Άρθρα με ετικέτα “κοινωνικά δίκτυα”
 Οργιώδεις συζητήσεις, καταιγιστικές αναρτήσεις και απανωτά σχόλια στο Διαδίκτυο προκαλεί ανάμεσα στους Ελληνες πολίτες η οικονομική κρίση και η αντιμετώπισή της. Το σύνθημα είναι ένα: «Αφήστε την γκρίνια και συνασπιστείτε σε ομάδες».
Τα πρώτα δείγματα είναι εδώ. Δεν είναι μόνο οι online εκστρατείες του τύπου «να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών από 300 σε 200» ή «να ζήσουν οι Ελληνες βουλευτές με 100.000 ευρώ». Είναι και οι κινήσεις πολιτών ενάντια στο ακριβό κόστος ζωής και οι τρόποι αντιμετώπισης της νέας κατάστασης πραγμάτων.
Της Λίνας Γιάνναρου στην Καθημερινή
«Οργανωθείτε γιατί χανόμαστε». Ταιριαστή για τη χώρα μας η παραπάνω παραλλαγή του τίτλου του βιβλίου του γκουρού του μάρκετινγκ Σεθ Γκόντιν, «Οργανώνοντας τους ανοργάνωτους», όπου με παραστατικό τρόπο περιγράφεται το πώς παράγεται αξία από τη δικτύωση. Υποστηρίζει με άλλα λόγια: «Αφήστε την γκρίνια και συνασπιστείτε σε ομάδες – έτσι μπορείτε να προωθήσετε και να ενδυναμώσετε ανθεκτικές ιδέες». Γιατί όχι: η έξοδος από την κρίση στην Ελλάδα μπορεί να κρύβεται στις οργιώδεις συζητήσεις στο twitter, στις καταιγιστικές αναρτήσεις στα γκρουπ του facebook, στα απανωτά ποστ των μπλογκ. Προς το παρόν, βέβαια, η δυναμική των εγχώριων social media μοιάζει με καράβι που παρασύρεται από τα κύματα, χωρίς αέρα στα πανιά του. Οχι όμως για πολύ, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί. Αν μέχρι σήμερα η απειρία μας γύρω από τα νέα μέσα, αλλά και η παράλυση που προκαλεί ο θυμός από τις τελευταίες εξελίξεις, μας έχουν εγκλωβίσει στη ρητορική της γκρίνιας, και μάλιστα της μοναχικής γκρίνιας (χρήστες-μόνοι-στο κομπιούτερ-βρίζουν), δεν αργεί ο καιρός -λένε οι γνωρίζοντες- που θα αντιληφθούμε τη δύναμη που κρύβεται στα δίκτυά μας.
Τα πρώτα δείγματα είναι εδώ. Δεν είναι μόνο οι online εκστρατείες τύπου «να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών από 300 σε 200» ή «να ζήσουν οι Ελληνες βουλευτές με 100.000 ευρώ», αρκετά ευφάνταστες και εύηχες για να συγκεντρώσουν την υποστήριξη εκατοντάδων χρηστών του facebook (κυρίως). Ούτε βέβαια οι προτάσεις για «άμεση μείωση του κόστους των εξοπλισμών» και «κατάργηση του 13ου-16ου μισθού των υπαλλήλων της Βουλής» που όσο εύλογα αιτήματα κι αν εκφράζουν, κανείς δεν περιμένει ότι θα εισακουσθούν. Είναι κυρίως οι προσπάθειες που «κτίζουν» αντί να καταστρέφουν – ή σωστότερα που καταστρέφουν κτίζοντας παράλληλα και κάτι άλλο.
– Είναι για παράδειγμα οι άοκνες προσπάθειες Ελλήνων του εξωτερικού, όπως του Ηλία Νικολακόπουλου από το Σουλτανάτο του Ομάν, που προσπαθεί να δημιουργήσει κίνημα αλληλεγγύης προς τη χώρα μας ενισχύοντας το προφίλ της στο εξωτερικό.
– Είναι το It’s All Greek 2 Me, το σάιτ κοινωνικής δικτύωσης που έχει δημιουργήσει ο web developer Στάθης Καλογερόπουλος, που στοχεύει στο να είναι κάτι παραπάνω από «το φραπέ, σουβλάκι και ο μουσακάς του Ιντερνετ», αλλά «μια θετική ματιά στη σύγχρονη Ελλάδα αλλά και με κριτική για όλα αυτά που τα τελευταία 30 χρόνια μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση».
– Είναι τα ποστ για τις 13 τομές που θα πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια που θα μας δώσουν προοπτική για έξοδο από την κρίση, στο μπλογκ του ειδικού σε θέματα επικοινωνίας, δημοσίων σχέσεων και νέων μέσων Στάθη Χαϊκάλη.
– Είναι το e-health.gr, δημιούργημα του Νίκου Παπαχρήστου, Τεχνολόγου Ιατρικών Εργαστηρίων AΤΕΙ Θεσσαλονίκης, αλλά και η δράση της Κάθυ Αποστολίδη ή epatient, πρώην καρκινοπαθούς που επιβίωσε και έβαλε στόχο ζωής τη βελτίωση του χώρου της υγείας μέσα από την ανταλλαγή εμπειριών και την κατάθεση προτάσεων από τους χρήστες του Ιντερνετ.
«Ο έλεγχος του εκτροχιασμού στο κόστος αναμένεται να φέρει δυσάρεστες συνέπειες. Η κινητοποίηση των πολιτών, όπως φαίνεται και στις προωθημένες ψηφιακά κοινωνίες, είναι προϋπόθεση για τη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας, όπου ο χρήστης υπηρεσιών υγείας και ο ασθενής είναι ενεργοί πολίτες, ελέγχουν τη βιομηχανία υγείας/ευεξίας καθώς και την πολιτική, μιντιακή εξουσία», όπως γράφει και ο Στάθης Χαϊκάλης.
– Είναι βέβαια και το open tourism (opentourism.gr), «μία πρωτοβουλία από ανθρώπους που αγαπούν και ασχολούνται με τον τουρισμό, ώστε να αποτελέσει σημείο αναφοράς και ανοιχτού διαλόγου για τον κλάδο του τουρισμού και όλα τα σχετικά θέματα που προκύπτουν».
– Είναι και το Smart Business, το γκρουπ για τη νεανική επιχειρηματικότητα και την καινοτομία στο δίκτυο επαγγελματιών LinkedIn, που έχει γίνει βήμα για δεκάδες νέους με ιδέες και προτάσεις ανάπτυξης.
– Μην ξεχνάμε την επιτυχία που είχε η εκστρατεία για να ανοίξει το ελληνικό δημόσιο τα δεδομένα του σε όλους τους Ελληνες πολίτες (www.publicdata.gr), αλλά και τη «δουλειά» που γίνεται από την Ενωση Πολιτών για την Παρέμβαση, μια μη κερδοσκοπική ομάδα που στόχο έχει την «προώθηση του ουσιαστικού εκσυγχρονισμού της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πράγμα που μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την αναζωογόνηση της ατροφικής στην Ελλάδα κοινωνίας πολιτών».
– Είναι και μικρές, ατομικές προσπάθειες, με μεγαλύτερο αντίκτυπο από αυτόν που θα περίμεναν εξαρχής. Οπως το γκρουπ στο facebook «κάτω από 15 ευρώ». Υπάρχει αλήθεια καλό φαγητό στην Αθήνα με κάτω από 15 ευρώ το άτομο; Η ανταπόκριση αποκαλύπτει τη διάθεση ανταλλαγής πληροφοριών στον τομέα αυτό, εποικοδομητικής συζήτησης. Ή του γκρουπ των «καλών ειδήσεων». «Ως εδώ με τις ειδήσεις που απαξιώνουν την ανθρώπινη φύση, κινδυνολογούν και καταστροφολογούν, που εστιάζουν σε αυτό που ματαιώνεται, που δεν λειτουργεί, που αποτυγχάνει», γράφει η δημιουργός του. «Ας μιλήσουμε για εκείνο που γίνεται καλά, το αισιόδοξο».
Οπως είναι φανερό, δεν χρειαζόταν η παραίνεση από την Πολιτεία για να ξεκινήσει η δημόσια διαβούλευση για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Οι ζυμώσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, πυκνώνουν και φουντώνουν σε κάθε γωνιά του ελληνικού Ιντερνετ, σε πείσμα της ελληνικής γκρινιάρικης «φύσης». Κι αν ακόμα το φιτίλι δεν έχει ανάψει, είναι θέμα χρόνου να φυσήξει αέρας στα πανιά μας, να γράψουν ιστορία οι δικτυακές παρέες.
0 σχόλια »
 Ιστοσελίδα γνωριμιών εγκαινίασε διαδικτυακή τράπεζα σπέρματος και ωαρίων, στην οποία τα μέλη της μπορούν να αναζητήσουν το… ιδανικό γενετικό υλικό για τους απογόνους τους.
Η ιστοσελίδα BeautifulPeople.com θα μπορούσε να είναι μία από τις δεκάδες διαδικτυακές υπηρεσίες γνωριμιών, με τη διαφορά ότι για να είναι κάποιος μέλος της, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να είναι και όμορφος/η, σύμφωνα με τους ψήφους των υπόλοιπων μελών. Αυτό το χαρακτηριστικό ήταν και ο λόγος που η υπηρεσία προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης στην αρχή λειτουργίας, αλλά και μετά την απαγόρευση πρόσβασης σε 5.000 μέλη της που είχαν βάλει κιλά μετά τις διακοπές. Εξηγώντας τη συγκεκριμένη ενέργεια, ο ιδρυτής του Beautiful People, Ρόμπερτ Χίντζε είχε δηλώσει: «Το να αφήσουμε τους χοντρούληδες να περιφέρονται στην ιστοσελίδα απειλεί το επιχειρηματικό μας μοντέλο και την κεντρική ιδέα ύπαρξης της υπηρεσίας μας».
Η ιστοσελίδα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, δημιουργώντας μια υπηρεσία που επιτρέπει στα μέλη και μη-μέλη να αξιολογήσουν τα ιδανικά χαρακτηριστικά ενός μωρού. Πίσω από τη νέα πρωτοβουλία δεν υπάρχει κάποιο οικονομικό όφελος για την υπηρεσία, σύμφωνα με στελέχη του Beautiful People. «Κάθε γονιός θα ήθελε το παιδί του να είναι προικισμένο με διάφορες αρετές και χαρακτηριστικά, με την ομορφιά να περιλαμβάνεται σε αυτές. Για ένα site του οποίου τα μέλη ανταγωνίζονται τον Μπραντ Πιτ και την Αντζελίνα Τζολί σε ομορφιά, υπάρχει προφανώς αυξημένη ζήτηση για μια τέτοια υπηρεσία», σχολίασε ο γενικός διευθυντής, Γκρέγκ Χότζ.
Ο Χίντζε συμπλήρωσε ότι αρχική σκέψη ήταν να περιοριστεί η χρήση της υπηρεσίας μόνο στα όμορφα μέλη του site. «Σκεφτήκαμε όμως ότι τελικά, ακόμη και οι άσχημοι, θα ήθελαν να φέρουν όμορφα παιδιά στον κόσμο και ότι δεν μπορούμε να είμαστε εγωιστές με τα γονίδιά μας». Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, το Beautiful People έχει περισσότερα από 600.000 μέλη από 190 χώρες, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη νέα υπηρεσία για να γνωρίσουν άλλα μέλη που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν οικογένεια.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες Mashable
0 σχόλια »
 «Ανεπιθύμητοι» φαίνεται να είναι πολλοί γονείς στα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης στα οποία συμμετέχουν τα παιδιά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα από τα τέσσερα αντίστοιχα γκρουπ στο Facebook με τον τίτλο «For the love of god- don΄t let parents join Facebook», το οποίο έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον 8.416 μελών. Ανάμεσά τους, μαθητές και φοιτητές που προσπαθούν να σταματήσουν την ένταξη των γονιών στο Διαδίκτυο και ιδιαίτερα εκείνων που «κατασκοπεύουν» τα παιδιά τους.
Παίρνουν μέτρα
Με τον αριθμό των γονιών που φτιάχνουν λογαριασμό στο Facebook να αυξάνεται, οι μικροί «Facebookers» ψάχνουν να βρουν τρόπους για να κρυφτούν από το «άγρυπνο βλέμμα» τους. Σύμφωνα με τον κ. Στρέτζο, ένας τρόπος για να «προστατευτούν» είναι να περιορίσουν τις πληροφορίες στο προφίλ τους, αλλάζοντας για παράδειγμα ορισμένες ρυθμίσεις ή να «μετακομίσουν» σε διαφορετικό ιστότοπο. «Τα παιδιά μεγαλώνοντας διαφοροποιούνται από τη γονεϊκή κουλτούρα και κάθε γενιά έχει τον δικό της κόσμο και τους δικούς της κώδικες. Ο,τι συμβαίνει στη ζωή, ισχύει και στο Διαδίκτυο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο διακρίνεται κι εκεί η τάση των παιδιών να έχουν τον δικό τους χώρο» υποστηρίζει ο κοινωνιολόγος.
Στην αρχή, η «εισβολή» των γονέων στο Διαδίκτυο χαιρετίστηκε θετικά. Πολλοί θεώρησαν πως μία τέτοια κίνηση ήταν αρκετά «πρωτοποριακή», μιας και γονείς και λοιποί συγγενείς έρχονταν κοντά στους νέους και μιλούσαν ανοιχτά μαζί τους. Δεν πέρασε πολύς καιρός όμως και τα αποτελέσματα τέτοιων επαφών κάνουν την εμφάνισή τους στο σάιτ myparentsjoinedfacebook.com. Εκεί θα δει κανείς να καταγράφονται καυστικά σχόλια και παρατηρήσεις γονέων με στόχο τη… συμμόρφωση και νουθεσία των τέκνων τους. «Μπήκαν οι γονείς σου στο Facebook; Συγχαρητήρια, μόλις καταστράφηκε η ζωή σου και επίσημα!» είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα στην αρχική σελίδα. Λίγο πιο κάτω παρουσιάζονται τα πρώτα μηνύματα «λογοκρισίας», καθώς και παρακάλια γονιών στα αιτήματα φιλίας προς τα παιδιά τους. «Κάνε με φίλη σου, ακόμα κι αν είμαι η μαμά σου, σε παρακαλώ…» γράφει η κυρία Β.
TA NEA
0 σχόλια »
 Το 22% του χρόνου που ξοδεύουμε «σερφάροντας» κάθε μήνα στο Διαδίκτυο, τον περνάμε συνδεδεμένοι σε κάποια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το YouTube.
Η διείσδυση των λεγόμενων social media στον ψηφιακό κόσμο είναι τόσο μεγάλη, ώστε η επισκεψιμότητά τους μεγαλώνει με εντυπωσιακό ρυθμό. Μόνο το τελευταίο 12μηνο, ο αριθμός των χρηστών που επισκέπτονται τα κοινωνικά δίκτυα αυξήθηκε κατά 24%.
Όπως καταδεικνύει έρευνα που διενήργησε η εταιρεία Nielsen, τα 3/4 των διαδικτυακών χρηστών από όλο τον κόσμο μπαίνουν έστω και για λίγα λεπτά κάθε μέρα σε μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Είναι η πρώτη φορά στην -βραχύβια- ιστορία του Παγκόσμιου Ιστού που συμβαίνει αυτό. Το εν λόγω στοιχείο επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι χρήστες του Διαδικτύου επιθυμούν να διαδραματίσουν ρόλο «παραγωγού περιεχομένου» και όχι παθητικού δέκτη – δυνατότητα που παρέχουν εγγενώς τα social media.
Όπως προκύπτει από την έρευνα, οι διαδικτυακοί χρήστες ξοδεύουν συνολικά 110 δισεκατομμύρια λεπτά στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης κάθε μήνα, με το Facebook να κρατά τα «σκήπτρα».
Είναι χαρακτηριστικό ότι για κάθε 4,5 λεπτά που περνάμε στον Παγκόσμιο Ιστό, αφιερώνουμε το ένα για να στείλουμε μηνύματα σε site όπως το Facebook, να διαβάσουμε μια ανάρτηση στο αγαπημένο μας μπλογκ ή να δούμε ένα βίντεο στο YouTube.
Μέσα σε διάστημα ενός έτους, διπλασιάστηκε ο χρόνος παραμονής των χρηστών στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Τον Απρίλιο, οι χρήστες του Παγκόσμιου Ιστού πέρασαν σχεδόν έξι ώρες «σερφάροντας» στα social media, έναντι 3,5 ωρών τον Απρίλιο του 2009.
Τον τίτλο της πιο «δικτυωμένης» χώρας στον κόσμο (στα social media) απέσπασε η Βραζιλία. Το 86% των Βραζιλιάνων χρηστών του Ίντερνετ επισκέπτονται ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Οι Αυστραλοί, από την άλλη, είναι «πρωταθλητές» στο χρόνο παραμονής στα social media. Τον Απρίλιο πέρασαν κατά μέσο όρο 7 ώρες και 20 λεπτά σε κάποια από αυτές τις ιστοσελίδες, με τους Βραζιλιάνους να ακολουθούν με 5 ώρες μηνιαίως.
Το πιο δημοφιλές διαδικτυακό κοινωνικό δίκτυο είναι το Facebook. Σύμφωνα με την έκθεση της Nielsen, οι χρήστες του Ίντερνετ ξοδεύουν στο Facebook περισσότερη ώρα από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι εντυπωσιακό ότι σχεδόν μισό δισεκατομμύριο χρήστες αφιερώνουν έξι ώρες το μήνα για να «σερφάρουν» σε αυτή την ιστοσελίδα.
Το Facebook σημειώνει ρεκόρ επισκεψιμότητας στη γειτονική Ιταλία. Τα 2/3 των Ιταλών που «σερφάρουν» στο Ίντερνετ επισκέπτονται το σάιτ κάθε μήνα.
Σε περίοπτη θέση βρίσκεται και το YouTube, ο «βασιλιάς» των βίντεο. Η comScore, η εταιρεία που μετρά την «κίνηση» στο Ίντερνετ, ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οι χρήστες του Ίντερνετ παγκοσμίως βλέπουν στο YouTube 13 δισεκατομμύρια βίντεο κάθε μήνα. Το Facebook, με τη σειρά του, ανακοίνωσε ότι οι χρήστες του παρακολουθούν 2 δισεκατομμύρια βίντεο μηνιαίως.
Υπάρχουν, όμως, και ειδικές προτιμήσεις, ανάλογα με τη χώρα στην οποία ζουν οι χρήστες του Διαδικτύου. Στη Βραζιλία, για παράδειγμα, πολύ ψηλά στην λίστα με τα social media βρίσκεται το Orkut, μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης που ανήκει στη Google. Οι χρήστες της είναι Βραζιλιάνοι κατά 51%, Ινδοί κατά 20% και κάτοικοι των Η.Π.Α. κατά 17,8%.
Παράλληλα, φαίνεται ότι το Google, η μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης στον Παγκόσμιο Ιστό, «άνοιξε δρόμους» στην online πρόσβαση. Σύμφωνα με τη Nielsen, το 82% των χρηστών του Διαδικτύου παγκοσμίως επισκέπτονται το σάιτ κάθε μήνα και ξοδεύουν κατά μέσο όρο 1 λεπτό και 20 δευτερόλεπτα σε κάθε τους αναζήτηση.
Οι υπόλοιπες ιστοσελίδες που απαρτίζουν το «top 10» των πιο δημοφιλών κοινωνικών δικτύων είναι το MSN, το Bing, το Yahoo, το AOL, το eBay και η ιστοσελίδα της Apple.
Τα Νέα
0 σχόλια »
 Μια νέα ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, στα πρότυπα του Facebook, δημιούργησε μια κρατική υπηρεσία στο Χονγκ Κονγκ, η οποία πηγαίνει το Διαδίκτυο ένα βήμα πιο μπροστά και, συγκεκριμένα, στη μετά θάνατον ζωή. Το memorial.gov.hk είναι ένα σάιτ που φιλοξενεί τα προφίλ των νεκρών, που δημιουργούν οι φίλοι και οι συγγενείς τους.
Από την περασμένη εβδομάδα, οι συγγενείς και οι φίλοι των θανόντων, που ζουν στην «χάι τεκ» πόλη των 7 εκατομμυρίων κατοίκων, μπορούν να χρησιμοποιούν έναν νέο τρόπο απότισης φόρου τιμής στους νεκρούς τους: μια ιστοσελίδα που τους δίνει τη δυνατότητα να δημιουργούν και να κρατούν ενεργά τα προφίλ των αγαπημένων τους πρόσωπων, σαν να ζούσαν.
Δημιουργός της ιστοσελίδας είναι η κυβερνητική Υπηρεσία Τροφίμων, Περιβάλλοντος και Υγιεινής του Χονγκ Κονγκ, που έχει υπό την εποπτεία της τα δημόσια νεκροταφεία και τα αποτεφρωτήρια της πόλης. Η δημιουργία της κόστισε 128 χιλιάδες δολάρια και η δομή της δεν διαφέρει πολύ από αυτή του Facebook.
Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν μεταξύ των διαφόρων θεμάτων (layouts) που θα έχει η σελίδα του νεκρού και να διαλέξουν, επίσης, τη… μουσική υπόκρουση του προφίλ. Μετά τη δημιουργία του λογαριασμού, μπορούν ανά πάσα στιγμή να «ανεβάζουν» φωτογραφίες και βίντεο των νεκρών και να ανανεώνουν το προφίλ τους.
Η πρόσβαση στο προφίλ μπορεί να είναι ανοικτή σε όλους τους χρήστες του Ίντερνετ ή περιορισμένη. Να γίνεται, δηλαδή, κατόπιν πρόσκλησης που θα απευθύνεται αποκλειστικά σε φίλους και συγγενείς του αποβιώσαντος.
Επίσης, οι «ιδιοκτήτες» των προφίλ μπορούν να επιλέξουν αν θα λαμβάνουν υπενθυμίσεις για τα… γενέθλια του μακαρίτη, αλλά και για την «επέτειο θανάτου του». Υπάρχει, ακόμη, η δυνατότητα αυτόματης αποστολής προσκλήσεων στους χρήστες, προκειμένου να αφήσουν «μηνύματα μνήμης» στον «Τοίχο» του μακαρίτη.
Μπορεί στους δυτικούς όλα αυτά να φαντάζουν αλλόκοτα, ωστόσο για τους Κινέζους η «κουλτούρα του θανάτου» αποτελεί μέρος της καθημερινότητας. Δυο φορές το χρόνο διοργανώνουν ειδικές τελετές για να τιμήσουν τους νεκρούς τους· όχι μόνο αυτούς που «έφυγαν» πρόσφατα, αλλά και όλους τους προγόνους τους, αιώνες πίσω.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Τροφίμων, Περιβάλλοντος και Υγιεινής, το memorial.gov.hk «δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει τις παραδοσιακές πρακτικές απότισης φόρου τιμής στους θανόντες». Ωστόσο, φιλοδοξεί να λειτουργεί συμπληρωματικά, επιτρέποντας στους ανθρώπους να τιμούν τους νεκρούς τους από οποιοδήποτε σημείο και οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, «με έναν θερμό, προσωποποιημένο τρόπο», κάνοντας μόνο ένα «κλικ».
Η χρήση της ιστοσελίδας είναι δωρεάν, αλλά «αφορά» μόνο ανθρώπους που έχουν ταφεί ή αποτεφρωθεί σε κρατικές εγκαταστάσεις.
Φυσικά, ο αντίλογος είναι έντονος. Ο Γου Κουοκ Κιν, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με στεφάνια για κηδείες, τάσσεται υπέρ των παραδοσιακών τελετουργιών. «Δεν χρειάζεται να λειτουργεί αυτή η ιστοσελίδα. Αντίθετα, η κυβέρνηση θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή περισσότερων δημόσιων χώρων ταφής», δήλωσε στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης.
Ορισμένοι επικριτές της υπηρεσίας υποστηρίζουν ότι το σάιτ «δεν αποτελεί έντιμο τρόπο σεβασμού προς τους νεκρούς», ενώ άλλοι θεωρούν ότι «μοιάζει με βιντεοπαιχνίδι». Υπάρχουν, όμως, και οι υπέρμαχοι: «Εκείνοι που πεθαίνουν, αποκτούν, πλέον, κάτι που τους ανήκει στο Διαδίκτυο», λέει ο Κιτ Φαν, περιμένοντας το λεωφορείο έξω από ένα γραφείο τελετών στο Χονγκ Κονγκ. «Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν θα εξακολουθούν να πηγαίνουν στις κηδείες», προσθέτει.
Τα Νέα
0 σχόλια »
 Η Αθηνά Πάνου είναι πολιτική μηχανικός και έχει ως χόμπι τη ζαχαροπλαστική. «Μ’ αρέσει να μαγειρεύω και περισσότερο να φτιάχνω γλυκά. Πειραματίζομαι, ψάχνω για συνταγές, ξεσκονίζω το Διαδίκτυο για να ανακαλύψω καινούργια πράγματα -δημιούργησα, μάλιστα, τη δική μου ιστοσελίδα ζαχαροπλαστικής (sugarbuzz.gr). Κάποτε, αναζητώντας μια συνταγή, έπεσα πάνω σ’ ένα food blog (ιστολόγιο που ασχολείται με τη μαγειρική), όπου μια κοπέλα περιέγραφε τι βρήκε μέσα στο δέμα που της είχε στείλει μια άγνωστη φίλη από τη Γαλλία, την οποία είχε γνωρίσει μέσα από το foodieexchange.ning.com -μια ιστοσελίδα μαγειρικής. Περίεργη, έκανα κλικ πάνω στη διεύθυνση. Και έτσι, ανακάλυψα τον οδηγό ανταλλαγής προϊόντων!». Το συγκεκριμένο σάιτ απευθύνεται σε όσους αγαπούν το φαγητό και την τέχνη της μαγειρικής και είναι το μοναδικό που ενθαρρύνει την «κινητικότητα» των εθνικών προϊόντων κάθε κράτους μεταξύ ανθρώπων που διαμένουν σε διαφορετικές χώρες -πολλές φορές και ηπείρους. Ο καθένας μπορεί να γραφτεί ως μέλος, δωρεάν, δίνοντας μια διεύθυνση e-mail. Στη συνέχεια, περιγράφει σε ένα μικρό κείμενο τα προϊόντα που παράγει η χώρα του και που μπορεί να στείλει με απλό ταχυδρομείο σε όποιον το ζητήσει. Η Εβελιν, μια Καναδή από το Κεμπέκ, είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την ιδέα του συγκεκριμένου σάιτ: «Είχα γνωρίσει μια μπλόγκερ, τη Ναταλί, από το Τέξας. Μια μέρα έλαβα ένα e-mail όπου με ρωτούσε αν θα μπορούσα να της στείλω ένα συγκεκριμένο μίγμα καναδέζικου ζωμού, που δεν έβρισκε πουθενά στο Τέξας. Σε αντάλλαγμα, είπε ότι θα μου έστελνε κι αυτή κάτι. Λίγο καιρό μετά, η Ναταλί έλαβε το πακέτο με το μίγμα ζωμού κι εγώ έλαβα ένα δικό της δέμα που περιείχε ένα σωρό καλούδια από τη χώρα της. Ενθουσιάστηκα! Κάπως έτσι πήρα την απόφαση να δημιουργήσω ένα σάιτ, μέσω του οποίου θα έρθουν κι άλλοι σ’ επαφή, ανταλλάσσοντας εθνικά και τοπικά προϊόντα, που είναι δύσκολο να βρεθούν σε άλλες χώρες».
Οι οδηγίες είναι απλές: Αφού δύο ή περισσότεροι χρήστες του σάιτ έρθουν σ’ επαφή και ανταλλάξουν διευθύνσεις, καθορίζουν ποια προϊόντα θα αποστείλει ο καθένας. Στη συνέχεια, πρέπει να ετοιμάσουν το δέμα, που θα πρέπει να περιέχει προϊόντα αξίας δέκα δολαρίων το πολύ (περίπου 8,50 ευρώ ), συσκευασμένα έτσι ώστε να μην αλλοιωθούν με το ταχυδρομείο. «Εγώ έλαβα αιτήματα ανταλλαγής από τρεις Αμερικανίδες που ήθελαν ελληνικά προϊόντα», αφηγείται την εμπειρία της η Αθηνά. «Ετσι έστειλα σε κάθε μία από ένα πακετάκι με πατέ ελιάς, ούζο, δάκρυα μαστίχας, λουκούμια, κρόκους Κοζάνης, μαντολάτο. Αυτές μου έστειλαν αλεύρι καρύδας, φιστικοβούτυρο, αποξηραμένα βότανα, σιρόπι σφενδάμου. Το μυστικό είναι να προσέχεις το βάρος του πακέτου (προτιμότερες είναι οι μίνι συσκευασίες). Ετσι, χρεώνεσαι μόνο τα έξοδα αποστολής αφού, στην ουσία, δίνεις προϊόντα 10 ευρώ και παίρνεις προϊόντα της ίδιας αξίας. Το σπουδαιότερο; Διαφημίζεις τη χώρα σου με τον καλύτερο τρόπο! Οι κοπέλες λάτρεψαν το ούζο και τα λουκούμια μας!».
ΕΝΕΤ
0 σχόλια »
 ΠΡΙΝ ΑΠΟ 15 χρόνια η Πρινς Σιγκάλα έχασε τα παιδιά της στο Μοντκλέρ της Καλιφόρνιας. Σήµερα τα ξαναβρίσκει χάρις στο Facebook.
Τον Οκτώβριο του 1995 ο σύζυγός της κ. Σιγκάλα άρπαξε τον 2 ετών γιο τους και την 3 ετών κόρη τους, ενηµερώνοντας αργότερα τη µητέρα ότι βρίσκονται στο Μεξικό και πως δεν θα τα έβλεπε ποτέ ξανά.
Αν και η αστυνοµία ήταν αδύνατο να εντοπίσει τα ίχνη τους, η µητέρα ουδέποτε εγκατέλειψε τις προσπάθειες. Τον Μάρτιο έβαλε τα ονόµατα των παιδιών της στο Facebook, όπου βρήκε το προφίλ της έφηβης πλέον κόρης της. Στη συνέχεια της έκανε αίτηµα φιλίας και σε συζήτηση που είχε µαζί της online τής έστειλε µια οικογενειακή φωτογραφία.
Της ζήτησε να αναθερµάνουν τις σχέσεις τους, όµως η κόρη αρνήθηκε, της εξήγησε πως τόσα χρόνια θεωρούσε άλλη ως µητέρα κι έσβησε το προφίλ της από το Facebook. Η επόµενη κίνηση της µητέρας ήταν να απευθυνθεί στις αρχές.
Εχοντας ως αποδείξεις πλέον της διαδικτυακές συζητήσεις µητέρας και κόρης, οι αρχές συνέλαβαν τον πατέρα, ο οποίος είναι υπό κράτηση και αντιµετωπίζει τις κατηγορίες της διπλής απαγωγής και της διπλής αθέτησης των κανόνων κηδεµονίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συγγενείς ξανασµίγουν µέσω του Facebook. Ο βρετανός Ρίτσαρντ Μαρκς, που είχε δοθεί για υιοθεσία, βρήκε ξανά την οικογένειά του ύστερα από 33 χρόνια, αφού εντόπισε την αδελφή του στο Facebook. Με τον ίδιο τρόπο, οι Πολ Ιτον και Ντάουν Πίτµαν, που διατηρούσαν δεσµό πριν από 28 χρόνια, επανασυνδέθηκαν και αποφάσισαν να παντρευτούν.
TA NEA
0 σχόλια »
 Στα Νέα σήμερα επιχειρείται μία προσέγγιση μέσω παραδειγμάτων για τη χρήση των κοινωνικών δικτύων στην εκπαίδευση:
Οπως εξηγούν οι ειδικοί, η διαδικτυακή «φιλία» μεταξύ καθηγητών και μαθητών θα έχει όχι μόνο εκπαιδευτικό όφελος, αλλά θα αποτελεί «οδηγό» για τους εκπαιδευτικούς να μπορούν να μπουν λίγο στον κόσμο των μαθητών και να τον καταλάβουν, να μιλήσουν λίγο τη γλώσσα τους. Και για να μιλούν τη γλώσσα των μαθητών πρέπει να αντιληφθούν τον τρόπο ζωής των νέων και τον μεταξύ τους κώδικα επικοινωνίας.
ΟΠΩΣ επισημαίνει η σύμβουλος ψυχικής υγείας κ. Δήμητρα Θεοφίλη, η διαδικτυακή επαφή μαθητών και καθηγητών μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, είναι ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο θέμα. Ενα από τα ζητήματα, ωστόσο, που ανακύπτουν σε μία τέτοια σχέση είναι το γεγονός της ιδιωτικής ζωής στο Ιντερνετ. «Ακόμη και για εκπαιδευτικούς λόγους να υπάρχει διαδικτυακή σχέση μαθητών- καθηγητών, συχνά οι προσωπικές πληροφορίες του καθενός, οι φωτογραφίες, τα σχόλια και οι απόψεις που αποτυπώνονται στο προφίλ γίνονται αντικείμενο σκέψης κι επεξεργασίας του κάθε χρήστη».
Διαβάστε όλο το άρθρο στα Νέα
0 σχόλια »
 Οι τελευταίες εβδομάδες δεν ήταν ιδιαίτερα λαμπρές για το εταιρικό προφίλ του Facebook. Η συνήθως απρόσκοπτη επέλασή του στο Διαδίκτυο στιγματίστηκε από μαζικές αντιδράσεις για την έκθεση ακόμη μεγαλύτερου ποσοστού δεδομένων των χρηστών του σε δημόσια χρήση. Οι νέοι όροι χρήσης (http://blo.gr/161), που υποχρεωτικά αποδέχεται κάθε εγγεγραμμένος και ισχύουν από τις 22 Απριλίου, χαρακτηρίζουν εξ ορισμού δημόσια όλα όσα αναρτά κανείς εκεί.
Κάθε φορά που χρησιμοποιεί μια εφαρμογή (παίζει ένα παιχνίδι, παίρνει μέρος σε ένα χιουμοριστικό συγκριτικό τεστ με τους φίλους του, γράφεται σε μια ομάδα διαμαρτυρίας ή υποστήριξης κ.ο.κ.) είναι σαν αν κάνει μια δημόσια ανακοίνωση, που υπερβαίνει τα όρια της -ούτως ή άλλως τεράστιας- κοινότητας του FB.
Ολες αυτές οι δημοσιεύσεις είναι διαθέσιμες για εμπορική χρήση από υπηρεσίες και εταιρείες τις οποίες ο χρήστης πιθανότατα αγνοεί εντελώς, αλλά στο αρχείο των οποίων εκείνος θα αποτελεί μια αξιοποιήσιμη μονάδα για εμπορικούς και άλλους σκοπούς. Ακόμη κι αν ο ίδιος διαγράψει κάποτε τον λογαριασμό του, αυτά τα δεδομένα θα εξακολουθήσουν να είναι δημόσια και θα προσφέρονται για τις παραπάνω χρήσεις, εφόσον τα έχει μοιραστεί με φίλους του στο δίκτυο -εκτός αν τα διαγράψουν κι εκείνοι.
Λίγες χιλιάδες ατόμων δηλώνουν έτοιμοι να αποχωρήσουν ομαδικά στις 31 Μαΐου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον μη σεβασμό στα δεδομένα τους (www.quitfacebookday.com). Στο www.pledgebank.com/leavefacebook δηλώνουν ότι θα φύγουν μόνο αν μαζευτούν 10.000 συμμετέχοντες. Αλλοι προτιμούν ηπιότερη αντίδραση και οργανώνουν αποχή από το μέσο (δηλαδή, δεν θα συνδεθούν) στις 6 Ιουνίου (facebookprotest.com).
Το σημερινό κίνημα εναντίον του FB δεν είναι το πρώτο. Μικρές ομάδες προσπάθησαν αρκετές φορές στο παρελθόν να οργανώσουν μαζικές αποχωρήσεις/διαμαρτυρίες από το δίκτυο (π.χ. theantifacebookleague.com) χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η απήχηση των αντιδράσεων μοιάζει με τσίμπημα καρφίτσας σε ελέφαντα, αν αντιπαραβάλουμε τις αποχωρήσεις με τις νέες εγγραφές. Ο αριθμός των ενεργών μελών έχει υπερβεί τα 400 εκατομμύρια και είναι υπερδιπλάσιος σε σχέση με πέρσι.
www.joindiaspora.com
Μια πιο δημιουργική αντίδραση στη μαζική εμπορευματοποίηση των δεδομένων που ανταλλάσσουν οι χρήστες μέσων όπως το Facebook, αντιπροτείνουν τέσσερις πιτσιρικάδες σπουδαστές πληροφορικής από τη Νέα Υόρκη. Οι Daniel Grippi, Maxwell Salzberg, Raphael Sofaer και Ilya Zhitomirskiy σχεδίασαν το Diaspora, ένα μοντέλο κοινωνικού μέσου που θα επιτρέπει τη δικτύωση και ανταλλαγή πληροφοριών όπως τα έχει συνηθίσει ο κόσμος αλλά με διασύνδεση των υπολογιστών των διαδικτυακών φίλων (αντί της παραχώρησής τους σε βάσεις δεδομένων, σε στιλ FB).
Η ιδέα τους βρήκε απρόσμενα μεγάλη χρηματοδότηση από δωρεές (μέσω του www.kick starter.com) και υπόσχονται να την υλοποιήσουν μέχρι τον Σεπτέμβριο. Ασφαλώς δεν θα καταφέρουν να αφυπνίσουν την τεράστια μάζα χρηστών που αδιαφορούν για την προστασία της ιδιωτικότητάς τους, αλλά υπάρχει πολύς ψαγμένος κόσμος που περιμένει με αγωνία να δει το Diaspora στην πράξη.
e-minds της Αγγ. Μπουμπουκά στην Ελευθεροτυπία
0 σχόλια »
Του Αποστολου Λακασα
«Ανοιξα σελίδα στο facebook, μετά από μια συζήτηση που είχα με τους προπτυχιακούς μου φοιτητές. Αντιλήφθηκα ότι με αυτόν τον τρόπο θα είχα μια άμεση, σε καθημερινή βάση, επαφή μαζί τους. Επιπλέον, ένιωσα ότι απέκτησα μαζί τους μεγαλύτερη συναισθηματική επαφή, αφού με ενέταξαν σε έναν χώρο που θεωρούν ότι απευθύνεται στη δική τους ηλικιακή ομάδα. Πλέον, χρησιμοποιώ το facebook για να τους ενημερώσω για σεμινάρια, συνέδρια, θερινά σχολεία, ευκαιρίες πρακτικής άσκησης και εργασίας καθώς και τρέχοντα θέματα του πανεπιστημίου και άλλα επιστημονικά ζητήματα. Σε καθημερινή βάση, μάλιστα, ανταλλάσσουμε πληροφόρηση για άρθρα, απόψεις για βιβλία, καλλιτεχνικά γεγονότα. Η επικοινωνία μας αυτή είναι φυσικά άτυπη, διότι έτσι δεν μπορείς να εξασφαλίσεις την ενημέρωση όλων». Η κ. Φωτεινή Ασδεράκη, με την οποία μίλησε η «Κ», είναι λέκτορας στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, και μαζί με τον κ. Κωνσταντίνο Κορρέ, επιστημονικό συνεργάτη στα τμήματα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης και στο Παιδαγωγικό Τμήμα των Παν. Πειραιώς και Αθηνών, και την κ. Ανατολή Βροχαρίδου, υποψήφια διδάκτορα του Παν. Αιγαίου, επιχειρούν να καταγράψουν τη διείσδυση του facebook και των υπόλοιπων σελίδων κοινωνικής δικτύωσης στη λειτουργία των ελληνικών ΑΕΙ.
Οι απαντήσεις των φοιτητών του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, που συμμετείχαν στην έρευνα της τριμελούς ομάδας, δείχνουν ότι το facebook -η πιο διάσημη μεταξύ των σχετικών σελίδων- κερδίζει αργά αλλά σταθερά μια συμπληρωματική, προς το παρόν, θέση στους συνήθεις τρόπους επικοινωνίας και ενημέρωσης για τις δραστηριότητες στα ΑΕΙ. Μάλιστα, ήδη φοιτητές στο Παν. Πειραιά, το Πάντειο, και το Παν. Αιγαίου έχουν δημιουργήσει σελίδα στο facebook, η οποία λειτουργεί ως τόπος ηλεκτρονικής συνάντησης για τους φοιτητές του κάθε ιδρύματος. Ομως, οι σελίδες αυτές δεν έχουν την επίσημη έγκριση των ΑΕΙ. «Πολλές φορές επικοινωνούν μαζί μου μεταπτυχιακοί φοιτητές που βρίσκονται στο εξωτερικό για να συζητήσουν για ευκαιρίες που τους προσφέρονται ή να ζητήσουν να τους βοηθήσω για κάποια εργασία. Συχνά κοινοποιώ σε όλους τις επιτυχίες τους, όπως πρόσφατα με την αποδοχή ενός πτυχιούχου του Τμήματός μας στο Harvard, ή τη δημοσίευση ενός άρθρου τους, έτσι ώστε όλοι να ενθαρρυνθούν να διεκδικήσουν τα όνειρά τους. Το μεγαλύτερο όφελος προκύπτει από τη δικτύωση των μεταπτυχιακών με τους προπτυχιακούς φοιτητές» συμπληρώνει η κ. Ασδεράκη.
Τι προκύπτει
Ειδικότερα, από τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι οι φοιτητές χρησιμοποιούν το facebook κατά μέσο όρο για 1,43 έτη. Σχεδόν οι έξι στους 10 (57,6%) το χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο 2,52 φορές την ημέρα. Το 22% κατά μέσο όρο 4 φορές την εβδομάδα, ενώ το 6,8% κατά μέσο όρο 8,33 φορές τον μήνα. Το 13,6% των φοιτητών δεν το χρησιμοποιεί. Σχεδόν οι μισοί (50,9%) θεωρούν ότι το facebook είναι χρήσιμο για την επικοινωνία με τους συμφοιτητές τους. Μάλιστα, οι έξι στους δέκα (60%) δήλωσαν ότι μέσω facebook μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες για τα μαθήματα, εκδηλώσεις, νέα του ΑΕΙ (67,3%) ή εκδηλώσεις σχετικές με τις σπουδές τους (58,2%). Εντυπωσιακό είναι ότι το 47,3% των φοιτητών θεωρούν ότι η ιστοσελίδα μπορεί να βοηθήσει για τον συντονισμό κατά την εκτέλεση ομαδικών εργασιών. Επίσης, δηλώνουν ότι το facebook μπορεί να λειτουργήσει και ως μέσο ενημέρωσης για θέματα που αφορούν το επαγγελματικό τους μέλλον, ως χώρος προβληματισμού για τις δυσκολίες που θα συναντήσουν μετά την αποφοίτησή τους. Ετσι, το 58,9% υποστήριξε ότι το facebook μπορεί να συμβάλει στην επικοινωνία των φοιτητών με τα Γραφεία Διασύνδεσης (πρώην Σταδιοδρομίας) των ΑΕΙ και φορείς της αγοράς εργασίας. Ως προς την αξιοποίηση του facebook από τα ΑΕΙ, οι φοιτητές (50%) θεωρούν ότι η ιστοσελίδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενημέρωση των φοιτητών από τις διοικητικές υπηρεσίες.
Αμφίδρομη σχέση
Αντίθετα, η πλειοψηφία των φοιτητών (56,4%) δήλωσε ότι δεν θεωρεί τη χρήση του facebook βοηθητική για την επικοινωνία με τους διδάσκοντες για θέματα σχετικά με τα μαθήματα. Αυτό δείχνει ότι ακόμη οι νέοι δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιδέα να αξιοποιήσουν ένα «νεανικό μέσο» στην επικοινωνία τους με τους συνήθως απόμακρους καθηγητές πανεπιστημίου. Βέβαια, η σχέση είναι αμφίδρομη, και μεγάλη σημασία στην ανάπτυξή της έχει και η στάση των καθηγητών. «Είναι δεδομένο πλέον ότι οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως συμβαίνει και στη ζωή, μπαίνουν σταδιακά και στη λειτουργία του πανεπιστημίου κι αυτό πρέπει να το ερευνήσουμε και να το αξιοποιήσουμε περισσότερο» καταλήγει η κ. Ασδεράκη.
Καθημερινή
0 σχόλια »
 Θα θυμάστε τα δημοσιεύματα για τις ομάδες των νεοελλήνων που συσπειρώθηκαν συγκλονισμένοι από τα πρόσφατα γεγονότα της Σταδίου στο facebook. Ξεχείλισαν από συναίσθημα και σπαραξικάρδια μηνύματα. Φαίνεται όμως πως όλοι αρκούνται να κάνουν το χρέος τους με τα κλικ των ποντικιών τους. Στην πρόσκληση που κοινοποιήθηκε σε όλους για συνάντηση στον τόπο του εγκλήματος και αναμεταδόθηκε από όλα τα κανάλια ούτε 300 δεν ανταποκρίθηκαν. Κι όμως το γκρουπ μετρούσε ήδη 135457 μέλη.
Πόσο γρήγορα ξεχνάμε…
0 σχόλια »
 Μπορεί ένα «βουητό» να είναι βουβό; Κι όμως, τις τελευταίες ημέρες, μπορεί τα πληκτρολόγια να έχουν πάρει φωτιά, ο ήχος που βγάζουν όμως είναι υπόκωφος, πένθιμος. Με δεκάδες, εκατοντάδες, από «like», «join», «accept», «uploads», status updates, comments, η ορολογία των χρηστών του μέσου, προσπαθούμε να εκφράσουμε, με αυτόν τον κωδικοποιημένο, καινούργιο τρόπο, τη θλίψη, την οργή, τη σαστιμάρα μας γι’ αυτό που συνέβη.
Οπως ο Δεκέμβρης
Την απίθανη, συγκλονιστική αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο τριών αθώων νέων και που δεν ξεκίνησαν την 5η Μαΐου (ήδη η ημερομηνία έχει «παγώσει» στον χρόνο, όπως εκείνος ο «Δεκέμβρης»), αλλά από τότε που οι Ελληνες βρέθηκαν ένα βήμα πριν από τον γκρεμό της οικονομικής κατάρρευσης και πιο πριν, από τότε που όσοι είχαν την ευθύνη για την τύχη της χώρας δεν την τίμησαν.
Το αίσθημα της αδικίας σε κατακλύζει, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Κάθε πρωί σηκώνεσαι για δουλειά, τηλεφωνείς στο σπίτι να δεις τι κάνουν τα παιδιά, περνάς από την εφορία και την τράπεζα, πληρώνεις τους λογαριασμούς σου. Θέλεις όμως να ξεσπάσεις, να «τα πεις», γιατί, δηλαδή, οι άλλοι βγαίνουν στο γυαλί; Το καφενείο σου είναι πια το facebook, για άλλους το twitter, για κάποιους τα μπλογκ τους – ή και όλα μαζί. «Δεν έχουμε λεφτά να τους ταΐζουμε! Κατάσχεση περιουσιών, αφαίρεση άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος και διά βίου στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων», προτείνει κάποιος στο σχετικό γκρουπ. «Το ίδιο και για τους εκκλησιαστικούς που θα βρεθούν ένοχοι!»
Κι ενώ ο κουρνιαχτός των μέτρων, των διαδηλώσεων, της τριπλής τραγωδίας σιγά σιγά κατακάθεται στο facebook, σχηματίζοντας μια συμπαγή μάζα από σχόλια και εντυπώσεις, στο twitter οι διαθέσεις αλλάζουν με καταιγιστικό ρυθμό.
Είναι και η φύση του μέσου. 140 χαρακτήρες χωρούν μόνο σε ένα tweet. «Πωλείται μεταξωτή γραβάτα για κρέμασμα. Εμπριμέ», γράφει με χιούμορ και πικρία κάποιος πλάι στην «ετικέτα» imfgr (αλλά και την… no-more-syrtaki). Νωρίτερα, η διάθεση ήταν πιο πεσμένη. «Η ΟΡΓΗ, από όλες τις μεριές, προς όλες τις άλλες, δεν είναι πλέον διαχειρίσιμη.
Καθημερινή
0 σχόλια »
 Η ροή των μηνυμάτων στο Twitter μπορεί να αποκαλύψει ποιες κινηματογραφικές ταινίες θα κερδίσουν την προτίμηση του κοινού και ποιες τελικά θα πατώσουν, εκτιμούν ερευνητές της Hewlett-Packard. Η ίδια προσέγγιση θα μπορούσε να δώσει ακριβείς προβλέψεις και για άλλες συμπεριφορές των χρηστών, υποστηρίζουν.
Η ερευνητική ομάδα της μεγάλης εταιρείας υπολογιστών εξέτασε τρία εκατομμύρια μηνύματα χρηστών του Twitter τα οποία αφορούσαν συνολικά 25 κινηματογραφικές ταινίες. Η ανάλυση έδωσε μια σχετικά ακριβή πρόβλεψη για την επιτυχία κάθε ταινίας πριν ακόμα βγει στις αίθουσες.
Η μελέτη της HP δεν έχει ακόμα υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο, δημοσιεύεται όμως στην ηλεκτρονική υπηρεσία Arxiv και στο δικτυακό τόπο της εταιρείας (αρχείο PDF).
«Αναπτύξαμε αλγόριθμους που αναλύουν τα μηνύματα και μετρούν το ρυθμό με τον οποίο παράγονται» αναφέρει στο BBC ο Μπερνάρντο Χιούμπερτμαν, επικεφαλής του εργαστηρίου κοινωνικής δικτύωσης της HP.
«Η προαίσθησή μας ήταν πως, όσο πιο γρήγορα στέλνει ο κόσμος μηνύματα [για κάθε ταινία], τόσο πιθανότερο είναι να πάει τελικά να δει την ταινία» εξηγεί ο ερευνητής.
Οι αλγόριθμοι όμως δεν ήταν εξαρχής ικανοί να προβλέπουν τη συμπεριφορά του κινηματογραφικού κοινού. Χρειάστηκε πρώτα να εκπαιδευτούν στο να αναγνωρίζουν τα θετικά, τα αρνητικά και τα ουδέτερα μηνύματα για κάθε ταινία. Η εκπαίδευση του συστήματος έγινε με τη βοήθεια του Amazon Mechanical Tusk, ενός online εργαλείο που πληρώνει τους χρήστες για να εκτελούν εργασίες που βρίσκονται πέρα από τις δυνατότητες των υπολογιστών.Οι εθελοντές του Mechanical Tusk κατηγοριοποίησαν τα μηνύματα για ένα μικρό αριθμό ταινιών, έτσι ώστε το σύστημα να διδαχθεί σταδιακά κάνει το ίδιο και μόνο του.
Αυτού του είδους οι αναλύσεις, οι οποίες εξετάζουν τις συναισθηματικές αντιδράσεις του κοινού, θα μπορούσαν πιθανότατα να προβλέπουν και άλλες τάσεις, για παράδειγμα την εμπορική επιτυχία νέων προϊόντων, εκτιμούν οι ερευνητές.
Δεδομένου όμως ότι οι χρήστες του Twitter δεν αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα του γενικού πληθυσμού, η πρόβλεψη για πολλά άλλα είδη ανθρώπινων συμπεριφορών θα ήταν δύσκολη έως αδύνατη.
Το Βήμα
0 σχόλια »
 Πέρασε μάλλον ανεπιστρεπτί η εποχή που οι διαδικτυακές κοινότητες ήσαν ανδροκρατούμενες. Τα πράγματα έχουν πια αντιστραφεί, καθώς ολοένα περισσότερες νεαρές γυναίκες (αλλά και…λιγότερο νεαρές!) «κολλάνε» σε μια ή περισσότερες ηλεκτρονικές «παρέες», σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα.
Αντίθετα, οι άνδρες δείχνουν σημάδια «κόπωσης δικτύωσης», καθώς όλο και λιγότεροι δηλώνουν ότι οι online κοινότητες, όπου συμμετέχουν, είναι εξίσου σημαντικές με τις offline παρέες τους.
Η έρευνα του Κέντρου Άνενμπεργκ για το Ψηφιακό Μέλλον, του πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, δείχνει ότι οι γυναίκες τείνουν μεν να υιοθετούν τις νέες τεχνολογίες με πιο αργό ρυθμό σε σχέση με τους άνδρες, αλλά όταν το κάνουν, καλύπτουν γρήγορα το χαμένο έδαφος και συχνά ξεπερνούν τους άνδρες σε ενθουσιασμό για τις online δραστηριότητές τους.
Η σταδιακή αντιστροφή στις διαθέσεις των δύο φύλων παρατηρείται εδώ και δύο-τρία χρόνια. Έτσι, σήμερα το 67% των γυναικών κάτω των 40 ετών δηλώνουν ότι νοιάζονται για τις ηλεκτρονικές παρέες τους όσο και για τις εξω-ηλεκτρονικές, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες είναι μόνο 38%. Το 2007, τα πράγματα ήσαν ακριβώς αντίθετα, καθώς το 69% των ανδρών και το 35% των γυναικών αισθάνονταν με αυτό τον τρόπο.
Μπορεί οι άνδρες να είναι αυτοί που κυρίως έκαναν ουρές αυτές τις μέρες στα αμερικανικά καταστήματα για να αγοράσουν πρώτοι το νέο iPad της Apple, όμως, σύμφωνα με τον υπεύθυνο της έρευνας Μάικλ Γκίλμπερτ, οι γυναίκες είναι εκείνες που δημιουργούν βαθύτερες και μονιμότερες σχέσεις στο πλαίσιο των Web κοινοτήτων όπου συμμετέχουν. Ένας βασικός λόγος είναι ότι οι γυναίκες, αντίθετα με τους άνδρες, δεν αναζητούν κυρίως πληροφορίες για κάποιο τομέα ενδιαφέροντός τους, αλλά συμμετέχουν σε μια ηλεκτρονική παρέα για βαθύτερους συναισθηματικούς και κοινωνικούς λόγους.
Ελευθεροτυπία
0 σχόλια »
 Πόσο γρήγορα μπορεί ένα κουτσομπολιό να κάνει τον γύρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών του κόσμου; Στη μελέτη τους με τίτλο «Θεώρημα για τη διάδοση φημών και την αγωγιμότητα των διαγραμμάτων», τρεις ερευνητές του Πανεπιστημίου Λα Σαπιέντσα της Ρώμης παρουσίασαν μια πολύπλοκη μαθηματική εξίσωση, χάρη στην οποία καταφέρνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια την ταχύτητα της διάδοσης των κουτσομπολιών σε οποιοδήποτε τεχνολογικό κοινωνικό δίκτυο, ακόμη κι αν αποτελείται από εκατομμύρια «κόμβους». Για παράδειγμα, στο Τwitter, το Facebook ή γενικά στο Διαδίκτυο. Και φαίνεται πως η ταχύτητα διάδοσης του κουτσομπολιού είναι τέτοια ώστε μπορεί να φτάσει σ΄ όλες τις άκρες του Ίντερνετ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Τη μελέτη υπογράφει ο καθηγητής Αλεσάντρο Πανκονέζι, διευθυντής του Τμήματος Πληροφορικής του Λα Σαπιέντσα, μαζί με δύο φοιτητές του που ετοιμάζουν το διδακτορικό τους, τον Φλάβιο Κιερικέτι και τον Σίλβιο Λατάντσι. «Ο Λατάντσι θα πάει στην Google που του έκανε προσφορά, ενώ ο Κιερικέτι επέλεξε το Πανεπιστήμιο Κορνέλ, κορυφαίο παγκοσμίως στην έρευνα στον τομέα αυτό», λέει ο Πανκονέζι.
Ο καθηγητής εξηγεί στην ιταλική «Κοριέρε ντέλα Σέρα» πως «αυτό που κάναμε δεν ήταν να επινοήσουμε τον αλγόριθμο του κουτσομπολιού, που είναι γνωστός από καιρό και αρκετά κοινότοπος. Θελήσαμε να προσδιορίσουμε την ταχύτητα και τον τρόπο με τον οποίο το κουτσομπολιό διαδίδεται σ΄ ένα κοινωνικό δίκτυο οποιωνδήποτε διαστάσεων. Το θέμα μελετάται εδώ και δεκαετίες και από τους κοινωνιολόγους, όμως τώρα τα δίκτυα έχουν λάβει διαστάσεις που στη δεκαετία του 1960 ήταν αδιανόητες».
Η έρευνα έχει σημαντικές βιομηχανικές εφαρμογές για τις υπηρεσίες του Ίντερνετ, πράγμα που αποδεικνύεται από το ότι χρηματοδοτήθηκε από ιδιώτες- τη Υahoo Research και την ΙΒΜ, η οποία απένειμε στον Πανκονέζι το βραβείο «Faculty Αward ΙΒΜ». «Πρέπει να εξηγήσουμε», διευκρινίζει ο καθηγητής, «πως επιλέξαμε την πληροφορία για την οποία μιλάμε, το κουτσομπολιό, επειδή διαδίδεται με τον ίδιο τρόπο που διαδίδεται στο Διαδίκτυο ή σε άλλα δίκτυα μια πληροφορία που δίνεται αρχικά με ανεπίσημο τρόπο. Με λίγα λόγια, πέρα από το κουτσομπολιό, η εξίσωση αφορά επίσης πληροφορίες άλλου τύπου. Χρήσιμες, όπως για παράδειγμα ένα σήμα συναγερμού. Ή βλαβερές, όπως ένας ιός, και όχι μόνο ψηφιακός».
TA NEA
0 σχόλια »
Οταν τα απομακρυσμένα ελληνικά χωριά ερημώνουν και οι συγχωριανοί χάνονται στην ανωνυμία των μεγαλουπόλεων, το Facebook επιστρατεύεται στην προσπάθεια να ενωθούν οι συγχωριανοί στον κοινό σκοπό της προώθησης του χωριού. «Η αγάπη μου για τον τόπο μου με ωθούσε πάντα να ασχολούμαι με τα κοινά.Το Facebook είναι απλώς ένα ακόμη μέσο για να ενισχύσουμε την ανάπτυξη του χωριού και να παρακινήσουμε τους νέους ανθρώπους να μη χάνουν την επαφή με τις ρίζες τους» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Φώντας Χήτας, δημοσιογράφος, ο οποίος δημιούργησε γκρουπ στο Facebook για το Ανήλιο Μετσόβου. Στη σκιά σχεδόν για ολόκληρη τη μέρα λόγω της τοποθεσίας του, το Ανήλιο είναι ένα παραδοσιακό χωριό 1.000 μονίμων κατοίκων που απέχει μόλις έξι χλμ. από το Μέτσοβο.
Σύμφωνα με τον κ. Χήτα, το χωριό θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί τη διαδικτυακή προβολή μέσω Facebook σε συνδυασμό με την εγγύτητά του με το Μέτσοβο, δημοφιλή τουριστικό προορισμό, για να αναπτύξει την τοπική του οικονομία. «Στόχος μας είναι να παραμείνει το χωριό “ζωντανό”, να ενισχυθεί η τοπική παραγωγή και να εξελιχθούν οι ήδη υπάρχουσες τουριστικές υποδομές» αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η δραστηριοποίηση όσων συνδέονται με το χωριό, ακόμη και όταν εκδηλώνεται με την απλή συμμετοχή σε ένα γκρουπ του Facebook, προσθέτει πάντα ένα λιθαράκι στον κοινό σκοπό. Συχνά μάλιστα η ενεργοποίηση των ατόμων που κατάγονται από ένα χωριό είναι τόσο μεγάλη που εν τέλει ο αριθμός των μελών του σχετικού γκρουπ ξεπερνάει κατά πολύ τον αριθμό των κατοίκων του χωριού! «Γίναμε 869, όσο και η απογραφή του χωριού μας» έγραψε στις 26 Μαρτίου 2009 ο κ. Βασίλης Τσουκαλάς, μέλος του γκρουπ της Μυρτιάς Αιτωλοακαρνανίας.
Διαβάστε περισσότερα: www.tovima.gr
0 σχόλια »
 Σταχυολογώ από μία συνέντευξη της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου με τον Ν. Χρηστάκη στη LIFO:
Αν το βάρος μας αλλά και οι συνήθειές μας εξαρτώνται από την παρέα μας, αυτό σημαίνει ότι καταργείται η ατομική βούληση και ότι η ελεύθερη επιλογή είναι μια πολιτική ουτοπία; «Κάθε άλλο! Η ελεύθερη βούληση δεν αναιρείται ούτε ως έννοια ούτε κατά την άσκησή της. Απλώς εμείς υποδεικνύουμε τους μηχανισμούς εκείνους που τίθενται σε λειτουργία κατά τη διαμόρφωση μιας άποψης, μιας γνώμης, μιας συνήθειας. Αν επιχειρήσετε να αποκοπείτε από την παρέα σας για να κόψετε το τσιγάρο, δεν θα καταφέρετε τίποτα. Θα γίνετε δυστυχισμένη και δεν είναι και σίγουρο ότι θα καταφέρετε να κόψετε το τσιγάρο. Αν ομως είστε υποψιασμένη για τον τρόπο που διατηρείτε κάποιες συνήθειες, τότε θα μπορέσετε να το διαχειριστείτε με μεγαλύτερη επιτυχία». Τον ρωτάω για τον ρόλο της μόρφωσης σ’ όλη αυτήν τη διαδικασία. «Α, η μόρφωση!», αναφωνεί. «Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Τα μορφωμένα άτομα είναι πιο δεκτικά στις επιρροές του δικτύου τους, αλλά ταυτόχρονα ασκούν και τα ίδια μεγαλύτερη επιρροή στο δίκτυο από άλλα άτομα που δεν διαθέτουν την ίδια μόρφωση. Κοιτάξτε, η μόρφωση, θεωρητικώς τουλάχιστον, σε κάνει πιο ανοιχτό στις απόψεις και τις εμπειρίες του άλλου, οπότε όλο αυτό makes sense»
Θέλω να του μιλήσω λίγο για το διαδίκτυο. Του λέω ότι πάντα για μένα το διαδίκτυο ήταν η «πρωτοπορία που ειπώθηκε πολύ παλιά», όπως έχει πει και ο Σοστακόβιτς. Γελάει πάλι τρανταχτά. «Πολύ σωστό. Δεν είναι τυχαίο που τα διαδικτυακά δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, διαδόθηκαν ταχύτατα και είναι τόσο δημοφιλή. Ήρθαν και “κάθισαν” πάνω σε υπαρκτά ανθρώπινα δίκτυα. Αυτό που κάνουμε στο Facebook δεν διαφέρει και πολύ από αυτό που κάνουμε στην καθημερινότητά μας. Ήταν απόλυτα αναγνωρίσιμο, όλοι λίγο πολύ έχουμε επιδοθεί σ’ αυτό, γι’ αυτό και το υιοθετήσαμε άμεσα. Η ενεργοποίηση και του ψηφιακού δικτύου απαιτεί έναν βαθμό κοινωνικής δεξιότητας, δεν έχουν όλα τα άτομα τον ίδιο βαθμό δεξιότητας, γι’ αυτό και η δικτύωση είτε στην πραγματική ζωή είτε στο διαδίκτυο δεν συνιστά από μόνη της πανάκεια».
0 σχόλια »
 Άρθρο της Λίνας Γιάνναρου στην Καθημερινή
Κάνε το καλό και ρίξ’ το στον γιαλό. Και σε πείσμα των καιρών που μας θέλουν να φοβόμαστε και τη σκιά μας, να κλείνουμε ερμητικά τον εαυτό μας, να κοιτάζουμε το συμφέρον μας -αυτό και μόνο αυτό- η επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει τη σοφία τής παραπάνω λαϊκής ρήσης. Η καλοσύνη, η συνεργασία, η ευγένεια και η γενναιοδωρία, μεταξύ άλλων, είναι «ασθένειες» κολλητικές, λένε οι ειδικοί, εξαπλώνονται γρηγορότερα κι από τη σφοδρότερη πανδημία, και μπορούν αργότερα να επιστρέψουν ενισχυμένες στον υπερθετικό τους βαθμό, πίσω σε μας.
Τελικά, η πολυετής έρευνα για τα κοινωνικά δίκτυα, που «τρέχουν» ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής Ιατρικής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ κ. Νικόλας Χρηστάκης και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια κ. Τζέιμς Φάουλερ, έχει εξελιχθεί σε αστείρευτη πηγή αναπάντεχων, συναρπαστικών συμπερασμάτων. «Με ίσως το πιο σημαντικό από αυτά να είναι η ανακάλυψη της βαθιάς σύνδεσης μεταξύ των κοινωνικών δικτύων και της καλοσύνης», όπως λέει μιλώντας στην «Κ» ο κ. Χρηστάκης, που βρέθηκε για λίγες ώρες στην Αθήνα για την παρουσίαση του βιβλίου του «Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας» (εκδ. Κάτοπτρο) στο αμφιθέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης. «Τελικά, ο λόγος που οι άνθρωποι σχηματίζουν κοινωνικά δίκτυα είναι επειδή τα οφέλη από αυτά είναι πολύ μεγαλύτερα από το όποιο κόστος».
Το «πείραμα»
Στην τελευταία -«ρομαντική», όπως οι ίδιοι τη χαρακτηρίζουν- εργασία τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, οι δύο επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μια πράξη ευγένειας μπορεί να «διαχυθεί» στην κοινωνία σαν καλός ιός. Η γενναιόδωρη συμπεριφορά ή η διάθεση συνεργασίας δεν μετακυλίεται απλώς στο διπλανό μας -τον φίλο, τον συνάδελφο, τον αδερφό, τον αποδέκτη της «καλής» μας πράξης- αλλά έχουν αλυσιδωτή επίδραση σε δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες άλλα άτομα, άγνωστα σε εμάς. Στο «πείραμά» τους, χρησιμοποίησαν εθελοντές, άγνωστους μεταξύ τους, τους οποίους χώρισαν σε ομάδες και τους έβαλαν να παίξουν το γνωστό Παιχνίδι του Κοινού Αγαθού (γνωστό στους οικονομολόγους, στο παιχνίδι δίδεται ένα ποσό σε κάθε μέλος της ομάδας που πρέπει να αποφασίσει εάν θα το κρατήσει όλο ή θα το καταθέσει όλο, ή μέρος του, στον κοινό κουμπαρά. Μετά τις συνεισφορές όλων των μελών της ομάδας το ποσό που έχει συγκεντρωθεί διπλασιάζεται και ισοκατανέμεται στα μέλη της ομάδας. Θα συνεργαστούν οι παίκτες ώστε να βγουν κερδισμένοι ή θα κοιτάξουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους;). Οι ερευνητές βρήκαν ότι σε κάθε δολάριο που κάποιος προσέφερε στον πρώτο γύρο του παιχνιδιού, προσθέτονταν 20 σεντς από κάποιον άλλο στον δεύτερο γύρο και άλλα 8 σεντς από κάποιον τρίτο στη συνέχεια και άλλα 6 σεντς από τον επόμενο – ένα «πουρμπουάρ» που όλο φουσκώνει.
Μεταξύ αγνώστων
«Ηταν η πρώτη φορά που έγινε πείραμα για κάτι τέτοιο», εξηγεί ο κ. Χρηστάκης, τον οποίο πέρυσι το περιοδικό Time κατέταξε στους «100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο». «Στην έρευνά μας, οι άνθρωποι βρίσκονταν σε ελεγχόμενο περιβάλλον – αντίθετα τα όποια στοιχεία είχαμε μέχρι σήμερα για την επίδραση της συνεργασίας βασίζονταν σε ήδη διαμορφωμένα δίκτυα, φιλικά, οικογενειακά, διαδικτυακά κ.λπ.». Υπενθυμίζεται ότι στο πλαίσιο της έρευνάς τους, έχουν επίσης αποδείξει ότι «μεταδοτικό» είναι και το αίσθημα της ευτυχίας, και μάλιστα μεταξύ αγνώστων. Η ευτυχία μεταδίδεται από τον καθέναν μας, όχι μόνο στους φίλους μας, αλλά και στους φίλους των φίλων μας. Αντίστοιχα, τα κοινωνικά δίκτυα είναι καλοί «αγωγοί» και αρνητικών χαρακτηριστικών, όπως η παχυσαρκία, το κάπνισμα, ακόμα και η αυπνία! (Ερευνα σε πάνω από 8.000 εφήβους έδειξε ότι όταν ένας έφηβος αρχίζει να κοιμάται λιγότερο, τον ακολουθούν και οι φίλοι των φίλων του…)
Η ουσία όμως παραμένει στη σοφία του παλιού εκείνου γνωμικού. «Τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να είναι και θετικά και αρνητικά. Το βέβαιο όμως είναι ότι, εάν τα χρησιμοποιούσαμε αποκλειστικά για να ασκήσουμε βία ο ένας προς τον άλλο, θα κατέρρεαν. Κατά συνέπεια, η διάχυση θετικών στοιχείων είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των δικτύων», καταλήγει ο κ. Χρηστάκης.
0 σχόλια »
 Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε τα ιντερνετικά κοινωνικά δίκτυα; Συνήθως τα μεγαθήρια του χώρου, πασίγνωστα site όπως το Facebook ή το MySpace. Κι όμως, ανερχόμενη δύναμη στον χώρο των social networks θεωρούνται τα «αυτοσχέδια» sites κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία είναι αφιερωμένα σε ένα εξειδικευμένο θέμα: σε κάποιον συγκεκριμένο μουσικό ή καλλιτεχνικό ρεύμα, σε κάποιο επάγγελμα ή στο ίδιο χόμπι. Ο λόγος; Κατ’ αρχάς, επειδή η δημιουργία τέτοιων δικτύων σήμερα είναι πιο εύκολη από ποτέ. Χάρις στο διαδικτυακό εργαλείο Ning, οποιοσδήποτε μπορεί να δημιουργήσει εύκολα και απλά ένα «μικρό Facebook», το οποίο δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από ένα επαγγελματικό site social networking.
Ετσι, με μία απλή εγγραφή στο Ning, ο χρήστης καθορίζει το προσωπικό του nickname, αποκτώντας τη δυνατότητα όχι μόνο να συμμετάσχει στα ήδη υπάρχοντα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και να δημιουργήσει το δικό του. Και μάλιστα δωρεάν, τουλάχιστον στη βασική εκδοχή του, αφού το Ning «προικοδοτεί» κάθε νέο χρήστη με αποθηκευτικό χώρο 5 Gbyte στους servers του, αρκετό για να φιλοξενήσει στο κοινωνικό του δίκτυο 5.000 φωτογραφίες και 500 βίντεο.
Κατά συνέπεια, υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο υπάρχουν 850.000 τέτοια «μικρά Facebook», τα οποία αυξάνονται καθημερινά κατά 3.000. Και βέβαια, αυτή η τάση έχει φτάσει και στη χώρα μας, αφού το Ning είναι πλήρως εξελληνισμένο: με μία απλή αναζήτηση για «δίκτυα ning», θα βρείτε τέτοια δίκτυα social networking αφιερωμένα στην εκπαίδευση των ενηλίκων (adulteducation. ning. com), σε νέους καλλιτέχνες (amillagr. ning. com), στις αεροφωτογραφίες (airphotos. ning. com) ή στη μουσειολογία (greekmuseologists. ning. com). Ισως όμως η δυναμικότερη παρουσία στο νεοεμφανιζόμενο «δικτυακό κίνημα» είναι αυτή των εκπαιδευτικών: ιστοσελίδες από καθηγητές που απευθύνονται στους συναδέλφους τους –με στόχο την ανταλλαγή απόψεων, αλλά και σημειώσεων ή ασκήσεων–, ακόμη και «ηλεκτρονικά φροντιστήρια». Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί, μάλιστα, το site που έχει στήσει καθηγητής του 8ου Λυκείου Ιωαννίνων για τους μαθητές του σχολείου (physics8th. ning. com), το οποίο τους προσκαλεί να μην προσθέσουν μόνο αρχεία χρήσιμα στα μαθήματα, αλλά και «οτιδήποτε διαβάσατε και σας έκανε εντύπωση, κείμενα δικά σας, φωτογραφίες, βίντεο, τραγούδια, συνομιλία-chat και συζητήσεις στο Φόρουμ», όπως γράφει στην αρχική του ιστοσελίδα, αφού «δεν είμαστε μονοδιάστατοι».
«Ξεκινήσαμε τον περασμένο Ιούνιο, όταν διαπιστώσαμε πως στα ιστολόγιά μας ασχολούμασταν πάνω-κάτω με τα ίδια θέματα», μας λέει ο Βαγγέλης Κολτσάκης, φυσικός και ένας από τους δύο ιδρυτές του δικτύου «Διδάσκοντας τις φυσικές επιστήμες». Ετσι, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μία κοινή ηλεκτρονική πλατφόρμα η οποία θα λειτουργούσε πιο συμμετοχικά: στο site αυτό (scienceteachersnet. ning. com) οποιοσδήποτε συμμετέχων μπορεί να διατυπώσει απορίες παιδαγωγικού ή επιστημονικού χαρακτήρα, να «ανεβάσει» εκπαιδευτικό υλικό ζητώντας τη γνώμη των συναδέλφων του και να χρησιμοποιήσει ό, τι βρίσκεται αναρτημένο εκεί, ώστε να το προσαρμόσει στις ανάγκες της δικής του τάξης.
Καθημερινή
0 σχόλια »
|
Οργιώδεις συζητήσεις, καταιγιστικές αναρτήσεις και απανωτά σχόλια στο Διαδίκτυο προκαλεί ανάμεσα στους Ελληνες πολίτες η οικονομική κρίση και η αντιμετώπισή της. Το σύνθημα είναι ένα: «Αφήστε την γκρίνια και συνασπιστείτε σε ομάδες».
Άρθρα (RSS)