Απλά ένα ακόμα ιστολόγιο Blogs.sch.gr

1ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ” ΝΟΗΣΗΣ”


Συμμετοχή με Eργασία του μαθήματος της Τεχνολογίας της  Α΄ ΤΑΞΗΣ
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Αστική Ρύπανση
ΘΕΜΑ: ” Πράσινες Στέγες”

 

Εικόνα7

 Εργασίες Μαθητών

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

13 ΑΠΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ [ΜΕΡΟΣ Β]


13 ΑΠΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ [ΜΕΡΟΣ Β]

1. Πλυντήριο ρούχων
Ένα συνηθισμένο πλυντήριο ρούχων ευθύνεται για την έκλυση στην ατμόσφαιρα μεγάλης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα. Το 80-85% της ενέργεια που καταναλώνει ένα πλυντήριο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του οφείλεται στο ζέσταμα του νερού. Για το λόγο αυτό το πλύσιμο με ζεστό νερό έχει ως συνέπεια την έκλυση ως και 5 φορές περισσότερων αερίων του θερμοκηπίου, σε σχέση με το πλύσιμο με κρύο νερό. Η επιλογή, συνεπώς, προγραμμάτων με χαμηλότερη θερμοκρασία έχει τη δυνατότητα να ελαττώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ως και 3 κιλά σε κάθε πλύση, ενώ έχει αντίκτυπο και στου λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος. Παράλληλα τα απορρυπαντικά πλυντηρίου θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με σύνεση και όχι σε υπερβολικές ποσότητες, καθώς για την παραγωγή 100ml απορρυπαντικού εκλύεται στο περιβάλλον τουλάχιστον 1 κιλό διοξειδίου του άνθρακα.

2. Στεγνωτήριο ρούχων
Με κάθε χρήση του στεγνωτηρίου ρούχων εκλύονται στην ατμόσφαιρα πάνω από 3 κιλά διοξειδίου του άνθρακα. Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να επιλέγουμε το φυσικό στέγνωμα, όποτε είναι δυνατό. Αν πάλι είναι αναπόφευκτη η χρήση του, φροντίζουμε ώστε το πλυντήριο να αφαιρέσει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό, ούτως ώστε να μειωθεί το φορτίο του. Η διατήρηση καθαρού του φίλτρου με τα χνούδια συμβάλει στη μέγιστη απόδοσή του.
ΕΙΚΟΝΑ 1: φυσικό στέγνωμα ρούχων


3. Ψυγείο
Τα ψυγεία επιβαρύνουν το  λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος τουλάχιστον κατά 15% σε ετήσια βάση, εκλύοντας το ίδιο διάστημα πάνω από 1,5 τόνο διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η μεγιστοποίηση της απόδοσης του ψυγείου μπορεί να επιτευχθεί με τη σωστή εφαρμογή των λάστιχων της πόρτας για την αποφυγή των διαρροών θερμότητας, καθώς και με την τοποθέτησή του στο δροσερότερο δυνατό σημείο. Οι καταψύκτες καλό θα ήταν να ρυθμίζοντες στους -17°C με -15°C και η ψύξη στους 4°C περίπου. Σε περίπτωση αγοράς καινούριου ψυγείου φροντίζουμε να είναι της υψηλότερης δυνατής ενεργειακής κλάσης, ώστε να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια.

4. Πλαστικά
Όλες οι κατοικίες είναι γεμάτες με αντικείμενα φτιαγμένα από πετροχημικά, όπως το πολυαιθυλένιο, το πολυβινυλοχλωρίδιο [PVC], το πολυπροπυλένιο, το νάιλον και το ακρυλικό. Όμως δεδομένου ότι τα συγκεκριμένα υλικά είναι αρκετά ανθεκτικά και δύσκολα αποικοδομούνται, έχουν ως αποτέλεσμα τη μ όλυνση του περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό καλό είναι να επιλέγονται έπιπλα και οικιακά σκεύη από ανακυκλώσιμα υλικά όπως το χαρτί ή το ξύλο, όπου είναι δυνατό.

5. Έπιπλα  
Αναζητούμε ανακυκλωμένα ή ανακυκλώσιμα έπιπλα από φυσικά υλικά, όπως για παράδειγμα κουρτίνες από βιολογικό βαμβάκι, παπλώματα από μαλλί που προέρχονται από ζώα βιολογικής εκτροφής, κεριά από κερήθρες, πιάτα από μπαμπού, σεντόνια από κάνναβη και χαλιά από γιούτα. Με την αγορά μεταχειρισμένων επίπλων πραγματοποιείται οικονομία στους φυσικούς πόρους, ενώ πολλές φορές τα παλιά έπιπλα είναι πολύ πιο ανθεκτικά από τα καινούρια. Διαφορετικά, είναι προτιμότερη η αγορά επίπλων από ανακυκλωμένα υλικά, όπως είναι τα πλαστικά, τα μπουκάλια PET, ο χάλυβας, τα ελαστικά καθώς και τα οικοδομικά υλικά που προέρχονται από ανακύκλωση.
ΕΙΚΟΝΑ 2: Χαρακτηριστικό παράδειγμα κατασκευής με  ανακυκλωμένα υλικά

6. Χημικές ουσίες
Ένα μέσο σπίτι τη σημερινή εποχή διαθέτει περισσότερα χημικά από όσα ένα χημικό εργαστήριο των αρχών του 20ού αιώνα. Αεροζόλ, μπογιές, στιλβωτικά επίπλων, κόλλες, καθαριστικά με αμμωνία, ασετόν, λαδομπογιές, υγρά μπαταρίας, είναι ορισμένα μόνο από τα προϊόντα καθημερινής χρήσης που περιλαμβάνουν χημικά. Έχει αποδειχθεί ότι οι συγκεκριμένες χημικές ουσίες αποτελούν ένα τοξικό κοκτέιλ για το περιβάλλον όταν καταλήγουν στις χωματερές και στις αποχετεύσεις. Συνεπώς, καλό θα ήταν να περιορίζεται η χρήση εντομοκτόνων και προϊόντων που περιέχουν χλώριο. Ως λύση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η επιλογή φυσικών χρωμάτων με κάποια οικολογική σήμανση, καθώς και ο καλός αερισμός των εσωτερικών χώρων.

7. Οργανικές πτητικές ενώσεις [VOCs]
Ο αέρας στου εσωτερικούς χώρους είναι 3 φορές πιο μολυσμένος από ότι στους εξωτερικούς. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν οι συμβατικές μπογιές και τα βερνίκια που χρησιμοποιούνται. Τα ορυκτά καύσιμα που αποτελούν τα κύρια συστατικά τέτοιου είδους προϊόντων, αναδίδουν αέρια του θερμοκηπίου, τοξικά απόβλητα και ατμοσφαιρικούς ρύπους, γνωστούς και ως πτητικές οργανικές ενώσεις. Για το λόγο αυτό, είναι προτιμότερη η αγορά φυσικών χρωμάτων και βερνικιών ή υδατοδιαλυτών χρωμάτων με χαμηλή ή καθόλου περιεκτικότητα σε πτητικούς οργανικούς διαλύτες. Δεν είναι μόνο πιο φιλικά προς το περιβάλλον, αλλά καθιστούν και μία εναλλακτική λύση για άτομα που υποφέρουν από αλλεργίες και άσθμα, καθώς και για τις έγκυες και τα μικρά παιδιά που είναι πιο ευαίσθητα σε κάποιους ρύπους. Τέλος, διατίθενται, πλέον στην αγορά και μη τοξικά, βιοαποικοδομήσιμα αφαιρετικά χρωμάτων.

8. Ανανεώσιμη ξυλεία

Τα δέντρα αποτελούν μια ανανεώσιμη και αειφορική πηγή, με την προϋπόθεση ότι δεν αποψιλώνονται τα δάση και δε γίνεται υλοτόμηση με μη αειφορικό τρόπο. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει πάντοτε. Το 70% της ξυλείας που εξάγει η Ινδονησία προέρχεται από παράνομη υλοτόμηση, αποτελώντας παράλληλα τη χώρα με το μεγαλύτερο ρυθμό αποδάσωσης στον κόσμο με το Μεξικό να την ακολουθεί. Για τη βεβαίωση ότι τα ξύλα που αγοράζονται προέρχονται από δασικέςεκτάσεις των οποίων η διαχείριση γίνεται με βάση διεθνή πρότυπα, θα πρέπει να αναζητείται το σήμα πιστοποίησης ξυλείας από αειφορική διαχείριση του Συμβουλίου Διαχείρισης των Δασών [Forest Stewardship Council – FSC].

9. Ανακυκλωμένα υλικά
Η ξυλεία που προέρχεται από μία τοπική, αειφορικά διαχειριζόμενη δεντροφυτεία έχει μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις [***εμπεριεχόμενη ενέργεια] συγκριτικά με το αν ήταν εισαγόμενη. Ακόμα καλύτερα είναι σε περίπτωση που το ξύλο είναι ανακυκλωμένο. Σε παλιατζίδικα και σε μάντρες μπορούν να βρεθούν τούβλα, κεραμίδια, πλακάκια δαπέδου, παράθυρα, πόρτες, τζάκια και οικιακός εξοπλισμός που μπορεί να αξιοποιηθεί. Ακόμα και στην περίπτωση που δεν είναι αρκετά φθηνότερα, υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας μιας αγοράς ανακυκλωμένων υλικών που θα προσελκύσει και άλλους καταναλωτές και θα τους παρακινήσει να ανακυκλώσουν. Είναι προτιμότερη η αναζήτηση υλικών από την τοπική αγορά, καθώς με την ελαχιστοποίηση των μετακινήσεων μπορούν να εξοικονομηθούν μεγάλα ποσά ενέργειας.

***Εμπεριεχόμενη ενέργεια
Εμπεριεχόμενη ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που περιλαμβάνει ένα υλικό, λειτουργώντας αθροιστικά από την πρώτη ύλη ως τη χρησιμοποίηση και την ανακύκλωσή του. Η εμπεριεχόμενη ενέργεια είναι μια αξιόπιστη μονάδα μέτρησης της συνολικής ενέργειας που δαπανά ένα υλικό κατά τη διάρκεια της ζωής του [εικόνα 2]. Κατανοούμε συνεπώς, ότι η χρήση υλικών με χαμηλή εμπεριεχόμενη ενέργεια θα πρέπει να προτιμάται κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Παράλληλα, η επαναχρησιμοποίηση ή η ανακύκλωση υλικών με υψηλή εμπεριεχόμενη ενέργεια, στο βαθμό που είναι δυνατό, συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του περιβαλλοντικού τους αποτυπώματος. Συχνά, η εμπεριεχόμενη ενέργεια της κατασκευής δε λαμβάνεται υπόψη κατά τον αρχικό σχεδιασμό, καθώς θεωρείται μικρή συγκριτικά με τη ενέργεια που χρειάζεται για τη λειτουργία της κατά τη διάρκεια της ζωής της. Παρόλα αυτά, μπορεί να ισοδυναμεί με πολλά χρόνια λειτουργίας της. Ωστόσο, δε λείπουν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η υψηλή εμπεριεχόμενη ενέργεια της κατασκευής μπορεί να συνεισφέρει στη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης, όπως για παράδειγμα με την επίτευξη υψηλής θερμικής μάζας.
Η μείωση της εμπεριεχόμενης ενέργειας της κατασκευής αποτελεί συνδυασμό διαφόρων παραγόντων. Η χρήση υλικών με χαμηλό κόστος συντήρησης, η χρήση υλικών που μπορούν εύκολα να διαχωριστούν και η αποφυγή κατασκευής κτιρίων μεγαλύτερων από τις πραγματικές ανάγκες, ώστε να ελαχιστοποιείται η άσκοπη χρήση υλικών, αποτελούν αποτελεσματικούς τρόπους για τη μείωση της εμπεριεχόμενης ενέργειας της κατασκευής. Επιπλέον, θα πρέπει να ενθαρρύνεται η ανακαίνιση και η αλλαγή χρήσεων σε υπάρχουσες κατασκευές αντί για την κατεδάφιση τους και τη δημιουργία νέων, όπως επίσης και η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση υλικών από κατεδαφισμένα κτίρια. Παρόλα αυτά, για να είναι δυνατό κάτι τέτοιο, θα πρέπει να έχει παραβλεφθεί κατά τη διάρκεια της κατασκευής η επιλογή και χρήση κατάλληλων υλικών. Επειδή, όμως, η επανάχρηση ορισμένων υλικών δεν αρκεί τις περισσότερες φορές για τη δημιουργία νέων κατασκευών, τα υπόλοιπα υλικά θα πρέπει να επιλέγονται από την τοπική αγορά ώστε να αποφεύγεται η κατανάλωση ενέργειας για τη μεταφορά τους.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να προωθούνται, όπου είναι δυνατό, υλικά που έχουν παραχθεί από την εκμετάλλευση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας. Ένας εύκολος και αποτελεσματικός τρόπος για τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της εμπεριεχόμενης ενέργειας είναι ο σχεδιασμός ανθεκτικών και προσαρμόσιμων κατασκευών που θα μπορούν να λειτουργούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέλος, η ανάλυση του κύκλου ζωής μιας κατασκευής, δεν εξετάζει μόνο την ενέργεια που εμπεριέχει, αλλά το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα καθόλη τη διάρκεια ζωής του, περιλαμβάνοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, την εξάντληση των πόρων, την κατανάλωση νερού και την παραγωγή απορριμμάτων. Ο υπολογισμός, όμως, της ενέργειας που εμπεριέχει μία κατασκευή είναι σύνθετη διαδικασία, καθώς τα υλικά που χρησιμοποιούνται δεν είναι απομονωμένα, αλλά συνδυάζονται μεταξύ τους. Η διαδικασία αυτή γίνεται ευκολότερη αν συνυπολογίζεται η ενέργεια που περιέχουν τα διαφορετικά δομικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα υλικά από τα οποία αποτελούνται [εικόνα 3].

