e-patha

Η Αλφονσίνα και η θάλασσα

………………………………………………….

Πού πας Αλφονσίνα με τη μοναξιά σου
ποια καινούρια ποιήματα ψάχνεις να βρείς
μια αρχαία φωνή από άνεμο κι αλάτι
σου θρυμματίζει και σου παίρνει την ψυχή
Κι εσύ προχωράς προς τα εκεί όπως στα όνειρα,
κοιμισμένη,Αλφονσίνα,που ντύθηκες τη θάλασσα …

Ο θάνατος της Αλφονσίνα Στόρνι , που αυτοκτόνησε περπατώντας μέσα στη θάλασσα στην μαργαριταρένια παραλία της Αργεντινής, ενέπνευσε τους Αriel Ramirez και Felix Luna να δημιουργήσουν αυτό το υπέροχο τραγούδι.

Η Αλφονσίνα Στόρνι, που πέθανε λένε από έρωτα, έστειλε την προηγούμενη μέρα το τελευταίο της  ποίημα  “Voy a dormir” (πάω να κοιμηθώ)  στην εφημερίδα La Nacion. Ήταν 1938 και ήταν 40 χρονών.

Εδώ τραγουδάει η Mercedes Sosa με την εξαίσια, αβίαστη φωνή…
?

Όταν πρωτοάκουσα το Sultans of swing, νομίζω ήταν το 1979, έπαθα πλάκα. Άκουγα πάντα μουσική , όμως όχι τίποτα το ιδιαίτερο. Το τραγούδι αυτό μου γύρισε το μυαλό. Άρχισα να ακούω τον Πετρίδη 4-5 ανελλιπώς κάθε μεσημέρι, να αγοράζω το “Ποπ και Ροκ” ψάχνοντας να βρω κάτι για το συγκρότημα , τα τραγούδια τους και διάφορα τέτοια. Ήταν βέβαια οι Dire Straits με τον ξεχωριστό Mark Knopfler.

Το όνομά τους ,  στα ελληνικά σημαίνει “είμαι σε μεγάλα ζόρια” , γιατί σε μεγάλα οικονομικά ζόρια ήταν το συγκρότημα πριν κυκλοφορήσει το  πρώτο του ομώνυμο άλμπουμ. Βέβαια, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, ιδίως με το πέμπτο στη σειρά άλμπουμ τους, ονόματι “Βrothers in arms” και έτσι θα έπαψαν, φαντάζομαι, να βρίσκονται σε dire straits.
Σήμερα θα περάσουν από dire straits τα παιδιά της Γ’ Λυκείου. Στην ηλικία τους ήμουν όταν πρωτοάκουσα αυτό το συκρότημα. Γι’ αυτό:

Το καταπληκτικό τραγούδι τους ” Romeo and Juliet” από το τρίτο τους, νομίζω, άλμπουμ “Tunnel of love” το αφιερώνω σε όλα τα παιδιά που δίνουν σήμερα το πρώτο τους μάθημα στις πανελλαδικές εξετάσεις, με την ευχή να έχουν καλή επιτυχία και,βέβαια, με την υπενθύμιση ότι οι εξετάσεις αυτές δεν είναι το παν στη ζωή τους.

Αυτά που θα γράψω δεν είναι δικά μου βέβαια. Όμως τα συμμερίζομαι και γι’ αυτό θέλω να τα γράψω. Δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να φανούν σαν υποδείξεις.  Τα γράφω για να είναι εδώ, για να υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να διαβαστούν. Όταν τα πρωτοδιάβασα, όχι βέβαια έτσι ξεκάρφωτα όπως τώρα εδώ, ένιωσα πολύ άσχημα γιατί τα πιο πολλά εμπόδια τα υπηρετούσα με μεγάλη φυσικότητα και άνεση.

Έρχεται ας πούμε ένα παιδί (ή ένας ενήλικας) να μας πει κάτι που το εκνευρίζει, το στενοχωρεί , το ενοχλεί.

Το ακούμε σωστά; Ή το κάνουμε να μετανιώνει την ώρα και τη στιγμή που μας μίλησε;

Τα 13 εμπόδια (ενδεικτικά)

1. Να δίνεις εντολές ( πρέπει να κάνεις αυτό, το άλλο …..)
2. Να προειδοποιείς, να απειλείς ( αν το κάνεις αυτό……., καλά θα κάνεις να……)
3. Να ηθικολογείς ( είναι λάθος σου, θα έπρεπε να……)
4. Να δίνεις λύσεις, συμβουλές (σε συμβουλεύω να …., δοκίμασε να……)
5. Να επιχειρηματολογείς, να πείθεις με τη λογική ( να γιατί έχεις λάθος ……., ναι, αλλά……..)
6. Να κριτικάρεις, να κρίνεις, να χαρακτηρίζεις ( είσαι τεμπέλης, δε σκέπτεσαι καλά…..)
7. Να συμπληρώνεις, να υπερθεματίζεις, να αποδεικνύεις ( ναι καλά κάνεις, έχεις δίκιο, πράγματι φαίνεται τρομερός αυτός ο τύπος……)
8. Να γελοιοποιείς, να υποτιμάς παιδιαρίζοντας την κατάσταση (εντάξει καημενούλη μου, τι άντρας είσαι εσύ…)
9. Να διαγνώσκεις, να ερμηνεύεις (το πρόβλημα σου είναι…., στην πραγματικότητα δε θέλεις να πεις αυτό…….)
10. Να παρηγορείς, να δίνεις ελπίδες ( εντάξει μην κάνεις έτσι όλα θα πάνε καλύτερα……, κουράγιο)
11. Να ρωτάς ανακρίνοντας (πώς, γιατί, ποιος , πού )
12. Να αποφεύγεις το θέμα ( ας μιλήσουμε για κάτι πιο ευχάριστο… ας αλλάξουμε θέμα)
13. Να αρχίζεις να μιλάς για σένα ( να δεις εγώ……, κι εγώ θυμάμαι…..)

Καλές ακροάσεις……

      Αντιγράφω από το φύλλο της 15/05/2008  της Ελευθεροτυπίας :

Αϊ-Στράτης: Ηρωες καθηγητές και φαντάσματα

ΜΥΤΙΛΗΝΗ Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

?Δέκα μαθητές όλοι κι όλοι φοιτούν στον Αϊ-Στράτη των σχεδόν 230 κατοίκων, σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Το ελληνικό κράτος έχει διορίσει για την εκπαίδευσή τους 41 καθηγητές. Εξ αυτών, 3 ή 4 είναι καθηγητές Αγγλικής, άλλοι τόσοι γυμναστές και περίπου 5-6 είναι καθηγητές Πληροφορικής. Βεβαίως, αυτά στη θεωρία, διότι στην πράξη απ’τους 41 καθηγητές οι 30 είναι αποσπασμένοι σε υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας στην Αθήνα ή κάπου αλλού.

Το παράδοξο είναι ότι «καθηγητές-φαντάσματα», που υποτίθεται ότι υπηρετούν στον «δυσπρόσιτο» Αϊ-Στράτη, παίρνουν και bonus τα 12 μόρια ανά σχολική χρονιά, παρότι είναι αλλού αποσπασμένοι. Το γεγονός έχει εξοργίσει τους 11 καθηγητές που πράγματι υπηρετούν στο μικρονήσι, που έστειλαν χθες φωτογραφία διεκδικώντας ισοπολιτεία.

Στη φωτογραφία εικονίζονται οι 9 από τους 11 πραγματικούς ακρίτες καθηγητές και τα… φαντάσματα, που έχουν ήδη αποσπαστεί ή επίκειται η απόσπασή τους σε άλλες υπηρεσίες. Ηδη από τους 16 εκπαιδευτικούς που πρόσφατα μετατέθηκαν στον Αϊ-Στράτη, οι 15 έχουν ήδη κάνει αίτηση απόσπασης και επίκειται η αίτηση και του 16ου!

Λίγο πριν από τα εγκαίνια του Μουσείου Δημοκρατίας του Αϊ-Στράτη από τον πρωθυπουργό τον περασμένο Νοέμβριο, οι καθηγητές που υπηρετούν στο Γυμνάσιο και τις λυκειακές τάξεις του νησιού με υπόμνημά τους, που τελικά δεν τους επιτράπηκε να δώσουν στον Κ. Καραμανλή, ζητούσαν το αυτονόητο: να μην παίρνουν τα μόρια του δυσπρόσιτου όσοι εκπαιδευτικοί δεν υπηρετούν πραγματικά στο νησί.

Στις 5 Απριλίου εμφανίστηκαν ακόμη 16 μεταθέσεις καθηγητών για το σχολείο του μικρονησιού. Η γνωστοποίηση της απόσπασής τους προτού καν εμφανιστούν στον Αϊ-Στράτη έκανε την ΕΛΜΕ Λήμνου να διαμαρτυρηθεί «για την αδικία εις βάρος των καθηγητών που υπηρετούν στον Αγιο Ευστράτιο και σε παρόμοια δυσπρόσιτα νησιά. Μέχρι πότε θα υπάρχουν “καθηγητές-φαντάσματα” με τις μονάδες για δυσμενείς συνθήκες εξασφαλισμένες, παρ’ όλο που ουδέποτε εργάστηκαν στο νησί;»

Η ΕΛΜΕ Λήμνου ζητεί να αρθεί το καθεστώς μοριοδότησης των αποσπασμένων εκπαιδευτικών σε κρατικές υπηρεσίες, διευθύνσεις, γραφεία, οργανισμούς, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται αλλαγές στον νόμο. Οι αποσπασμένοι να παίρνουν τα μόρια του πλησιέστερου σχολείου του φορέα απόσπασης, όπως είναι και η πάγια θέση της ΟΛΜΕ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πολύ πριν ακόμη ανακοινωθούν οι νέες μεταθέσεις, υπήρξε παρέμβαση για το θέμα από τον υφυπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής Πάνο Καμμένο, στον υπουργό Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδη, ο οποίος ζήτησε ό,τι και οι καθηγητές του Αϊ-Στράτη: να μη συνεχιστεί η αδικία της μοριοδότησης εκπαιδευτικών, που θεωρητικά μόνο υπηρετούν στα μικρονήσια, ενώ στην πραγματικότητα είναι αποσπασμένοι σε άλλες περιοχές.

Το άρθρο με τη φωτογραφία εδώ:

Κύριε Στυλιανίδη, τί γίνεται; Μόνο ονοματοδοσίες στα σχολεία; Πού είναι η ισοπολιτεία; Μήπως να κάνατε κι εσείς καμία αξιολόγηση του έργου σας;

Παιδιά, τεχνολόγηση τη λέξη υποκρισία! Όλοι μαζί: όνομα ουσιαστικό, γένους θηλυκού, αριθμού ενικού, πτώσης ……

Chuy Rasgado
Naila
(από τη Lila Downs)
Am

En una noche de luna
Dm Am
Naila lloraba ante mi
Am E
Ella me hablaba con ternura
E Am
Puso en mis labios su dulzura
Am Dm
Yo le decia porque lloraba
Dm E
Y ella me contesto asi
Dm Am
Ya me embriague con otro hombre
E Am
Ya no soy Naila para ti
Dm Am
Ya me embriague con otro hombre
E Am a g#
Ya no soy Naila para ti
G C
Naila, di porque me abandonas
E Am
Tonta, si bien sabes que te quiero
Dm
Vuelve a mi, ya no busques
Am
Otros senderos
E
Te perdono, porque sin tu amor
Am
Se me parte el coraz?n

Μάλλον θα πρόκειται για ένα απλό ερωτικό τραγούδι για μια Νάιλα. Παρόλα αυτά η μελωδία του καθώς και η εκτέλεση είναι μοναδικά.

Τραγουδισμένες από τον Ιμπαήμ Φερέρ τον τραγουδιστή του θρυλικού Buena Vista Social Club, οι δυο γαρδένιες είναι ένα από τα πιο μελωδικά τραγούδια της λατινικής Αμερικής.
“Δυο γαρδένιες για σένα, έτσι θέλω να σου πω πως σ’ αγαπώ, σε θέλω, ζωή μου………….αν οι γαρδένιες μαραθούν θα πει πως μια άλλη αγάπη υπάρχει για σένα”
Dos gardenias para ti (Em,B7,Dm,Am)

Dos gardenias para ti
con ellas quiero decir
te quiero, te adoro, mi vida.
Ponles toda tu atencion
porque son tu corazon y el mio.

Dos gardenias para ti
que tendran todo el calor de un beso
de esos que te di
y que jamas encontraras
en el calor de otro querer.

A tu lado viviran y te hablaran
como cuando estas conmigo
y hasta creeras
que te diran te quiero.

Pero si un atardecer
las gardenias de mi amor se mueren
es porque han adivinado
que tu amor se ha marchitado
porque existe otro querer.

Dos gardenias…para ti .

Σήμερα είναι η τρίτη και τελευταία μέρα του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου στην Ημαθία με θέμα: ” Ψηφιακό υλικό για την υποστήριξη του παιδαγωγικού έργου των εκπαιδευτικών”. .
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρευρεθώ, αν και θα το ήθελα πολύ, διότι έδινα χτες προφορικά και σήμερα γραπτά για ένα πτυχίο της γαλλικής γλώσσας.
Και για να σας αποδείξω ότι κατέχω τη γλώσσα:

“j’aime deux choses, toi et les roses
les roses pour un jour et toi pour toujours!”

ή ακόμα καλύτερα:

Parlez vous francais?
makaronia fricasser!

Είμαι σίγουρη πως το συνέδριο θα έχει μεγάλη επιτυχία γιατί οι διοργανωτές είναι υπεύθυνα άτομα με ικανότητες και δημιουργικό πνεύμα και οι παρουσιαστές όπως και τα θέματα που παρουσιάζονται είναι πολύ ενδιαφέροντα.

Ένα γεγονός: Ο κυκλώνας Ναργκίς έπληξε τη Μιανμάρ.
Οι συνέπειες: Δεκάδες χιλιάδες νεκροί: επίσημα στις 23.000 ανεπίσημα στις 80.000 με 100.000. Πολλοί νεκροί. Οι συνέπειες: πόνος στους εναπομείναντες, αρρώστιες από τη σήψη και τις καταστροφές, απόγνωση. Οι συνέπειες:

Ο κυκλώνας που έπληξε τις καλλιέργειες της Βιρμανίας, της έκτης μεγαλύτερης χώρας σε παραγωγή ρυζιού στον κόσμο, είχε ως συνέπεια να κινηθούν ανοδικά για έκτη συνεχόμενη μέρα οι τιμές του ρυζιού.

Με την παγκόσμια ζήτηση να βρίσκεται επίσης σε επίπεδα ρεκόρ, το κόστος του ρυζιού αυξήθηκε έως 5,1% στις ηλεκτρονικές συναλλαγές …………………. Ειδικότερα η τιμή των προθεσμιακών συμβολαίων του ρυζιού…………..

Ο κυκλώνας έπληξε τις καλλιέργειες της Βιρμανίας. Το ρύζι έγινε ακριβότερο. Οι άνθρωποι που δούλευαν στις καλλιέργειες απλώς έφυγαν και πάνε. Αναλώσιμοι, πιο αναλώσιμοι και από το ρύζι.

Θυμάμαι τη γιαγιά μου, όταν προσπαθώντας να διαβάσει εφημερίδα καθισμένη στον καναπέ, την έπαιρνε ο ύπνος. Έγερνε τότε το κεφάλι της και ξυπνώντας μετά από λίγα λεπτά έλεγε: “Τι γλυκός ύπνος, βρε!”

Γλυκός ο ύπνος , γλυκό το κάλεσμά του, γλυκιά και η παράδοση σ’ αυτόν. Πόσο δύσκολο να του αντισταθούμε όταν δεν πρέπει να κοιμηθούμε! Και τι μεγάλο βάσανο όταν σε στήνει στα ραντεβού του!
Μεγάλη μορφή ο Μορφέας και η αγκαλιά του ξακουστή, μόνο που δεν είναι ο ύπνος αλλά ο γιος του…..

Όπως μας λέει ο Ησίοδος, το Σκότος και η Νύχτα έκαναν δύο δίδυμα αγόρια το Θάνατο και τον Ύπνο. Ο Ύπνος με τη σειρά του, μαζί με την Πασιθέα έκανε χίλια, παρακαλώ, παιδιά τους Όνειρους. Απ’ αυτά το πρώτο και σπουδαιότερο ήταν ο Μορφέας. Τα επόμενα δύο παιδιά ο Φοβήτωρ ή Είκελος και ο Φάντασος είναι και αυτά γνωστά όχι όμως σαν τον Μορφέα. Για τα υπόλοιπα 997 ούτε λόγος! Ο Ύπνος λοιπόν, καθότι ύπνος, ήταν συνέχεια ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και κοιμόταν. Έστελνε λοιπόν τα παιδιά του, τους Όνειρους, στους ανθρώπους. Ο Μορφέας, όπως φανερώνει και το όνομά του, άλλαζε συνέχεια μορφές στα όνειρα των ανθρώπων και ειδικευόταν σε ανθρώπινες φιγούρες. Επειδή δε ήταν πολύ σπουδαίος, καθότι πρωτότοκος, εμφανιζόταν κυρίως σε ήρωες και βασιλιάδες. Είχε φτερά τόσο ελαφρά, ώστε όταν πετούσε καθόλου δεν ακουγόταν. Ζούσε σε μια σπηλιά μισοφωτισμένη,περιτριγυρισμένη από παπαρούνες. Γενικότερα όλη η οικογένεια Ύπνου κατοικούσε στα Τάρταρα κατά τον Ησίοδο ή στη Λήμνο κατά τον Όμηρο σε σπηλιές που ήταν περιτριγυρισμένες από παπαρούνες. Από εκεί πήγαζε και ο ποταμός της Λήθης.
Από τα άλλα δύο αδέλφια του Μορφέα ο Φοβήτωρ ή Είκελος έπαιρνε στα όνειρα μορφές ζώων ή τεράτων και ο Φάντασος μορφές άψυχων αντικειμένων.
Η σπηλιά που κατοικούσαν οι Όνειροι είχε δύο εξόδους: η μία ήταν κεράτινη και η άλλη από ελεφαντόδοντο. Όταν έβγαιναν οι Όνειροι από την κεράτινη, τότε τα όνειρα ήταν αληθινά κάτι σαν προμηνύματα. Όταν έβγαιναν από την άλλη, τα όνειρα ήταν ψεύτικα.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί η ώρα είναι 4:30 το πρωί και με έχει στήσει άγρια ο Μορφέας.
Και κάτι ακόμα: η μορφίνη , η γνωστή ναρκωτική ουσία, αλκαλοειδές του οπίου, πήρε το όνομά της από το Μορφέα.

Καληνύχτα!

… Τότε η προς το κυνήγι αγάπη μου έφθασεν εις αληθή μανίαν. Ενώ εδίδασκα, οι δύο μου σκύλοι εκάθηντο εκατέρωθεν της έδρας, ως σφίγγες, και το δίκανον ήτο αναρτημένον εις τον τοίχον δίπλα μου, δια να το έχω πρόχειρον. Διότι με κατελάμβαναν αιφνίδιοι κυνηγετικοί παροξυσμοί, όταν ήκουα ψιθύρισμα τσίχλας λ.χ. ή λάλημα μελισσουργών΄ και αρπάζων το δίκανον έτρεχα έξω, αφήνων τους μαθητάς ν? αλληλοδιδάσκονται ή ν? αλληλοδέρνονται, κατά την νέαν μέθοδον πάντοτε. Το μάθημα διήρκη όσον το δυνατόν ολιγότερον. Ούτε βροχή, ούτε καύσων με ημπόδιζεν. Έτρεχα ως μαινόμενος εις τους κάμπους και τα βουνά, πυροβολών κατά παντός πτερωτού , μεγάλου ή μικρού, φαγωσίμου ή μη, κατά των κοράκων, όπως και κατά των μπεκατσών, κατά των γυπών, όπως και κατά των σπουργιτών. Και τόση ήτο η μανία μου, ώστε, επιστρέφων μετά την δύσιν του ηλίου, επυροβόλουν κατά των νυκτερίδων και των γλαυκών. Με κατέλαβε δε και μία περιέργεια να φάγω εξ όλων των θεωρούμενων μη φαγωσίμων πτηνών. Αλλά και οι χωρικοί των μερών εκείνων είχαν γίνει κατά τας επαναστάσεις παμφάγοι και ουδόλως τους εξέπληττεν η περιέργειά μου. Εσπέραν τινά καθ? ην έτρωγα εις το καφενείον γλαύκα ψητήν με κάποιαν πρόθεσιν επιδείξεως, οι παρακαθήμενοι χωρικοί μου είπαν:
-Εμείς τρώμε και νυκτοκοράκους και γιούπιδες, δάσκαλε.
– Νυχτερίδες τρώτε;
– Σαν τύχουνε, απήντησε μειδιών ο καφεπώλης.
– Τότε τι δεν τρώτε, μωρέ; Ηρώτησα με πείσμα.
– Ό,τι δεν έχομε.

Απέναντι του παραθύρου μου υψούντο από τον κήπο της Φωτεινής μία μεγάλη συκαμινέα και διάφορα άλλα δέντρα. Ενίοτε δε όταν ενεφανίζετο επ? αυτών τσίχλα ή άλλο πτηνόν, δεν ελάμβανα τον κόπον να εξέλθω΄ αλλά διακόπτων το μάθημα, έλεγα «μια στιγμή!» προς τους μαθητάς, ήρπαζα το δίκανον κι επυροβόλουν απ? αυτής της έδρας ή από το παράθυρον. Αι παρενθέσεις αυταί ήσαν πολύ διασκεδαστικαί δια τους μαθητάς, οίτινες ημίλλωντο ποίος να πρωτοτρέξη να φέρη το θήραμα, ούτως ώστε πολλάκις εξήρχοντο όλοι με αλαλαγμόν, παρακολουθούντων των σκύλων. Τούτο όμως βαθμηδόν τους απεθράσυνεν, ώστε ήρχισαν περί τα τέλη του σχολικού έτους να καταχρώνται ολίγον την αδυναμίαν μου. Δια να μείνουν μόνοι, ανεφώνουν αίφνης:
-Δάσκαλε, δάσκαλε, ένα πουλί, ένα μεγάλο πουλί!
-Πού;
-Επέρασε, πάει προς τα κάτω!
Ο διδάσκαλος δεν ήθελε περισσότερον δια να ορμήση έξω. Και έστιν ότε, αντί να λείψει επί μίαν στιγμήν, ως έλεγεν, απουσίαζεν επί ώραν όλην ή και ώρας. Την δε φροντίδα των μαθημάτων άφηνα εις την «νέαν μέθοδον» , ήτις ηδύνατο να ονομασθή και ελευθέρα αλληλοδιδακτική ή αυτοδιδακτική μέθοδος.
Με τον βίον τούτον είχα καταντήσει ως αγριάνθρωπος, ζων εκ της θήρας. Το πρόσωπόν μου είχε μαυρίσει και η κόμη μου έφθανε σχεδόν μέχρι των ώμων μου. Κουρεύς άλλως δεν υπήρχεν εις το χωρίον, πλην εκείνων οίτινες εκούρευαν τα πρόβατα.
????

Από το διήγημα του Ιωάννη Κονδυλάκη, «Όταν ήμουν δάσκαλος»

Να ‘ μουν σε μια μεριά να τα ‘βλεπα!