Σήμερα πρωινή βόλτα στη Γλυφάδα. Σοροκάδα και σπρέι αλατιού. Ερημιά, εγώ,οι γλάροι α κι ο Νερούδα: “Ωδή στη θάλασσα”
Γύρω από το νησί
είν’ η Θάλασσα
αλλά ποια Θάλασσα;
ξεχειλίζει κάθε τόσο
λέει ναι,
λέει όχι,
πάλι όχι,
και όχι
λέει ναι,
σε μπλε,
σε αφρό,
αγριεμένη
λέει όχι,
και πάλι όχι
αδύνατο να μείνει ήρεμη
«με λένε Θάλασσα»,
λέει και ξαναλέει
χτυπώντας τα βράχια
που δεν πείθει
τα χτυπάει
τα μουσκεύει
τα πνίγει στα φιλιά
Θάλασσα
είναι τ’ όνομά σου
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.