Μήνας: Φεβρουάριος 2013

Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου 2013 11:18

Παράλληλα, αμερικανική έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αύξηση του επιπέδου του όζοντος σε αστικό περιβάλλον, αυξάνει τον κίνδυνο ανακοπής καρδιάς.

Η ευρωπαϊκή μελέτη είναι η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα για τη σχέση ανάμεσα στα αιωρούμενα μικροσωματίδια και την επιβίωση μετά από οξύ καρδιακό επεισόδιο, και διαπιστώνει ότι το έμφραγμα μυοκαρδίου είναι πιο θανατηφόρο αν ο ασθενής έχει εκτεθεί σε αυξημένα επίπεδα μικροσωματιδίων (διαμέτρου κάτω των 2,5 μικρόμετρων, ΡΜ2,5).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Περιβαλλοντικής Επιδημιολογίας Δρ Πολ Γουίλκινσον της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου , μελέτησαν το ιατρικό ιστορικό περίπου 154.000 ασθενών που εισήχθησαν στο νοσοκομείο για οξύ καρδιακό σύνδρομο, το διάστημα 2004-2007. Στη συνέχεια, συσχέτισαν την μετέπειτα πορεία της υγείας κάθε ασθενούς με το ποσοστό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης την περίοδο 2004-2010. Συνολικά, το διάστημα 2007- 2010 καταγράφηκαν περίπου 40.000 θάνατοι.

Οι επιστήμονες, αφού απομόνωσαν άλλους παράγοντες (φύλο, ηλικία, ιατρικό ιστορικό, φαρμακευτική αγωγή, κάπνισμα, ύψος εισοδήματος, μορφωτικό επίπεδο, απασχόληση ή ανεργία, τόπος κατοικίας κ.α.) διαπίστωσαν ότι για κάθε 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα που αυξάνονταν τα μικροσωματίδια στην ατμόσφαιρα, υπήρχε αύξηση 20% στο ποσοστό θανάτων από οξύ καρδιακό επεισόδιο.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό στα μεγάλα αστικά κέντρα, καθώς στο Λονδίνο εντοπίστηκαν τα υψηλότερα επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων από κάθε άλλη περιοχή της Μ.Βρετανίας.

Η νέα μελέτη έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες που δείχνουν πως η έκθεση των ανθρώπων στην ατμοσφαιρική ρύπανση είναι επιβαρυντική για την καρδιά.

Όπως ανέφερε η Δρ Κάθριν Τόουν, η μείωση του επιπέδου των μικροσωματιδίων κάτω των 2,5 μικρομέτρων θα αυξήσει το προσδόκιμο ζωής των καρδιοπαθών και πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα δημόσιας υγείας.

Ανακοπή καρδιάς προκαλεί η αύξηση του όζοντος
Σε μια ξεχωριστή μελέτη, ερευνητές με επικεφαλής την Δρ Κατερίνα Ένσορ του Πανεπιστημίου «Rise» του Χιούστον , που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Circulation , κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση στο επίπεδο του όζοντος σε μια πόλη αυξάνει τον κίνδυνο ανακοπής καρδιάς (συμβαίνει όταν η καρδιά σταματά να χτυπά και διαφέρει από το έμφραγμα, που προκαλείται όταν η απόφραξη κάποιας αρτηρίας εμποδίζει το αίμα να φθάσει στην καρδιά).

Οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 11.600 ανθρώπους που είχαν υποστεί ανακοπή μεταξύ των ετών 2004- 2011 και συσχέτισαν αυτά τα περιστατικά με τα επίπεδα του όζοντος.
Μια αύξηση κατά 20 μέρη ανά δισεκατομμύριο στο επίπεδο του όζοντος σχετίζεται με μια αύξηση κατά 3% έως 4% του κινδύνου ανακοπής καρδιάς. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες και για τους ηλικιωμένους.

Η εν λόγω μελέτη είναι μια από τις πρώτες που συσχετίζει ειδικά το όζον με τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.

Το όζον συνήθως σχηματίζεται από την αντίδραση μεταξύ άλλων ρυπογόνων χημικών ουσιών που προέρχονται από διάφορες πηγές (οχήματα, εργοστάσια κ.α.). Επειδή για να παραχθεί όζον, αυτές οι χημικές αντιδράσεις στην ατμόσφαιρα χρειάζονται ηλιακό φως, λαμβάνουν χώρα τη μέρα, οπότε και είναι υψηλότερα τα επίπεδα του όζοντος σε σχέση με τα βράδια.

Η εισπνοή αυξημένης ποσότητας όζοντος μπορεί να προκαλέσει πόνους στο στήθος, βήχα και ερεθισμό στο λαιμό.

Ένας κοσμικός παιδοκτόνος φαίνεται ότι συνελήφθη επ΄αυτοφώρω από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, ειδικευμένο στην αναζήτηση εξωπλανητών. Ένας πιθανός πλανήτης στο μέγεθος του Ερμή βρίσκεται τόσο κοντά στο μητρικό του άστρο ώστε εξαερώνεται από την ακραία ζέστη και αφήνει πίσω του μια ουρά από αέρια και σκόνη που θυμίζει κομήτη.

Το σχετικά νέο τηλεσκόπιο Kepler είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει πλανήτες την ώρα που περνούν μπροστά από τα μητρικά τους άστρα και προκαλούν έτσι μια αμυδρή μείωση της φωτεινότητάς τους.

Στην περίπτωση του άστρου KIC 12557548, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 1.500 ετών φωτός από τον Ήλιο, το μοτίβο της διακύμανσης μαρτυρά ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.

