονδίνο με στόχο τη χρησιμοποίηση της φιλοσοφίας ως βοήθειας στη σύγχρονη ζωή. Σε ένα μάθημα όπου διδάσκω ασχολούμαστε με την αντιμετώπιση δύσκολων συναισθημάτων. Το να εκφράζεις την οργή ή το άγχος σου μπορεί να αποβεί βλαβερό. Ομως, όπως έχει πει ο φιλόσοφος Τζούλιαν Μπαγκίνι: «Οταν προσπαθείς να ψυχράνεις θερμά συναισθήματα, καταλήγεις είτε να τα καταστείλεις είτε να τα χάσεις εντελώς. Κανένα από τα δύο δεν είναι επιθυμητό». Τι να κάνουμε λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα μπελαλίδικα συναισθήματα; Οχι πάντως ν’ ασχοληθούμε με το Τwitter. Ούτε να αγοράσουμε κάτι που δεν χρειαζόμαστε. Ούτε να ανοίξουμε την TV. Απλώς να τα νιώσουμε.

Καθημερινή / The Guardian της Ναόμι Αλντερμαν η οποία είναι συγγραφέας και ειδική στα βιντεοπαιχνίδια.

Πριν λίγες μέρες συζητούσα με μία φίλη για τις ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες των easy games των κοινωνικών δικτύων. Μπορεί όλα γύρω σου να σωριάζονται σε συντρίμια αλλά η πόλη σου λειτουργεί άψογα στο cityville… Ενα κλικ μπορεί να είναι θεραπευτικό. Οπότε μη βιαστείτε να κλειστείτε σε κλινική απεξάρτησης. Μπορείτε να παλινδρομήσετε στην ηλικία που παίζατε ανέμελοι.

Αν λοιπόν ψάχνετε για συμπαίκτες …πιέσατε το κομβίον www.facebook.com/TerraComputerata όπου θα δείτε ότι και οργώνουμε και ρυθμίζουμε την πόλη μας…

Comments 0 σχόλια »

The Economist

Ο ανάπηρος βετεράνος πολέμου Κρεγκ Σμόλγουντ αφιέρωσε 20.000 ώρες σε διάστημα 5 ετών για να παίζει στο Ιντερνετ ένα παιχνίδι που λέγεται Lineage II. Οταν κατηγορήθηκε ότι παραβιάζει τους κανόνες του παιχνιδιού και του απαγορεύθηκε να παίζει, έπεσε σε κατάθλιψη, έπαθε κρίσεις σοβαρής παράνοιας και είχε παραισθήσεις. Επειτα από τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο, κατέθεσε αγωγή κατά της κατασκευάστριας NCsoft, κατηγορώντας την πως δεν τον προειδοποίησε ότι μπορεί να εθιστεί στο παιχνίδι. Οι ειδικοί δεν συμφωνούν αν μπορούμε να κάνουμε επισήμως λόγο για εθισμό στο Ιντερνετ. Το 2000, ο καθηγητής επικοινωνίας Τζότζεφ Γουάλθερ υποστήριξε πως με το ίδιο κριτήριο που αποφασίζουμε ότι κάποιος είναι «εθισμένος στο Ιντερνετ» θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε ότι κάποιος άλλος είναι «εθισμένος στην ακαδημαϊκή ζωή». Σύμφωνα με τον Γουάλθερ, άλλα είναι τα βασικά προβλήματα, π. χ. η κατάθλιψη, και η κατάχρηση του Ιντερνετ είναι η αντανάκλασή τους. Ομως, στη Νότια Κορέα, όπου ο μέσος μαθητής γυμνασίου παίζει βίντεοπαιχνίδια 23 ώρες την εβδομάδα, το 2007 η κυβέρνηση υπολόγισε ότι 210.000 παιδιά χρειάζονται θεραπεία κατά του εθισμού στο Ιντερνετ. Σε όλο τον κόσμο ξεπηδούν κέντρα θεραπείας για εθισμένους στο Ιντερνετ. Το κέντρο Smith&Jones στο Αμστερνταμ θεραπεύει τον εθισμό στα βιντεογκέιμ, το πρόγραμμα reSTART στην Αμερική προσφέρει θεραπεία κατά του εθισμού στο Ιντερνετ, στα παιχνίδια, ακόμη και στα SMS. Στην Κίνα προτιμάται ως μέθοδος η αποστολή των παιδιών σε στρατιωτικού τύπου εγκατατάσεις, αν και οι εγκαταστάσεις άρχισαν να ελέγχονται αυστηρότερα μετά τους θανάτους κάποιων παιδιών. Γενικά, λιγότερο από το 1% των χρηστών αναπτύσσουν παθολογικό πρόβλημα. Για τους περισσότερους το Ιντερνετ είναι απλώς μια ευχάριστη συνήθεια.

http://news.kathimerini.gr

Comments 0 σχόλια »

The New York Times

Σχολιασμός, αποστολή άμεσων μηνυμάτων, αναρτήσεις στην μπλογκόσφαιρα και διάφορες άλλες δραστηριότητες που διευκολύνουν την επικοινωνία απορροφούν το 22% του χρόνου που δαπανάμε κάθε μήνα στο Διαδίκτυο, αναφέρει η πιο πρόσφατη μελέτη της εταιρείας έρευνας Nielsen.

Πριν από μερικές ημέρες, η εταιρεία δημοσιοποίησε τα στατιστικά στοιχεία που συνέλεξε λέγοντας ότι το ένα ανά τεσσεράμισι λεπτά που περνάμε συνδεδεμένοι στο Oντερνετ το δαπανούμε σε κάποιο μπλογκ ή σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook. Συνολικά, όλοι οι χρήστες του Διαδικτύου κάθε μήνα δαπανούν 110 δισεκατομμύρια λεπτά σε μπλογκ και γενικότερα για να έρχονται σε επαφή με γνωστούς και αγνώστους.

Σύμφωνα με τους αναλυτές της Nielsen, αυτή είναι η πρώτη φορά από τη γέννηση του Iντερνετ που τέτοιοι ιστότοποι δέχθηκαν επισκέψεις από τα τρία τέταρτα των χρηστών του παγκοσμίως. Επίσης, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι ο αριθμός των επισκέψεων τέτοιων διαδικτυακών τόπων αυξήθηκε κατά 24% συγκριτικά με την ίδια περίοδο το 2009. Τον φετινό Απρίλιο, οι χρήστες δαπάνησαν έξι ώρες σε τέτοιες ιστοσελίδες έναντι των τρεισήμισι ωρών που δαπάνησαν πέρυσι.

Πιο δημοφιλείς ιστότοποι «επικοινωνίας» αποδείχθηκαν το Faceboοk και το YouTube. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη μελέτη της comScore, που μετράει επισκεψιμότητα και άλλα τέτοια μεγέθη, κάθε μήνα βλέπουμε 13 δισεκατομμύρια βίντεο στο YouTube, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε το Facebook, τα μέλη του βλέπουν τουλάχιστον δύο δισεκατομμύρια βίντεο κάθε μήνα.

Επίσης, το Facebook έχει εξασφαλίσει τα πρωτεία όσον αφορά στον χρόνο που δαπανά το μισό δισεκατομμύριο χρηστών του Iντερνετ στις σελίδες του. Kάθε χρήστης του Facebook δαπανά σε αυτόν τον διαδικτυακό τόπο περί τις έξι ώρες τον μήνα. Επίσης, είναι το πιο δημοφιλές σάιτ στην Ιταλία και το επισκέπτονται τα δύο τρίτα των Ιταλών χρηστών του Iντερνετ.

Η Βραζιλία, όμως, είναι η χώρα όπου οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης γνωρίζουν μεγαλύτερη επιτυχία, καθώς τις επισκέπτεται το 86% των χρηστών και δαπανά εκεί, κατά μέσον όρο, πέντε ώρες μηνιαίως. Οι Αυστραλοί, όμως, φαίνεται ότι δεν ξεκολλούν από τον υπολογιστή τους. Τον Απρίλιο δαπάνησαν, κατά μέσον όρο, επτά ώρες και είκοσι λεπτά σε ιστοσελίδες σαν το Facebook.

Πιο δημοφιλής μηχανή αναζήτησης αποδεικνύεται το Google. Σύμφωνα με τη Nielsen, το 82% των χρηστών του Διαδικτύου επισκέπτεται την ιστοσελίδα του και περνάει εκεί ένα λεπτό και είκοσι δευτερόλεπτα. Αλλες ιστοσελίδες που βρίσκονται στις δέκα δημοφιλέστερες είναι οι Microsoft MSN, Bing, Yahoo, AOL, eBay και η ιστοσελίδα της Apple.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

050831internetaddiction.jpgΜε ποιο τρόπο θα μπορούσαμε άραγε να απελευθερωθούμε από την τοξική σχέση μας από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές; Κάποιοι ειδικοί απλώς προτείνουν τη μείωση των ωρών που περνάει καθημερινά κάθε χρήστης στο Διαδίκτυο. Αρκεί -υποστηρίζουν- να θέσουμε κάποια όρια στον εαυτό μας, στο πόσο συχνά ελέγχουμε το ταχυδρομείο μας, ενώ καλό θα ήταν κατά καιρούς να «ξεχνάμε» επίτηδες το κινητό τηλέφωνο στο σπίτι.

Η δρ Κίμπερλι Γιανγκ, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Σεντ Μποναβέντουρ της Νέας Υόρκης, επισημαίνει ότι η εξάρτηση από το Iντερνετ είναι περίπου σαν μία διαταραχή της διατροφής, όπως η νευρική ανορεξία και η βουλιμία.

Η δρ Γιανγκ έχει πραγματοποιήσει μελέτες για την εθιστική φύση του Διαδικτύου και πιστεύει ότι καθώς η τεχνολογία, όπως και το φαγητό, αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας, όσοι έχουν εθιστεί σε αυτήν δεν είναι δυνατό να την παρατήσουν με τη μία. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να μάθουν να την χρησιμοποιούν με φειδώ και έλεγχο. Eνα σημαντικό βήμα που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να υποβληθούν σε ψυχοθεραπεία έτσι ώστε να ανακαλύψουν τους λόγους που το Διαδίκτυο γίνεται γι’ αυτούς μία δίοδος διαφυγής από την πραγματικότητα και την καθημερινότητά τους.

Το Διεθνές Κέντρο για τα Μέσα του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ ζήτησε από 200 φοιτητές να μη χρησιμοποιήσουν καθόλου τα διάφορα ηλεκτρονικά μέσα που διέθεταν για μία ολόκληρη ημέρα. Οι φοιτητές αργότερα παραδέχθηκαν ότι η ξαφνική και απόλυτη αποχή από τη σύγχρονη τεχνολογία ήταν δύσκολη στην εφαρμογή, αλλά τελικά δυσχέραινε και τις επαφές τους με τον έξω κόσμο.

«Η αποστολή μηνυμάτων στο κινητό και στο Διαδίκτυο και η ηλεκτρονική επαφή με τους φίλους μου με ανακουφίζει από το άγχος και τις στενοχώριες της καθημερινότητας αμέσως», δήλωσε ένα φοιτητής. «Oταν έχασα αυτές τις μικρές πολυτέλειες, έστω και για μία ημέρα, ένιωσα πολύ πιο μόνος και απομονωμένος. Αν και φοιτώ σε ένα πανεπιστήμιο με χιλιάδες φοιτητές, το αίσθημα ότι δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανέναν ηλεκτρονικά ήταν πραγματικά ανυπόφορο».

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

The New York Times

Mήπως βρίσκετε τους «φίλους» σας στο Facebook πιο ενδιαφέροντες από τους πραγματικούς; Μήπως κάποιες στιγμές θα θέλατε να πατήσετε το κουμπί της γρήγορης κίνησης και ανακαλύπτετε ότι η καθημερινότητα -δυστυχώς- δεν διαθέτει τέτοιο πράγμα; Μήπως στην εποχή του γρήγορου Iντερνετ δεν έχετε υπομονή με τα «αργοκίνητα» παιδιά σας; Αν ναι, η σύγχρονη τεχνολογία μεταβάλλει την προσωπικότητά σας. Eιδικοί πιστεύουν ότι η εκτενής χρήση του Iντερνετ, της κινητής τηλεφωνίας και άλλων τεχνολογικών μέσων κάνουν τον άνθρωπο ανυπόμονο, παρορμητικό, ξεχασιάρη και αφόρητο ναρκισσιστή.

«Η ζωή μας στον πραγματικό κόσμο μοιάζει με αυτήν σ’ ένα chatroom», εξηγεί ο δρ Ελίας Αμπουτζαούντ, διευθυντής της Κλινικής Ελέγχου Παρορμητικών Διαταραχών στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ. «Πληρώνουμε το τίμημα της εικονικής μας ζωής».

Η αλήθεια είναι ότι περνάμε όλο και περισσότερες ώρες συνδεδεμένοι με τις διάφορες συσκευές. Πολλές μελέτες υποδεικνύουν ότι η υπερβολική εξάρτησή μας από τα κινητά τηλέφωνα και το Διαδίκτυο θα μοιάζει με τον εθισμό από κάποια ουσία. Ιστοσελίδες όπως το netaddiction. com προσφέρουν στους επισκέπτες τεστ για να αξιολογήσουν κατά πόσον η τεχνολογία είναι το «ναρκωτικό» τους. Αν «παραμελείτε την οικιακή εργασία για να βρίσκετε ώρα για το Διαδίκτυο, αν ελέγχετε υπερβολικά συχνά το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αν μένετε άυπνος προκειμένου να συνδεθείτε στο Iντερνετ αργά τη νύχτα», τότε η τεχνολογία -όσο κι αν δεν θέλετε να το πιστέψετε- επιδρά αρνητικά στη ζωή σας.

