Έτσι έπαιζαν τα παιδιά στα Μέγαρα πριν 70 χρόνια.

Πρωτελιά: Είναι ένα παιχνίδι για αγόρια και παίζεται έτσι: Μπαίνει κάποιος κάτω και οι άλλοι πηδούν από πάνω του λέγοντας π.χ. «Πρωτελιά», «Δευτέρα», «Τρίτη τσαι όποιος τζίξει πέτει» (όποιος τζίξει μπαίνει κάτω).

Το Σχοινάκι
Είναι κοριτσίστικο παιχνίδι. Δυο κορίτσια γυρνούν το σχοινάκι και τα άλλα πηδούν μέσα σ’ αυτό. Το παιδί που θα μπλεχτεί στο σχοινάκι βγαίνει από το παιχνίδι.

Οι λακκουβίτσες
Μια σειρά λακκουβίτσες, τόσες όσοι παίζουν στο παιχνίδι, και από ένα σημείο, τον μπίζντακα, ρίχνουν το τόπι, και σε όποια λακκουβίτσα μπει, το παίρνει αυτός που έχει τη λακκουβίτσα και το πετάει να χτυπήσει κάποιον που παίζει. Αν δεν τον χτυπήσει, τότε του ρίχνουνε μια «ψείρα» (ένα λιθαράκι). Αν τον χτυπήσει, τότε την «ψείρα» την παίρνει αυτός. Όποιος μαζέψει τις πιο πολλές «ψείρες», τον βάζουν στην άκρη, και σαν τιμωρία τον χτυπούν στα πισινά, τόσες φορές όσες «ψείρες» έχει μαζέψει. Κι αρχίζουν πάλι από την αρχή.

Παίξιμο καρύδια ή μύγδαλα
Το παιχνίδι αυτό παίζεται συνήθως από κορίτσια. Έκαναν ένα σούτσι κάτω στο χώμα και έβαζαν στη σειρά μύγδαλα ή καρύδια, και με τις αμπάδες τα σημάδευαν από μία απόσταση, από μια γραμμή. Έριχνε κάθε μια με τη σειρά την αμπάδα της κι όποια έβγαζε έξω από το σούτσι τα έπαιρνε. Όταν παίρνανε όλα τα αμύγδαλα από το σούτσι, βάζανε άλλα και συνεχιζόταν το παιχνίδι με τον  ίδιο τρόπο.

Κουμουλίτσα
Το παιχνίδι παίζεται έτσι: Κάνουν δυο ίσιες στον αριθμό ομάδες. Παίρνουν ένα βύσσαλο, το φτύνουν από τη μια μεριά για να γίνει πιο σκούρο και το στρίβουν για να δουν ποιος θα μπει κάτω. Οι νικητές καβαλικεύουν τους νικημένους. Κι εδώ έχουν έναν αρχηγό. Ο πάνω αρχηγός κλείνει τα μάτια του κάτω αρχηγού και κάνει νόημα σε ένα δικό του να δείξει 1 ως 5 δάχτυλα λέγοντας: «Σάκα Μαρία, πόσα είναι τούτα;» Κι άμα τα βρει ο κάτω αρχηγός, μπαίνουν κάτω οι άλλοι. Εδώ η κάτω ομάδα πιάνεται από τους ώμους και μαζεύονται ενωμένοι γύρω – γύρω (στρογγυλά).

Ο φίτζος
«Πάει ο φίτζος για νερό, πάω κι εγώ κοντά να πιω!» Συνήθως παιζόταν με δύο άτομα. Ο καθένας είχε μια αμπάδα πέτρινη και κάτω ο φίτζος, που ήταν ένα στρογγυλό λιθάρι σαν αυγό. Τον χτυπούσαν με την αμπάδα και όσο μακριά πήγαινε ο φίτζος, έμπαινε καλικούρια αυτός που τον χτύπησε από κει που ήταν μέχρι εκεί που πήγαινε ο φίτζος.

Κατέβα στραβοσάγωνο τσαι βάρε την καμπάνα
Το παιχνίδι «κατέβα στραβοσάγωνο» παίζεται έτσι: Δυο ισάριθμες ομάδες με έναν αρχηγό η κάθε ομάδα (η «μάνα», όπως τον λένε). Για το ποια ομάδα θα μπει κάτω, παίρνουν ένα κομμάτι βύσσαλο (κεραμίδι), το φτύνουν από τη μια μεριά και το στρίβουν. Οι χαμένοι κάνουν έναν κύκλο και οι νικητές καβαλικεύουν πάνω τους. Στη μέση του κύκλου βάζουν δυο λιθάρια, ένα μικρό κι ένα μεγάλο. Η πάνω «μάνα» (αρχηγός) κλείνει τα μάτια της κάτω «μάνας» και λέει: «Κατέεεβα στραβοσάγωνο τσαι βάρε την καμπάνα», κάμοντας νόημα σε κάποιον δικό του να κατεβεί σιγά – σιγά  και να χτυπήσει τα δυο λιθάρια, κι άμα η κάτω «μάνα» βρει ποιος τα χτύπησε, τότε αλλάζουν και μπαίνουν οι πάνω κάτω και οι κάτω πάνω.

Το τόπι μια
Δύο ισάριθμες ομάδες το στρίβουν ποιος θα μπει κάτω. Βάζουν μια πλακούτα για μπίζντακα, κι από κει πετούν το τόπι ψηλά και με την παλάμη το χτυπούν να πάει όσο μπορεί πιο μακριά. Αν το πιάσουν στον αέρα, τότε εκείνος που το ’ριξε βγαίνει στην άκρη, αν όμως δεν το πιάσουν, τότε το ρίχνουν στον μπίζντακα. Αν χτυπήσουν τον μπίζντακα, πάλι βγαίνει έξω από το παιχνίδι. Τότε παίρνει άλλος το τόπι και συνεχίζεται μέχρι να τελειώσει όλη η ομάδα, οπότε μπαίνουν κάτω οι άλλοι και γίνεται πάλι το ίδιο. Το τόπι-μία είναι συνήθως παιχνίδι για θηλυκά.

Αμπάριζα
Παίζεται με δύο ισάριθμες ομάδες παιδιών. Κάθονται η μία απέναντι στην άλλη τσαι πατούν ο καθένας σε ένα λιθάρι, τη λεγόμενη αμπάριζα. Ο αρχηγός δείχνει ποιος θα βγει. Όποιος βγει δεύτερος από την άλλη ομάδα, κυνηγάει τον πρώτο για να τον πιάσει, μετά γυρίζει πίσω στην αμπάριζά του, οπότε βγαίνει ένας άλλος, και συνεχίζει το παιχνίδι έτσι.

Τα τσούκαλα
Όσα παιδία παίζανε, τόσα τσούκαλα είχε μέσα στο σούτσι. Τα έβαζαν το ένα πάνω στ’ άλλο. Για το ποιος θα έμπαινε κάτω, έριχναν τις αμπάδες στον μπίζντακα και ο τελευταίος από τον μπίζντακα έμπαινε κάτω. Για να κυνηγήσει και να πιάσει κάποιον έπρεπε όλα τα τσούκαλα να είναι το ένα πάνω στ’ άλλο.

Μακριά γαϊδούρα

Ο παραμυθάς
Έλεγε παραμύθια και ιστορίες για νεράιδες και φαντάσματα.

Του Αϊ-Γιαννιού
Το βράδυ του Αϊ-Γιαννιού ανάβουν φωτιές στα σταυροδρόμια και οι νέοι πηδούν πάνω από αυτές.

Σημείωση: Τα σκίτσα είναι από το βιβλίο του Θωμά Μώλου: “ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ”