Η οργάνωση της γαλλικής κοινωνίας κατά τον 18^ο αιώνα:

Κριτήρια ταξικής διαφοροποίησης:

• η καταγωγή
• τα προνόμια.

Τρεις τάξεις:

• ευγενείς (1,5%) είχαν προνόμια και δεν φορολογούνταν
• κλήρος (0,5%)
• τρίτη τάξη (98%) / πλήρωναν το σύνολο των φόρων

Προκάλεσε δυσαρέσκεια και δυσφορία στις τάξεις που δεν είχαν προνόμια.

Η  πρώτη φάση της επανάστασης, Μάιος 1789 – Αύγουστος 1792

Τα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάληψη της Βαστίλης

• Σύγκλιση της συνέλευσης των γενικών τάξεων (Μάιος 1789).
• Απαίτηση της τρίτης τάξης για μεταρρυθμίσεις à Απάντηση του βασιλιά με νέους φόρους.
• Αυτοανακήρυξη της τρίτης τάξης σε Εθνοσυνέλευση.
• Όρκος του σφαιριστηρίου από τους αντιπροσώπους της τρίτης τάξης για τη σύνταξη συντάγματος (20 Ιουνίου 1789).
• Αυτοανακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης σε Συντακτική (Ιούλιος 1789).
• Προσπάθεια διάλυσης της Εθνοσυνέλευσης από τον βασιλιά à εξέγερση των πολιτών και κατάληψη της Βαστίλης (14 Ιουλίου 1789).

Οι ενέργειες της Συντακτικής συνέλευσης:

• Κατάργηση των προνομίων
• Ψήφιση της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη (Αύγουστος 1789).

Τα πολιτικά ρεύματα της Συντακτικής συνέλευσης:

• Δεξιά: δεν επιθυμούσε περαιτέρω μεταβολές του παλαιού καθεστώτος.
• Κέντρο: αποδοχή της μοναρχίας με συμμετοχή ευγενών και μεγαλοαστών.
• Αριστερά: με όραμα ένα πολίτευμα αμερικανικού τύπου.

Φορείς διάδοσης των ιδεών της επανάστασης:

• Οι λέσχες (Ιακωβίνοι, Κορδελιέροι), που κινητοποιούσαν πολλούς πολίτες.
• Οι εφημερίδες, που πολλαπλασιάστηκαν και διέδιδαν τις πολιτικές απόψεις.

Βασικά σημεία του πρώτου συντάγματος της Γαλλίας (1791), που εγκαθίδρυσε το πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας:

• Το έθνος αναδεικνύεται κυρίαρχο.
• Η Νομοθετική Συνέλευση (Βουλή) ορίστηκε ως νομοθετικό σώμα.
• Ο βασιλιάς θα ασκούσε την εκτελεστική εξουσία μαζί με έξι υπουργούς.
• Η δικαστική εξουσία κηρύχθηκε ανεξάρτητη.
• Δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο όσοι κατείχαν περιουσία και πλήρωναν φόρους.

Περαιτέρω ενέργειες της Συντακτικής συνέλευσης:

• Εθνικοποίηση της περιουσίας του κλήρου à έκδοση χαρτονομίσματος.
• Μεταβολή των κληρικών σε κρατικούς λειτουργούς.
• Κατάργηση των συντεχνιών.

Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έγιναν δεκτές από το βασιλιά ούτε από την εκκλησία.

Οι ενέργειες της Νομοθετικής συνέλευσης (1791) και των Γιρονδίνων:

• Κήρυξη πολέμου εναντίον της Αυστρίας και της Πρωσίας à πρώτες αποτυχίες à κατάληψη των ανακτόρων του Κεραμεικού από το λαό (Αύγουστος 1792).
• Παύση του βασιλιά και ανάθεση της εξουσίας σε συμβούλιο υπό τον Δαντόν.
• Αναγνώριση του δικαιώματος της καθολικής ψηφοφορίας.
• Δήμευση των περιουσιών των αριστοκρατών, που διέφυγαν στο εξωτερικό.
• Διαχωρισμός την εκκλησία από το κράτος.
• Κήρυξη της πατρίδας σε κίνδυνο.
• Νίκη των Γάλλων στο Βαλμί και διάσωση της επανάστασης.

Η δεύτερη φάση της γαλλικής επανάστασης (Σεπτέμβριος 1792 – Ιούλιος 1794)

Οι ενέργειες της Συμβατικής συνέλευσης:

• Κατάργηση της μοναρχίας.
• Εγκαθίδρυση του πολιτεύματος της αβασίλευτης δημοκρατίας.
• Υιοθέτηση νέου ημερολογίου.
• Καταδίκη του βασιλιά σε θάνατο.
• Συνέχιση του πολέμου.

Προβλήματα που αντιμετωπίζει η Συμβατική (τέλη 1792 – αρχές 1793):

• Η συσπείρωση πολλών χωρών εναντίον της Γαλλίας Ανατροπή των
• Η εκδήλωση αντεπαναστατικών εξεγέρσεων στο εσωτερικό Γιρονδίνων από
• Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης τους Ορεινούς

Οι ενέργειες της επαναστατικής κυβέρνησης των Ορεινών με ηγέτη το Ροβεσπιέρο:

• Έγκριση του συντάγματος του έτους 1.
• Αναδιοργάνωση του στρατού για την αντιμετώπιση των αντεπαναστατικών κινήσεων.
• Εκτελέσεις υπόπτων για αντεπαναστατική δράση (περίοδος της Τρομοκρατίας).
• Κατάργηση της χριστιανικής θρησκείας και θέσπιση της λατρείας του Ανώτατου Όντος.
• Υιοθέτηση νέων ονομάτων για τους μήνες.

Η συμβατική αποφάσισε να εκτελέσει το Ροβεσπιέρο μαζί με 20 συνεργάτες του.