[Από τον Θανάση Χαραμή]

Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να δημιουργήσεις λίγη μαγεία είναι απλά να αναδείξεις τα πράγματα που αγαπάς. Η Ρωσίδα μαμά που ζει στη φάρμα με τους δυο της γιους και τα ζώα να πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητα τους, το αντιλήφθηκε νωρίς και δεν μπορούσε παρά να αφιερώνει το πάθος της για τη φωτογραφία στις μεγάλες της αγάπες. Αφόρητα χαριτωμένες, ρομαντικές και θαρρείς βγαλμένες από εικονογράφηση παραμυθιού εικόνες που μοιράστηκε με το Lifo.gr και που είναι πραγματικά πολύ ξεχωριστές. Μας συστήνεται και μας τις αφιερώνει…

Elena Shumilova 

“Γεννήθηκα το 1981. Μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη κοντά στη Μόσχα και από το σχολείο ακόμη είχα αρχίσει να παθιάζομαι με τη μουσική και την τέχνη .

Όταν αποφοίτησα από το σχολείο συνέχισα με το Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής στη Μόσχα όπου σπουδάζοντας παράλληλα σκίτσο και ζωγραφική. Υποθέτω ότι το σκίτσο και τη ζωγραφική όρισαν και ορίζουν την αισθητική μου και στις φωτογραφίες μου. Εργάστηκα αρκετά χρόνια σαν αρχιτέκτονας ώσπου το 2012 απέκτησα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή DSLR και άρχισα να πειραματίζομαι με τη φωτογραφία. Το ίδιο καλοκαίρι την αντικατέστησα με μια Cannon 5dmark2 με φακό 50mm. Δεν υπήρξε μέρα που να μην τραβήξω φωτογραφίες. Τα βράδια καθόμουν και έκανα την επεξεργασία. Σε λίγο καιρό είχα βρει τον τρόπο που ήθελα να προσεγγίζω τη φωτογραφία και το στιλ μου και αγόρασα ένα φακό 135mm o οποίος έγινε και ο αγαπημένος μου.

Τα παιδιά μου και τα ζώα της φάρμας μας είναι όλη μου η ζωή οπότε σε αυτά αφιερώνω σχεδόν όλες μου τις φωτογραφίες. Τα απαθανατίζω μαζί με τα σκυλιά μας, τα κουνέλια μας, τις γάτες και τις πάπιες. Με τους δυο μου γιους περνάμε τη μέρα μας στη φάρμα και έχω πάντα τη μηχανή μαζί μου.

Αγαπώ πολύ και προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι το φυσικό φως, τα φώτα του δρόμου, το φως των κεριών ακόμη και την ομίχλη  τον καπνό, τη βροχή ή το χιόνι… Ό,τι μπορεί να δώσει συναισθηματικό βάθος στις φωτογραφίες μου. Εμπιστεύομαι τη διαίσθηση και την έμπνευση μου να  συνθέσουν τη κάθε φωτογραφική στιγμή. Επιθυμία μου είναι να εκφράσω το συναίσθημα της στιγμής αν και καμιά φορά δεν μπορείς να το περιγράψεις μόνο με εικόνα. Είμαι πολύ χαρούμενη που οι φωτογραφίες μου αρέσουν σε τόσο κόσμο και μπορούν να χαρίσουν λίγες όμορφες εικόνες. Αυτό με κάνει να θέλω να γίνω καλύτερη και να συνεχίσω.”