«Υδάτινη αρπαγή»
Το πλοίο ξεκίνησε, αν και ο καιρός ήταν πολύ κακός. Από την πρώτη στιγμή άρχισα να φοβάμαι. Κοιτούσα γύρω μου αναστατωμένος. Είχα κάνει πολλά ταξίδια, μα σε κανένα δεν είχα συναντήσει τόσο μεγάλη κακοκαιρία. Ακόμα και τότε που διασχίζαμε στοιβαγμένοι μέσα στη σαθρή βάρκα το Αιγαίο, με προορισμό το άγνωστο, έχοντας ζώσει τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο με πορτοκαλί σωσίβια -ακόμα και τότε δεν είχα νιώσει τέτοιο σφίξιμο στην καρδιά μου… Δε θα τους το ’λεγα… Όσο κι αν φοβόμουν, ποτέ δε θα τους έκανα να ανησυχήσουν… Όχι, δε θα έλεγα λέξη, μέχρι να έκανε ο καπετάνιος κάποια ανακοίνωση. Συνεχίστε να διαβάζετε ›