Αρχείο για Οκτώβριος, 2012

Comments 0 σχόλια »

Bill Frisell
The Great Flood
3 Νοεμβρίου 2012, 8.30μμ, στη Στέγη
http://i.sgt.gr/_BillFrisell

Ο μεγάλος Αμερικανός συνθέτης και κιθαρίστας Μπιλ Φριζέλ θα ερμηνεύσει ζωντανά στη σκηνή της Στέγης τη μουσική επένδυση στην ταινία The Great Flood, μια ελεγεία βασισμένη σε ντοκουμέντα εποχής με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη μετάλλαξή του κάτω από εξαιρετικές συνθήκες, η οποία θα προβάλλεται παράλληλα.

Η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ υπολογίζεται πως ήταν η υπερχείλιση στο Δέλτα του Μισσισσιπή, το 1927, όταν 75.000 τ.χλμ. γης σκεπάστηκαν από τα νερά! Η πρωτοφανής θεομηνία προκάλεσε ντόμινο εξελίξεων, οικονομικών, πολιτικών, έως και μουσικών. Χιλιάδες κατεστραμμένοι εργάτες κατέφυγαν στις Βόρειες Πολιτείες μέσα σ’ ένα τσουνάμι πάνδημης μετανάστευσης. Εκτός από τις αναμνήσεις, πήραν μαζί και τον ήχο τους μπολιάζοντας με νότιο χρώμα τις νέες πατρίδες. Έτσι γεννήθηκαν η μουσική σκηνή του Σικάγου, το ρυθμ εν μπλουζ, οι βάσεις του ροκ εν ρολλ… Το γεγονός αυτό περιγράφει η ταινία The Great Flood.


Comments 0 σχόλια »

Η ειδικός των video games Κέιτι Σάλεν αναδεικνύει τη φωτεινή πλευρά τους

Συνέντευξη στον Ηλία Μαγκλινη

Η Κέιτι Σάλεν (Katie Sullen) συνδυάζει δύο βασικές ιδιότητες: σχεδιάζει ψηφιακά παιχνίδια, έχοντας σπουδάσει Computer Science και Video Game Design, και την ίδια στιγμή είναι καθηγήτρια Σχεδιασμού και Τεχνολογίας στο Parsons New School of Design. Ακόμα, γράφει και επιμελείται βιβλία σχετικά με τα ψηφιακά παιχνίδια (εκδίδονται από το ΜΙΤ Press), ενώ διευθύνει και το Institute of Play. Με άλλα λόγια, συνδυάζει την πράξη με τη θεωρία σε έναν τομέα που εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία φέρνει ολοένα και νέες προκλήσεις τόσο για τους ειδικούς όσο και για τους απλούς χρήστες. Επιπλέον, η Κ. Σάλεν επιμένει εδώ και χρόνια στην ειδική σχέση που μπορεί να έχουν τα ψηφιακά παιχνίδια στην εκπαίδευση και για αυτή ακριβώς τη σχέση μίλησε στις 17 Οκτωβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στον κύκλο «Λέξεις & Σκέψεις», που είχε ως θέμα «Ψηφιακά παιχνίδια – νέες δεξιότητες και εκπαιδευτικά εργαλεία».

Τη συναντήσαμε στο περιθώριο της διάλεξής της και η κουβέντα μας ξεκίνησε κάπως ανάποδα, από τη δαιμονοποίηση των ψηφιακών παιχνιδιών, κυρίως μετά τα απανωτά κρούσματα εθισμού που έχουν παρατηρηθεί διεθνώς. «Κάποιος μπορεί να εθιστεί σε οτιδήποτε», λέει. «Απλώς, με τα ψηφιακά παιχνίδια η συζήτηση έχει άλλο βάρος. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί ξενυχτάει διαβάζοντας ένα βιβλίο, ούτε οι γονείς του αλλά ούτε και η κοινωνία το κατακρίνουν, το αντίθετο. Τα ψηφιακά παιχνίδια όμως θεωρούνται κάτι κακό, φθηνό, κάτι που ξεκίνησε ως μια ελαφριά, ποπ δραστηριότητα. Τελευταία, αυτό έχει αλλάξει. Πριν από δέκα χρόνια και στην Αμερική επικρατούσε μια 100% αρνητική στάση απέναντι στα ψηφιακά παιχνίδια: χάσιμο χρόνου, άφθονη βία, αγορίστικη ασχολία. Οποτε έκανα δημόσιες ομιλίες περί ψηφιακών παιχνιδιών, οι πρώτες ερωτήσεις από το κοινό είχαν να κάνουν με τη βία και με το πρόβλημα του εθισμού. Σήμερα όμως, πολύς κόσμος ξέρει τι είναι το ψηφιακό παιχνίδι και, σαφώς, τα παιχνίδια με βίαιο περιεχόμενο είναι πια μια μικρή υποκατηγορία. Ο κύριος όγκος δεν έχει καμία σχέση. Σήμερα, οι έρευνές μας δείχνουν ότι στην Αμερική πιο πολύ παίζουν τέτοια παιχνίδια στα κινητά τους ενήλικες γυναίκες, στα τριάντα και τα σαράντα τους, παρά μικρά παιδιά».

Ροή της σκέψης

Τα ψηφιακά παιχνίδια έχουν επίσης κατηγορηθεί για «διάσπαση συγκέντρωσης», αλλά κατά την Κ. Σάλεν, οι έρευνες έχουν καταδείξει ότι «όταν οι άνθρωποι παίζουν ψηφιακά παιχνίδια, συγκεντρώνονται τόσο σε αυτό, που ο πολύς κόσμος ανησυχεί. Είναι τέτοιος ο σχεδιασμός αυτών των παιχνιδιών: ο χρήστης επικεντρώνεται σε ένα πρόβλημα, καλείται να βρει λύσεις και παρά τις απανωτές αποτυχίες, επιμένει. Οι ψυχολόγοι μιλούν για την “κατάσταση ροής της σκέψης”, κάτι που θεωρείται πολύ θετικό για όλες τις δραστηριότητες ενός ανθρώπου. Οταν όμως επικεντρώνεσαι σε μια δραστηριότητα, οι περισσότεροι θεωρούν ότι δεν είσαι παραγωγικός. Σήμερα όμως, τα ψηφιακά παιχνίδια έχουν τεράστια ποικιλία, έχουν εξελιχθεί εκπληκτικά ως προς την αισθητική και τον σχεδιασμό, δίνεται πολύ μεγάλη βαρύτητα στην αφήγηση και στον τρόπο με τον οποίο ο χρήστης αλληλεπιδρά με αυτή την αφήγηση. Δηλαδή, η σκέψη δέχεται συνεχή ερεθίσματα, και από αυτή τη σκοπιά, τα ψηφιακά παιχνίδια μπορούν να παίξουν μεγάλο ρόλο στην εκπαίδευση».

Η σχέση εκπαίδευσης και ηλεκτρονικών παιχνιδιών στις ΗΠΑ έχει ιστορία που φτάνει έως το 1980, ωστόσο υπήρχε ένα στίγμα: τα πρώτα παιχνίδια δεν ήταν υψηλής ποιότητας. Αυτό άλλαξε με τα επιτεύγματα της τεχνολογίας. «Ο παραδοσιακός τρόπος είναι ο καθηγητής να εισάγει ένα παιχνίδι στην τάξη και να συμμετέχουν τα παιδιά. Ο στόχος είναι να ενισχύονται η ομαδικότητα, η επικοινωνία αλλά και η πρωτοβουλία.

Κίνητρα

»Μέσα από το ψηφιακό παιχνίδι προσπαθείς να δώσεις κίνητρα στο παιδί να ενδιαφερθεί για το τάδε αντικείμενο, έτσι μόνο του να αποταθεί στο σχολικό βιβλίο για να μάθει περισσότερα. Οπότε, μιλάμε για έναν συνδυασμό τρόπων και σε καμία περίπτωση για αποκλεισμό του παραδοσιακού σχολικού βιβλίου. Το βιβλίο είναι η βασική πηγή, αλλά το παιχνίδι ενισχύει την επικοινωνία, προσφέρει παραδείγματα και πολλά παιδιά -στην Αμερική τουλάχιστον- ανταποκρίνονται πολύ θετικά. Σε μια έρευνα που έγινε με επίκεντρο το διαδικτυακό World of Warcraft, διαπιστώθηκε ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι ενισχύει το ηγετικό πνεύμα καθώς επίσης και το ομαδικό».

Καταλυτικής σημασίας ζήτημα κατά την Κ. Σάλεν είναι αυτός ο τρόπος εκπαίδευσης να μην απευθύνεται σε ιδιωτικά σχολεία αλλά να αφορά όλα τα δημόσια σχολεία αν είναι δυνατόν. Η ίδια, αφού ξεκίνησε ως σχεδιάστρια ψηφιακών παιχνιδιών, προχώρησε στη διερεύνηση της σχέσης των παιχνιδιών αυτών με την εκπαίδευση. «Βοήθησε σημαντικά το Ιδρυμα Μακάρθουρ, όταν έθεσε ένα ερώτημα πώς μπορούν τα παιδιά μας να μάθουν καλύτερα μέσα από τα ψηφιακά μέσα. Ετσι συνεργάστηκα με επιστήμονες και διαπίστωσα πόσο αρμονικά έδεναν οι νέες τεχνολογίες με μια πιο προωθημένη εκπαίδευση. Σήμερα στην Αμερική μεγάλες εταιρείες παραγωγής τέτοιων παιχνιδιών σχεδιάζουν εκδοχές πολύ επιτυχημένων τίτλων τους για σχολεία. Οι σχεδιαστές αυτοί ξέρουν πώς να δημιουργήσουν αυτή την αίσθηση της πρόκλησης στον χρήστη. Ετσι ξεκίνησα κάποια μεγάλα πρότζεκτ σε δημόσια σχολεία της Νέας Υόρκης και από τότε έχουμε προχωρήσει πολύ».

Στόχος, το βιβλίο

Η Κ. Σάλεν ξέρει ότι ένας άνθρωπος μαθαίνει κάτι όταν έχει καταλάβει ότι υπάρχει ένας καλός λόγος για το μάθει. Εδώ έγκειται η σημασία των ψηφιακών παιχνιδιών: «Μέσω των παιχνιδιών προσπαθείς να δώσεις στους μαθητές αυτό τον λόγο. Γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντικός ο σχεδιασμός τους. Αν υστερεί, το πολύ πολύ το παιδί να παρακολουθήσει παθητικά το βίντεο και μετά να το ξεχάσει. Το βασικό είναι να δώσεις το ερέθισμα εκείνο που θα κάνει το παιδί να αναζητήσει το βιβλίο μετά. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι τα παιχνίδια καθεαυτά, αλλά ότι λειτουργούν ως μοντέλα. Για εμάς, η μεγάλη νίκη είναι όταν κάνουμε ένα παιδί να ενδιαφερθεί για το περιεχόμενο ενός βιβλίου. Και, υπόψη, στην Αμερική έχουμε μεγάλο πρόβλημα με παιδιά που παρατούν το σχολείο. Η ιδέα είναι ότι αν καταφέρουμε να κρατήσουμε τα παιδιά στο σχολείο, σίγουρα θα προχωρήσουν στη ζωή τους».

kathimerini

Comments 0 σχόλια »

Η Γη σαν τέχνη| Jeff Frost, 2012. Συνδυασμός τεχνικής φωτογράφησης μεγάλης διάρκειας, με κίνηση και μουσική.

Comments 0 σχόλια »

Να σας συστήσω το νέο μου κοσκινάκι. Ξεκίνησε πριν λίγες μέρες. Ηταν μία ευκαιρία να ασχοληθώ με το Joomla. Η σχέση μου με το Joomla πέρασε από αρκετά σκαμπανεβάσματα. Έπαιξε με τα άκρα. Τρεις φορές κόντεψα να τα παρατήσω αλλά with a little help from my friends βρήκαμε ένα modus operandi.

Φέτος όπως μερικοί έχετε καταλάβει, υπηρετώ από μία νέα θέση, αυτή της υπεύθυνης πολιτιστικών της Δ΄Αθήνας.

Δράττομαι της ευκαιρίας να σας καλέσω στην εκδήλωση που διοργανώνουμε και μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα υπό τον τίτλο: “Έλα με το ποίημα σου” η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 14/12. Λεπτομέρειες για το χώρο υπό διαμόρφωση ακόμα. Θα είναι μία ευκαιρία να δούμε αν διαβάζουν ποίηση οι μαθητές μας ή αν τους καταστρέψαμε εντελώς.  Στην εκδήλωση θα διαβάσουν ποιήματα ο Γιάννης Κοντός και ο Αργύρης Παλούκας. Θα ακουστούν μελοποιήσεις ποιημάτων από τα “Αδέλφια Τάδε

Spread the word και σας περιμένουμε.

Πολιτιστικά Δ΄Αθήνας

Comments 0 σχόλια »

Μια εικονογραφημένη διάλεξη που εξηγεί την ξεπερασμένη κουλτούρα της δυτικής εκπαίδευσης.

Με τη βοήθεια των σκιτσογράφων της RSA και με το χιούμορ που τον διακρίνει, ο Σερ Κεν Ρόμπινσον ξεδιπλώνει μπροστά μας το νήμα της σύγχρονης δημόσιας εκπαίδευσης και μας ζητά να αντιληφθούμε την ανάγκη για ριζική αλλαγή στα εκπαιδευτικά πρότυπα, σαν σημείο ρήξης του φαύλου κύκλου που σήμερα οδηγεί το 1/4 των δυτικών στα ταμεία ανεργίας.

Comments 0 σχόλια »

Στην Ελλάδα, η πρώτη απόπειρα δημιουργίας ταινίας «τύπου Μίκυ Μάους» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, καταγράφεται στην ιταλοκρατούμενη Σίφνο το 1942 από τον Σταμάτη Πολενάκη και είχε τίτλο «Ο Ντούτσε αφηγείται». Είναι η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων με την ιδιόμορφη τεχνική papier de coupe. Ο Σταμάτης Πολενάκης έκανε τα σχέδια στη Σίφνο το 1942, στη διάρκεια της ιταλικής Κατοχής. Τα γυρίσματα όμως στην τρυκέζα έγιναν το 1945, σε συνεργασία με τους Πρόδρομο Μεραβίδη και Παναγιώτη Παπαδούκα. Το φιλμ ανακαλύφθηκε το 1980.

Πηγή: Η ιστορία του κινηματογράφου

Comments 0 σχόλια »

Το νέο ποιητικό βιβλίο του Μιχάλη Γκανά, Άψινθος, συνομιλεί με την «Αποκάλυψη του Ιωάννου» απ’ όπου αντλεί και τον τίτλο του.
«Άψινθος» λέγεται ο αστέρας που έπεσε στη γη και δηλητηρίασε «το τρίτον» των πόσιμων υδάτων «και πολλοί των ανθρώπων απέθανον εκ των υδάτων ότι επικράνθησαν».
Από την «Αποκάλυψη» ο ποιητής έλκει και μια σειρά από στίχους, βιβλικά κλειδιά που ανοίγουν την εσχατολογική προοπτική ενός σκοτεινού κόσμου, του δικού μας σύγχρονου κόσμου.
Πρόκειται για μια ποιητική σύνθεση με δύο ενότητες.
Στην πρώτη ενότητα το χθες με το σήμερα εναλλάσσονται, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ενός επικείμενου ή συντελεσθέντος κατακλυσμού, με άτιτλα ποιήματα δεξιά και φράσεις από την «Αποκάλυψη» αριστερά.
Στη δεύτερη ενότητα κυριαρχεί η ανάκληση αγαπημένων προσώπων –τεθνεώτων και ζώντων – σε έναν προσωπικό, εξομολογητικό τόνο.
Εδώ, λοιπόν, κοντά στο τέλος των ημερών «Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας πει για την αγάπη» και την ιαματική σιωπή της.


Αυτοί παιδί μου δεν

δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους

όλο δεν και δεν και δέν-

τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους

δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο

γυναίκα άσχημη και στερημένη

αυτοί παιδί μου δεν

δεν δίνουν τ’ Αγγέλου τους νερό

δεν άκουσαν ποτέ

ανάκουστο κιλαϊδισμό και λιποθυμισμένο

δεν έπιασαν με τα ρουθούνια τους

το άοσμο άνθος του θανάτου

δεν είδαν-κατάργησαν τα μάτια τους-

μια πιπεριά να γίνεται λιμπελούλα

αυτοί παιδί μου δεν

δεν ξέρουν δεν αγαπούν

ξέρουνε μόνο ν’ απαιτούν

περισσότεραπερισσότεραπερισσότερα περί…

που έτσι γράφεται το μέλλον μας.

Comments 0 σχόλια »

Προδημοσίευση από το καινούργιο μυθιστόρημα της Σοφίας Νικολαΐδου Χορεύουν οι ελέφαντες (Μεταίχμιο).

Οι άλλοι κρίνουν

Η παιδαγωγική συνεδρίαση άρχιζε στις έξι ακριβώς. Οι κα­θηγητές καθόντουσαν σε ομάδες, φλυαρούσαν ανέμελα, κάποιοι γελούσαν σκύβοντας στον διπλανό συνωμότη, ορι­σμένοι έπλητταν επιδεικτικά. Ο διευθυντής ήταν ακόμη στο γραφείο του κι ανακάτευε τα χαρτιά του. Η υποδιευθύντρια –ένα κεφτεδάκι με λεπτά πόδια και κοριτσίστικη κοτσίδα, που τραγουδούσε αντάρτικα στα μεγάλα κέφια και χαμογε­λούσε σε όλους προκειμένου να κάνει τη δουλειά της– είχε λάβει τη θέση της. Κοίταξε τις φατρίες απέναντί της.

Οι μαθητοπατέρες, οι συνδικαλίζοντες, οι αποσπασμέ­νοι που προσπαθούσαν να γλιτώσουν τα σκάγια, οι αυστη­ροί με τους άλλους μα ποτέ με τον εαυτό τους, οι πάντα σιωπηλοί και υπομένοντες, οι αναιτίως ξινισμένοι, οι ενο­χλητικά ομιλητικοί και αλαζόνες, οι πολιτικώς πράττο­ντες, οι ουδετερόφιλοι. Όλοι εναντίον όλων και όλοι μαζί με όλους, όταν επρόκειτο για τα καλά και συμφέροντα. Στην άκρη αριστερά, με την πλάτη της καρέκλας κολλημέ­νη στον τοίχο, ο Σουκιούρογλου. Βιβλίο στα γόνατα, ν’ απασχολεί το βλέμμα και τα χέρια του. Το κρατούσε σκοπίμως ανοιχτό, γυρνούσε τις σελίδες με ρυθμό, Κύριος οίδε αν το διάβαζε.

– Σ’ αυτή τη συνεδρίαση, κατ’ εξαίρεση, θα παραστούν εκπρόσωποι των μαθητών, δήλωσε ο διευθυντής μόλις μπήκε. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

κι ένα από τα θύματά του

Comments 0 σχόλια »

μικρού μήκους σχετικά με το Bullying

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

[dailymotion xtnent_monsieur-lazhar-y-yyyyyyyyyyy-yyyyyy-lazhar-trailer_creation nolink]

Σκηνοθεσία: Φιλίπ Φαλαρντό
Πρωταγωνιστούν: Μοχάμεντ Φελάγκ, Σοφί Νελίς

O κύριος Λαζάρ, από την Αλγερία, προτείνει τον εαυτό του ως αντικαταστάτη της δασκάλας που αυτοκτόνησε σε ένα δημοτικό σχολείο της Γαλλίας. Από τη στιγμή που προσλαμβάνεται κάνει τα πάντα για να έρθει πιο κοντά στα παιδιά, να τους συμπαρασταθεί και να τους εξηγήσει την ανεξήγητη ακόμη και για τους μεγάλους πολλές φορές δύναμη της απώλειας. Ωστόσο, κανείς απ’ τους συναδέλφους, τους γονείς, ακόμη και τα παιδιά, δεν γνωρίζει το παρελθόν του κυρίου Lazhar και ότι από στιγμή σε στιγμή μπορεί ν’ απελαθεί.

Comments 0 σχόλια »

ποίηση : Κ.Π.Καβάφης | μουσική : Μάνος Χατζιδάκις | ανάγνωση : Έλλη Λαμπέτη | επιμέλεια : Τάσος Σταυρόπουλος

ακούγονται αποσπάσματα με τη φωνή της Έλλης Λαμπέτη από το δίσκο “Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη” (LYRA)
σε αδισκογράφητο μουσικό θέμα του Μάνου Χατζιδάκι από την ταινία “Ο Λέων της Σπάρτης ( Τhe lion of Sparta )”.

Comments 0 σχόλια »

H Katie Salen καθηγήτρια Σχεδιασμού και Τεχνολογίας στο Parsons the New School for Design, συγγραφέας και επιμελήτρια βιβλίων σχετικών με τα ψηφιακά παιχνίδια, διευθύντρια του Institute of Play, παρουσίασε χτες στη Στέγη στα πλαίσια της εκδήλωσης “Ψηφιακά παιχνίδια” ένα σχολείο που θα θέλαμε να παρακολουθήσουμε.

Ένα σχολείο που η μάθηση είναι παιχνίδι.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η πενιχρή αυτή εκμετάλλευση των εκπαιδευτικών δυνατοτήτων των παιχνιδιών αυτών οφείλεται στην απροθυμία και έλλειψη ενημέρωσης των δασκάλων.

Μπορούμε να εντάξουμε κάποια ψηφιακά παιχνίδια στην εκπαιδευτική δραστηριότητα;
Ποιες είναι οι δεξιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε μέσα από την ενασχόλησή μας με τα «σοβαρά» ψηφιακά παιχνίδια;

Comments 0 σχόλια »

Μια συζήτηση για τα λεγόμενα «σοβαρά» παιχνίδια και τα οφέλη τους.

Σημαντικοί ξένοι και Έλληνες ερευνητές και πανεπιστημιακοί παρουσιάζουν τις δυνατότητες που έχουν τα ψηφιακά παιχνίδια, την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.

Στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα, ωστόσο, τα διαδραστικά ψηφιακά περιβάλλοντα και παιχνίδια υπάρχουν  γύρω μας, και για τις νεότερες ηλικίες αποτελούν μάλιστα έναν πρωτεύοντα τρόπο πρόσληψης του κόσμου και των κοινωνικών σχέσεων. Στην εκδήλωση της σειράς «Λέξεις και Σκέψεις» που αφιερώνουμε για τις νέες δεξιότητες και το εκπαιδευτικό δυναμικό των ψηφιακών παιχνιδιών, θα προσπαθήσουμε καταλάβουμε καλύτερα τι είναι τα λεγόμενα «σοβαρά» παιχνίδια και να ανοίξουμε τη συζήτηση για το εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό θέμα.

Ομιλητές:

Τζέσπερ Γιούουλ : Ερευνητής video games, “The Ludologist”, Επισκέπτης Καθηγητής στο NYU Game Center (συνομιλία μέσω Skype)

Τιμ Λουφτ : Serious Game Insitute/ διευθυντής του Serious Games International

Κέιτι Σάλεν: Καθηγήτρια Σχεδιασμού και Τεχνολογίας στο Parsons the New School for Design / συγγραφέας και επιμελήτρια βιβλίων σχετικών με τα ψηφιακά παιχνίδια (εκδ. ΜΙΤ Press)/ διευθύντρια του Institute of Play
Δημήτρης Σάμψων: Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά

Ώρα έναρξης: 19:00

Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά μία ώρα πριν την εκδήλωση.

www.sgt.gr

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων