Πολλές φορές αποφασίζουμε να αποκαλύψουμε κάποιες πλευρές της δύσκολης καθημερινότητάς μας και στη συνέχεια αποθαρρυνόμαστε και κλεινόμαστε στο μίζερο καβούκι μας με τη δικαιολογία: «και τι θα γίνει, ποιος μας ακούει» Κι όμως, ακόμη κι αν βρισκόμαστε προ ειλημμένων αποφάσεων, προ της τραγικής εικόνας των εξαργυρωμένων επιταγών και των εξωνημένων συνειδήσεων, ακόμη κι αν πρέπει να αντιμετωπίσουμε όσους υπονομεύουν με την πεοκορδοσία ή και την οσφυοκαμψία τους την Ιστορία της Εκπαίδευσης (κάθε περιόδου), ακόμη και τότε κάποιος θα βρεθεί ρομαντικός αλλά και σύννους, εκλεπτυσμένος και οργανωτικός για να σεβαστεί τον μόχθο των προηγουμένων. Γι’ αυτό και φιλοξενείται σήμερα το παράπονο-καταγγελία του συναδέλφου κ. Γιώργου Μπαρμπέρη, που αποτελεί και δική μου καταγγελία και πολλών άλλων για την «επιμελώς απρόσεκτη» συμπεριφορά των ιθυνόντων του υπουργείου μας, που εγώ επιμένω να ονομάζω ΥΠΕΠΘ.
Συνδιάσκεψη για τη διαμόρφωση Εθνικής Πολιτικής για τα Αρχεία και τις Βιβλιοθήκες(!!!)
«Στις 27 και 28 Ιανουαρίου 2011 πραγματοποιήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, στην Αίγλη του Ζαππείου και υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας, Συνδιάσκεψη για τη διαμόρφωση Εθνικής Πολιτικής για τα Αρχεία και τις Βιβλιοθήκες.
Είμαι υπεύθυνος της σχολικής βιβλιοθήκης του 3ου ΓΕΛ Ηλιούπολης από την ίδρυση του θεσμού, εδώ και δέκα χρόνια. Έμαθα για τη Συνδιάσκεψη τυχαία, μια μέρα πριν την πραγματοποίησή της. Καμιά πληροφόρηση από το Υπουργείο. Επικοινώνησα τηλεφωνικώς με το Γραφείο Σχολικών Βιβλιοθηκών, που είναι το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου, και μου δήλωσαν πλήρη άγνοια!
Διαβάζοντας το πρόγραμμα της Συνδιάσκεψης βεβαιώθηκα ότι ζούμε στη χώρα του παραλόγου, για να το εκφράσω κομψά. Μια από τις ενότητες είχε τίτλο: «Βιβλιοθήκες, Σχολείο και εκπαίδευση». Ομιλήτρια, με θέμα: «Η σχολική βιβλιοθήκη κέντρο μάθησης, πληροφόρησης και πληροφοριακής παιδείας», ήταν η κ. Αλεξάνδρα Παπάζογλου διευθύντρια των βιβλιοθηκών του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Κολλέγιο Αθηνών – Κολλέγιο Ψυχικού. Γνωρίζω προσωπικώς την κ. Παπάζογλου και την εκτιμώ. Αλλά, για όνομα του θεού, το Υπουργείο Παιδείας κάνει Συνδιάσκεψη για τη χάραξη Εθνικής Πολιτικής για τις Βιβλιοθήκες και καλεί ως ομιλήτρια την εκπρόσωπο ενός ιδιωτικού σχολείου;
Η λειτουργία των σχολικών βιβλιοθηκών στα δημόσια σχολεία έκλεισε ήδη τα δέκα χρόνια. Υπάρχει μεγάλη συσσωρευμένη εμπειρία, υπάρχει σημαντικό έργο μαζί με σημαντικά βεβαίως προβλήματα, δεν υπάρχει κανείς στο Υπουργείο Παιδείας που να τα γνωρίζει; Δεν υπάρχει κανείς στο Γραφείο Σχολικών Βιβλιοθηκών του Υπουργείου που μπορεί να μιλήσει για το ρόλο των σχολικών βιβλιοθηκών; Δεν υπάρχει κανείς απ’ αυτούς τους έρμους εκπαιδευτικούς που παλεύουν τόσα χρόνια, σε αντίξοες συνθήκες, για την επιτυχία του θεσμού; Εκτός αν είναι μια ομολογία πως ο θεσμός των σχολικών βιβλιοθηκών έχει αποτύχει. Αλλά για σκεφτείτε μια Πολιτεία που διατηρεί επί δέκα χρόνια έναν αποτυχημένο θεσμό! Μάλλον κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει που αδυνατεί να συλλάβει το αφελές μυαλό μου. Τέλος πάντων, αποφάσισα να πάω στην Συνδιάσκεψη ακάλεστος. Θεώρησα ότι θα μπορούσα σε κάποια φάση της συζήτησης να θέσω το θέμα. Γελάστηκα. Στο πρόγραμμα της Συνδιάσκεψης για τη διαμόρφωση Εθνικής Πολιτικής όχι μόνο δεν υπήρχε χρόνος για συζήτηση αλλά δεν επιτρέπονταν καν οι ερωτήσεις! Αναρωτιέμαι, παρεμπιπτόντως, πώς θα γίνει η «διαμόρφωση» της εθνικής πολιτικής! Από τους παράλληλους μονολόγους των ομιλητών; Αν είναι έτσι ήταν ανάγκη να γίνει η Συνδιάσκεψη; Δεν μπορούσε να ζητήσει τις ομιλίες η Υπουργός για να τις μελετήσει; Ας είναι. Σε ένα διάλειμμα έθεσα το θέμα μου στην κατά τα άλλα συμπαθέστατη κ. Κουρή που εκπροσωπούσε το Υπουργείο. Μου είπε πως καθόλου δεν υποτιμούν τις σχολικές βιβλιοθήκες στο δημόσιο σχολείο, αλλά πως αυτή η Συνδιάσκεψη έθετε μόνο τους γενικούς άξονες της Εθνικής Πολιτικής! Δεν με έπεισε. Με διαβεβαίωσε, πάντως, ότι σύντομα το ζήτημα θα μπει σε ηλεκτρονική διαβούλευση. Ευτυχώς, γιατί το είχα έννοια. Τώρα ησύχασα.
Γιώργος Μπαρμπέρης, Εκπαιδευτικός»
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.