Μήνας: Οκτώβριος 2012

Πετρέλαιο από αέρα και νερό; Ακούγεται απίστευτο, αυτό όμως ανακοίνωσε ότι πέτυχε μια βρετανική εταιρεία με την εύγλωττη επωνυμία Air Fuel Synthesis. Αν η τεχνική που ανέπτυξε όντως λειτουργήσει και σε μεγάλη κλίμακα, δεν υπόσχεται μόνο να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη αλλά και να τον απαλλάξει από τον εφιάλτη του διοξειδίου του άνθρακα.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Independent» η  Air Fuel Synthesis παρουσίασε τα αποτελέσματά της σε συνέδριο του Ιδρύματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Λονδίνου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση από τον περασμένο Αύγουστο έχει συνθέσει πέντε λίτρα πετρελαίου «ενώνοντας» διοξείδιο του άνθρακα με υδρατμούς και σκοπεύει να περάσει σε κλίμακες εμπορικής παραγωγής την επόμενη διετία.

Σε δυο χρόνια στα βενζινάδικα;

Προς το παρόν η διαδικασία βρίσκεται σε πολύ αρχικό στάδιο. Η βρετανική εταιρεία διαθέτει μόνο ένα πολύ μικρό διυλιστήριο το οποίο λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα. Αισιοδοξεί όμως ότι ως το 2014 θα έχει αναπτύξει μεγαλύτερες εγκαταστάσεις οι οποίες θα έχουν ικανότητα παραγωγής ενός τόνου πετρελαίου την ημέρα και  θα λειτουργούν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Το συνθετικό πετρέλαιο της Air Fuel Synthesis, όπως τονίζουν οι υπεύθυνοι, θα είναι έτοιμο προς χρήση στα υπάρχοντα αυτοκίνητα χωρίς να χρειάζονται μετατροπές ενώ μελετάται επίσης η παραγωγή «πράσινου» καυσίμου για αεροσκάφη.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ίσως ότι η «βάση» της θαυματουργής μεθόδου δεν είναι τίποτε το καινούργιο. Η εταιρεία χρησιμοποιεί υπάρχουσες και γνωστές μεθόδους, όπως η ηλεκτρόλυση και η πρόκληση χημικών αντιδράσεων, για να εξαγάγει διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και να το ενώσει με υδρογόνο από υδρατμούς ώστε να παραγάγει συνθετικούς υδρογονάνθρακες.

Συνθετικό αλλά πιο καθαρό

Η ιδέα δεν είναι καινούργια, αρκετές ομάδες ανά τον κόσμο προσπαθούν να την εφαρμόσουν, όμως η Air Fuel Synthesis φαίνεται να είναι η πρώτη που τα κατάφερε.«Πήραμε το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και το υδρογόνο από το νερό και μετατρέψαμε αυτά τα στοιχεία σε πετρέλαιο» δήλωσε ο διευθυντής της, Πίτερ Χάρισον.«Δεν το κάνει κανένας άλλος στη Βρετανία ούτε και στο εξωτερικό, εξ όσων γνωρίζουμε. Το προϊόν μας μοιάζει με πετρέλαιο και μυρίζει σαν πετρέλαιο, είναι όμως πολύ πιο καθαρό από το ορυκτό πετρέλαιο γιατί δεν έχουμε κανένα από τα πρόσθετα και τα βλαβερά συστατικά που περιέχονται σε αυτό».

Αν, όπως και εμείς, βλέπετε το ζήτημα με μια κάποια δυσπιστία, όσοι έχουν δει το συνθετικό πετρέλαιο με τα ίδια τους τα μάτια δεν φαίνονται να έχουν αμφιβολίες.«Ακούγεται πολύ ωραίο για να είναι αληθινό, όμως είναι αληθινό» δήλωσε ο Τιμ Φοξ, επικεφαλής σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος στο Ιδρυμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Λονδίνου, μιλώντας στον «Independent».

«Το κάνουν, έχω πάει εκεί και το έχω δει ο ίδιος» πρόσθεσε. «Η καινοτομία έγκειται στο ότι το πέτυχαν ως διαδικασία. Είναι μια μικρή πιλοτική μονάδα που συλλέγει αέρα και εξάγει από αυτόν το διοξείδιο του άνθρακα με βάση γνωστές και καλά δοκιμασμένες αρχές. Χρησιμοποιούν γνωστά και καλά δοκιμασμένα “συστατικά” αλλά το συναρπαστικό είναι ότι τα συνέθεσαν σωστά και έδειξαν ότι η ιδέα μπορεί να λειτουργήσει».

από http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=480148

Οι οδηγίες για το βράσιμο ενός αυγού, σύμφωνα και με σχεδόν όλα τα βιβλία μαγειρικής, αναφέρουν 3-6 λεπτά για ‘μαλακό’ αυγό, 6-8 λεπτά για μέτριο και 8-10 για σκληρό. Εάν είστε ικανοποιημένοι με αυτό, δεν χρειάζεται να διαβάσετε παρακάτω. Εάν όμως αναρωτηθήκατε ποτέ σχετικά με το μέγεθος του αυγού και εάν αυτό σχετίζεται με την ώρα που χρειάζεται να το βράσουμε, τότε ίσως έχουμε έναν κοινό στόχο.

Από επιστημονικής άποψης, ο χρόνος των 3-8 λεπτών για ένα μαλακό αυγό, δεν είναι και τόσο ακριβής. Υπάρχουν αρκετά ερωτήματα που μένουν αναπάντητα. Το μέγεθος του αυγού; Έχει θερμοκρασία ψυγείου ή μήπως δωματίου; Το βράζουμε σε κρύο νερό, ή σε νερό που ήδη βράζει; Και εάν χρησιμοποιούμε κρύο νερό, πότε ξεκινάμε τη μέτρηση;

Από τη στιγμή που ανάβουμε την εστία ή όταν το νερό ξεκινήσει να βράζει; Τέλος, το μέγεθος του σκεύους, η ποσότητα του νερού και η ένταση της εστίας τι ρόλο παίζουν;

Υπάρχει εξίσωση για το βράσιμο του αυγού;
Φυσικά! Η καλύτερη εξίσωση βρίσκεται στο site του Dr. Charles D. H. Williams, και συγκεκριμένα στη σελίδα που έχει δημιουργήσει για την επιστήμη του βραστού αυγού.
Σύμφωνα με τη φόρμουλα του, χρειαζόμαστε την αρχική θερμοκρασία του αυγού(T egg), τη θερμοκρασία του νερού(T water) και την επιθυμητή θερμοκρασία του κρόκου(T yolk).

Ο χρόνος βρασίματος του αυγού (t) σε λεπτά, με μάζα Μ (σε γραμμάρια) μας δίνεται από την εξίσωση:

Πολλές φορές, στη συμβατική κουζίνα, δεν είναι δυνατό να πάρουμε ακριβείς μετρήσεις των παραπάνω παραμέτρων, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εξίσωση του Peter Barham που βρίσκεται στο βιβλίο του “The Science of Cooking”. Η περιφέρεια του αυγού μπορεί να μετρηθεί σχετικά εύκολα με μια κλωστή και ένα χάρακα. (ένα χρήσιμο flash εργαλείο σχετικά με τη περιφέρεια θα βρείτε εδώ) Ο χρόνος βρασίματος (t) (σε λεπτά) ενός αυγού με περιφέρεια (c) (σε εκατοστά) μας δίνεται από:

Η χρήση της φόρμουλας του Barham γίνεται ακόμη πιο εύκολη με τη χρησιμοποίηση ενός χρήσιμου flash calculator που θα βρείτε εδώ, μια ευγενική προσφορά των παιδιών από το πανεπιστήμιο του Όσλο.

Θερμοκρασίες και αλλαγές.

Άρα βρήκαμε το τέλειο βραστό αυγό;
Όχι ακριβώς. Το πρόβλημα βρίσκεται στο βραστό νερό που χρησιμοποιούμε. Όσο εμείς βράζουμε τον κρόκο, του οποίου και τη θερμοκρασία μπορούμε να ελέγξουμε, δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στο «ασπράδι» του αυγού. Εάν το νερό μας είναι κάπου γύρω στους 100 C, θα βράσει στην ίδια θερμοκρασία και το ασπράδι. Σύμφωνα με το παραπάνω γράφημα μας, αυτό θα μας δώσει ένα «λαστιχένιο» ανεπιθύμητο «ασπράδι». Με άλλα λόγια, θέλουμε έναν κρόκο λίγο πάνω από τους 65 C και ένα «ασπράδι» όχι πάνω από τους 80 C. Η λύση στο πρόβλημα αυτό, βρίσκεται στις τεχνικές sous vide. Στην παρακάτω εικόνα μπορούμε να δούμε το αυγό σε διαφορετικές θερμοκρασίες, όχι βρασμένο σε νερό αλλά sous vide.

Photo: Douglas Baldwin)Για να επιχειρήσετε sous vide στο σπίτι, θα χρειαστείτε τουλάχιστον έναν θερμοστάτη ή ακόμα καλύτερα ειδικό εξοπλισμό. Σε ποστ που θα ακολουθήσουν, θα εξηγήσω τις τεχνικές sous vide και πως μπορείτε να τις δοκιμάσετε. Αξίζει!

http://www.foodzine.gr/home/082480092609.html