Σε μελέτη η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cyberpsycho-logy, Behavior and Social Net-working, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης υπέβαλαν 173 φοιτητές κολεγίου σε διάφορες εξετάσεις με τις οποίες υπολογιζόταν ο κίνδυνος προβληματικής συμπεριφοράς στο Iντερνετ και εθισμού στον τζόγο. Το 5% των φοιτητών έδειξε σημάδια πιθανού εθισμού στον τζόγο, αλλά το διπλάσιο ποσοστό (το 10% των φοιτητών) διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο να αναπτύξει εθισμό από το Διαδίκτυο. «Η εκτενής χρήση των διαφόρων τεχνολογικών μέσων παρενέβαινε στην καθημερινότητα των φοιτητών. Ωστόσο, θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για εθισμό», υποστηρίζει η κλινική ψυχολόγος Νίκι Ντόουλινγκ, η οποία συντόνισε την έρευνα. «Θα ήταν προτιμότερο να μιλούσαμε για εξάρτηση».

Οι ειδικοί ανησυχούν για την εξάρτησή μας από την τεχνολογία επειδή η ενασχόληση με αυτήν αφαιρεί χρόνο από την οικογένεια και τους φίλους που έχουμε στον πραγματικό κόσμο. Ωστόσο, οι ψυχολόγοι βλέπουν και μία διαφορετική πτυχή και συνέπεια των διαδικτυακών μας επαφών. Πιστεύουν ότι η αμεσότητα του Διαδικτύου, η αποτελεσματικότητα του iPhone και η ανωνυμία των chatrooms μεταβάλλουν τον πυρήνα της ύπαρξής μας. Ακριβώς αυτό το θέμα πραγματεύεται ο δρ Αμπουτζαούντ στο βιβλίο του «Virtually You, The Internet and the Fracturing of the Self», το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει σε ένα χρόνο. Ανάμεσα στα ζητήματα είναι και το κατά πόσον το Iντερνετ και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μάς αποτρέπουν από το να χαλαρώσουμε και να αφήσουμε το παρελθόν να ταφεί, να μείνει για πάντα πίσω μας.

Αχρηστες αναμνήσεις

Ο δρ Αμπουτζαούντ ανησυχεί μήπως η τεράστια «αποθήκη» δεδομένων που διαθέτουμε σήμερα μας εξαναγκάζει να διατηρήσουμε παλιές και άχρηστες αναμνήσεις εις βάρος της δημιουργίας νέων εμπειριών. «Σήμερα «σώζουμε τα πάντα»», εξηγεί, «από το εντελώς ανόητο email που στείλαμε μετά κάποιο γεύμα εργασίας μέχρι μια οργισμένη διαδικτυακή ανταλλαγή ηλεκτρονικών επιστολών με τον ή την σύζυγο. Εάν δεν μπορείς να ξεχάσεις τα ασήμαντα του παρελθόντος επειδή ακριβώς τα έχεις μπροστά σου και μπορείς να τα επαναφέρεις στη μνήμη με το πάτημα ενός κουμπιού, τι συμβαίνει άραγε στην ικανότητα δημιουργίας «νέων αναμνήσεων και διατήρησης όσων πραγματικά αξίζουν;», διερωτάται ο δρ Αμπουτζαούντ.

Η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερο εισβάλλει στη ζωή μας η τεχνολογία, τόσο πιο δύσκολη είναι η εξεύρεση εναλλακτικών τρόπων χρήσης της.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

animaoxx3.jpgΜια τραγική είδηση που δείχνει ως πού μπορεί να φτάσει ο εθισμός στο Διαδίκτυο κάνει τον γύρο του κόσμου. Ενα ζευγάρι Νοτιοκορεατών, εθισμένο στο Διαδίκτυο, άφησε το ηλικίας τριών μηνών μωρό του να πεθάνει από την πείνα. Ο λόγος; Και οι δύο γονείς ήταν πολύ απασχολημένοι με το να «μεγαλώνουν» εικονικά μια ψηφιακή «κόρη» σε κάποια ιστοσελίδα!

Σύμφωνα με την αστυνομία, το ζευγάρι τάιζε το πρόωρο (αληθινό) μωρό του μόνο μία φορά την ημέρα, ανάμεσα στα 12ωρα που περνούσε σε Ιnternet cafe. «Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν έμειναν άνεργοι. Από τότε έχασαν τη διάθεσή τους να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Ικανοποιούσαν όλες τις επιθυμίες τους διαδικτυακά» δήλωσε εκπρόσωπος της αστυνομίας της Σεούλ.

Ο ηλικίας 41 ετών πατέρας και η ηλικίας 25 ετών μητέρα συνελήφθησαν πριν από λίγες ημέρες στην πόλη Σουγουεόν νοτίως της Σεούλ, πέντε μήνες μετά τον θάνατο του παιδιού τους. Τους ασκήθηκε ποινική δίωξη διότι η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατος του βρέφους προήλθε από μακρά περίοδο υποσιτισμού. Το ζευγάρι είχε εμμονή με το εικονικό κορίτσι, την «Ανίμα», που μεγάλωνε στο δημοφιλές διαδικτυακό παιχνίδι Ρrius Οnline. Τo παιχνίδι παρέχει τη δυνατότητα στους παίκτες να επηρεάζουν τη «ζωή» της Ανίμα και, καθώς το κάνουν αυτό, να τη βοηθούν να ανακτήσει τη χαμένη μνήμη της και να αναπτύσσουν συναισθήματα.

Το 30% των Νοτιοκορεατών κάτω των 18 ετών- περίπου 2,4 εκατομμύρια παιδιά- κινδυνεύει από εθισμό στο Ιnternet, σύμφωνα με τον Αν Ντονγκ-γιουν, παιδοψυχίατρο στο Πανεπιστήμιο Χανγιάνγκ στη Σεούλ. Ο εθισμός είναι πολύ διαδεδομένος στις χώρες της Ασίας. Το 2008, κινεζική έρευνα κατέδειξε ότι περισσότεροι από τέσσερα εκατομμύρια κινέζοι έφηβοι ήταν συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο τουλάχιστον έξι ώρες ημερησίως. Εκατομμύρια χρήστες έχουν δημιουργήσει μια δεύτερη εικονική ζωή στο Διαδίκτυο. Ανθρωποι δε, που δεν έχουν ποτέ συναντηθεί μεταξύ τους στην πραγματική ζωή, και πολλές φορές τους χωρίζει τεράστια απόσταση, «ζουν» μαζί ψηφιακά.

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

99906.jpgΗ Κ.S. Υoung (1988), καθηγήτρια της Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, η οποία με τη ρηξικέλευθη έρευνά της έκανε γνωστό τον εθισμό στο Διαδίκτυο στο ευρύ κοινό, υποστηρίζει ότι πρόκειται για έναν όρο ο οποίος καλύπτει ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών και προβλημάτων ελέγχου των παρορμήσεων. Ταξινομείται σε πέντε ειδικούς υποτύπους:

1) Εθισμός στο διαδικτυακό σεξ: Καταναγκαστική χρήση ιστοσελίδων που απευθύνονται σε ενηλίκους για διαδικτυακό σεξ (cybersex) και διαδικτυακό

πορνογραφικό υλικό (cyber porn).

2) Εθισμός στις διαδικτυακές σχέσεις: Υπερβολική ενασχόληση σε διαδικτυακές διαπροσωπικές σχέσεις.

3) Καθαροί καταναγκασμοί: Εμμονή στον τζόγο, στις αγορές ή στις συναλλαγές ημέρας.

4) Υπερβολική αναζήτηση πληροφοριών: Καταναγκαστική περιήγηση (σερφάρισμα) στο Διαδίκτυο ή καταναγκαστικές αναζητήσεις σε βάσεις δεδομένων.

5) Εθισμός στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές: Εμμονή στα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Η εξάπλωση του φαινομένου είναι παγκόσμια, αφορά όλες τις ηλικιακές και τις κοινωνικές ομάδες. Επί του παρόντος, εκτιμάται ότι περίπου 9 εκατ. αμερικανοί και 10 εκατ. κινέζοι πολίτες μπορούν να χαρακτηριστούν εθισμένοι στο Διαδίκτυο, με επιπτώσεις στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, που περιλαμβάνουν απώλεια ελέγχου των παρορμήσεων, έντονη επιθυμία για απόσυρση, κοινωνική απομόνωση, συζυγικά προβλήματα, ακαδημαϊκές αποτυχίες και οικονομικά χρέη. Η διαφορά μεταξύ διαταραχής εθισμού στο Διαδίκτυο και άλλων ψυχιατρικών διαταραχών είναι εξαιρετικά λεπτή. Δεν έχει προσδιοριστεί αν η διαταραχή εθισμού στο Διαδίκτυο είναι ξεχωριστή συμπεριφορά ή αποτελεί μέρος κάποιας άλλης ψυχιατρικής διαταραχής. Πρέπει να τονιστεί ότι ο εθισμός στο Διαδίκτυο δεν αποτελεί αναγνωρισμένη ψυχιατρική διαταραχή σε κανένα ταξινομικό σύστημα νόσων.

 

Διαβάστε όλο το άρθρο του Κ. Σιώμου στο Βήμα Ιδεών

Comments 0 σχόλια »

26-thumb-medium.jpgΥπάρχουν κόσμοι που δεν βασιλεύουν τα καθημερινά προβλήματα και η οικονομική κρίση. Εκεί εκατομμύρια άνθρωποι μεταμορφώνονται σε βάρβαρους πολεμιστές, ξωτικά, μάγους, βρικόλακες, ακόμη και σε ιππότες τζεντάι. Το μόνο που χρειάζεται είναι η αγορά του κατάλληλου παιχνιδιού και η πληρωμή μιας μηνιαίας συνδρομής στο Ιντερνετ.

«Μόλις κολλήσεις, ξεχνάς τα πάντα. Ψάχνεις για λεφτά, όπλα, πανοπλίες, κάνεις φιλίες με άλλους παίκτες που δεν πρόκειται να τους γνωρίζεις ποτέ από κοντά. Μαζί τους πολεμάς κάθε λογής τέρατα. Ανεβαίνεις επίπεδα και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι έχεις ξοδέψει χιλιάδες ώρες από τη ζωή σου για να το πετύχεις», τονίζει ο 35χρονος Νίκος για το «World of Warcraft», το πιο διάσημο διαδικτυακό παιχνίδι παγκοσμίως.

Εμφανίστηκε το 2004 και έχει πάνω από 12 εκατ. παίκτες. «Η μεγάλη επιτυχία του, όπως και άλλων παιχνιδιών του είδους, οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελούν εικονικές κοινωνίες με όλες τις αλληλεπιδράσεις που συναντάμε στις πραγματικές. Προσφέρουν κοινωνικοποίηση, ευκαιρίες για διάκριση, ψυχαγωγία, συλλογική δράση, ανάγκες έμφυτες στον άνθρωπο» επισημαίνει ο Κ. Αναγνώστου, λέκτορας του τμήματος πληροφορικής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Τα «μαζικά διαδικτυακά παιχνίδια ρόλων, πολλών παικτών» αποτελούν μία από τις πιο αναπτυσσόμενες αγορές του πλανήτη με συνολικό τζίρο άνω του ενός δισ. ευρώ, μόνο στις δυτικές αγορές. Κυριαρχούν σε χώρες όπως η Νότια Κορέα και η Κίνα. Αρκετά είναι δωρεάν, αν και τα πιο εντυπωσιακά απαιτούν την πληρωμή συνδρομής.

Κι αυτό γιατί μεγάλες πολυεθνικές διαθέτουν δεκάδες εκατ. ευρώ για τη δημιουργία ενός και μόνο παιχνιδιού. Αρκετά βασίζονται σε πασίγνωστες επιτυχίες της λογοτεχνίας φαντασίας όπως ο «Αρχοντας των Δακτυλιδιών» και ο «Κόναν ο Βάρβαρος». Εξίσου πιο δημοφιλή είναι εκείνα που βασίζονται στον κινηματογραφικό «Πόλεμο των Αστρων».

Για όλα υπάρχει το κατάλληλο κοινό. Οι πιτσιρικάδες μαζεύονται συνήθως στα Ιντερνετ-καφέ, ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας που διαθέτουν καλό υπολογιστή κλείνονται στο σπίτι. Πολλοί κάνουν λόγο για εθισμό των παικτών, ειδικά των μικρότερων σε ηλικία. Υποστηρίζουν ότι αρκετοί παραμερίζουν εντελώς την κανονική τους ζωή για να παίζουν όλο και περισσότερο.

«Συνήθως όσοι κατηγορούν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια αποφεύγουν να μιλήσουν για το ρόλο των γονιών. Να αναρωτηθούν πώς 15χρονα έχουν τόση ελευθερία να παίζουν με τις ώρες. Πού βρίσκουν τα λεφτά και ξημεροβραδιάζονται στα Internet cafe. Φταίει το μέσο επειδή κάποιοι δεν θέτουν όρια στη χρήση του από τα παιδιά τους;», εξηγεί ο Κ. Αναγνώστου.

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

junkie1.jpgΟι άνθρωποι που περνάνε πολύ χρόνο στο Διαδίκτυο, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν σημάδια κατάθλιψης, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, η οποία όμως συναντά αντιδράσεις, μεταξύ άλλων επειδή δεν είναι ξεκάθαρο αν το Ίντερνετ προκαλεί κατάθλιψη ή αν αντίστροφα οι καταθλιπτικοί άνθρωποι έλκονται από αυτό.

Η έρευνα, που μελέτησε περίπου 1.300 άτομα ηλικίας 16 – 51 ετών, από τους οποίους το 1,2% χαρακτηρίστηκαν «εθισμένοι» στο Ίντερνετ, έγινε από ψυχολόγους του πανεπιστημίου του Λιντς υπό την Κατριόνα Μόρισον και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychopathology, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters και το BBC.

Οι ερευνητές, όπως ανέφεραν, βρήκαν «εντυπωσιακά» στοιχεία ότι ορισμένοι φανατικοί χρήστες του Διαδικτύου αναπτύσσουν καταναγκαστική εξάρτηση από αυτό και αντικαθιστούν τις κοινωνικές συνήθειες της πραγματικής ζωής τους με τις online επαφές, τις συνομιλίες σε chat-rooms και κοινωνικά sites όπως το Facebook.

Η τάση αυτή πιθανώς συνδέεται με τον εθισμό και την κατάθλιψη. «Αυτό το είδος εθιστικού ‘σερφαρίσματος’ μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη διανοητική υγεία», σύμφωνα με την έρευνα.

Οι «κολλημένοι» με το Ίντερνετ περνάνε πολλή ώρα σε ιστοσελίδες πορνό ή online τυχερών παιγνιδιών, σε online κοινότητες, καθώς και σε κοινωνικά δίκτυα. Όλοι βρέθηκαν να έχουν περισσότερα συμπτώματα μέτριας έως σοβαρής κατάθλιψης, αν και οι ερευνητές παραδέχτηκαν ότι δεν μπορούν να είναι απόλυτα βέβαιοι τι τελικά προηγείται: η κατάθλιψη ή ο εθισμός στο Διαδίκτυο. Όπως είπαν πάντως, είναι σίγουρο ότι για ορισμένους ανθρώπους, η υπερβολική χρήση του Ίντερνετ μπορεί να αποτελεί προειδοποιητικό σημάδι για τάση κατάθλιψης, διευκρίνισαν όμως ότι οι περισσότεροι κοινοί χρήστες του Ίντερνετ δεν αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα.

«Το Διαδίκτυο παίζει σήμερα τεράστιο ρόλο στη σύγχρονη ζωή, όμως τα οφέλη του συνοδεύονται από μια πιο σκοτεινή πλευρά. Ενώ πολλοί από μας το χρησιμοποιούμε για να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, να ψωνίσουμε και να στείλουμε ηλεκτρονική αλληλογραφία, υπάρχει ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού που δυσκολεύονται να ελέγξουν τον χρόνο που περνάνε στο Ίντερνετ, σε σημείο που αυτό διαταράσσει της καθημερινές δραστηριότητές τους», δήλωσε η υπεύθυνη της έρευνας Κατριόνα Μόρισον.

Όμως άλλοι επιστήμονες, όπως ο δρ Β.Μπελ, του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Βασιλικού Κολλεγίου του Λονδίνου, δήλωσε ότι ο εθισμός στο Διαδίκτυο δεν είναι κάτι που μπορεί να διαγνωστεί αξιόπιστα, ενώ επεσήμανε ότι, σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, όσοι είναι ήδη αγχωτικοί και καταθλιπτικοί, είναι πιο πιθανό να «το ρίξουν» στο Ίντερνετ και όχι το αντίστροφο (δηλαδή το πολύ Ίντερνετ να τους δημιουργήσει ψυχικά προβλήματα).

Άλλοι επεσήμαναν ότι το Ίντερνετ μπορεί να έχει θετική επίδραση στον ψυχισμό του ατόμου, στο βαθμό που τον βγάζει από την απομόνωση, ενθαρρύνοντας τις φιλίες και τις κοινωνικές σχέσεις (έστω και τις online!).

www.kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Comments 0 σχόλια »

tv_addiction.jpg«Οταν αποφάσισα να θέσω όρια στις ώρες που η κόρη μου μπορεί να παρακολουθεί τηλεόραση, να σερφάρει στο Ιντερνετ και να γράφει μηνύματα μέσω του κινητού τηλεφώνου της έζησα μια κατάσταση μέσα στο σπίτι μου που ποτέ δεν φαντάστηκα.

Δεν μου μιλούσε για τρεις μέρες, ήταν κλεισμένη στο δωμάτιό της, ούρλιαζε, έσπαγε πράγματα και μας κατηγορούσε πως την αποξενώνουμε από τους φίλους της».

Αυτά είναι τα λόγια μιας μητέρας από τη Μασαχουσέτη η οποία αποφάσισε να δώσει ένα κινητό τηλέφωνο στην κόρη της όταν ήταν πέντε ετών και τώρα που έχει γίνει 11 παρατηρεί πως είναι εθισμένη στην τεχνολογία.

Το συμπέρασμα το οποίο βγήκε από το συνέδριο που οργάνωσε το Ιδρυμα της Οικογένειας Χένρι Τζ. Κάιζερ είναι πως οι γονείς δεν έχουν θέσει κανόνες μέσα στο σπίτι τους και τώρα που θέλουν, έχουν να αντιμετωπίσουν τα στερητικά σύνδρομα των παιδιών τους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ass. Press», η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι ώρες που αφιερώνουν τα παιδιά στα μέσα επικοινωνίας (τηλεόραση, κινητό τηλέφωνο, Ιντερνετ κ.ά.) όλο και αυξάνονται. Σήμερα τα παιδιά ηλικίας 8-18 ετών αφιερώνουν περισσότερες από 53 ώρες την εβδομάδα μπροστά στην οθόνη και ημερησίως ορισμένες φορές ξεπερνούν και τις 10 ώρες, ενώ ο μέσος όρος είναι εφτά ώρες και 38 λεπτά. Αυτό όμως που κάνει μεγάλη αίσθηση είναι ότι μόνο τρία στα δέκα παιδιά έχουν γονείς που τους επιτρέπουν ορισμένες ώρες να κάθονται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους ή την τηλεόραση.

Μια άλλη μητέρα ανέφερε στο συνέδριο ότι αναγκάστηκε να κλειδώνει στο αμάξι τούς υπολογιστές των παιδιών της. Τον πρώτο καιρό μάλιστα ένα από τα παιδιά της προσπαθούσε μέσα στη νύχτα να ανοίξει το αμάξι. Αλλοι πάλι είπαν πως συνειδητοποίησαν το πρόβλημα όταν τα παιδιά τους ετοιμάζονταν να κοιμηθούν την ίδια ώρα που εκείνοι έφευγαν το πρωί για τη δουλειά τους.

Ο επικεφαλής του συνεδρίου επισήμανε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν τηλεοράσεις και υπολογιστές στα δωμάτια των παιδιών αλλά μόνο σε κοινόχρηστους χώρους, οι γονείς να θέσουν κανόνες στο σπίτι και, τέλος, όταν συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια μαζί, να μην υπάρχουν κινητά τηλέφωνα.

Κι όλα αυτά μέχρι την επόμενη έρευνα που θα αποδεικνύει κάτι άλλο σχετικά με την ανάπτυξη των παιδιών και τα λάθη των γονιών…

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

internet_cafe_open_24_hours.jpgΠαιδιά που ξενυχτούν στα Iντερνετ καφέ. Εφηβοι που απομονώνονται. Μαθητές που παραμελούν τα μαθήματά τους. Νέοι που αναπτύσσουν σε μεγαλύτερο βαθμό «παραβατική συμπεριφορά». Πίσω απ’ όλα αυτά μπορεί να βρίσκεται ένας σύγχρονος εθισμός, που «χτυπάει» όλο και περισσότερο: ο εθισμός στο Διαδίκτυο. Δεν πρόκειται για περιθωριακό φαινόμενο. Απογραφική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Κω, το πρώτο τρίμηνο του 2008 και παρουσιάστηκε στο πετυχημένο 1ο πανελλήνιο διεπιστημονικό συνέδριο για τους κινδύνους από τη χρήση του διαδικτύου (27 – 29 Νοεμβρίου στην Λάρισα) καταγράφει ότι μέχρι και το 11,3% των εφήβων χρηστών του Ιντερνετ αντιμετωπίζει πρόβλημα εθισμού.

Η σημαντική αύξηση των ποσοστών εθισμού οφείλεται στη μεγαλύτερη διείσδυση του Διαδικτύου στην Ελλάδα, αλλά και στον εμπειρικό τρόπο με τον οποίο τα παιδιά το προσεγγίζουν, χωρίς καμία προειδοποίηση για τους κινδύνους ενός μέσου το οποίο έχει πάρα πολλές θετικές δυνατότητες. «Ο έφηβος δεν προσεγγίζει το Διαδίκτυο μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία, όπως και θα έπρεπε, ούτε οι γονείς του μπορούν να τον βοηθήσουν, αφού συνήθως δεν γνωρίζουν και πολλά πράγματα», τονίζει ο Κ. Σιώμος.

Τι σημαίνει όμως εθισμός στο Διαδίκτυο; «Οταν ο χρήστης αρχίσει να συμπεριφέρεται όπως ο εθισμένος σε ουσίες. Οταν κάποιος σερφάρει για να ικανοποιήσει μια εσωτερική του ανάγκη και όχι για να εκτελέσει κάποιο έργο. Οταν χρειάζεται όλο και περισσότερο χρόνο στο Διαδίκτυο και αρχίζει να ελαττώνει τις υπόλοιπες καθημερινές του δραστηριότητες», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Φλώρος, ειδικευόμενος ψυχίατρος στην Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του AΠΘ. Πλέον υπάρχει και κλινική εμπειρία, καθώς δεκάδες παιδιά έχουν ήδη επισκεφθεί το ειδικό ιατρείο, που λειτουργεί στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης. «Υπήρχαν παιδιά που άφησαν το σχολείο, για να βρουν συμπαίκτες σε διαδικτυακά παιχνίδια από τις ΗΠΑ. Λόγω της διαφοράς ώρας (όταν είναι μέρα στις ΗΠΑ εδώ είναι νύχτα), οι έφηβοι ξενυχτούσαν», λέει ο κ. Φλώρος.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

generationMΤην αγωνία για το μέλλον του βιβλίου, των εφημερίδων, των γραμμάτων εν γένει, που εξέφρασε πρόσφατα φίλος εκδότης, έρχεται να εντείνει μία ακόμη αποκαρδιωτική έρευνα για τον χρόνο τηλεθέασης παιδιών ηλικίας 2 με 5 ετών. Οι πάντες είναι έτοιμοι να δηλώσουν εξοργισμένοι με τους γονείς που παρκάρουν τα παιδιά τους –όπως τα αυτοκίνητα στα drive in– απέναντι από το γυαλί, με το ρολόι να καταβροχθίζει ώρες. Πέρα από την ανατριχίλα που προκαλούν οι αριθμοί, που σπάζουν κάθε τόσο κι ένα νέο ρεκόρ (25 ώρες τηλεθέασης εβδομαδιαία + επτά επιπλέον ώρες σε DVD, computer games κ. λπ.), τα ερωτήματα που τίθενται θα έπρεπε να δυσκολεύουν το ύπνο όλων μας.

Σύμφωνα με τη Nielsen που διεξήγαγε τη συγκεκριμένη έρευνα, τα παιδιά σε αυτήν την προσχολική ηλικία μπορούν και βλέπουν αμέτρητες ώρες τηλεόραση, ξοδεύοντας τις μισές από αυτές (περισσότερο από κάθε άλλη κοινωνική ομάδα) στις διαφημίσεις.

Ποιο και κυρίως τι είδους θα είναι το μέλλον μιας κοινωνίας που γαλουχεί τα παιδιά της –σχεδόν αποκλειστικά– με εικόνες, μετατρέποντάς τα με το καλημέρα, πριν δηλαδή ακόμα αναλάβει κουτσά-στραβά τη διαμόρφωσή τους η οδυνηρά ανεπαρκής εγκύκλιος παιδεία της αποστήθισης ετερόκλιτων πληροφοριών, σε εθισμένους καταναλωτές; Λέγεται ότι μια εικόνα αντιστοιχεί σε χίλιες λέξεις, αλλά τι αντίκρισμα μπορούν να έχουν εκατομμύρια εικόνες στον ψυχισμό ενός νεοσσού που δεν αποκτά κατ’ ουσίαν καμία ουσιαστική επαφή με τις λέξεις; Πέρα από το προοιωνιζόμενο ζοφερό μέλλον του έντυπου λόγου, σε τι είδους κοινωνίες αποσκοπούμε καλλιεργώντας στους αυριανούς πολίτες ως μόνο εφόδιο ζωής την αγωνία της οικονομικής ευμάρειας, που θα τους παράσχει ενδεχομένως πολύ μεγάλη καταναλωτική ευχέρεια;

Στο κάτω κάτω, για να φτάσουμε στη διάρκεια της εξελικτικής διαδικασίας στο κορύφωμα του έλλογου ανθρώπου περάσαμε από το χρονοβόρο στάδιο του τέλειου καταναλωτή: του ζωντανού που ζει για να τρώει και να αφοδεύει. Γιατί να προβάλλει αίφνης τόσο αναγκαίο το πισωγύρισμα;

Άρθρο του Σπύρου Γιανναρά στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

not_addicted.jpgΧαμηλότερα ποσοστά προσβασιμότητας, αλλά υψηλά ποσοστά εθισμού στο Διαδίκτυο, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες εμφανίζει η Ελλάδα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών που παρουσιάστηκαν σε ημερίδα στη Θεσσαλονίκη. Οι έφηβοι της περιφέρειας εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά εθισμού στο Διαδίκτυο, όπως διατείνονται οι ερευνητές, σε σύγκριση με τους εφήβους της Αθήνας.Το φαινόμενο του εθισμού στο Διαδίκτυο έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις στο εξωτερικό. Στις ΗΠΑ, οι στατιστικές δείχνουν ότι το 10% του πληθυσμού των χρηστών πάσχει από εθισμό στο Διαδίκτυο, μια εξάρτηση που δεν είναι ακόμα αναγνωρισμένη επίσημα ως ψυχική διαταραχή, αλλά όλα δείχνουν ότι μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες στην ψυχική υγεία. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με εργασία που παρουσίασαν σε ημερίδα νοσηλευτές Ψυχικής Υγείας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (Δ. Μουστακλίδου, Γ. Μπαλιόζογλου) το 18% των Ελλήνων χρηστών εμφανίζει συχνά προβλήματα με την κατάχρηση στο Διαδίκτυο ενώ το 1% χαρακτηρίζεται εθισμένο.

Τρεις ώρες τη μέρα

Στην εργασία των νοσηλευτών που είχε ως θέμα «Διαδίκτυο: άλλη μια εξάρτηση σε όλες τις ηλικίες» αναφέρεται ότι περίπου το 50% των Ελλήνων ηλικίας 20 – 50 ετών δηλώνει ότι «κάνει χρήση του Ιντερνετ τρεις ώρες την ημέρα», σε αντίθεση με τα άτομα κάτω των 20 ετών που «κάνουν χρήση το πολύ έως τρεις ώρες την ημέρα». Αν και η Ελλάδα βρίσκεται στην 23η θέση ανάμεσα σε χώρες του ΟΟΣΑ όσον αφορά τη διείσδυση των νέων τεχνολογιών στην καθημερινή ζωή, το κόστος και την ταχύτητα των ευρυζωνικών συνδέσεων, κατά την οκταετία 1999 -2006 η χώρα μας τριπλασίασε τα ποσοστά χρηστών του Διαδικτύου (από 9% στο 38%). Στις μικρές μάλιστα ηλικίες (12 – 18 ετών) το ποσοστό πρόσβασης στο Ιντερνετ είναι 70% – 80%. Μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εντοπίζει μεγαλύτερο πρόβλημα εθισμού στην ελληνική περιφέρεια από το 1% που παρατηρήθηκε σε αντίστοιχη έρευνα που αφορούσε τους εφήβους της πρωτεύουσας.

Ο εθισμός στο Διαδίκτυο φτάνει το 8,2% των εφήβων της περιοχής με το χαμηλότερο ποσοστό να παρατηρείται στη Λάρισα (6%) και το υψηλότερο στον Βόλο (11,7%). Στην πόλη της Καρδίτσας, το 80% των εφήβων χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές και δύο στους τρεις χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο με κυριότερο στόχο τα διαδικτυακά παιχνίδια. Το ποσοστό εθισμού που καταγράφηκε (8,7%) αφορούσε κυρίως αγόρια που πίνουν αλκοόλ και συχνάζουν σε Ιντερνετ καφέ.

Τάσεις απομόνωσης

Εκτός των πιθανών αρνητικών επιπτώσεων στην ψυχική υγεία έχουν διαπιστωθεί και άλλες… παρενέργειες της εξάρτησης από τον υπολογιστή, όπως η μείωση του χρόνου ενός εφήβου με την οικογένεια, τάσεις απομόνωσης, εμφάνιση παχυσαρκίας, μυοσκελετικά προβλήματα, παθήσεις του οφθαλμού, παραμέληση της ατομικής υγιεινής, απουσίες στο σχολείο.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τονίζουν, πάντως, ότι το πρόβλημα δεν πρέπει να επικεντρώνεται στους έφηβους, αφορά και τους ενήλικες για τους οποίους ελλοχεύουν οι ίδιοι κίνδυνοι εξάρτησης (τζόγος, πορνογραφία, διαδικτυακά ραντεβού).

Αδύνατος ο περιορισμός

Καθώς η εξάρτηση από το Διαδίκτυο δεν έχει ακόμη εισέλθει στη βιβλιογραφία της Ψυχικής Υγείας, οι ειδικοί υπογραμμίζουν πως για να θεωρηθεί κάποιο άτομο εξαρτημένο πρέπει -εκτός από το «πολύωρο κόλλημα» στην οθόνη- να πληροί πέντε βασικά κριτήρια.

– Εξιδανίκευση του μέσου. Ο χρήστης θεωρεί υπολογιστή και Διαδίκτυο το σημαντικότερο κεφάλαιο της καθημερινότητάς του.

– Τροποποίηση της διάθεσης. Οι εθισμένοι στα ηλεκτρονικά παιχνίδια εμφανίζουν αυξημένη παραγωγή ντοπαμίνης, νευροδιαβιβαστή του εγκεφάλου, που συνδεέται με την ευχαρίστηση.

– Ανοχή. Σταδιακά γίνεται εντονότερη η ανάγκη για όλο και περισσότερες ώρες χρήσης του υπολογιστή.

– Σύγκρουση. Ενώ έχει γίνει αντιληπτό το πρόβλημα τη εξάρτησης, δεν είναι δυνατός ο περιορισμός της χρήσης.

– Κλιμακωτή ενασχόληση. Σταδιακή μετάβαση σε διαδραστικές διαδικτυακές λειτουργίες (π.χ. chat room, μηχανές κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ.) ή ακόμη και στα αποκαλούμενα κοινωνικά παιχνίδια (π.χ. Second Life) όπου ο χρήστης ζει σε μια «εικονική» διαδικτυακή πραγματικότητα που σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζει την κανονική του ζωή.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

addicted.jpgΣε σοβαρή κατάσταση νοσηλεύεται ένα 14χρονο αγόρι το οποίο ξυλοκοπήθηκε αγρίως σε ένα στρατιωτικά οργανωμένο «κέντρο απεξάρτησης από το Διαδίκτυο» στην Κίνα. Ο μικρός Που Λιανγκ δέχθηκε δεκάδες χτυπήματα από τον διευθυντή του κέντρου στην πόλη Τσενγκντού αλλά και από άλλους τροφίμους. Επιπλέον η μητέρα του κατήγγειλε ότι για τη «θεραπεία» του γιου της είχε πληρώσει 517 ευρώ. Πριν από λίγες ημέρες ένα 15χρονο αγόρι ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου σε άλλο κέντρο τέτοιας απεξάρτησης.

Ωχ, ωχ τελευταία δεν αισθάνομαι πολύ καλά…

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

Άρθρο των New York Times, επισημαίνει αλλοιώσεις στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων. «Υπήρχε μια εποχή», αναπολεί η συντάκτρια του εν λόγω άρθρου, «πριν αρχίσουμε να βλέπουμε παλιά επεισόδια του «The Wilde» κάθε βράδυ, που συμπεριφερόμασταν σαν τυπική οικογένεια». Μια εποχή που οι οικογένειες δειπνούσαν μαζί. Που οι γονείς μιλούσαν στα παιδιά τους. Που έβγαιναν τα Σαββατοκύριακα έξω. Που κάποιος έπλενε πιάτα ή ρούχα. Μέχρι που ο κόσμος άρχισε να εθίζεται στις τηλεοπτικές σειρές, περνώντας αρχικά ολόκληρα Σαββατοκύριακα κι έπειτα κάθε βράδυ αργά, ενίοτε μέχρι το χάραμα στον καναπέ βλέποντας ατέλειωτους κύκλους ξένων δημοφιλών σειρών. Κι όποιος μπαίνει στον φαύλο αυτό κύκλο δύσκολα βγαίνει. Ακόμη και οι άνθρωποι που επαίρονταν ότι δεν βλέπουν τηλεόραση. Και που εξακολουθούν να μη βλέπουν. Ούτε ειδήσεις. Αλλά βλέπουν μανιωδώς βίντεο.

Από την επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή

Να δηλώσω λοιπόν εθισμένη και στις ξένες τηλεοπτικές σειρές. Ξεκίνησα από Lost & Desperate Housewives αλλά πλέον η λίστα είναι τεράστια: όλοι οι κύκλοι CSI, (Las Vegas, Miami, NY), Weeds, Bones, Dexter, Prison Break, Cold case, Criminal Minds,Private Practice, το πιο πρόσφατο Nurse Jackie και το πιο αγαπημένο όλων Grey’s Anatomy.

Απορώ δε με αυτούς που συνεχίζουν να παρακολουθούν ελληνικά σήριαλ…

Τώρα που βλέπω τον κατάλογο απορώ και πως προλαβαίνω να γράφω και το blog…

Comments 0 σχόλια »

couch.jpgΗ διευκόλυνση της πρόσβασης των παιδιών στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ επηρεάζει τη συμπεριφορά τους και έχει επιπτώσεις στην υγεία τους, σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ν. Μεξικού στις ΗΠΑ. Τα παιδιά περνούν κατά μέσο όρο 6 ώρες ημερησίως βλέποντας τηλεόραση και σερφάροντας στο Διαδίκτυο, χρόνος που είναι μεγαλύτερος από αυτόν που περνούν μέσα στο σχολείο. Οι υπεύθυνοι της έρευνας εκτιμούν ότι η ενασχόληση αυτή αυξάνει τις βίαιες συμπεριφορές, την πιθανότητα εθισμού στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, τις πιθανότητες μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και της παχυσαρκίας. Συνιστούν δε στους γονείς να περιορίσουν την ενασχόληση των παιδιών με την τηλεόραση και το Διαδίκτυο σε λιγότερες από δύο ώρες ημερησίως.

Ελεύθερος Τύπος

Comments 0 σχόλια »

shut_down.jpgΟ επικεφαλής της πιο δημοφιλούς στον κόσμο μηχανής αναζήτησης συμβούλευσε τους φοιτητές να μην «κολλάνε» στον ψηφιακό κόσμο, να κλείσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους και να κάνουν πραγματικές ανθρώπινες διασυνδέσεις και όχι μέσω Ίντερνετ.

Η μάλλον απρόσμενη προτροπή έγινε από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο Έρικ Σμιτ, σε ομιλία του σε χιλιάδες πτυχιούχους του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Όπως είπε στους φοιτητές, αν θέλουν να καταλάβουν τι πραγματικά είναι σημαντικό γι’ αυτούς, πρέπει να…γίνουν «αναλογικοί», αντί για «ψηφιακοί».

«Κλείστε τον κομπιούτερ σας και το κινητό τηλέφωνό σας, αν πρόκειται πραγματικά να ανακαλύψετε τι είναι αληθινά ανθρώπινο γύρω μας. Τίποτε δεν είναι καλύτερο από το να κρατάτε το χέρι του εγγονού σας, καθώς κάνει τα πρώτα του βήματα», είπε χαρακτηριστικά ο Σμιτ, που έχει διδακτορικό από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ.

Μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στο μέλλον, κάλεσε τους φοιτητές να είναι ευέλικτοι στη ζωή τους και να μη διστάζουν να κάνουν λάθη και να μαθαίνουν από αυτά. Συγκρίνοντας τη δική του γενιά με τη νέα «γενιά του Google και του Facebook», είπε ότι στο παρελθόν οι άνθρωποι περνούσαν τον χρόνο τους προσπαθώντας να κρύψουν τις πιο ενοχλητικές τους στιγμές, ενώ σήμερα οι νέοι καταγράφουν και δημοσιοποιούν τα πάντα στο διαδίκτυο (στο YouTube, σε blogs κλπ).

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

junkie1.jpgΚαχεξία, απομόνωση και κατάθλιψη. Αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα του εθισμού στο Διαδίκτυο, ενός φαινομένου που τείνει να πάρει ιδιαίτερα επικίνδυνες διαστάσεις στη χώρα μας. Στην Ελλάδα, εθισμό στο Διαδίκτυο έχει αναπτύξει το 8,2% των νεαρών χρηστών, ποσοστό που κρίνεται από τους ειδικούς ιδιαίτερα υψηλό. Είναι ενδεικτικό ότι στη Νορβηγία το ποσοστό των εθισμένων εφήβων δεν ξεπερνάει το 2%, στην Ιταλία φτάνει το 5,4% και στην Κίνα κυμαίνεται μεταξύ 2,4% και 5,52%.

Αυτά τα στοιχεία παρέθεσαν χθες οι ειδικοί γιατροί, με αφορμή το 6ο Πανελλήνιο Παιδοψυχιατρικό Συνέδριο που διοργανώνουν στην Αθήνα από τις 15 έως τις 17 Μαΐου η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας και η Ενωση Ψυχιάτρων Παιδιών και Εφήβων. Οπως τόνισαν οι παιδοψυχίατροι, το υψηλό ποσοστό εθισμένων εφήβων που καταγράφεται στη χώρα μας ίσως να εξηγείται από τον τρόπο «ψηφιακού αλφαβητισμού» των παιδιών στην Ελλάδα, ο οποίος ξεκίνησε κυρίως μέσα από την εμπειρική απασχόληση και όχι ως αποτέλεσμα συντονισμένης μαθησιακής διαδικασίας. Για το λόγο αυτό τόνισαν τη σημασία της έγκαιρης εισαγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη μαθησιακή διαδικασία ώστε η γνωριμία με τις νέες τεχνολογίες να γίνεται σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με ισορροπημένη παρουσίαση και έγκαιρη ανίχνευση παθολογικών σημείων και συμπτωμάτων.

Οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι ο εθισμός αφορά κυρίως αγόρια που παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια, με μέσο όρο καθημερινής χρήσης 5,5 ώρες. Ως ομάδες υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη εθισμού στο Διαδίκτυο καταγράφονται οι φοιτητές και οι έφηβοι.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων