Αρχεία για Ιανουάριος, 2014
Ο Ηλεκτρονικός εκφοβισμός
Ο Ηλεκτρονικός εκφοβισμός (cyberbullying) είναι η ενδο και εξωσχολική βία που υλοποιείται μέσω ηλεκτρονικών συσκευών. Περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενη αποστολή ηλεκτρονικών και τηλεφωνικών μηνυμάτων με απειλητικό, ρατσιστικό ή σεξιστικό περιεχόμενο, δημιουργία προφίλ στο διαδίκτυο με ψευδή στοιχεία, ανάρτηση ψεύτικων ειδήσεων, καθώς και υποκίνηση ενός ατόμου να λάβει μέρος σε μία ομάδα που έχει σκοπό την άσκηση βίας και εκφοβισμού. Ένα θύμα ηλεκτρονικής παρενόχλησης είναι ευάλωτο καθόλη τη διάρκεια της ημέρας και δεν έχει πλέον ένα ασφαλές καταφύγιο ή ένα ασφαλές και ήρεμο χρονικό διάστημα μακριά από αυτόν που τον εκφοβίζει.
Το cyberbullying περιλαμβάνει πέρα από την αποστολή απειλητικού ή υβριστικού υλικού, και την δημοσίευση φωτογραφιών ή βίντεο τα οποία έχουν ληφθεί χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεση του παιδιού ή εφήβου που εκφοβίζεται. Αυτά στέλνονται στο ίδιο το άτομο- θύμα ή φτάνουν σε γνωστούς του αποδέκτες μεσω e-mail, από υπηρεσίες που παρέχουν τα κινητά τηλέφωνα, όπως μηνύματα MMS και SMS, ή μέσω Facebook, Twitter, Google+ κ.λπ. και πολλές φορές μέσω ανάρτησης βίντεο στο YouΤube κ.λπ
Σκοπός του ηλεκτρονικού εκφοβισμού είναι συνήθως ο αποκλεισμός του παιδιού ή εφήβου από μια ομάδα, πραγματική ή διαδικτυακή, και η περιθωριοποίηση, ενώ αρκετές φορές μετατρέπεται σε ένα είδος «εκδίκησης» για κάτι που έχει συμβεί μεταξύ κάποιων παιδιών ή εφήβων (καυγάς, παρεξήγηση, ανταγωνισμός στα μαθήματα ή σε αθλητικές δραστηριότητες) αφού στο διαδίκτυο υπάρχει η αίσθηση της ανωνυμίας και της απειλής από άγνωστα πρόσωπα.
Είναι αναγκαίο να γνωρίζει το παιδί ή ο/η έφηβος/η ποιά στοιχεία μοιράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και γενικά στο Διαδίκτυο (π.χ και μέσω της απλής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που μπορεί να έχει με ένα άτομο και με ποιά πρόσωπα, ώστε να μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του/της από την ανεξέλεγκτη δημοσιοποίηση προσωπικών του στοιχείων ή την διαδικτυακή επίθεση από άλλα πρόσωπα (είτε γνωστά είτε άγνωστα). Διαφορετικά, μια επίθεση μπορεί να πάρει διαστάσεις «χιονοστιβάδας» στο διαδίκτυο, οδηγώντας το παιδί ή/και τον έφηβο σε πλήρη απόγνωση.Είναι αναγκαίο να γνωρίζει το παιδί ή ο/η έφηβος/η ποιά στοιχεία μοιράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και γενικά στο Διαδίκτυο (π.χ και μέσω της απλής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που μπορεί να έχει με ένα άτομο και με ποιά πρόσωπα, ώστε να μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του/της από την ανεξέλεγκτη δημοσιοποίηση προσωπικών του στοιχείων ή την διαδικτυακή επίθεση από άλλα πρόσωπα (είτε γνωστά είτε άγνωστα). Διαφορετικά, μια επίθεση μπορεί να πάρει διαστάσεις «χιονοστιβάδας» στο διαδίκτυο, οδηγώντας το παιδί ή/και τον έφηβο σε πλήρη απόγνωση.
Καλό είναι να γνωρίζουμε αναλυτικά πώς λειτουργεί ο κάθε ιστότοπος, ποιός άλλος μπορεί να δει το περιεχόμενο που αναρτάμε, πώς μπορούμε να αποκλείουμε άτομα που δεν θέλουμε να βλέπουν το περιεχόμενο που αναρτάμε (κάνοντας ρυθμίσεις στα Privacy settings) και σημαντικό είναι να μην κάνουμε αμέσως και ανεξέλεγκτα δεκτά τα αιτήματα «φιλίας» που μας κάνουν, σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ειδικά από άτομα που δεν γνωρίζουμε ή δεν είμαστε βέβαια για την αληθινή ταυτότητά τους
Εάν, παρόλα αυτά, διαπιστώσουμε ότι έχουμε πέσει θύμα ηλεκτρονικού εκφοβισμού, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να το καταγγείλουμε άμεσα.
Πρωτίστως, το παιδί και ο έφηβος είναι αναγκαίο να ενημερώσουν άμεσα κάποιον ενήλικα (γονέα, κηδεμόνα,δάσκαλο) σχετικά με αυτό που συμβαίνει, γιατί μπορεί να τους βοηθήσει με την εμπειρία του.
Το παιδί, έφηβος που πέφτει θύμα του ηλεκτρονικού εκφοβισμού , μπορεί μαζί με τον γονέα, κηδεμόνα ή δάσκαλό του να μεταβεί το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, (Λεωφόρος Αλεξάνδρας 173, Αθήνα, και στην ιστοσελίδα: http://www.cybercrimeunit.gr) που είναι αρμόδια να βρει τα ηλεκτρονικά ίχνη του ατόμου ή των ατόμων που έχουν εκφοβίσει το παιδί, τον έφηβο κλπ, ή γενικά το έχουν με οποιονδήποτε τρόπο παρενοχλήσει, στο διαδίκτυο.
Οδηγίες προς τους διαμεσολαβητές
Το πρόγραμμά μας στοχεύει στην πρόληψη των προβλημάτων και των ακραίων καταστάσεων που δημιουργεί ο σχολικός εκφοβισμός.Για την επίτευξη αυτού του στόχου δημιουργήσαμε μια ομάδα διαμεσολαβητών, η οποία θα εντοπίζει τα σχετικά φαινόμενα και θα προβαίνει στην έγκαιρη αντιμε-τώπισή τους.Πρόκειται για μια ομάδα με ιδιαίτερα υπεύθυνο και σοβαρό ρόλο,καθώς θα συμβάλλει σημαντικά στη διατήρηση του καλού κλίματος
στις σχέσεις μεταξύ των μαθητών.Για να ανταποκριθεί στα απαιτητικά καθήκοντά της η συγκεκριμένη ομάδα πρέπει να ακολουθήσει τις παρακάτω οδηγίες τις οποίες καταγράψαμε από τα επιμορφωτικά σεμινάρια που παρακολουθήσαμε.
Α. ΤΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ
1.Ικανός να παρατηρεί διακριτικά και να αναγνωρίζει τα προβλήματα.
2.Επικοινωνιακός, φιλικός και πρόθυμος να βοηθήσει όποιον του το ζητήσει.
3.Έμπιστος, εχέμυθος και αποφασισμένος να μη σχολιάζει και να μην κοινολογεί αυτά που μαθαίνει.
4.Ήρεμος και καλός ακροατής, που ακούει τον κάθε μαθητή χωρίς να τον κρίνει.
5.Στοργικός και γεμάτος κατανόηση, ώστε να ενθαρρύνει τον κάθε μαθητή να τον εμπιστευθεί.
6.Υπεύθυνος και ευσυνείδητος.
7.Υπομονετικός και έτοιμος να δώσει στο συνομιλητή του τον χρόνο που χρειάζεται.
8.Έξυπνος και σίγουρος για τον εαυτό του.
9.Προικισμένος με ενσυναίσθηση.
10.Ψύχραιμος και ικανός να δίνει σωστές συμβουλές και να επιλύει προβλήματα.
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ : ΜΑΡΙΑ ΝΑΚΟΥ
Β .ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ
Επειδή ο ρόλος των διαμεσολαβητών είναι όχι μόνο η προστασία του θύματος αλλά και η μέριμνα για την συμμόρφωση του θύτη και την ομαλή ένταξή του στη σχολική κοινότητα , θα πρέπει να αποκτήσουν και τη δυνατότητα χειρισμού αυτών των παιδιών. Έτσι όταν ένα παιδί εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά προς ένα άλλο, οι παρακάτω οδηγίες βοηθούν για μία πρώτη προσέγγισή του
1. Δεν αντιδρούμε με επιθετικότητα
2. Παρατηρούμε αν το πρόβλημα εμφανίζεται με πολλαπλές μορφές
3. Εξετάζουμε τη συμπεριφορά τους σε σχέση με άλλους παράγοντες ( οικογενειακή κατάσαταση, οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους κ.ά. )
4. Δεν ξεχνούμε ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος παρερμηνείας
5. Δεν ξεχνάμε ότι η βασική αρχή της διαμεσολάβησης είναι ότι αναγνωρίζει σε κάθε παιδί τη δυνατότητα να ξεπερνάει δύσκολες καταστάσεις και να ελέγχει αρνητικά συναισθήματα και συμπεριφορές
6. Αν δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος πιθανόν οι διαμεσολαβητές να προτείνουν πάντα με τη συναίνεση του παιδιού, του σχολείου και των γονέων του τη βοήθεια σχολικού ψυχολόγου ή κοινωνικού λειτουργού για μία συμβουλευτική παρέμβαση.
7. Αν το παιδί-θύτης βρεθεί εκτός ελέγχου και απειλείται ή τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του ή η ζωή άλλων παιδιών οι διαμεσολαβητές ενημερώνουν αμέσως τη διοίκηση του σχολείου και το σχολείο με τη σειρά του σχολικό ψυχολόγο και τους γονείς
8. Οι διαμεσολαβητές αποφεύγουν αυταρχικές αντιδράσεις κινήσεις και απειλές , και τέλος
9. Προσεγγίζουν το παιδί άτομα που μπορούν να το ηρεμήσουν είτε από την ομάδα των διαμεσολαβητών είτε από άλλους κύκλους όπως κάποιος φίλος ή καθηγητής που θα προτείνουν οι διαμεσολαβητές οι οποίοι ενδέχεται να γνωρίζουν καλύτερα
10. Η διαμεσολάβηση γίνεται πάντα στον ειδικά για αυτό διαμορφωμένο χώρο
Πηγή Κοινωνιολογία Γ’ Λυκείου
Σταυρούλα Βαρδουνιώτου
Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Επιτρέπεται ο καθηγητής να κάνει ρατσιστικά σχόλια για μαθητές ή να μένει
αδιάφορος σε φαινόμενα ρατσιστικής βίας και bullying ανάμεσα σε μαθητές;
Όχι. Καταρχάς δεν επιτρέπεται να κάνει μειωτικά σχόλια για τους μαθητές ή
να κάνει διακρίσεις εις βάρος τους. Η συμπεριφορά αυτή θεωρείται ανάρμο-
στη και τιμωρείται. Επιπλέον ο καθηγητής οφείλει να προστατεύει τους μα-
θητές από οποιαδήποτε απειλή ή άσκηση βίας σε βάρος τους. Από το 2012
έχει οριστεί η 6η Μαρτίου ως «Πανελλήνια σχολική μέρα κατά της βίας στο
σχολείο» προκειμένου να εξαλειφθούν από τα σχολεία τέτοια φαινόμενα.
Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού (Ν. 2101/1992), άρθρο 2
«1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη υποχρεούνται να σέβονται τα δικαιώματα, που ανα-
φέρονται στην παρούσα Σύμβαση και να τα εγγυώνται σε κάθε παιδί που υπά-
γεται στη δικαιοδοσία τους, χωρίς καμία διάκριση φυλής, χρώματος, φύλου,
γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων του παιδιού ή των γο-
νέων του ή των νόμιμων εκπροσώπων του ή της εθνικής, εθνικιστικής ή κοι-
νωνικής καταγωγής τους, της περιουσιακής τους κατάστασης, της ανικανότητάς
τους, της γέννησής τους ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα ώστε να προστα-
τεύεται αποτελεσματικά το παιδί έναντι κάθε μορφής διάκρισης ή κύρωσης, βα-
σισμένης στη νομική κατάσταση, στις δραστηριότητες, στις εκφρασμένες
απόψεις ή στις πεποιθήσεις των γονέων του, των νόμιμων εκπροσώπων του ή
των μελών της οικογένειάς του»
«Οι σημαντικότεροι παράγοντες προκειμένου να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη μεί-
ωση της σχολικής βίας είναι οι ακόλουθοι (…):
● Παρακολούθηση και προστασία των μελών της σχολικής κοινότητας από
19οποιαδήποτε απειλή ή άσκηση βίας σε βάρος τους. Κάθε εκπαιδευτικός ή μα-
θητής θα πρέπει να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του ή τα παράπονά του και
εφόσον χρειάζεται, να λαμβάνει εγγυήσεις για την αποτροπή της επανάληψης
βλαπτικών συμπεριφορών.
● Καθιέρωση διαδικασιών ακρόασης με την συνδρομή του Προϊσταμένου Επι-
στημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, όταν εκδηλώνεται ένα περιστατικό
βίας και ανάθεση ρόλων συμβούλων σε εκπαιδευτικούς με ειδικές γνώσεις και
δεξιότητες, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές να εξηγούν τις συμπε-
ριφορές τους, να εκφράζουν τις απόψεις τους, να επικοινωνούν ύστερα από την
εκδήλωση βίαιων ενεργειών και να γίνεται προσπάθεια συμφιλίωσης μεταξύ
των εμπλεκόμενων.
● Επιβολή κυρώσεων ύστερα από προσεκτική ακρόαση των μερών και με την
συνδρομή του Σχολικού Συμβούλου αλλά και του Προϊσταμένου Επιστημονικής
και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, όπου αυτή κρίνεται αναγκαία. (…)»