Terra Computerata

Το Μάρτιο του 2000, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας τέθηκε ένας νέος στρατηγικός στόχος για τη δεκαετία 2000 ? 2010: «να γίνει η Ε.Ε η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την υφήλιο, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή».

Σήμερα δύο χρόνια πριν την καταληκτική ημερομηνία στόχο του 2010 η στρατηγική της Λισαβόνας επείγει ακόμα περισσότερο λόγω της ακόμα μεγαλύτερης υστέρησης του ρυθμού ανάπτυξης της Ευρώπης έναντι της Β. Αμερικής και της Ασίας τη στιγμή μάλιστα που η Ευρώπη καλείται να ανταπεξέλθει στις συνδυασμένες προκλήσεις της χαμηλής πληθυσμιακής αύξησης και της γήρανσης του πληθυσμού.

Η “Έκθεση Kok” σχετικά με την ενδιάμεση αναθεώρηση της Στρατηγικής της Λισσαβόνας επισήμανε πως απαιτούνται συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης που προικίζουν τα άτομα με αξίες και ικανότητες και διδάσκουν την επιχειρηματικότητα και την ανάληψη κινδύνων, εκπαιδευτικά συστήματα που είναι τα ίδια αυτόνομα καλλιεργούν τη δια βίου μάθηση και ανάπτυξη του ατόμου, που είναι ενεργοί παραγωγοί νέας γνώσης, που καινοτομούν, εκπαιδευτικά συστήματα που διατηρούν στενή σχέση με τις τεχνολογικές αλλαγές και τις εξελίξεις στην πραγματική ζωή και υπηρετούν την κοινωνία της γνώσης.

Τόσο στην Έκθεση του Βιμ Κοκ για την ενδιάμεση αξιολόγηση της Στρατηγικής της Λισσαβώνας όσο και σε έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, οι οποίες δημοσιεύθηκαν το 2004, η Ελλάδα κατατασσόταν στις τελευταίες θέσεις σε όλους τους δείκτες αξιολόγησης.

Σύμφωνα με την έκθεση Κοκ η Ελλάδα βρισκόταν στην τελευταία θέση, όσον αφορά τις δαπάνες σε έρευνα και τεχνολογία και καταλάμβανε μια από τις δυο τελευταίες θέσεις στους περισσότερους διαρθρωτικούς δείκτες.

2000-2008 η θέση του ουραγού φαίνεται να μας ανήκει δικαιωματικά. Αλήθεια όλα αυτά τα κοινοτικά κονδύλια, όλα αυτά τα χρόνια σε ποιον πίθο των  Δαναΐδων κατευθύνονται; Όλα εμείς σε αυτή τη χώρα τα κάνουμε τσιμέντο; Η μετάβαση σε μια κοινωνία της γνώσης ίσως ήταν μια κάποια λύση. Κι αυτό όχι μόνο διότι προς το όραμα αυτό κινητοποιείται ολόκληρη η Ευρώπη , όπως επιτάσσει η στρατηγική της Λισσαβόνας αλλά γιατί, μόνον μέσα από μια τέτοια πορεία είναι δυνατόν να λυθούν πολλά από τα αδιέξοδα το κοινωνικοοικονομικού μας συστήματος.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή 13 Ιουλίου 2008 στις 06:19 στην κατηγορία έκθεση, Ελλάδα, έρευνα, καινοτομία, οικονομία, παιδεία, πολιτική. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.