Αρχείο για Ιανουάριος, 2011

Για όσους αναρωτιούνται για τις απουσίες που έχω σημειώσει το τελευταίο χρονικό διάστημα θα επικαλεστώ λόγους υγείας. Το blogging έχει γίνει πολύ οδυνηρό λόγω μετατόπισης τεσσάρων θωρακικών σπονδύλων που έχουν μπλοκάρει ένα νεύρο στο χέρι.

Σε αυτό προστέθηκε κι ένα παλιό πρόβλημα – ο χειρούργος ακονίζει τα νυστέρια του- ενώ μία γρίπη ολοκλήρωσε το έργο της καταρράκωσης της υγείας μου…

Εχω αρχίσει να πιστεύω στο βουντού…ή απλά ου γαρ έρχεται μόνον…

Αύριο ραντεβού με έναν κοκκαλοθραύστη χειροπράκτη… αν δεν ακούσετε νέα μου, άνθη όχι αγαθοεργίες…

Comments 7 σχόλια »

Ο Σάιρους Χάισμιθ έθεσε στον εαυτό του μια πρόκληση: να αποφύγει τη γραμματοσειρά Helvetica για μία μέρα. Απαγόρευσε στον εαυτό του να αγοράζει οτιδήποτε έφερε τη συγκεκριμένη γραμματοσειρά και να ταξιδεύει σε οποιοδήποτε μέσο έχει την επωνυμία του σε Helvetica. Kαθώς είναι Νεοϋορκέζος, αυτό συμπεριελάμβανε και τον τοπικό σιδηρόδρομο.

Αν τύχαινε να συναντήσει οτιδήποτε έφερε τη συγκεκριμένη γραμματοσειρά, κοιτούσε αλλού.

Ηξερε να αποφεύγει το Iντερνετ και είχε πάρει προληπτικά μέτρα για να διαγράψει την Helvetica από το μενού των γραμματοσειρών του υπολογιστή του. Αλλά δεν μπορούσε να αποφύγει να την εντοπίσει στις οδηγίες πλυσίματος για τα ρούχα του, στο κοντρόλ της τηλεόρασής του, στη στάση του λεωφορείου με τις ώρες ή στη στήλη με τις μετοχές στους New York Times. Ενα άλλο πρόβλημα ήταν να βρει έναν νέο τρόπο χωρίς Helvetica για να μπορέσει να πληρώσει για οτιδήποτε χρειαζόταν στη διάρκεια της μέρας, καθώς η απαγορευμένη γραμματοσειρά δεν εμφανιζόταν μόνο σε πιστωτικές κάρτες, αλλά και στα ολοκαίνουργια αμερικανικά χαρτονομίσματα.

Γιατί, μπορεί να σκέφτεστε, να αποφασίσει κανείς να πάρει μια τέτοια απόφαση; Ο κ. Χάισμιθ, σχεδιαστής γραμματοσειρών, δημιούργησε το μποϊκοτάζ του για την Helvetica, με την ελπίδα να θέσει το φιλοσοφικό ερώτημα: «Χρειάζεσαι ποικιλία για να ζήσεις;» Η ιστορία του είναι μία από τις πολλές που περιλαμβάνονται στο καινούργιο βιβλίο του Σάιμον Γκάρφιλντ, «Just my type: Α book about fonts».

Ο κ. Γκάρφιλντ έχει εκδώσει περισσότερα από 12 μυθιστορήματα, κυρίως για επιστήμη και κοινωνική ιστορία. Το «Just my type» είναι το πρώτο του πόνημα για την τυπογραφία, κάτι που τον έκανε πολύ γενναίο, γιατί ο κόσμος της τυπογραφίας έχει δική του γλώσσα, δικούς του κανόνες και τελετουργία.

Πάρτε για παράδειγμα τον Μάθιου Γουάινερ, δημιουργό του Mad Men. Τον πολιορκούν διάφοροι μπλόγκερ που δεν μπορούν να καταλάβουν πώς μια τηλεοπτική σειρά που είναι γνωστή για την ιστορική της ακρίβεια, όταν έχει να κάνει με κοστούμια και σκηνικά μπορεί να είναι τόσο απρόσεκτη στο να διαλέγει γραμματοσειρές. Οι ταινίες «LA Confidential» και «The hudsucker proxy» έχουν επίσης επιλεγεί για να παρουσιάσουν γραμματοσειρές που σχεδιάστηκαν μετά τις περιόδους που φτιάχτηκαν.

Στο «Just my type», τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου είναι περισσότερα από τις αδυναμίες του. Τα ιστορικά περάσματα ξεκινούν με τον Γιόχαν Γκούτενμπεργκ, τον Γερμανό τυπογράφο, το 1440. Μετά, ο κ. Γκάρφιλντ συστήνει τους σχεδιαστές που δημιούργησαν πανέμορφες γραμματοσειρές που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα, όπως ο Κλοντ Γκαραμόντ στη Γαλλία του 16ου αιώνα, ο William Caslon και ο John Baskerville στην Αγγλία του 18ου αιώνα και οι Μοντερνιστές του 20ού αιώνα, όπως ο Paul Renner στη Γερμανία και ο Adrian Frutiger στην Ελβετία.

Εχοντας περιγράψει τη δύσκολη διαδικασία της δημιουργίας γραμμάτων, αριθμών και συμβόλων από μέταλλο, ο κ. Γκάρφιλντ εξερευνά τη μετάβαση από τα έντυπα στα ψηφιακά στοιχεία. Στην πορεία, αναφέρεται σε όλα: από την απόφαση του Ιkea να εγκαταλείψει την κλασική Futura των Μοντερνιστών του κ. Frutiger για το λογότυπο για να διαλέξει τα ψηφιακά στοιχεία Verdana, έως τον ρόλο της γραμματοσειράς Gotham σαν μυστικό όπλο στην προεδρική καμπάνια του Μπαράκ Ομπάμα το 2008.

Το βιβλίο μιλάει και για την ψυχολογία αγαπημένων στοιχείων, όπως γιατί η Arial Black έχει γίνει από τις δημοφιλέστερες γραμματοσειρές –μαζί με την Frutiger– για ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές μπλούζες. Απάντηση: Επειδή είναι και οι δύο αναγνωρίσιμες ακόμη και από την άλλη πλευρά του σταδίου.

kathimerini.gr

Comments 0 σχόλια »

Το βίντεο που προβλήθηκε στο ξεκίνημα του Υπουργικού Συμβουλίου. Τώρα που το είδαν θα αρχίσουν να μας εμπνέουν δηλαδή;

Comments 0 σχόλια »

Πατήστε στο CC κάτω δεξιά στο video

Comments 0 σχόλια »

Τα περισσότερα από τα σημερινά παιδιά ξέρουν να χειρίζονται το ποντίκι του υπολογιστή, αλλά τα βρίσκουν σκούρα όταν ανεβαίνουν σε ένα ποδήλατο. Και ενώ οι επτά στους δέκα μπόμπιρες, ηλικίας δύο ως πέντε ετών, ξέρουν να παίζουν παιχνίδια οnline, λιγότεροι από δύο στους δέκα μπορούν να κολυμπήσουν χωρίς βοήθεια. Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα της εταιρείας AVG, που δραστηριοποιείται στην ασφάλεια στο Internet, και αποδεικνύουν ότι τα παραδοσιακά ορόσημα της παιδικής ηλικίας έχουν αντικατασταθεί από ψηφιακές δεξιότητες.

Οι γονείς βαριούνται ή είναι πολύ απασχολημένοι να βοηθήσουν το βλαστάρι τους να αποκτήσει κάποιες φυσικές δεξιότητες, όπως να μάθει ποδήλατο ή να μάθει να δένει μόνο του τα κορδόνια του παπουτσιού του – και προτιμούν να τα «παρατάνε» για ώρες μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή. Ετσι τα μικρά παιδιά, αντί να αποκτούν εμπειρίες από τον πραγματικό κόσμο, αντιγράφουν τις συνήθειες των μεγάλων και γίνονται εξπέρ σε δραστηριότητες που προορίζονται για μεγαλύτερα παιδιά.

Οι εκπαιδευτικοί τονίζουν ότι όλο και περισσότεροι γονείς αφήνουν τα παιδιά τους μπροστά στην τηλεόραση αντί να τους μιλούν ή να διαβάζουν βιβλία μαζί τους, γιατί θεωρούν ότι αυτό είναι δουλειά του σχολείου και κανενός άλλου. Η ειδική στην ανάπτυξη των παιδιών Σου Πάλμερ δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» ότι, με το να αφήνουμε τα παιδιά να βιώνουν την ύπαρξή τους μέσα από την εικονική πραγματικότητα, καθυστερούμε τη φυσική και πνευματική ανάπτυξή τους. «Συνηθίζουν στη γρήγορη ανταμοιβή που προσφέρει η τεχνολογία και δεν μαθαίνουν να επενδύουν στη συναισθηματική προσπάθεια που είναι απαραίτητη για τις πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις», τονίζει και προσθέτει: «Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά για να αναπτυχθούν σωστά είναι αληθινό παιχνίδι με πραγματικούς ανθρώπους».

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, που έγινε σε δείγμα 2.200 ατόμων σε 11 χώρες, το 23% των παιδιών ηλικίας δύο ως πέντε ετών είναι σε θέση να κάνει μια κλήση από κινητό τηλέφωνο και το 25% μπορεί να σερφάρει στο Internet. Το ένα στα πέντε ξέρει πως λειτουργούν τα έξυπνα κινητά ή ακόμα και τα iPad. Τα δύο τρίτα ξέρουν να ανοίξουν έναν υπολογιστή και το 73% ξέρει να χειρίζεται το ποντίκι.

Η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική με την απλή καθημερινότητα. Μόνο το 48% των παιδιών γνωρίζει τη διεύθυνση του σπιτιού του και μόνο το ένα τρίτο ξέρει να γράφει το όνομά του. Μόνο το 11% ξέρει να δένει τα κορδόνια του! Ο εκπρόσωπος της AVG Τόνι Ανσκομπ έβαλε το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση: «Ολο και περισσότεροι γονείς θεωρούν τους υπολογιστές και τις ηλεκτρονικές συσκευές σαν μπέιμπι σίτερ», δήλωσε.

tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

της Μάρνυς Παπαματθαίου

Το Βήμα, 24/01/2011

Μυστικές συσκέψεις αμερικανών «σοφών» έγιναν τις προηγούμενες ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου για να «ντύσουν» τις επικείμενες αλλαγές στα σχολεία. Την περασμένη Παρασκευή η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας σύσσωμη, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνου, συμμετείχε σε σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να αναζητηθούν οι τρόποι εφαρμογής του τεράστιου προγράμματος μετάβασης των ελληνικών σχολείων στην ψηφιακή εποχή.

Παρακαθήμενοι του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου ήταν αμερικανοί, βέλγοι και άγγλοι καθηγητές Πανεπιστημίου που ειδικεύονται σε θέματα νέων ψηφιακών βιβλιοθηκών και διάδοσης της γνώσης μέσω Internet, ένας κροάτης επιχειρηματίας ειδικός στις υπηρεσίες αυτοματισμού και μια ελληνοαμερικανίδα καθηγήτρια. Από την πλευρά των Ελλήνων συμμετείχαν εκτός του Πρωθυπουργού και του κ. Γερουλάνου, η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου, η αναπληρώτρια υπουργός κυρία Φώφη Γεννηματά, η υφυπουργός κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο υφυπουργός κ. Γ. Πανάρετος και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου κ. Βασ. Κουλαϊδής.

Εξ αυτών, ο μόνος που δεν μίλησε παρά ελάχιστα, παρά την στοχοπροσήλωσή του στο αγγλοσαξονικό πρότυπο εκπαίδευσης, ήταν ο αρμόδιος για θέματα ανώτατης εκπαίδευσης κ. Πανάρετος. Και αυτό γιατί η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στον χώρο των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ είναι μια προοπτική που μοιάζει πολύ μακρινή και οι ξένοι εμπειρογνώμονες δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον να ακούσουν γιατί τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν θέλουν να… εκσυγχρονιστούν. Η σύσκεψη έγινε στα αγγλικά και κράτησε πέντε ώρες.

Η Ελλάδα μπροστά από την Αμερική

Υπάρχει ένα θέμα στο οποίο η αμερικανική κυβέρνηση βρίσκεται πίσω από την ελληνική. Το θέμα της «ψηφιακής» εποχής στην εκπαίδευση. Τουλάχιστον στον σχεδιασμό της. Στη σύσκεψη που έγινε οι αμερικανοί προσκεκλημένοι του κ. Παπανδρέου δήλωσαν ότι είμαστε η πρώτη χώρα που σχεδιάζει να εφαρμόσει αυτή την πολιτική σε όλες της βαθμίδες της εκπαίδευσης και να εισαγάγει ως και «ψηφιακά βιβλία» (e readers) στα ελληνικά σχολεία. Βέβαια, στο ερώτημα πώς μπορεί να υποστηριχθεί οικονομικά ένα τέτοιο εγχείρημα, στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού αναφέρει ότι τελικά το κόστος δεν είναι απαγορευτικό. Και αυτό γιατί η ανατύπωση όλων των σχολικών βιβλίων ανά δύο χρόνια λόγω διορθώσεων ή αλλαγών που συχνά γίνονται φέρνει στο κράτος ένα τεράστιο κόστος. «Αν τελικά ένα επόμενο βήμα ήταν η χρησιμοποίηση ψηφιακών βιβλίων στις σχολικές τάξεις, η απόσβεση του κόστους τους θα μπορούσε να γίνει μέσα σε δύο ή τρία χρόνια» συνεχίζει ο συνομιλητής μας.

Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες του «Βήματος», ο Πρωθυπουργός υποδεχόμενος τους προσκεκλημένους του δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν θέλει μόνο να ξεπεράσει την οικονομική κρίση αλλά και να αναδειχθεί σε μια πρωτοπόρο χώρα σε κρίσιμα θέματα όπως η παιδεία και η σύνδεσή της με τις νέες τεχνολογίες. Οι αμερικανοί καθηγητές απάντησαν σε αυτό ότι ήδη και η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει να προχωρήσει στην ίδια κατεύθυνση και συνεχάρησαν τους εκπροσώπους της Ελλάδας επειδή είναι η πρώτη χώρα που προωθεί ως άμεση πολιτική της τη σύνδεση εκπαίδευσης και τεχνολογίας. «Είσαστε πολύ μπροστά σε σχέση με άλλες χώρες» δήλωσε αμερικανός εκπαιδευτικός αναφερόμενος στα βήματα που έχει κάνει στο θέμα η χώρα μας.

Οι έλληνες εκπαιδευτικοί και το Internet

Αυτό για το οποίο έδειξε κυρίως ενδιαφέρον ο κ. Παπανδρέου ήταν η πιλοτική εφαρμογή του γιγαντιαίου προγράμματος του «ψηφιακού σχολείου» και η σταδιακή εισαγωγή των «ψηφιακών βιβλίων» στην εκπαίδευση συμπληρωματικά προς τα συμβατικά βιβλία. Νούμερο ένα θέμα αυτή τη στιγμή στις σκέψεις του κ. Παπανδρέου, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στη σύσκεψη, είναι η αναζήτηση εκπαιδευτικών-ακτιβιστών που να έχουν αναπτύξει δικά τους προγράμματα ή να εφαρμόζουν ήδη με πρωτοβουλία τους στην τάξη καινοτόμα προγράμματα. Πρόκειται για το κίνημα «από τη βάση προς τα πάνω» που πρεσβεύει την αρχή ότι στα θέματα ψηφιακού υλικού οι μεγάλες αλλαγές μπορούν να έρθουν κυρίως από κάτω. Με τη συνεννόηση και συνεργασία καθηγητών μεταξύ τους για την ανάπτυξη νέων προγραμμάτων που θα αξιοποιηθούν στη συνέχεια ως «δημοκρατικό εργαλείο ανάπτυξης» όπως είπε ο κ. Παπανδρέου.

Ο Πρωθυπουργός υποστήριξε την άποψη ότι πρέπει να δίνουμε στον πολίτη τα εργαλεία ώστε να μπορεί να αποφασίζει και να εφαρμόζει μόνος του προγράμματα που θα κάνουν πιο εύκολη τη ζωή του. Σε αυτή την κατεύθυνση, αν κάποιος δώσει στους έλληνες μαθητές αντίστοιχα ερεθίσματα, είναι πιθανόν να προκύψουν πολλές μικρές ιδιοφυΐες. Οι λίγοι που έχουν την έμπνευση πρέπει να αναπτύσσουν το υλικό και να το μοιράζονται με τους άλλους, είναι μια από τις αρχές που διατυπώθηκαν. Στη διάρκεια της σύσκεψης έγινε μεγάλη συζήτηση για το πώς αλλάζουν τα συστήματα παιδείας παγκοσμίως και για τους τρόπους με τους οποίους θα δοθεί η δυνατότητα και στους ίδιους τους μαθητές να κάνουν κάτι μόνοι τους και να προχωρήσουν στην αξιοποίηση πρωτοποριακών ιδεών.

Πάντως, οι προσκεκλημένοι του Πρωθυπουργού συμφώνησαν στο ότι θα ήταν απίστευτη πρόοδος για ένα εκπαιδευτικό σύστημα να μπορέσει σε αυτή τη φάση να δώσει έστω και σε πιλοτικό επίπεδο στους μαθητές συσκευές όπως τα «ψηφιακά βιβλία». Εκτενής συζήτηση έγινε και για το τι σημαίνει σήμερα να είσαι εκπαιδευτικός, καθώς όπως δήλωσαν οι εκπρόσωποι του υπουργείου Παιδείας, ο δάσκαλος και ο καθηγητής έχουν χάσει σήμερα τον έλεγχο στη διδασκαλία τους.

Comments 0 σχόλια »

Το Facebook μάς τρελαίνει… Αυτό ισχυρίζεται κορυφαία κοινωνιολόγος στις ΗΠΑ, ενώνοντας τη φωνή της με πλειάδα ειδικών που λένε ότι τα sites κοινωνικής δικτύωσης δεν συνδέουν τους ανθρώπους – αντιθέτως, τους απομονώνουν από την πραγματικότητα προκαλώντας κάτι σαν σύγχρονη τρέλα στον ψυχισμό τους.

Οι φρενήρεις ρυθμοί με τους οποίους επικοινωνούμε online μέσω του Τwitter, του Facebook και των γραπτών μηνυμάτων «οδηγούν σε μία ψυχοπαθολογική συμπεριφορά» , γράφει στο νέο της βιβλίο «Μόνοι Μαζί» η Σέρι Τερκλ, καθηγήτρια στο ΜΙΤ, η οποία πρωτοστατεί στην επίθεση κατά των νέων μορφών επικοινωνίας.

Την περασμένη εβδομάδα εμφανίστηκε στο δημοφιλές τηλεοπτικό σόου του κωμικού Στίβεν Κόλμπερτ, όπου είπε ότι έχει πάει σε κηδείες όπου οι πενθούντες συγγενείς ελέγχουν κάθε δύο λεπτά το iΡhone τους.

Η θέση της δρος Τερκλ είναι απλή: η τεχνολογία απειλεί να κυριαρχήσει επί της ζωής μας και να μας απομονώσει από την επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Δημιουργώντας μας την ψευδαίσθηση ότι μας επιτρέπει να επικοινωνούμε καλύτερα, μας κάνει να ζούμε σε μία κυβερνο-πραγματικότητα πολύ κατώτερη, και συχνά πιο σκληρή, από τον πραγματικό κόσμο.

Κλασικό παράδειγμα θεωρείται η περίπτωση της άτυχης Σιμόν Μπακ. Είχε 1.048 «φίλους» στο Facebook, όταν όμως ανακοίνωσε ότι θα αυτοκτονήσει δεν βρέθηκε κανένας να την αποτρέψει, και ούτε ένας δεν προσπάθησε να τη σώσει, κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί τόσο εύκολα στην πραγματική ζωή. Η επίθεση εναντίον των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει γίνει μόδα στις ΗΠΑ. Ενα άλλο μπεστ σέλερ, του Νίκολας Καρ, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τον τίτλο «Στα ρηχά: Να τι κάνει το Ιnternet στο μυαλό μας», υποστηρίζει ότι το βασικό ανθρώπινο ένστικτο για αναζήτηση νέων πληροφοριών και κοινωνική δικτύωση μας έχει εθίσει στο «εύκολο αλλά ρηχό» ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Πολλοί υπάλληλοι γραφείου ελέγχουν τα e-mail τους ως και 30 φορές την ώρα. «Εχουμε γίνει σαν τα ποντίκια σε εργαστήριο υψηλής τεχνολογίας, σαν πειραματόζωα που πατάμε άσκοπα μοχλούς με την ελπίδα ότι θα κερδίσουμε κάποια ψίχουλα κοινωνικής ή διανοητικής τροφής. Αυτό που κάνει ακόμη πιο ακαταμάχητα τα ψηφιακά μηνύματα είναι η αβεβαιότητα. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα ότι κάποιο σημαντικό e-mail περιμένει να το ανοίξουμε, παρ΄ ότι ξέρουμε πως τα περισσότερα μηνύματα που έρχονται online είναι ασήμαντα» γράφει ο Καρ.

tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Tου Παντελη Μπουκαλα

Δεν είναι καινούργιο το ερώτημα του τίτλου. Και δεν πρόκειται καν για ερώτημα. Εμφανίζεται σαν απόλυτη βεβαιότητα που μόνο εξηγήσεις επιδέχεται και όχι αμφισβήτηση. Για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή του, πρέπει να επιστρέψουμε στο 1964. Τότε, ο σπουδαίος Σουηδός σκηνοθέτης Ινγκμαρ Μπέργκμαν, με αφορμή την παράσταση της τραγωδίας του Ευριπίδη «Ιππόλυτος» που, με δική του σκηνοθεσία, θα ανέβαζε το Δραματικό Θέατρο της Στοκχόλμης τον Ιανουάριο του 1965, υπέβαλε στον Γιώργο Σεφέρη το ερώτημα που μας απασχολεί, με τη συνοδεία του εξής κειμένου: «Η σημερινή Ελλάδα δεν κατέχει ηγετική θέση στα πολιτισμικά πράγματα. Η παρακμή ενός πολιτισμού αυτή καθεαυτή δεν είναι κάτι το αξιοσημείωτο. Είναι όμως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο ελληνικός πολιτισμός εξακολουθεί να επιβιώνει σε κάθε προοδευτική κοινωνία. Τα ιδανικά που χαρακτήριζαν την αρχαία Αθήνα εξακολουθούν να είναι η βάση για ό,τι αποκαλούμε σήμερα δημοκρατία, επιστήμη και τέχνη. Που οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, το γεγονός ότι είναι τόσο ασήμαντη η συμβολή της σημερινής Ελλάδας στα πολιτισμικά θέματα;»

«Το ερώτημά σας δεν είναι εύκολο», απαντά ο Σεφέρης, που μόλις ένα χρόνο νωρίτερα είχε τιμηθεί με το Νομπέλ, «γιατί δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Είναι όμοιο με άλλα προβλήματα που κάθε στοχαστικός άνθρωπος πρέπει να έχει θέσει στον εαυτό του: λ.χ. γιατί η Αγγλία γέννησε έναν μονάχα Σαίξπηρ ή γιατί η Ιταλία γέννησε έναν μονάχα Ντάντε;» Η κατ’ ανάγκην «πρόχειρη και βιαστική απάντηση» του Ελληνα ποιητή (που υπάρχει στον τρίτο τόμο των «Δοκιμών» του, εκδ. Ικαρος) «περιορίστηκε σε τρία σημεία»: «α) Μπορεί ο σύγχρονος κόσμος, εννοώ στο σύνολό του, να έχει ανοίξει στον αστροναύτη τους αστρικούς δρόμους, μπορεί να έχει συσσωρεύσει, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ένα υπέρογκο -και πιθανότατα επικίνδυνο- όγκο επιστημονικών γνώσεων, αλλά από πολλές πλευρές δεν έφτασε τη στάθμη των αρχαίων. Δεν μπόρεσε να παρουσιάσει έναν Ομηρο ή έναν Αισχύλο, έναν Ηράκλειτο ή έναν Πλάτωνα. β) Τη σύγχρονη Ελλάδα πρέπει να την κρίνουμε μέσα στις αναλογίες του σύγχρονου κόσμου (ιστορικές, πλουτοπαραγωγικές, πληθυσμικές κ.λπ.) και, για να είμαι πολύ σύντομος, πρέπει να μην ξεχνούμε πως είναι ένας τόπος που δοκιμάστηκε επί τέσσερις αιώνες από τη χειρότερη ξένη σκλαβιά που γνώρισε λαός της γης, και με τις πιο καταστρεπτικές συνέπειες. γ) Από τον καιρό που ελευθερώθηκε ένα μικρό μέρος της (μόλις το τρίτο του σημερινού εδάφους) με πληθυσμό, στα 1828, 750 χιλιάδες ψυχές, η Ελλάδα είχε να υπομείνει ατέλειωτους πολέμους, χωρίς να λησμονήσω τον τελευταίο».

Στην τελευταία παράγραφο της σύντομης, πάντως περιεκτικής απάντησης του Σεφέρη δεν θα μπορούσε να λείπει ένας τόνος ευγενικής ειρωνείας: «Και τώρα συλλογίζομαι τη Σουηδία που από τα 1813 χαίρεται χωρίς διακοπή τα αγαθά της ειρήνης. Και συλλογίζομαι ακόμη τον Αγγλο ιστορικό που παρατήρησε ότι οι ιστορικοί που έζησαν σε καιρούς ευημερίας και ειρήνης δεν είναι συνήθως επιτυχείς όταν κρίνουν περιόδους πολέμων και δυστυχίας». Σε λιγότερο διπλωματική γλώσσα, θα μπορούσε να θυμίσει κανείς εδώ το παροιμιώδες «απ’ έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια ξέρεις», με την έννοια ότι, αν ζεις σε χώρα ομαλής διαδρομής, δυσκολεύεσαι να αξιολογήσεις την πορεία τόπων που η ιστορία δεν τους αφήνει να ειρηνεύσουν. Στα χρόνια, λ.χ., που ακολούθησαν τον διάλογο Μπέργκμαν – Σεφέρη, για μεν τη Σουηδία είχαν γραφτεί οι ίδιοι χοροί «ειρήνης και ευημερίας», για δε την Ελλάδα, μια επτάχρονη δικτατορία που την πήγε δεκαετίες πίσω.

www.kathimerini.gr

Comments 0 σχόλια »

Η νέα ταινία του Wim Wenders είναι αφιερωμένη στη χορογράφο Pina Bausch που πέθανε πρόσφατα (2009) και θεωρείται ως μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του σύγχρονου χορού. Στην ταινία, η χρήση της τεχνολογίας 3D συμβάλλει στη δημιουργία πανέμορφων εικόνων, γεμάτων κίνηση και ζωή.

“Χορέψτε, χορέψτε, αλλιώς είμαστε χαμένοι”

av

Comments 0 σχόλια »

irrational.gifΗ επανάσταση του αυτονόητου δεν θα ξεσπάσει, διότι πολύ απλά της έχει κλείσει το δρόμο το ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, το οποίο το συναντάμε παντού και μάλιστα περιβεβλημένο το μανδύα της ελληνικής (εθνικής) ιδιαιτερότητας, ως κάτι αναγκαίο διότι «η Ελλάδα είναι μία ξεχωριστή περίπτωση καθότι έθνος ανάδελφον». Πάρτε για παράδειγμα την εκπαίδευση, τη μαζική προπανεπιστημιακή εκπαίδευση, θύματα της οποίας είναι όλα τα παιδιά της χώρας. Τι άλλο από αδιανόητο είναι να διδάσκονται τα Θρησκευτικά στο γυμνάσιο περισσότερες ώρες από τη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία; Στο Λύκειο, να προάγεσαι στην επόμενη τάξη έχοντας πάρει 5 στα Μαθηματικά, τη Φυσική, τη Χημεία, τα Αρχαία, τα Νέα και την Ιστορία, χάρη στο 16 που πήρες στα Θρησκευτικά και στα Αγγλικά; Να τελειώνεις το σχολείο και να μην έχεις γράψει ούτε μία εργασία που να απαιτεί κάτι παραπάνω από μηχανική αντιγραφή;

Τι άλλο από αδιανόητο είναι να στριμώχνει το υπουργείο στο γυμνάσιο τη διδασκαλία της ισπανικής, της ρωσικής, της τουρκικής και δεν ξέρω και γω ποιας άλλης γλώσσας, για να απορροφηθούν στοιχειωδώς οι απόφοιτοι των αντίστοιχων πανεπιστημιακών τμημάτων, τη στιγμή που τα παιδιά δεν μαθαίνουν ούτε καν στοιχειώδη αγγλικά; Τι άλλο από αδιανόητο είναι να μας βομβαρδίζουν με όλες τις μπούρδες περί του ηλεκτρονικού βιβλίου και του διαδραστικού πίνακα, λες και το πρόβλημα είναι το γκατζετάκι και όχι τα προγράμματα σπουδών, το περιεχόμενο των βιβλίων, η απαξίωση της εκπαίδευσης;

Τι άλλο από αδιανόητο είναι να υπάρχουν καταθλιπτικοί εκπαιδευτικοί, που όλη μέρα ζουν μία κόλαση με τους μαθητές τους, αδυνατώντας να επιβιώσουν στην τάξη, χωρίς κανείς να τους αξιολογεί ή να τους βοηθάει;

Τι άλλο από αδιανόητο είναι η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών να δηλώνει ότι «έρχεται σχολείο για να μην πάρει απουσίες» και οι γονείς να διαμαρτύρονται για τις απεργίες όχι γιατί μειώνεται ο χρόνος εκπαίδευσης, αλλά διότι δεν έχουν τι να τα κάνουν όταν τα σχολεία είναι κλειστά;

Τι άλλο από αδιανόητο είναι να ξοδεύει μόνο η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής € 17.950.000 κατά το 2010 για τη μεταφορά μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας από τα σπίτια τους στα σχολεία; Δεν μιλάμε για κάποια εσχατιά της ελληνικής επικράτειας, όπου χρειάστηκε να μεταφέρουμε τους μαθητές. Μιλάμε για τη μεταφορά με πούλμαν και ταξί από το Ντράφι στην Παλλήνη, από την Κακιά Σκάλα στην Κερατέα και από την Αγία Μαρίνα στα Καλύβια. Το ετήσιο κόστος είναι περίπου € 2.000 ανά μεταφερόμενο μαθητή ή αλλιώς γύρω στα € 25.000 για όλη τη μαθητική του ζωή (αν δεν χάσει καμία χρονιά). Θα μπορούσαμε κάλλιστα να αγοράσουμε ένα αυτοκίνητο μέσα σε τρία χρόνια (36 δόσεις) για τον καθένα τους, ή να τσοντάρουμε κάτι παραπάνω και να τους στείλουμε όλους σε ιδιωτικά που διαθέτουν πούλμαν.

Τι άλλο από αδιανόητο είναι τα σχολεία να μην έχουν γραμματέα αν και έχουν απίθανο όγκο γραφειοκρατικής δουλειάς, να έχουν διευθυντή που δεν μπορεί να αξιολογήσει τους υφισταμένους του, αλλά όμως έχει την υποχρέωση να είναι εκκαθαριστής αποδοχών και προσωπικά υπόλογος έναντι του ΙΚΑ για τις ασφαλιστικές εισφορές και για τα λογιστικά του σχολείου;

Τι άλλο από αδιανόητο είναι να υπάρχει μάθημα γυμναστικής χωρίς αποδυτήρια και χώρους άθλησης, να υπάρχει μάθημα μουσικής χωρίς αίθουσα ή όργανα, να υπάρχουν  τουαλέτες στις οποίες όμως κάθε πολιτισμένος άνθρωπος σιχαίνεται να πλησιάσει;

Στο σχολείο του αδιανόητου τι νόημα έχει να κάνουμε την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ; Να απαιτήσουμε δηλαδή καταρτισμένους εκπαιδευτικούς, καλά εκπαιδευμένους και πληρωμένους, με κέφι να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα, ικανούς να αποτελέσουν το παράδειγμα για τους μαθητές τους, πρόθυμους να αξιολογηθούν και να αξιολογήσουν οι ίδιοι το έργο τους και όλα τα σχετικά; Να απαιτήσουμε μαθητές που απολαμβάνουν την παρουσία τους εκεί, βρίσκουν διέξοδο στη δημιουργικότητά τους, χαράζουν τους ατομικούς δρόμους προς τη γνώση, κοινωνικοποιούνται, επικοινωνούν;

athensvoice.gr

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Σαράντα καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Γιαννιτσών καταδικάστηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της πόλης σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών, καθώς κρίθηκαν ένοχοι για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της νόθευσης εγγράφων.

Σύμφωνα με την ετυμηγορία του δικαστηρίου, οι εκπαιδευτικοί δέχθηκαν, κατά το σχολικό έτος 2007/08, εκπρόθεσμα δικαιολογητικά απουσιών τριών μαθητών του 2ου Γενικού Λυκείου Γιαννιτσών, όπου δίδασκαν κατά την παραπάνω περίοδο, διορθώνοντας, ταυτόχρονα, τις βαθμολογίες του δευτέρου 4μήνου των συγκεκριμένων μαθητών της 2ας Λυκείου, με σκοπό να τους προάγουν στην επόμενη τάξη.

Μαζί με τους 40 καθηγητές κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο τότε προϊστάμενος του Γραφείου Εκπαίδευσης της περιοχής, καθώς, επίσης, τέσσερις γιατροί της Πέλλας και οι γονείς δύο μαθητών.

Το δικαστήριο έκρινε, τελικά, ένοχους τρεις γιατρούς, κατά περίπτωση για τις πράξεις της χορήγησης πλαστής ιατρικής βεβαίωσης και της ηθικής αυτουργίας σ’ αυτήν, καταδικάζοντάς τους σε ποινές φυλάκισης 18 και 29 μηνών (η δεύτερη ποινή αφορά δύο περιπτώσεις γιατρών).

Ακόμη, ο προϊστάμενος του Γραφείου Εκπαίδευσης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 17 μηνών για συνέργεια σε παράβαση καθήκοντος και συκοφαντική δυσφήμιση, ενώ, ποινή φυλάκισης 18 μηνών, επιβλήθηκε στη μητέρα μαθήτριας που κρίθηκε ένοχη για ηθική αυτουργία στη χορήγηση πλαστής ιατρικής βεβαίωσης.

Οι κατηγορούμενοι, απολογούμενοι ενώπιον του δικαστηρίου, αρνήθηκαν τις κατηγορίες που τους αποδόθηκαν.

Το δικαστήριο έδωσε 3ετή αναστολή στις ποινές, ενώ, οι κατηγορούμενοι άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη έπειτα από μήνυση που κατέθεσε ο τότε διευθυντής του σχολείου και νυν σύμβουλος Περιφερειακής Εκπαίδευσης Θεσσαλίας.

Σε βάρος των καθηγητών και των γιατρών εκκρεμούν ΕΔΕ από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα.

tovima.gr


Comments 0 σχόλια »

Βλέποντας το πλήθος των ανθρώπων να τους ακολουθεί, ο Ιησούς ανέβηκε στο βουνό.

Μόλις κάθισε, οι μαθητές του κάθισαν κι αυτοί γύρω του. Σήκωσε τότε τα μάτια του προς τους ουρανούς και είπε:

– Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι διότι σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών.

– Μακάριοι αυτοί που υποφέρουν γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν. Μακάριοι οι πραείς γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη…

Όταν τελείωσε ο Ιησούς,

Ο Πέτρος ρώτησε: – Πρέπει να τα γράψουμε όλα αυτά;

Ο Ανδρέας ρώτησε: – Πρέπει να τα μάθουμε όλα αυτά;

Ο Ιάκωβος: – Και πρέπει να τα μάθουμε απέξω;

Ο Φίλιππος πρόσθεσε: – Είναι πολύ δύσκολα.

Ο Ιωάννης είπε: – Δεν έφερα χαρτί.

Ο Θωμάς είπε: – Δεν έφερα στυλό.

Ανήσυχος, ο Βαρθολομαίος ρώτησε: – Την επόμενη φορά θα έχει και τεστ;

Ο Μάρκος ρώτησε χαμηλόφωνα το διπλανό του: – Με ποιο «ι» γράφεται η λέξη «πραείς»;

Ο Ματθαίος σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να περιμένει τους άλλους, λέγοντας δυνατά: – Πάω στην τουαλέτα.

Ο Σίμων κοίταξε το ρολόι του και σχολίασε: – Όπου να ναι, χτυπάει.

Τέλος, ο Ιούδας ρώτησε το Δάσκαλο: – Κύριε, μπορείς να επαναλάβεις αυτό που είπες για τους φτωχούς;

Εκείνη τη στιγμή πλησιάζει τον Ιησού ένα μέλος της Επιτροπής για την Εκπαιδευτική Πολιτική του κράτους και τον ρωτά:

– Κύριε, αναρωτηθήκατε μεταγνωστικά για το σημερινό σας μάθημα;

– Ποιος ήταν ο σκοπός και οι επιμέρους στόχοι της σημερινής σας διδασκαλίας;

– Ποιες ήταν οι αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετώπισαν στη μάθησή τους οι μαθητές σας;

– Ποιες ικανότητες και δεξιότητες ανέπτυξαν και ποιες συμπεριφορές υιοθέτησαν οι μαθητές σας με το σημερινό μάθημα;

– Προβληματιστήκατε για την αποχώρηση του μαθητή σας;

– Γιατί δε μοιράσατε εποπτικό υλικό στο σημερινό σας μάθημα;

– Γιατί δε χρησιμοποιήσατε ομαδοσυνεργατική διδασκαλία;

– Γιατί δε χρησιμοποιήσατε τεχνικές εκπαίδευσης ενηλίκων: εργασία σε ομάδες, παιχνίδι ρόλων κλπ;

– Γιατί χρησιμοποιήσατε μετωπική διδασκαλία; Θεωρείτε ότι ήταν η καταλληλότερη;

Σ’ αυτό το σημείο, ο Ιησούς γονάτισε σε ένα βράχο και έκλαψε…

Μας το έστειλε η φίλη Ζαφειρούλα…κι είπα να το μοιραστούμε.

Comments 1 σχόλιο »

Comments 0 σχόλια »

Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 10 χρόνια λειτουργίας της Wikipedia, της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας που χρησιμοποιείται και συντάσσεται από εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ταυτόχρονα ξεκινάει μια μεγάλη πρωτοβουλία για την ευαισθητοποίηση του ελληνικού κοινού στην χρήση της εγκυκλοπαίδειας και τον εμπλουτισμό της ελληνικής Wikipedia (Βικιπαίδεια) ώστε να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την εκπαίδευση και την καθημερινή μας ζωή.

Στο πλαίσιο της δράσης για τον εμπλουτισμό της ελληνικής Wikipedia (Βικιπαίδεια) και με αφορμή του εορτασμού της συμπλήρωσης 10 χρόνων της Wikipedia, το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού /Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ) και τους συντάκτες της Βικιπαίδειας διοργανώνουν εκδήλωση – workshop στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48) τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου στις 17.30, στο Μικρό Αμφιθέατρο.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει διαμορφωθεί ως εξής:

  • Τι είναι η Βικιπαίδεια και ποιες είναι οι αρχές της
  • Πως μπορούμε να συμμετάσχουμε στον εμπλουτισμό της Βικιπαίδειας
  • Πως έγραψα το πρώτο μου άρθρο.
  • Ροή εργασίας στη Βικιπαίδεια: τρόπος συνεργασίας, εξέλιξη άρθρου, διαδικασίες διαγραφής, συντάκτες και ρόλος διαχειριστών.
  • Επίδειξη δημιουργίας ενός τέλειου stub. Δημιουργία ενός άρθρου με βασική μορφοποίηση. Τρόπος επεξεργασίας

Η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους όσους θέλουν να συμμετέχουν στην εμπειρία της Βικιπαιδείας είτε ως χρήστες, είτε ως συντάκτες που θέλουν να ενημερωθούν για το πως μπορούν να συνεισφέρουν στον εμπλουτισμό της Βικιπαιδείας. Οι παρουσιάσεις γίνονται σε χώρο με πρόσβαση στο διαδίκτυο (wifi) έτσι ώστε οι συμμετέχοντες, εφόσον διαθέτουν προσωπικό υπολογιστή, να μπορούν να κάνουν πρακτική εξάσκηση επιτόπου.

Επειδή οι θέσεις στο workshop είναι περιορισμένες (μόνο 60 συμμετέχοντες), για τη συμμετοχή σας παρακαλείστε να εγγραφείτε στο http://go.eellak.gr/wikipedia17012010

Comments 0 σχόλια »

Η φίλη Ελένη είχε την καλοσύνη να μας υποδείξει αυτή την ταινία μικρού μήκους του John Woo ως σχόλιο για το προηγούμενο δημοσίευμα. Ενα μικρό διαμάντι!

Comments 0 σχόλια »

Τέσσερα χρόνια ταξίδευε ο βρετανός φωτογράφος Τζέιμς Μόρισσον ανά τον κόσμο για να συγκεντρώσει φωτογραφίες υπνοδωματίων παιδιών. Στόχος του να καταδείξει την κοινωνική ανισότητα. Και το κατάφερε…

Μπορείτε να δείτε τη συλλογή στο LIFE

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων