μεταΜόρφωση – Κάκια Παυλίδου

Όταν το σχολείο ανοίγει τις πόρτες του αναπόφευκτα όλο το ανθρώπινο δυναμικό του, μαθητές και εκπαιδευτικοί, διευρύνουν τους ορίζοντές τους.

Με αφορμή την ημέρα των ατόμων με αναπηρία, με ειδικές ανάγκες και ειδικές δεξιότητες διευρύναμε το μήνυμα της ημέρας στην αποδοχή της διαφορετικότητας με στόχο την συμπόρευση των ανθρώπων. Στα πλαίσια αυτού του μακροπρόθεσμου στόχου μας (είναι στόχος ζωής η αποδοχή και η συμπόρευση) την Παρασκευή 2-12-21 διοργανώσαμε μία διδακτική επίσκεψη, με τους μαθητές της Β’ τάξης και συνοδούς καθηγητές την Γκαλογιάννη Μαλαματή ΠΕ02, την Παυλίδου Κάκια ΠΕ86 και την Γκίνη Εύα ΠΕ11, στο ΕΕΕΕΚ Γιαννιτσών, όπου η Διευθύντρια Πολυξένη Αλμπανίδου, ο Αναπληρωτής Διευθυντής Χατζόγλου Αλέξανδρος, ο Σύλλογος των Εκπαιδευτικών και οι μαθητές μάς υποδέχθηκαν με χαρά.

Με κοινή συνεννόηση των δύο σχολείων περιορίσαμε στο ελάχιστο, λόγω της πανδημίας, την συνύπαρξη των μαθητών των δύο σχολείων, οπότε για να συμμετάσχουμε στις δράσεις που ετοίμασαν για μας οι συνάδελφοι Κορώνας Νικόλαος – γεωπόνος, Ρίζος Θωμάς –μαγειρικής / ζαχαροπλαστικής, Πασλαμουσκα Μαρία – γυμνάστρια, Ματθίλδη Αβδέλλα – κοπτικής / ραπτικής οι μαθητές του ειδικού σχολείου απασχολήθηκαν σε διαφορετικές αίθουσες από τους υπόλοιπους συναδέλφους του ειδικού σχολείου, Δημογλίδου Μαρία – φιλόλογος, Αβραμίδης Δημήτριος – γυμναστής, Πετσιουδη Χρυσούλα – Λογοθεραπευτρια, Γκετση Αναστασία – ΕΒΠ, Μπάτσιος Χρήστος – πληροφορικός, Τρίχας Παναγιώτης – Μαθηματικός, Δήμτση Μαρία – Φιλόλογος, Πέικου Κωνσταντίνα – εργοθεραπεύτρια, Γκινογλου Μαρία – Κοινωνική Λειτουργός, Μπουρδάνου Ελένη ψυχολόγος, Μπουφίδου Φωτεινή – Μουσικός, Καλογερίδου Ελπίδα – καλλιτεχνικών, Ταραρα Αναστασία φιλόλογος.

Χωριστήκαμε σε ομάδες και ασχοληθήκαμε με έναν κύκλο δραστηριοτήτων τηρώντας αυστηρά τα μέτρα προστασίας κατά του covid. Η συνεργασία των μαθητών μας ήταν υποδειγματική.

Η λέξη που έδωσε τίτλο στη διδακτική μας επίσκεψη και στο στόχο που θέλαμε να επιτύχουμε ήρθε από τα εργαστήρια Γεωπονίας και τον συνάδελφο Κορώνη Νίκο καθώς μάς παρουσίαζε την συγκαλλιέργεια λαχανικών στο θερμοκήπιο του ειδικού σχολείου. Η λέξη κλειδί, λοιπόν, είναι η συγκαλλιέργεια.

Ο διατροφολόγος συνάδελφος Ρίζος Θωμάς στο εργαστήρι μαγειρικής / ζαχαροπλαστικής ρώτησε τις ομάδες τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε άνθρωποι με αναπηρία να μπορέσουν να αυτονομηθούν μέσα στην κοινωνία μας. Οι μαθητές ανέφεραν πολλές ιδέες, όπως να υπάρχουν σούπερ μάρκετ για τυφλούς ανθρώπους με την περιγραφή των προϊόντων σε κώδικα Μπράιγ. Ο συνάδελφος παρακολουθώντας τη σκέψη των μαθητών διόρθωσε λέγοντας: «Δεν επιδιώκουμε διαχωρισμό. Θέλουμε ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στη δομή της κοινωνίας. Επιδιώκουμε τρόπους πρόσβασης στην αγορά ή σε φορείς, ώστε να συμπορευόμαστε όλοι οι άνθρωποι.»

Η λέξη κλειδί είναι: Συγκαλλιέργεια.

Καλλιεργώ τον εαυτό μου δίπλα σου. Καλλιεργείς τον εαυτό σου δίπλα μου. Μοιραζόμαστε θρεπτικά συστατικά του εδάφους της Ζωής. Σε βοηθάω και με βοηθάς. Αλληλεπιδρούμε και συμπορευόμαστε. Μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε μαζί.

Μέσα από τις δράσεις που προετοίμασε για μας η καθηγήτρια φυσικής αγωγής του ΕΕΕΕΚ Γιαννιτσών Πασλαμουσκα Μαρία, προσπαθήσαμε να ενισχύσουμε την ενσυναίσθησή μας προς τα άτομα που έχουν χάσει την όρασή τους. Ένας μαθητής έκλεισε τα μάτια και προσπαθούσε να προσανατολιστεί ακολουθώντας την καθοδήγηση ενός άλλου μαθητή, ο οποίος τον κατηύθυνε κουνώντας μία μπάλα που.. κουδούνιζε.

Κυκλικά επισκεφτήκαμε το εργαστήρι ραπτικής και χειροτεχνίας και με την καθοδήγηση της συναδέλφου Ματθίλδης Αβδέλλα φτιάξαμε χριστουγεννιάτικα στολίδια. Στο εργαστήρι ζαχαροπλαστικής διαδοχικά οι ομάδες των μαθητών βοήθησαν στην παρασκευή  κουραμπιέδων.

Κατανοήσαμε την αξία των εργαστηριακών μαθημάτων, έναντι της θεωρητικής προσέγγισης που λαμβάνει χώρα στο δικό μας σχολείο. Κατανοήσαμε πως ο σκοπός της εκπαίδευσης δεν είναι η αξιολόγηση, μα η εμπέδωση, η ικανότητα βελτίωσης, η ικανότητα αυτονομίας και προετοιμασίας μας για τη ζωή.

Κατανοήσαμε τον σπουδαίο και πολυδιάστατο ρόλο των εκπαιδευτικών του ειδικού σχολείου Γιαννιτσών, όπως και κάθε ειδικού σχολείου.

Αποχωρήσαμε με την υπόσχεση επόμενης συνεργασίας μας στη διοργάνωση μιας παραολυμπιακής ημέρας με το πέρας της πανδημίας.

Στη συνέχεια το πρόγραμμά μας γέμισε με επίσκεψη στα Οθωμανικά  μνημεία της πόλης των Γιαννιτσών. Στην προετοιμασία των μαθητών για τη διδακτική επίσκεψη έγινε συζήτηση στην τάξη για την αξία της διάσωσης των μνημείων, ειδικά όταν αφορούν πολιτισμική κληρονομιά άλλων λαών. Έγινε αναφορά στη διαχείριση της Αγιάς Σοφιάς, που το 2020 μετατράπηκε σε Τέμενος και συγκρίναμε τον τρόπο που οι δικές μας τοπικές αρχές, μα και οι πολίτες, αντιμετωπίζουν και διαχειρίζονται τα οθωμανικά μνημεία της πόλης. Συνδέσαμε τις εργασίες ανακατασκευής αρκετών μνημείων, που λαμβάνουν χώρα με σεβασμό στο πολιτισμικό στίγμα του μνημείου, με την αποδοχή της διαφορετικής κουλτούρας των λαών. Εντοπίσαμε πως το 2015 στο μαυσωλείο Γαζή Εβρενός είχε φιλοξενηθεί μία έκθεση που αφορούσε την ανταλλαγή πληθυσμών με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης με τίτλο «Οι δύο όχθες της νοσταλγίας. Ιστορίες προσφυγικών οικογενειών». Εστιάσαμε στον πόνο που βίωσαν οι προσφυγικές οικογένειες, χριστιανών και μουσουλμάνων, κατά την ανταλλαγή πληθυσμών.

Ολοκληρώσαμε τη διδακτική μας εκδρομή με κατακλείδα:

Είναι σπουδαίο να μπορώ να συνυπάρξω με ανθρώπους που δεν έχουν ίδια χαρακτηριστικά με μένα, ίδιες ικανότητες με μένα, ίδιες πεποιθήσεις με μένα, ίδια νοοτροπία με μένα. Είναι σπουδαίο να σέβομαι τη διαφορετικότητα και να μπορώ να επικοινωνήσω με τρόπο δημιουργικό και γόνιμο διευρύνοντας τους ορίζοντες και την οπτική μου πάνω στη ζωή.

Ο μόνος τρόπος να νικήσουμε την εσωστρέφειά μας, τον φόβο μας προς το διαφορετικό, τον εγκλωβισμό μέσα στον εαυτό μας είναι τα ταξίδια στον κόσμο των άλλων.

Να προσπαθήσουμε να μπούμε στον κόσμο των άλλων και να πετύχουμε συμπόρευση:

Συγκαλλιέργεια.

Η κάθε διδακτική εκδρομή δεν ολοκληρώνεται με την επιστροφή στο σχολείο. Ολοκληρώνεται με συζήτηση πάνω στα δρώμενα που έλαβαν χώρα, με ανταλλαγή σκέψεων, εντυπώσεων  και συναισθημάτων. Η διαδικασία αυτή θα πραγματοποιηθεί στην ερχόμενη εβδομάδα. Τα κείμενα που θα προκύψουν από τις τοποθετήσεις και τους προβληματισμούς των παιδιών θα φιλοξενηθούν στη σχολική μας εφημερίδα που τυπώνεται κάθε χρόνο στο τέλος της σχολικής χρονιάς.