10. Ανοίγματα
Οι ξύλινες κάσες παραθύρων προσφέρουν, συνήθως, καλύτερη θερμομόνωση σε σχέση με του αλουμινένιες. Ένας αποτελεσματικός τρόπος για την προστασία των ανοιγμάτων που βρίσκονται ανατολικά και δυτικά είναι τα παντζούρια και τα ρολά. Τα παράθυρα που έχουν νότιο προσανατολισμό είναι προτιμότερο να έχουν σκίαστρα, έτσι ώστε να παρέχεται σκιά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και φυσικό φως το χειμώνα. Οι υαλοπίνακες, τέλος, θα πρέπει να επιλεχθούν με βάση το κλίμα της εκάστοτε περιοχής και τον προσανατολισμό του κτιρίου.

11. *** Υαλοπίνακες
Σε ένα πολύ καλά μονωμένο κτίριο, τα ανοίγματα αποτελούν τον πιο αδύναμο κρίκο. Ένα τετραγωνικό μέτρο μονού υαλοπίνακα, εκτεθειμένου στην ηλιακή ακτινοβολία, έχει τη δυνατότητα σε μία ζεστή μέρα να θερμάνει τον εσωτερικό χώρο εξίσου καλά με μία ηλεκτρική θερμάστρα. Αντίθετα, τις κρύες ημέρες χάνονται μεγάλες ποσότητες θερμότητας. Ένας διπλός υαλοπίνακας με πλήρωση αέρα ή αδρανούς αερίου στο διάκενο, μπορεί να κοστίζει αρκετά περισσότερο, αλλά αποδίδει τουλάχιστον 2 φορές πιο αποτελεσματικά. Ο εξωτερικός υαλοπίνακας εμποδίζει την ανεπιθύμητη ηλιακή ακτινοβολία να εισέλθει στο εσωτερικό του κτιρίου, ενώ ο εσωτερικός μειώνει τις απώλειες θερμότητας. Η αντικατάσταση των μονών υαλοπινάκων με διπλούς χαμηλής εκπομπής [low-e] μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου, μειώνοντας τόσο την κατανάλωση για θέρμανση όσο και για ψύξη.

*** ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ – ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ
Τα ανοίγματα αποτελούν το πιο ευάλωτο σημείο μεταφοράς θερμότητας σε μία κατασκευή, καθώς καταλαμβάνουν συνήθως μεγάλο ποσοστό των όψεων αλλά και γιατί η θερμομονωτική ικανότητα υστερεί σημαντικά συγκριτικά με αυτή της τοιχοποιίας [εικόνα 1]. Ακόμα και οι γυάλινες επιφάνειες που έχουν το χαμηλότερο συντελεστή θερμοπερατότητας, υστερούν κατά πολύ σε σύγκριση με μία πολύ καλά μονωμένη τοιχοποιία με 5-10 φορές μεγαλύτερες απώλειες θερμότητας. Για το λόγο αυτό, τα πρώτα κτίρια στα οποίο έγινε προσπάθεια να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας είχαν τη τάση να μειώνουν το δυνατόν περισσότερο την επιφάνεια των ανοιγμάτων, εξαιτίας των απωλειών και διαρροών θερμότητας που προέκυπταν εξαιτίας τους. Αυτό, όμως, δημιουργούσε σκοτεινούς εσωτερικούς χώρους που είχαν ανάγκη από τεχνητό φωτισμό σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Κατά συνέπεια και η ποιότητα των χώρων ήταν μειωμένη και η εξοικονόμηση ενέργειας δεν ήταν η προβλεπόμενη, καταναλώνοντας μεγάλα ποσά για τεχνητό φωτισμό. Στόχος πλέον είναι η δημιουργία ανοιγμάτων που να εκμεταλλεύονται στο μέγιστο βαθμό το φως του ηλίου αλλά και τα ηλιακά θερμικά κέρδη. Επομένως, κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού, οφείλεται να γίνεται συνετή χρήση ανοιγμάτων τόσο ως προς το μέγεθος, όσο και ως προς τον προσανατολισμό, με προσπάθεια επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της μειωμένης κατανάλωσης ενέργειας και τη διαμόρφωση εσωτερικών περιβαλλοντικών συνθηκών υψηλής ποιότητας.

12. Ηλεκτρικές συσκευές
Ακόμα και όταν είναι σε αναμονή οι ηλεκτρικές συσκευές καταναλώνουν σημαντικές ποσότητες ηλεκτρικής ενέργεια, οι όποιες φθάνουν μέχρι και το 40% της κανονικής λειτουργίας τους, ενώ οφείλονται και στην εκπομπή πάνω από 70 κιλών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο. Παράλληλα, επιβαρύνουν το λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος τουλάχιστον κατά 5%. Γι’ αυτό καλό θα είναι οι ηλεκτρικές συσκευές όταν δεν χρησιμοποιούνται να απενεργοποιούνται πλήρως. Η αγορά πολύμπριζων με διακόπτες σε κάθε πρίζα θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Τέλος, όποτε είναι δυνατόν, επιλέγουμε ηλεκτρικές συσκευές πιστοποιημένες με κάποιο πρότυπο χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, όπως το Energy Star. Συσκευές τέτοιου είδους καταναλώνουν περίπου τη μισή ενέργεια σε σχέση με τις αντίστοιχες συμβατικές.

13. Ανανεώσιμες μορφές ενέργειας

Αν στόχος μας είναι η κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών με το φθηνότερο δυνατό τρόπο, τότε αυτές θα εξακολουθήσουν να καλύπτονται από πόρους που βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλοί τρόποι εκμετάλλευσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για οικιακή χρήση. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μειώσει τις ετήσιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, τουλάχιστον κατά 10 τόνους.

ΠΗΓΗ: http://www.zeroenergybuildings.org/2012/08/13.html

13 ΑΠΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (ΜΕΡΟΣ Α΄)


Το οικολογικό αποτύπωμα του μέσου Αμερικανού

13 ΑΠΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (ΜΕΡΟΣ Α΄)


  1. 1. Μείωση κατανάλωσης
    Καθώς τα γεύματα, οι τηλεοράσεις και τα σπίτια μεγαλώνουν, αυξάνονται και οι απαιτήσεις από τη γη. Το οικολογικό αποτύπωμα του μέσου Αμερικανού [1] είναι πάνω από 100 στρέμματα, δηλαδή πενταπλάσιο από αυτό που η Γη μπορεί να αντέξει αν όλοι είχαν τις ίδιες καταναλωτικές απαιτήσεις. Είναι εύκολο να μειωθεί το οικολογικό αποτύπωμα αποφεύγοντας την άσκοπη κατανάλωση. Μήπως για να φτιάξουμε ένα φλιτζάνι τσάι βράζουμε νερό για έξι; Μήπως φεύγοντας από ένα δωμάτιο αφήνουμε την τηλεόραση και το στερεοφωνικό σε λειτουργία; Μήπως πετάμε καινούργια πράγματα; Αυτές οι πράξεις ίσως φαντάζουν ασήμαντες, ωστόσο, δρουν συσωρευτικά και συντελούν στην αύξηση του οικολογικού μας αποτυπώματος.
    [1] η έκταση γης η οποία απαιτείται για να καλύψει τις καταναλωτικές του ανάγκες και να δεχτεί τα απορρίμματά του

    2. Επαναχρησιμοποίηση

    Το μεγαλύτερο μέρος των αγαθών που καταναλώνεται καταλήγει στα σκουπίδια μέσα σε λίγους μήνες, εβδομάδες, ημέρες, ακόμα και λεπτά. Κάθε Έλληνας το 2004 παρήγαγε 433 κιλά απορρίμματα, ενώ το 1994 παρήγαγε 366 κιλά. Αύξηση, δηλαδή, περίπου κατά 40% μέσα σε μία δεκαετία. Για να μειωθούν τα απορρίμματα που παράγουμε καλό θα ήταν να αγοράζουμε αντικείμενα που είτε τα ίδια είτε η συσκευασία τους είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν, ενώ θα πρέπει να το σκεφτόμαστε καλύτερα προτού αποφασίσουμε να πετάξουμε κάποιο αντικείμενο.

    3. Ανακύκλωση
    Με την ανακύκλωση των υλικών καταλήγουν λιγότερα απορρίμματα στις χωματερές, ενώ παράλληλα εξοικονομούνται και πόροι. Για την ανακύκλωση ενός κουτιού από αλουμίνιο καταναλώνεται μόλις το 5% της ενέργειας που απαιτείται για τη δημιουργία ενός νέου, ενώ για την ανακύκλωση γυαλιού το 50%. Για κάθε τόνο χαρτί που ανακυκλώνεται εξοικονομείται το 60% της ενέργειας παράλληλα με 17 δέντρα, 26.500 λίτρα νερού και 27 κιλά ατμοσφαιρικών ρύπων.

    4. Ντους
    Τα ντους μεγάλης διάρκειας στέλνουν κυριολεκτικά τους φυσικούς πόρους στην αποχέτευση. Κάθε λεπτό καταναλώνονται 15-25 λίτρα νερού, ενώ η μέση διάρκειά του δε θα πρέπει να ξεπερνάει κατά πολύ τα 5 λεπτά. Αν η διάρκεια του ντους φτάνει τα δέκα λεπτά σημαίνει ότι το επιπλέον νερό που καταναλώνει ένα άτομο κατά τη διάρκεια ενός έτους μπορεί να γεμίσει μία πισίνα, ενώ οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που οφείλονται στην ενέργεια που καταναλώνεται για το ζέσταμα της συγκεκριμένης ποσότητας νερού, ξεπερνά τον 1 τόνο. Με μείωση της μέσης διάρκειας του ντους από δέκα σε πέντε λεπτά, εξοικονομούνται περίπου 15.000 λίτρα νερού ετησίως. Παράλληλα, με καλύτερη μόνωση του θερμοσίφωνα και ρύθμιση του θερμοστάτη σε χαμηλότερη θερμοκρασία, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώνονται τουλάχιστον κατά 500 κιλά.

    5. Ροή νερού

    Σε ένα μέσο νοικοκυριό το 25% περίπου του νερού που καταναλώνεται προέρχεται από το ντους. Μια τετραμελής οικογένεια, στην οποία ο κάθε ένας κάνει πέντε λεπτά ντους κάθε ημέρα, καταναλώνει περίπου 2.600 λίτρα νερού την εβδομάδα. Υπάρχει η δυνατότητα περιορισμού αυτής της ποσότητας κατά 50% ή και παραπάνω με την τοποθέτηση βρυσών χαμηλής ροής, οι οποίες ωστόσο διατηρούν την πίεση υψηλή. Με μία κοινή κεφαλή ντους η ροή είναι περίπου 15-25 λίτρα το λεπτό, ενώ με κεφαλές μειωμένης ροής μόλις 5-8 λίτρα το ίδιο χρονικό διάστημα. Μέσα σε ένα χρόνο μια τετραμελής οικογένεια θα εξοικονομεί 75.000 λίτρα νερού, καθώς και την ενέργεια που θα απαιτούνταν για το ζέσταμά του.

    6. Καζανάκι

    Μόλις το 3% του νερού του πλανήτη είναι γλυκό και από αυτό μόνο το 30% μπορεί να αξιοποιηθεί. Παρόλα αυτά, μεγάλο μέρος αυτού του νερού καταλήγει καθημερινά στη λεκάνη της τουαλέτας. Το νερό που απαιτεί η συγκεκριμένη λειτουργία, αφορά το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού ενός νοικοκυριού. Σε μία παλιού τύπου τουαλέτα το καζανάκι σταθερής ροή καταναλώνει με ένα τράβηγμα πάνω από 11 λίτρα νερού. Με τα σύγχρονα καζανάκια υψηλής αποδοτικότητας καταναλώνονται κατά μέσο όρο 4 λίτρα νερό ανά χρήση. Έτσι επιτυγχάνεται η ίδια πίεση νερού, ενώ η κατανάλωση του μειώνεται κατά 60%. Αν έχετε παλιά τουαλέτα, μειώστε τη χωρητικότητά της γεμίζοντας ένα ή περισσότερα μπουκάλια με νερό και τοποθετώντας τα μέσα στο καζανάκι.

    7. Πλύσιμο πιάτων
    Οι νεροχύτες και τα πλυντήρια πιάτων ευθύνονται κατά μέσο όρο για το 15% της κατανάλωσης νερού ενός νοικοκυριού, ενώ για να ζεσταθεί το νερό που χρησιμοποιείται εκλύονται εκατοντάδες τόνοι διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Ένα πλυντήριο πιάτων χρειάζεται πάνω από 40 λίτρα νερού ανά χρήση. Αν τίθεται σε λειτουργία μόνο όταν είναι γεμάτο, εξοικονομούνται 40-70 λίτρα νερού ημερησίως. Ωστόσο, το πλύσιμο των πιάτων στο χέρι έχει τη δυνατότητα να καταναλώσει ακόμα μικρότερη ποσότητα νερού. Όταν η βρύση είναι ανοικτή καταναλώνονται περίπου 10 λίτρα νερού κάθε λεπτό. Για το λόγο αυτό είναι προτιμότερο να πλένουμε και να ξεβγάζουμε τα πιάτα όλα μαζί και όχι ένα ένα. Επιπλέον, υπάρχει η δυνατότητα μείωσης της ροής του νερού στο μισό, χωρίς να επηρεάζεται η πίεση του, με την εγκατάσταση ακροφυσίων υψηλής απόδοσης και ελέγχου της ροής νερού.

    8. Ζεστό νερό
    Το ζέσταμα του νερού ευθύνεται για ένα μεγάλο μέρος των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από την κατανάλωση ενέργειας, καθώς και για το 15%, τουλάχιστον, των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος. Ωστόσο, υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι παραγωγής ζεστού νερού. Ορισμένοι από αυτούς είναι οι ταχυθερμοσίφωνες [θερμοσίφωνες χωρίς δεξαμενή] και οι αντλίες θερμότητας. Η πιο αποδοτική λύση, όμως, είναι η εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα σε κάποιο σημείο της κατοικίας με νότιο προσανατολισμό. Το αρχικό κόστος μπορεί να είναι μεγάλο, παρόλα αυτά είναι σε θέση να καλύψει το 90% των αναγκών ενός νοικοκυριού για ζεστό νερό, αποσβένοντας την αξία του μέσα σε 5 χρόνια περίπου. Επιπλέον, με τη χρήση του περιορίζονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα τουλάχιστον κατά 2,5 τόνους ετησίως.

    9. Φωτοβολταϊκοί ηλιακοί συλλέκτες
    Στο παρελθόν, η χρήση φωτοβολταϊκών συλλεκτών για την παραγωγή ενέργειας ήταν οικονομικά ασύμφορή. Ωστόσο, με την εξέλιξη της τεχνολογία και τη μείωση του κόστους παραγωγής, οι φωτοβολταϊκοί συλλέκτες έχουν γίνει πλέον αρκετά προσιτοί οικονομικά. Αν και το κόστος εγκατάστασής τους είναι σχετικά μεγάλο, ένα σύστημα φωτοβολταϊκών συλλεκτών παράγει ενέργεια για τουλάχιστον 25 χρόνια, ενώ αποσβένει την αξία του σε λιγότερο από τα μισά. Για κάθε κιλοβατώρα [kWh] ηλεκτρικού ρεύματος που παράγεται, αποφεύγεται πάνω από μισό κιλό εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

    10. Θερμομόνωση
    Το 50% των ενεργειακών εξόδων μιας κατοικίας αφορά την κάλυψη των αναγκών για θέρμανση και ψύξη. Με την ύπαρξη καλύτερης μόνωσης του κελύφους της κατασκευής, περιορίζονται οι απώλειες θερμότητας μειώνοντας την λειτουργία των συστημάτων θέρμανσης και ψύξης τουλάχιστον κατά 30%.

    11. Ανεμιστήρες οροφής

    Η ζήτηση για ενέργεια αυξάνεται πάρα πολύ την καλοκαιρινή περίοδο με τη χρήση των κλιματιστικών μονάδων για ψύξη. Συνήθως, οι κατοικίες επιλέγονται με κριτήρια όπως το μέγεθός τους και η θέα τους, αγνοώντας τον προσανατολισμό τους και τον παθητικό τους σχεδιασμό. Το αποτέλεσμα είναι κατοικίες πολύ ζεστές το καλοκαίρι και αντίστοιχα πολύ κρύες το χειμώνα. Μία σωστά σχεδιασμένη κατοικία δε χρειάζεται κάτι παραπάνω από έναν ανεμιστήρα οροφής κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού για το δροσισμό της. Επιπλέον, φροντίζουμε, όσο είναι δυνατόν, να έχουμε κλειστά τα παράθυρα και τις κουρτίνες κατά τη διάρκεια της ημέρας, ώστε η θερμότητα να μην εισέρχεται στους εσωτερικούς χώρους. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, που η εξωτερική θερμοκρασία μειώνεται τα ανοίγουμε για να επέλθει ο φυσικός δροσισμός. Αν παρόλα αυτά απαιτείται η χρήση μονάδας κλιματισμού, θα πρέπει να ρυθμίζεται ο θερμοστάτης στου 27°C και όχι στους 23°C. Αυτό θα μειώσει την κατανάλωση ενέργειας τουλάχιστον κατά 70%.

    12. Φωτισμός
    Το 20% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει μία κατοικία οφείλεται στις ανάγκες για φωτισμό, ενώ ευθύνεται για την έκλυση περισσότερων από 600 κιλών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο. Δεν ισχύει ο μύθος ότι όταν ανοιγοκλείνουν οι λαμπτήρες καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια από το να είναι μόνιμα ανοικτοί. Όταν δεν χρησιμοποιείται ένας χώρος θα πρέπει να σβήνουν τα φώτα του. Εναλλακτικά, μπορούν να εγκατασταθούν χρονοδιακόπτες, ανιχνευτές κίνησης, αισθητήρες και ρεοστάτες για να αποφευχθεί η περιττή κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Επιπλέον, οι κοινοί λαμπτήρες πυρακτώσεως που αποτελούν το πιο δημοφιλές μέσο οικιακού φωτισμού όμως σημαντικά χαμηλή απόδοση, καθώς το 95% της ενέργειας που καταναλώνουν μετατρέπεται σε θερμότητα και όχι σε φως. Ένας συμπαγής λαμπτήρας φθορισμού [CFL] των 20W δίνει τόσο φώς όσο ένας λαμπτήρας πυρακτώσεως των 100W και έχει και 8 φορές μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Παρόλο που, ένας λαμπτήρας φθορισμού είναι περίπου 10 φορές πιο ακριβός σε σχέση με ένα λαμπτήρα πυρακτώσεως, στα πέντε χρόνια που είναι η διάρκεια ζωής του καταναλώνει περίπου 75% λιγότερη ενέργεια. Το ίδιο διάστημα, η ποσότητα των αέριων του θερμοκηπίου που αποφεύγεται να εκλυθεί στην ατμόσφαιρα ξεπερνά το 600 κιλά.

    13. Ντύσιμο
    Μια από τις πρώτες, αλλά και πιο αποτελεσματικές μορφές μόνωσης ήταν ο ρουχισμός. Πολύ πριν γίνουν μόδα, τα ρούχα, βοηθούσαν τους ανθρώπους να επιβιώσουν σε ένα κόσμο στον οποίο δεν υπήρχαν θέρμανση και κλιματισμός. Συνεπώς, ντυνόμαστε ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Για κάθε μείωση του θερμοστάτη κατά 1°C μειώνονται οι ετήσιες ανάγκες για θέρμανση τουλάχιστον κατά 5%.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ


Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια  παρατηρείται μια τάση σημαντικής αύξησης της παραγωγής των αστικών απορριμμάτων, με ταυτόχρονη αλλαγή της ποιοτικής τους σύστασης και δημιουργία προβλήματος στην εξεύρεση και αποδοχή χώρων για τη διαχείρισή τους. Η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί ένα από δύσκολα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε σύγχρονη κοινωνία

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η πρώτη κοινοτική νομοθετική πράξη έχουσα ως βασικό στόχο, μεταξύ άλλων, την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», η εν λόγω οδηγία θεσπίζει ένα κοινό πλαίσιο ευθύνης για την πρόληψη και την αποκατάσταση των ζημιών που προκαλούνται στα ζώα, στα φυτά, στους φυσικούς οικοτόπους και στους υδάτινους πόρους, καθώς και στο έδαφος. Το καθεστώς ευθύνης εφαρμόζεται, αφενός, σε ορισμένες επαγγελματικές δραστηριότητες οι οποίες απαριθμούνται ρητώς και, αφετέρου, στις άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες οσάκις ο φορέας εκμετάλλευσης ενήργησε εκ δόλου ή εξ αμελείας. Επιπλέον, εναπόκειται στις δημόσιες αρχές να μεριμνούν ώστε οι υπεύθυνοι φορείς εκμετάλλευσης να λαμβάνουν ή να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τα αναγκαία μέτρα πρόληψης ή αποκατάστασης.

2. Ορισμοί Αστικών Αποβλήτων

Στον όρο αστικά στερεά απόβλητα η ΑΣΑ (Municipal Solid Waste) περιλαμβάνονται τα οικιακά απόβλητα, καθώς και άλλα απόβλητα, τα οποία λόγω φύσης ή σύνθεσης, είναι παρόμοια με τα οικιακά, όπωςαπόβλητα από εμπορικές και συναφείς δραστηριότητες, κτίρια γραφείων και ιδρύματα (σχολεία, νοσοκομεία, κυβερνητικά κτίρια). Περιλαμβάνει επίσης ογκώδη απόβλητα (στρώματα, έπιπλα κ.α.) και απόβλητα κήπων, φύλλα, κλαδιά, κηπευτικά, καθώς και απόβλητα από καθαρισμό δρόμων.

Στα αστικά απορρίµµατα που διαχειρίζονται οι φορείς αποκοµιδής περιλαµβάνονται:

  • Κατάλοιπα κάθε φύσης, όπως οικιακά απορρίµµατα, φύλλα, σκουπίσµατα, χαρτιά που τοποθετούνται µέσα στις πλαστικές σακούλες.
  • Απορρίµµατα από εµπορικές εγκαταστάσεις και βιοτεχνίες, κτίρια γραφείων που τοποθετούνται επίσης σε σακούλες ή κάδους όπως τα οικιακά
  • Κοπριές, αφυδατωµένες ιλύες, προϊόντα από καθαρισµούς δρόµων και δηµοσίων χώρων, που συγκεντρώνονται σε µεγάλα δοχεία για την αποκοµιδή τους.
  • Κατάλοιπα από χώρους εκθέσεων αγορές, εορτές, κλπ , που συγκεντρώνονται επίσης σε µεγάλα δοχεία για την αποκοµιδή τους.
  • Απορρίµµατα από σχολεία, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, νοσοκοµεία (πλην των µολυσµατικών) που συγκεντρώνονται σε ειδικούς χώρους.
  • Ογκώδη αντικείµενα

Δεν περιλαµβάνονται στα αστικά απορρίµµατα:

  • Αδρανή και κατάλοιπα δηµοσίων έργων
  • Βιοµηχανικές στάχτες, σκουριές, µολυσµατικά νοσοκοµείων, υπολείµµατα σφαγείων
  • Πολύ ογκώδη αντικείµενα που απαιτούν εδικό τρόπο µεταφοράς.

3.Σύσταση Αστικών Αποβλήτων

Η έξαρση του καταναλωτισμού έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή συνεχώς αυξανόμενης ημερήσιας ποσότητας απορριμμάτων σε καθημερινή βάση από όλους.

Τα τελευταία χρόνια λόγω της ανάπτυξης των μεγάλων αστικών κέντρων, της συνεχούς αύξησης του τουριστικού ρεύματος, της ανόδου του βιοτικού επιπέδου και κατ’ επέκταση της αλλαγής

των καταναλωτικών συνηθειών παρατηρείται μια τάση σημαντικής αύξησης της παραγωγής των αστικών απορριμμάτων, με ταυτόχρονη αλλαγή της ποιοτικής τους σύστασης (αύξηση των επικίνδυνων και τοξικών απορριμμάτων, εμφάνιση σύνθετων υλικών συσκευασίας, κλπ), ενώ παράλληλα παρατηρείται όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα στην εξεύρεση και αποδοχή χώρων για τη διαχείρισή τους.

Τα οικιακά απορρίμματα ποικίλουν ως προς τη σύσταση και την ποσότητά τους. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τις μεταβλητές αυτές, είναι το βιοτικό επίπεδο, τα καταναλωτικά πρότυπα, η κινητικότητα του αστικού πληθυσμού και οι εποχές του έτους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα εμπορικής προέλευσης απορρίμματα είναι κυρίως υλικά συσκευασίας. Με βάση τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (2003), στην Ελλάδα παράγονται περίπου 4,6 εκατομμύρια τόνοι αστικών αποβλήτων ετησίως. Στην περιφέρεια Αττικής παράγεται το 39% της ετήσιας ποσότητας, ενώ σημαντική ποσότητα (16%) παράγεται και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Το 1997, η μέση παραγωγή ανερχόταν σε 0,97 kg/κάτοικο/ημέρα και το 2001 ανήλθε σε 1,14 Kg/κάτοικο/ημέρα. Η ποσότητα αυτή αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα και με τις εκτιμήσεις των αρμόδιων φορέων που λειτουργούν τους ΧΥΤΑ. Μόνο στην Αττική, εκτιμάται ότι σήμερα η παραγόμενη ποσότητα των αστικών αποβλήτων ξεπερνά τους 6.000 τόνους/ημέρα.

4. Ορισμοί για τα Υλικά Συσκευασίας

Σύμφωνα με το Nόμο 2939/01 «συσκευασία ορίζεται κάθε προϊόν, κατασκευασμένο από οποιοδήποτε είδος υλικού από πρώτες ύλες μέχρι επεξεργασμένα υλικά και προοριζόμενο να χρησιμοποιείται για να περιέχει αγαθά με σκοπό την προστασία, διακίνηση, τη διάθεση και την παρουσίασή τους από τον παραγωγό μέχρι τον χρήστη ή τον καταναλωτή. Ως συσκευασίες θεωρούνται όλα τα είδη μιας πολλαπλής χρήσης που χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό».

Στους γνωστούς μπλε κάδους της ΕΕΑΑ, μπορούμε να πετάμε ΄τα κατωθεν υλικά συσκευασίας:

  • Γυάλινες συσκευασίες (π.χ. μπουκάλια νερού και ποτών, βαζάκια τροφίμων)
  • Αλουμινένια κουτάκια από αναψυκτικά μπίρες κ.λπ., τα αλουμινένια σκεύη μιας χρήσεως.
  • Μεταλλικά κουτιά από κονσέρβες, τοματοπολτούς, ζωοτροφές, γάλατα κ.λπ.
  • Χάρτινες συσκευασίες (π.χ. χαρτοκιβώτια, συσκευασίες τύπου τετραπάκ , χάρτινες συσκευασίες από τρόφιμα, είδη προσωπικής φροντίδας και είδη καθαρισμού σπιτιού)
  • Έντυπο χαρτί (π.χ. εφημερίδες, περιοδικά, τετράδια)
  • Πλαστικές συσκευασίες (π.χ. μπουκάλια νερού, ποτών, χυμών, πλαστικές συσκευασίες από τρόφιμα, είδη προσωπικής φροντίδας, είδη καθαρισμού σπιτιού και πλαστικές σακούλες)

5. Διαχείριση Αστικών Αποβλήτων

Η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί ένα από τα πλέον σύνθετα και δύσκολα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα μας, όπως και κάθε σύγχρονη κοινωνία.Ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης αστικών αποβλήτων, περιλαμβάνει την εφαρμογή προγραμμάτων για τη  βελτιστοποίηση του συστήματος συλλογής, τον περιορισμό της παραγωγής αποβλήτων, την διαλογή στην πηγή, την ανακύκλωση των διαχωρισθέντων υλικών, την εφαρμογή συστημάτων μεταφόρτωσης για την αύξηση
της οικονομικής αποδοτικότητας του συστήματος, τη χρήση μεθόδων επεξεργασίας με στόχο την ενεργειακή αξιοποίηση ή την επαναχρησιμοποίηση των υλικών και τη διάθεση του τελικού υπολείμματος σε σύγχρονους χώρους υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων(ΧΥΤΥ).

Με τα σημερινά δεδομένα, στη χώρα μας παράγουμε κάθε χρόνο περίπου 4.8 εκατομμύρια τόνους αστικών στερεών απορριμμάτων (απορρίμματα που προέρχονται από κατοικίες και εμπορικές δραστηριότητες), χωρίς να συμπεριλαμβάνονται στις ποσότητες αυτές τα απόβλητα της γεωργίας, του οικοδομικού τομέα και της βιομηχανίας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε κάτοικος αυτής της χώρας παράγει κατά μέσο όρο 480 κιλά αστικά απορρίμματα ετησίως. Εκτός αυτού, μεγάλες ποσότητες χρήσιμων υλικών όπως χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, πλαστικό, μέταλλα, ξύλο χάνονταν, ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν είτε με την επαναχρησιμοποίησή τους είτε με την ανακύκλωση και τη χρήση τους σε νέες εφαρμογές, εξοικονομώντας έτσι τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών και ενέργειας.                                                                                                               Οι σύγχρονες αντιλήψεις και πρακτικές για τη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων υπαγορεύουν πλέον σχεδιασμό και υλοποίηση ολοκληρωμένων συστημάτων, με βασικούς στόχους την αειφορία και την αποτελεσματική διαχείριση και εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας. Το κέντρο βάρους έχει μετατοπιστεί καθαρά προς την πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων, την ανακύκλωση και προς την μείωση των επικίνδυνων συστατικών των αποβλήτων. Οι βασικοί άξονες της πολιτικής διαχείρισης των αστικών στερεών αποβλήτων στη χώρα μας, διαμορφούμενες σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και τη σύγχρονη επιστημονική γνώση, προσδιορίζονται ιεραρχικά ως ακολούθως:

α)  Πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων

  • Ανάλυση κύκλου ζωής προϊόντων (ΑΚΖ)
  • Περιβαλλοντικός σχεδιασμός προϊόντος
  • Νέοι τρόποι παραγωγής,
  • Περιορισμός της χρήσης επικίνδυνων ουσιών, μείωση της κατανάλωσης,
  • Επιλεκτική κατανάλωση με στόχο τη μείωση των απορριμμάτων που προορίζονται για τελική απόθεση.

β) Επαναχρησιμοποίηση υλικών, όπου αυτό είναι εφικτό

γ) Ανακύκλωση υλικών (παραγωγή δευτερογενών υλικών) & αξιοποίηση αποβλήτων για παραγωγή ενέργειας

δ) Ασφαλής τελική διάθεση σε οργανωμένους χώρους υγειονομικής ταφής.

6. Μέθοδοι επεξεργασίας των αστικών αποβλήτων


Σημαντικότερες μέθοδοι επεξεργασίας των αστικών αποβλήτων

  • Μεταφόρτωση στερεών αποβλήτων
  • Διαλογή στην Πηγή
  • Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών- Κ.Δ.Α.Υ.
  • Μηχανική Ανακύκλωση
  • Θερμικές μέθοδοι επεξεργασίας
  • Βιολογικές μέθοδοι επεξεργασίας
  • Μονάδες Μηχανικής και Βιολογικής Επεξεργασίας
  • Υγειονομική ταφή





«Διάσωση Διάδοση της Ελληνικής Χλωρίδας»


Aρωματικά & Φαρμακευτικά φυτά

«Από το Φαρμακείο της φύσης στο Φαρμακείο της γειτονιάς»


Η φύση παρέχει ένα εξαιρετικό αλλά ουσιαστικά ανεξερεύνητο φαρμακείο. Οι άνθρωποι είχαν ανάγκη από θεραπεία πριν την ανάπτυξη της επιστήμης και μέσα από πείρα αιώνων, χιλιετιών, διαμόρφωσαν συστήματα θεραπείας όπου τα φυτά είχαν κυρίαρχη θέση. Η επιστήμη ήρθε πολύ αργότερα να επικυρώσει και να εκλεπτύνει τις πληροφορίες που ήδη προϋπήρχαν, να τις κάνει ευρύτερα γνωστές αλλά και να τις απαλλάξει από μύθους και δοξασίες που συχνά τις συνόδευαν.

Παρ? όλα τα επιστημονικά επιτεύγματα, 80% του παγκόσμιου πληθυσμού συνεχίζει να στηρίζεται για τη θεραπεία του σχεδόν εξ ολοκλήρου σε τοπικά φυτά. Αλλά και στην αναπτυγμένη Δύση, παρ? όλη την ανάπτυξη της χημικής συνθετικής βιομηχανίας, ένα στα τέσσερα χορηγούμενα φάρμακα είναι φυτικής προέλευσης.

Πάνω από το 90% των φυτών του πλανήτη παραμένουν χημικώς άγνωστα και αναξιοποίητα.

Τα αρωματικά φυτά ήταν γνωστά από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες και χρησιμοποιήθηκαν, σε θρησκευτικές τελετές, ως καρυκεύματα τροφίμων – ποτών και στην παρασκευή αρωμάτων.

Σήμερα χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία, βιομηχανία καλλυντικών, φαρμακευτική και στη βιομηχανία των τροφίμων

Η χώρα μας, λόγω των εδαφοκλιματικών της συνθηκών, παρουσιάζει μεγάλο πλούτο αυτοφυών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Πολλά από τα φυτά που βρέθηκαν στη φύση να φύονται ελεύθερα, χρησιμοποιήθηκαν είτε αυτούσια είτε μετά από μικρή βελτίωση στην κηποτεχνία.

Τα φυτά με τη φωτοσύνθεση παράγουν, αρχής γενομένης από τους υδατάνθρακες, πληθώρα οργανικών ενώσεων. Νουκλεϊκά οξέα, πρωτεϊνες, λίπη και υδατάνθρακες υπάρχουν σε όλους τους οργανισμούς. Ως προς τις άλλες κατηγορίες φυσικών οργανικών ενώσεων, όπως αλκαλοειδή, τα τερπενοειδή και οι φαινολικές ενώσεις, τα φυτά πλεονεκτούν εντυπωσιακά έναντι των ζώων, αφού παράγουν περίπου το 80% του συνόλου τους. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Στον αγώνα για επιβίωση κατάφεραν να διαμορφώσουν μια εξαιρετικά ποικίλη χημεία, που την χρησιμοποιούν ως βασική τους άμυνα. Αυτό το χημικό οπλοστάσιο των φυτών τροφοδοτεί το φαρμακείο της φύσης, που εμείς χρησιμοποιούμε για δικό μας πια όφελος.

Πρέπει, όμως, να είμαστε προσεκτικοί, γιατί τίποτα στη φύση δεν είναι ολόιδιο. Η φύση έχει ποικιλία, έχει ιδιομορφίες, έχει ιδιαιτερότητες. Δύο φυτά που ανήκουν στο ίδιο είδος δεν είναι όπως δύο χαπάκια του αυτού σκευάσματος. Ελάχιστα ξέρουμε μπροστά σ? αυτά που περιμένουν να τα γνωρίσουμε για να ανακουφίσουμε ή να σώσουμε ζωές.

…..συνεχίζεται με το « Πότε μαζεύουμε και πώς χρησιμοποιούμε τα διάφορα μέρη του φυτού »


Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση