Αρχείο συντάκτη ΤΟΥΡΚΟΧΩΡΙΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

Σχετικά με ΤΟΥΡΚΟΧΩΡΙΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ


Περισσότερες πληροφορίες

Πήλιο,το βουνό των Κενταύρων

   

Πήλιο: μυθολογία και ιστορία

Πήλιο, θέα προς νότον από την κορυφή Σχιτζουράβλι (1450 μ.)
Εισαγωγή
Το Πήλιο είναι μια ξεχωριστή περίπτωση ανάμεσα στα ελληνικά βουνά. Παρότι δεν είναι ιδιαίτερα ψηλό (η ψηλότερη κορυφή του, ο Πουριανός Σταυρός, έχει υψόμετρο 1624 μ.), λόγω της γεωγραφικής του θέσης πιάνει πολλά χιόνια το χειμώνα. Ως αποτέλεσμα, έχει πολλά νερά και άρα αυξημένες δυνατότητες για ανθρώπινη εγκατάσταση: είναι το πιο πυκνοκατοικημένο βουνό της Ελλάδας και ταυτόχρονα παραμένει καταπράσινο, τόσο στην αρχαιότητα όσο και σήμερα -ο Ησίοδος το ονομάζει υλήεν (δασωμένο) και ο Όμηρος εινοσίφυλλον (με φύλλα που σείονται). Καθώς βρίσκεται ανάμεσα στον Παγασητικό κόλπο και το Αιγαίο, βουνό και θάλασσα συνυπάρχουν πολύ κοντά. Δεν πρέπει να υπάρχουν πολλά χιονοδρομικά κέντρα, που ν` απέχουν τέσσερις ώρες πορείας από την παραλία.

Πήλιο, παραλία Παπά Νερό στον Αι- Γιάννη
Αυτός ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας, ιστορίας και μυθολογίας, φυσικής ομορφιάς και ανθρώπινου παραδοσιακού πολιτισμού (χωριά, μοναστήρια, γεφύρια, βρύσες, καλντερίμια) μαζί με τις υποδομές για καλοκαιρινό και χειμερινό τουρισμό αλλά και την εγγύτητα με ένα μεγάλο σύγχρονο αστικό κέντρο (την πόλη του Βόλου), αυτός είναι που κάνει το Πήλιο μοναδικό. Αν βρισκόταν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης, θα είχε από καιρό καθιερωθεί ως παράδεισος του εναλλακτικού τουρισμού. Ενδεικτικά, το πλήθος των πεζοπορικών διαδρομών του είναι τέτοιο, ώστε μπορεί κανείς να περπατά κάθε μέρα σε καινούρια διαδρομή, να έχουν περάσει τρεις μήνες και να μην έχουν ακόμα εξαντληθεί τα περιθώρια.
Παραθαλάσσιες ή ορεινές, ευθύγραμμες ή κυκλικές, μέσα σε πυκνά δάση οξιάς, καστανιάς και βελανιδιάς ή σε μεσογειακή βλάστηση ανάμεσα σε ελαιώνες και οπωρώνες, με διάρκεια από μία μέχρι έντεκα ώρες, το Πήλιο έχει πεζοπορικές διαδρομές για όλους και για όλα τα γούστα. Το μόνο που δεν έχει, είναι η αλπική ζώνη σε μεγάλα υψόμετρα. Χιονοδρομία, ποδηλασία βουνού, αναρρίχηση, διάσχιση φαραγγιών, σπηλαιολογία, ιππασία, κανό-καγιάκ, καταδύσεις, ιστιοπλοΐα, οι δυνατότητες για εναλλακτικό τουρισμό είναι πάρα πολλές.

Πήλιο, κατηφορίζοντας στο καλντερίμι Λαύκος-Μηλίνα

Μυθολογία
Τρεις κύριες μυθολογικές ιστορίες σχετίζονται με το Πήλιο: ο μύθος των Κενταύρων, του Ιάσονα και της Αργοναυτικής εκστρατείας και των γάμων του Πηλέως με τη Θέτιδα.
Οι Κένταυροι ήταν μυθολογικά όντα που ζούσαν στο Πήλιο, μισοί άνθρωποι από τη μέση και πάνω και μισοί άλογα. Είχαν χαρακτήρα άγριο και πρωτόγονο, βίαιο, παρορμητικό και φιλήδονο. Ζούσαν σε σπηλιές και κυνηγούσαν άγρια ζώα οπλισμένοι με πέτρες και ξύλα. Η Κενταυρομαχία, αγαπημένο θέμα παραστάσεων στους αρχαιοελληνικούς ναούς, αναφέρεται στη συμπλοκή και εξολόθρευση των Κενταύρων, όταν στο γάμο του βασιλέα του λαού των Λαπιθών Πειρίθου με την Ιπποδάμεια, οι μεθυσμένοι Κένταυροι προσπάθησαν ν` αρπάξουν τη νύφη και τις άλλες γυναίκες για να τις βιάσουν. Στην ιστορία αυτή, οι αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν συμβολικά την επικράτηση του Λόγου, του ανθρώπινου πολιτισμού, επάνω στα πρωτόγονα ζωώδη ένστικτα.

Κένταυρος Χείρων

Πατέρας του Ιάσονος ήταν ο Αίσων, βασιλεύς της Ιωλκού. Όταν ο Πελίας, αδελφός του Αίσωνος, του άρπαξε τη βασιλεία, αυτός εμπιστεύθηκε τον ανήλικο γιό του στον κένταυρο Χείρωνα για να τον προστατέψει και να τον διδάξει. Ενήλικος πια, ο Ιάσων γύρισε στην Ιωλκό για ν` αντιμετωπίσει τον σφετεριστή του θρόνου του πατέρα του. Στο δρόμο, περνώντας τον ορμητικό ποταμό Άναυρο, έχασε το ένα του σανδάλι. Ένας χρησμός προειδοποιούσε τον Πελία να φυλάγεται από τον ”μονοσάνδαλο”. Έτσι, μόλις αντίκρισε τον Ιάσονα, δήλωσε ότι δεν είχε αντίρρηση να του παραδώσει το θρόνο, αρκεί να έφερνε πίσω το χρυσόμαλλο δέρας. Αυτό, δώρο του Φρίξου στον βασιλιά Αιήτη, βρισκόταν στο βασίλειο της Κολχίδος στον Εύξεινο Πόντο, όπου το φύλαγε ένας ακοίμητος δράκος στην ιερή βελανιδιά του Άρεως. Ο Ιάσων δέχτηκε την πρόκληση και ανέθεσε στον ναυπηγό Άργο την κατασκευή του πλοίου για το μεγάλο ταξίδι.

Ο Ιάσων παίρνει το χρυσόμαλλο δέρας
Ο μύθος της Αργοναυτικής εκστρατείας αντανακλά τις δυσκολίες και τους κινδύνους που αντιμετώπιζαν οι πρώτοι ριψοκίνδυνοι θαλασσοπόροι, που έφθαναν μέχρι τον Εύξεινο Πόντο με τα πλοία τους, δημιουργώντας πλούτο με το εμπόριο και την ανταλλαγή των αγαθών. Όμως ο μύθος ξανάζησε στη σύγχρονη εποχή: το 2004-2006 κατασκευάστηκε στο Βόλο μια πεντηκόντορος, αντίγραφο της Αργούς με εργαλεία και τεχνικές της αρχαιότητας, που ταξίδεψε το 2008 μέχρι τους Αγίους Σαράντα στην Αδριατική και την επομένη χρονιά έφθασε στην αρχαία Κολχίδα, στο Μπατούμι της σημερινής Γεωργίας.

Ο Πηλέας αρπάζει τη Θέτιδα
Οι γάμοι τους έγιναν στο Πήλιο, στη σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνος. Όλοι οι θεοί ήταν καλεσμένοι, εκτός από την καβγατζού θεά Έριδα. Αυτή, χολωμένη, για να εκδικηθεί έριξε ανάμεσα στους καλεσμένους ένα χρυσό μήλο, που είχε την επιγραφή ”τη καλλίστη” (”στην ομορφότερη”). Όπως ήταν αναμενόμενο, τρεις θεές (Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη) άρχισαν να μαλώνουν ποια θα το πάρει και ζήτησαν από το Δία ν` αποφασίσει. Αυτός, φοβούμενος το θυμό τους, έχρισε κριτή στο διαγωνισμό θεϊκής ομορφιάς τον Πάρι, γιο του βασιλιά της Τροίας Πριάμου. Οι τρεις θεές, αφού λούστηκαν στην πηγή της Ίδης, εμφανίστηκαν στολισμένες μπροστά στο νεαρό πρίγκηπα και του προσέφεραν η καθεμία τα δώρα τους: η Ήρα εξουσία και πλούτη, η Αθηνά αρετή και σοφία. Καλά όλα αυτά χωρίς αμφιβολία, η Αφροδίτη όμως του πρόσφερε την ωραία Ελένη, σύζυγο του Μενελάου, την ωραιότερη γυναίκα πάνω στη γη…Ο Πάρις φυσικά έδωσε το μήλο στην Αφροδίτη και η απόφαση αυτή έμελλε να προκαλέσει τον Τρωικό Πόλεμο.

H κρίση του Πάριδος
Γιος του Πηλέως και της Θέτιδος ήταν ο Αχιλλεύς. Η μητέρα του, γνωρίζοντας από χρησμό ότι το παιδί της θα πέθαινε πρόωρα, για να τον κάνει άτρωτο τον βούτηξε στα νερά της Στυγός (του ποταμού του Άδη) κρατώντας τον από τις φτέρνες. Σε άλλη παραλλαγή του μύθου, άλειψε τον Αχιλλέα με αμβροσία και μετά τον έβαλε στη φωτιά. Ο Πηλέας, βλέποντας τη σκηνή, τρόμαξε νομίζοντας ότι ήθελε να σκοτώσει το παιδί, τη σταμάτησε και την έδιωξε. Έτσι, η φτέρνα έμεινε το μόνο τρωτό σημείο του Αχιλλέως, την ανατροφή του οποίου ανέλαβε στη συνέχεια ο Κένταυρος Χείρων.
Ιστορία

Αρχοντικό στη Μακρινίτσα

Έτσι αρχίζουν ν` αναπτύσσονται και ν` ακμάζουν τα χωριά του Πηλίου. Η μεγίστη ακμή τους βρίσκεται στον 18ο και 19ο αιώνα. Τότε έρχονται από τα Ζαγοροχώρια (κυρίως από το Ζουπάνι) Ηπειρώτες τεχνίτες της πέτρας και χτίζουν τις εκκλησίες, τα γεφύρια και αρχοντικά που θαυμάζουμε σήμερα. Τα προϊόντα (κυρίως λάδι, ελιές, μεταξωτά, ξυλεία) μεταφέρονταν με μουλάρια από τα χωριά στη θάλασσα (κάθε χωριό είχε το δικό του επίνειο), όπου φορτώνονταν σε πλοία (περίφημα ήταν τα Ζαγοριανά καράβια) και έφθαναν στα μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης και της Ανατολής (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη) για να μεταπωληθούν. Με τη χορηγία πλουσίων εμπόρων-ευεργετών ιδρύονται ανώτερα σχολεία, όπως το Ελληνομουσείον στη Ζαγορά, όπου σπούδασε και ο Ρήγας Βελεστινλής, και η Σχολή των Μηλεών με δασκάλους τους Άνθιμο Γαζή, Γρηγόριο Κωνσταντά και Δανιήλ Φιλιππίδη.

Ελληνομουσείον Ζαγοράς
Το 1881, το Πήλιο μαζί με όλη τη Θεσσαλία ενσωματώνεται στο νεοελληνικό κράτος. Η σύγχρονη πόλη του Βόλου είχε ιδρυθεί μόλις σαράντα χρόνια πριν, όταν πλούσιοι έμποροι έφθασαν μέχρι την Κωνσταντινούπολη για να πάρουν άδεια από τον Σουλτάνο να χτίσουν σπίτια και εκκλησία έξω από το κάστρο. Καθώς αποτελεί την φυσική πύλη εξόδου των προϊόντων της εύφορης θεσσαλικής πεδιάδας προς τη θάλασσα, η ανάπτυξη του Βόλου μετά την απελευθέρωση, με την κατασκευή λιμενικών και σιδηροδρομικών υποδομών, είναι ραγδαία.

Θέα του Βόλου από το λόφο της Γορίτσας
Στα τέλη του 19ου αιώνα αποφασίζεται η κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής πλάτους 60 εκατοστών (Decauville) από το Βόλο προς τα χωριά του Πηλίου, με προοπτική να φθάσει μέχρι τη Ζαγορά. Υπεύθυνος αναλαμβάνει ο Ιταλός μηχανικός Εβαρίστο Ντε Κίρικο, πατέρας του υπερρεαλιστή ζωγράφου Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, ο οποίος γεννήθηκε στο Βόλο. Τελικά, το τρένο έφθασε ως τις Μηλιές το 1903 και λειτούργησε κανονικά μέχρι το 1971, ενώ τα τελευταία χρόνια λειτουργεί με επιτυχία ως τουριστικό αξιοθέατο.

To τρενάκι του Πηλίου στη σιδερένια γέφυρα Ντε Κίρικο κοντά στις Μηλιές
Η γερμανική Κατοχή και το αντάρτικο αφήνουν πληγές, εκτελεσμένους και καμένα χωριά από τους κατακτητές (Δράκεια, Μηλιές, Άνω Κερασιά, Κανάλια). Με τους σεισμούς του 1955-57 η πόλη του Βόλου χάνει πολλά από τα νεοκλασικά της αστικά κτίρια, που δυστυχώς αντικαθίστανται από πολυκατοικίες. Με την ανάπτυξη των αυτοκινήτων πολλά καλντερίμια καταστρέφονται, γίνονται δρόμοι και καλύπτονται από τσιμέντο. Τα χωριά του Πηλίου επίσης περνούν μια δύσκολη περίοδο μεταπολεμικά καθώς η αγροτική ζωή υποχωρεί, έως ότου έλθει αργότερα ο τουρισμός, φέρνοντας νέες πηγές εισοδημάτων.
Σήμερα, ο Βόλος είναι μια σύγχρονη και ζωντανή πόλη, έδρα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με ανθρώπινο μέγεθος και θετικές προοπτικές. Το Πήλιο επίσης φαίνεται να βρίσκει μιαν ισορροπία ανάμεσα στη γεωργική καλλιέργεια και τον τουρισμό. Αν προστατέψει και αναδείξει τα δυνατά του σημεία, θα δικαιολογήσει ίσως το χαρακτηρισμό του ως ”παραδείσου”, με τις όποιες ατέλειες μοιραία έχουν όλοι οι παράδεισοι επί της γης.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ


Η ομάδα του περιβαλλοντικού μας προγράμματος -Ιερά Οδός -Ιστορία -Οικολογία, ανέλαβε να προσφέρει τρόφιμα που συγκέντρωσαν οι μαθητές του σχολείου μας και τα μέλη του προγράμματος μας, στην Τράπεζα τροφίμων η οποία εδρεύει στο Κρυονέρι Αττικής, λαμβάνοντας υπόψιν την κατάσταση ευπαθών ομάδων στην Αθήνα αλλά και στο φιλάνθρωπο πνεύμα των Χριστουγέννων του 2017.Ευχαριστούμε θερμά την Διεύθυνση του ιδρύματος που μας έδωσε τη ευκαιρία αυτή, να αναπτύξουν τα μέλη του προγράμματος, συναισθήματα αλληλεγγύης και αγάπης πρός όλους τους αναξιοπαθούντες και ευαίσθητους συμπολίτες μας.
Όραμα του Γερ. Βασιλόπουλου, η Τράπεζα Τροφίμων ιδρύεται το 1995 ως ανεξάρτητο και αυτοδιοίκητο κοινωφελές ίδρυμα (Προεδρικό Διάταγμα ΦΕΚ 540/21.6.95).
Είναι ο 1ος φορέας στην Ελλάδα με αποκλειστικό σκοπό την καταπολέμηση της πείνας και τον περιορισμό της σπατάλης. Από την ίδρυσή της εντάσσεται ως ισότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τραπεζών Τροφίμων (FEBA), φέρνοντας στην Ελλάδα το πρότυπο και την δομή των υπολοίπων Τραπεζών Τροφίμων της Ευρώπης.

1o ktirio melissia
Το πρώτο κτήριο της Τράπεζας Τροφίμων στα Μελίσσια.
Σε μια πολύ διαφορετική εποχή, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει αντιμετωπίζοντας προβλήματα επισιτιστικής ανασφάλειας, ενώ παράλληλα εκατοντάδες τόνοι τροφίμων που θα κατέληγαν στις χωματερές, στηρίζουν το έργο ιδρυμάτων και συσσιτίων όλης της Αττικής.

Από ένα μικρότερο κτήριο στα Μελίσσια, το 2001 μεταφέρεται στις σημερινές της εγκαταστάσεις στο Κρυονέρι Αττικής. Μία ακόμα προσφορά του Γερ. Βασιλόπουλου προς την Τράπεζα Τροφίμων!

Σε ένα χώρο 1.500τ.μ., με αποθήκη δύο ορόφων, θαλάμους ψύξης – κατάψυξης και όλο τον απαραίτητο τεχνικό εξοπλισμό, συγκεντρώνει τρόφιμα, αναψυκτικά, απορρυπαντικά και είδη προσωπικής υγιεινής, τα οποία προσφέρει δωρεάν, με μόνο όφελος την χαρά της προσφοράς!

Σε όλη την πολυετή λειτουργία της, δεν έχει πάρει ούτε 1€ από το κράτος! Βασίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, προάγοντας τον εθελοντισμό, ενώ παράλληλα αναπτύσσει σημαντική τεχνογνωσία στον τομέα της.

Από το 1998, ιδρύεται παράρτημα στην Θεσσαλονίκη, το οποίο από τις αρχές του 2015 λειτουργεί ανεξάρτητα ως Τράπεζα Τροφίμων Θεσσαλονίκης. Φιλοδοξεί να βοηθήσει στην δημιουργία Τραπεζών Τροφίμων σε όλα τα μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα της χώρας

παρουσίαση περιβαλλοντικών προγραμμάτων 2017

20170529_114929

20170529_115006

20170529_114425

20170529_122936

20170529_122045

20170529_122042

20170529_114949

20170529_12224120170529_11494920170529_12204220170529_12293620170529_11442520170529_11500620170529_114425
Παρουσίαση περιβαλλοντικών προγραμμάτων Γ Αθήνας στις 29/6/2017.
Εκπαιδευτικοί από την Γ Διεύθυνση Β/θμιας Αθήνας ,και μαθητές με πολύ αγάπη και μεράκι εκθέτουν και παρουσιάζουν τα έργα τους που αναδεικνύουν το περιβάλλον και τις προσπάθειες για την διάσωση και την προστασία του!Από ευτελή υλικά δημιουργούν έργα τέχνης και χρηστικά αντικείμενα με έμπνευση και μεράκι.Συγχαρητήρια στην υπεύθυνη των Περιβαλλοντικών προγραμμάτων κα Ντίνου η οποία με περισσή αγάπη ,αγκαλιάζει και προωθεί τα εμπνευσμένα έργα των μικρών μαθητών και των εκπαιδευτικών.

IΕΡΑ ΟΔΟΣ -ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ- ΙΣΤΟΡΙΑ

20170415_202317

20170415_181934
Ιερά Οδός – Οικολογία – Ιστορία

1) Εντοπίστηκαν τάφοι από το ναό του Αγ. Σάββα έως το Δήμο Χαϊδαρίου οι οποίοι χρονολογούνται από τον 5ο αιώνα π.Χ μέχρι τα Ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια.

2) Οι τάφοι είναι λακκοειδείς, κεραμοσκεπείς, ταφές σε σαρκοφάγους και εγχυτρισμοί χωρίς πολλά κτερίσματα τα οποία έχουν καταστραφεί λόγω του ότι οι ταφές βρίσκονταν κοντά στην επιφάνεια.

3) Κοντά στην πλατεία Δαβάκη εντοπίστηκε μέρος νεκροταφείου που είχε αναπτυχθεί κατά μήκος του βόρειου κράσπεδου της Ιεράς Οδού.
Ανασκάφηκαν κεραμοσκεπείς, λακκοειδείς, κιβωτιόσχημοι, και κτιστοί τάφοι, καύσεις αγάλματα που κοσμούσαν τους τάφους, βάθρα, σαρκοφάγοι, τεφροδόχες κάλπες.

4) Επίσης ταφές γύρω από την πλατεία Εσταυρωμένου εντοπίστηκαν συλημένες.
Τα ταφικά κτερίσματα που διασώθηκαν περιλάμβαναν πήλινα αγγεία οικιακής χρήσης, χρυσά και χάλκινα κοσμήματα, όπλα, νομίσματα, κ.α.

5) Η θέση του ναΐσκου του Κυαμίτου ταυτίζεται με το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου (οδός Προύσσης όπου διασταυρώνεται η Ιερά Οδός). Πρόκειται για μονόκλιτο ορθογώνιο εκκλησάκι που κτίστηκε κατά τον 16ο αιώνα.
Στην οικοδόμηση χρησιμοποιήθηκαν οικοδομικά υλικά από τον αρχαίο ναό. Το όνομα Κυαμίτου προκύπτει από τη λέξη κύαμοι που σημαίνει τα κουκιά.

Iερά Οδός και Ελευσίνια Μυστήρια

20170331_11175220170329_154224 (1)200px-Demeter2_MKL188820170315_12514620170315_12483220170315_12565820170331_111802<a href="https://blogs.sch.gr/stourko/files/2017/04/ΙΕΤα
Η Ιερά Οδός είναι ένας αρχαιότατος δρόμος με μακρά ιστορία ,γιαυτό αποτέλεσε αφορμή για να ασχοληθούμε στα πλαίσια των περιβαλλοντικών προγραμμάτων με το θέμα αυτό .Η σύνδεση της Ιεράς Οδού με τα Ελευσίνια Μυστήρια είναι στενότατη γιαυτό εξάλλου ονομάστηκε και Ιερά.
Ετσι τελέτες και πομπές προσκυνητών γίνονταν κατά μήκος της Ιεράς Οδού πρός τιμήν της Θεάς Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης.
Η περιβαλλοντική μας ομάδα επισκέφτηκε το ΚΠΕ Ελευσίνας όπου ενημερώθηκε για την οικολογική υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος λόγω της βιομηχανικής ανάπτυξης του αλλά και παράλληλα την αναβάθμιση της πόλης της Ελευσίνας με την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου και την επανάχρηση παλαιών κτιρίων καθώς και την αναπαλαίωση κτιρίων.
Κατά μήκος της Ιεράς Οδού υπήρχαν ιερά στα οποία ξεκουράζονταν η πομπή των ιερέων και των προσκυνητών ή τελέσουν κάποιες ιερουργίες ,τέτοια ιερά ήταν ο ναός του Δαφναίου Απόλλωνα ,το Ιερό της Αφαίας στον Σκαραμαγκά,ο ναίσκος του Κυαμίτου (Αγ.Γεώργιος -οδός Προύσσης και Ιερά Οδός) ο ναός του Αγ.Σάββα (εκεί υπήρχε ναός της Δήμητρας).
Ο δρόμος στρώνονταν με λουλούδια .
Μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού ο δρόμος υποβαθμίστηκε και εγκαταλείφθηκε η φροντίδα του οδοστρώματος από τους ιερείς .Το 370 ο Μ.Θεοδόσιος κατήργησε την λατρεία των θεών του Ολύμπου και επέβαλε τον χριστιανισμό σαν επίσημη θρησκεία,επίσης με διάταγμα σταμάτησαν οι θυσίες και αποπέμφηκαν οι ιερείς και δημεύτηκαν οι ιεροί τόποι

Τα Ελευσίνια Μυστήρια σχετίζονται με τη μυθολογία αναφορικά με την αρπαγή της Περσεφόνης κόρης της θεάς Δήμητρας, από τον Άδη και τον αγώνα που κατέβαλε η θεά για να ξαναβρεί το παιδί της. Οι τελετές αυτές πραγματοποιούνταν για να μυηθούν οι πιστοί στη λατρεία της θεάς (θεά της γεωργίας και της βλάστησης).
Η στενή σύνδεση της Ελευσίνας με την Αθηνά από τον 7ο αιώνα φαίνεται από την τοποθέτηση μυστηριακών τελετουργιών σε αθηναϊκούς χώρους. Οικοδομήθηκε το Εν Άστει Ελευσίνιον τον 6ο αιώνα στα ανατολικά της οδού των Παναθηναίων. Το εν Άστει Ελευσίνιον αποτελούσε το αθηναϊκό κέντρο της λατρείας της Δήμητρας. Στα κλασικά χρόνια τα Μεγάλα Μυστήρια τελούνταν κάθε φθινόπωρο. εκτός από αυτά υπήρχαν και τα Μικρά ή Εν Άγραις Μυστήρια, που γίνονταν την Άνοιξη, τα οποία αποτελούσαν το πρώτο στάδιο μύησης και διεξάγονταν στο Ιλισό στην θέση Άγρα. Προετοίμαζαν με καθαρμούς στα νερά του Ιλισού προκειμένου να δεχτούν τη μύηση στα Μεγάλα Μυστήρια. Μια πομπή με επικεφαλής το ελευσινιακό ιερατείο μετέφερε στην Αθήνα τα ιερά αντικείμενα της Δήμητρας σε ειδικό κιβώτιο. Αυτά φυλάσσονταν στην Ελευσίνα όλο το χρόνο και δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς περιλάμβαναν. Κατά τη διάρκεια της πομπής η Ιερά Οδός ήταν στρωμένη με καρπούς και λουλούδια.
Ο ιεροκήρυκας κήρυττε στην Ποικίλη Στοά την έναρξη των εορτασμών στην Αθήνα και καλούσαν να συμμετάσχουν όλοι όσοι επιθυμούσαν εκτός από αυτούς που είχαν διαπράξει φόνο, ιερόσυλοι ή δεν μιλούσαν Ελληνικά. Οι τελετές περιλάμβαναν καθαρμούς μέσω της Ιεράς Οδού και θυσίες χοίρων. Την 5η (στη θάλασσα του Φαλήρου), Βοηδρομιώνα των Μεγάλων Μυστηρίων τα ιερά αντικείμενα επέστεψαν στην Ελευσίνα συνοδευόμενα από πομπή πιστών που είχαν μυηθεί στη λατρεία της Δήμητρας. Οι μύστες παραλάμβαναν από το Ιακχείο το Ιερό του Θεού Ίακχου, πάρεδρου της Δήμητρας, το τοποθετούσαν σε άρμα και έμπαιναν στην Ιερά Οδό με κατεύθυνση προς την Ελευσίνα.
Η πορεία από την Αθήνα προς την Ελευσίνα είχε 19 χιλιόμετρα μήκος. Η διαδρομή περνούσε μέσα από αγρούς και χωράφια και τον Ελαιώνα, ενώ εντυπωσιακά ταφικά μνημεία κοσμούσαν την Ιερά Οδό. Σε κάποια μέρη οι πιστοί έκαναν στάσεις για να ξεκουραστούν ή να τελέσουν ιερουργίες σχετικές με τα Μυστήρια. Τέτοια ορόσημα ήταν ο ναός του Απόλλωνα (Μονή Δαφνίου) το ιερό της Αφροδίτης στο Σκαραμαγκά και οι λίμνες των Ρειτών, όπου σήμερα βρίσκεται η λίμνη Κουμουνδρούρου.
Η πομπή κατέληγε στην αυλή του ελευσινιακού ιερού, όπου την υποδέχονταν ιερείς και αμύητοι. Ολονύχτιοι χοροί γίνονταν στο Καλλίχορο Φρέαρ προς τιμήν της Δήμητρας, ενώ την επόμενη ξεκινούσε στο Τελεστήριο το 2ο στάδιο της μύησης.
Το περιεχόμενο των τελετουργιών παραμένει άγνωστο και πιθανόν να αναπαριστά την αρπαγή της Κόρης ενώ ακούγονταν και μυστικιστικές φράσεις. Κατόπιν τελούνταν το 3ο στάδιο της μύησης, σ' αυτό έπαιρναν μέρος παλιοί μυημένοι (στις 22 Βοηδρoμιώνα). Στις 22 Βοηδρομιώνα τελούνταν μυήσεις προς τιμήν των νεκρών, ενώ στις 23 οι μύστες επέστρεφαν στην Αθήνα γαλήνιοι έχοντας εξασφαλίσει μια ευτυχισμένη μεταθανάτια ζωή. Αυτό γινόταν μέσω της Ιεράς Οδού, δεν γινόταν οργανωμένη πομπή.
Η επικράτηση του Χριστιανισμού στην Ελλάδα σήμανε και την παρακμή και την παύση του Ελευσινιακού ιερού. Το 380 μ.Χ ο Θεοδόσιος Α' εξέδωσε διάταγμα με το οποίο όριζε ως επίσημη θρησκεία την χριστιανική. Απαγόρευε τις θυσίες, θέσπισε τη δήμευση χώρων λατρείας και την αποπομπή των εθνικών ιερέων.
Στην δεκαετία του 390 απαγορεύτηκε η λατρεία των αγαλμάτων και η επίσκεψη σε εθνικούς ναούς.
Τη τελική βολή στο ιερό της Δήμητρας έδωσε η επίθεση των Βησιγότθων του Αλάριχου το 395 που μετέτρεψε τα λατρευτικά κτίσματα σε ερείπια.
Η παρακμή του Ιερού της Δήμητρας επέφερε μείωση της αίγλης της Ιεράς Οδού. Αυτό είναι φανερό στην έλλειψη φροντίδας του οδοστρώματος. Οι εντυπωσιακοί τάφοι που κοσμούσαν τον αρχαίο δρόμο και κατέρρευσαν τα μικρά ιερά της ελευσινιακής πομπής όπως του Απόλλωνα στο Δαφνί, και της Αφροδίτης στην Αφαία ερειπώθηκαν.
Επί Τουρκοκρατίας υπήρχε επιτροπή για τη δίκαιη διανομή νερών του Κηφισσού μέσω αδρευτικών καναλιών
Η περιοχή διατήρησε έως το 19ο αιώνα τον εξοχικό χαρακτήρα της. Μετά ξεκίνησε η βιοτεχνική βιομηχανική παραγωγή στην Ιερά Οδό. Πολλοί περιηγητές του 19ου αναφέρονταν στα αγροκτήματα . της Ιεράς Οδού. Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα οικοδομήθηκαν πολλοί ναοί όπως ο Αγ. Σάββας κοντά στο Ιερό της Δήμητρας και ο Αγ. Γεώργιος κοντά στο ναΐσκο του Κυαμίτου στο Αιγάλεω. Ο Χατζή Αλή Χασεκή έκτισε αγροικία κοντά στον Βοτανικό Κήπο.

η κηπουρική στην πόλη-Σύλλογος <>

IMG_20161113_123643IMG_20161113_123940IMG_20161113_123928IMG_20161113_124350
Ο σύλλογος Φίλοι του Πυριτιδοποιείου σε συνεργασία με τον Δήμο Αιγάλεω πραγματοποίησε εκδήλωση <> με κύριους ομιλητές την κα Ντίνου,την κα Νιάρχου και τον κ.Παπαδόπουλο Π.γεωπόνο.IMG_20161113_123938IMG_20161113_125932IMG_20161113_123005IMG_20161113_124350IMG_20161113_123638
Η αστική γεωργία μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος της ποιότητας της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου συμβάλλοντας στην επανασύνδεση του ανθρώπου με την φύση και την αγροτική παραγωγή.
Η αστική γεωργία μπορεί επίσης να αναβαθμίσει την αισθητική της πόλης ,καθώς η δημιουργία αστικών λαχανόκηπων αξιοποιεί αναξιοποίητες αστικές εκτάσεις και παρέχει μικρές οάσεις πρασίνου και δροσιάς.
Επιπλέον η δημιουργία ,συντήρηση και ανάπτυξη δημοτικών λαχανόκηπων ενισχύουν την κοινωνική αλληλεγγύη καθώς οι άνθρωποι ανταλλάσσουν γνώσεις και απόψεις σχετικά με την δημιουργία αυτών των κήπων.

Έκθεση στο παλαιό ελαιουργείο Ελευσίνας-ΠΥΡΚΑΛ

IMG_20161101_173412IMG_20161101_183724IMG_20161101_190640IMG_20161101_190706IMG_20161101_190756IMG_20161101_183748IMG_20161101_183710IMG_20161101_191321IMG_20161101_190734
IMG_20161101_183717
H Διεύθυνση Β/θμιας Γ’Αθήνας , δια της Υπευθύνου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης , σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευσίνας και τις Δ/σεις Α/θμιας Γ’ Αθήνας και Δυτικής Αττικής και Β/θμιας Δυτ.Αττικής στα πλαίσια της πράξης: «ΚΕΝΤΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΚΠΕ) – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ»», του επιχειρησιακού προγράμματος «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ 2014 -2020» υποέργο 3, άξονας προτεραιότητάς 6, διοργάνωσε επιμορφωτική ημερίδα με θέμα την Παιδαγωγική και Περιβαλλοντική αξιοποίηση ενός μουσείου με θέμα «Άνθρωποι και εργοστάσια-Η βιομηχανική Ελευσίνα» στις 1 Νοεμβρίου 2016.

Οι Εκπαιδευτικοί στόχοι του σεμιναρίου ήταν:

Η γνωριμία και η διαθεματική προσέγγιση της αξιοποίησης των εκθεμάτων ενός μουσείου καθώς και η σημασία της διατήρησής τους μέσα στο χρόνο
Ενημέρωση των εκπαιδευτικών για τους τρόπους με τους οποίους η Μουσειακή Αγωγή μπορεί να στηρίξει τα προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μέσα από εκπαιδευτικές δράσεις που υλοποιούνται στα μουσεία
Εξοικείωση με την έννοια της προστασίας της βιομηχανικής μας κληρονομιάς, ιδιαίτερα στην Ελευσίνα, μια από τις σημαντικότερες βιομηχανικές πόλεις της χώρας μας.
Στις φωτογραφίες πιό πάνω διακρίνουμε πολεμικό υλικό από το εργοστάσιο της Πυρκάλ στην Ελευσίνα.

Άνθρωποι και εργοστάσια

IMG_20161101_173412IMG_20161101_174651 (1)IMG_20161101_180004IMG_20161101_175804
Μιά ενδιαφέρουσα έκθεση στο παλαιό ελαιουργείο Ελευσίνας με θέμα την βιομηχανική ζώνη της Ελευσίνας και την ζωή των εργατών.Διοργανώθηκε από τις υπεύθυνες των περιβαλλοντικών προγραμμάτων Β/θμιας και Π/θμιας Γ Α θήνας σε συνεργασία με το ΚΠΕ Ελευσίνας.

Ευρωπαική εβδομάδα κινητικότητας 16-22 Σεπτεμβρίου 2016

IMG_20160920_135551 (1) IMG_20160920_135635 (1) IMG_20160920_135727 (1) IMG_20160920_141323 IMG_20160920_135628 (2) IMG_20160921_143925 IMG_20160921_143942 IMG_20160922_171030 IMG_20160922_171110Ευρωπαϊκή εβδομάδα κινητικότητας 2016

Ευρωπαϊκή εβδομάδα κινητικότητας 2016

 

Το υπουργείο Περιβάλλοντος και ενέργειας ενθαρρύνει και υποστηρίζει τις δράσεις που θα υλοποιηθούν από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας κινητικότητας 2016 με στόχο την δραστηριοποίηση των τοπικών αρχών,  φορέων και πολιτών για την αναβάθμιση της κοινωνικής, περιβαλλοντικής διάστασης των πόλεων. Σκοπός της δράσης που πραγματοποιούνται από τις 16 έως 22 Σεπτεμβρίου είναι η ενθάρρυνση των τοπικών αρχών στην εισαγωγή τρόπων μεταφοράς και η παρακίνηση των πολιτών στη χρήση ποδηλάτου, μέσων μαζικής μεταφοράς και πεζοπορίας.

Ο ρόλος του ΥΠΕΝ στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας είναι να συντονίσει και να δώσει την πληροφορία στους Δήμους της χώρας.

Για το 2016 έχει επιλεγεί ως μότο το Smart mobility, Strong economy = Έξυπνη κινητικότητα, Ισχυρή οικονομία με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις πόλεις, με την συνύπαρξη των ΜΜΜ, των πεζών, των ποδηλάτων και των σχημάτων. Αυτό θα βοηθήσει τις πόλεις μας να γίνουν πιο ήσυχες, πιο ασφαλείς, πιο καθαρές έτσι εξοικονομούμε χρήματα και βελτιώνουμε την υγεία μας.

 

 

Προτεινόμενες δράσεις

 

  1. Χάραξη και σήμανση ποδηλατοδρόμων (στο άλσος Αιγάλεω).
  2. Δωρεάν γραμμές λεωφορείων σε πάρκα.
  3. Μείωση λωρίδων κυκλοφορίας.
  4. Διοργάνωση αθλητικών αγώνων.
  5. Υλοποίηση πολιτιστικών γεγονότων στους δρόμους και στα πάρκα: Συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικά δρώμενα.
  6. Ειδικές εκπτώσεις σε ποδηλάτες, πεζούς, χρήστες μέσων μεταφοράς.
  7. Κατασκευή θέσεων πάρκιν ποδηλάτων (π.χ. στο Μπαρουτάδικο) στεγασμένων.
  8. Δημιουργία υπηρεσιών ενοικίασης ποδηλάτων.
  9. Ζώνες μειωμένης ταχύτητας αυτοκινήτων γύρω από τα σχολεία.
  10. Ράμπες για αμαξίδια αναπήρων.
  11. Ανάπτυξη συστημάτων για τη μέτρηση της ποιότητας του αέρα στους δημόσιους χώρους.
  12. Διοργάνωση συναυλίας με ταμπλό αφιερωμένα στη χρήση ποδηλάτου ή ΜΜΕ.

Αιγάλεω 17/9/2016

 

 

 

 

Ποδηλασία

 

Η ποδηλασία συνεισφέρει στην εξοικονόμηση χώρου και ενέργειας και δεν δημιουργεί ηχορύπανση ούτε και ατμοσφαιρική ρύπανση. Στηρίζει την υγεία και συμβάλλει στην ευημερία της πόλης.

Για να δοθούν κίνητρα για την προώθηση της ποδηλασίας είναι αναγκαίο:

  1. Να δημιουργηθεί περίπτερο πληροφόρησης για ποδήλατα (π.χ. μέσα στο άλσος στην κεντρική είσοδο).
  2. Να οργανωθεί πρόγευμα για άτομα που πηγαίνουν στην δουλειά με ποδήλατο.
  3. Να οργανωθεί επίδειξη μόδας με ρουχισμό ποδηλασίας.
  4. Να απονεμηθεί σε εταιρείες φιλικές προς το ποδήλατο μια διάκριση ή ένα βραβείο.
  5. Να μεταφερθεί ο χώρος στάθμευσης ποδηλάτων στην είσοδο κτιρίων δημόσιας διοίκησης, εμπορικών κέντρων κ.α.

Οργανώστε μια έκθεση πρωτότυπων αλλά και παλαιών ποδηλάτων.

 

 

 

Α. Οι μαθητές συγκεντρώνουν πληροφορίες

  1. για την ιστορία του ποδηλάτου
  2. την κυκλοφοριακή συμφόρηση
  3. την ατμοσφαιρική ρύπανση
  4. για τις επιπτώσεις των προηγούμενων στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου

Β. Οι μαθητές δημιουργούν έργα από ξυλομπογιές, ξύλο, σίδερο, φελιζόλ, σύρμα.

Γ. Συγκεντρώνουν φωτογραφικό υλικό από εφημερίδες και περιοδικά και βγάζουν φώτο το ποδήλατο τους.

Δ. Γράφουν ποιήματα ή θεατρικό έργο για το ποδήλατο.

Ε. Αναζητούν ποιήματα π.χ. η ποδηλάτισσα του Οδ. Ελύτη.

ΣΤ. Πληροφορίες από τις ιστοσελίδες στο διαδίκτυο των συλλόγων: “Φίλοι του ποδηλάτου” και Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας.

 

Βιβλία: Greenpeace Μεταφορές και περιβάλλον Στ. Ψωμά,

Το ποδήλατο όχημα για ένα μικρό πλανήτη Μάρσια Λόου.