Αρχείο για την κατηγορία “μαθητές”

mathitisΑλιευμένο από τη σελίδα στο fb της συναδέλφου Γ. Κεφαλά:

Με αφορμή τις Πανελλαδικές εξετάσεις που ξεκίνησαν σήμερα , και ένα μικρό γράμμα που έλαβα, μοιράζομαι σήμερα μαζί σας ένα κείμενο που έγραψα αντίστοιχες μέρες πέρυσι. Θα καταλάβετε στο τέλος γιατί το κάνω.
Έχοντας στο μυαλό μου εκατοντάδες έφηβους που αυτές τις μέρες ξεκινάνε με άνισο και άδικο τρόπο τον αγώνα τους.Σε σπίτια χωρίς ρεύμα και λιγοστά τρόφιμα, με δανεικά ρούχα με μόνο εφόδιο τα ονειρά τους. Και χρωστάμε όλοι εμείς ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εθελοντές δασκάλους και καθηγητές που σε κοινωνικά φροντιστήρια κρατάνε αυτά τα όνειρα ζωντανά, υπερασπίζοντας με το παραδειγμά τους το μεγαλύτερο όπλο ενάντια στην αδικία. Τη δωρεάν εκπαίδευση…

“…τον πρωτογνώρισα πριν δυο χρόνια. Τον ειχε φερει η μανα του απο την αλλη ακρη της Αθηνας στο ιατρειο μου για τα χαλασμενα δοντια, γιατι της ειχαν πει πως ειμαι “καλος ανθρωπος”. Μπηκα στο νοημα σχεδον αμεσως. Μια φτωχη γυναικουλα που σφουγγαριζε σκαλες και ενας εργατης πατερας με σκορπια μεροκαματα. Επέμενε να με πληρώσει κανονικά. Εβγαλε απο ενα πλαστικο πορτοφολακι τυλιγμενα παλιοκαιρισμενα πενταευρα “συγνωμη που ειναι ετσι, αλλα να οπως τα μαζευα σιγα σιγα”. Τα πιο καθαρα και ομορφα χρηματα που εχω ποτε παρει στη ζωη μου. Συνέχεια »

Comments 1 σχόλιο »

Γαρυφαλοτσολιάς;

Γαρυφαλοτσολιάς;

Αυτή τη φορά έφυγα από την αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου με βαριά καρδιά. Ένα Λύκειο της Δ΄διεύθυνσης στα πλαίσια μιας δράσης φιλαναγνωσίας είχε καλέσει τη Σώτη Τριανταφύλλου να μιλήσει στους μαθητές της Α΄Λυκείου.  Είναι προς τιμήν της ότι άντεξε και ολοκλήρωσε τη συζήτηση με αυτήν την τάξη…Αυτό που μου προξένησε αλγεινή εντύπωση είναι ότι δεν δέχονταν καν να ακούσουν τι τους έλεγε. Γιατί τους είπε ωραία πράγματα. Να προσθέσω σε αυτό την παντελή απουσία εμπειρίας διαλόγου. Διέκοπταν ο ένας τον άλλον, πέταγαν άσχετες παρατηρήσεις. Κάπου εκεί ντεμπουτάρισε και ο “μπουζουξής”. Ετσι τον ονόμασε η συγγραφέας, καθώς φορτικά της ζητούσε να του απαντήσει αν ακούει Καρρά. Ο μπουζουξής λοιπόν επέμεινε να κάνει επίδειξη του ανύπαρκτου πνεύματός του, κατά συρροήν και κατ΄εξακολούθηση. Σίγουρος για τον εαυτό του, περήφανος για την ευήθειά του διαλαλούσε το κατόρθωμά του ότι δεν ανοίγει ποτέ του βιβλίο. Το εγκώμιο βλακείας εδώ πολύ θα ταίριαζε.

Η Σώτη προσπάθησε να ξεκινήσει ένα διάλογο ζητώντας τους να γράψουν σε ένα φύλλο χαρτί, πως αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους, ένα πρόβλημα που τους βασανίζει κι ένα όνειρο. Έτσι μάθαμε ότι οι μαθητές μας δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν λογοτεχνία γιατί τρέχουν πανικόβλητοι στα φροντιστήρια. Οτι η κρίση τους έχει παραλύσει και ορθώνεται μπροστά τους ως ανυπέρβλητο εμπόδιο και ότι ενώ είναι τόσο εξαιρετικοί σε όλα τους (άλλη λέξη χρησιμοποίησαν, αλλά κωλύομαι) δεν έχουν φίλους.

Αν η κρίση είναι ένα όπλο του συστήματος για να μας κάνει πιο διαχειρίσιμους, έχει πετύχει απόλυτα. Τουλάχιστον σε αυτό το σχολείο. Οι μαθητές δεν διαβάζουν, δεν σκέφτονται αλλά κατευθύνονται σε οχλοκρατία από μερικούς -μετρημένους στα δάχτυλα- οργανωμένους σε κόμματα μαθητές. Στην περίπτωση της Σώτης εικάζουμε ότι είχε πέσει κομματική γραμμή γιατί τέτοια επίδειξη αγένειας…πως να την εξηγήσουμε. Ενας δήλωσε ότι προτιμούσε να κάνει φυσική και ήταν με το ζόρι στην αίθουσα. Οι περισσότεροι είτε μιλούσαν με το διπλανό τους είτε σκάλιζαν το κινητό τους.

Δεν ξέρω ποια γνώμη έχετε για τις μαθητικές κοινότητες. Για μένα είναι ένας μηχανισμός ανάδειξης συνήθως επιτήδειων μπερμπάντηδων, οι οποίοι ασχολούνται όλο το χρόνο με την οργάνωση της πενθήμερης και της αντίστοιχης ενθυλάκωσης χαρτζηλικιού από τα γραφεία ταξιδίων. Ενας άρρωστος φαύλος κύκλος -μικρογραφία του πελατειακού συστήματος με το οποίο λειτουργεί η χώρα- τίθεται σε κίνηση κάθε χρόνο προκειμένου να “διασκεδάσουν” οι μαθητές. Στην περίπτωσή μας διασκέδαση σημαίνει την επίσκεψη σε ένα κέντρο διασκέδασης – βλέπε σκυλάδικο- ή κλαμπ.  Ε παιδιά είναι. Αφήστε τα να ξεδώσουν. Στη περίπτωσή μας το ξεδίνω, σημαίνει άκρατη κατανάλωση αλκοόλ και ας μη συνεχίσω για τα επακόλουθα στα δωμάτια ξενοδοχείων, όπου αγεληδόν επιδίδονται σε ασχήμιες.

Μετά από αυτήν την εκδήλωση ομολογώ ότι γλυκοκοίταζα κάτι χαπάκια χημικής ευτυχίας, γιατί η κατάθλιψη χτύπησε κόκκινο. Θαύμασα πάντως τη συγγραφέα που άντεξε. Και της το ομολόγησα. Θα τους είχα σχολάσει στο δεκάλεπτο.

Comments 2 σχόλια »

Η Ρίτα Πίρσον, δασκάλα επί 40 χρόνια, άκουσε κάποτε μια συνάδελφο να λέει: «Δεν με πληρώνουν για να συμπαθώ τα παιδιά». Η απάντησή της ήταν πως «τα παιδιά δεν μαθαίνουν από ανθρώπους που δεν συμπαθούν.» Μια έντονη παρακίνηση προς τους δασκάλους να πιστέψουν στους μαθητές τους και να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ένα αληθινό, ανθρώπινο και προσωπικό επίπεδο.Η ανθρώπινη επαφή στη διδασκαλία είναι κάτι που σπάνια συζητείται και ακόμα πιο σπάνια μπαίνει σε εφαρμογή. Και όμως, είναι ένα σπουδαίο εργαλείο που καλλιεργεί τόσο την ενσυναίσθηση όσο και τη διαδικασία της μάθησης. Η Πίρσον με την ομιλία της στα TED παρακινεί τους δασκάλους να επικοινωνήσουν με τα παιδιά αληθινά σε ανθρώπινο και προσωπικό επίπεδο, να νιώσουν την αξία και τη σημασία της ανθρώπινης επαφής και να τη βάλουν σε εφαρμογή.

Comments 0 σχόλια »

Με το να γίνεται ξεκαρδιστικός και να στοιχειώνει, ο ποιητής Σέιν Κόζαν πιάνει τον παλμό του τι είναι να είσαι νέος και … διαφορετικός. “Μέχρι και σήμερα,” το προφορικό του ποίημα για τον εκφοβισμό, έχει γοητεύσει εκατομμύρια ως ένα viral βίντεο (δημιουργημένο από 80 εικονογράφους, συνεργατικά).

www.ted.com/talks

Comments 0 σχόλια »

Αν σήμερα έμπαινα σε τάξη με αφορμή τον πνιγμό των προσφύγων στο Φαρμακονήσι,  θα ξεκινούσα με αυτό το ποίημα του Γ. ΣεφέρηntropiH´
Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω σὲ καταστρώματα κατελυμένων καραβιῶν
στριμωγμένες μὲ γυναῖκες κίτρινες καὶ μωρὰ ποὺ κλαῖνε
χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ξεχαστοῦν οὔτε μὲ τὰ χελιδονόψαρα
οὔτε μὲ τ᾿ ἄστρα ποὺ δηλώνουν στὴν ἄκρη τὰ κατάρτια.
Τριμμένες ἀπὸ τοὺς δίσκους τῶν φωνογράφων
δεμένες ἄθελα μ᾿ ἀνύπαρχτα προσκυνήματα
μουρμουρίζοντας σπασμένες σκέψεις ἀπὸ ξένες γλῶσσες.
Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω στὰ σαπισμένα θαλάσσια ξύλα
ἀπὸ λιμάνι σὲ λιμάνι;
Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ἀνασαίνοντας
τὴ δροσιὰ τοῦ πεύκου πιὸ δύσκολα κάθε μέρα,
κολυμπώντας στὰ νερὰ τούτης τῆς θάλασσας
κι ἐκείνης τῆς θάλασσας,
χωρὶς ἁφὴ
χωρὶς ἀνθρώπους
μέσα σε μία πατρίδα ποὺ δὲν εἶναι πιὰ δική μας
οὔτε δική σας.
Τὸ ξέραμε πὼς ἦταν ὡραῖα τὰ νησιὰ
κάπου ἐδῶ τριγύρω ποὺ ψηλαφοῦμε
λίγο πιὸ χαμηλὰ ἢ λίγο πιὸ ψηλὰ
ἕνα ἐλάχιστο διάστημα.
(Γ.Σ)

Και θα ζητούσα από τους μαθητές μου να επιβιβαστούν με τη φαντασία τους στη βάρκα που βυθίστηκε και να γράψουν κάτι.

synora

Comments 0 σχόλια »

Το Hive Learning Network ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη από το Ιδρυμα Mozilla. Τέτοια δίκτυα λειτουργούν επιτυχώς και στο Σικάγο, ενώ έχουν ήδη τεθεί οι βάσεις για δημιουργία δικτύων σε Λονδίνο, Βαρκελώνη, Βερολίνο, Σαν Φρανσίσκο, Τορόντο και Τόκιο. Απαρτίζεται από φορείς, όπως το Museum of Modern Art (ΜοΜΑ), το Museum of the Moving Image, το Cooper-Hewitt National Design Museum, το American Museum of Natural History, το Tribeca Film Institute, αλλά και μικρότερες ομάδες που παρέχουν εξωσχολικά προγράμματα άτυπης μάθησης. Το Hive Athens (www.hiveathens.org) χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», αποτελεί δράση του Future Library, υποστηρίζεται από το Ιδρυμα Mozilla και βασικός του στόχος είναι να δημιουργήσει αντίστοιχο δίκτυο στην Αθήνα και να βοηθήσει τα μέλη του να αναπτύξουν βιωματικά εκπαιδευτικά προγράμματα με δημιουργική χρήση ψηφιακών μέσων.

Φορείς ελπίδας

Γιατί όμως το Hive, έπειτα από τόσες εντυπωσιακές μεγαλουπόλεις, να έρθει τώρα στην Αθήνα, σε μια εποχή δύσκολη για τους μεγάλους, αλλά κυρίως για τους μικρότερους σε ηλικία πολίτες της; Σύμφωνα με τους διοργανωτές του Hive, Θεμιστοκλή Γκιών και Ελένια Σαλούτση, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αγκαλιάσουμε την έμπνευση για μάθηση και να βοηθήσουμε τους νέους να αναπτύξουν τις ικανότητές τους.

Το ερώτημα είναι αν η άτυπη βιωματική μάθηση, πέρα από δημιουργική και συναρπαστική, αποτελεί απάντηση στις πραγματικές ανάγκες των νέων. Ο Θ. Γκιώνης απαντά πως «η κατεύθυνση στην οποία ωθούμε εδώ και χρόνια τους νέους με τα εξαντλητικά αναλυτικά προγράμματα στην τυπική εκπαίδευση δεν ικανοποιεί πλέον ούτε την παλαιότερη υπόσχεση για “εγγυημένη” κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών τους. Το συνηθισμένο μοτίβο είναι φροντιστήρια, διάβασμα, αποστήθιση, εξετάσεις και πάλι από την αρχή και όταν οι νέοι πηγαίνουν στην πρώτη συνέντευξη για δουλειά, μαθαίνουν με έκπληξη ότι χρειάζεται να συνεργάζονται, να επικοινωνούν αποτελεσματικά, να ηγούνται, να παίρνουν πρωτοβουλίες, να διαχειρίζονται την αβεβαιότητα, το χρόνο τους ή ένα έργο»…

«Επιπλέον», επισημαίνει, «οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι τόσο γρήγορες, που τα δύο τρίτα των επαγγελμάτων που θα κληθούν να εξασκήσουν οι σημερινοί νέοι δεν έχουν ακόμη εφευρεθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι -μέσα από τις σπουδές- να μάθουν πώς να… μαθαίνουν, να χτίζουν την προσωπική τους “εργαλειοθήκη” δεξιοτήτων.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Να βοηθήσουμε γονείς και νέους να δουν με λίγο πιο κριτική σκέψη τις προτεραιότητες της εκπαίδευσής τους».

via enet

www.hiveathens.org/

www.facebook.com/HiveAthens

Comments 0 σχόλια »

Βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα του Καναδού ποιητή και συγγραφέα Shane Koyczan, το animation “To This Day” πραγματεύεται το πόσο έντονα μπορεί να επιδράσει το σχολικό bullying στη ζωή ενός ατόμου, με τα views του βίντεο στο youtube να ξεπερνούν τα 4 εκατομμύρια!

«Τα σχολεία και οι οικογένειες έχουν άμεση ανάγκη από τα κατάλληλα μέσα για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Μπορούμε να τους δώσουμε ένα σημείο εκκίνησης… Συνδυάσαμε τις μοναδικές ιδέες που μας έστειλαν animators και motion artists, σε μία δυνατή φωνή ενάντια στο bullying». Το animation είναι αποτέλεσμα συλλογικής εθελοντικής προσφοράς των καλλιτεχνών.

Comments 0 σχόλια »

Γιατί ένας μαθητής να θέλει να προκαλέσει σε κάποιον άλλον πόνο ή αναστάτωση; «Οποιος δεν έχει λέξεις είναι ευάλωτος» θα απαντούσε η Νατάσα Πολονύ, Γαλλίδα δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός, συγγραφέας του σημαντικού δοκιμίου «Τα χαμένα παιδιά μας», που αν και έχει κυκλοφορήσει πριν από έξι χρόνια, παραμένει υποδειγματικό για τον θεσμό της εκπαίδευσης και τη δυσλειτουργία των σύγχρονων σχολείων. Οσο η γλώσσα βάλλεται, είμαστε σχεδόν καταδικασμένοι να καταφεύγουμε στον θυμό και στη βίαιη έκφρασή του.

Θα πείτε ότι σε αυτή την περίοδο της ανεξέλεγκτης κρίσης, όπου οι οικογένειες διαλύονται από την ανεργία και την ανέχεια, τα παιδιά μεταφέρουν στο σχολείο ό,τι βιώνουν και συσσωρεύουν ως ατμόσφαιρα στο σπίτι. Η γλώσσα παύει να είναι, από μόνη της, επαρκής ερμηνεία.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 4η θέση ανάμεσα σε 41 χώρες σε περιστατικά ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού ή bullying όπως ονομάζεται διεθνώς. Βία λεκτική, ψυχολογική, σωματική, ακόμη και διαδικτυακή ή ηλεκτρονική. Οπως επισημαίνει ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κουμουτσάκος (ο οποίος προώθησε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την καθιέρωση Ευρωπαϊκής Ημέρας κατά του εκφοβισμού και της βίας στα σχολεία) ο διαχωρισμός «θύματος – θύτη είναι λανθασμένος, αφού και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για παιδιά, μπλεγμένα στα δίχτυα αυτού του νοσηρού φαινομένου».

Η σιωπή που καλύπτει παρόμοιες πράξεις είναι το αυγό του φιδιού: ο θύτης γνωρίζει ότι η συμπεριφορά του είναι τιμωρητέα, το θύμα ντρέπεται, ο δάσκαλος φοβάται να αναλάβει την ευθύνη, η οικογένεια τις περισσότερες φορές αγνοεί. «Δημιουργείται ο κύκλος μιας ιδιότυπης ομερτά μεταξύ των εμπλεκομένων, που το μόνο που κάνει είναι να δηλητηριάζει τις ψυχές των μαθητών, στοιχειώνοντας τα όνειρα και τις ελπίδες τους», επισημαίνει ο ευρωβουλευτής.

Μπορεί αυτό που συνέβη πριν από τέσσερις μέρες στη Λάρισα -11 νεαροί κρατώντας ξύλινα ρόπαλα και φωνάζοντας ρατσιστικά συνθήματα επιτέθηκαν σε στέκι μεταναστών- να μην εντάσσεται στο φαινόμενο bullying. Τι συμβαίνει όμως όταν αποκαλύπτεται ότι τα περισσότερα παιδιά από την ομάδα είναι ανήλικοι μαθητές; Πώς αντιμετωπίζεται η τροφοδότηση μίσους; Πώς εξουδετερώνεται η κοινωνική αδικία, η ανισότητα, η αναπαραγωγή των παθογενειών που διογκώνονται και πολλαπλασιάζονται μέσα από το Διαδίκτυο;

Τα περιστατικά πληθαίνουν και βαθαίνουν σε σύγχυση και διαστροφή. Η πρώτη μαθήτρια ενός σχολείου έλαβε μέιλ όπου εμφανιζόταν σε γυμνές φωτογραφίες. Στο κεφάλι της είχε προσαρμοστεί το σώμα μιας άλλης. Το κορίτσι άρχισε να υποφέρει, να χάνει την όρεξή της, να υστερεί στα μαθήματα. Οι γονείς της απευθύνθηκαν στην υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Αποκαλύφθηκε ότι ο εκβιάζων ήταν ο δεύτερος τη τάξει μαθητής, ο οποίος συνέλαβε αυτό τον τρόπο για να εξουδετερώσει τον «αντίπαλο». Οι δυο γιοι του κ. Κουμουτσάκου πηγαίνουν σε δημόσιο σχολείο και ο ίδιος αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί όταν του μετέφεραν περιστατικά που υπέπιπταν στην αντίληψή τους, τα οποία μπορεί να μη χαρακτηρίζονταν από σφοδρότητα ή μεγάλη σκληρότητα, προεικόνιζαν όμως ένα δυσοίωνο μέλλον. Η ενδοσχολική βία είναι δύσκολο πολλές φορές να ανιχνευτεί και όταν εντοπιστεί μπορεί να είναι ήδη αργά. Μπορεί, δηλαδή, η ζημιά να έχει προκληθεί. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες καθηγητών που βρίσκονται απέναντι σε έξαλλα και απελπισμένα παιδιά, επειδή βλέπουν μπροστά τους έναν τοίχο. Η άμυνα μετασχηματίζεται σε επιθετικότητα. Για να ελέγξει το συναίσθημά του και να διατυπώσει τον συλλογισμό του χρειάζεται λέξεις. Αν αποκοπεί από την επικοινωνία αυτής της μορφής και απορροφηθεί από το Διαδίκτυο ο κίνδυνος μεγαλώνει.

Σημειώνει η Ν. Πολονύ: «Οταν ένας νέος λέει ότι κάτι είναι “κουλό” μπορεί να θέλει να πει “είναι εκπληκτικό”, “είναι τρομερά βαρετό”, “είναι συναρπαστικό” και πολλές ακόμα έννοιες της αντίληψης και του συναισθήματος, από το αρνητικό ώς το θετικό. Αλλά ο συνομιλητής γενικά μαντεύει τι θέλει να του μεταδώσει αυτή η φράση χωρίς να χρειαστεί να επιστρατεύσει συλλογισμούς. Μαντεύει γιατί και το δικό του αισθητήριο είναι παρόμοιο, γιατί οι παραστάσεις του είναι ίδιες. Αντίθετα με όποιον δεν ανήκει στην ίδια πολιτισμική σφαίρα».

Μπορεί η άποψη αυτή να φαντάζει ήδη μακρινό παρελθόν σε μια κοινωνία και ένα σχολικό περιβάλλον κατ’ επέκταση, όπου η βία αποτελεί ρυθμιστικό παράγονται σχέσεων και συμπεριφορών. Μαθητές ταπεινώνονται, στοχοποιούνται, ξυλοκοπούνται λόγω χρώματος, καταγωγής, επειδή τραυλίζουν, είναι παχύσαρκοι, φοράνε γυαλιά, αριστεύουν ή μένουν στην ίδια τάξη, είναι πολύ ντροπαλοί και συνεσταλμένοι, διαφοροποιούνται από το περιβάλλον τους (ένας ανήμπορος γονιός ή μια άρρωστη αδελφή). Η επιθετικότητα δεν έχει μία μόνο γενεσιουργό αιτία, εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, τραυματίζει για να «επιστρέψει» το τραύμα που την έχει θρέψει.

Τι δουλειά έχει η γλώσσα μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό του bullying ή του cyber bullying. Μα η γλώσσα είναι η αρχιτεκτονική με την οποία χτίζουμε το εγώ και τον τρόπο που μας περιβάλλει· δίνει νόημα στον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε, τον διευθετεί. Εμπλουτίζει την πραγματικότητα. Της δίνει σχήμα και περιεχόμενο. Αντιστρατεύεται τη σιωπή και ό,τι εκείνη συγκαλύπτει.

Της Μαρίας Κατσουνάκη

Καθημερινή

http://www.e-abc.eu/gr/

Comments 0 σχόλια »

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού μπορεί να προβληθεί η ταινία του 2ου Γυμνασίου Ελληνικού με τίτλο “Σχολική βία”. Η ιδέα για την ταινία ήταν της υπεύθυνης του ΓΡΑΣΕΠ του 2ου Γυμνασίου Ελληνικού κ. Ντιάνας Σωτηροπούλου, έπειτα από παρότρυνση της διευθύντριας κ. Μαριάνθης Σταρρά, να βρεθεί τρόπος για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της σχολικής βίας. Συνεργάστηκαν οι καθηγητές Αναγνωστάκη Έφη και Σκλαβούνος Αντώνης και μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου.

Οι μαθητές αναπαριστούν μορφές σχολικής βίας και οι καθηγητές δίνουν συμβουλές για την αντιμετώπιση της. Τέλος, οι μαθητές απευθύνονται στο παιδί-θύμα και το συμβουλεύουν.

Το βίντεο αποτελεί μέρος της εργασίας, η οποία παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ μαθητικών ταινιών Camera Zizanio 2011.

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Παρά τον κατακλυσμό και την έλλειψη μαζικών μέσων συγκοινωνίας (perfect timing) όλοι οι μαθητές ήρθαν και μας συγκίνησαν με τις αναγνώσεις τους.

Τα Αδέλφια Τάδε μας χάρισαν τις ερμηνείες τους και ο Δημήτρης Αθηνάκης διάλεξε τρία δυνατά ποιήματα, Δύο της Τζένης Μαστοράκη κι ένα του Αργύρη Χιόνη, συμμετέχοντας στην εκδήλωση.

Νομίζω ότι όλοι μαζί χτες επιβεβαιώσαμε ότι η ποίηση είναι το αντίδοτο στην αναρχία και την απώλεια νοήματος που απειλούν τη νεωτερική κοινωνία.

Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συνέβαλαν. Σε αυτούς που απείχαν… εκείνοι έχασαν.

Περισσότερα

Comments 0 σχόλια »

Μια διαφήμιση της UNICEF για την παιδική κακοποίηση, που κέρδισε το αργυρό βραβείο στην κατηγορία Τηλεόραση / Κινηματογράφος των βραβείων «Clio» ως υποψήφια στις πιο δημιουργικές διαφημίσεις την χρονιάς.

Comments 0 σχόλια »

Tης Mαριάννας Tζιαντζή

Πάγωσε ο δάσκαλος όταν παρέλαβε την εργασία ενός δεκάχρονου μαθητή στο μάθημα των Τεχνικών σε ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας, πριν από λίγες εβδομάδες. Η άσκηση ζητούσε τον σχεδιασμό μιας διαφήμισης, με εικόνα και λεζάντα, για ένα προϊόν ή υπηρεσία. Το αγοράκι παρέλειψε τη ζωγραφιά και έγραψε τα ακόλουθα:

«Πουλάω προστασία σε ενήλικες και σε σαραντάρηδες, 50 ευρώ το μήνα. Εχουμε πρόγραμμα: Σπάσιμο ποδιού 1.200 ευρώ / Σπάσιμο μύτης και χέρια 1.000 ευρώ / Κόψιμο δαχτύλων 19 ευρώ / Σπάσιμο πλευρών και παϊδιών 5.000 ευρώ / Ανοιγμα κεφαλιού 41.500 ευρώ / Και τέλος βγάλσιμο ματιών 10.000 ευρώ».

Ο δάσκαλος δεν αδιαφόρησε. Μίλησε με συναδέλφους του, με το παιδί και τη μητέρα του, προσπάθησε να καταλάβει τις αιτίες, να μπει στο μυαλό του μαθητή του και, κυρίως, να τον βοηθήσει να καταλάβει ότι τα βασανιστήρια δεν είναι υπηρεσία αλλά έγκλημα, ότι η ανθρώπινη ζωή, ακόμα και των «κακών», είναι πολύτιμη.

Διαβάστε το άρθρο στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Είναι εκπληκτικό πόσο εύκολα τα παιδιά εξοικειώνονται με την τεχνολογία. Παίζουν τις οθόνες αφής στην κυριολεξία στα δάχτυλα. Στην φωτογραφία πιτσιρίκια δοκιμάζουν το νέο εκπαιδευτικό software της Microsoft για tablet στην επίσημη παρουσίασή του στο Βερολίνο. (REUTERS/ Thomas Peter )

Φωτογραφήματα – Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Κανένας δεν τα ξυπνά το πρωί για να πάνε σχολείο και σίγουρα κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τους εντρυφήσει την αγάπη για τα γράμματα και όμως 30 παιδιά που ζουν στις παραγκουπόλεις του Νέου Δελχί μαζεύονται κάθε μέρα κάτω από μια γέφυρα του μετρό και με δυο φωτισμένους δασκάλους-εθελοντές μαθαίνουν γράμματα στο ελεύθερο σχολείο που έχουν ιδρύσει οι δυο δάσκαλοι εδώ και τρία χρόνια.(AP /Altaf Qadri)

www.kathimerini.gr

Comments 0 σχόλια »

Η Malala Yousafzai είναι μόλις 14 ετών. Πυροβολήθηκε στο κεφάλι και τον ώμο από Ταλιμπάν, για να της διδάξουν πως όποιος μιλάει εναντίον τους, θα τιμωρείται κατ’ αυτόν τον τρόπο. H Malala Yousafzai πυροβολήθηκε γιατί υπερασπίστηκε το δικαίωμά της στην εκπαίδευση.

Πήγαινε στο σχολείο της για να μορφωθεί, επειδή πιστεύει ότι η γυναίκα έχει ίσα δικαιώματα με τον άντρα. Έχει blog, μέσα από το οποίο αγωνίζεται και καταδικάζει τις ωμότητες που διαπράττουν οι Ταλιμπάν.«Κορίτσια, πηγαίνετε στο σχολείο και μορφωθείτε. Θέλω να πω σε όλα τα κορίτσια να συνεχίσουν την αποστολή τους που είναι η μόρφωση», δήλωσε από το νοσοκομείο του Πακιστάν η Καϊνάτ, που τραυματίστηκε ελαφρά και αναρρώνει.
Της την έστησαν άνανδρα, λοιπόν, και την πυροβόλησαν με μίσος, έτσι ώστε να πάψει να πιστεύει σε μια καλύτερη ζωή. Όπως είπαν οι ίδιοι, «την είχαμε προειδοποιήσει επανειλημμένως να σταματήσει να μιλάει κατά των Ταλιμπάν και ότι πρέπει να πάρει το δρόμο του Ισλάμ».
Οι πακιστανοί Ταλιμπάν ανέλαβαν την ευθύνη και ανακοίνωσαν μάλιστα ότι θα ξαναπροσπαθήσουν να δολοφονήσουν την Μαλάλα αν το έφηβο κορίτσι καταφέρει να επιβιώσει από τα τραύματά του.

Η Μαλάλα έχει μεταφερθεί σε νοσοκομείο του Λονδίνου όπου της παρέχεται κάθε δυνατή φροντίδα, ενώ έχει αρχίσει να επικοινωνεί με το περιβάλλον.

Comments 0 σχόλια »

Για να αναλάβουν τις εκδρομές τους

Του Κώστα Oνισένκο

Οργανωμένη ολονύκτια εξόρμηση μετά… αλκοόλ πραγματοποίησαν πριν από λίγες ημέρες ανήλικοι μαθητές από τα βόρεια προάστια με στόχο τη «συγκέντρωση χρημάτων για την πενθήμερη εκδρομή». Λεωφορεία που είχαν μισθωθεί για τον σκοπό αυτό έκαναν «στάση» σε διάφορες περιοχές «μαζεύοντας»  παιδιά, κυρίως της Γ΄ Λυκείου, καταλήγοντας σε συγκεκριμένο κέντρο της παραλιακής λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Η επιστροφή είχε κανονιστεί για λίγο πριν από τα ξημερώματα.

Τέτοιου είδους δρομολόγια, βεβαίως, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα όχι μόνον ως προς τη νομιμότητά τους, καθώς η διάθεση αλκοόλ σε ανήλικους απαγορεύεται ρητώς, αλλά και ως προς την ασφάλεια των μαθητών, επισημαίνουν στην «Κ» εκπαιδευτικοί και γονείς.

Υπάρχει θέμα με τις σχολικές εξορμήσεις. Τι κι αν οι εγκύκλιοι του υπουργείου προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Μερικοί δεν καταλαβαίνουν από κρίση… Κι αντί ως εκπαιδευτικοί να δίνουν το καλό παράδειγμα, οργανώνουν πολιτιστικές εξορμήσεις στο Μπάνσκο της Βουλγαρίας! Ετσι έμαθα κι εγώ κατά που πέφτει. Άλλοι χτίζουν ντεμέκ περιβαλλοντικά γύρω από μία εκδρομή.  Άλλοι πάλι εξασφαλίζουν free εισιτήρια για την οικογένεια κι άλλοι διατηρούν το μονοπώλιο των εκδρομών εξωτερικού επί σειρά ετών στο σχολείο τους. Συνάδελφοι μήπως φέτος να μέναμε λίγο Ελλάδα; Οι οικογένειες έχουν γονατίσει, δεν αντέχουν τα παρακάλια των παιδιών τους για την “πενταήμερη”. Κι επιτέλους αυτές τις μικρο-διαφθορές μπορούμε να τις σταματήσουμε;

Πώς οργανώνονται οι εξορμήσεις; Εκπρόσωποι τουριστικών γραφείων προσεγγίζουν τα προεδρεία των 15μελών συμβουλίων, προτείνοντας να αναλάβουν μια τέτοια «εξόρμηση» στοχεύοντας λίγους μήνες αργότερα, να «κλείσουν»  και την πενθήμερη εκδρομή. Σύμφωνα με μαρτυρίες, τα συγκεκριμένα γραφεία διατηρούν καλές σχέσεις με μέλη των μαθητικών συμβουλίων, ενώ οι ίδιοι οι τελειόφοιτοι μυούν στα «κόλπα» τα παιδιά της Β΄ και της Α΄ Λυκείου, προκειμένου αργότερα να αναλάβουν εκείνα τις επαφές «Πρόκειται για μια αθλιότητα. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

κι ένα από τα θύματά του

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων