Αρχείο για Φεβρουάριος, 2007
 Είμαστε μία κλειστή κοινωνία. Πολύ πριν από τον Ράμφο, μας έχει περιγράψει ο Popper. Γαντζωνόμαστε από το υπάρχον, σαν το παιδί από την φούστα της μάνας του.
Δεκαετίες τώρα παραμένουμε, φοβικοί και καχύποπτοι. Η ρίζα αυτής της ανασφάλειας είναι η προβληματική μας ταυτότητα. Ανάμεσα στο ένδοξο αρχαίο υπερεγώ μας και στο φτηνό καθημερινό id, ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό βερνίκι και την Βαλκανική ευτέλεια, προσπαθούμε να βρούμε τον εαυτό μας. Η νεοελληνική σύγχυση, όπως την ονόμασα από χρόνια, μας κάνει αντιφατικούς και ανασφαλείς. Κι έτσι φοβόμαστε ότι θα μας σβήσει κάθε αεράκι που φυσάει.
Την αλλαγή και την καινοτομία τις βλέπουμε σαν επικείμενη καταστροφή. Και μόνο η λέξη μεταρρύθμιση μας φέρνει αλλεργία. Την ορθολογική οργάνωση την φοβόμαστε, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Η χώρα δεν παράγει, ούτε εξάγει. Απλώς εισάγει. (Αν δεν ήταν ο τουρισμός και η ναυτιλία…). Ενώ η καθημερινότητα γίνεται εφιάλτης.
Από το blog του Ν. Δήμου
http://doncat.blogspot.com/
0 σχόλια »
Le Monde -Κυριακάτικη Ε φύλλο της 11/2
Το φευγαλέο όνειρο της ισότιμης πληροφόρησης. Νέα παιχνίδια, παλιοί παίκτες
www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=39837948
Καθημερινή 11/2/2007
Το νέο Ιντερνετ αλλάζει τον κόσμο Μετασχηματίζεται σε όργανο έκφρασης που επηρεάζει βαθιά τη μουσική, το σινεμά, τις τέχνες και την επικοινωνία
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_194305_11/02/2007_215245
0 σχόλια »
http://typetester.maratz.com/
σχετικά με την αναγνωσιμότητα των γραμματοσειρών
0 σχόλια »
 Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί συρρέουν τα πλήθη. Δεν είναι μόνο η γενιά των 700 που προσπαθεί να οχυρωθεί με πιστοποιητικά. Ρίξτε μια ματιά www.stoabibliou.gr/
Μία απειροελάχιστη ένσταση, ο όρος ελεύθερο πανεπιστήμιο δε σημαίνει και δωρεάν;
Μήπως μετά την ολοκλήρωση του (εισπρακτικού) κύκλου να παρέχεται το περιεχόμενο στο διαδίκτυο; Μπας και γίνει λίγο πιο ελεύθερο;
Εχουμε το ανοικτό που τσούζει λίγο ανά θεματική ενότητα, έχουμε και το ελεύθερο…
0 σχόλια »
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο podcast, web 2.0, Διαδίκτυο, εκπαιδευτική εφαρμογή, επιμόρφωση, Ιστορία, με ετικέτες: byzantine, podcast, web 2.0, βυζάντιο, Ιστορία
The New York Times
Ηταν μέσα του χειμώνα και ο Λαρς Μπράουνγουορθ, 31 ετών, καθόταν στην έδρα του ενώπιον των μαθητών στην τάξη της αμερικανικής ιστορίας στο Stony Brook School. Το συγκεκριμένο μάθημα είχε σχεδιάσει να το εστιάσει στον βαρώνο του πετρελαίου, Τζον Ροκφέλερ. Για 45 λεπτά ενορχήστρωσε επιδέξια τη διάλεξή του, με συζητήσεις και φωτογραφίες αρχείου, που υπογράμμισαν τόσο τον άπληστο καπιταλισμό του Ροκφέλερ όσο και την κοινωνική του συνείδηση. Οταν χτύπησε το κουδούνι, το ακροατήριο δεκάδων εφήβων, που μετά τις εξετάσεις δεν θα θυμάται τίποτε, διαλύθηκε.
Με τις μικρές της χαρές και τα όριά της, τέτοια ήταν η ζωή που είχε επιλέξει ο κ. Μπράουνγουρθ. Εκείνη τη νύχτα, ωστόσο, κάθισε στο γραφείο του και άρχισε να γράφει δοκίμιο για τον Αλέξιο τον Κομνηνό. Υστερα από πολλές πρόβες, το κείμενο θα γινόταν σενάριο για την τελευταία μετάδοση podcast του Λαρς Μπράουνγουορθ και υπό αυτή τη μορφή θα το άκουγαν περίπου 140.000 ακροατές από το Αφγανιστάν έως τη Νέα Υόρκη! Συνέχεια »
0 σχόλια »
|
Είμαστε μία κλειστή κοινωνία. Πολύ πριν από τον Ράμφο, μας έχει περιγράψει ο Popper. Γαντζωνόμαστε από το υπάρχον, σαν το παιδί από την φούστα της μάνας του.
Άρθρα (RSS)