Οι ερευνητές δεν έχουν διασταυρώσει τα αποτελέσματά τους με άλλα όργανα παρατήρησης, υποψιάζονται όμως ότι γύρω από το άστρο KIC 12557548 περιφέρεται ένας μικρός, βραχώδης πλανήτης. Βρίσκεται μάλιστα τόσο κοντά στο άστρο ώστε ένα έτος του διαρκεί μόλις 16 ώρες.

Το μητρικό άστρο είναι μικρότερο και ψυχρότερο από τον Ήλιο, ωστόσο η ακτινοβολία του εκτιμάται ότι αρκεί για να θερμαίνει τη μία πλευρά του πλανήτη στους 1.800 βαθμούς Κελσίου και να τη μετατρέπει πιθανώς σε έναν ωκεανό μάγματος.

Καθώς η επιφάνεια λιώνει και εξαερώνεται δημιουργείται ένας άνεμος αρκετά ισχυρός για να εκτινάξει το διάπυρο υλικό στο Διάστημα και να δημιουργήσει μια ουρά αερίων και σκόνης πίσω από τον καψαλισμένο πλανήτη.

Παρουσιάζοντας τα ευρήματα στην επιθεώρηση The Astrophysical Journal, η ομάδα του Δρ Σολ Ράπαπορτ στο ΜΙΤ εκτιμά ότι, με τον σημερινό ρυθμό εξαέρωσης, ο πλανήτης θα εξαφανιστεί σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια.

Ήδη, όμως, ο πλανήτης δεν αποκλείεται να είναι η σκιά του παλιού εαυτού του. «Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, ο πλανήτης έχει χάσει περίπου το 80% της μάζας σχηματισμού του -αυτό που παρατηρούμε σήμερα ίσως είναι ο γυμνός, σιδερένιος πυρήνας του» γράφουν  οι ερευνητές.

Λίγο μετά τις 9 το βράδυ της Παρασκευής ώρα Ελλάδας, ένας βράχος σε μέγεθος οικοδομικού τετραγώνου θα περάσει ανάμεσα στη Γη και πολλούς τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους -είναι το κοντινότερο πέρασμα που έχει καταγραφεί ποτέ για σώμα αυτού του μεγέθους.

Το πέρασμα, σε απόσταση μόλις 27.500 χιλιομέτρων πάνω από τη Τζακάρτα, θα μεταδοθεί ζωντανά στο in.gr μέσω του NASA TV. Η μετάδοση θα ξεκινήσει στις 19.00 ώρα Ελλάδας.

Η NASA έχει υπολογίσει την τροχιά του αστεροειδή 2012 DA14 με αρκετή ακρίβεια ώστε να αποκλείει κάθε πιθανότητα πρόσκρουσης.

Οι ερευνητές της υπηρεσίας έχουν ωστόσο μια ιδέα για το τι θα συνέβαινε αν ο αδέσποτος βράχος, διαμέτρου 45 μέτρων, χτυπούσε τον πλανήτη: η ισχύς της πρόσκρουσης θα απελευθέρωνε ενέργεια 2,5 μεγατόνων TNT, όσο ένα ισχυρό όπλο.

Ένα τέτοιο συμβάν έχει καταγραφεί εξάλλου στο πρόσφατο παρελθόν: το 1908, ένας αστεροειδής ή κομήτης διαμέτρου 30-40 μέτρων έπεσε στην ακατοίκητη περιοχή της Τουνγκούσκα στη Σιβηρία και ισοπέδωσε 1.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους. Ακόμα και σήμερα, χιλιάδες πεσμένα δέντρα απλώνονται ακτινωτά από το σημείο της πρόσκρουσης. Κρατήρας και υπολείμματα δεν βρέθηκαν ποτέ, καθώς το εισερχόμενο αντικείμενο εξερράγη στην ατμόσφαιρα και εξαερώθηκε λίγο πριν φτάσει στο έδαφος.

^{To συμβάν της Τουνγκούσκα ισοπέδωσε 1.200 τ.χλμ δάσους. Η φωτογραφία από την αποστολή τη Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών το 1927.}

Σε γενικές γραμμές, οι προσκρούσεις σωμάτων διαμέτρου μερικών δεκάδων μέτρων προκαλούν ολοσχερή αλλά τοπική καταστροφή, ενώ τα σώματα με διάμετρο άνω του ενός χιλιομέτρου θα είχαν επιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη.

Ένας αστεροειδής διαμέτρου γύρω στα δέκα χιλιόμετρα, ο οποίος προσέκρουσε στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού πριν από 65 εκατ. χρόνια, πιστεύεται ότι ήταν αρκετός για να εξαφανίσει τους δεινόσαυρους.

Ο 2012 DA14, ο οποίος ανακαλύφθηκε μόλις το Σεπτέμβριο του 2012, είναι ένας από τους 500.000 αστεροειδείς αυτού του μεγέθους που εκτιμάται ότι κινούνται σχετικά κοντά στη Γη. Από αυτούς, η NASA έχει εντοπίσει μόνο το 1%.

Ο αστεροειδής κινείται γύρω από τον Ήλιο περίπου στην ίδια τροχιά με τη Γη, σπάνια όμως πλησιάζει τόσο.

Στις 21.24 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή ο 2012 DA14 θα περάσει πάνω από τη Τζακάρτα της Ινδονησίας σε απόσταση μόλις 27.700 χιλιομέτρων.

Συγκριτικά, η απόσταση Γης-Σελήνης είναι πάνω από δέκα φορές μεγαλύτερη, ενώ οι γεωστατικοί δορυφόροι (ονομάζονται έτσι επειδή παραμένουν διαρκώς πάνω από το ίδιο σημείο της Γης) απέχουν 35.800 χιλιόμετρα από τη Γη.