Αρχείο για Φεβρουάριος, 2011

Οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στα blogs και στρέφονται όλο και περισσότερο στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter και το Facebook.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του αμερικανικού Κέντρου Pew από το 2006 έως το 2009 το ποσοστό των νέων ηλικίας 12 – 17 ετών που διατηρούσαν ιστολόγια μειώθηκε κατά 50%.

Μέχρι πριν μερικά χρόνια, τα ιστολόγια ήταν η πλατφόρμα που προτιμούσαν όσοι ήθελαν να εκφραστούν online και να δημοσιοποιήσουν τις απόψεις τους. Το 2004 το λεξικό Merriam Webster είχε ανακηρύξει τη λέξη «blog» ως λέξη της χρονιάς. Η μεγάλη έκρηξη των ιστολογίων έγινε το 2005 όταν καθημερινά χιλιάδες νέα blogs έκαναν την εμφάνισή τους στο Διαδίκτυο.

Ακόμα και σημερινοί κολοσσοί της ενημέρωσης όπως το Huffington Post που πριν λίγες εβδομάδες εξαγοράστηκε από την America Online αντί του αστρονομικού ποσού των 315 εκατ. δολαρίων ξεκίνησαν σαν ιστολόγια.

Τα ιστολόγια κατείχαν την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των χρηστών του διαδικτύου ως μέσο προσωπικής έκφρασης μέχρι την εμφάνιση του Facebook που έδινε τη δυνατότητα κοινωνικής δικτύωσης και την εμφάνιση του Twitter που επιτρέπει στους χρήστες να δημοσιεύουν μηνύματα μεγέθους μέχρι 140 χαρακτήρων.

Μετά την εμφάνιση αυτών των δύο ιστοσελίδων οι χρήστες του Διαδικτύου δεν είχαν πλέον ανάγκη τα ιστολόγια για να δημοσιοποιούν τις απόψεις τους. Αντ’ αυτού στράφηκαν σε αυτά τα δύο sites για να εκφράσουν τις απόψεις τους, να παραπέμψουν σε ένα δημοσίευμα ή μια άλλη ιστοσελίδα που είχε κινήσει το ενδιαφέρον τους ή τους είχε εξοργίσει ή να ανεβάσουν ένα βίντεο που τους είχε αρέσει.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία η τεχνολογία «τρέχει». Αυτά που μέχρι χθες ήταν αιχμή, σήμερα μοιάζουν λίγο ξεπερασμένα. Η δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας που προσφέρουν αυτά τα δύο sites τα κάνει ιδιαίτερα ελκυστικά για τους νέους.

Βέβαια μπορεί οι νέοι να στρέφονται προς τα social media αλλά οι μεγαλύτεροι παραμένουν πιστοί στα ιστολόγια και μάλιστα σύμφωνα με την ίδια έρευνα το ποσοστό των χρηστών ηλικίας 34 – 45 που διατηρούν ιστολόγια αυξήθηκε από το 2008 έως το 2010 κατά 16%.


www.tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Δεν υπάρχει μαθητής σχολείου που να μην έχει υποστεί ή ασκήσει λεκτική βία σε συμμαθητές του. Από τη λεκτική προσβολή και την κοροϊδία, όμως, μέχρι τον ξυλοδαρμό και την άγρια επιθετικότητα που οδηγεί στο νοσοκομείο υπάρχει τεράστια απόσταση.

Αυτήν την απόσταση δείχνουν να καλύπτουν με «ταχύτητα φωτός» τα τελευταία βίαια και συνεχώς πολλαπλασιαζόμενα περιστατικά που κατεγράφησαν σε σχολεία της Αττικής και της Περιφέρειας. Μέσα σε 15 μέρες καταγγέλθηκαν στο υπουργείο Παιδείας 5 περιστατικά ακραίας μαθητικής βίας.

Σημειώθηκαν περισσότερα από 100 κρούσματα επιθετικότητας στα σχολεία τον τελευταίο χρόνο, ενώ 20-30 αναφορές ανάλογων υποθέσεων τον χρόνο φθάνουν και στον Συνήγορο του Παιδιού. Η κατάσταση βρίσκεται ένα βήμα πριν να ξεφύγει από οποιονδήποτε έλεγχο.

Εγκύκλιο για την αντιμετώπιση της βίας και της επιθετικότητας μεταξύ των μαθητών απέστειλε προ ημερών ο Ειδικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας, Μιχάλης Κοντογιάννης, ύστερα και από εισήγηση του Συνηγόρου του Παιδιού.

«Θεατές»
Ο Συνήγορος επισκέφθηκε σχολεία και διαπίστωσε ιδιαίτερη ανησυχία στη σχολική κοινότητα για την εξάπλωση βίαιων συμπεριφορών. Την ίδια στιγμή, κι ενώ το σχολείο έχει τη δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης για την πρόληψη της επιθετικότητας, κάνει ελάχιστα ως προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα παιδιά παίζουν ξύλο στις αυλές και οι καθηγητές… δηλώνουν απλοί θεατές. Η βία που σημειώνεται στα σχολεία είναι με λόγια (βρισιές, απειλές), με συμπεριφορές (σπρωξίματα, ξύλο, επιθέσεις με μαχαίρι) και με ηλεκτρονική βία που αναπτύσσεται μέσω κινητών και Ιντερνετ.

Οπως προκύπτει και από τα διεθνή δεδομένα, 1 στα 7 παιδιά υπόκειται σε κάποια μορφή βίας στο σχολείο από συμμαθητές του. Ιδιαίτερα στην ελληνική πραγματικότητα τα επιδημιολογικά φαινόμενα έχουν δείξει ότι το πρόβλημα είναι εξίσου σοβαρό και πραγματικά υπάρχει ανάγκη μιας εθνικής στρατηγικής για την πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου.

Η εξάπλωση των επιθετικών συμπεριφορών μέσα στα σχολεία έχει θορυβήσει και τον Συνήγορο του Παιδιού κ. Γ. Μόσχο, ο οποίος εδώ και καιρό επισκέπτεται σχολεία σε όλη την Ελλάδα.

Στην αναφορά που έστειλε στο υπ. Παιδείας υποστηρίζει σχετικά: «… Από την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι σήμερα, ο Συνήγορος του Παιδιού έχει εξετάσει σημαντικό αριθμό αναφορών σχετικά με περιστατικά βίας μεταξύ μαθητών, που εκδηλώνονται στον χώρο του σχολείου.

Τα αιτήματα προς τον Συνήγορο αφορούσαν κυρίως τη διερεύνηση του εάν το σχολείο χειρίστηκε αυτά τα περιστατικά με αποτελεσματικό τρόπο…

Επισημαίνεται ότι βάσει ερευνητικών στοιχείων υπολογίζεται ότι το 10%-15% των μαθητών αναφέρουν ότι έχουν υπάρξει θύματα διαφόρων μορφών βίας από συμμαθητές τους, ενώ στο 10% ανέρχονται οι μαθητές που παραδέχονται ότι έχουν υπάρξει θύτες».

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΜΗΝΟ
Ξυλοδαρμοί, μαχαιρώματα και… ΕΔΕ

Τα περιστατικά βίας, που καταλήγουν λόγω της σοβαρότητάς τους στο υπ. Παιδείας, αυξήθηκαν αισθητά το τελευταίο δίμηνο. Στο 15νθήμερο που πέρασε, συμπλοκές μεταξύ μαθητών σημειώθηκαν σε σχολεία της Ηλείας, στα Καμένα Βούρλα, στη Ρόδο και στα Γιάννενα. Μάλιστα στην περίπτωση των Καμένων Βούρλων, όπου μαθητές «τσακώθηκαν» άγρια σε εκδρομή του σχολείου τους, διετάχθη ΕΔΕ, προκειμένου να διαπιστωθεί τι ακριβώς συνέβη και γιατί δεν επενέβησαν εγκαίρως οι καθηγητές. Σφοδρό ήταν και το περιστατικό των Ιωαννίνων, όπου μαθητής έβγαλε μαχαίρι εναντίον συνομηλίκου του. Τον περασμένο Νοέμβριο ο καθηγητής Παιδοψυχιατρικής κ. Ι. Τσιάντης παρουσίασε μελέτη για τη βία στα σχολεία, σύμφωνα με την οποία τα θύματα στην Ελλάδα φθάνουν το 10%. Διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι περίπου το 15% των μαθητών έχουν βιώσει συμπεριφορές εκφοβισμού, οι οποίες παρατηρούνται συχνότερα στις ηλικίες από 8 έως 15 χρόνων.

ΕΡΕΥΝΑ
Oλο και περισσότερα θύματα βρίσκουν το θάρρος και μιλούν

Στο παρελθόν, οι έφηβοι που έπεφταν θύματα βίας στο σχολείο δύσκολα το αποκάλυπταν ακόμη και στους γονείς τους. Τα τελευταία χρόνια όμως, που το φαινόμενο εξαπλώνεται ραγδαία, δεν μπορεί πια να μείνει κρυφό… Ιδιαίτερα σήμερα, που ο «νούμερο 1» κίνδυνος είναι ο διαδικτυακός εκφοβισμός.

Σύμφωνα με την έρευνα της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής υγείας παιδιού (ΕΨΥΠΕ), και ύστερα από τις δράσεις της στα σχολεία της χώρας, αυξήθηκε το ποσοστό των μαθητών που καταγγέλλουν στον διευθυντή του σχολείου ότι πέφτουν θύματα εκφοβισμού (από 5,5% πριν από την παρέμβαση της ΕΨΥΠΕ σε 15,79% μετά την παρέμβαση) και μειώθηκε το ποσοστό των μαθητών – θυμάτων που σιωπούν και δεν μιλούν ποτέ σε κανέναν όταν δέχονται εκφοβισμό (από 28% σε 5,26%).

Παρατηρήθηκε, επίσης, αύξηση του ποσοστού των μαθητών που αποκαλύπτουν τι έκαναν σε κάποιον συμμαθητή τους (από 18% σε 52%), ενώ αυξήθηκε και το ποσοστό των παιδιών που το αποκαλύπτουν στους γονείς τους (αύξηση από 19% σε 45,5%).

Ακρως επικίνδυνη
Η σύγχρονη μορφή βίας και η πλέον επικίνδυνη μεταξύ των μαθητών είναι ο διαδικτυακός εκφοβισμός. Οταν λέμε «διαδικτυακό εκφοβισμό» εννοούμε τη λήψη e-mail, μηνυμάτων μέσω κινητού, video clip και φωτογραφιών ως μια επαναλαμβανόμενη και σκόπιμη εχθρική συμπεριφορά με στόχο να προκληθεί βλάβη σε έναν ή περισσότερα πρόσωπα.

Συνέπειές της είναι η διαδικτυακή παρενόχληση, οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί, οι απειλές για σωματική βία, τα προσβλητικά σχόλια στην ιστοσελίδα κάποιου, καθώς και τα επαναλαμβανόμενα απειλητικά μηνύματα.

Περίπου 23.420 παιδιά στην Ευρώπη, ηλικίας 9-16 ετών, πέφτουν θύματα «διαδικτυακού εκφοβισμού» μία φορά την εβδομάδα ή περισσότερο.

ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ –www.ethnos.gr

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Στο «κόκκινο» οι σχολικές βιαιοπραγίες σε ΗΠΑ, Ευρώπη

Η βία στα σχολεία αυξάνεται απειλητικά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η αντιμετώπισή της με νομοθετικά μέτρα και κοινωνικές δράσεις να θεωρείται απαραίτητη από πολλές κυβερνήσεις παγκοσμίως.

Στις ΗΠΑ, έρευνα του 2010 αναφέρει ότι το 17% των μαθητών πέφτουν θύματα ενδοσχολικής βίας 2 ή 3 φορές τον μήνα, εκ των οποίων το 40% είναι κορίτσια. Ισως το πιο ανησυχητικό εύρημα της έρευνας που πραγματοποίησε το πανεπιστήμιο Clemson είναι το γεγονός ότι όσο μεγαλώνουν τα παιδιά τόσο πιο δεκτικά γίνονται στη βία. Μόλις το 10% των μαθητών του δημοτικού θα σκεφτόταν να συμμετάσχει σε βιαιοπραγία εναντίον συμμαθητή τους, ενώ το ποσοστό αυξάνεται στο 35% στο γυμνάσιο.

Επιπλέον, βάσει έρευνας του 2009, περισσότερα από 100.000 παιδιά στις ΗΠΑ πηγαίνουν στο σχολείο έχοντας όπλα για να αμυνθούν απέναντι στους βίαιους συμμαθητές τους.

Στην Ευρώπη «πρωταθλητές» στην ενδοσχολική βία φαίνεται ότι είναι οι Βρετανοί μαθητές, καθώς το 46% των μαθητών γυμνασίου τη θεωρούν σημαντικό πρόβλημα στην καθημερινότητά τους. Σε έρευνα του 2008, οι μαθητές στην υπόλοιπη Ευρώπη επίσης ανησυχούν για τη βίαιη συμπεριφορά στα σχολεία. Στην Ιταλία αναφέρει την ενδοσχολική βία ως πρόβλημα το 33%, στην Πορτογαλία το 35%, στην Ολλανδία το 16%, στο Βέλγιο το 21%, στη Γερμανία το 29% και στην Ισπανία το 22%.

«Φροντιστήρια»
Οι νεότερες έρευνες προσπαθούν να εντοπίσουν τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να προσεγγιστεί το ζήτημα και καταλήγουν ότι η λήψη μέτρων είναι σημαντική. Οι σκανδιναβικές χώρες που εφαρμόζουν προγράμματα εναντίον της ενδοσχολικής βίας ανήκουν στην ομάδα κρατών με τα χαμηλότερα ποσοστά βιαιοπραγίας μεταξύ μαθητών.

Συγκεκριμένα, στη Σουηδία μόλις το 8,6% των αγοριών και το 4,8% των κοριτσιών δηλώνουν ότι έπεσαν θύματα ενδοσχολικής βίας τους δύο προηγούμενους μήνες.

Αντιθέτως, στη Λιθουανία, όπου δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο, το 45,2% των αγοριών και το 35,8% των κοριτσιών έχουν πέσει θύματα κακοποίησης από συμμαθητές τους.

Comments 0 σχόλια »

Της Μαργαριτας Πουρναρα

Την 1η Ιουλίου, το ιταλικό υπουργείο Πολιτισμού λανσάρισε μια σειρά ψηφιακών εφαρμογών για τα σπουδαιότερα μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους της γειτονικής χώρας, ειδικά σχεδιασμένες για τους κατόχους iPhone. Οποιοι από τα εκατομμύρια επισκεπτών διαθέτουν τη συσκευή μπορούν απολύτως δωρεάν να «κατεβάσουν» οπτικές και ακουστικές ξεναγήσεις, πληροφορίες για τα εκθέματα ή το ωράριο και κυρίως, να αγοράσουν ηλεκτρονικά τα εισιτήρια, χωρίς να χρονοτριβούν στην ουρά. Το ιταλικό κράτος όχι μόνον αφουγκράστηκε τις ανάγκες των ψηφιακών καιρών, αλλά έσπευσε να κάνει ποιοτικές παραγωγές υπό την αιγίδα των ειδικών του υπουργείου, διαφυλάσσοντας και προωθώντας την πολιτιστική κληρονομιά. Ας δούμε τι συνέβη στην Ελλάδα. Μια μικρή εταιρεία που έχει δημιουργηθεί από δύο ειδικούς στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, έκανε πριν από καιρό πρόταση στο Μουσείο της Ακρόπολης. Στόχος ήταν να φτιάξει μια εφαρμογή που θα εξυπηρετούσε πολλούς Ελληνες και ξένους θεατές που έχουν iPhone. Το οικονομικό κόστος ήταν μικρό: «Στείλαμε σχετική επιστολή, αλλά για πολλούς μήνες δεν πήραμε καμιά απάντηση», μας λέει ο Δημήτρης Φροσύνης, μέλος του διδύμου. «Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε μόνοι μας, καθώς δεν υπήρχε καμιά άλλη διαθέσιμη εφαρμογή στην αγορά για το πιο προβεβλημένο μουσείο της χώρας στο εξωτερικό.

Αναγνώριση από την Apple

Δημιουργήσαμε μια ξενάγηση επιλέγοντας τα σημαντικότερα εκθέματα με τη βοήθεια αρχαιολόγων. Η Apple ανέβασε την εφαρμογή μας στην ιστοσελίδα της και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να την αγοράσουν έναντι ενός συμβολικού ποσού. Πήραμε καλές κριτικές. Ενα χρόνο αργότερα, το Μουσείο της Ακρόπολης μας απάντησε ότι δεν ενδιαφέρεται να συνεργαστεί μαζί μας».

Από το Ερμιτάζ μέχρι το Πράδο

Οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, η έλλειψη ανθρώπων με τεχνογνωσία στο προσωπικό των ελληνικών μουσείων, ο φόβος για το κόστος, δημιουργούν ένα πλέγμα που δεν μας επιτρέπει να συγχρονιστούμε με τις εξελίξεις της εποχής. Την ίδια όμως ώρα, η ζωή προχωράει μπροστά και τα περισσότερα φημισμένα μουσειακά ιδρύματα του εξωτερικού έχουν καταφέρει με αντίστοιχες εφαρμογές όχι μόνο να κερδίσουν τους θεατές που περνούν το κατώφλι, αλλά να «διαφημίσουν» τους θησαυρούς τους σε ανθρώπους που βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου και ξεναγούνται από τις οθόνες iPhone, ipod, ipad ή κάποιου smartphone. Το Λούβρο έχει συμπεριλάβει στη δωρεάν εφαρμογή τα ωραιότερα αποκτήματά του. Το ΜΟΜΑ εξασφάλισε ειδικό χρηματικό ποσό από τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης Μπλούμπεργκ και έφτιαξε μια βάση δεδομένων με 32.000 αντικείμενα, προσβάσιμη στους κατόχους έξυπνων συσκευών, το μουσείο του Μπρούκλιν ήταν το πρώτο που μπήκε στον ψηφιακό χορό των iPhone τον Ιούλιο του 2009, ενώ το μουσείο της Bοστώνης κατάφερε να συγκεντρώσει χρήματα για χορηγίες από το Facebook.

Το Ερμιτάζ ψηφιοποίησε τα χιλιάδες εκθέματά του ενώ το Prado χρησιμοποιεί την τεχνολογία Google Earth στην ιστοσελίδα του, έτσι ώστε να μπορεί ο θεατής να διακρίνει στην οθόνη του ακόμα και την πιο μικρή λεπτομέρεια από ένα πίνακα. Κατά γενική ομολογία, η πιο λειτουργική και εντυπωσιακή εφαρμογή έγινε από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης, που μπορεί να εντοπίσει τη θέση του επισκέπτη στο κτίριο, να τον πλοηγήσει χρονολογικά ή θεματικά, να τον οδηγήσει ακόμα και στην τουαλέτα ή στο καφέ. Μια ομάδα από μαθητές λυκείου προσφέρει τεχνική υποστήριξη στους επισκέπτες, ενώ υπάρχει δυνατότητα να τους δοθεί στην είσοδο ένα iPhone, αν δεν έχουν δικό τους. Το Μητροπολιτικό Μουσείο μόλις εγκαινίασε τέτοιες υπηρεσίες, εστιάζοντας, όμως, σε μια περιοδική έκθεση και όχι ακόμα στη συλλογή του. Αλλα ιδρύματα του εξωτερικού προσφέρουν ειδικές δυνατότητες ξενάγησης για παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες κ. ά. Ακόμα και η Google έκανε τη δική της παρέμβαση, ανεβάζοντας στη διεύθυνση εκθέματα από 17 παγκόσμιας φήμης μουσεία.

Καθημερινή

Έχουν περάσει 10+ χρόνια από τότε που απευθύναμε εισηγήσεις για την αξιοποίηση του πολιτιστικού μας αποθέματος στην ψηφιακή εποχή, πλην όμως αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις είναι μακριά νυχτωμένοι.

Ισως αν είχαμε συμπεριλάβει στην πρόταση και εξοπλισμό της αγαπημένης εταιρείας των πολιτικών κομμάτων -για τις προμήθειες- η πρότασή μας να είχε άλλη τύχη…

Φαίνεται δεν είμαστε ικανοί να διαφυλάξουμε την πολιτισμική μας κληρονομιά στην ψηφιακή εποχή.

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Μία νέα τεχνολογία ετοιμάζεται να βοηθήσει τα σχολεία με τους μαθητές που είναι επιρρεπείς στις κοπάνες.

Η νέα υπηρεσία “εντοπισμού” μαθητών ετοιμάζεται να λειτουργήσει αρχικά σε δοκιμαστικό στάδιο 6 εβδομάδων, στο “Anaheim Union High School District” της Καλιφόρνια.

Το σχολείο θα δοκιμάσει να τοποθετήσει συσκευές GPS στους μαθητές των 2 τελευταίων τάξεων του σχολείου που έχουν συμπληρώσει το όριο των τεσσάρων αδικαιολόγητων απουσιών.

Οι μαθητές που θα έχουν αυτές τις συσκευές κάθε μέρα θα δέχονται μία ειδοποίηση νωρίς πρωί που θα τους ενημερώνει οτι πρέπει να πάνε στο σχολείο στην ώρα τους και στην συνέχεια 5 φορές την ημέρα θα πρέπει να εισάγουν τον προσωπικό κωδικό τους για να δηλώσουν την ακριβή τους τοποθεσία την δεδομένη στιγμή έτσι ώστε το σχολείο να ξέρει ανά πάσα στιγμή που είναι ο μαθητής κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.

4 αδικαιολόγητες και το κάνουμε θέμα, μα γιατί δεν διδάσκονται από τα φωτεινά παραδείγματα των Ελλήνων συμμαθητών τους με τις 114+; Το ψηφιακό σχολείο αλήθεια δεν έχει να προτείνει τίποτα για αυτή τη σπατάλη άσκοπης ενέργειας; εννοώ το πέρασμα των απουσιών από τα διπλότυπα στα βιβλία, την ενημέρωση με τις συστημένες επιστολές που επιστρέφουν ανεπίδοτες και στο τέλος  το καλύτερο είναι ότι με μία εγκύκλιο περνάνε όλοι…

Βέβαια αν μιλήσουμε για barcode και scanner θα αρχίσουν οι διαδηλώσεις για το 666…

Comments 0 σχόλια »

Οι φιλόλογοι και οι λογοτέχνες που κατέκλυσαν τη Μικρή Σκηνή στον πέμπτο όροφο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών την Τετάρτη το βράδυ γνώριζαν βεβαίως ότι η Ιστορία αποτελεί μία από τις βασικές συνιστώσες του έργου του Καβάφη. Εκείνο που προσδοκούσαν να μάθουν ερχόμενοι ήταν πώς αποκωδικοποιείται η ιδιαίτερη σχέση του ποιητή με την Ιστορία – και οι τρεις ομιλητές, οι καθηγητές Ρενάτα Λαβανίνι, Νταϊάνα Χάας και Μιχάλης Πιερής, ήταν προετοιμασμένοι να ικανοποιήσουν τις αδήλωτες προσδοκίες.

Ζωντάνεψε με γραφικές λεπτομέρειες μέσα από τις ομιλίες τους ο Καβάφης ως συστηματικός αναγνώστης της Ιστορίας, ο οποίος κουβαλούσε τόμους Ιστορίας στα ταξίδια του και έλεγχε με εξακριβωτική διάθεση τα ιστορικά λεξικά και τις εγκυκλοπαίδειες ανατρέχοντας σε πρωτογενείς πηγές. Τη φημισμένη «Ιστορία της παρακμής και πτώσεως της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» του Εντουαρντ Γκίμπον ανέφερε, μεταξύ άλλων, η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών Νταϊάνα Χάας, την οποία ο Καβάφης μελετούσε στο πρωτότυπο και σημείωνε τις αντιρρήσεις του διασταυρώνοντας γεγονότα με την «Ιστορία του ελληνικού έθνους» του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου.

Εκεί όπου η ιστορική πληροφορία είναι ελλιπής, ο ποιητής αισθανόταν ότι μπορεί να παρέμβει αναπληρώνοντας με τη φαντασία του τα κενά της Ιστορίας, όπως ακριβώς γράφει ο ίδιος στο ποίημα «Καισαρίων»: «Στην ιστορία λίγες/ γραμμές μονάχα βρίσκονται για σένα, / κ’ έτσι πιο ελεύθερα σ’ έπλασα μες στον νου μου».

Ταυτόχρονα, σχολαστικός με την ιστορική ακρίβεια, επισημαίνει στα ποιήματά του τα γεγονότα που πρέπει να ελέγξει με τη σημείωση verified (ελεγμένο) ή to be verified (να ελεγχθεί).

Ποια ήταν, συγκεκριμένα, τα ιστορικά διαβάσματα του Καβάφη μπορούμε να το ανακαλύψουμε αν διατρέξουμε τους τόμους της βιβλιοθήκης του στο Αρχείο Καβάφη, το πληροφορούμαστε από μαρτυρίες ή από σημειώσεις του ποιητή. Ο Μιχάλης Πιερής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, ανακοίνωσε ακόμη μία πηγή, το «Λεξικό Καβάφη», ένα «λεξικό» 560 λημμάτων, που επιμελήθηκε ο ίδιος και θα κυκλοφορήσει μέσα στο έτος από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού.

Όπως προκύπτει, ο Καβάφης αποδελτίωνε από τα διαβάσματά του λέξεις νέες, εξωτικές, λέξεις σε χρήσεις άγνωστες ή περίεργες, λέξεις όμορφες. Αντέγραφε ολόκληρα αποσπάσματα σε κομμάτια χαρτί, κρατούσε σημειώσεις από προφορικές κουβέντες και αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά, τα οποία παράχωνε στο ερμηνευτικό λεξικό που είχε στη βιβλιοθήκη του. Από την καταγραφή και τη μελέτη τους προκύπτει ένας κατάλογος κειμένων που διάβαζε ο ποιητής με τρόπο συστηματικό. Ανάμεσα σε άλλα είναι το χρονικό της Κύπρου του Λεόντιου Μαχαιρά και του Βουστρώνιου, το «Χρονικόν του Μορέως» και διάφορες χρονογραφίες, ιστορικά δημοτικά τραγούδια και κλέφτικα, ενώ τα πολλά τεκμήρια από τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο μαρτυρούν ότι παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τα πολιτικά και πολεμικά δρώμενα της εποχής του.

Αν στο σημείο αυτό απορεί κανείς σε τι αποσκοπούσαν οι αποδελτιώσεις και ποια ήταν τα κριτήρια της λεξικογραφικής πρακτικής του ποιητή, όπως αναρωτήθηκε ο γλωσσολόγος και λεξικογράφος Γεώργιος Μπαμπινιώτης, ο Μιχάλης Πιερής έδωσε μια πολύ παραστατική απάντηση: «Μάζευε λέξεις όπως ένας μάστορας μαζεύει πέτρες για να φτιάξει μια ξερολιθιά, χωρίς να ξέρει πόσες και ποιες θα χρειαστεί όταν έρθει η ώρα».

Το συμπέρασμα της συνάντησης, για ακόμη μία φορά, ήταν ότι οι τρόποι προσέγγισης της προσωπικότητας και της ποίησης του Καβάφη παραμένουν ανεξάντλητοι. Γιατί; Ποιο είναι το μυστικό της οικουμενικής και αειθαλούς απήχησής του; Η Ρενάτα Λαβανίνι, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο και εκδότρια των «Ατελών ποιημάτων» του, πρόλαβε το ερώτημα λέγοντας στο κλείσιμο της ομιλίας της: «Η απήχηση της ποίησης του Καβάφη είναι μεγάλη γιατί λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργούν το μυαλό και τα συναισθήματά μας».

www.tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

Tης Μαριαννας Τζιαντζη

Ξάφνου ένα δημοφιλές τηλεοπτικό παιχνίδι γίνεται πεδίο αναμέτρησης μεταξύ δύο ανθρώπων και ενός υπερ-υπολογιστή, του Γουότσον. Τούτο συνέβη αυτή την εβδομάδα στο «Jeopardy!» του CBS, ένα κουίζ σόου που προβάλλεται στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1964. Το γεγονός αυτό, για το οποίο γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά, δεν είναι απλώς μια μοναδική στιγμή στην ιστορία της τηλεόρασης, αλλά και μια ιστορική καμπή ως προς την εκλαΐκευση, τη μαζική πρόσληψη της έννοιας της τεχνητής νοημοσύνης.

Η αναμέτρηση αυτή θα αφήσει το αποτύπωμά της στην παγκόσμια λαϊκή μυθολογία, όπως συνέβη και με τον Χαλ, το ευφυές ρομπότ στην «Οδύσσεια του Διαστήματος», ή όπως συνέβη με τη σκακιστική μονομαχία του Γκάρι Κασπάροφ με τον υπολογιστή Deep Blue της ΙΒΜ.

Η εκπομπή αυτή, που προβλήθηκε σε τρεις συνέχειες (Δευτέρα έως Τετάρτη) δεν γυρίστηκε στο στούντιο του CBS, αλλά βιντεοσκοπήθηκε τον Ιανουάριο στο ερευνητικό κέντρο της ΙΒΜ, σε μια μικρή πόλη περίπου 56 χλμ. από τη Νέα Υόρκη. Σε λίγα μέτρα απόσταση από τον Γουότσον, δηλαδή τη λεπτή οθόνη που τον αντιπροσώπευε, βρισκόταν μια αίθουσα με ένα αρχιπέλαγος από υπολογιστές 13 τρισεκατομμυρίων bytes, δηλαδή το ισοδύναμο 2.800 πανίσχυρων κομπιούτερ, σύμφωνα με τους «Nιου Γιορκ Τάιμς». Η εφημερίδα επισημαίνει ότι αυτό δεν ήταν δίκιο για τους δύο ανθρώπους-παίκτες και αναρωτιέται γιατί να να μην μπορούσαν και αυτοί να ζητήσουν βοήθεια από ένα κοινό αποτελούμενο από 2.800 κορυφαίους επιστήμονες από πανεπιστήμια υψηλού επιπέδου, όπως το MIT ή το Στάνφορντ. Eπεσαν ηρωικά οι δύο πρώην πρωταθλητές του «Jeopardy!», δύο εθνικοί σπασίκλες που αφιέρωσαν τη ζωή τους για τη συσσώρευση εκείνων των γνώσεων που απαιτούνται για την επιτυχία στα κουίζ σόου. Ηττήθηκαν δύο τέλεια μελετημένα ζωντανά λυσάρια, όμως είναι αυτονόητο πως ο νικητής δεν ήταν ο Γουότσον, αλλά η συλλογική ανθρώπινη διάνοια που τον σχεδίασε και τον κατασκεύασε. Νικήτρια ήταν και η τηλεθέαση, αφού 10,5 εκατ. νοικοκυριά είδαν το δεύτερο επεισόδιο και ακόμη περισσότερα το τρίτο, το τελικό. Και τι παράξενο: στα πέρατα του κόσμου έφτασε το όνομα της ηλεκρονικής μηχανής, όμως κανείς, εκτός ΗΠΑ, δεν νοιάζεται για τα ονόματα των αντιπάλων της.

Μακάρι κάποιο ελληνικό κανάλι να πάρει τα δικαιώματα για τα τρία αυτά επεισόδια του «Jeopardy!» και να συνδυάσει την προβολή τους με συζητήσεις που μπορεί να είναι πιο συναρπαστικές από το ίδιο το τηλεπαιχνίδι.

Αυτή την εβδομάδα συνέβησαν δύο εκπληκτικά πράγματα. Πρώτο, μια ψυχαγωγική εκπομπή έφερε στο προσκήνιο ζητήματα με τεράστιο φιλοσοφικό, επιστημονικό και πολιτικό ενδιαφέρον. Δεύτερο, η ΙΒΜ, ένας επιχειρηματικός και τεχνολογικός κολοσσός, έδειξε σε όλη την υφήλιο την υπεροχή της προκαλώντας έναν αντίκτυπο πολύ πιο ισχυρό από ό,τι θα προέκυπτε, π.χ., με την παρουσίαση του Γουότσον σε ένα διεθνές πολιτικό και οικονομικό φόρουμ ή ένα επιστημονικό συνέδριο.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Του Στάθη

Comments 0 σχόλια »

Tο Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Εφηρμοσμένης Επικοινωνίας και το Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνουν για έκτη χρονιά τη σειρά διαλέξεων «Ζητήματα Επικοινωνίας».

Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε στην δεύτερη εκδήλωσή μας, με θέμα:

«Η ενημέρωση στη μπλογκόσφαιρα: Επανάσταση ή συνέχεια με άλλα μέσα;».

Συμμετέχουν ως εισηγητές, οι bloggers:

Κωνσταντίνα Δελημήτρου, http://xpsilikatzoy.wordpress.com/

Μανώλης Ανδριωτάκης, http://andriotakis.wordpress.com/

Γιάννης Γιαννόπουλος, http://arkoudos.com/blog/

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Πλειός.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 1 Μαρτίου 2011, στο Κεντρικό Κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30), στο αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος», ώρα 6:00 μ.μ.

Comments 0 σχόλια »

Βραβεία:

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους,

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Πάτρα και ειδικό βραβείο,

Ειδική Μνεία στο Πεσκάρα Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους,

Ειδική Μνεία στην Νάουσα Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους,

Silber Metal στο Φεστιβάλ der Nationen,

Silber Metal στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Des Nightkommerziellen Films

Comments 1 σχόλιο »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Τις ευλογίες της Καθολικής Εκκλησίας των ΗΠΑ έλαβε πρόγραμμα ψηφιακής εξομολόγησης, που κυκλοφόρησε για το iPhone.

Το app (όπως ονομάζονται οι εφαρμογές για τη συσκευή της Apple) ονομάζεται Confession (Εξομολόγηση) και πωλείται εδώ και λίγες μέρες στο iTunes έναντι 1,99 δολαρίων.

«Είναι το τέλειο βοήθημα για κάθε πιστό», υποστηρίζουν οι δημιουργοί του και προσφέρει οδηγίες και συμβουλές για να τους βοηθήσουν να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους.

Η αμερικανική Καθολική Εκκλησία έδωσε την έγκρισή της για τη νέα εφαρμογή.

Το πρόγραμμα ενθαρρύνει τους πιστούς να παραδεχθούν τα λάθη τους – όπως τα ορίζει η θρησκεία τους – και να τα καταγράψουν. Επίσης, τους παροτρύνει να εξετάσουν τη συνείδησή τους, βάσει προσωπικών παραγόντων, όπως είναι η ηλικία, το φύλο και η οικογενειακή τους κατάσταση.

Οι σχεδιαστές του app τονίζουν στο «BBC News» πως ρόλος του δεν είναι να αντικαταστήσει τον ιερέα αλλά να βοηθήσει τον πιστό κατά την προσωπική του προετοιμασία για την εξομολόγηση, ώστε να είναι έτοιμος όταν επισκεφθεί τον παπά και ζητήσει άφεση αμαρτιών.

TA NEA

Comments 0 σχόλια »

Του Νίκου Δήμου

Αστειεύεστε; Ανθέλληνας ο Διονύσιος Σολωμός, ο εθνικός ποιητής, ο ποιητής του εθνικού ύμνου;

Μάλιστα. Μαζί με τον Βερέμη, την Ρεπούση, τον Λιάκο, και όλους εκείνους που τα τελευταία χρόνια «αποδομούν την εθνική συνείδηση, γκρεμίζουν τους εθνικούς μύθους, καταλύουν τα ιερά και τα όσια του έθνους» (έτσι ισχυρίζονται οι υπερ-πατριώτες).

Διότι δεν κάνουν άλλο όλοι αυτοί οι ιστορικοί παρά να υλοποιούν τη φράση του Σολωμού: «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Ανέδειξαν ιστορικές αλήθειες που πραγματικά ανατρέπουν εθνικούς μύθους. Αν είναι ανθέλληνες αυτοί – τότε είναι και ο Σολωμός.

Μύθος το «κρυφό σχολειό». Πλήρης θρησκευτική και εκπαιδευτική ελευθερία. Οι Τούρκοι δυνάστες πιο ήπιοι από τους Ρωμιούς κοτζαμπάσηδες. Μύθος η Αγία Λαύρα. Μύθος η συμπαράσταση της Εκκλησίας (που αφόρισε την επανάσταση).

Αυτά είναι πράγματα που οι ιστορικοί τα γνωρίζουν εδώ και πολλά χρόνια, αλλά, μόλις δοκίμασαν να τα περάσουν έστω και κουτσουρεμένα στα σχολικά βιβλία, έγινε ο κακός χαμός.

Και οι λυσσαλέες αντιδράσεις στην εξαίρετη σειρά του Σκάι «1821» δείχνουν πως οι Έλληνες δεν αντέχουν «το αληθές». Ο λυγμός του Τράγκα περιτρέχει το διαδίκτυο. Η πιο ειλικρινής αντίδραση ήταν του θεατή που τηλεφώνησε λέγοντας: «Μη μου χαλάτε τον μύθο μου!».

Άλλοι άρχισαν τις θεωρίες συνωμοσίας (η ΣΙΑ, η Μοσάντ, ο Σόρος) ή τις βρόμικες προπαγάνδες, διαδίδοντας πως η σειρά ισχυρίζεται πράγματα που ουδέποτε ειπώθηκαν – μόνο και μόνο για να τη διαβάλλουν.

Η φράση του Σολωμού, που όλοι μάθαμε στο σχολείο, είναι τόσο επαναστατική, ανατρεπτική και τολμηρή, που απορώ πώς μπόρεσε να διεισδύσει εκεί μέσα!

Τη λέμε, αλλά ουδέποτε την εφαρμόσαμε. Αν το είχαμε κάνει, θα είχαμε πρώτα-πρώτα ανατρέψει τα μισά σχολικά βιβλία, που είναι γεμάτα εθνικιστικά ψεύδη.

Με τη ρήση του αυτή, ο Διονύσιος Σολωμός, μέσα στην άνθιση του εθνικισμού, πραγματοποιεί την υπέρβασή του. Διαλύει αυτόματα τους εθνικούς μύθους επάνω στους οποίους βασίζεται κάθε υπερ-πατριωτισμός. Η ιστορία γίνεται χώρος δικαίου.

Πότε θα αποκτήσουμε το θάρρος και την ωριμότητα να ακολουθήσουμε πραγματικά τη φράση του Σολωμού; Τότε ο πατριωτισμός θα γίνει ένας νέος ανθρωπισμός.

lifo

Comments 1 σχόλιο »

Για να είναι λίγο πιο υποψιασμένα τα κορίτσια για τη χρήση των κοινωνικών δικτύων

Comments 1 σχόλιο »

Comments 0 σχόλια »

Ο διάσημος ροκ κιθαρίστας Γκαρι Μουρ πέθανε, σε ηλικία 58 ετών, την Κυριακή, όπως μετέδωσε το BBC.

Comments 0 σχόλια »

Την 1 Φεβρουαρίου η Google έκανε τα αποκαλυπτήρια του Art Project, μίας μοναδικής συνεργασίας με ορισμένα από τα πλέον φημισμένα μουσεία τέχνης του κόσμου με σκοπό να δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να ανακαλύψει και να δει περισσότερα από χίλια έργα τέχνης στο Διαδίκτυο με εξαιρετική λεπτομέρεια.

Για τους τελευταίους 18 μήνες, η Google έχει εργαστεί σε 17 μουσεία τέχνης. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, το οποίο μπορεί κάποιος να εξερευνήσει στο googleart συμπεριλαμβάνει τη συγκέντρωση ορισμένων από τις εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες διασήμων έργων τέχνης, καθώς και την αντιπαραβολή περισσότερων από χιλίων άλλων εικόνων σε ένα σημείο. Επιπλέον, η εφαρμογή περιλαμβάνει τη δυνατότητα πανοραμικής περιήγησης σε συγκεκριμένες γκαλερί χρησιμοποιώντας την τεχνολογία Street View εσωτερικού χώρου.

Με αυτό το μοναδικό πρόγραμμα, ο καθένας, οπουδήποτε και αν βρίσκεται, θα έχει τη δυνατότητα να μάθει για την ιστορία αλλά και τους καλλιτέχνες οι οποίοι βρίσκονται πίσω από ένα τεράστιο αριθμό έργων τέχνης με το κλικ ενός ποντικιού.

Κάθε ένα από τα μουσεία έχουν συνεργαστεί εκτενώς με την Google παρέχοντας εμπειρογνωμοσύνη και καθοδήγηση σε κάθε βήμα του έργου, από την επιλογή των συλλογών που θα παρουσιαστούν έως την παροχή συμβουλών για την καλύτερη γωνία λήψης των φωτογραφιών αλλά και το είδος της πληροφορίας που θα συνοδεύει το έργο τέχνης.

Το εύρος των έργων τέχνης που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της Google είναι τεράστιο και περιλαμβάνει έργα από τη Γέννηση της Αφροδίτης του Botticelli έως και το No Woman, No Cry του Chris Ofili, τα μεταϊμπρεσιονιστικά έργα βυζαντινής εικονογραφίας του Cezanne, τις οροφές των Βερσαλλιών, ναούς της αρχαίας Αιγύπτου, τη συλλογή Whistlers αλλά και έργα του Rembrandt ανά την υφήλιο. Συνολικά, έχουν συμπεριληφθεί 486 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

Βασικά χαρακτηριστικά – Εξερεύνηση των μουσείων με την τεχνολογία Street View:

Χρησιμοποιώντας το χαρακτηριστικό αυτό, οι επισκέπτες μπορούν να κινούνται μέσα στην γκαλερί εικονικά στο www. googleartproject. com, επιλέγοντας έργα τέχνης που τους ενδιαφέρουν και κάνοντας κλικ για να ανακαλύψουν περισσότερα ή απολαμβάνοντας τις εικόνες υψηλής ανάλυσης όταν αυτές είναι διαθέσιμες.

Το πλαίσιο πληροφοριών επιτρέπει στους ανθρώπους να διαβάζουν περισσότερα για ένα έργο τέχνης, να βρουν και άλλα έργα του ίδιου καλλιτέχνη αλλά και να δουν σχετικά video στο YouTube.

Ένα ειδικά σχεδιασμένο όχημα του Street View τράβηξε φωτογραφίες 360 μοιρών του εσωτερικού επιλεγμένων γκαλερί, οι οποίες στη συνέχεια ενώθηκαν, επιτρέποντας την αρμονική περιήγηση σε περισσότερα από 385 δωμάτια μέσα στα μουσεία. Το εσωτερικό των γκαλερί μπορεί επίσης να εξερευνηθεί από το Street View in Google Maps.

Χαρακτηριστικό ιδιαίτερα υψηλής ανάλυσης στα έργα τέχνης:

Κάθε ένα από τα 17 μουσεία, επέλεξαν από ένα έργο για να φωτογραφηθεί σε εξαιρετική λεπτομέρεια με τη χρήση τεχνολογίας φωτογραφίας super high resolution ή «gigapixel». Κάθε τέτοια εικόνα περιέχει περίπου 7 δισ. pixels, επιτρέποντας στον θεατή να μελετήσει τις λεπτομέρειες της πινελιάς αλλά και την πατίνα πέρα από τις δυνατότητες του γυμνού οφθαλμού. Λεπτομέρειες που είναι δύσκολο να δει κανείς όπως το μικροσκοπικό χαρτί με τους λατινικού στίχους στο έργο του Hans Holbein του Νεότερου The Merchant Georg Gisze. ή οι άνθρωποι πίσω από το δέντρο στο έργο του Ivanov The Apparition of Christ to the People.

Επιπλέον, τα μουσεία παρείχαν φωτογραφίες για μία συλλογή η οποία περιλαμβάνει περισσότερα από 1.000 έργα τέχνης. Η ανάλυση αυτών των εικόνων, σε συνδυασμό με ένα ειδικά κατασκευασμένο zoom viewer, επιτρέπει στους λάτρεις των έργων τέχνης να ανακαλύψουν μικροσκοπικές πτυχές των έργων τις οποίες μπορεί να μην είχαν ποτέ δει από κοντά, όπως τους ανθρώπους στον ποταμό στο έργο του El Greco View of Toledo ή τις μεμονωμένες κουκίδες στο Grandcamp, Evening του Seurat.

Δημιουργείστε τη δική σας συλλογή:

η λειτουργία «Create your own collection» επιτρέπει στους χρήστες να σώσουν συγκεκριμένες οπτικές οποιουδήποτε από τα 1000 έργα τέχνης και να χτίσουν τη δική τους προσωποπική συλλογή. Σχόλια μπορούν να προστεθούν σε κάθε πίνακα και όλη τη συλλογή μπορούν να τη μοιραστούν με τους φίλους και την οικογένειά τους. Είναι ένα ιδανικό εργαλείο για μαθητές ή ομάδες που δουλέψουν σε ομαδικές εργασίες ή συλλογές.

Ο Nelson Mattos, VP Engineering της Google δήλωσε σχετικά με το νέο πρόγραμμα: «τα τελευταία 20 χρόνια ο κόσμος της τέχνης έχει μετατραπεί και εκδημοκρατιστεί. Είμαστε ενθουσιασμένοι που είχαμε τη δυνατότητα να συνεργαστούμε με κορυφαία μουσεία σε πολλές χώρες, προσφέροντάς τους υπηρεσίες τεχνολογίας αιχμής. Ελπίζουμε ότι αυτό θα αποτελέσει έμπνευση για ακόμη περισσότερους ανθρώπους να μπουν και να εξερευνήσουν την τέχνη σε νέα επίπεδα λεπτομέρειας».

Ο Amit Sood, Head του συγκεκριμένου έργου της Google δήλωσε: «Αυτή η πρωτοβουλία ξεκίνησε από μία ομάδα Googlers με πάθος για να κάνουν την τέχνη προσβάσιμη στο διαδίκτυο. Μαζί με τους συνεργάτες μας στα μουσεία ανά τον κόσμο έχουμε δημιουργήσει κάτι το οποίο ελπίζουμε να είναι ένα συναρπαστικό εργαλείο στα χέρια όσων αγαπούν την τέχνη, μαθητών αλλά και όσων επισκέπτονται μουσεία έστω και περιστασιακά, εμπνέοντάς τους να επισκεφτούν το πραγματικό μουσείο μία μέρα».

googleartproject.com
www.tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων