e-patha

Το λένε tagxedo. Πώς είναι το wordle; Έτσι και αυτό μόνο που μπορείς να δώσεις στο κείμενό σου σχήμα. Έχει δικά του αλλά μπορείς να βάλεις και δικά σου σχήματα. Δωρεάν όλες του οι δυνατότητες  στη beta έκδοσή του.

Το κείμενο είναι από το “Νέο Σχολείο, Πρώτα ο μαθητής” και στην εικόνα η κ.Διαμαντοπούλου. Η λέξη μαθητής είναι κάπου μέσα στα μαλλιά. Δε φαίνεται και πολύ καλά….

….σαν κι εμένα……

Το βρήκα σήμερα και μου άρεσε πολύ.  Μου άρεσε που το ρομποτάκι μόλις φτάσει στο εμπόδιο σκέφτεται την εντολή που προγραμματίστηκε να κάνει. Με την οπτικοποίηση κατανοείς το ρόλο της εντολής σου στον προγραμματισμό(…είπαμε για αρχάριους). Βέβαια, είναι στα αγγλικά, αλλά δεν πειράζει. Είναι κι αυτά αγγλικά για αρχάριους. Οπότε το προτείνω για μικρές ηλικίες αλλά και για μεγαλύτερες. Στις μικρότερες ηλικίες μαζί με τον εκπαιδευτικό (ΠΕ 19,20,32 άντε κι 60,70), στις μεγαλύτερες μόνα τους.

Είναι λίγο βαρετό να σκέφτεται το ρομποτάκι μπροστά σε κάθε εμπόδιο, αλλά έτσι λειτουργεί η τεχνητή νοημοσύνη, έτσι δεν είναι; Και κάτι ακόμα:  πέρασα ένα επίπεδο και μετά δεν προχωρούσε σε άλλο οπότε με κούρασε.

Πού το βρήκα; στο iLearn Technology    και το παιχνίδι λέγεται robot obstacle course

Καλή διασκέδαση!!

Πού βρίσκεται η πραγματικότητα και πού το παιχνίδι;
Μπέρδεμα μεγάλο.
Η σκηνή με τους ανθρώπους να κάθονται στις καρέκλες και να χειρονομούν σαν να βρίσκονται αλλού είναι σοκαριστική.
Αν έχετε 20 λεπτά για ξόδεμα δείτε το φιλμ. Εγώ το βρήκα εντυπωσιακό.
Δείτε πώς περνάς στο επόμενο στάδιο στα παιχνίδια, πώς αντιμετωπίζουν τις υποθέσεις τους ο πολιτικός και ο ψυχίατρος.

Το φιλμ λέγεται Play και απ’ ότι κατάλαβα γυρίστηκε για μια σειρά (Future States) ,  όπου παρουσιάζονται φιλμ που διαπραγματεύονται πιθανά μελλοντικά σενάρια στη ζωή στις ΗΠΑ.

Το Φεβρουάριο του 2008, στο TED talks,  ο κ. Craig Venter εξηγούσε πώς μπορούμε να φτιάξουμε συνθετική ζωή και πολύ σύντομα μάλιστα!  “Can we create new life out of our digital universe?” Craig Venter asks. His answer is “yes” — and pretty soon.

Χθες διάβασα στο twitter πως την έφτιαξε!  Οι γνώσεις μου στη Βιολογία σε συνδυασμό με τις γνώσεις μου στην αγγλική δεν μου επιτρέπουν να αντιληφθώ τι ακριβώς πέτυχε, αλλά αυτό που διάβασα σε μια συνέντευξή του στη σελίδα της guardian 

μου φάνηκε πολύ εντυπωσιακό: “It’s a living species now, part of our planet’s inventory of life.” μπρρρ!

Και για να μην νομίσετε ότι είμαι εντελώς γκάου να σας πω τι κατάλαβα: Σε ένα ζωντανό οργανισμό (σε ένα βακτήριο που προκαλεί μαστίτιδα στις κατσίκες- γιατί διάλεξαν αυτό δεν ξέρω) πρόσθεσαν ένα συνθετικό γονιδίωμα, ένα γονιδίωμα δηλ. που το έφτιαξαν στο εργαστήριο οι χημικοί. Το καινούριο κύτταρο με το συνθετικό γονιδίωμα ξεκίνησε και ζει κανονικά. Αυτό κατάλαβα.

Είναι πλέον ένα ζωντανό είδος, μέρος του καταλόγου της ζωής στον πλανήτη μας!!!

Δε θυμάμαι σε ποια ταινία, που έβλεπα μικρή, έλεγε ένας ηθοποιός : “And it’s only the beginning!” Αυτό μου έρχεται στο μυαλό.

Το συνάντησα απόψε. Το δοκίμασα και μου θύμισα κάτι καλλιτέχνες που πετούν μπογιές στον καμβά και τις αφήνουν να στάζουν ή τις πασαλείβουν με τα χέρια τους. Για όσους λοιπόν δεν έχουν την τόλμη να δημιουργήσουν με αληθινές μπογιές και καμβά, φτιάχτηκε το bomomo. Ένα πλαίσιο και διάφορα εργαλεία. Μη νομίσετε ότι είναι τόσο άναρχο! Μπορείτε να βάλετε σε κάποια τάξη τη δημιουργία σας ή πάλι, αν δε θέλετε, απλώς πασαλείψτε! Στο τέλος αποθηκεύστε το έργο σας στον υπολογιστή σας.

Στην τάξη πάλι, αν τα παιδιά έχουν μαζέψει πολλή ενέργεια που πρέπει να εκτονωθεί δημιουργικοψηφιακά, ανοίξτε το bomomo.

Αυτό το βίντεο νομίζω πρέπει να το βλέπουμε κάθε μέρα, κάθε πρωί ας πούμε, πριν ξεκινήσουμε τη μέρα μας. Επίσης κάθε βράδυ για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως να το δείχναμε και σε καμιά συγκέντρωση, για παράδειγμα πριν μοιράσουμε τους ελέγχους.

Πολύ ψυχαναγκαστικό μου φαίνεται το έκανα..
Είναι παλιό βίντεο, αλλά μια επανάληψη δεν βλάπτει..

Εμπνευσμένος τίτλος και εμπνευσμένη δουλειά. Ένα φιλμ-ντοκιμαντέρ από την Μεγάλη Βρετανία που σχολιάζει και αναρωτιέται για το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα αυτή και μας προτρέπει να πούμε τη γνώμη μας.  Απ’ ό,τι κατάλαβα το φιλμ παρέχεται δωρεάν μόνο στους κατοίκους της UK και εμείς μπορούμε να δούμε μόνο τα κλιπ που εμφανίζονται, που είναι πολύ ενδιαφέροντα. Μιλάνε γνωστοί, καταξιωμένοι της χώρας τους (Ken Robinson, Richard Branson, Henry Winkler – αυτούς αναγνώρισα) και λένε πως στο σχολείο δεν ενδιαφέρονται να αναδείξουν τα ταλέντα των παιδιών αλλά απλώς να τα παραγεμίσουν με γνώσεις. Ή πως αν και χάλια μαθητές τα κατάφεραν μια χαρά στη ζωή τους και άλλα τέτοια προτρέποντας για αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης της εκπαίδευσης.

Έχει και ένα τεστ που αφορά τους έφηβους (γιατί όχι κι εμάς-ποτέ δεν είναι αργά!) για να ανακαλύψουν τους ορίζοντές τους.

Τι τα γράφω όλα αυτά; Όπως λέει και ο ars longa, ποια είναι η παιδαγωγική αξιοποίηση; Έλεγα  να το ρίξουμε μια ματιά και να πούμε κι εμείς τη γνώμη μας ή να εμπνευστούμε.

Το είδα στο iLearnTechnology και λέγεται We are the people we’ve been waiting for.

Σήμερα παγκόσμια ημέρα για την υγεία. Μέχρι το 2030 οι 6 στους 10 κατοίκους της γης θα ζουν σε μεγάλες πόλεις.  Πρέπει λοιπόν να στραφούμε στο να κάνουμε τη ζωή στις πόλεις όσο γίνεται πιο ανθρώπινη. Ο WHO, ο παγκόσμιος οργανισμός για τη υγεία, διοργανώνει εκστρατεία ονόματι 1000 πόλεις- 1000 ζωές. Οι πόλεις που ανοίγουν δημόσιους χώρους για την υγεία, οργανώνουν ενημερωτικές συναντήσεις, δραστηριότητες σε πάρκα, εκστρατείες καθαρισμού ή κλείνουν τμήματα δρόμων σε μηχανοκίνητα οχήματα. Με το 1000 ζωές συλλέγουν στοιχεία για τη ζωή ανθρώπων που πασχίζουν για την υγεία της πόλης τους. Από την Ελλάδα συμμετέχει η Καλαμαριά με ενημερωτικές κυρίως δραστηριότες. Απορώ πώς δεν το πήρε χαμπάρι ο ατσαλάκωτος.

Στο twitter είδα μια πρόταση για καλύτερη διατροφή για τους μαθητές στα σχολικά κυλικεία.

Μετά είδα και την αφίσα της αντίστοιχης ημέρας του 2008. Και μέτρησα από τότε δύο χρόνια.

Και μετά είδα σ’ ένα άρθρο του 2006  (πάλι μέσω twitter) την ερώτηση: Ποιος ξοδεύει περισσότερη ενέργεια; 15.000 άνθρωποι ή τα 15.000  avatar του Second Life;

Κι έτσι λέω να κλείσω με τους ΤΗΕ  WHO γιατί ζαλίστηκα

Το είδα στο twitter. WikiEducator. Δηλαδή: Πώς είναι η wikipedia; Αυτό θα περιέχει διδακτικά σενάρια καθώς και ψηφιακό υλικό που θα τα υποστηρίζει. Θα φτιάχνεται από όλους μας (τους εκπαιδευτικούς ανά την υφήλιο).  Η ιδέα, απ’ ό,τι κατάλαβα, είναι να υπάρχει υλικό για τις αναπτυσσόμενες χώρες όπου η βοήθεια σε εκπαιδευτικό υλικό φτάνει(αν και όταν) από δεύτερο χέρι και πολλές φορές το υλικό που προσφέρεται είναι ασύμβατο με την εκπαιδευτική νοοτροπία της χώρας που το λαμβάνει.

Με το WikiEducator μπορεί ο κάθε δάσκαλος να κατεβάσει υλικό, να το μετατρέψει κατά πώς τον βολεύει και να το ξαναανεβάσει αλλαγμένο. Αρκεί βέβαια να έχει υπολογιστή και σύνδεση στο διαδίκτυο. Ωραία ιδέα τη βρίσκω!  Πολύ ωραία μάλιστα! Αν ανέβαζα κιόλας κατι τις, θα ήταν πολύ καλύτερα! Αν περίμεναν από μένα……..

Περισσότερα εδώ