Α. ΚΕΙΜΕΝΟ
Ένας κόσμος ομοιόμορφος, μια κοινωνία της λήθης
Η τηλεόραση ως μέσο μαζικής επικοινωνίας κυριαρχεί και στη χώρα μας και ουδείς πια το αμφισβητεί, είτε πρόκειται για ενημέρωση ,είτε για ψυχαγωγία. Η μεγαλύτερη επίδραση της τηλεόρασης είναι ότι αποτελεί το νέο πεδίο της κοινής μας αναφοράς. Η τηλεόραση ως το κοινό πεδίο αναφοράς των ανθρώπων τείνει να συμπεριλαμβάνει πολλές πτυχές της κοινωνίας, καθώς είναι ένα μέσο που έχει τη δυνατότητα να «ξετυλίγεται» σε όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου. Η κοινωνική σημασία της τηλεόρασης έγκειται κυρίως στο ότι παρέχει τη μεγαλύτερη από ποτέ ταυτόχρονη παραλαβή του ίδιου μηνύματος στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Διαμέσου της τηλεόρασης συχνά έχουμε ένα παράξενο κοινό συναίσθημα. Σε περιόδους κρίσιμων καμπών, είτε πρόκειται για κάποια λεωφορειοπειρατεία, δολοφονία, είτε για κάποια εξωτερική απειλή ή θεομηνία, εκατομμύρια ανθρώπων «κολλούν» μπροστά στον τηλεοπτικό δέκτη και παρακολουθούν το ίδιο τηλεοπτικό υλικό ξανά και ξανά. Ίσως είναι κι αυτό μια ασυνείδητη προσπάθεια των ανθρώπων να «βρουν ζεστασιά» και να τη «μοιραστούν» με τους άλλους απρόσωπους τηλεθεατές του «μοναχικού πλήθους» της σύγχρονης κοινωνίας.
(…) Η τηλεόραση προωθεί την ενημέρωση μας για το τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε, τα μέρη που πηγαίνουν κι εμείς δεν μπορούμε να πάμε, τα πράγματα που μπορούν να αποκτήσουν κι εμείς δεν μπορούμε. Πολλοί τηλεθεατές, διαμέσου της έκθεσής τους σε έναν ευρύτερο κόσμο που προβάλλει η τηλεόραση, αισθάνονται ότι είναι αποκλεισμένοι από πολλά πράγματα. Βέβαια αυτό που συμβαίνει μακροπρόθεσμα είναι μια όλο και περισσότερο κοινή αντίληψη. Η επιλογή της ένδυσης, του χτενίσματος και γενικά του τρόπου ζωής και των αντιλήψεων γίνεται όλο και πιο ομοιόμορφη.
Τα παραπάνω συνιστούν ότι οι σύγχρονοι τηλεθεατές όχι μόνον βλέπουν περισσότερη τηλεόραση σε σχέση με το παρελθόν, αλλά έχουν αλλάξει πλήρως τις συνήθειές τους απέναντι στο μέσο αυτό. Στις μέρες μας ο τηλεθεατής είναι περισσότερο εξαρτημένος από την τηλεόραση. Στην πράξη πρόκειται για μια σταδιακή αυξητική εξάρτηση από την παρουσία του τηλεοπτικού μέσου. Μπορεί ο μέσος τηλεθεατής να μην παρακολουθεί ό,τι προβάλλει η τηλεόραση ή να κάνει ζάπινγκ συχνά, αλλά σπανίως την κλείνει, εκτός από το να κοιμηθεί. Στην πραγματικότητα, ο ρόλος της τηλεόρασης στη ζωή μας είναι μεγαλύτερος από ποτέ άλλοτε, επιβεβαιώνοντας την απανταχού παρουσία της στον σύγχρονο πολιτισμό.
Τα άτομα της ευρύτερης κοινωνίας, αλλά και του κόσμου, μεγαλώνουν όλο και με περισσότερο ομοιόμορφο τρόπο, αλλά τα μέλη συγκεκριμένων οικογενειών, γειτονιών και παραδοσιακών ομάδων μεγαλώνουν διαφορετικά. Εάν θεωρήσουμε τα πράγματα προοπτικά, θα παρατηρήσουμε ότι ο κόσμος γίνεται όλο και πιο ομοιόμορφος, αλλά βραχυπρόθεσμα τα άτομα έχουν τη δυνατότητα, τουλάχιστον ακόμα, να διαφέρουν και να έχουν περισσότερες επιλογές. Είναι ειρωνικό, αλλά στην εποχή μας, ο καθένας μας φαντάζει τόσο οικείος, όσο και ξένος.
Του στελιου παπαΘανασοπουλου
Β. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1.Να γραφεί η περίληψη του κειμένου σε 80-100 λέξεις.
(μονάδες 25)
2. Ο συγγραφέας χαρακτηρίζει στη δεύτερη παράγραφο τους απρόσωπους τηλεθεατές ως «μοναχικό πλήθος». Σχολιάστε την άποψή του σε μια παράγραφο 80-100 λέξεων.
(μονάδες 10)
3. Να γράψετε έναν πλαγιότιτλο για κάθε μια από τις πέντε (5) παραγράφους του κειμένου.
(μονάδες 10)
4. Να γραφεί για κάθε μια από τις παρακάτω λέξεις ένα συνώνυμο κι ένα αντώνυμο : παρέχει- παράξενο-εξωτερική- κοινή- οικείος
(μονάδες 5)
5. Σε ένα άρθρο 400-500 λέξεων για τη σχολική εφημερίδα να αναπτύξετε τις σκέψεις σας σχετικά με το ακόλουθο θέμα : «Ο ρόλος της τηλεόρασης στη ζωή μας είναι μεγαλύτερος από ποτέ άλλοτε, επιβεβαιώνοντας την απανταχού παρουσία της στο σύγχρονο πολιτισμό. Καθορίζει τον τρόπο ζωής μας , διαμορφώνει τις συνειδήσεις μας και τη στάση μας μπροστά σε μεγάλα πολιτικά , κοινωνικά και παγκόσμια θέματα. Με ποια παραδείγματα θα τεκμηριώνατε την παραπάνω θέση ; Τι θα προτείνατε ώστε η τηλεόραση να γίνει πραγματικό μέσο ψυχαγωγίας και αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου ;»
(μονάδες 50)
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ !
Σχόλια Αναγνωστών-Επισκεπτών