ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ BLOG

Αποσπάσματα από άρθρο τού Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη, Ορθ. Τύπος 7 Αυγ. 2009 

Ἡ νεοσύστατη πολιτική Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», πού ἱδρύθηκε ἀποκλειστικά ἀπό πιστούς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας μας, μετά ἀπό εὐρύτατο θεολογικό διάλογο, μέ θέμα «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ» καί τό Πνευματικό Συμπόσιο στό Στάδιο «Εἰρήνης & Φιλίας», ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς.Τήν Παράταξη αὐτή (ἡ ὁποία, σημειωτέον, ἐκτός τοῦ ὅτι πρεσβεύει τήν ταύτιση τῆς πολιτικῆς μέ τήν πνευματική ζωή, θέτει σάν ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν ἐγγραφή κάποιου καί ὡς ἁπλοῦ μέλους της, τήν ἐκ μέρους του γραπτή ἀποκήρυξη τῆς Μασωνίας καί κάθε μορφῆς ἀποκρυφισμοῦ) στήριξαν καί στηρίζουν ἀρκετοί πνευματικοί Πατέρες, οἱ ὁποῖοι καί ἔδωσαν εὐλογία σέ πνευματικά τους παιδιά νά θέσουν ὑποψηφιότητα μέ τούς συνδυασμούς της. 
Στίς τάξεις της ἀνήκει διεθνής οἰκονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου τῆς Ἀμερικῆς, ἐπιστήμονες ὅλων τῶν εἰδικοτήτων καί κυρίως ζωντανά μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὅλοι, μέ Πνευματικό καί μέ πνευματική ζωή. Αὐτοί πού συμμετέχουν στήν «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» δέν ἔκλεισαν σέ κανένα τήν πόρτα. Ἀντιθέτως κάλεσαν καί καλοῦν συνεχῶς καί κάνουν ἀλλεπάλληλες ἐκκλήσεις σέ Πνευματικούς νά προτρέψουν πνευματικά τους παιδιά, ὥστε νά γιγαντώση τό Κίνημα αὐτό, πού ἐπιδίωξή του εἶναι νά ξαναγίνη ἡ Πατρίδα μας τόπος ἅγιος καί ἔθνος ἅγιον, ὅπως ἦταν. Δέν διστάζουν, μάλιστα, νά προσφέρουν καί τήν Προεδρία, ἂν παρουσιασθῆ κάποιος μέ μεγαλύτερες ἱκανότητες καί ἡγετικά προσόντα, ἀρκεῖ νά ἐνστερνισθῆ πλήρως τήν θεωρητική βάση τῆς Παρατάξεως καί ἰδίως τό θεολογικό της ὑπόβαθρο, πού πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νά μείνη ἀναλλοίωτο. 

Ἡ ἱστορία ἔχει ἐπιβεβαιώσει ὅτι οἱ χριστιανοί ἄρχοντες εἶναι ἐκεῖνοι, πού συνετέλεσαν ἀποφασιστικά στήν κατά Θεόν διόρθωση τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων, γιατί οἱ πιστοί ἄρχοντες ἐνίσχυσαν πάντοτε τούς εὐσεβεῖς καί ἁγίους Ἐπισκόπους, ἀπό τούς ὁποίους καί ἐξαρτᾶται, ἐν πολλοῖς, ἡ πνευματική κατάσταση τῆς Ἐκκλησίας. Τότε οἱ εὐσεβεῖς ἄρχοντες ἦσαν προσδοκώμενοι, τώρα ἔχουμε τή δυνατότητα νά τούς ἐκλέγουμε. Παρά ταῦτα, συμπεριφερόμαστε σάν τά βόδια, πού δέν ξέρουν τή δύναμή τους καί γιʼ αὐτό ἀφήνουν νά τά ζέψουν! Κοιμόμαστε ὄρθιοι καί τρέχουμε πίσω ἀπό τά γεγονότα, ὅταν θεωροῦμε πώς, σάν χριστιανοί, εἴμαστε  ὑποχρεωμένοι νά ζοῦμε γιά πάντα σέ καθεστώς Διοκλητιανοῦ, τό ὁποῖο, μάλιστα, τό ὑπερασπιζόμαστε καί θεολογικά, μπάς καί μᾶς λείψη, ἰσχυριζόμενοι ὅτι ὁ Χριστός εἶπε τό «ἀπόδοτε οὖν τά τοῦ Καίσαρος Καίσαρι, καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» γιά νά ἀπαγορεύση, τάχα, στούς χριστιανούς νά κυβερνήσουν χριστιανικά τόν τόπο τους!Ἀλήθεια, θά ἐκλέγαμε ποτέ ἐμεῖς οἱ χριστιανοί τόν ἅγιο Κωνσταντῖνο σέ περίοδο Κοινοβουλευτικῆς Δημοκρατίας; Προσωπικά δέν τό πιστεύω, ἀφοῦ οἱ μέν «βρώμικα» θρησκευόμενοι ἐκλέγουν ἀνά τούς αἰῶνες πάντα τόν Βαραββᾶ, οἱ δέ εὐσεβεῖς πιστεύουν ὅτι ἡ χριστιανοσύνη ἀπαιτεῖ νά εἴμαστε «μιά ζωή» ἀρχόμενοι καί ποτέ ἄρχοντες, μέσα στήν Ὀρθόδοξη πατρίδα μας! Τό πιστέψαμε αὐτό βαθειά, γιʼ αὐτό καταντήσαμε νά ζητιανεύουμε συνεχῶς τά αὐτονόητα πνευματικά μας δικαιώματα ἀπό τούς ἀμοραλιστές καί ἐντολοδόχους τοῦ ἐξωτερικοῦ, πού μᾶς κυβερνοῦν μετά τόν Καποδίστρια, καταντήσαμε δέ καί παράφρονες ἀφοῦ, ἀπό τή μιά μεριά, πιστεύουμε καί διαδίδουμε γενιές τώρα πώς εἶναι ἁμαρτία νά πολιτεύονται καί νά δημιουργήσουν πολιτική Παράταξη τά γνήσια παιδιά τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη, κιόλας, μέρα τῶν ἐκλογῶν, ξεσπαθώνουμε ἐναντίον τῶν κυβερνώντων (πού συνειδητά καί μέ φανατισμό ὀπαδῶν ἐκλέξαμε) ἐπειδή τάχα νομοθετοῦν καί πολιτεύονται ἀντι-χριστιανικά, λές καί ὑπῆρχε ἡ παραμικρή ἀμφιβολία ὅτι αὐτό θά συνέβαινε, ἐκτός καί ἄν, μέ τήν ἀφέλεια πού μᾶς διακρίνει, στηρίζαμε τίς ἐλπίδες μας στούς ὑποτιθεμένους «χριστιανούς» βουλευτές τῶν Κομμάτων ἐξουσίας, πού χρησιμοποιοῦνται ψηφοθηρικά μόνο γιά τίς ἐκλογές καί ἐν συνεχείᾳ φιμώνονται καί παροπλίζονται στό Καφενεῖο τῆς Βουλῆς μέχρι τήν ἑπόμενη τετραετία! 

Διαβάζω μέ μεγάλη προσοχή τούς προβληματισμούς τῶν χριστιανῶν σχετικά με τά ἔσχατα τοῦ κόσμου καί τήν βιαία εἰσβολή τῆς «Νέας ἐποχῆς» —μὲ κωδικούς ἢ χωρίς κωδικούς— σέ ὅλες τίς πτυχές τῆς  καθημερινῆς μας ζωῆς. Καί συμπάσχω καί ἀγανακτῶ μέ τίς συνεχεῖς προκλήσεις τῆς ἀμοραλιστικῆς Πολιτείας τῆς Πατρίδος μας ἐναντίον τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν (ὅπως στίς μέρες μας μέ τόν Α.Μ.Κ.Α), ἀλλά, ταὐτόχρονα, ἀπογοητεύομαι ἀπό τό εἶδος τῆς ἀντιδράσεώς μας καί ἀπό τήν τακτική πού, ὡς χριστιανοί, ἀκολουθοῦμε.Ἀπογοητεύομαι, γιατί μετά λύπης μου διαπιστώνω ὅτι ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες (περίπου 200 χρόνια) ἐμεῖς οἱ χριστιανοί τρέχουμε πίσω ἀπό τά γεγονότα, ἀντί νά εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ρυθμιστές τῶν καταστάσεων τίς ὁποῖες, ἐκ τῶν ὑστέρων —καί κατά κανόνα ἀναποτελεσματικά— προσπαθοῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε. Τρέχουμε πίσω ἀπό τά γεγονότα, ὅταν δέν ἔχουμε ἀντιληφθεῖ ὅτι εἶναι ματαιότητα νά  ζητοῦμε συνεχῶς ἀπό τήν ἱερά Σύνοδο νά ἀντιμετωπίση προβλήματα πού δημιουργεῖ ἡ Πολιτεία, καθʼ ὃν χρόνον αὐτήν τήν Πολιτεία ἐμεῖς τήν ἔχουμε μέ τήν ψῆφο μας ἐκλέξει, καί αὐτή ἡ Πολιτεία μέ τή σειρά της σπρώχνει πρός ἐκλογήν —γιά νά μή ποῦμε ὅτι ἐκλέγει— πρόσωπα ἀκατάλληλα νά ἀρθρώσουν λόγο ἀληθείας, παρρησίας καί δυνάμεως Θεοῦ. Τρέχουμε πίσω ἀπό τά γεγονότα, ὅταν δέν ἔχουμε συνειδητοποιήσει ὅτι τούς ἄρχοντες τούς ψηφίζουμε, ἐνῶ τούς ἀρχιερεῖς δέν τούς ψηφίζουμε καί, συνεπῶς, δέν μποροῦμε νά ἀλλάξουμε καί πολλά πράγματα σʼ αὐτόν τόν τόσο σπουδαῖο τομέα. Γιʼ αὐτό, πρέπει νά στρέψουμε  τήν προσοχή μας στήν ἐκλογή τῶν ἀρχόντων τοῦ τόπου μας, γιατί —κακά τά ψέματα— μέχρι σήμερα, μόνο ἐκτός τῆς Πίστεως ἄρχοντες «ποιμαίνουν» τόν λαό μας ἀπό τό πρωΐ ὡς τό βράδυ, μέ τήν τηλεόραση, μέ τά Σχολεῖα, μέ τά Πανεπιστήμια καί μέ ὅλες τίς ἄλλες πολυποίκιλες καθημερινές πρακτικές, πού ἕλκουν τήν καταγωγή τους ἀπό τό παγκόσμιο χάος! 

Θά ἐξακολουθήσουν νά μᾶς κυβερνοῦν οἱ Μασῶνοι, τά ἄνομα οἰκονομικά συμφέροντα καί τά ἀμοραλιστικά τηλεοπτικά καί ἐκδοτικά Συγκροτήματα;