Αρχείο για την κατηγορία “γλώσσα”

glossa.jpgΣτο Βήμα διαβάσαμε ότι η υπουργός Παιδείας θα πρωτοστατήσει σε κλειστή Συνάντηση Εργασίας για την Ελληνική Γλώσσα και τη Γλωσσική Αγωγή (την οποία οργανώνει στη Θεσσαλονίκη μεταξύ 28 και 30 Ιουνίου το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας). Στη συνάντηση θα συμμετάσχουν 65 έλληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί και ειδικοί. Μαθαίνω μάλιστα ότι στην «κλειστή συνάντηση» δεν θα εξεταστεί μόνο το ενδεχόμενο ίδρυσης Εθνικού Συμβουλίου για τη Γλώσσα, αλλά παράλληλα θα οργανωθεί τελετή εξορκισμού των… Greeklish διότι η υπουργός δεν θέλει να αποδεχθεί τα Greeklish ως… φυσική εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας. Η απορία όμως είναι άλλη: Γιατί η συνάντηση είναι «κλειστή»; Προφανώς γιατί η ελληνική γλώσσα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από την ελληνική οικονομία.
www.tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

georgedesk.JPGΌταν η γλώσσα σου παύει να υφίσταται, παύεις κι εσύ να “είσαι”. Γίνεσαι ένας “άλλος”. Και αυτό είναι τραγωδία που εισβάλλει στο παγκόσμιο πολιτιστικό και πολιτισμικό σύμπαν. Γιατί, όταν μια γλώσσα καταστρέφεται, μαζί της καταστρέφεται και ένας τρόπος αποκάλυψης του αθέατου. Όταν μια γλώσσα καταντάει ένα σύμφυρμα συναρθρωμένων και εξαρθρωμένων ήχων, τότε η δόξα του ανθρώπου καταντάει εθισμός σε έναν συγκεκριμένο τύπο ηχοβολισμού και τίποτε περισσότερο. Και τότε κάνει πάρτι ο φόβος. Σε άψογα ελληνικά δε. Κι εσύ δεν έχει τρόπο να αντισταθείς, γιατί δεν έχεις Λόγο. Τρόπο γλώσσας, που θα πει τρόπο ύπαρξης. Ας πούμε η εξαίρετη κυρία Φωτεινή Τσαλίκογλου. Έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει “ν’ αντισταθούμε στην εξαθλίωση του φόβου”. Χίλιες φορές έχει δίκιο. Ο φόβος είναι η εξαθλίωση του όντος. Αλλά πώς να αντισταθούμε αφού εξαχρειώνεται ολοένα και περισσότερο το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουμε: η γλώσσα μας. Όταν η κατανοητή γλώσσα γίνεται γενεσιουργός αιτία του φόβου, πώς να αντισταθείς στην εξαθλίωση του φόβου. Δεν μιλώ φυσικά για τα φληναφήματα περί λεξιπενίας και τα υπόλοιπα βλακώδη έως και φασιστικά που συνοδεύουν τις στερεοτυπίες περί την ελληνική γλώσσα και το χαμένο κλέος της.

Εδώ μιλάμε για τη συστηματική (και συστημική) προσπάθεια της εξουσίας να εκβάλει τα νοήματα από το φυσικό τους πεδίο, που είναι ο ατομικός και ο κοινωνικός άνθρωπος, και να τα αποχαλινώσει μέσα στην αοριστία στη στυγνή ασάφεια. Ναι. Ακριβώς. Στυγνή. Γιατί δεν έχει στόχο να μεταλαμπαδεύσει, να εξανθρωπίσει, να εγείρει. Έχει σκοπό να υποτάξει. Και για να μην παρεξηγούμαστε: η ασάφεια και η αοριστία είναι πολύτιμες κατακτήσεις στην ποιητική του Λόγου με εξαίσια αποτελέσματα. Η στυγνότητα προκύπτει από τον ανασκολοπισμό του περιεχομένου τους. Από τον υποβιβασμό τους σε απλή (εξαχρειωμένη, δηλαδή) τεχνική της εξουσιαστικής γλώσσας.

Διαβάστε όλο το άρθρο του Κ. Καναβούρη στην Αυγή

Comments 0 σχόλια »

p139thetis.jpgΆρθρο του Αχιλλέα Παπαρσένου*

Ο Gael Grobety υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο της Λωζάννης, έδωσε πρόσφατα μια ομιλία με τίτλο «Ο Αχιλλέας στο Ιράκ, η Ιλιάδα στον σύγχρονο αμερικανικό Τύπο», στην οποία παρουσίασε τα πορίσματα έρευνάς του για την απήχηση της Ιλιάδας στην Αμερική και ιδίως στον αμερικανικό Τύπο.

Εν μέσω των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι παραπομπές στην Ιλιάδα είναι όλο και πιο συχνό φαινόμενο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οπως προέκυψε από έρευνα που διενήργησε σε 387 αμερικανικές εφημερίδες για τον περίοδο 1990 και 2007, εκατοντάδες είναι τα άρθρα που περιλαμβάνουν τη λέξη «Ιλιάδα». Μόνο στη New York Times ανευρέθησαν 532 παραπομπές, με συχνότερες αναφορές στην «ύβριν» είτε πρόκειται για την εισβολή στο Ιράκ ή την αντιμετώπιση των συνεπειών του τυφώνα Κατρίνα.

Τα μηνύματα της Ιλιάδας είναι σήμερα όσο ποτέ επίκαιρα, αφού τα εργαλεία του πολέμου άλλαξαν τα τελευταία 3.200 χρόνια, όχι όμως και ο άνθρωπος, και η Ιλιάδα μας διδάσκει όλα όσα μπορεί να πει κανείς για τον πόλεμο, όπως υποστηρίζει και η Caroline Alexander, γνωστή συγγραφέας με κλασική παιδεία και αρθρογράφος σε περιοδικά όπως το National Geographic και το NewYorker.

Κλέος και νόστος

Στο τελευταίο βιβλίο της μας υπενθυμίζει ότι το αντικείμενο της Ιλιάδας είναι ο πόλεμος σ’ όλη την καταστροφική μανία του. Η ιστορία επικεντρώνεται στην πικρή αλήθεια ότι οι δύο αντίπαλοι στρατοί, των Ελλήνων και των Τρώων, δεν επιθυμούν τίποτε περισσότερο από το να σταματήσουν τον πόλεμο και να επιστρέψουν στις εστίες τους. Ο Αχιλλέας παλεύει μεταξύ κλέους και νόστου. Ταυτόχρονα αμφισβητεί τον ηγέτη των Αχαιών, τον Αγαμέμνονα, και το σκεπτικό του πολέμου, όπως κανείς άλλος πολεμιστής στην ιστορία. Κάνοντας παραλληλισμούς και με τις σημερινές στρατιωτικές επιχειρήσεις της Αμερικής στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, η συγγραφέας υπογραμμίζει ότι η Ιλιάδα εγείρει τα κεντρικά ερωτήματα που απασχολούν κάθε πολεμική εμπειρία. Δικαιολογείται ποτέ η αμφισβήτηση του διοικητή από έναν πολεμιστή; Αξίζει η θυσία της ζωής στον βωμό της υπόθεσης κάποιου άλλου; Μπορεί ο θάνατος να αντισταθμιστεί από τη δόξα; Πώς επιτρέπεται σε ένα καταστροφικό πόλεμο να αρχίσει και γιατί δεν τερματίζεται όταν το επιθυμούν όλα τα μέρη; Αυτά τα ερωτήματα διαπερνούν όλους τους πολέμους και είναι επίκαιρα σήμερα, όσο ήταν εδώ και τρεις χιλιετίες. Κανείς δεν τα απαντά καλύτερα από τον Ομηρο, υπογραμμίζει η συγγραφέας δικαιολογώντας την παγκόσμια απήχηση που έχει το «έπος των επών» για τόσους αιώνες. Με επίκεντρο την μήνιν του Αχιλλέα και την έριδά του με τον Αγαμέμνονα μας υπενθυμίζει ότι ο Ομηρος εγείρει θέματα εξουσίας και ηγεσίας από τη μια μεριά και προσωπικού χρέους, τιμής και πεπρωμένου από την άλλη. Περιγράφει όμως παραστατικά τη φρίκη του πολέμου. Κανείς δεν πεθαίνει ευτυχισμένα ή καλά. Ο εχθρός εξανθρωπίζεται, ο τρωικός πόλεμος βασανίζει, στοιχειώνει τη μνήμη των βετεράνων που επιβιώνουν και επιστρέφουν στην πατρίδα. Διερωτάται τι θα γινόταν αν ο Αχιλλέας υπάκουε στην αρχική του παρόρμηση και επέστρεφε στη γενέτειρά του. Αντ’ αυτού όμως θα πεθάνει σ’ ένα πόλεμο ο οποίος δεν έχει κανένα νόημα γι’ αυτόν, μέχρι τον θάνατο του φίλου του Πατρόκλου, εξασφαλίζοντας έτσι την αθάνατη δόξα ως ο μεγαλύτερος όλων των ηρώων.

Η συγγραφέας καταλήγει ότι οι αιματηρές μάχες, οι εμπνευσμένες ομιλίες, τα αριστεία των πολεμιστών περιγράφονται πιστά στην Ιλιάδα, όπως ήθελε η παράδοση. Το έπος όμως ποτέ δεν προδίδει και το κεντρικό θέμα του, που είναι ο πόλεμος. Τιμά την αρχοντιά της θυσίας και του θάρρους του πολεμιστή, αλλά τελειώνει με μια αλληλουχία κηδειών, θρήνων και θρυμματισμένων ζωών, αναδεικνύοντας στην ολότητά της την τραγωδία του θνητού.

* Ο Αχιλλέας Παπαρσένος είναι διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας της Γενεύης και διετέλεσε διευθυντής του ΓΤΕ της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

classic2.jpg«Πολλοί φοιτητές μου έχουν διαπρέψει στους τομείς της βιομηχανίας και της οικονομίας, επειδή, χάρη στην κλασική παιδεία τους, έχουν αναπτύξει τη σκέψη τους και την ικανότητα να μαθαίνουν διαρκώς νέα πράγματα και να είναι ευρηματικοί» είπε στο «Βήμα» ο κ. Φράνκο Μοντανάρι, καθηγητής στην έδρα Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας.

Το μέλλον των αρχαιοελληνικών σπουδών, οι οποίες αποτελούν το «βαρύ χαρτί» του ελληνικού πολιτισμού, απασχόλησε έντονα τον τελευταίο μήνα διαπρεπείς κλασικιστές της Ελλάδας και του εξωτερικού σε επιστημονικές συναντήσεις στη χώρα μας.

«Στη σημερινή πλουτοκρατική και τεχνοκρατική κοινωνία οι κλασικές σπουδές χάνονται» είπε στο «Βήμα» η κυρία Ναννώ Μαρινάτου , καθηγήτρια Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Ιλινόι του Σικάγου. «Οι έδρες κλασικών σπουδών μειώνονται ή κλείνουν και οι καθηγητές που συνταξιοδοτούνται δεν αντικαθίστανται από άλλους. Στο Πανεπιστήμιο Ιλινόι του Σικάγου το Τμήμα Κλασικών Σπουδών έχασε την αυτονομία του και συγχωνεύθηκε με το Τμήμα Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου, και από εφέτος καταργήθηκε επισήμως η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Η διδασκαλία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού σε συνδυασμό με άλλα αντικείμενα και κουλτούρες είναι μια λύση απελπισίας. Για τους φοιτητές οι κλασικές σπουδές έχουν μεν ενδιαφέρον αλλά δεν ξέρουν πώς να τις χρησιμοποιήσουν. Δεν πρόκειται επομένως για οικονομική κρίση αλλά για κρίση αξιών μεταπολεμικά. Η άποψη ότι η κλασική παιδεία διαμορφώνει πολίτες φαίνεται ότι δεν έχει απήχηση σήμερα» μας διευκρίνισε.

Δ ιαφορετική είναι η προσέγγιση του κ. Γκρέγκορι Ναζ, καθηγητή Κλασικών Σπουδών και Συγκριτικής Λογοτεχνίας και διευθυντή του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, και η εικόνα που παρουσίασε σε σχετική πρόσφατη ημερίδα της Ακαδημίας Αθηνών: «Τώρα που η κοινωνία της πληροφορίας είναι εδώ πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την παρούσα υποδομή και να ενώσουμε διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους υπό την ευρύτερη ιδέα του Ελληνισμού. Με αυτή την έννοια οι ελληνικές σπουδές στις ΗΠΑ γνωρίζουν ανάπτυξη. Η σπουδή του “Ελληνισμού” έχει αφήσει το στενό πλαίσιο των κλασικών σπουδών και έχει πάρει πιο παγκόσμια στροφή, που ενθαρρύνει νέα μοντέλα και μεθόδους έρευνας και προσελκύει νέους φοιτητές».

Δικαιολογημένα αισιόδοξος είναι και ο κ. Φράνκο Μοντανάρι, καθώς στην Ιταλία, όπου ο θεσμός των κλασικών λυκείων είναι ακόμη σε ισχύ, « φοιτούν 50.000 μαθητές κάθε χρόνο στα λύκεια αυτά, ένας σημαντικός αριθμός» είπε στο «Βήμα» ο καθηγητής Μοντανάρι, του οποίου το «Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής», το πρώτο καινούργιο λεξικό των αρχαίων ελληνικών στον 20ό αιώνα, πουλάει περισσότερα από 25.000 αντίτυπα κάθε χρόνο στην Ιταλία και μεταφράζεται ήδη στην Ελλάδα, στη Γερμανία και στις ΗΠΑ. «Είναι δύσκολο να πείσουμε τους νέους και τις οικογένειές τους να μην αναζητούν μονάχα την εξειδίκευση και την εκπαίδευση η οποία μπορεί να εξαργυρωθεί επαγγελματικάπολύ γρήγορα» απάντησε σε σχετική ερώτηση του «Βήματος», «διότι είναι αλήθεια ότι οι ανθρωπιστικές σπουδές δεν οδηγούν άμεσα σε εύρεση εργασίας. Ωστόσοστον σημερινό κόσμο, που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς, χρειάζεταιπλέον να είμαστε γρήγοροι στη σκέψη, επινοητικοί, δημιουργικοί, καινοτόμοι. Και η κλασική παιδεία ήταν πάντοτε το εφόδιο όσων είχαν την ικανότητα να αλλάξουν, να εξελιχθούν και να προχωρήσουν».

www.tovima.gr

Comments 0 σχόλια »

georgedesk.JPG Η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου, ενημέρωσε σήμερα (17/6/2010) την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς, σχετικά με τις πολιτικές πρωτοβουλίες για τη στήριξη και προβολή της Ελληνικής Γλώσσας.

«Το πρώτο και σημαντικό κεφάλαιο είναι η διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία του εσωτερικού. Στα 800 πιλοτικά δημοτικά σχολεία, που ξεκινούν το Σεπτέμβριο, αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας. Ενισχύουμε τη φιλαναγνωσία, με την ανάγνωση και λογοτεχνικών βιβλίων ,από την Α’ δημοτικού, ώστε το παιδί να έρθει σε επαφή με τα βιβλία και την ελληνική γλώσσα. Σ’ αυτό υπάρχει συνεργασία με λογοτέχνες, και καλλιτέχνες. Δίνουμε τη δυνατότητα σε κάθε Σύλλογο Εκπαιδευτικών να επιλέξει τον τρόπο, με τον οποίο θα οργανώσει τέτοιου είδους δραστηριότητες, με στόχο πάντοτε το παιδί να έρθει κοντά στην ελληνική λογοτεχνία, από πολύ μικρή ηλικία.
Το δεύτερο σημαντικό είναι η διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία του εξωτερικού. Το κέντρο βάρους στα σχολεία του εξωτερικού είναι η Γλώσσα, η Ιστορία και ο Πολιτισμός. Γι’ αυτό και επικεντρωνόμαστε, όσον αφορά τη διαχείριση ανθρωπίνου εκπαιδευτικού δυναμικού, στους νηπιαγωγούς, στους δασκάλους και στους φιλολόγους, κατά προτεραιότητα. Σε δεύτερη κατηγορία είναι οι ειδικότητες εκείνες, οι οποίες ασχολούνται με τον πολιτισμό, δηλαδή γυμναστές που ξέρουν χορούς και μουσικοί. Στο θέμα των σχολείων του Αποδήμου ξεκινάει μια διαβούλευση με στόχο, τον Οκτώβριο – και με το Συμβούλιο Αποδήμων – να καταλήξουμε σε ένα νέο σχέδιο λειτουργίας των σχολείων ανά ήπειρο και ανά περιοχή, με κεντρική ιδέα την ελληνική γλώσσα, την ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό.
Η τρίτη κατηγορία είναι η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε ανήλικους και ενήλικους παλιννοστούντες και μετανάστες. Η γνώση της ελληνικής γλώσσας στην χώρα μας από τους μετανάστες είναι το κυρίαρχο στοιχείο ενσωμάτωσης και ένταξης. Εδώ υπάρχουν και αναβαθμίζονται μια σειρά προγραμμάτων.
Πιστοποιητικό ελληνομάθειας, το οποίο έχει πίσω του μια πολύ σοβαρή πολιτική και είναι από τις προτεραιότητες του Υπουργείου. Θα κάνουμε το πιστοποιητικό ελληνομάθειας ένα πιστοποιητικό κύρους, όπως είναι και σε άλλες χώρες και βέβαια έχει σημασία και ο Οργανισμός που θα το χορηγεί. Σκεφτόμαστε τη δημιουργία ενός ισχυρού Οργανισμού για την ελληνική γλώσσα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, που θα διαβεβαιώνει, που θα πιστοποιεί την ελληνομάθεια.
Παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού, για την υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας, κυρίως, με την αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας. Η αξιοποίησή της για την δημιουργία υλικού, το οποίο θα υποστηρίζει, από την πολύ νεαρή ηλικία, την σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας και ο ειδικός σχεδιασμός γι’ αυτή την πρώτη γενιά του διαδικτύου, είναι μία από τις προτεραιότητες και τις ενότητες οι οποίες θα συζητηθούν.
Έρευνα στο θέμα της γλώσσας, της γλωσσολογίας και της γλωσσικής αγωγής, δηλαδή η έρευνα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, μέχρι την εξέλιξη της σημερινής γλώσσας και η υποστήριξη των λογοτεχνικών και των επιστημονικών σπουδών.
Η διοργάνωση της εξ’ αποστάσεως διδασκαλίας και της αυτοεκπαίδευσης. Αυτό αφορά και Έλληνες ενήλικες αποδήμους σε όλα τα σημεία του πλανήτη, οι οποίοι θα ήθελαν να παρακολουθήσουν την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.
Υποστήριξη των Σπουδών Μετάφρασης και Διερμηνείας. Ο τρόπος που γίνεται η μετάφραση, είναι πολλές φορές, εξαιρετικά προβληματικός, δηλαδή, μέχρι που βγαίνει άλλο νόημα.

Comments 0 σχόλια »

1222_grammatiki-neas-ellinikis.JPGΤου Αναστασίου Tσαγγαλίδη* στην Καθημερινή

 Η Γραμματική του γυμνασίου των Σ. Χατζησαββίδη και Α. Χατζησαββίδου είναι το αποτέλεσμα μιας γενναίας προσπάθειας συμβιβασμού: από τη μια έπρεπε να βασίζεται στη μεγάλη, κρατική και αξεπέραστη (αλλά όχι και αλάνθαστη) Γραμματική Τριανταφυλλίδη· από την άλλη έπρεπε να ενσωματώνει τις εξελίξεις στις επιστήμες της γλώσσας που έλαβαν χώρα στα εξήντα πάνω-κάτω χρόνια που μας χωρίζουν από τη γραμματική αυτή και τα ακόμα περισσότερα από τις έρευνες του Τριανταφυλλίδη σχετικά με τη σχολική πραγματικότητα.

Και αυτή δεν ήταν η μόνη αναντιστοιχία εφικτού και ευκταίου: για να ολοκληρώσουν με επιτυχία το έργο τους οι συγγραφείς θα έπρεπε να μπορούν να μαντέψουν τι θα περιείχε το αντίστοιχο εγχειρίδιο του δημοτικού (το οποίο συντασσόταν ανεξάρτητα!) αλλά και να επιλέξουν σε ποιο βαθμό θα ακολουθήσουν τα γλωσσικά εγχειρίδια των τριών τάξεων του γυμνασίου. Κι όλα αυτά με δεδομένους τους περιορισμούς έκτασης του έργου και την ανάγκη απλοποίησης που επιβάλλει η ηλικία των μαθητών.

Παρά την προσπάθεια των συγγραφέων (ή ίσως και εξαιτίας της) να συμβιβάσουν τη θεωρητική γλωσσολογία με τη γλωσσοδιδακτική, παρατηρούνται ασυνέπειες στην ορολογία, με αποκλίσεις και από την παράδοση και από τις σύγχρονες προσεγγίσεις.

Ενδεικτικά: η αναφορά στην πραγματολογία είναι ατυχής με τον τρόπο που γίνεται, σαν να πρόκειται για ένα κομμάτι της γραμματικής. Οπως και να ορίζεται η καθεμιά, σίγουρα δεν περιλαμβάνει η μία την άλλη. Η γραμματική καθορίζει ό,τι μπορούμε να ρωτήσουμε «Θα μπορούσατε να μου πείτε την ώρα;», αλλά όχι και «Θα μπορέσατε να μου πείτε την ώρα;». Η πραγματολογία προβλέπει ότι συνηθέστατα η απάντηση «ναι» σε μια τέτοια «ερώτηση» δεν είναι κατάλληλη. Το ότι μια τέτοια «ερώτηση» είναι επιφανειακά μόνο ερώτηση, απαιτεί εξήγηση μέσω μιας θεωρίας των «λεκτικών πράξεων». Αναφορά στη θεωρία αυτή γίνεται σε δύο μόλις σελίδες στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου. Η αναφορά εκεί είναι ασύνδετη με όσα έχουν προηγηθεί και δεν αξιοποιείται καθόλου, π.χ. στη συζήτηση των εγκλίσεων και των τροπικοτήτων· ορίζεται εκεί ότι η προστακτική «μπορεί να εκφράζει προσταγή… ή παράκληση κ.ά.», ενώ στο τέλος του βιβλίου η προστακτική δίνεται ως παράδειγμα «κατευθυντικής λεκτικής πράξης» – χωρίς κανέναν υπαινιγμό για τον συσχετισμό των δύο κατηγοριοποιήσεων. Παρόμοια, όροι και έννοιες όπως το «Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο», το «φώνημα» και η διαφορά συμβολισμού των φωνημάτων και των φθόγγων (που «εγκλείονται πάντα σε πλάγιες γραμμές» και «σε ορθογώνιες αγκύλες», αντίστοιχα) απλώς αναφέρονται και δεν αξιοποιούνται σε κανένα σημείο της περιγραφής.

Εκτός από τις αναντιστοιχίες μεταξύ θεωρητικών προσεγγίσεων και διδακτικών ζητουμένων υπάρχουν εσωτερικές ασυνέπειες που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν: ο τύπος «μαγειρέψω» δίνεται ως παράδειγμα της υποτακτικής στην πρόταση «αν μαγειρέψω γεμιστά θα είναι όλοι ευχαριστημένοι», ενώ σε απόσταση δέκα μόλις αράδων δηλώνεται πως «η υποτακτική έχει την άρνηση μη(ν)». Αντίστοιχα, στη συζήτηση των χρόνων ορίζονται ως παροντικοί χρόνοι ο ενεστώτας και ο παρακείμενος οι οποίοι «δηλώνουν ότι κάτι γίνεται στο παρόν», ενώ οι παρελθοντικοί (ρητά: ο παρατατικός, ο αόριστος και ο υπερσυντέλικος) «δηλώνουν ότι κάτι έγινε στο παρελθόν». Ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που προκύπτουν από τη διαπλοκή μορφής και σημασίας, είναι μάλλον περίεργο να καταλήγουν οι συγγραφείς στην επόμενη κιόλας σελίδα στο συμπέρασμα ότι «τα σημασιολογικά όρια μεταξύ του αορίστου και του παρακειμένου στη χρήση της νέας ελληνικής δεν είναι σαφή», μια που η αρχική κατηγοριοποίηση (με βάση τη σημασία!) τους κατέτασσε σε εξ ορισμού αντίθετες ομάδες.

Συχνά η Γραμματική δεν παίρνει θέση σε αμφισβητούμενα ζητήματα ανάλυσης: σε αρκετά σημεία υπάρχουν διατυπώσεις του τύπου «σύμφωνα με κάποιες γλωσσολογικές αναλύσεις» το φαινόμενο Χ είναι Υ (και όχι Ζ, δηλαδή, όπως είχε οριστεί παραπάνω). Ετσι, άλλοτε ρητά και άλλοτε έμμεσα, συχνά προκύπτουν ερωτήματα όπως, π.χ., οι φθόγγοι είναι 31 ή 33; Ο όρος «υποτακτική αορίστου» περιγράφει το «μαγειρέψει», το «να μαγειρέψει» ή το «να μαγείρεψε»; κ.ο.κ., τα οποία τελικά δεν βρίσκουν απάντηση.

Προφανώς, η νηφαλιότητα είναι εκτιμητέα και η μέση οδός γενικά προφυλάσσει από υπερβολές (ειδικά σε σχέση με τα ελληνικά γλωσσικά πράγματα). Ομως ο εκπαιδευτικός στόχος πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση ξεκάθαρος: συνήθως ούτε ο μαθητής ούτε και ο δάσκαλος είναι ευτυχείς με επιλογές του τύπου «διαλέξτε και πάρτε». Μια παιδαγωγική Γραμματική, πάντως, θα κριθεί τελικά και από τα μαθησιακά οφέλη που θα αποδειχθεί ότι προκύπτουν από τη χρήση της.

* Ο Α. Τσαγγαλίδης είναι επίκουρος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ.

Comments 0 σχόλια »

232.jpgΕνα από τα πρώτα ελληνικά κείµενα γραµµένα µε λατινικούς χαρακτήρες είναι αυτό του Γεωργίου Χορτάτση. Με µία πρακτική που ακόµη ίσως να…
βοηθά – και όχι να πλήττει – τη γλώσσα.

Μira cachi chie adidhichi, tiragnismeni mira/ pia pathi apo ton Εrota, pies prichies dhen epira?… Sti dohudepsi chie ci caimus micri perrisa ebica/ c’ agapis ola ta caca chie pedhomes m’ eurica… Το κείµενο δεν είναι απόσπασµα µακροσκελούς SΜS που στέλνει κάποια σύγχρονη έφηβη στον καλό της ή στους φίλους της. Είναι µεταγραµµένο απόσπασµα του λογοτεχνικού κειµένου µε τον τίτλο «Ερωφίλη» του γνωστού κρητικού συγγραφέα Γεωργίου Χορτάτση. Το έργο έµεινε ζωντανό και χάρη στην προφορική παράδοση, αφού πολλά τµήµατά του διασκευάστηκαν και διαδίδονταν ως δηµοτικά τραγούδια ή εντάχθηκαν σε παροιµίες.

Παραστάθηκε συχνά στα Επτάνησα και διαδόθηκε και στον ηπειρωτικό χώρο και στην Κρήτη σε πολλές λαϊκές διασκευές θεατρικού χαρακτήρα.

Γράφηκε περίπου το 1595 και εκδόθηκε πρώτη φορά το 1637 στη Βενετία. Είναι γραµµένο σε δεκαπεντασύλλαβο οµοιοκατάληκτο στίχο, µε εξαίρεση τα χορικά, που είναι γραµµένα σε ενδεκασύλλαβους τρίστιχες στροφές, αλλά ο συγγραφέας του το κατέγραψε µε λατινικούς χαρακτήρες!

Διαβάστε όλο το άρθρο στα Νέα

Comments 0 σχόλια »

ar.jpgΚοκκίνησαν οι προφέσσορες στο Cambridge με το ορθογραφικό λάθος στη γυάλινη πόρτα του. Στη νέα του πτέρυγα έχει µια γυάλινη πόρτα στην οποία έγραψαν τη γνωστή αριστοτελική ρήση «Πάντες άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει». Μόνο που στη λέξη «φύσει» αντί για ελληνικό σίγµα έβαλαν το λατινικό s. Το κατάλαβαν πολλοί, αφού η συγκεκριµένη πόρτα ανοίγει απελπιστικά αργά και σχηµατίζεται ουρά µπροστά της. «Ακόµη και οι θεοί έδειξαν την αποδοκιµασία τους», είπε η καθηγήτρια στις Κλασικές Σπουδές, Μαίρη Μπερντ, αποδίδοντας στην οργή των θεών το βραδύ άνοιγµα της θύρας.

dailymail

Comments 0 σχόλια »

picture8a.jpg

Το Step Into Chinese, είναι ένα δωρεάν πρόγραμμα της  Asymptopia Software, που σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τους σπουδαστές να μάθουν κινέζικα. Το Step Into Chinese μεταφράζει κοινές φράσεις στα κινέζικα. Διαθέτει εργαλεία για τη διδασκαλία σε επίπεδο λέξης, γράμματος ή φράσης. Επειδή οι διακρατικές σχέσεις μας είναι σε άνοδο και οι καιροί χαλεποί, σκεφτείτε το!

Comments 0 σχόλια »

poster_thumb_el.jpgΤης Λίνας Γιάνναρου

«Aποκαλείται ανθρώπινη τεχνολογία γλώσσα ή επεξεργασία φυσικής γλώσσας και αποτελείται από υπολογιστικές γλωσσολογία και της τεχνολογίας ομιλίας ως πυρήνα της». Και όποιος… κατάλαβε, κατάλαβε! Μπορεί το αποτέλεσμα της μετάφρασης του ορισμού της γλωσσικής τεχνολογίας από τα αγγλικά στα ελληνικά από… την Google να είναι αστείο, αποτελεί ωστόσο ένα μικρό θαύμα της επιστήμης.

«Η μετατροπή λόγου σε κείμενο από τους υπολογιστές ή το αντίστροφο, και το γεγονός ότι ο κάθε χρήστης του Ιντερνετ μπορεί να πάρει μια ιδέα από το τι λένε κείμενα γραμμένα σε άλλες γλώσσες αποτελούν επανάσταση για τον χώρο της γλωσσικής τεχνολογίας», λέει στην «Κ» ο ερευνητής στο Ινστιτούτο Επεξεργασίας Λόγου και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Γλωσσικών Πόρων και Τεχνολογίας κ. Στέλιος Πιπερίδης. «Και η google το έχει καταφέρει αυτό, χρησιμοποιώντας μια τεράστια δεξαμενή δεδομένων που προέρχονται από κάθε έναν από εμάς». Το πόσο περισσότερα και πόσο πιο θαυμαστά θα ήταν τα επιτεύγματα της γλωσσικής και υπολογιστικής τεχνολογίας εάν υπήρχε μεγαλύτερη διαθεσιμότητα δεδομένων, δεν το χωρά ο νους ούτε των ίδιων των ερευνητών! «Είναι όπως στην Ιατρική όπου η συλλογή, επεξεργασία και διαχείριση βιολογικών και ιατρικών δεδομένων έχει οδηγήσει στην αποκωδικοποίηση των μηχανισμών πληθώρας ασθενειών», εξηγεί ο ίδιος. «Θα ήταν ευχής έργον εάν και στην Ελλάδα τα ερευνητικά δεδομένα μοιράζονταν, διετίθεντο στο κοινό, στις επιχειρήσεις, στην εκπαιδευτική κοινότητα – θα επωφελούνταν όλοι και θα προχωρούσε με άλματα η σχετική τεχνολογία».

Το ζήτημα της διάθεσης των ερευνητικών δεδομένων θα αναλυθεί στο πλαίσιο του 6ου Ελληνικού Συνεδρίου Τεχνητής Νοημοσύνης, που θα γίνει από 4 έως 7 Μαΐου στο Ευγενίδειο Ιδρυμα στην Αθήνα (www.setn2010.gr). Μεταξύ άλλων, θα παρουσιαστούν και οι ευρωπαϊκές δράσεις CLARIN, METASHARE και FLARENET, με στόχο τη συγκέντρωση πόρων και εργαλείων που έχουν κατασκευαστεί για την ελληνική γλώσσα τα προηγούμενα χρόνια σε μία εικονική «αποθήκη». «Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις, καθώς ο όγκος του ψηφιακού περιεχομένου (κείμενα, φωτογραφίες, βίντεο κ.ο.κ.) αυξάνεται ραγδαία» σημειώνει ο κ. Πιπερίδης. «Οι ερευνητές μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όλα τα είδη των δεδομένων μέσω του υπολογιστή τους, αλλά ο όγκος της πληροφορίας είναι τόσος που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναλυθεί χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία». Με εργαλεία σαν αυτά, υποστηρίζει ο ίδιος, θα μπορούμε σε λίγα χρόνια να διατάζουμε το κομπιούτερ μας, «Βρες όλα τα βίντεο του Στρος – Καν που παίχτηκαν από το ΣΚΑΪ και το BBC το 2010».

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

babiniotisΟ καθηγητής κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης την Τετάρτη, 28 Απριλίου, θα μιλήσει για τους «Σταθμούς στην ιστορία της Ελληνικής γλώσσας», ώρα 19.30, στο κτίριο του Ιδρύματος «Αικατερίνη Λασκαρίδη» (Μέγαρο Στρίγκου, πρώην Γαλλικό Ινστιτούτο), στον Πειραιά, 2ας Μεραρχίας 36, με είσοδο ελεύθερη. Πληροφορίες τηλ. 210-42.97.540-1-2 και www.laskaridou.gr.

Comments 0 σχόλια »

Μήπως βρέθηκε η νέα lingua franca, η νέα κοινή διάλεκτος που θα ενώσει όλους τους ανθρώπους του κόσμου και θα γκρεμίσει τα γλωσσικά εμπόδια που συναντάμε κάθε ημέρα στον δρόμο μας; Αν πιστέψουμε τον γάλλο συνταξιούχο της ΙΒΜ Ζαν-Πολ Νεριέρ, η λύση στο πρόβλημα είναι τα Globish, η «νέα εσπεράντο», που δεν είναι τίποτε άλλο από μια απλοποιημένη μορφή της αγγλικής γλώσσας, με ένα λεξιλόγιο αποτελούμενο μόνο από 1.500

λέξεις και απλούστατο συντακτικό. Ο νεολογισμός Globish προέρχεται από τις αγγλικές λέξεις globe, που σημαίνει οικουμένη και υδρόγειος σφαίρα, και english, δηλαδή αγγλική γλώσσα. Σύμφωνα με τον κ. Νεριέρ είναι ο καλύτερος τρόπος για να επικοινωνούν άνθρωποι των οποίων η μητρική γλώσσα δεν είναι η αγγλική και δεν είχαν την ευκαιρία να μάθουν σωστά την τελευταία.

Η ιστορία ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια, όταν ο κ. Νεριέρ εργαζόταν στο Τμήμα Μάρκετινγκ της εταιρείας ΙΒΜ. Βρισκόταν στην Ιαπωνία και στις επιχειρηματικές συναντήσεις εκεί παρατήρησε ότι όσοι δεν είχαν τα αγγλικά ως μητρική τους γλώσσα επικοινωνούσαν με τους ιάπωνες και τους κορεάτες συναδέλφους τους με μεγαλύτερη επιτυχία από τους Αμερικανούς ή τους Βρετανούς. Ο ίδιος, Γάλλος την καταγωγή, μπορούσε να μιλήσει με κάποιον από την Κορέα ή τη Βραζιλία, για παράδειγμα, στα αγγλικά και να συνεννοηθούν πολύ καλύτερα από τους- από γεννησιμιού τους- αγγλόφωνους, οι οποίοι είτε έμεναν στην άκρη είτε μπλέκονταν σε ατέρμονες συζητήσεις. Αυτό οφειλόταν στο ότι οι πραγματικά αγγλόφωνοι μιλούσαν με σπάνιες εκφράσεις και ασυνήθιστες λέξεις, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο στους άλλους να τους καταλάβουν.

Υστερα από πολλές παρατηρήσεις ο κ. Νεριέρ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχει αρχίσει να δημιουργείται ένας νέος τύπος της αγγλικής γλώσσας, χωρίς δύσκολες λέξεις και με βασική σύνταξη, που τον χρησιμοποιούν κυρίως όσοι δεν έχουν διδαχθεί σωστά τη γλώσσα από το σχολείο και αναγκάστηκαν να τη μάθουν βιαστικά για επαγγελματικούς λόγους.

globish.jpgΑποφάσισε λοιπόν να δημιουργήσει ένα λεξικό με τις 1.500 λέξεις που κατά τη γνώμη του επαρκούν για να συνεννοηθεί κανείς στα Globish. Λέξεις που γίνονται 5.000 αν προσθέσει κανείς τις συνώνυμες και τις παράγωγες. Για να καταλάβουμε τη διαφορά, πρέπει να σημειώσουμε ότι το Λεξικό της Οξφόρδης περιλαμβάνει περίπου 680.000 λέξεις. Στη συνέχεια ο κ. Νεριέρ εξέδωσε δύο βιβλία για την εκμάθηση της γλώσσας του, την οποία μπορεί να μάθει κανείς σε έξι μήνες, ενώ για τα σωστά αγγλικά απαιτούνται χρόνια ολόκληρα ή και μια ζωή, όπως λέει ο ίδιος.

Η μέθοδος του κ. Νεριέρ χρησιμοποιεί τη βασική γραμματική της αγγλικής γλώσσας, αλλά ο ίδιος συστήνει στους μαθητές να χρησιμοποιούν μικρές φράσεις και να αποφεύγουν ιδιωματισμούς, συντομεύσεις, μεταφορές και οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει γλωσσικά μπερδέματα.

Προσθέτει δε ότι επειδή η επικοινωνία δεν είναι μόνο ο λόγος πρέπει να χρησιμοποιούν κινήσεις και τη γλώσσα του σώματος, καθώς και εκφράσεις του προσώπου, για να γίνονται ευκολότερα κατανοητοί.

Comments 0 σχόλια »

greeklish.jpgΑν οι Αγγλοσάξονες εξακολουθούν να μουρμουρίζουν «it’s all greek to me» («είναι ελληνικά για μένα») όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι, ήρθε η ώρα να συμφωνήσουμε μαζί τους! Με μια μικρή παραλλαγή, η φράση εκφράζει σήμερα πάρα πολλούς Ελληνες, ιδίως από μια ηλικία και πάνω, οι οποίοι ξαφνικά άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα στο κινητό, να «υποκλέπτουν» συνομιλίες των παιδιών τους στο Ιντερνετ, να διαβάζουν κείμενα ολόκληρα και να μην καταλαβαίνουν λέξη: «Ε, λοιπόν, it’s all greeklish to me»!

Πρόκειται, φυσικά, για τη γλώσσα που γεννήθηκε με τη χρήση του λατινικού αντί του ελληνικού αλφαβήτου για την γραπτή επικοινωνία, φαινόμενο που γιγαντώθηκε με την εξάπλωση των ηλεκτρονικών υπολογιστών που στην αρχή δεν παρείχαν υποστήριξη για την αναγνώριση των ελληνικών χαρακτήρων. Τη σήμερον ημέραν όμως, όλα αυτά αποτελούν απλώς… φθηνές δικαιολογίες για την καθιέρωση του γλωσσικού αυτού υβριδίου στην ηλεκτρονική επικοινωνία (και ίσως όχι μόνο). Με τη νέα γενιά και τους εφήβους να πρωτοστατούν, τα greeklish ελέω ταχύτητας τείνουν πια να γίνουν η «επίσημη γλώσσα» των sms, του chat και του email, φέρνοντας σε δεινή θέση όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με τους κανόνες τους.

«Otan thes na t peis s agapw t kns?», ρωτάει μια 14χρονη σε ένα σάιτ («όταν θες να του πεις σ’ αγαπώ τι κάνεις;»). «T 8a h8eles na kns st zwh s?», γράφει κάπου αλλού ένας συνομήλικός της («τι θα ήθελες να κάνεις στη ζωή σου;»).

Δεν πρόκειται απλώς για χρήση λατινικών γραμμάτων στη θέση των ελληνικών. Οι λέξεις συμπτύσσονται, γράμματα αφαιρούνται, αριθμοί προστίθενται, σύμβολα χρησιμοποιούνται, ακόμα και οι διαθέσεις δεν εκφράζονται με λέξεις αλλά με συνδυασμούς πλήκτρων! Ενα μικρό γλωσσικό χάος – που όμως στα παιδιά φαίνεται να βγάζει νόημα!

Οι παρενέργειες, φυσικά, της διάχυσης της γλώσσας της ταχύτητας έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Οπως κατέδειξε έρευνα του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά, η χρήση των greeklish οδηγεί τους μαθητές να κάνουν ορθογραφικά λάθη, να παραλείπουν τόνους και σημεία στίξης (ή να χρησιμοποιούν τα λατινικά!). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φιλόλογοι δήλωσαν σε ποσοστό 64,3% ότι συνάντησαν λέξεις γραμμένες σε greeklish σε γραπτά του σχολείου. Αλλωστε, το 77,4% των μαθητών δηλώνουν ότι τα χρησιμοποιούν (το 15,7% και στα χειρόγραφά τους!).

Χρήσιμη βοήθεια… Δεν χρειάζεται, πάντως, οι γονείς και οι καθηγητές να παραμένουν χαμένοι στη μετάφραση. Οπως για όλες τις γλώσσες, έτσι και τα greeklish διατίθενται ηλεκτρονικά εργαλεία για… τη μετάφρασή τους σε ελληνικά! Το περίεργο είναι ότι διατίθενται εργαλεία και για τη μετατροπή των ελληνικών σε greeklish.

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Mία γάτα νιαουρίζει το ίδιο σε όποιο μέρος του πλανήτη κι αν βρεθεί. Ένας σκύλος γαβγίζει με την ίδια…προφορά σε όποια γειτονιά του κόσμου κι αν αλητεύει.
Οι γλωσσολόγοι όμως  αναρωτήθηκαν με ποιο τρόπο αποδίδονται στις διάφορες γλώσσες των ανθρώπων, το νιαούρισμα, το γάβγισμα, το γκάρισμα και όλοι αυτοί οι ήχοι των ζώων του πλανήτη μας.
Δείτε για παράδειγμα πώς είναι το νιαούρισμα μιας γάτας σε …ανθρώπινη απόδοση:

Afrikaans: miaau
Albanian: mjau
Arabic (Algeria): miaou miaou
Bengali: meu-meu
Catalan: meu, meu
Chinese (Mandarin): miao miao
Croatian: mijau
Danish: mjav
Dutch: miauw
English: meow
Esperanto: miaw
Estonian: näu
Finnish: miau, kurnau
French: miaou
German: miau
Greek: niaou
Hebrew: miyau
Hindi: mya:u, mya:u:
Hungarian: miau
Icelandic: mjá
Indonesian: ngeong
Italian: miao
Japanese: nyaa
Korean: (n)ya-ong
Norwegian: mjau
Polish: miau
Portuguese: miau
Russian: myau
Slovene: mijau
Spanish (Spain, Argentina): miau
Swedish: mjau
Thai: meow meow (with high tone)
Turkish: miyauv, miyauv
Ukrainian: myau
Vietnamese: meo-meo

Comments 0 σχόλια »

brain-1.jpgΤα ουσιαστικά και τα ρήματα μπορεί να πηγαίνουν χέρι-χέρι σε μια πρόταση, όμως στον εγκέφαλο…τραβούν διαφορετικούς δρόμους και η μάθησή τους γίνεται σε διαφορετικές περιοχές, σύμφωνα με μια νέα ισπανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη εξηγεί πιθανώς γιατί τα παιδιά μαθαίνουν τα ουσιαστικά πριν τα ρήματα, ενώ οι ενήλικες επίσης τα πάνε καλύτερα και αντιδρούν ταχύτερα με τα ουσιαστικά παρά με τα ρήματα, όπως έχουν δείξει τα νοητικά τεστ.

Οι ερευνητές, υπό τον ψυχολόγο Ροντρίγκεζ Φορνέλις του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, χρησιμοποίησαν μαγνητικές τομογραφίες λειτουργικού συντονισμού (fMRI) για να καταγράψουν την εγκεφαλική δραστηριότητα 21 εθελοντών, την ώρα που αυτοί είχαν κληθεί να μάθουν 160 νέα ουσιαστικά και ρήματα. Το πείραμα σχεδιάστηκε για να προσομοιώσει τον τρόπο που οι άνθρωποι αποκτούν νέο λεξιλόγιο στη διάρκεια της ζωής τους.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο νευροεπιστημονικό περιοδικό “Neuroimage”, σύμφωνα με το Live Science, έδειξε ότι όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν νέα ουσιαστικά, ενεργοποιείται η αριστερή ατρακτοειδής έλικα του εγκεφάλου τους, η οποία σχετίζεται με την οπτική επεξεργασία των αντικειμένων.

Όταν όμως μαθαίνουν νέα ρήματα, ενεργοποιείται ένας τμήμα της αριστερής μέσης κροταφικής έλικας (που σχετίζεται με τις έννοιες) και ένα τμήμα της αριστερής κάτω μετωπιαίας έλικας (που σχετίζεται με την επεξεργασία της γραμματικής).

Επιπροσθέτως, η ενεργοποίηση άλλων μερών του εγκεφάλου σχετίζεται με το πόσο καλά οι άνθρωποι μαθαίνουν τα νέα ουσιαστικά, αλλά όχι τα νέα ρήματα.

ENET

Comments 0 σχόλια »

Σκέψεις και προβληματισμοί, καθηγητών και μαθητών του Πειραματικού Γυμνασίου Πανεπιστημίου Κρήτης.

Comments 0 σχόλια »

83014.jpgΘέλετε να μάθετε μια ξένη γλώσσα αλλά το καθημερινό σας πρόγραμμα είναι πολύ γεμάτο για να παρακολουθήσετε μαθήματα σε κάποια σχολή; Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε αφού το Διαδίκτυο σας δίνει τη δυνατότητα να μάθετε μία ή και περισσότερες ξένες γλώσσες και μάλιστα σε αρκετά προχωρημένο επίπεδο χωρίς να χρειαστεί να βγείτε από το δωμάτιό σας.Με την επέκταση των ευρυζωνικών δικτύων και του γρήγορου Ιnternet πολλές εταιρείες προσφέρουν μια γκάμα προϊόντων για εκμάθηση ξένων γλωσσών, άλλα δωρεάν και άλλα έναντι αντιτίμου, που επιτρέπουν στους χρήστες να επικοινωνούν σε πραγματικό χρόνο με καθηγητές σε άλλες χώρες και να έρχονται σε επαφή με άλλους χρήστες που μαθαίνουν την ίδια γλώσσα.

Οπως τονίζουν οι ειδικοί, το να μάθεις μια ξένη γλώσσα είναι όσο δύσκολο είναι να κάνεις μια δίαιτα: έπειτα από λίγο καιρό βαριέσαι. Η λύση είναι να βρει κανείς έναν τρόπο να αντιμετωπίσει την ανία που καταλαμβάνει τους μαθητές μετά τους πρώτους μήνες. Για να λύσουν το πρόβλημα αυτό τα προγράμματα εκμάθησης ξένων γλωσσών online προσφέρουν σταυρόλεξα, διαδραστικά βίντεο και άλλα παιχνίδια, καθώς και τη συμμετοχή σε διαδικτυακές κοινότητες για να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών.

Το πλέον δημοφιλές ηλεκτρονικό πρόγραμμα εκμάθησης ξένων γλωσσών, η RosettaStone, προσφέρει ένα πακέτο 1.000 δολαρίων στο οποίο περιλαμβάνεται το RosettaCourse, το κλασικό πρόγραμμα εκμάθησης, καθώς επίσης και το RosettaStudio, που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να επικοινωνούν μέσω video chat με ανθρώπους των οποίων η μητρική γλώσσα είναι η γλώσσα που μαθαίνουν, και το RosettaWorld, μια online κοινότητα όπου μπορεί να συμμετέχει κανείς σε γλωσσικά παιχνίδια.

Ενα επίσης δημοφιλές πρόγραμμα είναι το ΤellΜeΜore, το λογισμικό του οποίου όχι μόνο διδάσκει λέξεις και φράσεις αλλά διαθέτει και μια εφαρμογή αναγνώρισης της φωνής η οποία αναλύει την προφορά και τα λάθη στην εκφορά των λέξεων και δίνει συμβουλές για το πώς μπορείτε να βελτιωθείτε. Επίσης με τη βοήθεια βίντεο μαθαίνουν τους μαθητές πώς να τοποθετούν τη γλώσσα και τα χείλη προκειμένου να προφέρουν δύσκολους ήχους σε μια ξένη γλώσσα. Η ιστοσελίδα χρεώνει 899 δολάρια τον χρόνο για παροχή πρόσβασης στο διαδικτυακό «σχολείο».

Στην ιστοσελίδα Livemocha, που έκανε την εμφάνισή της πριν από δύο χρόνια, μπορεί κανείς να βρει βασικά μαθήματα για 30 γλώσσες δωρεάν. Αν οι χρήστες αποφασίσουν να περάσουν σε υψηλότερο επίπεδο, χρειάζεται να πληρώσουν κάποιο αντίτιμο σε εξαμηνιαία ή ετήσια βάση. Ολοι οι σπουδαστές, είτε παρακολουθούν τα βασικά μαθήματα
ή πιο προχωρημένα, έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ομάδες χρηστών που έχουν κοινό ενδιαφέρον την εκμάθηση μιας συγκεκριμένης γλώσσας. Οι διαχειριστές της ιστοσελίδας αναφέρουν ότι είναι η μεγαλύτερη διαδικτυακή κοινότητα εκμάθησης ξένων γλωσσών.

Μερικώς χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η ιστοσελίδα Βabble προσφέρει μαθήματα στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και ισπανικά έναντι 12 δολαρίων τον μήνα σε εξαμηνιαία βάση.

Οσοι ενδιαφέρονται για εντελώς δωρεάν μαθήματα θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι το ΒΒC στην ιστοσελίδα του δίνει τη δυνατότητα εκμάθησης 36 γλωσσών, σε διάφορα επίπεδα, με ήχο, βίντεο και δυνατότητα μετάφρασης.

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

9709.jpgΑνθρωποδύναμη. Προαυλισμός. Τηλεδίκη. Φοροκλίμακα. Ακόμη: Εxit poll. Βackup. Demo. Ρlacebo… Λέξεις που χρησιμοποιούνται καθημερινά στον προφορικό ή στον γραπτό λόγο θεωρούνται κατανοητές από τους περισσοτέρους, πλην όμως βρίσκονται ακόμη στην… παρανομία. Με άλλα λόγια, δεν είναι ενταγμένες στα μεγάλα λεξικά της ελληνικής γλώσσας ώστε να λάβουν τη σφραγίδα της εγκυρότητας. Οσον αφορά μάλιστα τις ξένες λέξεις των οποίων η χρήση είναι συχνότατη στην καθομιλουμένη, κινούνται και εδραιώνονται ανεξέλεγκτα, παρά τις προτάσεις των γλωσσολόγων για την απόδοσή τους στην ελληνική. Αυτές τις δύο μεγάλες κατηγορίες, τους ελληνικούς νεολογισμούς και τους ξενόγλωσσους, έβαλε κάτω από το μικροσκόπιο το Κέντρο Ερεύνης Επιστημονικών Ορων και Νεολογισμών της Ακαδημίας Αθηνών. Η διαδικασία ήταν η εξής: καταγραφή, μελέτη και τώρα η πρόταση δημοσιευμένη σε έναν τόμο, το «Δελτίο Επιστημονικής Ορολογίας και Νεολογισμών».

Περί τις 500 νέες λέξεις προτείνει το Κέντρο να ενταχθούν στα λεξικά- άλλωστε μερικές από αυτές είναι συχνότατης χρήσης. Σε αυτές προστίθενται οι ελληνικές αποδόσεις για ξενόγλωσσους νεολογισμούς- για πρώτη φορά μάλιστα αναφορικά με το ειδικό λεξιλόγιο της Πληροφορικής, της Τεχνολογίας και της Οικονομίας-, ενώ δημοσιεύεται και ορολογία της Ενεργειακής Τεχνολογίας.

Για την έρευνα σημαντικός ήταν ο ρόλος του ημερήσιου και εβδομαδιαίου Τύπου καθώς αποτέλεσε τη δεξαμενή αλίευσης των νεολογισμών. Γιατί, όπως αναφέρει η διευθύντρια του Κέντρου και επιμελήτρια της έκδοσης κυρία Αναστασία Χριστοφίδου, «τα είδη λόγου που εμφανίζονται στον Τύπο αντανακλούν πιστά και με πολυμέρεια τον λόγοπου χρησιμοποιείται εν πολλοίς από την ελληνική γλωσσική κοινότητα». Ετσι, για το σώμα των νεολογισμών που εμφανίζεται στον τόμο χρησιμοποιήθηκαν συστηματικά τρεις εβδομαδιαίες και ισάριθμες ημερήσιες εφημερίδες (ανάμεσά τους «Το Βήμα», «Τα Νέα» και «Το Βήμα της Κυριακής») για το διάστημα από το 2005 ως το 2008.

Πρώτο κριτήριο επιλογής αθησαύριστων λέξεων υπήρξε, ως εκ τούτου, η εμφάνισή τους στον Τύπο. Δεύτερο κριτήριο ήταν το περιεχόμενο του νεολογισμού το οποίο πρέπει να σηματοδοτεί μια ευρύτερη και μονιμότερη έννοια. Το τρίτο ήταν ποσοτικό, αφού για να καταγραφεί μία λέξη ως νεολογισμός πρέπει, σύμφωνα με την ομάδα εργασίας, να παρουσιάζει τουλάχιστον 50 εμφανίσεις στη μηχανή αναζήτησης Google. Τελευταίο και αποφασιστικό ήταν η απουσία των νεολογισμών από έγκυρα λεξικά της ελληνικής.

Πέραν αυτών, το Κέντρο Ερεύνης Επιστημονικών Ορων και Νεολογισμών, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά ότι η ελληνική γλώσσα είναι δύσκολη- όταν δεν διδάσκεται σωστά-, επισημαίνει λάθη που γίνονται συχνά στη γραμματική, στη μορφολογία, στο συντακτικό ή και στο λεξιλόγιο. Αραγε θα συνετιστούμε μετά από όλα αυτά; Δύσκολο. Γιατί η γλώσσα διαμορφώνεται μέσα από την καθημερινή ζωή, τρέχει γρηγορότερα από τα βιβλία, προς κατευθύνσεις συχνά απρόβλεπτες, ενώ οι όποιες μελέτες είναι εκείνες που απλώς τρέχουν πίσω της.

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

doumas_xristos.jpgΕπάνω στη σημασία και στην εκφορά των λέξεων έχουν καταγραφεί κομμάτια από την ιστορία της ανθρωπότηταςΤου Χρ. Γ. Ντουμα

Η πιεστική ανάγκη του ανθρώπου να μεταδώσει πληρoφoρίες συνέβαλε στην ανάπτυξη των φωνητικών του οργάνων κατά τρόπο ώστε να μπορέσει να εκφράζεται με έναρθρο λόγο. Από τη μελέτη σκελετικών απολιθωμάτων προκύπτει ότι το απαραίτητο για την ομιλία υοειδές οστούν είχε διαμορφωθεί στον ανθρώπινο λάρυγγα τουλάχιστον από την εποχή του Νεάντερταλ. Η ανάπτυξη δε των δυνατοτήτων ομιλίας είχε ως επακόλουθο την ταχεία αύξηση τόσο του όγκου όσο και των πολύπλοκων δυνατοτήτων του ανθρώπινου μυαλού. Ετσι, ανάλογα με τις προκλήσεις που δεχόταν, ο άνθρωπος μπορούσε πλέον να κατασκευάζει λέξεις/ονόματα που συμβόλιζαν πραγματικά αντικείμενα. Αρκούσε, επομένως, η εκφορά ενός τέτοιου συμβόλου/ονόματος για να αναπλαστεί και να μεταδοθεί η εικόνα του αντίστοιχου αντικειμένου, εφ’ όσον βεβαίως ο δέκτης του μηνύματος ήταν ή είναι μέλος της κοινότητας που χρησιμοποιεί τον ίδιο λεκτικό κώδικα επικοινωνίας, την ίδια γλώσσα. Για παράδειγμα, η εκφορά της λέξης «δέντρο» αρκεί για να κατανοήσει κάποιος που μιλάει την ελληνική γλώσσα ότι πρόκειται για πολυετές φυτό μεγάλων διαστάσεων. Κάθε λέξη/όνομα στην αρχική διαμόρφωσή της έχει κατά κανόνα σημασία περιγραφική, η οποία όμως μπορεί να μεταβληθεί με τη χρήση και ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες. Ετσι τα ονόματα αποκτούν μια σημασιολογική στρωματογραφία, από τη μελέτη της οποίας μπορεί κανείς να αναχθεί στην αρχή και να αναζητήσει τους λόγους δημιουργίας τους. Αυτό μάλιστα μπορεί να γίνει συσχετίζοντας το αρχικό όνομα με την πολιτισμική φάση κατά την οποία εντοπίζεται αρχαιολογικά η αρχική εμφάνιση ή χρήση του σημαινόμενου πράγματος.

Διαβάστε τη συνέχεια στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

allodapoi.jpgΣτη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας αλλοδαπών μαθητών σε σχολεία με μεγάλο ποσοστό παιδιών μεταναστών και στη δημιουργία ζωνών εκπαιδευτικής προτεραιότητας σε σχολεία με μεγάλη ετερογένεια (αλλοδαποί, Ρομά, μειονοτικές ομάδες) προχωρά από την επόμενη σχολική χρονιά το υπουργείο Παιδείας. Τα προγράμματα διδασκαλίας μητρικής γλώσσας θα είναι αρχικά πιλοτικά, ενώ ήδη έχουν αρχίσει τις εργασίες τους οι ομάδες που θα συντάξουν τα σχετικά εγχειρίδια.

Η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου μίλησε χθες στο διεθνές συνέδριο για τη Μετανάστευση, της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδας, για την αδήριτη ανάγκη να προσαρμοσθεί η Ελλάδα στο σύγχρονο εκπαιδευτικό και κοινωνικό αίτημα της πολυ-πολιτισμικότητας. Ετσι τα αναλυτικά προγράμματα αλλάζουν άρδην από την 1η Δημοτικού έως και την 3η Λυκείου ώστε η συνείδηση της εθνικής ταυτότητας να αναπτύσσεται παράλληλα με τη συνείδηση της διαπολιτισμικότητας.

Καθημερινή

Οτι είχε προσπαθήσει να κάνει η κα Πρωτονοταρίου και σύρθηκε στα δικαστήρια τώρα θεσμοθετείται…

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων