Αρχείο για την κατηγορία “wiki”

Δείτε το στο slideshare.net

Comments 0 σχόλια »

Το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού και η Wikipedia είναι μόνο μερικά παραδείγματα της ομότιμης επανάστασης. Μια επανάσταση που δεν απαιτεί, αλλά δημιουργεί τον κόσμο που θέλει, μέσα στον κόσμο που θέλει να ξεπεράσει…

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Με αφορμή τα δέκατα γενέθλια της Wikipedia, το ελληνικό υπουργείο Παιδείας ανακηρύσσει το 2011 «Έτος της ψηφιακής εγκυκλοπαίδειας» και δηλώνει ότι στηρίζει τον εμπλουτισμό της Βικιπαίδειας και τη χρήση της στην εκπαιδευτική και ακαδημαϊκή κοινότητα.

«Η Wikipedia κάνει εφικτό το στόχο της πρόσβασης στη γνώση για το σύνολο της ανθρωπότητας» επισημαίνει το υπουργείο σε εγκύκλιο που εξέδωσε την Τρίτη.

Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού στη χρήση και τον εμπλουτισμό της ελληνικής Wikipedia, καθώς και η αξιοποίησή της ως εργαλείου αναφοράς στην εκπαίδευση.

«Μέσα από ένα σύνολο δράσεων που προγραμματίζει το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ), επιδιώκεται η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και η εξοικείωση με τη Βικιπαίδεια, ώστε να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την εκπαίδευση και την καθημερινή ζωή της ελληνικής κοινωνίας» αναφέρει η εγκύκλιος.

Εκτός από τα γενέθλια της Wikipedia, το 2011 συμπληρώνονται 260 χρόνια από την έκδοση της εγκυκλοπαίδειας Encyclopédie των Ντιντερό και Ντ’Αλαμπέρ, μιας ιστορικής προσπάθειας στο πλαίσιο του Διαφωτισμού.

H Βικιπαίδεια έχει φτάσει αισίως τα 59.843 λήμματα και διαρκώς εμπλουτίζεται με περισσότερη γνώση.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια μέσα από τη δράση MyWikipedia.gr .

Ειδικά οι Έλληνες εκπαιδευτικοί έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην προσπάθεια για τον εμπλουτισμό της Βικιπαίδειας που ξεκίνησε το Δίκτυο Καινοτόμων Εκπαιδευτικών «Συμμετέχω».


Δεν μπορώ παρά να ανθυπομειδιάσω. Αραγε εκείνοι που είχαν υπογράψει εκείνη την αλησμόνητη εγκύκλιο του Π.Ι. κι οι άλλοι οι προοδευτικοί που την έκαναν σημαία τους και μας την κοινοποιούσαν αφαιρώντας τα “επικίνδυνα” σχέδια μαθήματος από την Πύλη του ΥΠΕΠΘ τι θα λένε τώρα; φαντάζομαι θα χειροκροτούν την απόφαση…γιατί πάντα χειροκροτητές ήταν εκτός από brownosed…


in.gr

Comments 0 σχόλια »

Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 10 χρόνια λειτουργίας της Wikipedia, της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας που χρησιμοποιείται και συντάσσεται από εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ταυτόχρονα ξεκινάει μια μεγάλη πρωτοβουλία για την ευαισθητοποίηση του ελληνικού κοινού στην χρήση της εγκυκλοπαίδειας και τον εμπλουτισμό της ελληνικής Wikipedia (Βικιπαίδεια) ώστε να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την εκπαίδευση και την καθημερινή μας ζωή.

Στο πλαίσιο της δράσης για τον εμπλουτισμό της ελληνικής Wikipedia (Βικιπαίδεια) και με αφορμή του εορτασμού της συμπλήρωσης 10 χρόνων της Wikipedia, το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού /Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ) και τους συντάκτες της Βικιπαίδειας διοργανώνουν εκδήλωση – workshop στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48) τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου στις 17.30, στο Μικρό Αμφιθέατρο.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει διαμορφωθεί ως εξής:

  • Τι είναι η Βικιπαίδεια και ποιες είναι οι αρχές της
  • Πως μπορούμε να συμμετάσχουμε στον εμπλουτισμό της Βικιπαίδειας
  • Πως έγραψα το πρώτο μου άρθρο.
  • Ροή εργασίας στη Βικιπαίδεια: τρόπος συνεργασίας, εξέλιξη άρθρου, διαδικασίες διαγραφής, συντάκτες και ρόλος διαχειριστών.
  • Επίδειξη δημιουργίας ενός τέλειου stub. Δημιουργία ενός άρθρου με βασική μορφοποίηση. Τρόπος επεξεργασίας

Η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους όσους θέλουν να συμμετέχουν στην εμπειρία της Βικιπαιδείας είτε ως χρήστες, είτε ως συντάκτες που θέλουν να ενημερωθούν για το πως μπορούν να συνεισφέρουν στον εμπλουτισμό της Βικιπαιδείας. Οι παρουσιάσεις γίνονται σε χώρο με πρόσβαση στο διαδίκτυο (wifi) έτσι ώστε οι συμμετέχοντες, εφόσον διαθέτουν προσωπικό υπολογιστή, να μπορούν να κάνουν πρακτική εξάσκηση επιτόπου.

Επειδή οι θέσεις στο workshop είναι περιορισμένες (μόνο 60 συμμετέχοντες), για τη συμμετοχή σας παρακαλείστε να εγγραφείτε στο http://go.eellak.gr/wikipedia17012010

Comments 0 σχόλια »

Πολλές πληροφορίες μερικές κακόβουλες

Επειδή κάθε λήμμα της Wikipedia συντάσσεται από δεκάδες εθελοντές, οι οποίοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να το ανανεώσουν με καινούργιες πληροφορίες, αρκετές φορές αυτή η δυνατότητα λειτουργεί εις βάρος της αξιοπιστίας, δίνοντας τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε κακόβουλο χρήστη να προσθέσει στα άρθρα λανθασμένα ή παραπειστικά στοιχεία.

Κι όμως, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα στις ΗΠΑ, υποστηρίζουν πως βρήκαν τη λύση: έναν αλγόριθμο που σκανάρει αυτόματα το περιεχόμενο της Wikipedia για να ανακαλύψει τα λήμματα στα οποία υπάρχουν τέτοιες «ύποπτες» παράγραφοι.

Ο αλγόριθμος απομονώνει τις λέξεις που περιέχονται σε κάθε πρόσφατη προσθήκη και υπολογίζει τη συχνότητα με την οποία αυτές εμφανίζονται σε όλο το λήμμα.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

fotopediaΔιασταύρωση μεταξύ φωτογραφικού άλμπουμ (Flickr, Picasa) και ελεύθερης, συμμετοχικής εγκυκλοπαίδειας (Wikipedia), η Fotopedia (www.fotopedia.com) έρχεται, όπως άλλωστε προδίδει και το όνομά της, να οπτικοποιήσει τα περιεχόμενα της Βικιπαίδειας, της δημοφιλέστερης εγκυκλοπαίδειας στον Παγκόσμιο Ιστό, από τη μια, καθώς και να «απαθανατίσει» τον κόσμο στο σύνολό του από την άλλη.
Φανταστείτε, λοιπόν, μια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, περισσότερο καλαίσθητη και «πλούσια» από άποψη interface σε σχέση με τη Wikipedia, της οποίας τα λήμματα δεν είναι κείμενα αλλά φωτογραφίες (συνοδευόμενες από κείμενα) και ιδού… στην οθόνη σας προβάλλει η Fotopedia.

Αποστολή της υπηρεσίας (η οποία συστάθηκε το 2006 από έναν πρώην υπάλληλο της Apple, αρχικά με την επωνυμία Fotonauts) είναι να αποτελέσει «την απόλυτη δεξαμενή φωτογραφιών», ένα δίκτυο διακίνησης οπτικού υλικού μέσω του οποίου επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι θα είναι σε θέση να προωθούν τη δουλειά τους αλλά και ένα εύχρηστο εργαλείο (εύχρηστο όσο ένα desktop application) που θα επιτρέπει στον καθένα να στήνει ιστοσελίδες αφιερωμένες σε θέματα που τον ενδιαφέρουν όποια κι αν είναι αυτά, «από τις πεταλούδες έως το Ταζ Μαχάλ».

Θεματικές ενότητες
Επί του παρόντος, η Fotopedia αριθμεί περισσότερα από 38.000 άρθρα και πάνω από μισό εκατομμύριο φωτογραφίες κατηγοριοποιημένες σε θεματικές ενότητες. Σημειώνεται πως κάθε (ή σχεδόν κάθε) εικόνα συνοδεύεται από το αντίστοιχο (εάν φυσικά υπάρχει) λήμμα της Wikipedia, καθώς και από χάρτες (Google Maps) πάνω στους οποίους εντοπίζεται γεωγραφικά.

Επιπλέον, κάθε φωτογραφία μπορεί να ενσωματώνεται – είτε μόνη είτε ως μέρος ενός slideshow- σε άλλα ιστολόγια και ιστοσελίδες (μέσω της επιλογής Widgets), να διακινείται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, καθώς και να διαμοιράζεται με όχημα ιστότοπους όπως οι: Twitter, Facebook, Delicious και StumbleUpon.

Οπως η Βικιπαίδεια, έτσι και η Fotopedia, καθότι wiki από άποψη λειτουργίας, επιτρέπει σε οιονδήποτε το επιθυμεί να επεξεργάζεται, καθώς και να εμπλουτίζει τα περιεχόμενά της.

ethnos.gr

Comments 0 σχόλια »

wikileaks.jpgΆρθρο του Πάσχου Mανδραβέλη στην Καθημερινή

«Ηθικώς παράνομη» χαρακτήρισε ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ τη δημοσίευση των 92.000 απόρρητων εγγράφων του Πενταγώνου από την οργάνωση Wikileaks, έγγραφα που δείχνουν ότι ο ίδιος και οι στρατιωτικοί του τα έκαναν θάλασσα στο Αφγανιστάν. Προφανώς, το να σκοτώνεις επτάχρονα παιδάκια είναι «ηθικώς νόμιμο» και το να αποκρύπτεις αυτές τις δολοφονίες από τους φορολογούμενους πολίτες είναι «ηθικώς επιβεβλημένο».

Η δημοσιοποίηση του «Ημερολογίου του Αφγανικού Πολέμου» ξεσήκωσε τη γνωστή υποκριτική θύελλα εκείνων που λειτουργούν με το δόγμα «σκοτώνουμε και λογαριασμό δεν δίνουμε». «Υποσκάπτεται», λένε «η επιτυχία της εκστρατείας», (λες και εννιά χρόνια τώρα μετά που μας απέκρυπταν την αλήθεια είδαμε τρομακτικές επιτυχίες) ή «κινδυνεύουν οι ζωές των στρατευμένων» (λες και οι ζωές των άλλων, των –ανεξαρτήτως ηλικίας– μαυριδερών δεν μετράνε). Είναι η ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία που η κυβέρνηση του Ρίτσαρντ Νίξον χρησιμοποίησε για να σταματήσει τη δημοσίευση των εγγράφων του Πενταγώνου για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η μόνη διαφορά με τη σημερινή διαρροή είναι το μέσο δημοσίευσης. Τα νέα έγγραφα του Πενταγώνου δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο, κάτι που προκάλεσε τη ζήλια πολλών εφημερίδων και υιοθέτησαν την επιχειρηματολογία των γραφειοκρατών του Πενταγώνου.

Τα 92.000 έγγραφα που δημοσιοποίησε η Wikileaks δείχνουν ένα άλλο πρόσωπο του πολέμου από εκείνο που οι δημόσιες σχέσεις του Πενταγώνου προσπαθούσαν να περάσουν, πολλές φορές με αρκετή επιτυχία. Δείχνουν φόνους αμάχων (οι οποίοι κατόπιν βαφτίστηκαν «μαχητές του εχθρού»), θύματα από φίλια πυρά, βασανιστήρια κρατουμένων, ειδικές (και ανεξέλεγκτες) μονάδες θανάτου που σχηματίστηκαν για να φονεύσουν ηγετικά στελέχη των Ταλιμπάν κ.λπ. Κυρίως, όμως, δείχνει ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν χάνεται. Η περιγραφή μιας μάχης σε κάποιο χωριό, στην οποία αμούστακοι αντάρτες πολεμούν τις νατοϊκές δυνάμεις, ενώ οι μητέρες τούς προμηθεύουν με πολεμοφόδια, δείχνει ότι η άφρονη (και μυστική) τακτική των δυτικών δυνάμεων εναντιώνει τον πληθυσμό στην επέμβαση. Και με τον πληθυσμό εξαγριωμένο εναντίον των νατοϊκών δυνάμεων, οι Ταλιμπάν σίγουρα θα κερδίσουν τον πόλεμο.

Η επανάσταση των Wikileaks είναι μια μεγάλη συνεισφορά στις δυτικές δημοκρατίες. Οχι μόνο γιατί εξασφαλίζει ότι οι πολίτες μαθαίνουν τα πεπραγμένα των μισθοφόρων τους που πολεμούν τους τρομοκράτες. Κυρίως, γιατί η δημοσιοποίηση δημιουργεί μια αχτίδα αισιοδοξίας για την έκβαση του αναγκαίου αυτού πολέμου. Ισως, υπό τον φόβο των μελλοντικών διαρροών, οι στρατοκράτες να σκεφθούν δύο φορές τις ενέργειες που χαρίζουν τον πληθυσμό στους Ταλιμπάν. Ισως το ΝΑΤΟ να ξαναδεί πώς και γιατί τα έκανε θάλασσα στο Αφγανιστάν. Και τότε, ίσως, η Δύση να ξανακερδίσει την καρδιά και το μυαλό των Αφγανών και κατ’ επέκταση τον πόλεμο.

Comments 0 σχόλια »

afghanistan-260.jpgΤα wikileaks δημοσίευσαν 91.000 απόρρητα ντοκουµέντα για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν.Πρόκειται για τη µεγαλύτερη διαρροή απορρήτων στην ιστορία του αµερικανικού στρατού.Το τοπίο της ειδησεογραφίας αλλάζει καθώς οι πολίτες παίρνουν πλέον την κατάσταση στα χέρια τους.Τα wικileaks δίνουν την ευκαιρία σε όσους έχουν πρόσβαση σε ντοκουμέντα να τα «βγάλουν» στο διαδίκτυο. Οι άνθρωποί τους εγγυώνται εχεμύθεια και προστασία, οργανώνονται και προειδοποιούν όλους όσοι ελέγχουν την ενημέρωση: «Αν δεν μας δώσετε διαφάνεια, θα την πάρουμε μόνοι μας».

Λεπτομέρειες στο Mashable

Comments 0 σχόλια »

4874.jpgΑπό το 2007, ο ιστότοπος Wikileaks αποκαλύπτει «ευαίσθητα» έγγραφα, προστατεύοντας την ανωνυµία των πηγών του. Το νέο του σχέδιο είναι να γίνει η Ισλανδία το νοµικό άσυλο της ελευθερίας της έκφρασης στο Ιντερνετ.

Είναι καλοκαίρι του 2009, η χρηµατοπιστωτική κρίση που πλήττει την Ισλανδία επιδεινώνεται και έχει αρχίσει δικαστική έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι διοικητές των τραπεζών που ήταν υπεύθυνες για την καταστροφή, παραβίασαν τον νόµο για να πλουτίσουν. Ενα πρωί, ο Κρίστιν Χράφνσον, ρεπόρτερ στο κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο RUV, δέχεται ένα ανώνυµο µήνυµα που τον πληροφορεί ότι έγγραφα που ξεσκεπάζουν τους πτωχευµένους ισλανδούς τραπεζίτες δηµοσιεύονται στο Ιντερνετ. Μ’ ένα κλικ στη σύνδεση που του έστειλαν µπήκε σ’ έναν ιστότοπο µε την ονοµασία Wikileaks, τον οποίο δεν είχε ξανακούσει: «Δεν πίστευα στα µάτια µου. Υπήρχαν τα βιβλία λογαριασµών της τράπεζας Κaupthing, ηλεκτρονική αλληλογραφία, πρακτικά µυστικών συναντήσεων. Από τα έγγραφα φαινόταν κυρίως ότι οι πιο µεγάλοι δανειολήπτες της τράπεζας ήταν οι ιδιοκτήτες τους, εγγυούνταν οι ίδιοι για τον εαυτό τους». Επειτα από έλεγχο, ο Κρίστιν Χράφνσον κατέληξε στο συµπέρασµα ότι τα έγγραφα αυτά είναι αυθεντικά και ετοίµασε µια σειρά από ρεπορτάζ.

Οµως στις 2 Αυγούστου, λίγο πριν αρχίσουν οι ειδήσεις, το RUV έλαβε µια εντολή από δικαστήριο του Ρέικιαβικ, η οποία απαγόρευε τη µετάδοση ενός από τα ρεπορτάζ λόγω παραβίασης του τραπεζικού απορρήτου. Οι δηµοσιογράφοι εξήγησαν από την τηλεόραση αυτό που συνέβη και παρουσίασαν τη διεύθυνση του ιστοτόπου: Wikileaks.

org, από την αγγλική λέξη leak, που σηµαίνει διαρροή. Ο Χράφνσον ήξερε πως το αποτέλεσµα θα ήταν άµεσο: «Εδώ η πτώχευση των τραπεζών είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέµα. Ολος ο πληθυσµός έσπευσε στο Ιντερνετ για να δει τα ντοκουµέντα». Τέσσερις µήνες αργότερα, το δικαστήριο, διαπιστώνοντας την αδυναµία του, ήρε την απαγόρευσή. Για τους Ισλανδούς, ο ιστότοπος Wikileaks έγινε ένα είδος εθνικού ήρωα.

Ο ιστότοπος δηµιουργήθηκε το 2007 ως παγκόσµιο καταφύγιο των ανθρώπων που αποφασίζουν να καταγγείλουν παράνοµες πράξεις του αφεντικού τους, του προϊσταµένου τους ή κάποιου πολιτικού υπεύθυνου και οι οποίοι κατέχουν έγγραφα που αποδεικνύουν τις κατηγορίες τους, αλλά θέλουν να παραµείνουν ανώνυµοι φοβούµενοι τα αντίποινα. Μέσα σε τρία χρόνια, ο ιστότοπος έχει δεχθεί χιλιάδες κείµενα και εικόνες που καταγγέλλουν κρούσµατα διαφθοράς ή κατάχρησης. Τον διαχειρίζονται πολύ διακριτικά πέντε άνθρωποι, ο ένας από τους οποίους, ο Τζούλιαν Ασέιντζ, είναι ο εκπρόσωπός του.

Χρηµατοδότηση
Αδύνατο σηµείο: η χρηµατοδότηση, η οποία εξασφαλίζεται αποκλειστικά από τις δωρεές συµπαθούντων. Στα τέλη του 2009, θύµα της επιτυχίας του, ο Wikileaks είδε το κόστος του να ανεβαίνει κατακόρυφα, ενώ οι εισπράξεις έµειναν στάσιµες. Οι επικεφαλής του αποφάσισαν τότε να τον κλείσουν προσωρινά, υποχρεώνοντας τους υποστηρικτές του να ασχοληθούν σοβαρότερα µε τη συγκέντρωση δωρεών. Αποστολή εξετελέσθη: στα τέλη Μαΐου 2010, ο Wikileaks είχε συγκεντρώσει πάνω από 700.000 δολάρια (580.000 ευρώ) και ο ιστότοπος µπόρεσε να ξανανοίξει.

Τα Νέα

Comments 0 σχόλια »

wikipedia-logo.jpgΝΕΟΣ σχεδιασμός για τη Wikipedia, που εδώ και έναν χρόνο προσπαθεί να βρει κατάλληλο «πρόσωπο» για να είναι πιο προσιτή στους χρήστες. Ετσι λοιπόν, όσοι επισκεφθείτε το site θα βρείτε πια το κουτάκι της αναζήτησης πάνω δεξιά και όχι αριστερά, όπως το είχατε συνηθίσει, ενώ θα εντοπίσετε και ένα σωρό προτάσεις όσο θα πληκτρολογείτε τον όρο που ψάχνετε. Επιπλέον, τα μενού στην αριστερή μπάρα «ανοιγοκλείνουν», δίνοντάς σας τη δυνατότητα να κλείνετε -για δική σας ευκολία- όσα δεν χρησιμοποιείτε συχνά, ουσιαστικά τροποποιώντας την μπάρα όπως σας αρέσει περισσότερο. Σύμφωνα μάλιστα με τους υπεύθυνους της Wikipedia, αυτές είναι μόνο κάποιες από τις πρώτες αλλαγές, αφού αναμένονται και άλλες. Για περισσότερα δείτε το http://blog. wikimedia.org/2010/a-new-look-for-wikipedia και φυσικά το http://en.wikipedia. org/wiki/Main_Page

www της Μ. Μυστακίδου στην ENET

Comments 0 σχόλια »

Πριν από περίπου τρεις μήνες, η WikiLeaks, η ιστοσελίδα που φιλοδοξεί να γίνει «η υπηρεσία πληροφοριών των πολιτών», δημοσίευσε ένα κατεπείγον μήνυμα στο Τwitter: «Εχουμε κρυπτογραφημένα βίντεο αμερικανικών αεροπορικών επιθέσεων σε αμάχους. Χρειαζόμαστε βοήθεια!».

Το αποτέλεσμα το είδε ολόκληρος ο κόσμος στις αρχές της εβδομάδας: ένα συγκλονιστικό βίντεο που τραβήχτηκε τον Ιούλιο του 2007 από αμερικανικό ελικόπτερο τύπου Απάτσι και δείχνει τους αμερικανούς στρατιώτες που επέβαιναν σε αυτό να σκοτώνουν συνολικά 12 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων δύο εργαζομένων στο πρακτορείο Reuters. Δυόμισι χρόνια προσπαθούσε το Reuters να το πάρει στα χέρια του διά της παραδοσιακής οδού, επικαλούμενο τον νόμο για την Ελευθερία της Πληροφόρησης: η αμερικανική κυβέρνηση αρνούνταν. Μέχρι που από μια «θαρραλέα πηγή», την οποία μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, διέρρευσε το βίντεο στη WikiLeaks. Ηταν κρυπτογραφημένο, κάποια «ερευνητικά ινστιτούτα» όμως, τα οποία επίσης δεν θα μάθουμε ποτέ, προσφέρθηκαν να το αποκρυπτογραφήσουν. Το βίντεο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα και αμέσως έκανε τον γύρο του κόσμου.

Πόσο αξιόπιστη είναι όμως η WikiLeaks; Θεωρητικά, υπάρχει πίσω της μια ομάδα ανθρώπων που ελέγχει τη γνησιότητα κάθε ντοκουμέντου προτού το δημοσιεύσει- αν και όπως επεσήμανε πρόσφατα το περιοδικό «Wired», με τη δημοσιοποίηση περίπου 1.000 ντοκουμέντων καθημερινά, η εξακρίβωση και η διασταύρωση στοιχείων δυσκολεύουν. Οπως και να έχει, λίγοι αμφιβάλλουν πως η WikiLeaks βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή μιας νέας εποχής στην ενημέρωση. «Υπάρχει πάντως και ένα προσωπικό κίνητρο», ομολόγησε ο Ασέιντζ σε πρόσφατη συνέντευξή του στο ηλεκτρονικό περιοδικό salon. com: «τρελαίνομαι να κατατροπώνω καθάρματα». 

Τα Νέα

Comments 0 σχόλια »

online_communities_merged-762288.jpgΣύμφωνα με την Google, http: // googleblog. blogspot. com/2008/07/ we-knew-web-was-big. html, η ανάπτυξη του Διαδικτύου ξεπέρασε κάθε εκτίμηση. Με βάση τα δεδομένα του 2009 αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότερες από 1 τρισεκατομμύριο μοναδικές ιστοσελίδες, σε σχέση με τις λιγότερες από 1 δισεκατομμύριο που υπήρχαν πριν από 8 χρόνια. Οι αναζητήσεις στην ίδια μηχανή ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο την ημέρα, ενώ στην ίδια τάξη μεγέθους κινείται η επισκεψιμότητα του youtube. com. Η επιτάχυνση της δημιουργίας ιστοχώρων βαίνει αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια ξεπερνώντας τις αρχικές εκτιμήσεις. Η εισαγωγή και εξάπλωση των wikis (π.χ. Wikipedia), της κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. Facebook) των blogs και της ανάρτησης φωτογραφιών και πολυμέσων (π.χ. youtube) σηματοδότησε το Web 2.0 και την ευρεία συμμετοχή στη δημοσίευση ψηφιακού περιεχομένου και στην επικοινωνία εκατοντάδων εκατομμυρίων χρηστών σε οικουμενικό επίπεδο. Σήμερα το σημασιολογικό Web βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης με προμετωπίδα την αξιοποίησή του από την ερευνητική, επιχειρηματική κοινότητα και προσφάτως από μεγάλες κυβερνήσεις όπως των ΗΠΑ (www. data. gov), Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας.

Comments 0 σχόλια »

31-1-social-media-thumb-medium.jpgΟλοένα και περισσότεροι δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα (social media), όπως το Twitter και το Facebook, ως πηγή πληροφόρησης για τις ιστορίες τους.

Αμερικανική έρευνα αποδεικνύει ότι ένα 56% των ρεπόρτερ και των συντακτών θεωρούν ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι πολύ σημαντικά στη δουλειά τους. Το 84% όμως των δημοσιογράφων που καταφεύγουν εκεί χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν εξαιρετικά προσεκτικά καθώς θεωρούν ότι τις περισσότερες φορές δεν είναι αξιόπιστες. Ουσιαστικά, η πλειονότητα των ρεπόρτερ χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία ολοένα και αναπτύσσονται, ως πηγές απ’ όπου αντλούν θέματα τα οποία όμως από εκεί και μετά χρειάζονται διερεύνηση και επιβεβαίωση με τον κλασικό δημοσιογραφικό τρόπο.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την πολυεθνική εταιρεία δημοσίων σχέσεων Cision και το Πανεπιστήμιο Τζ. Ουάσιγκτον πέρυσι το φθινόπωρο. Χρησιμοποιήθηκαν ως βάση της έρευνας 371 δημοσιογράφοι, οι μισοί από τους οποίους έχουν περισσότερα από 20 χρόνια προϋπηρεσίας, κάτι που σημαίνει ότι θεωρούνται «εμιγκρέδες» στη χρήση της τεχνολογίας.

Ολοι οι δημοσιογράφοι που συμμετείχαν παραδέχτηκαν ότι για τις on line αναζητήσεις τους χρησιμοποιούν πάντα Google, ενώ ακολουθεί ένα 61% που απαντά ότι στρέφεται και στο Wikipedia. Το 89% των δημοσιογράφων χρησιμοποιούν (ή απλώς διαβάζουν) κείμενα από blogs όταν διεξάγουν την έρευνά τους on line, ενώ ένα 96% απευθύνεται μόνο σε εταιρικά websites. Σε αντιδιαστολή, τα δίκτυα όπως το Facebook ή το Linkedin ανεβαίνουν σιγά σιγά στη λίστα των προτιμήσεων των επαγγελματιών του Τύπου. Μόνο τα 2/3 των ερωτηθέντων στρέφονται σ’ αυτά, ενώ μόλις οι μισοί χρησιμοποιούν το Twitter.

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

4vp9n-600x166.jpg
[via]

Comments 0 σχόλια »

twitter-network.jpgΠΡΙΝ από δέκα χρόνια ο πλανήτης ετοιμαζόταν να δεχθεί τη νέα χιλιετία με μια τεχνολογική καταστροφή.Ο ιός της χιλιετίας υποτίθεται ότι θα έκανε τα ηλεκτρονικά συστήματα να καταρρεύσουν και θα βύθιζε τον κόσμο σε έναν νέο ψηφιακό Μεσαίωνα.Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς με αυτόν τον τρόπο. Αντί της τεχνολογικής κατάρρευσης, η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας,που τελείωσε προχθές, έφερε μια επανάσταση σε όλα τα επίπεδα της επικοινωνίας και της ενημέρωσης.Η δεκαετία της Google
Αν αυτή η δεκαετία «ανήκει» σε κάποιον, αυτός είναι σίγουρα ο διαδικτυακός κολοσσός Google. Το 2002 η Google ήταν μια ομάδα οραματιστών με φιλόδοξα σχέδια. Μέσα σε λίγα χρόνια τα κέρδη της από μηδενικά έφθασαν να ξεπερνούν τα 20 δισ. δολάρια. Σήμερα εξυπηρετεί το 70% των συνολικών αναζητήσεων στο Διαδίκτυο.

Δες το στο ΥouΤube
Το 2006 η Google πλήρωσε 1,6 δισ. δολάρια για μια εταιρεία που μετρούσε μόνο 18 μήνες από την ίδρυσή της και εξαγόρασε το ΥouΤube, μια διαδικτυακή εφαρμογή που έδινε τη δυνατότητα στους χρήστες του Ιnternet να «ανεβάσουν» τα δικά τους βίντεο. Πολύ σύντομα το ΥouΤube εξελίχθηκε σε μια σύγχρονη, παγκοσμιοποιημένη «βιβλιοθήκη» ήχου και εικόνας, όπου μπορεί κανείς να δει (και να ακούσει) από την Ουμ Καλσούμ ως το πώς μαγείρευε η Τζούλια Τσάιλντς την πολέντα.

Η εξάπλωση των ιστολογίων
Τα blogs έκαναν την εμφάνισή τους το 2004 ως προσωπικά διαδικτυακά ημερολόγια. Η δυνατότητα που παρείχε το νέο μέσο στους χρήστες του Διαδικτύου να δημοσιεύσουν τις λογοτεχνικές τους απόπειρες ή απλά τις σκέψεις και τις απόψεις τους χωρίς τη διαμεσολάβηση ενός εκδότη είχε αποτέλεσμα την έκρηξη των ιστολογίων. Ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται στον Παγκόσμιο Ιστό εκατομμύρια προσωπικές ιστοσελίδες για κάθε θέμα που μπορεί να φανταστεί κανείς στα πεδία των τεχνών, των γραμμάτων, της ενημέρωσης, των σπορ, της τεχνολογίας, της βιομηχανίας του θεάματος ή απλά της ανθρώπινης ανοησίας. Η αμφίδρομη επικοινωνία των διαχειριστών των ιστολογίων με τους σχολιαστές και η διαδραστική παραπομπή σε άλλες πηγές πληροφόρησης έκαναν τα blogs έναν απαραίτητο προορισμό για τους ταξιδιώτες στις ψηφιακές λεωφόρους του Διαδικτύου. Σιγά σιγά τα blogs έκαναν την εμφάνισή τους στις ιστοσελίδες εφημερίδων και περιοδικών, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων έχει σήμερα ενσωματώσει ιστολόγια στις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους.

Κοινωνική δικτύωση οnline
Το Facebook και το Μyspace μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έφεραν επαναστατικές αλλαγές στην επαφή και στην επικοινωνία μεταξύ των χρηστών του Ιnternet. Σήμερα μια προσωπική σελίδα στο Facebook θεωρείται κάτι τόσο δεδομένο όσο μια διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Μέσω των ιστοσελίδων αυτών μπορεί κανείς να επικοινωνήσει με πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα χωρίς να σηκώσει καν το ακουστικό του τηλεφώνου.

Τwitter, τα δημοφιλή τιτιβίσματα
Μια διαδικτυακή εφαρμογή που επιτρέπει στους χρήστες να αναρτούν μικρά μηνύματα κειμένου (ως 140 χαρακτήρες) στο Ιnternet, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να διαβάσουν αυτοί που τους «παρακολουθούν» και αποκαλούνται «ακόλουθοι» (followers). Στις 21 Μαρτίου του 2006 εστάλη το πρώτο μήνυμα. Τρία χρόνια αργότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της αμερικανικής εταιρείας Global Language Μonitor, η λέξη Τwitter ανακηρύχθηκε η πιο δημοφιλής λέξη του 2009!

Η δεκαετία των «σχολιαστών»
Η συνήθεια να σχολιάζουν οι αναγνώστες αυτά που διαβάζουν και να συμμετέχουν στον διάλογο εκφράζοντας τις δικές τους απόψεις και προσφέροντας τις δικές τους παραπομπές ξεκίνησε από τα ιστολόγια. Πρoτού περάσει πολύς καιρός, τον Μάρτιο του 2006, τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, όπως για παράδειγμα οι εφημερίδες, άρχισαν να «ανοίγουν» τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον σχολιασμό των αναγνωστών. Στο παρελθόν η μοναδική επικοινωνία ανάμεσα σε μια εφημερίδα και στο αναγνωστικό κοινό ήταν οι στήλες με τα γράμματα των αναγνωστών, στα οποία δημοσιευόταν ένα μικρό μόνο μέρος του συνόλου των επιστολών. Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη συμμετέχουν με τα σχόλιά τους στις ιστοσελίδες εφημερίδων, περιοδικών, τηλεοπτικών σταθμών και δημοσιογραφικών οργανισμών στη δημιουργία ενός νέου ενημερωτικού περιεχομένου.

Συναθροιστές ειδήσεων
Οι συναθροιστές ειδήσεων, που τόσο μεγάλο πονοκέφαλο έχουν προκαλέσει στους παραδοσιακούς δημοσιογραφικούς οργανισμούς τον τελευταίο καιρό, είναι ένας συνδυασμός ιστολογίου και ηλεκτρονικής εφημερίδας. Οι ιστοσελίδες αυτές περιέχουν μια σύνοψη των σημαντικότερων ειδήσεων της στιγμής. Ο πρώτος εμπορικά επιτυχημένος συναθροιστής ήταν η ιστοσελίδα Google Νews, στην οποία μπορούσε κανείς να βρει παραπομπές και να αναζητήσει τις τελευταίες εξελίξεις σε όλη την ειδησεογραφία της ημέρας από χιλιάδες δημοσιογραφικούς οργανισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι παραδοσιακοί εκδότες θεωρούν ότι οι συναθροιστές αποκομίζουν διαφημιστικά οφέλη εκμεταλλευόμενοι το περιεχόμενο των εφημερίδων. Από τη δική τους πλευρά οι συναθροιστές απαντούν ότι «στέλνοντας» τους επισκέπτες τους στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων με τις «συνδέσεις-παραπομπές» προσφέρουν στις εφημερίδες μεγαλύτερη επισκεψιμότητα και άρα μεγαλύτερα διαφημιστικά οφέλη. Η διαμάχη έχει τον τελευταίο καιρό εξελιχθεί σε ανοιχτό «πόλεμο».

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

H κοινοτική διάσταση του Διαδικτύου επεκτείνεται γρήγορα και τείνει να εξελιχθεί στην κυρίαρχη ιδιότητά του. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η ανάλυση του φάσματος των social networks και των διαδικτυακών κολεκτιβιστικών εφαρμογών υπό το πρίσμα ενός νέου, ψηφιακού σοσιαλισμού. Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο “Ο Νέος Σοσιαλισμός”, το περιοδικό «Wired» χωρίζει το φάσμα των social networks σε βαθμίδες: Εν αρχή, οι πλατφόρμες απλού διαμοιρασμού όπως τα peer-to-peer δίκτυα, τα sites Facebook και ΜySpace, που φιλοξενούν τεράστιο όγκο προσωπικών πληροφοριών, και το ΥouΤube. Ακολουθούν sites όπου ο διαμοιρασμός εμπλουτίζεται με ένα είδος, έστω και χαλαρής συνεργασίας, όπως το Flickr, όπου φωτογραφίες κατηγοριοποιούνται διεξοδικά από τους χρήστες, και οι συναθροιστές που αναδεικνύουν ειδήσεις και κείμενα με βάση την ψήφο προτίμησης των χρηστών, όπως το Digg και η ελληνική εκδοχή του, το Βuzz. Στην κορυφή βρίσκονται τα μεγάλης κλίμακας

projects στα οποία η συνεργασία είναι εκτεταμένη και οργανώνεται σε κάποια υποτυπώδη δομή που ιεραρχεί τις ευθύνες των χρηστών. Ετσι έχει γραφτεί η Wikipedia και έχουν αναπτυχθεί διαμάντια τού open source κινήματος, όπως το λειτουργικό σύστημα Linux.

Η απόδοση τέτοιων εφαρμογών συνολικά με τον όρο «Νέος Σοσιαλισμός» ίσως κατ΄ αρχήν μοιάζει αυθαίρετη. Η παρομοίωση των συλλογικοτήτων που μορφοποιούνται πάνω στα σύγχρονα κοινωνικά δίκτυα με τον παρωχημένο υπαρκτό σοσιαλισμό ακούγεται αντιφατική. Η αποκεντρωμένη

ad hoc φύση των δικτυακών αλληλεπιδράσεων είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη με κάθε έννοια κεντρικής εξουσίας. Τι κοινό έχουν λοιπόν μεταξύ τους εκτός από το συνθετικό social; Ανατρέχοντας (ταυτολογικά) στη Wikipedia, για έναν επιγραμματικό ορισμό του σοσιαλισμού, αυτός περιγράφεται ως ένα σύνολο θεωριών οικονομικής οργάνωσης που υποστηρίζουν τη δημόσια ή άμεση ιδιοκτησία και διοίκηση των μέσων παραγωγής και κατανομής των πόρων από τους εργαζομένους και μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από την ίση πρόσβαση στους πόρους για όλα τα άτομα. Αν αντικατασταθεί η οικονομική με τη δικτυακή οργάνωση, οι εργαζόμενοι με τους χρήστες και η κοινωνία με τις κοινότητες, τότε η χρήση του όρου «ψηφιακός σοσιαλισμός» συγκλίνει όταν οι πόροι αναφέρονται σε ψηφιακά δεδομένα ή και ευρύτερα σε υπολογιστικούς πόρους (όπως, για παράδειγμα, θα συμβαίνει με το προς εκπλήρωση σχέδιο των ψηφιακών κολοσσώνγια το λεγόμενο cloud computing.

 

Διαβάστε όλο το άρθρο του Αρη Παπαδόπουλου, υποψήφιου διδάκτορα του imperial college Λονδίνου.

The New Socialism: Global Collectivist Society Is Coming Online

Comments 0 σχόλια »

300799_internet1.jpgΟ Θοδωρής Αντωνόπουλος από τις σελίδες της LIFO κάνει έναν απολογισμό της πιο συναρπαστικής δεκαετίας στην ιστορία του διαδικτύου:

Η «εικονική πραγματικότητα» είναι το νέο μας παράλληλο σύμπαν. Οι πιο αισιόδοξοι βλέπουν εκεί ένα λαμπρό μέλλον που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα ακόμα και στην ψηφιακή, τουλάχιστον, αθανασία, ενώ οι πιο απαισιόδοξοι ένα δυστοπικό σενάριο που παραπέμπει στην ταινία Matrix!

Τα ’00s ήταν αναμφίβολα η «δεκαετία της κοινωνικής δικτύωσης» με την ιλιγγιώδη εξάπλωση των σχετικών ιστότοπων. Στη διάρκειά της πολλαπλασιάστηκαν οι ασύρματες συνδέσεις, αμφισβητήθηκε η ηγεμονία του Μπιλ Γκέιτς και των Windows, εντάθηκαν οι προσπάθειες λογοκρισίας, σημειώθηκαν οι πρώτες online αυτοκτονίες και ανακαλύφθηκε μια νέα πάθηση, ο «εθισμός στο διαδίκτυο». Άκμασε επίσης η ψηφιακή πειρατεία, παρά τα χτυπήματα που δέχθηκε, ενώ το ίντερνετ και οι πολλαπλές εφαρμογές του απέκτησαν αξιοσημείωτο πολιτικό ρόλο.

Διαβάστε όλο το άρθρο στη LIFO

Comments 0 σχόλια »

wikipedia-logo.jpgΧρόνια τώρα τονίζουμε την αναγκαιότητα συμμετοχής μας στην online εγκυκλοπαίδεια. Βέβαια το Π.Ι. παρέμενε επιφυλακτικό… Τώρα το θα πουν;

Πρόσκληση για την ανάπτυξη ανοικτού ψηφιακού περιεχομένου στις θεματικές περιοχές των σπουδών των φοιτητών, που θα διατίθεται ελεύθερα σε όλους μέσα από το Διαδίκτυο, απηύθυνε χθες το υπουργείο Παιδείας. Το νέο αυτό περιεχόμενο θα εμπλουτίσει την ελληνική έκδοση της ανοικτής online ψηφιακής εγκυκλοπαίδειας Wikipedia (Βικιπαίδεια, http://el.wikipedia.org/). «Στόχος είναι η ελληνική έκδοση της Wikipedia να γίνει μία από τις καλύτερες διεθνώς, ξεπερνώντας τα 100.000 λήμματα, με τη συστηματική προσθήκη νέου εκπαιδευτικού περιεχομένου» αναφέρεται στην ανακοίνωση του υπουργείου. Η ανάπτυξη και η αξιολόγηση του περιεχόμενου θα γίνει με ανοικτή διαδικασία.

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

Digital Strangelove (or How I Learned To Stop Worrying And Love The Internet)

View more documents from David Gillespie.

 

Πριν ακριβώς 40 χρόνια, στις 29 Οκτωβρίου 1969, ο φοιτητής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες (UCLA) Τσαρλς Κλάιν έστειλε το πρώτο μήνυμα μέσω του ARPAΝΕΤ, του δικτύου υπολογιστών που αργότερα έγινε παγκοσμίως γνωστό ως Ίντερνετ.

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων