Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παρεπόμενα των όρων χρήσης του Facebook, είναι ότι δεν “πεθαίνεις” ποτέ. Σε αντίθεση λ.χ. με λογαριασμούς e-mail όπως αυτούς του Gmail που απενεργοποιούνται μετά από εννέα μήνες αδράνειας, τα προφίλ στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης δεν σβήνουν. Εκπρόσωπος του Facebook δήλωσε προς την Φορ ότι πολιτική της εταιρείας είναι, όποτε γνωστοποιείται ότι ένας χρήστης έχει πεθάνει, να κρύβονται στοιχεία του προφίλ του, προς προστασίαν της μνήμης του, να αποσύρεται το όνομά του από τις ομάδες συζήτησης στις οποίες αυτός ανήκε κ.ο.κ.Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να γνωστοποιήσει των αριθμό των προφίλ τα οποία έχουν περιέλθει σε memorial mode, ενώ οι ισχυρισμοί του διαψεύδονται έμπρακτα από έναν Άγγλο συμμετέχοντα της ομάδας συζήτησης που έχει ήδη δημιουργηθεί για αυτό το θέμα, και ο οποίος αναφέρει ότι επικοινώνησε τρις με το Facebook για να κλείσει τον λογαριασμό του νεκρού πατέρα του, χωρίς να τα καταφέρει.
Και τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ. Ποιος είναι ο δικαιούχος της μεταθανάτιας χρήσης ενός λογαριασμού στο Facebook; Τα σχετικά δικαιώματα κληρονομούνται από την ίδια την εταιρεία ή από τους συγγενείς του νεκρού χρήστη; Ισχύει εν προκειμένω το δίκαιο των ΗΠΑ, όπου εδρεύει η εταιρεία, ή το δίκαιο της χώρας του χρήστη; Πώς θα βρεθεί το password του μακαρίτη; Θα πρέπει άραγε κανείς να προνοεί να το καταγράφει στη διαθήκη του μαζί με τις λοιπές του τελευταίες επιθυμίες; Το βέβαιο είναι ότι δεν θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρις ότου το Facebook μεταβληθεί σε χώρο φιλοξενίας χιλιάδων “άταφων” ψηφιακώς ψυχών.
Άρθρα (RSS)