«Μπορεί ο ηλεκτρονικός υπολογιστής να έχει μπει στην τέχνη, το θέμα είναι όμως ότι πολύ λίγη τέχνη έχει γίνει μέσω υπολογιστή. Μπορεί να υπάρχουν πολλά έργα βιντεοτέχνης, αλλά ελάχιστη είναι σοβαρή. Την βλέπεις και βαριέσαι. Υπάρχουν μερικά διαμάντια, όπως του Γουόρχολ και του Βιόλα που σε πείθουν αμέσως ότι είναι τέχνη», λέει στα «ΝΕΑ» ο ζωγράφος Χρόνης Μπότσογλου, ο οποίος ετοιμάζει την αναδρομική του έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

«Ας μην ξεχνάμε πως η τέχνη λειτουργεί σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Κάποτε υπήρχε μόνο στις εκκλησίες και στα κεντήματα της γιαγιάς. Τώρα βρίσκεται παντού. Το αν πείθει ή όχι είναι άλλο θέμα»

Μάνθος Σαντοριναίος, επίκουρος καθηγητής Πολυμέσων στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών:

«Κατ΄ αρχάς θεωρώ ξεπερασμένο και ανώφελο να κάνουμε τέτοιες συζητήσεις όταν τα νέα μέσα έχουν μπει σε όλες τις ακαδημαϊκές σχολές, αλλά και στην αγορά της τέχνης. Βεβαίως υπάρχουν κι αυτοί που αμφισβητούν και τον Θεό και καλά κάνουν. Τα πάντα μπορούν να αμφισβητηθούν άλλοτε με τρόπο δημιουργικό και άλλοτε όχι. Είναι ανιαρό να συζητάμε όλα αυτά, πόσω μάλλον όταν γενικώς η τέχνη βρίσκεται σε παρακμή».

TA NEA

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων