Συνέντευξη τύπου παραχώρησαν τη Δευτέρα 11-4-2001 ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδίτσας, η ΕΛΜΕ Καρδίτσας και ο Ενιαίος Σύλλογος Διδασκόντων Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας.
Αναλυτικά:
Η κ. Σφήκα είπε πως η σημερινή συνέντευξη τύπου του συλλόγου μας, του συλλόγου διδασκόντων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και της ΕΛΜΕ Καρδίτσας, γίνεται στα πλαίσια της κοινής αγωνιστικής δράσης που αποφασίσαμε, γιατί πιστεύουμε ότι σήμερα από την πολιτική της κυβέρνησης της Ε.Ε. και της Τρόικα, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο κινδυνεύει και έχουμε χρέος να την προασπίσουμε. Στόχος μας να συστήσουμε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο.
Η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και δεχόμαστε επίθεση στα εργασιακά, οικονομικά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα.
Έχουμε δραματική μείωση των δαπανών για την Παιδεία (μόλις στο 2,75% του ΑΕΠ) με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι ανάγκες των σχολείων.
Έχουμε υποστεί οικονομική και επιστημονική υποβάθμιση με μείωση μισθών, ακρίβεια, κατάργηση Μετεκπαίδευσης, μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών και έπεται και νέα μείωση μισθού αλλά και σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας.
Δεν έχουμε τις παροχές υγείας που πρέπει και ζητάμε το αυτονόητο, την εξασφάλιση της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που δικαιούμαστε με χρηματοδότηση του ΟΠΑΔ
Έχουμε στο νομό μας την αρνητική πρωτιά στις συγχωνεύσεις καταργήσεις σχολείων που έγιναν καθαρά για εξοικονόμηση χρημάτων και εκπαιδευτικών, χωρίς παιδαγωγικά κριτήρια, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας των γονιών και των εκπαιδευτικών, δημιουργώντας εκπαιδευτικά (χαμένες οργανικές όχι αποσπάσεις) και κοινωνικά προβλήματα.
Η απάντηση σε όλα αυτά τα μέτρα της Κυβέρνησης που στοχοποιούν και απαξιώνουν τον εκπαιδευτικό και που υποβαθμίζουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, θα είναι δυναμική.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας όλοι μαζί για ν’ ανατρέψουμε την αντιεκπαιδευτική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να την προασπίσουμε
Ο κ. Τ. Πολίτης είπε πως το σχολείο, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο, οφείλει εφ’ ενός μεν να παρέχει γνώσεις και δεξιότητες στους μαθητές και στις μαθήτριες, αφ’ ετέρου δε να φροντίζει να υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να διαμορφώνονται ελεύθερα σκεπτόμενοι και υπεύθυνοι πολίτες της κοινωνίας του αύριο. Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική πρόοδος, αλλά και η θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, είναι άμεσα συνδυασμένες με το ανθρώπινο δυναμικό της και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
«Η μεγαλύτερη επένδυση για τον τόπο είναι η Παιδεία» είναι μια φράση που έχει ακουστεί πολλές φορές από τα χείλη του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Για την μεγαλύτερη όμως αυτή επένδυση, η πολιτεία διαθέτει τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερα χρήματα, φτάνοντας σήμερα στο σημείο, αν ψηφιστούν στη Βουλή οι προτεινόμενες από το Υπουργείο Παιδείας αλλαγές, να αποτελέσουν τα δίδακτρα και στις προπτυχιακές σπουδές μονόδρομο για την επιβίωση πολλών πανεπιστημιακών Τμημάτων. «Είμαστε περήφανοι γιατί εμείς κάναμε σχολειό σε κάθε χωριό» έλεγε πριν από δυόμιση χρόνια στην ομιλία της στην 77η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, η Υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου. Σήμερα, το Υπουργείο Παιδείας καταργεί δεκάδες σχολειά σε πόλεις και χωριά, ωθεί στην σχολική διαρροή χιλιάδες μαθητές -κυρίως στην επαρχία-, συντελώντας στην ακόμα μεγαλύτερη ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου, ενώ ταυτόχρονα η Υπουργός συνεχίζει προκλητικά να δηλώνει κατ’ εξακολούθηση «πρώτα ο μαθητής».
Σήμερα, όλες οι βαθμίδες της Δημόσιας Εκπαίδευσης, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο, αντιμετωπίζουν παρόμοια, εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα. Προβλήματα που προέρχονται από την επί χρόνια εφαρμογή μιας συγκεκριμένης πολιτικής: αυτής της πολιτικής που παύει πλέον να θεωρεί ότι πλατιά και γενική παιδεία χρειάζεται για όλους τους νέους και που αρκείται στην απόκτηση επιφανειακών δεξιοτήτων, αυτής της πολιτικής που θέλει να δημιουργήσει νέες γενιές υπάκουων πολιτών χωρίς κριτική σκέψη, αυτής της πολιτικής που θέλει να μετατρέψει όλα τα κοινωνικά αγαθά –με πρώτα την παιδεία και την υγεία- σε εμπορεύματα που θα μπορούν να τα αγοράζουν μόνο οι έχοντες και κατέχοντες. Για να πετύχει αυτή η πολιτική, αναδεικνύονται και χρησιμοποιούνται κάποιες λίγες υπαρκτές περιπτώσεις ανεπαρκών ή ασυνείδητων εκπαιδευτικών λειτουργών για να δυσφημιστεί στην κοινή γνώμη το σύνολό τους. Παράλληλα η ίδια η πολιτεία, με την διαρκή και σκόπιμη υποχρηματοδότηση, δημιουργεί όλο και σοβαρότερα προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων. Προσπαθεί συνειδητά και μεθοδικά να απαξιώσει συνολικά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, το διδακτικό έργο και τους εκπαιδευτικούς, να πείσει την κοινή γνώμη ότι ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα είναι σάπιο, ότι όλοι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι τεμπέληδες και ανίκανοι, ότι αποτελούν συντεχνία και ότι επομένως ότι «πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα».
Ναι πράγματι, υπάρχουν καθηγητές που πρωτίστως υπηρετούν την παραπαιδεία παρά την δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, υπάρχουν πανεπιστημιακοί που δεν τιμούν το λειτούργημά τους, που δεν ανταποκρίνονται στις εκπαιδευτικές υποχρεώσεις προς τους φοιτητές τους, που δεν προτάσσουν το δημόσιο, αλλά το ατομικό τους, συμφέρον. Τέτοιες αντιλήψεις, στάσεις και πρακτικές δεν υπάρχουν όμως σήμερα μόνο ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς, αλλά σε όλες τις επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες, και προφανώς, δεν είναι δυνατόν οι μικρές αυτές μειονότητες να διαμορφώνουν την συνολική εικόνα για το εκπαιδευτικό έργο όλων μας. Οι συντριπτικά περισσότεροι από εμάς υπηρετούμε πιστά το λειτούργημά μας, σεβόμαστε τους φοιτητές μας, τους μαθητές και τους γονείς τους, είμαστε αφοσιωμένοι στο εκπαιδευτικό και στο διαπαιδαγωγικό μας έργο.
Ναι πράγματι, πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα στα σημερινά σχολεία και πανεπιστήμια της χώρας μας, δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την υπάρχουσα κατάσταση και δεν επιθυμούμε την διαιώνισή της. Όχι όμως προς την κατεύθυνση που το επιχειρεί η κυβέρνηση, όχι όμως με οικονομικά κίνητρα, όχι μέσω της υποχρηματοδότησης της παιδείας. Η καλύτερη εκπαίδευση προϋποθέτει πολιτική βούληση και παιδαγωγικά κριτήρια. Προϋποθέτει απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και μισθούς για τους εκπαιδευτικούς. Τα αποτελέσματα της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής, τα αποτελέσματα του φτηνού και υποβαθμισμένου δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου, άρχισαν ήδη να φαίνονται: πολύ χαμηλό επίπεδο σπουδών για τους μαθητές και τους φοιτητές, πολύ υψηλό κόστος για τις οικογένειές τους.
Εμείς θεωρούμε την Παιδεία αποκλειστικά ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό και για την προάσπισή της, από την επίθεση που δέχεται σήμερα, έχουμε αποφασίσει την δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου στην περιοχή μας. Δεν το κάνουμε για να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας (εξ άλλου αυτά ήδη από καιρό έχουν θιχτεί). Το κάνουμε γιατί αν οι προαναγγελθείσες νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης υλοποιηθούν, τα συντρίμμια της Δημόσιας Εκπαίδευσης δεν θα αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο επανόρθωσης. Το κάνουμε γιατί έτσι μας καλεί να κάνουμε η συνείδησή μας και η αξιοπρέπειά μας, γιατί νοιώθουμε ότι το οφείλουμε απέναντι στους μαθητές μας, στους φοιτητές μας, στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας, απέναντι σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Το κάνουμε γιατί η μόνη επιλογή μας είναι ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, δημιουργικό και κριτικό δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο που θα μορφώνει στέρεα και πλατιά και που θα διαπαιδαγωγεί ανοικτά και ελεύθερα.
Η Παιδεία δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο εμάς, τους εκπαιδευτικούς. Είναι ένα τεράστιας σημασίας κοινωνικό ζήτημα που αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Σε αυτήν την προσπάθειά μας είμαστε βέβαιοι ότι θα έχουμε μαζί μας τους μαθητές μας, τους φοιτητές μας και τους γονείς τους. Περιμένουμε όμως να μας στηρίξει και ολόκληρη η κοινωνία. Και είμαστε βέβαιοι ότι θα την έχουμε δίπλα μας. Γιατί η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η πιο σκληρή αντιλαϊκή επίθεση από την μεταπολίτευση και μετά, την ώρα που εφαρμόζεται η πιο αντικοινωνική πολιτική η οποία αμφισβητεί και υπονομεύει δημόσια και κοινωνικά αγαθά κατακτημένα με αγώνες και θυσίες, η κρίσιμη μάχη που πρέπει η ίδια η κοινωνία να δώσει, είναι αυτή της προάσπισης της Δημόσιας Παιδείας. Γιατί χωρίς Παιδεία, αύριο δεν θα μπορεί να υπάρξει ούτε η ίδια η κοινωνία. Και αυτή η μάχη, μαζικά και αποφασιστικά, μπορεί και πρέπει να κερδηθεί!
Η συνέντευξη έγινε στα πλαίσια της κοινής αγωνιστικής δράσης που αποφάσισαν, γιατί όπως αναφέρουν πιστεύουν ότι σήμερα από την πολιτική της κυβέρνησης της Ε.Ε. και της Τρόικα, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο κινδυνεύει. Μεταξύ άλλων ανέφεραν τα εξής: “Στόχος μας είναι να συστήσουμε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο. Η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και δεχόμαστε επίθεση στα εργασιακά, οικονομικά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα. Έχουμε δραματική μείωση των δαπανών για την Παιδεία (μόλις στο 2,75% του ΑΕΠ) με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι ανάγκες των σχολείων. Έχουμε υποστεί οικονομική και επιστημονική υποβάθμιση με μείωση μισθών, ακρίβεια, κατάργηση Μετεκπαίδευσης, μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών και έπεται και νέα μείωση μισθού αλλά και σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας. Δεν έχουμε τις παροχές υγείας που πρέπει και ζητάμε το αυτονόητο, την εξασφάλιση της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που δικαιούμαστε με χρηματοδότηση του ΟΠΑΔ. Έχουμε στο νομό μας την αρνητική πρωτιά στις συγχωνεύσεις καταργήσεις σχολείων που έγιναν καθαρά για εξοικονόμηση χρημάτων και εκπαιδευτικών, χωρίς παιδαγωγικά κριτήρια, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας των γονιών και των εκπαιδευτικών, δημιουργώντας εκπαιδευτικά (χαμένες οργανικές όχι αποσπάσεις) και κοινωνικά προβλήματα.
Η απάντηση σε όλα αυτά τα μέτρα της Κυβέρνησης που στοχοποιούν και απαξιώνουν τον εκπαιδευτικό και που υποβαθμίζουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, θα είναι δυναμική. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας όλοι μαζί για ν’ ανατρέψουμε την αντιεκπαιδευτική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να την προασπίσουμε
