Ο πόλεμος κατά του Μοναχισμού πού παρατηρείται στίς ημέρες μας, είναι προϊόν τού πνεύματος τού ακτιβισμού τής Δύσεως. Ο αλύτρωτος, αυτόνομος ευδαιμονισμός, δυτικός τρόπος ζωής είναι η αιτία τής ψυχολογίας τής δικαιώσεως καί σωτηρίας από τά έργα μας. Αυτή η ψυχολογία έχει επηρρεάσει δυστυχώς καί ορθοδόξους τής καθ?ημάς Ανατολής. Διότι αν κάποιος νομίζει ότι θά σωθεί εκ τών έργων του, πρός τί η άσκηση, η κακοπάθεια, οι νηστείες, οι αγρυπνίες, η αδιάλειπτος προσευχή, η υποταγή, ο κλαυθμός, τά δάκρυα, τό πένθος καί οι αλάλητοι στεναγμοί, πού ενεργούνται από τούς Μοναχούς; Όσο όμως φαίνεται ότι η εργασία τών εντολών αποτελεί καρπό τού προσωπικού παράγοντος, εν τούτοις άνευ τής βοηθείας τής Θ. Χάριτος ουδέν επιτυγχάνεται. Όλα βεβαίως είναι χάρις Θεού, αλλά απαιτείται καί ο μόχθος μέ ταπείνωση τού ανθρώπου.
Επομένως όλα είναι χάρις καί έλεος καί ματαίως ελπίζουν από τά έργα τους νά σωθούν οι πολεμούντες τόν μοναχισμό. Ό τι ζητεί από ημάς ο Θεός, είναι νά Τόν αγαπήσουμε εξ?όλης τής ψυχής, εξ?όλης τής διανοίας καί εξ?όλης τής ισχύος, καί τόν πλησίον ως εαυτόν, σάν ευγνώμενες δούλοι, λυτρωθέντες εκ του αιωνίου θανάτου διά τού Ατιμήτου Αίματος Του. Τά έργα μας δέν τά προσφέρουμε δι? ανταπόδωσιν, αλλά δια τήν διαφύλαξη τής δοθείσης σέ μας καθαρότητος καί ανοδική κίνηση πρός τό καθ? ομοίωση καί θέωση.
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΙΟΜΕΝΩΝ ΕΞ ΕΡΓΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΘΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια »
Χωρίς σχόλια ακόμα.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.